Tου Aπόστολου Λακάσα
Εναγώνιες προσπάθειες κάνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια για να πείσουν ότι
έχουν θέση μεταξύ των καλύτερων ΑΕΙ διεθνώς. Υπό το πρίσμα αυτό
εξηγείται και η δημοσιοποίηση μελέτης του ελληνικού Διαπανεπιστημιακού
Δικτύου Πολιτικών Ανώτατης Εκπαίδευσης, η οποία έφερε πέντε ελληνικά ΑΕΙ
στο καλύτερο 3% του κόσμου. Η μελέτη παρουσιάστηκε ως επικαιροποιημένη,
καθώς είχε πρωτοπαρουσιαστεί τον περασμένο Μάρτιο· κάτι που ενισχύει
την άποψη ότι η κίνηση αποτελεί την απάντηση των ελληνικών ΑΕΙ στην
πρόσφατα δημοσιοποιημένη λίστα της Σαγκάης, η οποία έφερε μόλις δύο
πανεπιστήμια στην ομάδα των θέσεων από 301 έως 400.
Δυστυχώς, οι Ελληνες πρυτάνεις και πανεπιστημιακοί είναι εγκλωβισμένοι
στα δικά τους χρόνια λάθη και τις ψευτιές. Και ολισθαίνουν στα ίδια λάθη
όταν ξιφουλκούν με τις λίστες ανά χείρας. Ποιος κατηγόρησε τα ελληνικά
ΑΕΙ ότι δεν έχουν κοιτίδες αριστείας; Ουδείς μπορεί να το ισχυριστεί με
σοβαρά επιχειρήματα. Θα ήταν άδικο να μην αναγνωριστεί το σημαντικό έργο
πολλών πανεπιστημιακών. Από την άλλη, όμως, είναι δεδομένο ότι τα ΑΕΙ
την τελευταία 30ετία βούλιαξαν στη διαπλοκή με την κρατική εξουσία και
στα μεταπολιτευτικά ήθη της δανεικής ευμάρειας, και σήμερα - χωρίς ίχνος
αυτοκριτικής- τρέχουν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι ο μόνος που φταίει
για την κατάντια τους είναι ο εταίρος τους, το κράτος. Οποτε τους
συμφέρει επικαλούνται τη διοικητική αυτοτέλεια των ΑΕΙ. Οποτε βρίσκονται
σε άμυνα φταίει για τη θέση τους το κράτος.
Ενα παράδειγμα: Είναι αληθές ότι μεταδίδεται στρεβλή εικόνα για τα
ελληνικά ΑΕΙ όταν η δημόσια συζήτηση (και κυρίως ο τηλεοπτικός λόγος)
περιορίζεται στα φαινόμενα ανομίας εντός των ιδρυμάτων που προκαλούν
μειοψηφίες. Ομως, πότε ένας πρύτανης κατήγγειλε τις παρατάξεις για τον
αισχρό τρόπο με τον οποίο αυτές παρεμβαίνουν στη λειτουργία των ΑΕΙ; Και
όχι γενικές και αόριστες καταγγελίες. Οι παρατάξεις έχουν όνομα: ΔΑΠ,
ΠΑΣΠ, Πανσπουδαστική, ΕΑΑΚ κ.ο.κ. Πότε τιμωρήθηκε ένας από αυτούς τους
φοιτητές που κρατούν όμηρους πανεπιστημιακούς, επειδή δεν συναινούν στην
απόφαση που θέλει η φοιτητική παράταξη; Ποτέ. Πρυτάνεις καταγγέλλουν τα
φαινόμενα, και μετά από λίγο κλείνουν το μάτι στους εκπροσώπους των
φοιτητικών παρατάξεων. Ποιος είναι αρμόδιος για να επιβάλει την τάξη στα
ιδρύματα; Το κράτος ή η ακαδημαϊκή κοινότητα;
Κάτι ανάλογο συνέβη και με την ανεκδιήγητη διεύρυνση της τριτοβάθμιας
εκπαίδευσης. Η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων απέκτησε 24 πανεπιστήμια (και
16 ΤΕΙ) και κάθε πόλη απέκτησε και τμήμα. Πότε διαμαρτυρήθηκαν οι
πρυτάνεις και οι πανεπιστημιακοί για τα νέα ΑΕΙ; Ψίθυροι, μόνο για τα
προσχήματα, ήταν οι αντιδράσεις τους, καθώς γρήγορα κατάλαβαν ότι τα νέα
ΑΕΙ έφερναν νέες θέσεις πανεπιστημιακών, η συντεχνία μεγάλωνε, ενώ
πολλοί απέκτησαν τον τίτλο του «πανεπιστημιακού» για να τον εξαργυρώσουν
κατόπιν στο επαγγελματικό τους πεδίο. Η στάση τους αποτελεί έμμεση
διαπλοκή με την κρατική εξουσία, που τους έκανε όλα τα χατίρια εδώ και
30 χρόνια, την οποία τώρα κατηγορούν ότι φταίει για όλα τα δεινά των
ιδρυμάτων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου