Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Σιατίστης: ''Σήμερα μπερδεύουμε ποιοι είναι άντρες και ποιες είναι οι γυναίκες''


Πανηγυρικά εορτάσθηκε, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Σιατίστης κ. Παύλου, η ιερά μνήμη του Αγίου Νικολάου Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργού στην Ενορία του Αγίου Νικολάου στην πόλη της Σιάτιστας.

Στον πανηγυρικό εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος πλαισιωμένος από τους Ιερείς των δύο Ενοριών της πόλεως.

Στο τέλος του εσπερινού, της αρτοκλασίας και μετά το θείο κήρυγμα, ακολούθησε η λιτάνευση της εικόνας του Αγίου καθώς και του Ιερού Λειψάνου του, που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Παναγίας Μικροκάστρου, προς ευλογία της Ενορίας.

Η λιτανεία πέρασε από την πλατεία Γεράνειας, όπου εψάλη δέηση και κατέληξε στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου.

Στη συνέχεια όλοι οι πιστοί εισήλθαν στην αίθουσα του Ενοριακού Πνευματικού Κέντρου απ’ όπου πήραν ως ευλογία Άρτο της αρτοκλασίας και κεράστηκαν διάφορα νόστιμα γλυκά, που έφτιασαν και πρόσφεραν κυρίες που ευλαβούνται τον Άγιο Νικόλαο τον θαυματουργό.

Στο κήρυγμά του ο Ποιμενάρχης αναφέρθηκε στο βίο του Αγίου Νικολάου και μεταξύ άλλων ανέφερε και τα εξής:

«….Και τι δεν έκανε ο Άγιος Νικόλαος μ’ αυτό το περίσσευμα της αγάπης του. Και όπως λέει το τροπάριό του τη ταπεινώσει απέκτησε τα υψηλά. Και τα υψηλά είναι η θέωση του ανθρώπου. Γι αυτό (ο πατέρας με τις τρεις κόρες που τις ευεργετούσε ο Άγιος) τον ονομάζει άνθρωπο του Θεού, όχι με σχήμα λόγου, όχι για να δείξει ότι ήταν καλός άνθρωπος, αλλά για να δείξει ότι ακριβώς ήταν άνθρωπος του Θεού και ήτανε πλήρης της παρουσίας του Θεού στη ζωή του και άνδρας επιθυμιών τω του πνεύματος.

Ποιες είναι οι επιθυμίες του πνευματικού ανθρώπου και ποιος είναι ο πνευματικός άνθρωπος. Πνευματικός άνθρωπος δεν είναι ο γραμματιζούμενος. Πολλοί από δαύτους έχουν τέτοια πάθη τέτοιες κακίες που πραγματικά τα πάθη τους τους ρεζιλεύουν. Ο άνθρωπος του πνεύματος είναι ο άνθρωπος που έχει το πνεύμα το Άγιο μέσα στην καρδιά του. Αυτός που κοντά του βρίσκεις ειρήνη, βρίσκεις χαρά, που νοιώθεις ότι δεν κινδυνεύεις απ’ αυτόν.

Ποιος ένοιωσε ποτέ, τότε και σήμερα, ότι κινδυνεύει από τον Άγιο Νικόλαο. Είναι λοιπόν ο άνθρωπος που επιθυμεί. Τι επιθυμεί; Επιθυμεί τη χάρη του Θεού στη ζωή του. Πρώτα και κύρια. Μα δεν έχει άλλες επιθυμίες; Μα αυτή η επιθυμία είναι το πλήρωμα των επιθυμιών και μάλιστα το σωστό πλήρωμα. Είναι οι άνθρωποι οι μηδέν έχοντες και τα πάντα κατέχοντες. Ο Άγιος είχε αυτά που δεν είχαν οι άλλοι, αλλά αυτά που ήταν ικανά να χορτάσουν όλους τους άλλους. Και έτσι ο Άγιος Νικόλαος έμεινε μέσα στη ζωή της Εκκλησίας πάντοτε παρών, πάντοτε προφθάνων όπως λέγει ένα τροπάριο της Εκκλησίας, που τρέχει και προφταίνει όποιος ακριβώς τον ζητήσει.

Και εμείς γιορτάζουμε και τιμάμε τον Άγιο Νικόλαο σήμερα, και αν υπάρχει κάτι που λαχταρούμε, είναι τέτοιοι τύποι ανθρώπων σαν τον Άγιο Νικόλαο. Τέτοιοι ευλογημένοι άνθρωποι να τους έχουμε κοντά μας στο σπίτι μας. Να είμαστε οι ίδιοι τέτοιοι ευλογημένοι άνθρωποι, ώστε η παρουσία μας να είναι ανάπαυση, να είναι χαρά. Να είμαστε η χαρά του άλλου και όχι η στενοχώρια και η κόλαση του άλλου. Αλλά αυτά τα πράγματα τα έχουμε μέσα μας.

Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι ψάχνουμε να βρούμε την αιτία γιατί υποφέρουμε, γιατί αποτύχαμε σε κάτι, γιατί έχουμε πρόβλημα με τα παιδιά μας, γιατί δεν τα πάμε καλά το ζευγάρι; Πού ψάχνετε να τα βρείτε όλα αυτά έξω από σας; Όλα αυτά είναι μέσα μας. Από μας βγαίνει και η ευλογία και η κατάρα. Αυτό μας λέει ο Χριστός στο Ευαγγέλιό του και η ευλογία και η κατάρα. Γιατί; Γιατί και όταν ο άλλος έλθει με κακία απέναντι μου, όταν ο άνθρωπος έχει μέσα τη χάρη του Θεού ξέρει να αντιμετωπίζει το κακό δεν ταλαιπωρείται. Ητοιμάσθη και ουκ εταράχθη. Γιατί ξέρει ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ένας ταλαίπωρος άνθρωπος, ένας άρρωστος άνθρωπος, που περιφέρει την ασθένεια του.

Γι αυτό λοιπόν σε μια εποχή που είμαστε τόσο μπερδεμένοι, που δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε, που δεν ξέρουμε τι θέλουμε, κοντεύουμε να μπερδέψουμε ποιοι είναι οι άντρες και ποιες είναι οι γυναίκες και έτσι πλέον ταλαιπωρούμεθα. Και σε μια εποχή πραγματικά, που έχουμε υποστεί μια βαθύτατη καθίζηση, πρώτα πνευματική και εξαιτίας αυτής και υλική καθίζηση, που δεν ξέρουμε τι θέλουμε, προσπαθούμε να διασκεδάσουμε την ανία μας, την απελπισία μας με κόλπα.

Ακούσατε τούτες τις μέρες, να γίνετε λόγος για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Τι δείχνει αυτό το σύμφωνο. Την αποτυχία των ανθρωπίνων σχέσεων. Ποια είναι η σχέση; μία είναι, η αγάπη. Όταν χάσεις την αγάπη όσα καλλωπίσματα και αν βάλεις τότε δεν έχεις τίποτα.

Τρεις λέξεις που αναιρούν η μία την άλλη. Σύμφωνο. Τι σημαίνει σύμφωνο. Υποχρέωση. Αφού είναι σύμφωνο και υποχρέωση πως είναι ελεύθερη; Και ελεύθερη από ποιον; Ποιον φοβάσαι; Τον άλλον τον δικό σου άνθρωπο. Αυτόν που θα κάνεις το σύμφωνο αυτόν φοβάσαι. Και φοβάσαι γιατί δεν τον εμπιστεύεσαι γιατί δεν τον αγαπάς. Και φοβάσαι πως θα σου τη φέρει κάποια στιγμή. Και πας να οχυρωθείς για να μη σου τη φέρει.

Τι παραδέχεσαι; Ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ανέντιμος. Και εσύ το ίδιο. Εκείνος φοβάται εσένα και εσύ εκείνον. Γιατί αν τυχόν κάτι δεν πάει καλά φοβάσαι πως θα σε ρίξει. Τι σημαίνει να σε ρίξει. Σημαίνει ότι είναι ανέντιμος. Βλέπεται λοιπόν την ακαθαρσία των καρδιών μας; Πάμε να τη στολίσουμε με ωραίες λέξεις, που δείχνει το κενό. Συμβίωση. Μα υπάρχει συμβίωση εκείνο το συν μπροστά τι σημαίνει; Ότι μαζί ζούμε. Ε! πως θα ζήσουμε μαζί; Με σύμφωνα; Με νόμους; Αν δε ζήσουμε με αγάπη. Και το απλό ερώτημα. Στη θέση ποιου πάμε να βάλουμε ένα σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης; Στη θέση του γάμου. Τι είναι ο γάμος; Μυστήριο, αγάπης. Γιατί δεν τον θέλουμε; Εδώ σήμερα μπορείς να κάνεις και πολιτικό γάμο. Ούτε αυτόν θέλεις. Είναι δέσμευση. Αυτό τι σημαίνει λοιπόν ότι αποτύχαμε και τώρα πάμε να στολιστούμε.

Τώρα δεν θέλω να προχωρήσω τούτη την ώρα στο σύμφωνο συμβίωσης που αφορά τους ομόφυλους γιατί πώς να το κάνουμε η λέξη γάμος ανήκει μόνο στην ετερόφυλη σχέση, όλα τα άλλα είναι ανωμαλίες, όταν πάμε να βάλουμε μία λέξη εκεί που δεν τις ταιριάζει.

Είναι σα να πάς να βάλεις τη λέξη μάνα σ’ ένα πρόσωπο που έχει κάνει τη ζωή του παιδιού της κόλαση. Ταιριάζει αυτή η λέξη εκεί; Πώς θα τη βάλεις; Και δε μπορείς να τη βάλεις και πουθενά γιατί τα ζώα έχουν ποιο μεγάλη τρυφερότητα για τα παιδιά τους απ’ ότι μερικές φορές εμείς οι άνθρωποι. Και πότε φτάνουμε στο σημείο εμείς οι άνθρωποι να γινόμαστε επικίνδυνοι για τα παιδιά μας τα ίδια; Ακριβώς όταν δεν έχουμε τη χάρη του Θεού, όταν δεν είμαστε άνθρωποι του πνεύματος. Κατά τα άλλα είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι αυτή είναι η πραγματική ερμηνεία όσων μας γίνονται σήμερα. Και έρχεται μία μορφή μόνο, ο άγιος Νικόλαος σήμερα να μας πει πόσο ωραίος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος όταν είναι άνθρωπος του Θεού. Αληθινός άνθρωπος του Θεού…» και τελειώνοντας ευχήθηκε στους πιστούς «Ο Άγιος Νικόλαος που γιορτάζει σήμερα να μας παρακινήσει να μιμηθούμε και να αγωνιστούμε παράλληλα, για τη δική του ωραιότητα, να γίνει η καρδία μας τόπος ευλογίας, τόπος της παρουσίας του Θεού, για να μπορεί η καρδιά μας να επιθυμεί τις επιθυμίες και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.»

Την επομένη, ημέρα της μνήμης του Αγίου Νικολάου, τη Θεία Λειτουργία τέλεσε στον Ιερό Ενοριακό Ναό του Αγίου Νικολάου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος μαζί με τους Ιερείς.

Μαζί με το πλήθος των πιστών, που ευλαβούνται τον Άγιο Νικόλαο, παραβρέθηκαν και οι τοπικές αρχές της Σιάτιστας, η κυρία Δήμαρχος και πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι.
http://www.romfea.gr/ektakta-nea-2/20865-2013-12-07-11-05-10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου