Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί για την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς - Το φάντασμα της Διαμαντοπούλου είναι εδώ, του Χρήστου Κάτσικα




του Χρήστου Κάτσικα

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

   «Θέλω να τα πω όπως τα έχω στην καρδιά και στο μυαλό»
          
 Είναι πια φανερό, ακόμη και στους πιο δύσπιστους, ακόμη και σ΄ αυτούς που χρόνια πολλά βάσιζαν τη γραμματική και το συντακτικό των αναγνώσεών τους για το «που πάει η εκπαίδευση» στις περίτεχνες διακηρύξεις της κυρίαρχης πολιτικής, ότι οι εκπαιδευτικοί (όπως και όλος ο κόσμος της εργασίας) βρίσκονται μπροστά σε μια «επιχείρηση» συνολικής αλλαγής του τοπίου στη δημόσια εκπαίδευση από την πρώτη μικρή του δημοτικού μέχρι και το Πανεπιστήμιο και τα μεταπτυχιακά προγράμματα.

 Η «επιχείρηση» αυτή αφορά τη δομή της εκπαίδευσης (1), της κατεύθυνσής της, το περιεχόμενο (2) , το μισθό, τη σύνταξη και τις εργασιακές σχέσεις.

 Οργανική θέση, ωράριο, δικαίωμα μετάθεσης – απόσπασης, μονιμότητα,  προβάλλονται και από τη νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών μας κουβερνάντων (3), σαν αναχρονισμός, σαν παλιομοδίτικες αντιλήψεις, που πρέπει όχι μόνο να εξαφανιστούν από το εκπαιδευτικό τοπίο αλλά να σβήσουν και από τη συλλογική μνήμη.

«Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου»
 Όποιος έχει μάτια να δει και την τιμιότητα να πιστέψει στα μάτια του αισθάνεται ότι το Υπουργείο Παιδείας, σιγά και σταθερά, λιπαίνει το έδαφος για την "κατασκευή" εκπαιδευτικών χωρίς ωράριο έτσι ώστε αμέσως μετά να νομιμοποιήσει στην κοινή γνώμη τα σχέδιά του για μετακινήσεις, μετατάξεις και απολύσεις.

 Οι ρυθμίσεις για τις ξένες γλώσσες, οι αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα του Λυκείου, το κλείσιμο 1056 σχολείων και άλλων τόσων που σχεδιάζεται να κλείσουν τα επόμενα χρόνια, το στρίμωγμα μαθητών σε υπερφορτωμένες τάξεις,  το κόψιμο μαθημάτων στο Γυμνάσιο και στο νέο Τεχνολογικό Λύκειο, ο ουσιαστικός μηδενισμός νέων διορισμών, η μείωση των μεταθέσεων σε συνδυασμό με την αξιολόγηση που εξαγγέλλεται για την επόμενη περίοδο (4), τη νέα «αρχιτεκτονική» στη δομή και στη διοίκηση της εκπαίδευσης και η προοπτική περάσματος του δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου στους Καλλικρατικούς Δήμους και Περιφέρειες (5), μαζί με το συντριπτικό χτύπημα στα Πανεπιστήμια (6) είναι το σκοτεινό μέλλον που «υφαίνει» το Υπουργείο Παιδείας για τη δημόσια εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς με την ευκαιρία της οικονομικής κρίσης.
 Όπως πολύ εύστοχα επισημαίνει ο Μιχάλης Παπαδόπουλος «αν κοιτάξει κανείς συνολικά "τις επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό” της κυβέρνησης στα σχολεία, το κλείσιμο ολόκληρων μονάδων, τη συγχώνευση άλλων, την ίδρυση Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων με πενταετή θητεία  των εκπαιδευτικών,  την ουσιαστική κατάργηση σε πολλά σχολεία των Γερμανικών ή των Γαλλικών ως δεύτερης ξένης  γλώσσας μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πίσω από όλες αυτές τις αλλαγές κρύβεται ένας και μοναδικός βασικός στόχος, η κατάργηση της οργανικής θέσης  των εκπαιδευτικών. Όπως φαίνεται στο νέο νόμο για τα Πρότυπα Πειραματικά πολλοί εκπαιδευτικοί με οργανική θέση στα νυν  Πειραματικά  με το πρόσχημα της αξιολόγησης θα βρεθούν στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ με δήθεν προτεραιότητα, το καρότο δηλαδή, για να απεμπολήσουν τη θέση τους. Αλλά και αν ακόμη συνεχίσουν  στα Πρότυπα Πειραματικά μετά από πενταετή θητεία πάλι θα βρεθούν στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ. Αυτή η διαδικασία θα αποτελέσει το πείραμα για το νέο σύστημα διορισμών και θητείας σε ένα σχολείο» (7).
       
«Το Υπουργείο  υπόσχεται  «νέα σύνορα»  στις αναθέσεις μαθημάτων για να υποσκάψει την άμυνά μας – Απαντάμε: Καμιά αλλαγή – ενότητα –αλληλεγγύη - αγώνας»
 Την ίδια στιγμή σε μια κίνηση παραπλάνησης, εξαπάτησης και δημιουργίας εμφυλιοπολεμικού κλίματος στη λογική του «διαίρει και βασίλευε» το Υπουργείο Παιδείας προσφέρει μαθήματα μιας ειδικότητας σε άλλη. Πριν λίγους μήνες η Υφυπουργός Παιδείας Ε. Χριστοφιλοπούλου στην προσπάθειά της να μεταθέσει το πρόβλημα που δημιουργεί η ρύθμιση για τις ξένες γλώσσες  δεν διστάζει να υποσχεθεί ξεθεμελίωμα των συνόρων της ανάθεσης μαθημάτων : «Εμείς δεν είπαμε ποτέ ότι δεν θα αξιοποιήσουμε τους καθηγητές των ξένων γλωσσών. Οι καθηγητές αυτοί, πολλοί από αυτούς διδάσκουν και στα δημοτικά και συμπληρώνουν ωράριο και βεβαίως έχουν και τη δυνατότητα να διδάξουν λογοτεχνία, είναι καθηγητές λογοτεχνίας και ίσως και κάποιο άλλο μάθημα» (8).

  Το τελευταίο χρονικό διάστημα είναι φανερό ότι κάποιοι φροντίζουν να στρέψουν τους διάφορους κλάδους των εκπαιδευτικών τον έναν εναντίον του άλλου. Ο στόχος είναι προφανής: να ξεφύγουν, μέσα από το προπέτασμα καπνού, οι πραγματικά υπεύθυνοι για την κατάσταση στην εκπαίδευση αλλά κυρίως για τις ρυθμίσεις που ακολουθούν και που θα χειροτερεύσουν την κατάσταση στην ήδη ρημαγμένη εκπαιδευτική γη.


            «....Ο πόλεμος βασίζεται στην εξαπάτηση. Αν ο εχθρός σου ξεκουράζεται, μην τον αφήσεις σε ησυχία. Αν οι δυνάμεις του είναι ενωμένες, διάσπασέ τες.  Κάνε επίθεση, όταν είναι απροετοίμαστος. Να εμφανίζεσαι εκεί που δεν σε περιμένει...»
(Σουν Τζου, Η τέχνη του πολέμου )
Ρίχνουν «αθώες» προτάσεις για καθηγητές που μπορούν να εργαστούν στις τελευταίες τάξεις των  Δημοτικών σχολείων, νηπιαγωγούς που μπορούν να εργαστούν στις πρώτες. Πατάνε πάνω στην αυξημένη ανεργία των ειδικοτήτων των εκπαιδευτικών, λιπαίνουν την αφέλεια και την κοινωνική στραβωμάρα, «γαργαλάνε» τις χαμηλές συνειδήσεις, πριμοδοτούν αντιλήψεις του τύπου «για τη δική μου καλύβα που καίγεται φταίει του διπλανού που δεν καίγεται ακόμη»… Οι ίδιοι που ευθύνονται για την αδιοριστία και την ανεργία, για τους χιλιάδες ωρομίσθιους των 300 ευρώ, οι ίδιοι που ετοιμάζουν προσλήψεις με το σταγονόμετρο, αυτοί που με το πιστοποιητικό «Παιδαγωγικής Επάρκειας» ετοιμάζονται να αποσυνδέσουν το πτυχίο από το επάγγελμα, αυτοί που έκαναν άνω κάτω τις ειδικότητες και τις αναθέσεις, ΤΩΡΑ, χέρι χέρι με τους µάγιστρους και τους διανοούμενους της αυλής και της οθόνης, αυτή τη γνωστή διασταύρωση τιτλούχων, εµπορευµατούχων και μηχανορράφων, ρίχνουν το σπόρο για πολλούς μικρούς εμφύλιους που θα διασπάσουν την εκπαιδευτική κοινότητα, θα την τραυματίσουν θανάσιμα και θα την καταστήσουν αδύναμη να αντιμετωπίσει το νέο εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζουν.

 Και κάποιοι εκπαιδευτικοί πέφτουν στην παγίδα. Και είναι έτοιμοι να χάψουν το παραμύθι. Πως δήθεν για την ανεργία των φιλολόγων, των μαθηματικών, των φυσικών κλπ δεν φταίει η πολιτική των ελάχιστων διορισμών, δεν φταίει η ανεργία, αλλά φταίνε οι δάσκαλοι «που επιμένουν να κάνουν αυτοί μάθημα στις απαιτητικές τάξεις των δημοτικών σχολείων»…Για την ανεργία των καθηγητών της Πληροφορικής φταίνε «οι μαθηματικοί που άρπαξαν πολλές θέσεις». Για την ανεργία των φιλολόγων φταίνε οι συνάδελφοί τους των Ξενόγλωσσων μαθημάτων «που τους άρπαξαν το μάθημα της ιστορίας». Έτσι για τα προβλήματα των πτυχιούχων των Πανεπιστημίων φταίνε οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ που «θέλουν να τους πάρουν τα εργασιακά δικαιώματα» και για τα προβλήματα των πτυχιούχων των ΤΕΙ «φταίνε οι πτυχιούχοι των Πανεπιστημίων που δεν τους αφήνουν να έχουν επαγγελματικά δικαιώματα»…
  Λίγα χρόνια πριν κάποιοι προσπάθησαν να μετατρέψουν την αγανάκτηση των εκπαιδευτικών για τους χαμηλούς μισθούς σε αίτημα των καθηγητών του Λυκείου να παίρνουν περισσότερα από τους καθηγητές του Γυμνασίου.

            Προσοχή! Αν οι αντιλήψεις αυτές κυριαρχήσουν τότε είναι σίγουρο ότι αφενός καμιά ευκαιρία για δουλειά δεν θα ανοίξει για τους εκπαιδευτικούς, αφετέρου, την ώρα που θα κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους θα αφήνουν ανοιχτά πόρτες και παράθυρα για να περάσει ο οδοστρωτήρας από πάνω τους.

            Ξέρω ότι οι σκέψεις αυτές δεν είναι σήμερα δημοφιλείς σε κάποιους εκπαιδευτικούς που βλέπουν όσο βλέπουν τα μάτια τους ενώ περισσότερο από ποτέ οφείλουν να βλέπουν με το μυαλό τους. Οφείλουν να αναρωτηθούν: Πόσοι και πόσο θα κερδίσουν αν αλλάξουν τα «σύνορα» στις βαθμίδες και τις ειδικότητες όταν ο εργοδότης επιβάλλει δραστική μείωση προσλήψεων τέτοια που θα ισοδυναμεί ουσιαστικά με το τέλος των προσλήψεων; Πόσοι και πόσο θα ωφεληθούν όταν ο εργοδότης επιβάλλει ελαστικοποίηση της εργασίας, μόνιμη μείωση των μισθών, αύξηση του ωραρίου και στο τέλος κατάργηση της μονιμότητας αρχίζοντας από τους νεοεισερχόμενους; Ποιοι και με πια ενότητα «ψυχής και σώματος» θα μπορέσουν να αποτρέψουν τότε την καταιγίδα;

Παιδεία: Μείωση προσλήψεων-αύξηση ωραρίου με ευλογίες ΟΟΣΑ
 
Το υπουργείο Παιδείας στα πλαίσια των περικοπών, που αφορούν και τις προσλήψεις εκπαιδευτικών, έχει ήδη επεξεργαστεί ένα σχέδιο αύξησης του ωραρίου των εκπαιδευτικών το οποίο «πατάει» πάνω στις οδηγίες του ΟΟΣΑ.


Το σχέδιο αυτό βρίσκεται στα συρτάρια του Υπουργείου Παιδείας και αναμένεται η κατάλληλη στιγμή για να παρουσιαστεί όποτε κριθεί ότι η συγκυρία είναι κατάλληλη. Η «αναμόρφωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών» αποτελεί το επόμενο βήμα της καθιέρωσης, από το φθινόπωρο που μας πέρασε, του πλήρους οκταώρου στο στενό δημόσιο τομέα και την απογευματινή λειτουργία υπηρεσιών αιχμής, όπως εφορίες, πολεοδομίες και ασφαλιστικά ταμεία (Κατ’ εφαρμογή του άρθρου 41 του ν. 3979/2011 - ΦΕΚ Α’138 ).


Ας δούμε όμως τα πράγματα με μια σειρά.


Στις 2 Αυγούστου του 2011 στην Αθήνα ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ Angel Gurría («Σύμβουλος της κυβέρνησης μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ» σε συνέντευξη Τύπου παρουσίασε την «Έκθεση» του Οργανισμού για την «ελληνική οικονομία».


Στη μελέτη που διεξήγαγε ο ΟΟΣΑ για την κατάσταση της Εκπαίδευσης στην Ελλάδα τονίζεται μεταξύ άλλων πως «οι καθηγητές δουλεύουν λιγότερο συγκριτικά με τον μέσο όρο της Ευρώπης» και ότι «το κόστος ανά μαθητή στην Ελλάδα είναι υψηλό. Και αυτό εξαιτίας κυρίως της αναλογίας μαθητών - εκπαιδευτικών αφού ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 14,4, όταν στην Ελλάδα (στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση) είναι 10,1 μαθητές ανά δάσκαλο». Ο ΟΟΣΑ είναι σαφής και κάνει και συγκεκριμένη πρόταση: «Η Ελλάδα θα πρέπει να αυξήσει την εβδομαδιαία υποχρεωτική διδασκαλία κατά μέσο όρο τέσσερις με πέντε ώρες για να φτάσει το μέσο όρο του ΟΑΣΑ. Οι αλλαγές θα πρέπει να εστιάζουν στην αύξηση του ωραρίου των πιο έμπειρων και πιο καλά προετοιμασμένων εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση».


Στοιχειώδη γνώση να έχει κάποιος από την ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης και από τις εκπαιδευτικές πολιτικές καταλαβαίνει τι σημαίνουν οι προτροπές αυτές του «αθώου» και «ουδέτερου» αυτού Οργανισμού που χρόνια τώρα πασχίζει να προσαρμόσει την εκπαίδευση και την εργατική δύναμη στις «νέες συνθήκες», κοντολογίς, στην ευελιξία, αποδοτικότητα, ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, απασχολησιμότητα, κόστος, κλπ, αλλά και να τις αναπτύξει, να τις τυποποιήσει περισσότερο, να τις μετρήσει και να τις ελέγξει, ώστε να διαμορφώσει το σημερινό εργαζόμενο: με εργασιακές προδιαγραφές 19ου αιώνα και παραγωγικές δυνάμεις 21ου αιώνα.


ΜΕΘΟΔΙΚΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ

Είναι φανερό ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει πάρει εδώ και αρκετό καιρό τις αποφάσεις της για ένα πολύ σημαντικό θέμα οι οποίες αν υλοποιηθούν αλλάζουν δραματικά τις εργασιακές σχέσεις στο χώρο του δημόσιου σχολείου: Πρόκειται για μεγάλη μείωση των προσλήψεων, τον περιορισμό του αριθμού των σχολικών μονάδων, την αύξηση των μαθητών στο τμήμα και βεβαίως την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών. Ήδη έχει κάνει τα πρώτα βήματα με τη μείωση των προσλήψεων τα δυο τελευταία χρόνια (από 6-7.000 μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών το χρόνο, το 2010 επέβαλε 2.850 προσλήψεις και το 2011 μόλις 600 περίπου), με τον περιορισμό των σχολικών μονάδων (με 1100 περίπου σχολεία λιγότερα ξεκίνησε η σχολική χρονιά 2011/12 και έπεται συνέχεια τα επόμενα χρόνια) και με την αύξηση του αριθμού μαθητών στο τμήμα.


Κάθε πόλεμος αρχίζει με τα λόγια και το υπουργείο Παιδείας έχει συμπληρώσει πολλά ένσημα στην προσπάθειά του να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι εκπαιδευτικοί εργάζονται εξαιρετικά λίγες ώρες. Περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να παρουσιάσει με επικοινωνιακή μαεστρία τις «οδηγίες» του ΟΟΣΑ σαν μια αναμφισβήτητη «ιατρική γνωμάτευση» για τη σωτηρία της εκπαίδευσης στη χώρα μας. Όσοι έχουν τα μάτια να δουν και το θάρρος και την τιμιότητα να πιστέψουν στα μάτια τους μπορούν να καταλάβουν πολύ καλά πως παίζεται το παιχνίδι με τους αμείλικτους αριθμούς: Ένα δίωρο ή ένα τρίωρο επιπλέον π.χ. για τους 80.000 καθηγητές σημαίνει 8-10.000 καθηγητές περίσσευαν.


Ήδη τα πρώτα βήματα έχουν γίνει και έχει σημασία να τα θυμίσουμε:

1. Αφενός με την Εγκύκλιό με τίτλο «Διαχείριση πλεονάζοντος εκπαιδευτικού δυναμικού», το υπουργείο Παιδείας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατρέψει τους 180.000 εκπαιδευτικούς σε λάστιχο. Η εγκύκλιος προβλέπει τρία... δρομολόγια. Το πρώτο είναι να αποσπαστεί σε άλλη σχολική μονάδα μένοντας εντός των ορίων του νομού όπου υπηρετεί. Το δεύτερο δρομολόγιο είναι να πάει σε σχολική μονάδα «άλλου Περιφερειακού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της ίδιας περιφερειακής διεύθυνσης». Αυτό σημαίνει ότι αλλάζει νομό με ότι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή του και τη ζωή της οικογένειάς του. Την απόφαση για τις περιπτώσεις αυτές λαμβάνει ο περιφερειάρχης εκπαίδευσης μετά από πρόταση του ανώτερου περιφερειακού υπηρεσιακού συμβουλίου. Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Να πάρει «φύλλο πορείας» έξω από τα όρια της περιφέρειας και να μετακινηθεί από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη.


2. Αφετέρου, το προσχέδιο με τον εύηχο τίτλο «Οργάνωση των Περιφερειακών Υπηρεσιών Διοίκησης της Εκπαίδευσης – Πρώτα ο μαθητής – Πρώτα η σχολική μονάδα – Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο», το οποίο το υπουργείο Παιδείας δημοσιοποίησε πριν από λίγους μήνες (στα πλαίσια της προσαρμογής της σχολικής εκπαίδευσης στη νέα «καλλικρατική» δομή της δημόσιας διοίκησης), προβλέπει ότι «σε περίπτωση απουσίας εκπαιδευτικού η αναπλήρωση στα διδακτικά του καθήκοντα γίνεται με εντολή του διευθυντή από εκπαιδευτικό της ίδιας σχολικής μονάδας, κατά προτίμηση της ίδιας ή συναφούς ειδικότητας, που έχει κενό στο ημερήσιο διδακτικό ωράριο εργασίας του. Η άρνηση συμμόρφωσης στο ανωτέρω εκπαιδευτικό καθήκον συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα (Άρθρο 18)».

«Έχω βαρεθεί Δε θέλω να εξηγώ πρέπει εσύ να διαλέξεις»

   Όσοι παραμένουν ξύπνιοι για να μπορούν να ονειρεύονται ΑΝΑΣΤΑΣΗ των ΖΩΝΤΑΝΩΝ, ξέρουν καλά ότι τα προβλήματα δεν είναι εκπαιδευτικά. Είναι πολιτικά και οικονομικά που αντανακλώνται στην εκπαίδευση.
   Κι όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων που τον περιβάλλουν, χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, δεν έχει παρά να υποβληθεί στη βάσανο να κάνει λίγο πίσω ή λίγο μπρος και να δει τα πράγματα όπως έχουν, όπως φτιάχτηκαν κι όπως προοιωνίζονται για αύριο. Δύσκολα πράγματα, αλλά απολύτως αναγκαία.

  Γίνεται φανερό ότι αυτά τα σχέδια αφορούν κάθε εκπαιδευτικό, κάθε γονιό και κάθε μαθητή. Πρόκειται για συντριπτικό χτύπημα στη δημόσια εκπαίδευση, στο περιεχόμενο και τις κατευθύνσεις της, για κρυφή και φανερή ιδιωτικοποίηση πλευρών της, για βίαιη μείωση του διδακτικού προσωπικού.

   Αυτά τα σχέδια πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα με την πιο πλατιά ενημέρωση και κινητοποίηση όλων όσων σχετίζονται με το δημόσιο σχολείο, όλων των εργαζομένων. Η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ, οι ΕΛΜΕ και οι διδασκαλικοί Σύλλογοι, πρέπει να πάρουν άμεσα μέτρα κάλυψης και ενίσχυσης του αγώνα των εκπαιδευτικών των Ξένων Γλωσσών, οι ενώσεις γονέων χέρι χέρι με τους εκπαιδευτικούς πρέπει να αρνηθούν τη φτωχοποίηση του δημόσιου σχολείου.
  Οργανωμένα. Όχι χωριστά, ούτε υποταγμένα. Με το σύνθημα που ενώνει την τάξη: Ανατροπή αυτής της πολιτικής που στέλνει εμάς και τα παιδιά μας στην κόλαση. Να τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: Κυβέρνηση  – Ευρωπαϊκή Ένωση – ΔΝΤ φτιάχνουν φέρετρα για εμάς και ψυχιατρεία για τους γιους και τις κόρες μας. Ένα είναι σίγουρο: εάν δεν αλλάξουμε τον κόσμο, πολλοί θα αλλάξουμε κόσμο.

   Kάθε Mινώταυρος και κάθε Λαβύρινθος μπορεί να αντιμετωπιστεί!
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Χρήστου Κάτσικα, Αναδιάρθρωση της διοίκησης της εκπαίδευσης: Ασφυκτικός έλεγχος και ιδιωτικοποίηση, βλέπε:
http://www.alfavita.gr/artro.php?id=33012
2. Χρήστου Κάτσικα, Ο σχεδιασμός του Υπουργείου Παιδείας για το «νέο» σχολείο, βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=3285
3. Χρήστου Κάτσικα,  Η έρευνα «κοινής γνώμης» ως επικοινωνιακό όχημα για τις αλλαγές στην εκπαίδευση – Δεν είμαστε αμερικανάκια κα Υπουργέ της Παιδείας!  Βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=26910
4. Χρήστου Κάτσικα,  Ο μέντορας, η μετάταξη και η απόλυση! Βλέπε: http://www.alfavita.gr/ank_b/ank1_5_10_958.php
5. Χρήστου Κάτσικα,  Σχέδιο "Καλλικράτης": Η μεγάλη απειλή για το δημόσιο σχολείο, το γονιό και τον εκπαιδευτικό, βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=5583
6. Μιχάλη Παπαδόπουλου Στόχος πρώτος η οργανική θέση των εκπαιδευτικών, στόχος δεύτερος η μονιμότητα; Βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=35549
7. Χρήστου Κάτσικα, Κώστα Θεριανού Οι νέες εξαγγελίες για τα πανεπιστήμια - Οδηγός ιδιωτικοποίησης: "Βγάλτε το ψωμί σας μόνοι σας!",  βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=4000
8. Υφυπουργός Παιδείας Ε. Χριστοφιλοπούλου: Οι εκπαιδευτικοί Ξένων Γλωσσών θα συμπληρώνουν ωράριο διδάσκοντας το μάθημα της λογοτεχνίας, βλέπε: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=35746

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου