Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Τα πιο εντυπωσιακά - κρεμαστά μοναστήρια του κόσμου [εικόνες]

Αλλο ένα δημοσίευμα – διαφήμιση για τις ομορφιές της χώρας φιλοξενεί η Daily Mail, αυτή τη φορά παρουσιάζοντας τα Μετέωρα στο πλαίσιο ενός αφιερώματος για τα κρεμαστά μοναστήρια του κόσμου.
Τα εν λόγω μοναστήρια, όπως σχολιάζεται στο άρθρο της βρετανικής εφημερίδας μοιάζουν να έχουν χτιστεί στο σημείο όπου η Γη ενώνεται με τον Ουρανό, σε μέρη γαλήνια που βοηθούν τους πιστούς στην προπάθειά τους να επικοινωνήσουν με το Θεό τους.
Τα μοναστήρια που παρουσιάζονται στο αφιέρωμα της Daily Mail, είναι χτισμένα σε απίστευτα ύψη, στις πλαγιές βουνών και βράχων.
Η πρόσβαση σε αυτά είναι δυσπρόσιτη, αφού είναι εφικτή μόνο μέσα από στενά και απότομα μονοπάτια προκειμένου να μην διαταράσσεται η ησυχία τους....
Το μοναστήρι του Αγίου Στεφάνου στα Μετέωρα χτίστηκε στα μέσα του 16ουαιώνα.

Η περί προσώπου διδασκαλία κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά (Α')

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Εισήγηση του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου στο διεθνές συνέδριο που οργάνωσαν η Ι. Μονή Βατοπεδίου και οι Φίλοι Αγίου Όρους στην Αθήνα με θέμα “Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς στην Ιστορία και στο Παρόν”

Η εισήγηση που θα αναγνωσθή είναι απλώς μία μικρή περίληψη ενός μεγάλου κειμένου που εγράφη γι’ αυτό το σοβαρό θέμα. Η περίληψη έγινε για να ενταχθή στον χρόνο του εικοσαλέπτου, ενώ ολόκληρο το κείμενο θα δημοσιευθή στον ειδικό τόμο.

Έχουν διατυπωθή πολλές απόψεις γύρω από την έννοια του προσώπου, οι οποίες είναι σε μερικά σημεία και αντίθετες μεταξύ τους, ώστε είναι ενδεχόμενο, αναλύοντας την διδασκαλία του αγίου Γρηγορίου Παλαμά για το πρόσωπο, να την παρερμηνεύσουμε. Όμως, τα όσα θα λεχθούν τόσο εισαγωγικά για την περίοδο που προηγήθηκε του αγίου Γρηγορίου Παλαμά, σχετικά με το θέμα που μας απασχολεί, όσο και για τις προϋποθέσεις ερμηνείας των θεολογικών όρων και ειδικά του όρου υπόσταση–πρόσωπο, από τον μεγάλο αυτόν θεόπτη και αγιορείτη άγιο, θα οριοθετήσουν αυτήν την διδασκαλία και θα την εκθέσουν, κατά το δυνατόν ακριβέστερα, πάνω σε αυτό το κρίσιμο θέμα.

1. Η προ του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά διδασκαλία περί προσώπου

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς υπήρξε ένας συνθετικός θεολόγος, από την άποψη ότι γνώριζε όλη την θεολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας και στην συνέχεια την προσήρμοζε στις ανάγκες της εποχής του. Πάντοτε οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας έκαναν μία συνθετική και παραγωγική θεολογία. Αυτό σημαίνει ότι, έχοντας προσωπική πείρα του Θεού, αντιμετώπισαν τα θεολογικά ρεύματα της εποχής τους μέσα από την εμπειρία τους, που ήταν, στην πραγματικότητα, εμπειρία της Εκκλησίας,

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Πριν 71 χρόνια η πρώτη πράξη αντίστασης

Στα τέλη Μαΐου του 1941 είχε συμπληρωθεί ένας μήνας από την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς, που ολοκλήρωναν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα με την κατάληψη της Κρήτης. Ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας ήταν δύο νεαροί φοιτητές, που δάκρυζαν, όπως και χιλιάδες Αθηναίοι, βλέποντας τη γερμανική σβάστικα να κυματίζει στην Ακρόπολη. Το χιτλερικό σύμβολο προκαλούσε την ελληνική υπερηφάνεια. Έπρεπε, λοιπόν, να κατέβει.

Το παράτολμο σχέδιο γεννήθηκε στο μυαλό τους ένα ανοιξιάτικο σούρουπο στο Ζάππειο, καθώς αντίκριζαν την Ακρόπολη και στρώθηκαν στη δουλειά για να το υλοποιήσουν. Πήγαν στην Εθνική Βιβλιοθήκη και διάβασαν ό,τι σχετικό με τον Ιερό Βράχο. Στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια ανακάλυψαν όλες τις σπηλιές και τις τρύπες της Ακρόπολης. Γρήγορα, αντιλήφθηκαν ότι η μόνη διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουν για να μην γίνουν αντιληπτοί από τους γερμανούς φρουρούς ήταν μέσω του Πανδρόσειου Άντρου.

Το πρωί της 30ης Μαΐου 1941, ο Γλέζος και ο Σάντας πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο ότι η Κρήτη είχε πέσει. Οι Γερμανοί με προκηρύξεις κόμπαζαν για το κατόρθωμά τους. Οι δύο νέοι

Η ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ

Περίληψη Ὁμιλίας πού πραγματοποιήθηκε στον Πειραιᾶ, 26.5.2012)
Κωνσταντῖνος Χολέβας
Πολιτικός Ἐπιστήμων

Εἶναι γνωστό ὅτι τό κράτος πού συνηθίζουμε νά ἀποκαλοῦμε Βυζαντινό οὐδέποτε ἀπεκλήθη ἔτσι ὅσο ὑπῆρχε. Ἡ ὀνομασία Βυζαντινό Κράτος διαμορφώθηκε ἀπό Γερμανούς ἱστορικούς ἕναν αἰῶνα μετά τήν Ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως, μέ βάση τό ὄνομα Βυζάντιο τῆς ἀρχαίας ἀποικίας τῶν Μεγαρέων, ἐπί τῆς ὁποίας ἐκτίσθη ἡ Κωνσταντινούπολις. Τό πραγματικό ὄνομα τοῦ κράτους ἦταν Ρωμανία. Δηλαδή κράτος μέ πρωτεύουσα τή Νέα Ρώμη – Κωνσταντινούπολη. Τήν ἑρμηνεία τοῦ ὀνόματος μέ πολλές ἱστορικές πηγές πού τό ἀναφέρουν μπορεῖ νά βρεῖ ὁ μελετητής στό βιβλίο τῆς Ἑλένης Γλύκατζη Ἀρβελέρ «Γιατί τό Βυζάντιο». Ἐκεῖ μαθαίνουμε ὅτι οἱ αὐτοκράτορες ἀπένεμαν ἐπαίνους στούς πιστούς κρατικούς λειτουργούς μέ τή φράση: «Διά τούς κόπους οὕς ἐμόχθησας ὑπέρ τῆς Ρωμανίας» (1). Πασίγνωστος εἶναι καί ὁ Ποντιακός θρῆνος γιά τήν Ἅλωση τῆς Πόλης καί γιά τήν ἐλπίδα ἀνασυστάσεως τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας: «Ἡ Ρωμανία πέρασεν, ἡ Ρωμανία πάρθεν, ἡ Ρωμανία κι ἄν πέρασεν ἀνθεῖ καί φέρει κι ἄλλο»!

Ὁ τίτλος τῶν Αὐτοκρατόρων ἦταν «πιστός ἐν Χριστῷ βασιλεύς καί αὐτοκράτωρ Ρωμαίων». Ὁ

Karlgroup ή Euromagnum;

Ενώ ο εκφερόμενος από τις Βρυξέλλες λόγος για τους προσερχόμενους στις κάλπες Έλληνες έχει αποκαλύψει τμήμα των προθέσεων όσων κατέχουν την εξουσία (πίσω δηλαδή από τους εκλεγμένους έμμεσα ή άμεσα Προέδρους), στο εσωτερικό της χώρας, ο κομματικός λόγος “Ιονέσκο” των μνημονιακών κομμάτων (σκληρού πυρήνα και ρεαλιστικής περιφέρειας) δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αλλαγή της γνωστής, σκόπιμα υπεραπλουστευμένης, εγκλωβιστικής, τρομο-διλημματικής ατζέντας. Η κατάδειξη ορισμένων ιστορικών αντιφάσεων και η ανάδειξη ενταφιασμένων ερωτημάτων είναι -ίσως- ο συντομότερος δρόμος γι’ αυτή την αλλαγή. Συνεχίζοντας λοιπόν από εκεί που μείναμε (Βρυξέλλες ή Άαχεν;), ας θέσουμε τα νέα σατιρικά διλήμματα, συμβατά και με τη γλωσσοπλαστική τάση της εποχής (Merkozy, Hollandreou, flexicurity / ευελφάλεια).
Α. Ο Καρλομάγνος μέσα από τη σημερινή Ε.Ε.
Το πολυπολιτισμικό εγκώμιο (laudatio) του βραβευθέντα Βολφ Σόιμπλε έπλεξε ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ. Επιδοκιμάζοντας την προσφορά του στις ευρωπαϊκές υποθέσεις, τον προσφώνησε “Γερμανό και Ευρωπαίο Πατριώτη”, υπενθυμίζοντάς μας τον ευρω-ενοποιητικό κανόνα. Ο Σόιμπλε από την πλευρά του τόνισε ότι “Η Ευρώπη είναι ζήτημα καρδιάς και εσωτερικού φρονήματος” (!). Ζήτησε ενδυνάμωση των θεσμών και προώθηση της ευρωπαϊκής

Tο «νταηλίκι» ηδονικού αμοραλισμού, του Χρήστου Γιανναρά

Tα κόμματα αποδοκιμάστηκαν, η κομματοκρατία ζει και κυριεύει. Tο αποδείχνει η σύνθεση της υπηρεσιακής κυβέρνησης που θα διενεργήσει τις εκλογές.

Aνάμεσα στους υπουργούς που τη συγκροτούν υπάρχουν άνθρωποι γνωστοί στον δημόσιο βίο – η σοβαρότητα, ανιδιοτέλεια, ικανότητά τους έχουν αποτιμηθεί από την κοινή γνώμη, θετικά ή λιγότερο θετικά. Yπάρχουν και υπουργοί που ανασύρθηκαν, χωρίς αιτιολογικά, από την αφάνεια, την ασημαντότητα. Kαι οι μεν και οι δε είναι κατάδηλο ότι δεν επελέγησαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ούτε από τον συνταγματικά προβλεπόμενο πρωθυπουργό. Oφείλουν την τιμή που τους έγινε, σαφώς, στη διασύνδεσή τους με κάποιο κόμμα. Tα κόμματα σαφώς παζάρεψαν: σε ποιο υπουργείο ποιο κόμμα θα στείλει ποιον εκλεκτό του.

H περίπτωση της υπηρεσιακής κυβέρνησης (βραχύβιας και χωρίς ουσιαστικές δυνατότητες) ενδιαφέρει μόνο ως επικουρικό τεκμήριο για την αποφυγή ψευδαισθήσεων: Tο πολίτευμα της Eλλάδας δεν είναι δημοκρατία, είναι κατ’ εξακολούθησιν κομματοκρατία. Στον ελλαδικό δημόσιο βίο δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα, μα απολύτως τίποτα, που να αντιπροσωπεύει κοινωνικές δυνάμεις ακομμάτιστες, ανθρώπινη ποιότητα ανυπότακτη στις κομματικές συντεχνίες. Σύγκλητοι

Χαμογέλα, ρε… Τι σου ζητάνε;

Χρήστου Παπαδημητρίου.
Κοινωνιολόγου-Οικονομολόγου.

Χαμογέλα, ρε… Τι σου ζητάνε;

Πώς όμως; όταν συμβαίνει και στην Ελληνική Κοινωνία αυτό που συνέβη στον Χρόνη Μίσσιο :
Καταδίκη σε θάνατο-ανελέητη και ψυχοφθόρα αναμονή εκτέλεσης. Eκείνος σώθηκε από τυχαίο γεγονός … Εμείς;

Οι παρακάτω σκέψεις σκοπό έχουν μόνο τον πολιτικό προβληματισμό, με δεδομένο αγαπητέ αναγνώστη ότι και σε τούτες τις «στερνές ώρες» της ανελέητης ανάγκης για επιβίωση, οι επαγγελματίες της πολιτικής και πρωτίστως υπεύθυνοι του ελληνικού ναυαγίου επιχειρούν την πολιτική των διάσωση αγνοώντας αλαζονικά αλλά και ανιστόρητα την κοινωνική επιταγή για αλλαγή στα πολιτικά ήθη στις νοοτροπίες και τις συμπεριφορές.
Ως πολίτης που βιώνω τα προβλήματα που γέννησε μια κατάσταση την οποία δημιούργησαν «επίορκοι και ανίκανοι λειτουργοί»,από όλες τις με υψηλές αμοιβές εξουσίες του κράτους δικαίου με τιποτένια χαρακτηριστικά, ,θα περίμενα όπως και ο κάθε Έλληνας μετά και την τελευταία εκλογική τοποθέτηση επισημάνσεις, αλλά και στάσεις πολιτικές και όχι κομματικές με λογικές και πρακτικές καταδικασμένες και ξεπερασμένες.

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

29 Μαΐου: Η Αγία Υπομονή και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

Γράφει ο πατήρ Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης

α) Το σημείο του σταυρού που αποκαλύφθηκε στον Μέγα Κωνσταντίνο, τον πρώτο βυζαντινό αυτοκράτορα που συνέβαλε στην εδραίωση της χριστιανικής πίστης, δεν προμήνυε απλώς την πανηγυρική δικαίωση του χριστιανισμού. Σφράγιζε ταυτόχρονα και υπογράμμιζε την αλήθεια ότι εκείνος που αναλαμβάνει οποιαδήποτε εξουσία πρέπει να είναι έτοιμος να θυσιαστεί για το λαό του ή μαζί με το λαό του.

β) Έτσι και ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, αρνήθηκε να συνθηκολογήσει και να παραδώσει εθελοντικά τη διοίκηση της Κωνσταντινούπολης στους εχθρούς, έστω κι αν έβλεπε την επερχόμενη καταστροφή. Αρνήθηκε επίσης να εγκαταλείψει την πόλη, όπως του συνιστούσαν οι συγκλητικοί και ο πατριάρχης. «Μπορεί η απομάκρυνσή μου να είναι ευνοϊκή για μένα», απάντησε, «μου είναι όμως αδύνατο να φύγω. Πώς να αφήσω τις εκκλησίες του Κυρίου μας και το θρόνο και το λαό μου σε τέτοιο κακό;».

γ) Το ήθος αυτό είχε προφανώς διδαχθεί από την πολύτεκνη και καλλίτεκνη μητέρα του αυτοκράτειρα Ελένη, σύζυγο του Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου (1349-1425), η οποία ανέθρεψε έξι αγόρια και δύο κορίτσια. Η Ελένη μετά το θάνατο του συζύγου της αναχώρησε από το κοσμικό παλάτι και έζησε για 25 χρόνια στο μοναστήρι της κυρα-Μάρθας ως μοναχή με το όνομα Υπομονή. Πέθανε λίγα χρόνια πριν από την Άλωση και η Εκκλησία την τιμά ως αγία και την εορτάζει στις 29 Μαΐου. Η Αγία Υπομονή μπορεί να επέλεξε το μοναχικό κελί, αλλά πάντοτε ενέπνεε το ανδρείο, φιλειρηνικό αλλά και θυσιαστικό φρόνημα στα παιδιά της.

δ) Είναι χαρακτηριστικό ότι, όταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έστειλε στον Μιστρά ως διοικητές τα αδέλφια του Θωμά και Δημήτριο, μεταξύ των οποίων υπήρχε κάποια ψυχρότητα, η Υπομονή δεν έμεινε μόνο στον εθιμοτυπικό χαιρετισμό. Κάλεσε στο μοναστήρι τον αυτοκράτορα και υιό της, τα άλλα δύο παιδιά της, τους συγκλητικούς και τον κοινό φίλο Φραντζή και αφού τα συμβούλεψε, τα δέσμευσε με όρκους να τηρήσουν τις συμφωνίες και τις συμβάσεις, «Ίνα μηδείς του ετέρου τους τόπους και τα όρια υπερπηδά και αρπάζει, αλλά ειρηνικώς να συνεργάζονται». Επέτυχε δηλαδή, ως καλή παιδοτρόφος και αρίστη μητέρα, το «ομόγνωμον». Κι αυτό συνέβαινε πάντοτε, όπως σημειώνει

ΑΦΙEΡΩΜΑ Εγκαίνιο και άλωση Κωνσταντινουπόλεως



Κείμενα
Νικόδημος Αγιορείτης, Gilbert Dagron, Ευσέβιος, Θεοφάνης, ηγούμενος του Αγρού, Μιχαήλ Κριτόβουλος, Αλέξανδρος-Φ. Λαγόπουλος, Νικολό Μπάρμπαρο, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Στίβεν Ράνσιμαν, Γεώργιος Φραντζής

Εισαγωγή - επιμέλεια αφιερώματος: Στέλιος Κούκος
skoukos@makthes.gr

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

“ΟΥΚ ΕΝΙ ΕΛΛΗΝ”, ΟΥΔΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ (3)

Πανθρησκειακὴ/Ἀθρησκειακὴ κκλησία Θέλει  καδημία Βόλου;

Μ φορμ νακοίνωση τς καδημίας Θεολογικν Σπουδν Βόλου

                Δάφνη Βαρβιτσιώτηστορικς

Μι νδεικτικ προσπάθεια μετατροπς τοῦ κκλησιαστικο-θεολογικο λόγου τς ρθοδόξου κκλησίας, σ λόγο παγκοσμιοποιημένο-παγκοσμιοποιητικό, γινε τν ανουάριο το 2003, π τν (ν συνεχείᾳ παραιτηθέντα) Μητροπολίτη Σερβίων κα Κοζάνης, κ.μβρόσιο.
Οκ Ἔνι λλάς: Σ Εσήγησή του πρς τν Ἔκτακτη Σύνοδο τς εραρχίας τς λλάδος,  κ. μβρόσιος γραφε:«Κάθε ννοια “πατρίδας”, ποὺ νήκει ποκλειστικ σὲ “πατριῶτες”, δν συμβιβάζεται μ τν οσία τοῦ χριστιανικο κηρύγματος περ σότητος λων τννθρώπων...», διότι, «Ἡ ννοια το γεωγραφικο χώρου, ποὺ νήκει ποκλειστικ σ μι μάδα ς “χώρα” ἢ “πατρίδα” εναι παράδεκτη π χριστιανικς πόψεως».
Οκ Ἔνι λλάς, Οδ λλην: Κα πειδ –σύμφωνα μ τν κ. μβρόσιο– « μετατροπ τς χώρας μας σὲ πολυπολιτισμικ κα πολυγλωσσικ κρίνει δέκαστα τν Χριστιανισμό μας», κα δεδομένου τι, «Χριστιανός… εναι κενος ποὺ μ τ χάρη το Χριστο χει περβε κάθε κουλτούρα κα κάθε γλσσα»«Θ ποτελοσε γι’ ατὸ γκληματικ πράξη τ ν τολμήσει κανες νὰ περαμυνθε συγκεκριμένου πολιτισμο  γλώσσας,νάντια σ λλους πολιτισμος  γλσσες,  –κόμα χειρότερο– τ ν διανοηθε κάποιος κληρικς  λαϊκς τνπιβολ συγκεκριμένης γλώσσας  πολιτισμο  θρησκείας, σ’ ατος ποὺ προσφεύγουν σ’ ατν κα ναζητον συλο, τροφ  ργασία στ χώρα μας»(1) (σ.σ. τ ντονα στοιχεα, δικά μας).

ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΜΕ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ» ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

Ένας μεγάλος αγωνιστής και συγγραφέας, ο ελληνορθόδοξος Μακρυγιάννης, έχει εύστοχα παρατηρήσει για τους κινδύνους που απειλούν τον Ελληνισμό: «Πολλά θεριά προσπαθούν να μας φάνε. Δαγκώνει το ένα από εδώ, το άλλο από εκεί, μα η μαγιά πάντα μένει»! Και έτσι είναι. Άλλοτε από τη Δύση, άλλοτε από την Ανατολή, άλλοτε από τον Βορρά και άλλοτε από τον Νότο πολλοί και διάφοροι επιβουλεύθηκαν αυτόν τον ευλογημένο τόπο και τον λαό που κατοικεί επί χιλιάδες χρόνια με ελληνική συνείδηση. Αλώσεις στρατιωτικές, πολιτιστικές, οικονομικές, θρησκευτικές και άλλες επιχειρήθηκαν πολλάκις. Μερικές επέτυχαν επιφανειακά, άλλες αποκρούσθηκαν.


Η μαγιά πάντα έμεινε και μένει. Γι’ αυτό και όσες αλώσεις πέτυχαν μόνο εξωτερικά μάς αλλοίωσαν. Την ψυχή του Έλληνα δεν την κατέκτησε κανείς. Ούτε Τούρκος, ούτε Φράγκος, ούτε Σαρακηνός, ούτε Σλάβος. Παραμένει ανυπότακτη, Ορθόδοξη Χριστιανική και ικανή να αναγεννάται μέσα από τα συντρίμμια.

Γι’ αυτό μερικοί από αυτούς που μας επιβουλεύονται επιχείρησαν να κάνουν πιο ύπουλες τις αλώσεις τους. Να βάλουν χρυσό περιτύλιγμα, να χρησιμοποιήσουν ελληνόφωνους για την άλωση από μέσα, να χρυσώσουν το χάπι με οράματα κίβδηλα και ψεύτικους παραδείσους, με φρούδες υποσχέσεις και με δήθεν προοδευτικό και νεωτεριστικό μανδύα.
Με πρόσχημα τη νεωτερικότητα Παπικοί ιεραπόστολοι προσπάθησαν να διαβρώσουν το

Μοναχισμός, μοναστήρια, μοναχοί

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, αγιορείτης

Όταν ο κόσμος αλλοιώνεται, επηρεάζει και το μοναχισμό. Ο μοναχισμός όμως πρέπει να μένει αναλλοίωτος. Η υποβάθμιση του ορθόδοξου μοναχισμού σε περιόδους εκκοσμικεύσεως είναι ανεπίτρεπτη.

Το εκκλησιαστικό ήθος πρέπει να μένει ανεπηρέαστο πάντοτε. Η διατήρηση του μηνύματος και της προσφοράς του μοναχικού ιδεώδους δεν πρέπει να αλλάζει, αλλά να χαρίζει το πνεύμα της ασκήσεως, της εγκράτειας και της ταπεινοφροσύνης, τόσο απαραίτητων στη ζωή. Ο μοναχισμός, όποτε ήταν σε ακμή, δώριζε αίγλη στο σώμα της Εκκλησίας. Ο κόσμος θεωρεί το μοναχισμό περιττό, κάτι περασμένο, αχρείαστο και μερικές φορές και βλαβερό.

Ακόμη και λεγόμενοι άνθρωποι της Εκκλησίας βλέπουν με επιφύλαξη την αναχώρηση νέων στα μοναστήρια, λέγοντας ότι η κοινωνία τούς χρειάζεται περισσότερο για τις ανάγκες της. Η αφιέρωση νέων καταρτισμένων, μορφωμένων και ταλαντούχων και ο εγκλεισμός τους σε μοναστήρια είναι λαθεμένη. Ο μοναχισμός όμως είναι καθαρά εκκλησιαστικός θεσμός και ανέδειξε πλήθος αγίων. Το ασκητικό, ησυχαστικό και προσευχητικό φρόνημα πολλών ιερών ανδρών στην έρημο και τα μοναστήρια φανέρωσε το υψηλό και σπουδαίο της ζωής αυτής, που ονομάστηκε ισάγγελη.

Φωτισμένοι οι μοναχοί από τον Φωτοδότη Χριστό φώτιζαν τον κόσμο, κατά τον όσιο Ιωάννη της Κλίμακος.

ΑΣΩΠΑΣΤΗ ΙΚΕΣΙΑ


Του Βασίλη Χαραλάμπους
=======
Αποβραδίς τα σήμαντρα
στου Καρακάλλλου το βασιλομονάστηρο
ψιμυθιές και τούτες που σέρνουν
τ’ απομεινάρι του ημερήσιου μονόλογου.
Τώρα δρομώντας αποζητά
στη νυχτιά να φωλιάσει
στο στασίδι της υπομονής
με τα λιγοστά καντήλια ολοτρίγυρα
την ώρα π’ αρχινά
η ασώπαστη ικεσία του ελέους
στη Χώρα του Αχωρήτου.

(Από την ποιητική Συλλογή “Αθωνικό διάβα”)

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

27η Mαΐου 2012 Κυριακή: Ζ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα τῆς ἐν Νικαίᾳ Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τῶν συγκροτησάντων αὐτήν 318 θεοφόρων Πατέρων.Ἦχος πλ. β΄

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙΖ´ 1 - 13

1 Ταῦτα ἐλάλησεν Ἰησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· Πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱὸς σου δοξάσῃ σέ, 2 καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. 3 αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσιν σὲ τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν. 4 ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελειώσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω· 5 καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. 6 Ἐφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι. 7 νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ εἰσιν· 8 ὅτι τὰ ῥήματα ἃ ἔδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας. 9 ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, 10 καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστιν καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. 11 καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ αὐτοὶ ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου οὓς δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς. 12 ὅτε ἤμην μετ’ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ. 13 νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὑτοῖς


Ευγένιος Χαρδαβέλλας Πρωτοψάλτης
"Των Αγίων Πατέρων Ο Χορός..." Ήχος πλ. δ'. Την συνέχεια του κειμένου, δείτε παραπλεύρως.
Chant The Famous First Chanter Evgenios Hardavellas

Η έκτη κατά σειρά Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στην μνήμη των 318 Αγίων Πατέρων, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Η σύνοδος συνήλθε κατά πρόσκληση του Μέγα Κωνσταντίνου κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του και είχε διάρκεια 3,5 χρόνια. Διακριθείσες μορφές της συνόδου ήταν ο Αλέξανδρος ο Κωνσταντινουπόλεως, ο Αλέξανδρος ο Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ευστάθιος ο Αντιοχείας, ο Μακάριος ο Ιεροσολύμων, ο Παφνούτιος, ο Σπυρίδων, ο Νικόλαος, κ.α.

Η Α' Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον Άρειο και τον Αρειανισμό. Διατύπωσε τους πρώτους όρους ορθού Χριστιανικού δόγματος και ιδιαίτερα τα περί του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, τον Ιησού Χριστό, ως ομοούσιον τω Θεώ Πατρί. Συνέταξε τα πρώτα επτά άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως.

Επισπρόσθετα καθορίστηκε η κοινή ημέρα εορτασμού του Πάσχα.

Τα συμπεράσματα τις συνόδου υπογράφηκαν από περισσότερους από 318 και ο αριθμός αυτός επικράτησε για συμβολικούς λόγους. Οι επίσκοποι που ήταν παρόντες στη σύνοδο συνοδεύονταν από κατώτερους κληρικούς των οποίων ο συνολικός αριθμός ανερχόταν στο τριπλάσιο ή τετραπλάσιο των επισκόπων.

27 Μαΐου, Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος

Ο Όσιος Ιωάννης γεννήθηκε σε ένα χωριό της λεγομένης Μικράς Ρωσίας, περί το 1690 μ.Χ., από γονείς ευλαβείς και ενάρετους. Όταν έφθασε σε νόμιμη ηλικία στρατεύθηκε, ενώ βασίλευε στη Ρωσία ο Μέγας Πέτρος. Έλαβε μέρος στον πόλεμο που έκανε εκείνος ο τολμηρός τσάρος εναντίον των Τούρκων κατά το 1711 μ.Χ., και συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Τατάρους. Οι Τάταροι τον πούλησαν σε έναν Οθωμανό αξιωματικό Ίππαρχο, που καταγόταν από το Προκόπιον της Μικράς Ασίας, το οποίο βρίσκεται πλησίον στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Ο αγάς τον πήρε μαζί του στο χωριό του. Πολλοί από τους αιχμαλώτους συμπατριώτες του αρνήθηκαν την πίστη του Χριστού και έγιναν Μουσουλμάνοι, είτε γιατί κάμφθηκαν από τις απειλές, είτε γιατί δελεάστηκαν από τις υποσχέσεις και τις προσφορές υλικών αγαθών.

Ο Ιωάννης, όμως, ήταν από μικρός αναθρεμμένος με παιδεία και νουθεσία Κυρίου και αγαπούσε πολύ τον Θεό και την πίστη των πατέρων του. Ήταν από εκείνους τους νέους, όπου τους σοφίζει η γνώση του Θεού, όπως κήρυξε ο σοφός Σολομών, λέγοντας: «Ο δίκαιος είναι γνωστικός και στη νεότητά του. Διότι τιμημένο γήρας δεν είναι το πολυχρόνιο, ούτε μετριέται με τον αριθμό των ετών. Η φρονιμάδα πιο νέους ανθρώπους είναι σεβάσμια ωσάν να είναι φέροντες και ο καθαρός βίος τους κάνει ωσάν να είναι γέροντες πολύμαθοι».




Έτσι, λοιπόν, και ο μακάριος Ιωάννης, έχοντας την σοφία που δίδει ο Θεός σε εκείνους που τον αγαπούν, έκανε υπομονή στη δουλεία και στην κακομεταχείρηση του αφέντη του και στις ύβρεις και τα πειράγματα των Οθωμανών, οι οποίοι τον φώναζαν «κιαφίρη», δηλαδή άπιστο, φανερώνοντάς του την περιφρόνηση και την απέχθειά τους. Στον αφέντη του και σε όσους τον παρακινούσαν να αρνηθεί

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Εὐάγγελος Πονηρός, Παρεκκλίσεις σέ ζητήματα ὀρθοδόξου πίστεως, κανονικῆς τάξεως καί ἱστορικές ἀνακρίβειες τοῦ πιλοτικοῦ προγράμματος στά θρησκευτικά δημοτικοῦ καί γυμνασίου (ἔτους 2011)

Εὐάγγελος Στ. Πονηρός Δρ Θ., Μ.Φ. 
Παρεκκλίσεις σέ ζητήματα ὀρθοδόξου πίστεως, κανονικῆς τάξεως καί ἱστορικές ἀνακρίβειες τοῦ πιλοτικοῦ προγράμματος στά θρησκευτικά δημοτικοῦ καί γυμνασίου (ἔτους 2011) 
Στό νέο πρόγραμμα ἐπιχειρεῖται νά παρουσιασθεῖ ἡ νόθευση τοῦ μαθήματος ὡς ἀπαραίτητη ἀναγκαιότητα: «αναγνωρίζοντας, ωστόσο, ότι οι θρησκείες είναι πηγή ἐλπίδας για σωτηρία, αιτία προσωπικής δέσμευσης και συλλογικής πορείας, επισημαίνεται ότι στη διαδικασία της διδασκαλίας τους αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να προβληθούν[1]». Ἄρα θά παύσει πλέον νά διδάσκεται ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός μαθητής, ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ἡ ἐλπίδα καί ἡ σωτηρία καί ὅτι ἡ οἰκογένεια τῶν χριστιανῶν εἶναι ἡ Ἐκκλησία, καί θά τοῦ ἐπιβάλλεται ἡ ἰδέα, καθ΄ ἡμᾶς ἡ ψευδαίσθηση, ὅτι οἱ θρησκεῖες τοῦ δίνουν ἐλπίδα σωτηρίας;
Στή θέση τοῦ ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ μαθήματος εἰσάγεται ἀπό τήν ἀγγλόφωνη βιβλιογραφία τό “religious literacy”, τό ὁποῖο μεταφράζεται ἄλλοτε μέν ὡς «θρησκευτικός γραμματισμός», ἄλλοτε δέ ὡς «θρησκευτικός ἐγγραμματισμός».
Ἡ λειτουργία τοῦ “religious literacy” ἐπιχειρεῖται νά ὁρισθεῖ ὡς ἑξῆς: «Ο θρησκευτικός αυτός γραμματισμός βασίζεται στους κανόνες της παιδαγωγικής και επιστημονικής γνώσης και στοχεύει στην κριτική ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών με τις γνώσεις, τις αξίες και τις στάσεις ζωής που παρέχει για τις θρησκείες και από τις θρησκείες, εφαρμόζοντας μια διερευνητική, ερμηνευτική και διαλογική μαθησιακή προσέγγιση.[2]»
Ὁ ὡς ἄνω ἰσχυρισμός εἶναι ἀπολύτως ἀτυχής, διότι αὐτοαναιρεῖται: ἡ θρησκευτική συνείδηση τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν μαθητῶν δέν εἶναι δυνατόν νά ἀναπτυχθεῖ «με τις γνώσεις […] γιά τίς θρησκείες», ἀλλά ἐπειδή ἐκφράζεται ὡς πίστη στόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, ἀναπτύσσεται δέ καί καλλιεργεῖται μέσῳ τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς παιδείας. Ὁποιοδήποτε ἄλλο ἐγχείρημα ἀπειλεῖ νά ἐπιφέρει νάρκωση, στρέβλωση καί παραπλάνησή της.
Τά βιβλία τά ὁποῖα γράφτηκαν ἀπό τό 2003 ἕως τό 2006 θεωροῦνται ἀπό τό νέο πρόγραμμα σπουδῶν, ὅτι διακρίνονται ἀπό «πνεύμα διαλόγου, ελευθερίας και καταλλαγής, χωρίς ομολογιακή εμμονή, κατηχητισμό, φανατισμό ή μισαλλοδοξία[3]» Ἐδῶ

20 Νομπέλ στηρίζουν την Ελλάδα

Την έμπρακτη στήριξη της ελληνικής έρευνας ζητούν από την ΕΕ εικοσιμία λαμπρές προσωπικότητες των επιστημών

Υποδεικνύουν την ύπαρξη διαρθρωτικών ευρωπαϊκών κεφαλαίων τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για έρευνα

«Υποστήριξη για την Ελλάδα» (Support for Greece) είναι ο τίτλος επιστολής η οποία δημοσιεύεται στο σημερινό τεύχος της έγκριτης επιστημονικής επιθεώρησης Science. Η επιστολή φέρει την υπογραφή του Χάραλντ Ζουρ Χάουζεν, του γερμανού γιατρού και διευθυντού του Γερμανικού Κέντρου Ερευνας για τον Καρκίνο ο οποίος το 2008 τιμήθηκε με το Βραβείο Νομπέλ Ιατρικής για τις εργασίες του που είχαν σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη του εμβολίου για τον καρκίνο του τραχήλου της  μήτρας.
Την επιστολή, η οποία έχει επίσης σταλεί στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι και στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, συνυπογράφεται από άλλους δεκαεννέα τιμηθέντες με το βραβείο Νομπέλ, καθώς και από τον Ιέιν Ματέι, διευθυντή του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας (EMBL). (Τα ονόματα παρατίθενται στο τέλος του άρθρου)

Ματαιότης, ματαιοτήτων

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Γνωστός μου αλβανικής καταγωγής, ξυλουργός στο επάγγελμα, εξαίρετος τεχνίτης και τίμιος άνθρωπος, μου είπε προχθές ότι προσπαθεί να μαζέψει χρήματα ώστε η κόρη του να συνεχίσει τις σπουδές της στην Ολλανδία. Πριν από δύο χρόνια μου είχε ανακοινώσει, περήφανος πατέρας, πως είχε περάσει τις Πανελλαδικές και γράφτηκε στο Πάντειο. Τι συνέβη εν τω μεταξύ; Φοβάται ότι δεν θα βρει δουλειά όταν τελειώσει; Οχι, μου απάντησε, δεν είναι μόνο αυτό. «Είναι ότι εδώ δεν κάνουν τίποτε». Σκέφτηκα πως αν και πλήρως εντεταγμένος στην κοινωνία μας ο αγαπητός, ίσως επειδή μεγάλωσε στην Αλβανία, έχει ορισμένα βασικά κενά στα θέματα ελληνικής παιδείας. Δεν γνωρίζει, ας πούμε, το αριστοτελικό «ο άνθρωπος είναι ζώο πολιτικό» και έτσι δυσκολεύεται να αντιληφθεί τις ιδιομορφίες της ημετέρας παιδείας. Τι θα πει δεν κάνουν τίποτε; Μήπως δεν κάνουν καταλήψεις, μήπως τους λείπουν οι πολιτικές οργανώσεις, μήπως δεν πρωταγωνιστούν στον υπέρ πάντων αγώνα των πρυτανικών αρχών για τη διατήρησή τους; Ο αφελής πίστευε πως το παιδί του θα πήγαινε στο Πανεπιστήμιο, θα διάβαζε, θα έγραφε, θα περνούσε εξετάσεις και τα παρόμοια. Δεν είχε καταλάβει πως τα δικά μας πανεπιστήμια, σε αντίθεση με τα ξενέρωτα, φτιάχνουν ενεργούς πολίτες, τους εξοπλίζουν με πολιτικές απόψεις, μαχητικότητα, ενίοτε δε και με μολότοφ. Δεν ξέρει πως αν ρωτήσεις κάποιο από τα παιδιά θα σου αμολήσει, σε συσκευασία του ενός, μια έτοιμη θεωρία για τον παγκόσμιο καπιταλισμό, για το χρηματοπιστωτικό σύστημα, και για τη διεθνή συνωμοσία που εξυφαίνεται εναντίον των ΔΕΚΟ και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Διότι στο κάτω κάτω τις λοιπές

«Η ντροπή της Ευρώπης» το ποίημα του Γκίντερ Γκρας για την Ελλάδα

Ο Γερμανός νομπελίστας Γκίντερ Γκράς καυτηριάζει την Ευρώπη η οποία, όπως λέει, διαπομπεύει την Ελλάδα, εν μέσω της κρίσης του ευρώ, σε ένα ποίημά του που δημοσιεύεται σήμερα στην ιστοσελίδα της εφημερίδας του Μονάχου Sueddeutsche Zeitung. 

Σε αυτό το ποίημα, με τίτλο «Η ντροπή της Ευρώπης», που δημοσιεύεται αύριο Σάββατο και  στην έντυπη έκδοση της γερμανικής εφημερίδας, ο Γκρας προειδοποιεί την Ευρωπαϊκή Ένωση: «Εσύ η Ευρώπη, θα πεθάνεις χωρίς ψυχή, χωρίς τη χώρα που σε δημιούργησε». 
    
«Καρφωμένη γυμνή στον πάσσαλο, γιατί είναι πνιγμένη στα χρέη, μια χώρα υποφέρει»,  γράφει ο 84χρονος Γερμανός συγγραφέας, στο κείμενο αυτό των δώδεκα στροφών που αποτελούνται από δύο στίχους η κάθε μία. 
    
Απευθυνόμενο άμεσα στην Ευρώπη, το ποίημα αρχίζει έτσι: «Απομακρύνεσαι από τη χώρα, που ήταν το λίκνο σου, και είναι κοντά στο χάος, γιατί δεν  συμμορφώθηκε με τις αγορές». 
    
Και αμέσως μετά αναφέρει ότι η χώρα αυτή «καταδικασμένη στη φτώχεια, της οποίας ο πλούτος κοσμεί τα μουσεία» είναι «ακόμα μόλις ανεκτή». 

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ως εκφραστής τής αγιορειτικής ζωής

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Εισήγηση στό Διεθνές Συνέδριο γιά τό Άγιο Γρηγόριο τόν Παλαμά (βλ. σχετική αναφορά, σελ. 4).
*
Υπάρχουν πολλοί τρόποι γιά νά ερμηνεύση κανείς τήν διδασκαλία τού αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά, χρησιμοποιώντας δηλαδή κριτήρια φιλοσοφικά, σχολαστικά, ιστορικά, ηθικιστικά κλπ. Νομίζω ότι ο καθένας από αυτούς τούς τρόπους τόν αδικεί καί τόν παρερμηνεύει. Προσωπικά, προτιμώ νά τόν ερμηνεύσω μέσα από τό φυσικό καί πνευματικό περιβάλλον στό οποίο έζησε καί ανδρώθηκε πνευματικά, δηλαδή τό Άγιον Όρος.

Τό θέμα «Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ως Αγιορείτης» πάντοτε μέ προκαλούσε, γιατί αντιλήφθηκα ότι μόνον μέσα από αυτήν τήν προϋπόθεση μπορεί κανείς νά ερμηνεύση αυθεντικά τό πρόσωπο, τό έργο καί τήν διδασκαλία τού αγίου Γρηγορίου. Γι’ αυτό καί στό παρελθόν έγραψα ένα βιβλίο μέ τόν τίτλο αυτόν.

Είχα τήν εξαιρετική ευλογία από τόν Θεό νά αρχίσω τίς μελέτες μου πάνω στήν διδασκαλία τού αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά, κατά τήν διαμονή του στό Άγιον Όρος καί νά τήν βλέπω μέσα από τήν ζωντανή παράδοση πού συνάντησα σέ αυτόν τόν ιερό τόπο. Η συχνή επικοινωνία μου μέ ερημίτες καί κοινοβιάτες μοναχούς, πού ζούσαν κατά διαφόρους βαθμούς τήν ησυχαστική καί θεοπτική παράδοση τής Εκκλησίας, μού έδωσε τήν δυνατότητα νά τήν αντιπαραβάλω μέ εκείνα πού διάβαζα στόν άγιο Γρηγόριο τόν Παλαμά καί έβλεπα τήν ομοιότητά τους.

Η Μοσάντο και «οι φίλες» της, «αγοράζουν» την Αφρική!

Σχόλιο ΑΣΛ: Αμερικανικοί κολοσσοί επενδύουν στην αγροτοβιομηχανία στην Αφρική, δείχνοντας το μέλλον της αγροτικής παραγωγής. Τέρμα στα μικρά κτήματα και τις «ανεξάρτητες» καλλιέργειες. Οι πολυεθνικές θα σπέρνουν, οι πολυεθνικές θα θερίζουν, οι πολυεθνικές θα κερδίζουν… η Αφρική μας δείχνει το δρόμο. Τεράστιες μονοκαλλιέργειες μεταλλαγμένων, συσκευασμένα και πανάκριβα αγροτικά προϊόντα, φτωχοί εργάτες σύγχρονοι δούλοι, στα «τσιφλίκια» των πολυεθνικών!
Μια ομάδα εταιριών της αγροτοβιομηχανίας που ειδικεύονται στους σπόρους, στα χημικά και στον εξοπλισμό θα επενδύσει πάνω από 150 εκατ. δολάρια τα επόμενα χρόνια σε γεωργικά έργα και προϊόντα στην Αφρική, σύμφωνα με ανακοινώσεις των διοικήσεων των επιχειρήσεων αυτών που δόθηκαν στην δημοσιότητα χθες…Οι επενδύσεις που ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν χθες οι εταιρίες DuPont, Monsanto, Cargill κ.ά. εντάσσονται σε μια πρωτοβουλία συνολικού ύψους 3 δισ. δολαρίων σε διεθνές επίπεδο που ανακοίνωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα…

Δάφνη Βαρβιτσιώτη, Η «Νέα Πολιτικὴ Πρόταση» της Υπερεθνικής Εκκλησίας: “Ουκ ένι Έλλην” (2)


Ἡ «Νέα Πολιτικὴ Πρόταση» τῆς Ὑπερεθνικῆς Ἐκκλησίας:
“ΟΥΚ ΕΝΙ ΕΛΛΗΝ” (2)
Μὲ Ἀφορμὴ Ἀνακοίνωση τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου
Δάφνη Βαρβιτσιώτη, Ἱστορικός
Οἱ συντελεστὲς τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Δημητριάδος ἀναζητοῦν ἕναν «ἀνανεωμένο θεολογικὸ λόγο», ὁ ὁποῖος θὰ ἀποτελέσει μιὰ «νέα πολιτικὴ προταση»(!), προκειμένου «ἡ Ἐκκλησία μας νὰ εἰσέλθει στὸν αἰῶνα ποὺ ζοῦμε καὶ νὰ μὴ βρίσκει εὔκολο καὶ ἀσφαλὲς καταφύγιο σὲ προηγούμενες ἐποχές».
Πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτόν, συγκαλοῦν ἐπειγόντως διεθνὲς διορθόδοξο συνέδριο, μὲ θέμα «Ἐκκλησιολογία καὶ Ἐθνικισμὸς στὴ Μεταμοντέρνα Ἐποχή»[1].
Θεοκρατία καὶ Ἐθνικισμός: Στὴν σχετικὴ Ἀνακοίνωσή τους2, οἱ συντελεστὲς τῆς Ἀκαδημίας Βόλου ἐξηγοῦν ὅτι, προβαίνουν στὴν ἀναζήτηση αὐτή, διότι πιστεύουν ὅτι: «Ἡ θεοκρατία καὶ ὁ νεο-ἐθνικισμός, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ ἐκκοσμικευμένες μορφὲς ἐσχατολογίας, (…) δὲν μποροῦν, μὲ κανένα λόγο, νὰ συνεχίσουν νὰ εἶναι ἡ πολιτικὴ πρόταση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας».

Στὸ σημεῖο αὐτό, ἀνακύπτουν τὰ ἀκόλουθα ἐρωτήματα: α) ὑπάρχει σήμερα –ἢ ὑπῆρξε ποτὲ– θεοκρατία στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία; Καί, β) εἶναι δυνατὸν ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (νὰ θέλει) νὰ ἔχει πολιτικὴ πρόταση, συναγωνιζόμενη, ἢ μᾶλλον ταυτιζόμενη, στὸ σημεῖο αὐτό, μὲ τὸ Βατικανὸ καὶ τὸ Π.Σ.Ε., τὰ ὁποῖα –διὰ τῆς ἐμπλοκῆς τους στὸν διακανονισμὸ τῶν πολιτικῶν πραγμάτων– ἔχουν πλήρως ἐκκοσμικευθεῖ;
Θεοκρατία: Ἀναζητώντας στὴν ἐγκυκλοπαίδεια τὸν ὁρισμὸ τῆς «θεοκρατίας»,

Φόβος και διχασμός γεννούν καταστροφή

Του Γιώργου Μαλούχου
Το 1915, η Ελλάδα βίωσε τον Εθνικό  Διχασμό. Αιτία του, ήταν  η σύγκρουση για τη διεθνή θέση της χώρας. Το παλάτι ήθελε τη χώρα ουδέτερη, ουσιαστικά γερμανόφιλη, ενώ ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο εκλεγμένος από το λαό πρωθυπουργός τον οποίο παράνομα ο βασιλιάς απέλυε, την ήθελε δίπλα στους δυτικούς συμμάχους. Το 1946, η Ελλάδα βίωσε τον Εμφύλιο. Αιτία του και πάλι η διεθνής θέση της χώρας, ανάμεσα στα δύο μεγάλα στρατόπεδα του Ψυχρού Πολέμου. Το 1967, η χώρα δεν πρόλαβε να πάει σε εκλογές για να αποφύγει, δήθεν, τον «κουμμουνιστικό κίνδυνο», που, για μία ακόμα φορά, εκ νέου θα απειλούσε τη διεθνή ισορροπία της χώρας. Όλα έγιναν με την επίκληση ενός φόβου, τον οποίο «αξιοποίησαν» οι απριλιανοί εγκληματίες επίορκοι αξιωματικοί, που αποτελείωσαν τη δημοκρατία και κατέστρεψαν τον τόπο.

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - Αστρονομικές Εκδηλώσεις

Με αφορμή τη διάβαση της Αφροδίτης μπροστά από τον Ήλιο της Τετάρτης 6 Ιουνίου του 2012 (η επόμενη θα συμβεί σε 121 χρόνια) η Ομάδα Ερασιτεχνικής Αστρονομίας Ιωαννίνων και το Αστεροσκοπείο Ζαγορίου οργανώνουν δύο εκδηλώσεις με την παρουσίαση των παρακάτω εισηγήσεων:
·      Ένας Ιπτάμενος Δίσκος, το ποδήλατο και το τσιλίκι
Μια εκλαϊκευμένη προσέγγιση της Αρχής διατήρησης της Στροφορμής, που ερμηνεύει την κίνηση των σωμάτων στον κόσμο μας.
ομιλητής: Δημήτρης Τσαούσης, Φυσικός Phd
·      Η πρώτη ακριβής μέτρηση της απόστασης Γης – Ήλιου, χάρη στη διάβαση της Αφροδίτης του 1761.
Η διάβαση της Αφροδίτης στις 6 Ιουνίου του 1761 έγινε αφορμή για την πρώτη παγκόσμια επιστημονική συνεργασία, την παρατήρηση της διάβασης από διαφορετικά σημεία του πλανήτη και την επεξεργασία των δεδομένων για τον υπολογισμό της απόστασης Γης – Ήλιου.
ομιλητής: Κώστας Σακκάς, Πολ. Μηχανικός
Οι εκδηλώσεις θα λάβουν χώρα:
1.     Τη Δευτέρα 28 Μαΐου, ώρα 20:00, στην Κόνιτσα στο ξενοδοχείο Γεφύρι.
Μετά τις εισηγήσεις θα γίνει αστρονομική παρατήρηση με τηλεσκόπιο.
     2.     Την Τετάρτη 6 Ιουνίου, ώρα 20:00, στα Ιωάννινα στο Ιτς Καλέ,  Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων.

 http://ioanninastronomy.blogspot.com/2012/05/blog-post.html