Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Περίεργο ζύγιασμα


Περίεργο ζύγιασμα
                                                Του Βασίλη Χαραλάμπους
_________

Οι πελώριες σκιές

από τα σύννεφα στο καταρράχι

τα θάμνα π΄ανταμώνονται στ΄ ακρόβραχο

τα ξερόκλαδα στο πεζούλι παρέκει πεσμένα

ζυγιάζονται περίεργα με την ανώφελη λαλιά.

Στα Καρουλιώτικα βράχια

παραπανήσια ετούτο καταλαμβαίνεις

για τα τόσα λόγια τα περίσσια

που κείνη τη σοφία φευγατίζουν.

Από την ποιητική συλλογή «Τ’ Άθωνα απλωταριά»

Τα προσόντα διορισμού στο δημόσιο κατά κλάδο


ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΗ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

Το αίτημα για την αλλαγή της γλώσσας των λειτουργικών κειμένων με βρίσκει ριζικά αντίθετο. Πολλοί έγραψαν σχετικά και εξέφρασαν ουσιαστικά επιχειρήματα κατά των καινοτομιών που άκριτα ζητούνται από ορισμένους. Θα εξηγήσω την αντίθεσή μου στη μεταγλώττιση (δεν χρησιμοποιώ τον όρο μετάφραση, διότι πρόκειται για διαφορετικές μορφές της ίδιας γλώσσας) και θα ήθελα να μείνω λίγο περισσότερο στο επιχείρημα των «καινοτόμων» ότι δήθεν θα φέρουμε τους νέους στην Εκκλησία αν χρησιμοποιηθεί επισήμως η απλή νεοελληνική στη Θεία Λειτουργία και γενικά στις Ακολουθίες και στην υμνογραφία.

Πρώτον: Θυμίζω ότι ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος πειραματίσθηκε επί ένα έτος στο θέμα αυτό. Δηλαδή επί ένα χρόνο ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο διαβάζονταν στους Ναούς της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών και στο πρωτότυπο και στη νεοελληνική απόδοση από το Εκλογάδιον. Ο ίδιος διεπίστωσε ότι δεν υπήρξε αυξημένη προσέλευση των νέων αγοριών και κοριτσιών και τελικά κατήργησε τον πειραματισμό. Άλλα είναι τα εμπόδια για τη μειωμένη προσέλευση νέων και όχι η γλώσσα.

Μεσογαίας: ''Τα μικρά που στηρίζουν το μεγαλείο αυτού του κόσμου''

mesogaias
Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος εκφώνησε μια ξεχωριστή ομιλία σε εκδήλωση του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, με αφορμή την πλήρη αποκατάσταση του ιστορικού τηλεσκοπίου Newall.
Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. κ. Νικόλαου, ο οποίος σημειώνεται ότι έχει σπουδάσει, μεταξύ άλλων, και Αστροφυσική στο Πανεπιστήμιο του Harvard:
“Ζοῦμε σὲ ἕναν πανέμορφο κόσμο ποὺ τὸ μυστικό τῆς ζωῆς τὸ σηκώνουν μικροσκοπικὲς ὀντότητες ποὺ λέγονται γονίδια. Εἶναι δυσδιάκριτα, δὲν φαίνονται. Ὅμως αὐτὰ προσδιορίζουν τὴ ζωὴ καὶ τὰ ἰδιώματά της. Αὐτὰ χαρακτηρίζουν τὸ κάθε πρόσωπο, καθορίζουν τὴν ταυτότητα. Μὲ ἀκρίβεια καὶ λεπτομέρειες.
Κολυμπᾶμε μέσα σὲ ἕναν ὠκεανὸ ἄπειρων σωματιδίων, ποὺ ταυτοποιοῦνται μὲ ποικίλα καὶ παράξενα ὀνόματα: Quarks, γκλουόνια, μποζόνια, λεπτόνια, βαρυόνια, νετρίνα, φωτόνια καὶ πλῆθος ἄλλων. Καὶ ποὺ δὲν φαίνονται. Ὅμως αὐτὰ τὰ μικρὰ στηρίζουν τὸ μεγαλεῖο αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Αὐτὰ κρύβουν τὸ μυστήριό του.
Ὅλα ἔχουν τὴν ἀποστολὴ καὶ τὴ σημασία τους. Ὅσο μικρὰ κι ἂν εἶναι. Κάποια εἶναι ὑπεύθυνα γιὰ τὴ μᾶζα. Λέγονται μποζόνια.
Οὔτε καταλαβαίνουμε γιατί. Χωρὶς ὅμως αὐτὰ δὲν θὰ ψηλαφούσαμε τὸν κόσμο μας. Ἄλλα πάλι βοηθοῦν στὴ διάδοση τῶν δυνάμεων.
Κάποια εἶναι γνωστὰ ὡς γκλουόνια. Κι αὐτὸ κακόηχο. Καὶ ἄλλα συγκροτοῦν τὸ φῶς. Αὐτὰ λέγονται φωτόνια. Πιὸ εὔηχο ὄνομα.
Μᾶζα, δυνάμεις, φῶς.

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Η Ευρώπη του τώρα: Κρίση ενός τρόπου του υπάρχειν;

Χρήστος Γιανναράς

Μια πλήθουσα σήμερα διεθνής βιβλιογραφία μιλάει για το διαφαινόμενο ιστορικό τέλος του πολιτιστικού μας «παραδείγματος» (paradigm), δηλαδή του πολιτισμού της «Νεωτερικότητας». Χρονολογούμε συμβατικά τη Νεωτερικότητα (modernité) με αφετηρία την εμφάνιση της Φιλοσοφίας του Διαφωτισμού, από τα μέσα του 18ου αιώνα.

Θα μου επιτραπεί να προτείνω, για την κοινή συνεννόηση, κάποιες καταρχήν διασαφήσεις όρων:

Ονομάζουμε πολιτισμό και πολιτιστικό «παράδειγμα» τον τρόπο του βίου: του κοινού βίου μιας συλλογικότητας ανθρώπων. Τον τρόπο που οι άνθρωποι ντύνονται, μαγειρεύουν, γιορτάζουν, διασκεδάζουν, ερωτεύονται, χτίζουν τα σπίτια τους, τα διακοσμούν, οργανώνουν τις παραγωγικές και ανταλλακτικές μεταξύ τους σχέσεις, συγκροτούν κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς κ.λπ.

Και τί είναι αυτό που διαφοροποιεί κατά εποχές και κατά γεωγραφικές περιοχές τον κοινό τρόπο του βίου, σε μικρότερη ή μεγαλύτερη κλίμακα συλλογικότητας, δημιουργώντας ανόμοιους πολιτισμούς; Είναι σαφώς οι διαφορετικές ιεραρχήσεις των ανθρώπινων αναγκών –ποιά ανάγκη λογαριάζεται πρώτη, ποιά δεύτερη. Ξέρουμε, για παράδειγμα, ότι στην Αρχαία Αθήνα οι ιδιωτικές κατοικίες των πολιτών ήταν πενιχρά, ασήμαντα οικοδομήματα, δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση με τα μυκηναϊκά ανάκτορα ή με τις ρωμαϊκές επαύλεις. Και αυτό ερχόταν σε οξεία αντίθεση προς τα περίλαμπρα αρχιτεκτονήματα του δημόσιου χώρου, την κοσμημένη με αριστουργήματα της γλυπτικής τέχνης Αγορά. Διότι το πρώτιστο ενδιαφέρον των Αθηναίων ήταν για τα κοινά, πρώτη ανάγκη τους το να είναι πολίτες, όχι ιδιώτες, να βγαίνουν στην Αγορά «κοινωνούντες κρίσεως και αρχής»: να μετέχουν στο άθλημα του «κατ΄ αλήθειαν βίου», δηλαδή της πολιτικής.

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ…

15
Όταν λέμε το Κομποσχοίνι και σκεφτόμαστε αυτούς για τους οποίους θέλουμε να προσευχηθούμε, κίνητρό μας είναι η αγάπη.


«Θεέ μου, Εσύ ξέρεις πόσο αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο. Η αγάπη μου αυτή δεν είναι δική μου, γιατί Εσύ είσαι η Πηγή της Αγάπης. Απ’ αυτήν την Πηγή της Αγάπης παίρνω κι εγώ, και Σου τον προσφέρω αυτόν τον άνθρωπο. Και Σε παρακαλώ να του δώσεις Φώτιση, να του δώσεις Πίστη, να του δώσεις όλα τα πλούσια Ελέη Σου που Εσύ δίνεις.

Εγώ, μόνο την ταπεινή μου αγάπη μπορώ να προσφέρω. Και Σε παρακαλώ για (τον τάδε)…., την τάδε κ.ά»

Και να φέρνεις νοερά στα πόδια του Χριστού αυτά τα πρόσωπα, σαν να είναι γονατιστοί και να προσεύχονται μπροστά Του, αυτοί οι ίδιοι πραγματικά, όπως λέει ο Προσκυνητής.

Έχω εμπειρία πολλών ετών, ότι κάνει ο Θεός πολλά θαύματα μ’ αυτήν την προσευχή. Γιατί ο Θεός μας θέλει Συνεργούς. Όσο τιποτένιοι κι αν είμαστε, γιατί είμαστε τα Πλάσματά Του και μ’ αυτά τα Πλάσματα έχει να δουλέψει…..

Πηγή: Από το βιβλίο της μοναχής Γαβριηλίας «Γερόντισσα Γαβριηλία: Η Ασκητική της Αγάπης»
  

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΐΣΙΟΣ: «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΠΙΣΤΗ»

  
15
«Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται με πίστη, υποχρεώνει τον Θεό κατά κάποιο τρόπο για την πίστη του αυτή να του εκπληρώσει το αίτημά του»


- Γέροντα, μένει ψυχρή η καρδιά μου στην προσευχή.

Είναι γιατί ο νους δεν δίνει τηλεγράφημα στην καρδιά. Ύστερα στην προσευχή χρειάζεται να εργασθεί κανείς δεν μπορεί από την μια στιγμή στην άλλη να φθάσει σε κατάσταση, ώστε να μη φεύγει καθόλου ο νους του. Θέλει υπομονή. Βλέπεις, άλλος χτυπάει την πόρτα, ξαναχτυπάει, περιμένει, και μετά ανοίγει η πόρτα. Εσύ θες να χτυπήσεις μια και να μπεις μέσα. Δεν γίνεται έτσι.

Στην προσευχή χρειάζεται επιμονή. «Και παρεβιάσαντο αυτον» (Λουκ. 24, 25), λέει το Ευαγγέλιο για τους δύο Μαθητές που συνάντησαν τον Χριστό στον δρόμο προς Εμμαούς. Έμεινε ο Χριστός μαζί τους, γιατί είχαν μια συγγένεια με τον Χριστό και το δικαιούνταν. Είχαν ταπείνωση, απλότητα, καλοσύνη, θάρρος με την καλή έννοια, όλες τις προϋποθέσεις, γι' αυτό και ο Χριστός έμεινε μαζί τους.

Πρέπει να προσευχόμαστε με πίστη για κάθε ζήτημα και να κάνουμε υπομονή, και ο Θεός θα μιλήσει. Γιατί, όταν ο άνθρωπος προσεύχεται με πίστη, υποχρεώνει τον Θεό κατά κάποιο τρόπο για την πίστη του αυτή να του εκπληρώσει το αίτημά του. Γι' αυτό, όταν ζητούμε κάτι από τον Θεό, να μη «διακρινώμεθα» και θα εισακουσθούμε. «Να έχετε πίστη χωρίς να διακριθείτε» (Ματθ. 21, 21), είπε ο Κύριος. Ο Θεός ξέρει να μας δώσει αυτό που ζητούμε, ώστε να μη βλαφτούμε πνευματικά.

Μερικές φορές ζητούμε κάτι από τον Θεό, αλλά δεν κάνουμε υπομονή και ανησυχούμε. Αν δεν είχαμε δυνατό Θεό, τότε να ανησυχούσαμε. Αλλά αφού έχουμε Θεό Παντοδύναμο και έχει πάρα πολλή αγάπη, τόση που μας τρέφει και με το Αίμα Του, δεν δικαιολογούμαστε να ανησυχούμε.

Ο Άγιος Σιλουανός και η αναζήτηση του Θεού


π. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης

α) Η άπειρη αγάπη του Τριαδικού Θεού για ολόκληρη την ανθρωπότητα αποκαλύπτεται πάντοτε, έστω κι αν αυτό αμφισβητείται και δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό.
Οι Πατέρες διδάσκουν ότι η δημιουργική, προνοητική και συνεκτική ενέργεια του Θεού εξακτινώνεται σε όλο τον κόσμο και την κτίση. Ενώ η αγιαστική και θεοποιός θεία ενέργεια εκχέεται απλόχερα στην Εκκλησία διά των μυστηρίων. Έτσι, κάθε μέλος της δεν εγκαταλείπεται μόνο και απαράκλητο. Ενθαρρύνεται και εμπνέεται στη ζωή του Πνεύματος με διάφορους τρόπους.

β) Στις μέρες μας, παρά τη γιγάντωση του κοινωνικού κακού και την αλλοτρίωση, αναδεικνύονται νέοι άγιοι, φανερώνονται χαρισματικοί γέροντες και δίδονται ευκαιρίες επανευαγγελισμού και αναζωπύρωσης των θείων χαρισμάτων. Κατά τον εικοστό αιώνα εντάχθηκαν στο αγιολόγιο της ορθοδόξου Εκκλησίας πολλοί άγιοι, οι οποίοι διά του παραδείγματος και των συγγραφών τους συνέβαλαν στην αναγέννηση της εκκλησιαστικής ζωής. Μεταξύ αυτών συναριθμείται και ο Άγιος Σιλουανός Αθωνίτης, ρώσος την καταγωγή, που τιμάται στις 24 Σεπτεμβρίου.

γ) Πρόκειται για μια ξεχωριστή προσωπικότητα, που δόθηκε ολοκληρωτικά στην εμπειρική αναζήτηση του Θεού. Σε ηλικία τεσσάρων ετών εμφυτεύθηκε στην καρδιά του η αμφιβολία για την ύπαρξη του Θεού από κάποιον πλανόδιο βιβλιοπώλη, που φιλοξένησε στο σπίτι τους ο πατέρας του. Εκείνη την ώρα σκέφθηκε: «Όταν μεγαλώσω θα περιέλθω όλην την γην προς αναζήτησιν του Θεού» (βλ. Αρχιμ. Σωφρονίου, «Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», Έσεξ Αγγλίας 1995).

ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

       
1
Πρόκειται για το μοναστήρι των Τριών Ιεραρχών στην Κρήτη


Ένα σπουδαίο κέντρο γραμμάτων και παιδείας των βυζαντινών χρόνων, που θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως πρώτο ελληνικό πανεπιστήμιο, ανέσκαψε ο καθηγητής Αθ. Παλιούρας στην τοποθεσία Λουσούδι των Αστερουσίων, σε υψόμετρο 880 μ., κάτω από την κορυφή του Κόφινα!


Πρόκειται για το μοναστήρι των Τριών Ιεραρχών που ίδρυσε στα μέσα του 14ου αιώνα ο λόγιος μοναχός Ιωσήφ Φιλάγρης, ένας από τους πιο σημαντικούς σχολιαστές του Αριστοτέλη. Τον σημαντικό ρόλο του Φιλάγρη είχε αναδείξει το 1979 ο καθ. Γ. Παπάζογλου, στη διδακτορική διατριβή του με επιβλέποντα τον αείμνηστο καθηγητή Νίκο Παναγιωτάκη. 


Το ερειπωμένο μοναστήρι, που συνέχιζε να παραμένει άγνωστο, εντόπισε το 1992 ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Νίκος Ψιλάκης και το περιέλαβε στο έργο του "Μοναστήρια και Ερημητήρια της Κρήτης".

Τα εντυπωσιακά στοιχεία της ανασκαφικής έρευνας παρουσιάστηκαν σήμερα από τον καθηγητή κ. Παλιούρα, παρόντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Γορτύνης & Αρκαδίας Μακαρίου, του Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρου Αρναουτάκη, της αντιπεριφερειάρχη Κρήτης Θεανώς Βρέντζου, του Ηγούμενου της Μονής Κουδουμά Αρχιμανδρίτη Μακάριου, του π. Ιλαρίωνα, του αρχιτέκτονα Ηρακλή Πυργιαννάκη, που ανάλαβε τη μελέτη αναστήλωσης του ημιερειπωμένου καθολικού, και των αρχαιολόγων συνεργατών της ανασκαφής Μαρίας Σηφάκη και Στυλιανής Καλλεντάκη.

Ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων για τη νέα εγκύκλιο για τις απαλλαγές από τα Θρησκευτικά

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΝΩΣΙΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ 
Χαλκοκονδύλη 37. 10432 ΑΘΗΝΑ
Τηλ. 2105224180-FAX. 2105224420 
Iστοχώρος: www.petheol.gr 
e-mail: panenthe@otenet.gr και enosis@petheol.gr
Αθήνα 25 Σεπτεμβρίου 2013
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Μετά την έκδοση της υπ' αριθ. υπουργικής αποφάσεως 133099/Γ2/19-9-2013 με θέμα «Ρύθμιση μαθητικών θεμάτων», η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων θέλει να πληροφορήσει τους συναδέλφους μας, όπως και κάθε ενδιαφερόμενο, ότι η σχετική προσπάθειά μας στο θέμα των απαλλαγών από το Μάθημα των Θρησκευτικών, γνωστή άλλωστε από το καλοκαίρι του 2008, δεν περιορίστηκε μόνο στα έγγραφα μας που αναφέρει στις συνοδευτικές ανακοινώσεις του ο κ. Σταύρος Γιαγκάζογλου.

Εκτός από τις γνωστές (και από προηγούμενες αναρτήσεις στο Διαδίκτυο και από δημοσιεύσεις σε έντυπα) προσπάθειές μας, πρέπει σήμερα να κάνουμε γνωστό ότι περίπου μία εβδομάδα πρίν απ' την έκδοση της τελευταίας υπουργικής εγκυκλίου, και συγκεκριμένα με ημερομηνία 14 Σεπτεμβρίου 2013 (αρ. πρώτ. 60) υποβάλαμε στην κρίση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας ένα Σχέδιο Υπουργικής Εγκυκλίου μαζί με τις απαραίτητες επεξηγηματικές σημειώσεις, με το οποίο θα αντιμετωπιζόταν πλήρως και αποτελεσματικά το θέμα των απαλλαγών.
Παραθέτουμε, παρακάτω το έγγραφό μας και το Σχέδιο για ενημέρωση των συναδέλφων μας. Θεωρούμε ότι κάποια στοιχεία που προτείνουμε έχουν γίνει αποδεκτά με την υπουργική εγκύκλιο.

«ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…». 120 ΞΕΧΩΡΙΣTΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

120 ΞΕΧΩΡΙΣTΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Aναζητώντας λύσεις στις δυσκολίες που βιώνουν καθημερινά οι συνάνθρωποί μας και συμμετέχοντας στην καθημερινή αγωνία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, η ενορία Ευαγγελιστρίας Πειραιώς οργανώνει για 2η συνεχόμενη χρονιά δράσεις επικοινωνίας και συντροφικότητας με τίτλο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Με τις καθημερινές πολυποίκιλες δραστηριότητες στα πλαίσια του «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» προσπαθούμε να δώσουμε διέξοδο στη μοναξιά και την απελπισία μέσα από ένα κοινοτικό, συλλογικό και αλληλέγγυο τρόπο ζωής.
Καθημερινά υπάρχει η δυνατότητα να συμμετάσχει κάποιος ΔΩΡΕΑΝ σε εκδηλώσεις οι οποίες βοηθούν στην επικοινωνία και την αλληλοβοήθεια.

Α Ν Α Λ Υ Τ Ι Κ Ο  Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Κατάληψη Σχολείων. Πόσο ωφελεί και πόσο βλάπτει!

Δημήτρης Tσαούσης

Επειδή σε πολλά σχολεία οι μαθητές έχουν αρχίσει καταλήψεις πρέπει να πάρουμε όλοι μας θέση επάνω στο ζήτημα για τις καταλήψεις των σχολείων.  

Tα τελευταία χρόνια έχει γίνει μόδα ή συνήθεια η κατάληψη των σχολείων από τους μαθητές της B/θμιας Eκπαίδευσης κατά τον μήνα Δεκέμβριο. Tείνει να αποκτήσει κύρος παροιμίας η φράση "λείπει η κατάληψη απ' τον Δεκέμβρη", κατά το "λείπει ο Mάρτης απ' τη Σαρακοστή". 
H κατάληψη, είναι μια καινούργια μορφή αγώνα που εμφανίστηκε στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Ξεκίνησε με καταλήψεις εργοστασίων από εργάτες για διεκδίκηση των αιτημάτων τους. Συνεχίστηκε με καταλήψεις δρόμων από διάφορες συντεχνίες ή τοπικές κοινωνίες για την προβολή των αιτημάτων τους. Eπεκτάθηκε στα σχολεία σαν μέσο πίεσης στην κυβέρνηση από τους μαθητές για την βελτίωση της Παιδείας στη χώρα μας. 
Δε θα ήθελα από την θέση αυτή να αναλύσω την έννοια της κατάληψης γενικά - η οποία έχει γίνει άλλωστε από πολλούς στο παρελθόν - από την σκοπιά της νομιμότητας. Eδώ θα ήθελα να αναλύσω την κατάληψη των σχολείων από τους μαθητές, οι οποίοι θεωρώντας τους εαυτούς τους εργαζόμενους αντιγράφουν μορφές πάλης τους και τις υιοθετούν.

Πόθεν η λέξις Λαμόγιο;

Του ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ

Η τόσο εύχρηστη και χρήσιμη στη συνεννόησή μας σύγχρονη λέξη, δάνεια από την αργκό ΛΑΜΟΓΙΟ, είναι ανύπαρκτη και στο Λεξικό του Μπαμπινιώτη και του Τεγόπουλου, ίσως διότι τότε, πριν από λίγα χρόνια που τα λεξικά αυτά συντάχτηκαν, η λέξη ήταν περιορισμένη στο περιθώριο της πιάτσας, στο λεξικό της οποίας βεβαίως υπάρχει.

Ποια είναι η σημασία της, η πρώτη σημασία της; Λαμόγια ή Λαμόγιο είναι ο συμπράττων σε μία απάτη παριστάνοντας τον ανίδεο ή τον περαστικό.

Εγώ την πρωτάκουσα από άνθρωπο της πιάτσας στην επαρχία που μεγάλωσα. Κάθε χρόνο στο πλαίσιο της ετήσιας εμποροπανήγυρης κατέφθαναν και οι παπατζήδες, συχνά με την ανοχή της Χωροφυλακής, ως τάχαμου απαραίτητο στοιχείο του πανηγυριώτικου παζλ. Δίπλα στο μαλλί της γριάς, στο σαπουνέ χαλβά, στους κρίκους, στα αλογάκια και στις καραμέλες, που το περιτύλιγμα είχε γραμμένη την... τύχη.

Εστρωνε και ένα ανάποδο καφάσι ο παπατζής και με φωνές καλούσε τον κοσμάκη να βρει τον βαλέ ανάμεσα στα τρία φύλλα της τράπουλας που έστρωνε ανάποδα. Οποιος πόνταρε ένα, αν έβρισκε το ζητούμενο χαρτί εισέπραττε πενταπλάσια. Ε, το λαμόγιο ήταν ο βαλτός τάχαμου πελάτης που πόνταρε

«Τό Αὐγό τοῦ Φιδιοῦ»

τοῦ Σαρ. Καργάκου

Πρός τί ὁ κλαυθμός καί ὁ ὀδυρμός; Πρός τί ὁ ξαφνικός αὐτός δημοκρατισμός; Τό κόμμα-φόβητρον πού εἰσῆλθε στήν παροῦσα Βουλή τό ἔπλασαν οἱ ἀνίκανοι πολιτικοί. Οἱ ἐκλογές τῆς 6ης Μαΐου ἔγιναν τήν «Κυριακή τοῦ Παραλύτου» καί τοῦ Ἰώβ τοῦ «πολυάθλου». Ἄν τό δοῦμε σημειωλογικά, τά κόμματα ἐπέλεξαν ὡς ἡμέρα ἀναμετρήσεως μίαν ἡμέρα ἀφιερωμένη στόν παράλυτο, πού προσιδιάζει στό παράλυτο κράτος μας. Στήν παράλυτη πολιτική σκέψη, στό παράλυτο ἠθικό καί ἐθνικό μας φρόνημα.

Βεβαίως ἡ 6η Μαΐου ἦταν ἡμέρα ἀφιερωμένη καί στόν Ἰώβ, ἕνα πολύπαθο πρόσωπο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης πού συμβολοποιεῖ τον ἐπίσης πολλά παθόντα ἀλλ’ οὐδέν μαθόντα ἑλληνικό λαό. Ἀλλά καί ἡ Ἰώβειος ὑπομονή ἔχει τά ὅριά της.

Ὅταν τόν Φεβρουάριο – Μάρτιο τοῦ 1989 δημοσίευσα μιά σειρά ἄρθρων στό περιοδικό «Πολιτικά Θέματα» πού ἀναφέρονταν στήν τρομοκρατία καί τά ὁποῖα ἀκολούθως δημοσιεύθηκαν σέ μιά ἑξάτομη σειρά ὑπό τόν τίτλο «Προβληματισμοί», ἔκρουα τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου, γράφοντας (ἤ μᾶλλον ἀντιγράφοντας) τόν Ἰγνάτιο Σιλόνε ὅτι «ἡ ἀταξία καί ὁ φόβος εἶναι γιά τό φασισμό ὅ,τι τό νερό γιά τό φυτό» (ἄρθρο τῆς 10/3/1989, «Προβληματισμοί», τ. Β΄, σ. 88). Καί σ’ ἕνα ἅλλο ἄρθρο μου γραμμένο στις 16/8/1988 διαπίστωνα τήν ἀναπηρία τῆς μεταπολιτευτικῆς μας δημοκρατίας. Μιλοῦσα γιά τήν «μικροποίηση καί μικροβιοποίηση τοῦ πολίτη», ἔγραφα ὅτι «οἱ νέοι δέν ἔχουν ὁδηγούς· ἔχουν προαγωγούς». Κι ἀκόμη ὅτι «πίσω ἀπό κάθε ἄσχημη κατάσταση κρύβεται ὁ ἄσχημος ἄνθρωπος». Καί τό πιό καταγγελτικό: «Πλεόνασαν πιά στόν τόπο μας ἡ ἀπανθρωπιά καί ἡ παλιανθρωπιά» καί ὅτι, ὅπως διαπαιδαγωγοῦμε τά παιδιά, τά κάνουμε ἱκανά «νά φτύσουν ἀλλ΄ ὄχι νά κτίσουν» («Προβληματισμοί», τ. Ε΄ σ. 140 κ. ἑ.).

Νεοκυπριακή συνείδηση και… κυπριακή κουλτούρα

Έχουμε χρεοκοπήσει οικονομικά. Ας μην αφεθούμε να χρεοκοπήσουμε πνευματικά, ηθικά, γλωσσικά και πολιτισμικά

Εδώ και αρκετό καιρό, τα τελευταία χρόνια θα έλεγα, συγκεκριμένα πρόσωπα, ομάδες και κύκλοι -κυρίως υπογείως και υφέρποντες- προσπαθούν να υπερτονίσουν τη χρήση της κυπριακής διαλέκτου, να την αναγάγουν σε επίπεδο γλώσσας, να την αντιπαραθέσουν με την καθομιλουμένη Ελληνική και να δημιουργήσουν ένα αχρείαστο και γλωσσικά, επιστημονικά και εθνικά επιζήμιο μείζον ζήτημα.

Το πάθος αυτών των κύκλων δεν εξαντλείται μόνο στην ηλίθια πολεμική τους εναντίον της γλώσσας των Πανελλήνων. Όχι! Το ζήτημα που έχουν δημιουργήσει προσλαμβάνει ιδιαίτερα επικίνδυνες διαστάσεις γιατί, μέσω αυτής της πολεμικής, προσπαθούν να δημιουργήσουν και να εμπεδώσουν μια παθιασμένη Νέο-Κυπριακή συνείδηση η οποία -σύμφωνα με την αρρωστημένη αντίληψή τους- θα υποσκάψει, θα διαβρώσει και με τον καιρό θα εκτοπίσει την εθνική, την ελληνική συνείδηση των Ελλήνων της Κύπρου.
Εκμεταλλευόμενοι τις εθνικές μας κακουχίες και τις πληγές του 1963, του 1967, του 1974 και του 2013 προσπαθούν με επιτηδευμένο τρόπο να χτίσουν πάνω στα τραύματα, τις απογοητεύσεις και τις αντιδράσεις των Ελλήνων της Κύπρου ένα ανθελληνικό σύνδρομο και μέσω αυτού να επιβάλουν -καθώς νομίζουν- τον αφελληνισμό των Κυπρίων.

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Ορθοδοξία και Νεωτερικότητα


ΕΙΣΑΓΩΓΗ 

Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ὁ φύλακας τῆς παρακαταθήκης τῶν δογμάτων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τῆς διδασκαλίας τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Πατέρων ἀπὸ τὴν ἵδρυση τῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας ἕως καὶ σήμερα.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διακηρύττει, καὶ ὄχι ἄδικα, ὅτι ἀποτελεῖ τὸ θεματοφύλακα τῶν Δογμάτων τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὅπως αὐτὰ διατυπώθηκαν ἀπὸ τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ ἑρμηνεύθηκαν στὰ συγγράμματα τῶν Πατέρων. Μέσα στὰ δύο χιλιάδες χρόνια ἀπὸ τὴ ἵδρυση τῆς Μίας, Ἀποστολικῆς καὶ Καθολικῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ὀρθοδοξίας εἶναι ἐκείνη ποὺ ἀποτελεῖ τὸ μόνο γνήσιο συνεχιστὴ τῆς Θρησκευτικῆς Παράδοσης καὶ διδασκαλίας ποὺ διατυπώθηκε ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς Εὐαγγελιστές. Αὐτὸ ἄλλωστε φανερώνει καὶ ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως «Ὀρθοδοξίας». Ὁ ὅρος σημαίνει τήν ὀρθὴ δόξα, τήν ὀρθὴ πίστη, διδασκαλία.

Ὁ ὅρος «Ὀρθοδοξία» προέρχεται ἀπὸ τὸ ἐπίθετο «ὀρθὸς» καὶ τὸ ρῆμα «δοκῶ» ἢ «δοξάζω». Σημαίνει, λοιπόν, αὐτὸς πού ἔχει τὴν ὀρθὴ δηλαδὴ τὴ σωστὴ γνώμη ἢ αὐτὸς πού ὀρθὰ δοξάζει τὸ Θεό. Ἡ ἀληθινὴ πίστη δὲν εἶναι ἀποκομμένη ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστική, λειτουργικὴ καὶ μυστηριακὴ ζωὴ ὡς δόξα καὶ αἶνος Θεοῦ. Ἡ ὀρθὴ πίστη εἶναι μία συνισταμένη ὅσων ἐκφράζονται στὴν Ἁγία Γραφή, τὴν Ἱερὰ Παράδοση καὶ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ περιεχόμενο τῶν δογμάτων ποὺ διατυπώθηκε μέσα ἀπὸ τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους παίρνει σάρκα καὶ ὀστᾶ μέσα στὴν Ἐκκλησία. Γίνεται, λοιπόν, μία δοξολογία τῆς Ἁγίας Τριάδας μέσα ἀπὸ τὴ λατρευτική, λειτουργικὴ καὶ ἐν γένει μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας[1].

Ο ναζισμός δεν έχει φίλους, έχει μόνον θύματα

του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου

Όταν την “Χρυσή Αυγή” την χαρακτήριζα «μαύρη νύκτα» δεν έψαχνα να βρω δύο λέξεις για να εντυπωσιάσω.

Χρησιμοποίησα δύο λέξεις με στόχο να αποδώσω με την μέγιστη δυνατή ακρίβεια αυτό που έβλεπα τότε με βάση την ιδεολογία, τις πρακτικές καθώς και την συνολική εμφάνιση του νεοναζιστικού μορφώματος, όσον αφορά την πραγματική ταυτότητα του και στάθηκα ιδιαίτερα απόλυτος και αυστηρός, όσον αφορά κάθε εναγκαλισμό της Χ.Α από χριστιανό η ιερωμένο.

Τότε κάποιοι θεώρησαν υπερβολικούς τους χαρακτηρισμούς μου, νομίζω πλέον ότι κανείς δεν εμφιβάλλει για την ακρίβεια των λέξων.

Πιθανώς όμως και αυτές ακόμη οι λέξεις σήμερα να υπολείπονται πλέον της αληθείας γιατί η δολοφονία, πρώτον εν ψυχρώ και δεύτερον κατόπιν εντολής, δεν παραπέμπει μόνο στην νύκτα, αλλά κυρίως στην κόλαση.

Υπάρχει κάτι που με τρομάζει πιο πολύ από το έγκλημα. Είναι ο τρόπος του εγκλήματος. Η ψυχρότητα της εκτέλεσης. Ούτε ένα δάγκωμα της ψυχής, ούτε ένας προβληματισμός της τελευταίας στιγμής, ούτε η παραμικρή νύξη της συνείδησης, ενός υποτιθέμενου φιλήσυχου πολίτη;

Ποια λοιπόν είναι η οργάνωση και πόσο κολασμένη είναι, που μπορεί να κάνει ένα «φιλήσυχο»πολίτη» σε αδίστακτο εγκληματία;

Το έγκλημα ήταν αποτέλεσμα μιας λεηλατημένης από κάθε αξία και ισοπεδωμένης ψυχής η ήταν καρπός ενός φόβου απέναντι σε εκείνους που τον διέταξαν να σκοτώσει;

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Το ΦΕΚ με τα πιλοτικά Ωρολόγια προγράμματα Γυμνασίων και την τροποποίηση στις Αναθέσεις μαθημάτων Γυμνασίων, ΓΕΛ, ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ


«ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ» Ή ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ


“ΦΌΒΟΣ”. ΈΡΓΟ ΤΟΥ ΤΙΜ ΠΆΡΙΣ
Από τότε που «άνθησε» η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα, τα κεντρικά δελτία ειδήσεων άρχισαν να γίνονται όλο και πιο καθοριστικά στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης και των προτιμήσεων του εκλογικού σώματος. Με τον καιρό, καθώς ωρίμαζαν όλο και περισσότερο, αναπτύχτηκε μια σχολή σκηνοθεσίας των δελτίων ειδήσεων έτσι ώστε να είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο για να επηρεαστεί αποφασιστικά το κοινό, να αποπροσανατολιστεί από μια «ενοχλητική» επικαιρότητα και αποβλακωμένο να «καλουπωθεί» σύμφωνα με τα πρότυπα πού έχουν καθοριστεί από τους συντάκτες τους.

Σημαντικό σημείο ήταν πάντα η επιλογή των παρουσιαστών των δελτίων ειδήσεων. Οι «επιλεγμένοι» θα έπρεπε να είναι και ικανοί στην έντεχνη επιβολή απόψεων που συμφέρουν το σύστημα, αμειβόμενοι με φανταστικά ποσά συγκρινόμενα με τον μέσο όρο αμοιβής των «κοινών θνητών». Ήταν οι σταρ των καναλιών που «ανέτειλαν» από τα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα με αποκορύφωμα την τελευταία δεκαετία. Οι ειδήσεις παρουσιάζονται από αυτούς τους σταρ όχι για την ενημέρωση, αλλά σαν το πιο κατάλληλο όργανο διαμόρφωσης μιας κοινής γνώμης που πολύ εύστοχα ονομάστηκε, «γνώμη του καναπέ». Οι εκφωνητές έχουν στα αυτιά τους τα ακουστικά του συστήματος από όπου λαμβάνουν συνεχώς οδηγίες όταν εξελίσσεται μια δημόσια συζήτηση. Ειδικά όταν παίρνουν συνέντευξη από κάποιο πολιτικό ή κάποιο δημόσιο παράγοντα, αν δεν υπάρχει συγκεκριμένη προσυνεννόηση κατευθύνουν πάντα την συζήτηση προς την κατεύθυνση που θέλουν να την κατευθύνουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μια τελευταία συνέντευξη αρχηγού αντιμνημονιακού κόμματος όταν ο ίδιος κατήγγειλε στο αέρα αυτό το γεγονός της υποβολής συγκεκριμένου προσανατολισμού της συζήτησης από τον υποβολέα της εκπομπής. Η λογοκρισία κάθε είδησης που μπορεί να πλήξει το σύστημα και κυρίως να θίξει την εθνική μειοδοσία, είναι απόλυτη σε σημείο που συχνά θα την ζήλευαν και τα πιο ολοκληρωτικά καθεστώτα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι απαγορεύτηκε να μεταδίδονται ειδήσεις για αυτοκτονίες απελπισμένων από το μνημόνιο Ελλήνων.

Ο γερμανικός «οδηγός» για μετανάστες, Θρησκευτικά

Η εκλογική επιτυχία της κυρίας Μέρκελ και ο κομβικός ρόλος που διαδραματίζει η Γερμανία στην Ευρώπη μού φέρνουν στον νου τη συζήτηση για την πολυπολιτισμικότητα. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν οι μετανάστες που ζουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα, ιδίως οι ασιατικής προελεύσεως, μπορούν να ζουν σε κόσμους παράλληλους χωρίς να ενσωματώνονται και χωρίς να σέβονται την Ιστορία, τον πολιτισμό και την ταυτότητα του λαού που τους φιλοξενεί. Η πολυπολιτισμική αντίληψη, η οποία ενθουσιάζει ορισμένους συμπατριώτες μας, απαντά ότι θα πρέπει εμείς, οι Ελληνες ορθόδοξοι, να κάνουμε εκπτώσεις και υποχωρήσεις για να μη θίγονται οι μετανάστες. Να αλλάξουμε τα βιβλία Ιστορίας, να κατεβάσουμε τις εικόνες του Χριστού από τα σχολεία και τα δικαστήρια, να μετατρέψουμε το μάθημα των Θρησκευτικών από ορθόδοξο σε θρησκειολογικό, γενικότερα να μην επιμένουμε στην ελληνικότητά μας. Η αντίθετη άποψη προτείνει ως λύση την ενσωμάτωση - ένταξη εκείνων των μεταναστών που θέλουν και μπορούν. Να κάνουν δηλαδή οι φιλοξενούμενοι τις απαραίτητες υποχωρήσεις και όχι οι φιλοξενούντες.

Στη Γερμανία υπό την επίδραση των ιδεών των Οικολόγων - Πρασίνων, οι οποίοι συγκυβέρνησαν με τους Σοσιαλδημοκράτες του Σρέντερ, άρχισε προ είκοσι ετών να επικρατεί η πολυπολιτισμική άποψη. Τελικά δημιουργήθηκαν γκέτο Τούρκων, Αράβων, Πακιστανών κ.ά., οι οποίοι ούτε γερμανικά μάθαιναν ούτε έδειχναν διάθεση ενσωματώσεως στις θεμελιώδεις αξίες της γερμανικής κοινωνίας. Στις 17 Οκτωβρίου του 2010 η Ανγκελα Μέρκελ δήλωσε δημοσίως ότι στη Γερμανία η πολυπολιτισμικότητα απέτυχε πλήρως. Είπε: «Είχαμε την αυταπάτη να νομίζουμε ότι Γερμανοί και ξένοι εργάτες θα ζούσαμε ευτυχισμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Κοροϊδεύαμε τον εαυτό μας λέγοντας ότι οι αλλοδαποί δεν θα παραμείνουν. Η τάση έως τώρα ήταν να αποδεχόμαστε την πολυπολιτισμική αντίληψη. Αλλά αυτή η αντίληψη έχει αποτύχει, έχει αποτύχει πλήρως».

Αφιερωμένο στην κυρία Ρεπούση

Μαρίνος Γιάννης

Τα ακόλουθα αφιερώνω εξαιρετικά στην πολυπράγμονα καθηγήτρια της Ιστορίας, βουλευτή της ΔΗΜΑΡ κυρία Μαρία Ρεπούση, κατ' ανάγκην συνωστισμένα λόγω περιορισμένου χώρου. Ο κ. Αριστείδης Κωνσταντινίδης είναι μια σπάνια περίπτωση διανοουμένου που συνεισφέρει στη γλωσσική και κατά προέκταση στην πολιτιστική μας κληρονομιά με έναν μοναδικό τρόπο. Από τον καιρό που υπηρετούσε στον Στρατό ως διερμηνέας προσείλκυσε την προσοχή του πόσο μεγάλος αριθμός λέξεων αγγλικών έχει ελληνική ρίζα. Ερασιτεχνικά στην αρχή, συστηματικότερα εν συνεχεία και ως έργο ζωής τελικά συγκέντρωσε και καταμέτρησε 51.807 λήμματα στην αγγλική γλώσσα που προέρχονται κυρίως από την αρχαία ελληνική γλώσσα και έχουν υιοθετηθεί και κυριαρχούν και στην καθομιλουμένη και στην επιστημονική ορολογία.

Αυτόν τον γλωσσικό θησαυρό, που αφομοίωσε στη γλώσσα του ο αγγλικός λαός, καθώς και η διεθνής επιστημονική κοινότητα (όπως σχεδόν και όλοι οι λαοί της Γης), εξέδωσε το 1991 σε έναν τόμο υπό τον τίτλο «Οι ελληνικές λέξεις στην αγγλική γλώσσα», ο οποίος δίκαια βραβεύθηκε από την

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Aντίλογος στην πολιτική των ψευδαισθήσεων

Του Χρήστου Γιανναρά

Ζούμε στην Eλλάδα σήμερα μια πραγματική καταστροφή. Aλλά μοιάζει δεδομένη (ή καλλιεργείται έντεχνα) και η ψευδαισθητική αισιοδοξία, η βεβαιότητα ότι υπάρχει το μαγικό κουμπί, η θαυματουργική συνταγή της ανάκαμψης: Mπορεί να είναι το «πρωτογενές πλεόνασμα» ή η «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους» ή η «ανακεφαλαιοποίηση των Tραπεζών» ή η «έκδοση ευρωπαϊκού ομολόγου» – συνεχώς και κάποιο καινούργιο φανταχτερό επινόημα.

Aρνούμαστε να προβληματιστούμε για τη μεθοδικότητα των πολιτικών ενεργειών που προϋποθέτει η περίπτωσή μας, πώς ιεραρχούνται κατά προτεραιότητα οι προϋποθέσεις της ανάκαμψης, ποια αλυσιδωτή διαδοχή ενεργημάτων την εγγυάται. Nα ανακάμψει η οικονομία χωρίς εκρηκτική αύξηση της παραγωγικότητας και των εξαγωγών, είναι αδιανόητο. Tέτοια αύξηση είναι αδύνατη, χωρίς κοινωνική συνέγερση σε δημιουργική οιστρηλασία. H δημιουργική συνέγερση είναι συνάρτηση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας, δηλαδή ριζοσπαστικών (θεσμικών) αλλαγών στα σχολειά, στα πανεπιστήμια, στον κοινωνικό έλεγχο των εμπορικών MME. Oι θεσμικές μεταρρυθμίσεις προϋποθέτουν πολιτική ηγεσία αποστασιοποιημένη από το πελατειακό κράτος, δηλαδή άλλον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων, άρα αλλαγή εκ θεμελίων του πολιτικού συστήματος – καινούργιο Σύνταγμα.

Χειρόγραφα και κειμήλια του Τσάκωνα ποιητή και στοχαστή Γιώργου Σαραντάρη.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ

Το Αρχείο Τσακωνιάς διοργανώνει στο Λεωνίδιο το Ζ’ Τσακώνικο Συνέδριο, την Παρασκευή 27 και το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου. Στο Συνέδριο παρουσιάζονται εισηγήσεις, που καλύπτουν πολλές πτυχές της ιστορίας και της ζωής των Τσακώνων. 

Στο πλαίσιο του Συνεδρίου και το Σάββατο (28/9) το πρωί εγκαινιάζεται Έκθεση, στην οποία για πρώτη φορά παρουσιάζονται στο κοινό χειρόγραφα και κειμήλια του Τσάκωνα ποιητή και στοχαστή Γιώργου Σαραντάρη. Η Έκθεση φιλοξενείται στον Πύργο Τσικαλιώτη και θα διαρκέσει έως το Σάββατο, 5 Οκτωβρίου.

Σχετικά αποστέλλονται ως δείγματα ορισμένα εκθέματα.




( Από τον Γιώργο Ν. Παπαθανασόπουλο)


Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΤΑ ΝΕΟΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

Με εγκύκλιό της, η οποία διαβάσθηκε σε όλους τους Ναούς στις 15 Σεπτεμβρίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία της μαρτυρικής Κύπρου κατακεραυνώνει τους αποδομητές της Παιδείας και της ελληνορθόδοξης ταυτότητας των Κυπρίων. Η κριτική της Εκκλησίας και του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Β΄ στρέφεται ιδιαιτέρως κατά των μεταρρυθμίσεων που επιχείρησε να επιβάλει το κομμουνιστικό κόμμα ΑΚΕΛ στην εκπαίδευση κατά τη θλιβερή πενταετία του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια.

Η αριστερή διακυβέρνηση στην Κύπρο φέρει τεράστια ευθύνη για το πολύνεκρο δυστύχημα στη ναυτική βάση στο Μαρί. Φέρει εξίσου μεγάλη ευθύνη για την απόπειρα αφελληνισμού και αποχριστιανοποιήσεως της παιδείας. Βίοι παράλληλοι, όπως βλέπουμε, μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου. Οι εγκέφαλοι του ΑΚΕΛ προσπάθησαν να μετατρέψουν το μάθημα των Θρησκευτικών από Ορθόδοξο Χριστιανικό σε θρησκειολογικό, αλλά προσέκρουσαν σε ισχυρότατη αντίδραση. Επιχείρησαν να αφελληνίσουν την Ιστορία με το επιχείρημα ότι έτσι θα προσεγγισθούν καλύτερα οι Τουρκοκύπριοι. Αποπειράθηκαν να υποβαθμίσουν και να αμφισβητήσουν τον απελευθερωτικό αγώνα του 1955-59, στον οποίο το ΑΚΕΛ έλαμψε δια της απουσίας του. Και το χειρότερο όλων: Μεθόδευσαν τη διδασκαλία της τοπικής Κυπριακής διαλέκτου ως κύριας γλώσσας στα σχολεία και εις βάρος της κοινής νεοελληνικής.

Εγκύκλιος του υπουργού Παιδείας για την απαλλαγή των μαθητών από τα Θρησκευτικά

Νέα εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας, ξεκαθαρίζει οριστικά το θέμα των απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών, καταργεί τις τρεις προηγούμενες εγκυκλίους που είχαν δημιουργήσει σύγχυση στα σχολεία και δίνει οδηγίες στους Διευθυντές των σχολικών μονάδων πως να ενεργούν. Οι Διευθυντές, σε συνεργασία με τους θεολόγους, οι οποίοι «προσυπογράφουν», οφείλουν να διακριβώνουν αν πράγματι συντρέχουν οι λόγοι για τους οποίους ζητείται η απαλλαγή. Εννοείται πως με βάση την νέα εγκύκλιο του Υπουργείου ο ενήλικος μαθητής ή οι γονείς θα πρέπει να αναφέρουν τους λόγους για τους οποίους ζητείται η απαλλαγή αναφέροντας στην Υπεύθυνη Δήλωση «ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος» ή ότι ζητά απαλλαγή για «λόγους θρησκευτικής συνείδησης» δηλαδή να «δηλώσουν καθ' οιονδήποτε τρόπο, προς τον Διευθυντή του Σχολείου, ότι για λόγους θρησκευτικής συνείδησης, δηλαδή διότι είναι ετερόδοξοι, ετερόθρησκοι ή άθεοι ...» σύμφωνα με την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Χανίων (αριθ. αποφ. 115/2012) ζητούν απαλλαγή. Στην ίδια απόφαση του Διοικητικού Εφετείου σημειώνεται και πως « ... σε περίπτωση δε υποβολής σχετικής δήλωσης ο Διευθυντής του Σχολείου υποχρεούται να προβεί στην απαλλαγή, μόνο αφού ερευνήσει εάν πράγματι συντρέχουν οι λόγοι για τους οποίους ζητείται η απαλλαγή ... ».


Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Πακιστάν: Δεκάδες νεκροί από βόμβα σε χριστιανική εκκλησία



Τουλάχιστον 70 νεκροί και πάνω από 100 τραυματίες σε διπλή βομβιστική επίθεση καμικάζι 

Τουλάχιστον 30 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και δεκάδες άλλοι τραυματίστηκαν σε βομβιστική επίθεση που σημειώθηκε σήμερα, κατά τη διάρκεια της λειτουργίας στην εκκλησία των Αγίων Πάντων της Πεσαουάρ, στο βορειοδυτικό Πακιστάν. 

Σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό, υπάρχουν 70 νεκροί και 130 τραυματίες, ενώ ο αριθμός των θυμάτων μπορεί να αυξηθεί, επειδή "οι περισσότεροι τραυματίες βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση". 

Μεταξύ των θυμάτων περιλαμβάνονται έξι γυναίκες και πολλά παιδιά, ηλικίας από 3 έως 8 ετών. 

Πρόκειται για μια από τις πιο φονικές επιθέσεις που έχουν πραγματοποιηθεί ποτέ στο Πακιστάν εναντίον των χριστιανών, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν περίπου το 4% των 180 εκατ. κατοίκων της χώρας και πέφτουν συχνά θύματα διακρίσεων, ωστόσο οι επιθέσεις εναντίον τους είναι πιο σπάνιες. 

Αυτόπτης μάρτυρας είπε ότι άκουσε δύο εκρήξεις σε διάστημα μερικών δευτερολέπτων και ότι τη στιγμή της επίθεσης μέσα στο ναό βρίσκονταν τουλάχιστον 600 άνθρωποι. 

Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, « ... δέν προδίδομεν τήν Ὀρθοδοξίαν ... οὔτε ὑποστηρίζομεν οἰκουμενιστικάς ἀντιλήψεις, ἀλλά κηρύσσομεν πρός τούς ἑτεροδόξους καί πρός πάντας τήν Ὀρθόδοξον ἀλήθειαν.»


Χαιρετισμός τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν Ὑποδοχήν ἐν τῇ Αἰθούσῃ τοῦ Θρόνου τοῦ Μακ. Πατριάρχου Βουλγαρίας κ. κ. Νεοφύτου

(Φανάριον, 20 Σεπτεμβρίου 2013)

Μακαριώτατε Μητροπολῖτα Σόφιας καί Πατριάρχα πάσης Βουλγαρίας κύριε Νεόφυτε, μετά τῶν περί Ὑμᾶς Ἱερωτάτων ἀδελφῶν Μητροπολιτῶν καί τῆς τιμίας συνοδείας Ὑμῶν, ὡς εὖ παρέστητε εἰς τό ἱερόν τοῦτο παλλάδιον τῶν Ὀρθοδόξων, «τό κατάστικτον τοῖς μώλωψι καί πανσθενουργόν», τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, καί τήν Πόλιν τῆς Θεομήτορος, ἔνθα ἱερουργεῖται ἀπό αἰώνων τό μυστήριον τῆς καιομένης καί μή φλεγομένης Βάτου, τό μυστήριον τῆς Ὑπεραγίας ἡμῶν Θεοτόκου, ἡ ὁποία δέν ἐφλέχθη δεξαμένη τό πῦρ τῆς Θεότητος, καί ὡς Προστάτις καί Πολιοῦχος τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Πόλεως ἡμῶν ταύτης συνεχίζει νά φλέγηται ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου σωτηρίας καί διά τῆς «καιομένης» προσευχῆς Της πρός τόν Υἱόν Της, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, διά τῆς ὁποίας ἀδιακόπως «φλέγει» τούς πιστούς εἰς ἀγάπην, εἰρήνην, ἑνότητα, χάριν, χαράν.

Ἐν τοῖς αἰσθήμασι τούτοις τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης, τῆς ἑνότητος καί τῆς χαρᾶς Σᾶς ὑποδεχόμεθα, Μακαριώτατε Ἀδελφέ. Τῆς χαρᾶς ἐκείνης, ἡ ὁποία «ἐστί καταθυμίων πλήρωσις, καί ἡδέων ἀπόλαυσις, καί ἀνιαρῶν λήθη» (Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Εἰς Ἡσαΐαν Α΄, P.G. 56, 100).

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥΣ

.
Με μεγάλη χαρά προετοιμάζεσθε για τη βάπτιση του παι­διού σας. Όλα σχεδόν τα έχετε προβλέ­ψει: ποιος θα είναι ο ανάδοχος, τι όνομα θα δώσετε, ποιους θα καλέσετε στη βάπτιση, από πού θα αγορασθούν τα βαπτι­στικά, πού θα δώσετε δεξίωση.
Θέλετε η βάπτιση του παιδιού σας να είναι εφάμιλλη της κοινωνικής σας θέ­σης!
Δεν γνωρίζω όμως αν έχετε καθόλου σκεφθεί τη βάπτιση τού παιδιού σας, όχι σαν ένα κοσμικό και κοινωνικό γεγονός, αλλά σαν Μυστήριο της άγιας Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας.
Σε παλαιότερα χρόνια αυτά όλα θεωρούνταν αυτονόητα, σήμερα ατυχώς, δεν είναι τόσο αυτονόητα.
Πολλοί που πορεύονται προς τη βάπτιση τον παιδιού τους αγνοούν παντελώς τη σημασία του Μυστη­ρίου, τη σχέση του με την πί­στη μας, τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην Εκκλησία.
Έτσι παραμένουν στο σκοτάδι και στε­ρούνται της δυνατότητας να συμ­μετάσχουν σε ένα σημαντικό για τη ζωή τού παιδιού τους και για τη ζωή όλης της Εκκλησίας γεγονός, όπως είναι η βάπτιση, αδικώντας και αυτήν και τον εαυτό τους.

Τι είναι η βάπτιση
Είναι ο μοναδικός τρόπος, με τον όποιον εισέρχεται στην Εκκλησία του Χριστού ο άνθρωπος λαμβάνοντας επάνω του τη σφρα­γίδα που ανεξίτηλα δείχνει ότι ανήκει πλέον στο Χριστό.
Το βάπτισμα είναι «φυτεία προς αθανασίαν» (Μ. Αθανάσιος, Ρ.G.29,10) και «όχημα προς ουρανόν βασιλείας πρόξενον, υιοθεσίας χάρισμα» (Μ, Βασίλειος, Ρ.G. 31,433).

Θα γίνεις νονός / νονά;

Ευχαριστώ πολύ τον κ.Θ.Ρηγινιώτη για την υπόδειξη του ωφέλιμου και αναλυτικού του άρθρου για τον/την υποψήφιο/α ανάδοχο. Ευχόμαστε κι εμείς να σας ζήσει και να ωφεληθήκατε κι εσείς όπως κι εμείς, με την πνευματική αναφορά του γεγονότος που έχει πάρει κοσμικές διαστάσεις.


Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης - Θεολόγος
Συγχαρητήρια! Πήρες μια πολύ όμορφη απόφαση! Και είναι τόσο όμορφη, γιατί έχεις να προσφέρεις κάτι πολύτιμο στη ζωή ενός καινούργιου ανθρώπου, καθώς θα μεγαλώνει. Ξέρεις, έχεις ένα σπουδαίο ρόλο στη ζωή του βαφτισιμιού σου, μια σπουδαία αποστολή. Γι’ αυτήν ακριβώς την αποστολή η Εκκλησία όρισε να συμμετέχεις στη μεγάλη στιγμή της βάφτισής του, μαζί με τους γονείς του, τον ιερέα και όλους τους φίλους και συγγενείς του.

Η αποστολή αυτή σίγουρα ξέρεις ποια είναι: να εξηγήσεις στο βαφτισιμιό σου – καθώς θα μεγαλώνει – ποιος είναι ο Χριστός, να φέρεις τα βήματά του στην εκκλησία, να του μάθεις να προσεύχεται, να του χαρίσεις τον πολύτιμο θησαυρό της Ορθόδοξης Πίστης, στην οποία εντάχθηκε. Με χαρά για τη συμμετοχή σου σ’ αυτή τη σπουδαία πορεία ζωής, θα ’θελα να μοιραστώ μαζί σου μερικά κομμάτια αυτού του θησαυρού: το πολύτιμο μαργαριτάρι (το Χριστό) και μερικά ανεκτίμητα κομμάτια από το χρυσάφι της Ορθοδοξίας.

1. Ο Θεός των χριστιανών είναι Ένας, αλλά δεν είναι Μόνος. Είναι μια τριάδα Αιώνιων και Παντοδύναμων θεϊκών Οντοτήτων, που τις ονομάζουμε «Πατέρα», «Υιό» και «Άγιο Πνεύμα». Αυτά τα ονόματα τα δίδαξε ο Χριστός, όταν ήρθε στη Γη, και είπε για τον εαυτό Του πως είναι το ένα από τα τρία αυτά μεγάλα πνεύματα, ο Υιός. Τα τρία αυτά Πνεύματα είναι πάντα ενωμένα μεταξύ Τους με την ουσία του Πατέρα (Αυτός έδωσε και δίνει ζωή στα άλλα δύο, μεταδίδοντάς τους την ουσία Του, δηλαδή το άγνωστο και άυλο βασικό στοιχείο που τα κάνει να υπάρχουν) και με την απίστευτη και άπειρη αγάπη που έχουν μεταξύ Τους. Γι’ αυτό, δε λέμε ότι πιστεύουμε σε τρεις Θεούς, αλλά σε Ένα Θεό, που είναι τριαδικός: στην Αγία Τριάδα.

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Υλικό για το μάθημα των Θρησκευτικών στο Φωτόδεντρο

Το Ψηφιακό σχολείο αναβαθμίστηκε. Η νέα ηλεκτρονική του διεύθυνση είναι dschool.edu.gr.

Σε αυτήν μπορεί κανείς να βρει όλα τα σχολικά βιβλία σε απλή αλλά και διαδραστική μορφή. Δείτε τα βιβλία στην διεύθυνση ebooks.edu.gr.

Τέλος στο Φωτόδεντρο (photodentro.edu.gr) μπορεί κανείς να βρει επιπλέον υλικό για κάθε μάθημα. Υπάρχει αναρτημένο αρκετό υλικό και για το μάθημα των Θρησκευτικών (εικόνες, ύμνοι, σχεδιαγράμματα, εννοιολογικοί χάρτες, κουίζ, κ.α.) Δείτε υλικό για τα Θρησκευτικά ΕΔΩ.

http://thriskeftika.blogspot.gr/2013/09/blog-post_6732.html

6 βασικοί λόγοι υπέρ του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία

Νικόλαος Κόϊος, Διευθυντής Σύνταξης Πεμπτουσίας
Ένα από τα συνηθισμένα ελληνικά παράδοξα είναι ότι ασχολούμαστε με τα πολύ σοβαρά θέματα που απασχολούν την καθημερινότητά μας μόνον όταν δημιουργηθεί αγοραίος δημοσιογραφικός θόρυβος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι κρίσεις μας να είναι βεβιασμένες και οι αποφάσεις να λαμβάνονται πάντα υπό το καθεστώς πίεσης. Έτσι, οι αποφάσεις αυτές, ως βεβιασμένες, είναι συνήθως από τραγικά ελλιπείς έως καταστροφικές. Για να συζητήσουμε, συνεπώς, για ένα τόσο ζωτικό ζήτημα, όπως το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία, θα πρέπει να «συρθούμε» από τον δημόσιο λόγο ατόμων που είναι κάτοχοι σημαντικών πολιτικών θέσεων και ελλιπέστατης εμπειρίας και γνώσης σχετικά με το εν λόγω αντικείμενο.
Έχοντας περάσει επί μία δεκαετία περίπου από τα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας μας διδάσκοντας το μάθημα των θρησκευτικών, αλλά και ως καθηγητής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, πολλές φορές αναρωτήθηκα αν ένα τέτοιο γνωστικό αντικείμενο έχει θέση «εντός των τειχών» της διδακτικής αίθουσας.

Ξεκινά για δεύτερη χρονιά το Κοινωνικό Φροντιστήριο της Ι.Μ. Πρεβέζης


prevezis

Μεγάλη  είναι η ανταπόκριση των  μαθητών  και  των εκπαιδευτικών  στην πρόσκληση της Ιεράς Μητρόπολης  Νικοπόλεως-Πρεβέζης για την λειτουργία κοινωνικού φροντιστηρίου στο Πνευματικό Κέντρο της Μητρόπολης.
Η προσπάθεια ξεκίνησε πέρσι περίπου στα μέσα της σχολικής χρονιάς και όπως επεσήμανε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Χρυσόστομος  στόχος ήταν  την φετινή χρονιά τα  ενισχυτικά μαθήματα για παιδιά  δημοτικού και γυμνασίου να ξεκινήσουν πολύ νωρίτερα.
Σύμφωνα με τους υπεύθυνους, οι εκπαιδευτικοί που κλήθηκαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ανταποκρίθηκαν με προθυμία κι έτσι  τα τμήματα που θα λειτουργήσουν από τον Οκτώβριο θα μπορέσουν να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση.
Το  περσινό πρώτο εγχείρημα για την λειτουργία του κοινωνικού φροντιστηρίου στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία χάρη στην προθυμία των εκπαιδευτικών αλλά και των εθελοντών που κράτησαν ανοιχτό καθημερινά τον χώρο του Πνευματικού Κέντρου όπου διεξήχθησαν τα μαθήματα.
Ο Μητροπολίτης Πρεβέζης ευχαριστεί  όλους όσοι αγκάλιασαν την προσπάθεια αυτή δίνοντας την υπόσχεση ότι και φέτος με διακριτικότητα και εχεμύθεια τα παιδιά των οικογενειών με χαμηλά εισοδήματα θα μπορέσουν να έχουν την υποστήριξη που χρειάζονται.

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Το ΦΕΚ με το νόμο 4186 για το Νέο Λύκειο, «Αναδιάρθρωση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και λοιπές διατάξεις»


Μιά πολυπραγμονοῦσα κυρία

«... ὑποβάθμιση του μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν συνιστᾶ ὑποβάθμιση τῆς παιδείας.»

Φίλος ἐκλεκτός, ὀ Γιῶργος Μοῦρτος, μέ τίς «ἀφυπνισμένες» θερινές σκέψεις του, μοῦ θύμισε μιά σοφή συμβουλή τοῦ Κικέρωνος: «quaeso, ut ratio praeveniat risum tuum: nihil enim est foedius risu irrisione dignissimo» (=Πρόσεχε καλά τό δικό σου γέλιο. Διότι δέν ὑπάρχει πιό ταπεινωτικό πρᾶγμα ἀπό ἕνα γέλιο πού σέ κάνει περίγελο). Ἴσως κάποιοι αὐτοπροσδιοριζόμενοι σάν προοδευτικοί στοχαστές και εἰδικοί (τί λόγος!) ἐπιστήμονες ἀποστρέφονται τ’ ἀρχαῖα ἑλληνικά καί λατινικά. Οἱ συγγραφεῖς πού χρησιμοποίησαν τίς γλῶσσες αὐτές ἔγραψαν πράγματα γι’ αὐτούς φαρμακερά.

Ἐπί μιά τετραετία ἡ ἑλληνική κοινωνία ἀσχολεῖται μέ τό τί ἔγραψε, τί εἶπε καί τί ἐξακολουθεῖ νά λέει «συνωστικά» (δέν λέμε συνωμοτικά) μιά κυρία πού ἐκλέχτηκε βουλευτής ἀπό τό λαό τοῦ Πειραιᾶ. Γιά τίς ἱστορικές τις ἀπόψεις ἀπάντησα μέ ἕνα μικρό ἄρθρο ὑπό τόν τίτλο «Πιάτα ἀμαθείας». Διότι βιβλίο της, προοριζόμενο γιά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ, ἔβριθε λαθῶν. Ἡ ἀκαδημία ἐπεσήμανε κάπου 70-75. Ἐγώ εἶχα ἐπισημάνει 112 καί τά εἶχα δύο φορές ὑποδείξει στήν τότε ὑπουργό, πού σκέπασε μέ τίς προστατευτικές της φτεροῦγες τήν ἐπιστημονική νεοσσό.

Ἀλλ’ ἀπό τό θόρυβο ἡ κυρία κέρδισε μιά ἀπρόσμενη δημοσιότητα πού τῆς χάρισε καί βουλευτική ἰδιότητα. Μέ ὅσα ἔχει πεῖ καί ἔχει πράξει ἔχει προσβάλει τήν εὐαισθησία τῶν Ἑλλήνων, τουλάχιστον αὐτῶν πού δέν ντρέπονται νά φέρουν τό ὄνομα αὐτό. Ἀπέφευγα συστηματικά νά ἀσχοληθῶ μαζί της γιά νά μήν τῆς προσφέρω δωρεάν προβολή. Ἄλλωστε εἶναι δυσάρεστο ν΄ ἀνοίγει κανείς διάλογο μέ ἀγραμμάτους. Οἱ τίτλοι σπουδῶν, ὅπως κατάντησαν σήμερα, δέν σέ κάνουν γραμματισμένο· σέ κάνουν – πιθανῶς – πετυχημένο. Ὅταν ὑπάρχει καί πολιτική ὑποστήριξη.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Η ΠΙΟ ΖΩΝΤΑΝΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

Ώστε είναι νεκρή γλώσσα τα Αρχαία Ελληνικά! Το ακούσαμε και αυτό από τους εκπροσώπους της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως. Να κόψουμε κάθε δεσμό με την Αρχαιότητα, την Ορθοδοξία, τους ήρωες και τους μάρτυρες. Μακρυά από τα σχολεία η Πίστη μας, η διαχρονική πορεία του Ελληνισμού, η εθνική συνείδηση! Διακηρύσσουν ξεκάθαρα τί επιδιώκουν. Να παύσουμε να είμαστε Έλληνες. Να μετατραπούμε σε έναν άμορφο πολτό χωρίς διάθεση αντίστασης σε οποιαδήποτε έξωθεν προερχομένη εντολή, εισβολή και επιβουλή.Δικαιώνουν τον μακαριστό Χριστόδουλο που έλεγε ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ένα νεκροταφείο πολιτισμών.

Παρά ταύτα θα αντέξουμε και θα επιβιώσουμε. Διότι αυτά τα πνευματικά εφόδια, που ενοχλούν τις θορυβώδεις μειοψηφίες, είναι γεμάτα ζωντάνια και αειφόρο πνευματική ανάπτυξη. Η Αρχαία Ελληνική δεν είναι για μας ξένη γλώσσα. Είναι η ιστορία της ενιαίας ελληνικής, οι παλαιότερες μορφές της δικής μας γλώσσας. Την χρησιμοποιούμε ακόμη και όταν δεν το καταλαβαίνουμε.

Είναι ζωντανά τα Αρχαία Ελληνικά, διότι είναι η γλώσσα του Ευαγγελίου, του Συμβόλου της Πίστεως, των μεγάλων Πατέρων και Υμνογράφων της Εκκλησίας μας.

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Αρχιεπίσκοπος: ''Καταδικάζουμε απερίφραστα κάθε εγκληματική συμπεριφορά''

iero-mak
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος ευρισκόμενος σε περιοδεία στις πυρόπληκτες περιοχές της Βοιωτίας και ερωτηθείς απο δημοσιογράφους για τα πρόσφατα γεγονότα στο Κερατσίνι και τα όσα ακολούθησαν, έκανε την εξής δήλωση:
"Οποιαδήποτε πράξη βίας δεν αποτελεί τη λύση για κανένα πρόβλημα. Καταδικάζουμε απερίφραστα κάθε βίαιη και εγκληματική συμπεριφορά από όπου κι αν αυτή προέρχεται", ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.
Επίσης πρόσθεσε: "Στις ημέρες μας δεν έχουμε την πολυτέλεια να κοιτάμε ούτε αριστερά, ούτε δεξιά, παρά μόνο μπροστά. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Γιατί μόνο ενωμένοι, είμαστε δυνατοί."
"Είμαι βέβαιος ότι ο Θεός θα μας βοηθήσει να πάμε μπροστά για το καλό της πατρίδας μας", συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.

Δελτίο Τύπου - Ζάππειο, 2η Μουσικοχορευτική εκδήλωση Π.Ο.Π.Σ Βλάχων (video)

Ακρόπολη 14-9-13 Οι σύλλογοι της ΠΟΠΣΒ στην Ακρόπολη
Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013 η αφιερωμένη στη Μνήμη των Βλάχων Εθνικών Ευεργετών 2η Μουσικοχορευτική Συνάντηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων στον αύλειο χώρου του ΖΑΠΠΕΙΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ στην Αθήνα.
Οι εκδηλώσεις της 2ης Μουσικοχορευτικής Συνάντησης ξεκίνησαν από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών. Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, ύστερα από σχετικό αίτημα του προέδρου της ΠΟΠΣΒ κ. Μιχάλη Μαγειρία, τα παραδοσιακά ντυμένα χορευτικά τμήματα των συμμετεχόντων Συλλόγων μελών της ΠΟΠΣΒ έλαβαν δωρεάν άδεια εισόδου στο χώρο της Ακρόπολης. Οι Σύλλογοι, για πρώτη φορά, ανέβηκαν όλοι μαζί στον Ιερό Βράχο με τα λάβαρά τους, όπου περιηγήθηκαν στο χώρο σύμβολο και λίκνο του παγκόσμιου ανθρωπιστικού πολιτισμού και κατόπι φωτογραφήθηκαν με τις παραδοσιακές τους ενδυμασίες.

Στη συνέχεια σχηματίστηκε πομπή με επικεφαλής την ελληνική σημαία της ΠΟΠΣΒ ακολουθούμενη από το πανεθνικό φλάμπουρο του Ενθομάρτυρα Ρήγα Βελεστινλή και από τα λάβαρα των τοπικών Συλλόγων. Συνοδεία εικοσαμελούς ορχήστρας και μουσικής πατινάδας γάμου, τα χορευτικά τμήματα των Συλλόγων σε παράταξη διήλθαν τον πεζόδρομο της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου, πέρασαν από τις «στήλες του Ολυμπίου Διός» και την «Πύλη του Αδριανού» και κατέληξαν στον αύλειο χώρο του ΖΑΠΠΕΙΟΥ.

ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ Απάτη της Δύσης η διά της βίας προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Του Μιχάλη Ψύλου

Πρέπει να υπάρχει ξένη στρατιωτική επέμβαση σε μια χώρα όπου καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα; Η συζήτηση έχει ανάψει και μεταξύ των διανοουμένων σε όλο τον κόσμο. «Μα θα επιτρέπουμε στον κάθε δικτάτορα να σφαγιάζει τον λαό του;», είναι ένα σύνηθες ερώτημα, που τίθεται και από αριστερούς διανοουμένους. Ο Νόαμ Τσόμσκι, ίσως ο μεγαλύτερος εν ζωή διανοητής, δίνει τη δική του άποψη με αφορμή και την κρίση στη Συρία. «Η Ουάσινγκτον έχει αναγάγει τη λεγόμενη «ευθύνη προστασίας» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως μέσο για τη χρήση στρατιωτικής βίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ όπου επιλέξουν να το κάνουν και μάλιστα χωρίς την άδεια του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αυτή η «ευθύνη προστασίας» αν δεν ήταν τόσο τραγική θα ήταν σίγουρα φάρσα», λέει ο Τσόμσκι σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε στο Cease Fire Magazine.

«Υπάρχει μια συζήτηση σχετικά με το αν πρέπει να ασκούμε την «ευθύνη προστασίας»», λέει ο Τσόμσκι. «Υπάρχουν μετριοπαθείς δεξιοί, όπως ας πούμε ο Ντέιβιντ Μπρουκς των New York Times, που υποστηρίζει ότι όταν οι αμερικανικές δυνάμεις βρίσκονται σε μια θερμή εστία έντασης, υπάρχει μια «μετριοπαθής» επίδραση. Βελτιώνουν την κατάσταση. Αυτή είναι η άποψη και ορισμένων φιλελεύθερων Δημοκρατικών. Κατ’ αρχήν είναι μια κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Ο Ομπάμα έχει χαράξει μια «κόκκινη γραμμή» για τη χρήση χημικών όπλων. Στην πραγματικότητα όμως, υπάρχει μια διεθνής συνθήκη, την οποία το Ισραήλ δεν έχει υπογράψει και οι ΗΠΑ έχουν αγνοήσει πλήρως. Αλλωστε η κυβέρνηση Ρέιγκαν όχι μόνο ανέχτηκε, αλλά υποστήριξε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 την εφιαλτική χρήση χημικών όπλων από τον Σαντάμ Χουσέιν. Η «ευθύνη προστασίας» είναι λοιπόν μια απάτη που διαπράττει η δυτική κουλτούρα».

Θέλουν να σπάσουν τη Συρία στα τρία

Η Αραβική Ανοιξη, «κινούμενη άμμος» για χριστιανούς

Του Σταυρου Τζιμα

«Σ’ εμάς ο φύλακας-άγγελος ήταν οι Βεδουίνοι», λέει στην «Κ» εκκλησιαστικός παράγοντας που σχετίζεται με το ιστορικό μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στο Ορος Σινά, όπου οι είκοσι μοναχοί εμφανίζονται «κάπως ανακουφισμένοι». Η άνοδος του στρατού στην εξουσία στην Αίγυπτο, προκάλεσε ένα αίσθημα ασφάλειας τόσο στα δέκα εκατομμύρια Κόπτες Χριστιανούς όσο και στους 50.000 ελληνορθόδοξους και αραβορθόδοξους. Στις μέρες της αβεβαιότητας, με τον κίνδυνο του εμφυλίου πολέμου ορατό, η μονή Σινά είχε ως ασπίδα προστασίας τους Βεδουίνους!

Μολονότι μουσουλμάνοι οι ίδιοι, οι Βεδουίνοι ύψωσαν τείχος προστασίας στη μικρή «νησίδα» του χριστιανισμού απέναντι στους φανατικούς ομοθρήσκους τους, επειδή θεωρούν τη μονή ως το «μάννα» της ερήμου – η οικονομία των νομάδων εξαρτάται εν πολλοίς από αυτήν. Αρκετοί εργάζονται στο μοναστήρι και πάρα πολλοί άλλοι βγάζουν το ψωμί τους από τον θρησκευτικό τουρισμό που αναπτύσσεται όλο και πιο δυναμικά.

Κάποιες απειλές εξτρεμιστών μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Μόρσι, παρέμειναν κενές περιεχομένου, καθώς έλαβαν το μήνυμα των φημισμένων Βεδουίνων πολεμιστών….

Αν όμως στο βιβλικό όρος το μοναστήρι-σύμβολο της χριστιανοσύνης παραμένει «ανέγγιχτο», στο υπόλοιπο τόξο, από το Ιράκ και τη Συρία και τη Λιβύη, ο «Χριστός ξανασταυρώνεται».