Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Η ταπεινολογία δεν είναι ταπεινοφροσύνη!

Η ΤΑΠΕΙΝΟΛΟΓΙΑ δεν είναι ταπεινοφροσύνη, έλεγε ο Αββάς Σεραπίων, και διηγείτο στους αδελφούς το παρακάτω περιστατικό:

Ήλθε κάποτε στο κελί μου ένας νέος Μοναχός να με συμβουλευτεί. Θέλησα να του πλύνω τα πόδια, όπως έκανα σε όλους τους ξένους μου. Στάθηκε όμως αδύνατο να τον πείσω. 

Εξευτέλιζε τον εαυτό του και έλεγε πως δεν είναι άξιος να τον αγγίζω. Στην τράπεζα τον παρακάλεσα να πει προσευχή.

-Είμαι αμαρτωλός, μου έλεγε, δεν είμαι άξιος να ευλογήσω το τραπέζι.

Σαν αποφάγαμε, μου είπε πως έχει επιθυμία να γυρίσει όλη την έρημο να συνομιλήσει με τους αναχωρητές.

-Είσαι πολύ νέος ακόμη για τέτοιες περιοδείες, αδελφέ. Αν θες τη σωτηρία σου, κλείσου στο κελί σου και πρόσεχε τον εαυτό σου, τον συμβούλεψα. Καμμίαν ωφέλεια δεν έχεις να γυρίζεις στην έρημο.

Πρόσεξα πως με άκουγε ενοχλημένος. Η όψη του άρχισε να αγριεύει. Νόμιζε ο δυστυχής πως ήθελα να τον ελέγξω με αυτά που του έλεγα και μέσα του αγανακτούσε.

-Μέχρι τώρα, αδελφέ, αναγκάστηκα τότε να του πω, κατηγορούσες τον εαυτό σου για αμαρτωλό και ανάξιο για να ζει ακόμη. Και τώρα, που από αγάπη σου έκανα αυτή τη μικρή υπόδειξη, αναστατώθηκες. Μάθε να έχεις ταπεινοσύνη στην καρδιά σου και όχι στα λόγια μόνο.

Ο αδελφός ένοιωσε ευτυχώς το σφάλμα του και έφυγε ωφελημένος.


http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2010/02/blog-post_8333.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου