Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Όλα όσα γίνονται μέσα στην Εκκλησία είναι «θεολογία γεγονότων»



ΙΕΡΟΘΕΟΣ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Φωτογραφίες Γιώργος Φερδής

Κήρυγμα κατά την πανηγυρική πολυαρχιερατική θεία Λειτουργία για την εορτή του αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου Πατρών (30-11-2013) 

Η ιστορική και μεγαλώνυμος πόλη των Πατρών τιμά σήμερα και γεραίρει τον πολιούχο και προστάτη της άγιο, τον Πρωτόκλητο Απόστολο Ανδρέα. 

Λαμπρά πανήγυρη σήμερα των φιλεόρτων της Τοπικής Εκκλησίας, αλλά και πασών των Ορθοδόξων Εκκλησιών, ιδιαιτέρως δε του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αφού ο άγιος Ανδρέας είναι ιδρυτής της Εκκλησίας αυτής. Όμως η Πάτρα έχει την μεγάλη τιμή να είναι η πόλη του ενδόξου μαρτυρίου του, την οποία επότισε με το αγιασμένο αίμα του.

Προσκεκλημένοι και εμείς σήμερα του Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου είμαστε συνεορταστές και συμπανηγυριστές και γευόμαστε της μεγάλης αυτής χαράς, κοινωνούντες του αγίου Άρτου και του αγίου Αίματος του Χριστού και σε μένα δόθηκε η τιμή να ομιλήσω ενώπιον αυτού του πλήθους των ευλαβών Χριστιανών.

Θα υπογραμμίσω δύο σημεία που συνδέονται με το πρόσωπο και το έργο του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέου.

Ευλαβής αναφορά στο Φανάρι επ’ ευκαιρία της Θρονικής Εορτής

του Αρχιμ. Γεράσιμου Φραγκουλάκη, Γερμανία

Σύμφωνα με κείμενο από την «Διδασκαλία των Αποστόλων» του 200 μ.Χ. η Εκκλησία του Βυζαντίου ιδρύθηκε από τον Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο.

Από τη στιγμή που ο Μέγας Κωνσταντίνος αποφασίζει να μεταφέρει την έδρα της αυτοκρατορίας στο Βυζάντιο, η Κωνσταντινούπολη μπαίνει στο προσκήνιο της ιστορίας.

Η νέα πόλη θεμελιώθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 324 μ.Χ. και εγκαινιάσθηκε στις 11 Μαΐου 330 μ.Χ. Η Κωνσταντινούπολη όπως και η Ρώμη είχε διοικητική αυτοτέλεια όπως διοικητική ανεξαρτησία είχε και η Εκκλησία της Νέας Ρώμης, της Κωνσταντινουπόλεως.

Ο Γ΄ κανόνας της Δευτέρας Οικουμενικής Συνόδου που έγινε στην Κωνσταντινούπολη το 381 μ.Χ. ορίζει: «τον μέντοι Κωνσταντινουπόλεως επίσκοπον έχειν τα πρεσβεία τιμής μετά τον Ρώμης επίσκοπον, διά το είναι αυτήν νέαν Ρώμην». 

Η Eπισκοπή του Βυζαντίου την αρχή και μετέπειτα Κωνσταντινουπόλεως ανήκε διοικητικά στη Μητρόπολη Ηρακλείας της Θράκης απ’ όπου και αποσπάσθηκε αργότερα και ανυψώθηκε σε Πατριαρχείο. Γι’ αυτό το λόγο μέχρι και σήμερα ο Μητροπολίτης Ηρακλείας οδηγεί τον νεοεκλεγέντα Οικουμενικό Πατριάρχη στο Θρόνο του και του ενεχειρίζει την Ποιμαντορική Ράβδο.

Ο επίσκοπος της νέας πρωτεύουσα εχειροτονείτο από τους επισκόπους της «Ενδημούσης Συνόδου» και έφερε το τίτλο «Αρχιεπίσκοπος».

Το 395 μ.Χ, με την πολιτική διαθήκη του Θεοδοσίου του Μεγάλου έγινε ο οριστικός χωρισμός παλαιάς και νέας Ρώμης που είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία δύο εκκλησιαστικών κέντρων.

Από τον ΣΤ΄ αιώνα το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως φέρει τον τίτλο Οικουμενικός και είναι το πρώτο μεταξύ των άλλων Πατριαρχείων της Αλεξανδρείας, της Θεουπόλεως (=Αντιοχείας) και των Ιεροσολύμων. Ας σημειωθεί ότι Οικουμενικός (universalis) προσεφωνήθη πρώτος ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ακάκιος (472-489).

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

ΑΦΙΕΡΩΜΑ-Οι θησαυροί του Αγίου Όρους

Οι θησαυροί του Αγίου Ορους

του Κώστα Ζαφιερίου- ierovima.gr

Το Άγιον Ορος, η Κιβωτός της Ορθοδοξίας, αποτελεί την πιο πλούσια σε ποιότητα και ποσότητα ελληνική περιοχή με έργα βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης ανεκτίμητης αξίας. Είναι αυτονόητο ότι όλες οι μονές διαθέτουν τελευταίας τεχνολογίας συστήματα ασφαλείας και κάθε απόπειρα κλοπής θεωρείται αδύνατη. «Δεν είναι τυχαίο ότι χολιγουντιανοί σκηνοθέτες έχουν συμπεριλάβει σε ταινίες τους σενάρια κλοπών από όλα τα σύγχρονα μουσεία του κόσμου αλλά όχι από το Αγιον Ορος» μας λέει μοναχός που ζει τα τελευταία είκοσι χρόνια στο Περιβόλι της Παναγιάς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Αγιον Ορος διαφυλάσσει έργα μνημειακής ζωγραφικής σε επιφάνεια 100.000 τετραγωνικών μέτρων, περισσότερες από 15.000 φορητές εικόνες, μεγάλη συλλογή εικονογραφημένων και μη χειρογράφων, 14.000 πολύτιμα μικροαντικείμενα, κεντήματα, ξυλόγλυπτα, λιθογραφίες, φωτογραφίες, σφραγίδες, κεραμικά, ύμνους, έργα γραπτού λόγου και άλλα παλαίτυπα και έγγραφα. Τη διαχρονική αυτή συλλογή συμπληρώνουν σκεύη και αλλά χρηστικά, λειτουργικά και εκκλησιαστικά αντικείμενα, εργαλεία και έπιπλα.

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Αγιοκατάταξη Γέροντος Πορφυρίου - Τι έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος για τον Γέροντα Πορφύριο

Γέρων Πορφύριος
Η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου προχώρησε σήμερα στην επίσημη αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου ο οποίος εκοιμήθη το 1991.
Σύμφωνα με το σχετικό Ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατραιαρχείου "Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Τετάρτην, 27ην Νοεμβρίου 2013 πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων. Κατ' αὐτήν, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἀποδεχθεῖσα εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τούς Ἱερομόναχον Πορφύριον, τόν Καυσοκαλυβίτην, καί Ἱερομόναχον Μελέτιον τόν ἐν Ὑψενῇ Ρόδου..."
Είναι χαρακτηριστικά όσα έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος για το Γέροντα Πορφύριο:
"Απόλαυση ήταν να βλέπει κανείς το πώς ο Γέροντας Παΐσιος και ο Γέροντας Πορφύριος σκεφτόντουσαν ο ένας για τον άλλο.
- Γέροντα, είπε κάποιος αδελφός στον Γέροντα Παΐσιο, θέλω να σας δω για κάποιο μου πρόβλημα που το συζήτησα και με τον Γέροντα Πορφύριο.
- Αν το συζήτησες με τον Γέροντα Πορφύριο δεν χρειάζεται και μ' εμένα, γιατί εκείνος είναι έγχρωμη δορυφορική τηλεόραση, ενώ εγώ είμαι ασπρόμαυρη.
Έτσι ταπεινά φρονούσε ο Γέροντας. 
Ο δε Γέροντας Πορφύριος μάς έλεγε:

Ο καρδιοχειρουργός με τη μεγάλη καρδιά


Ο ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ ΚΑΛΑΓΚΟΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ ΚΑΙ «ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ», ΤΙΜΗΘΗΚΕ ΧΘΕΣ ΑΠΟ ΤΗ UNICEF

Με τις δωρεάν επεμβάσεις του, ο μαθητής του Γιακούμπ χάρισε ζωή σε 14.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο

Του ΔΗΜ. ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΕΛΛΗ

Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από αρνητικά πρότυπα, όμως υπάρχουν και άνθρωποι που αξίζουν το σεβασμό και το χειροκρότημά μας. Οπως ο καθηγητής της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Γενεύης, Αυξέντιος Καλαγκός. Ο γνωστός και ως «γιατρός των φτωχών» για τις δωρεάν σωτήριες επεμβάσεις του, καθώς τα τελευταία 14 χρόνια έχει δώσει ζωή σε περίπου 14.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο.

Εμφανώς συγκινημένος ο Ελληνας γιατρός από την Πόλη και ιδρυτής του φιλανθρωπικού ιδρύματος «Καρδιές για όλους»Με αφορμή την Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού που γιορτάζεται σήμερα, ο κ. Καλαγκός που υπήρξε ένας από τους καλύτερους μαθητές του διεθνούς φήμης καρδιοχειρουργού Μαγκντί Γιακούμπ, τιμήθηκε χθες από την Ελληνική Επιτροπή της UNICEF για τη δράση και τη συμβολή του στην καταπολέμηση της βίας και των διακρίσεων και την προώθηση των δικαιωμάτων του παιδιού σε όλο τον κόσμο.

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

«Χριστούγεννα: Μύθος και πραγματικότητα», π. Γεώργιος Μεταλληνός

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ 
''ΜΗΝΥΜΑ''

Σμύρνης 11, Γιάννινα

Τηλ: 26510 39707



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ανακοινώνεται ότι την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013 και ώρα 7.30 μ.μ., στην αίθουσα της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών στα Γιάννενα, θα πραγματοποιηθεί ομιλία από τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, ομότιμο καθηγητή Πανεπιστημίου, με θέμα:

«Χριστούγεννα: Μύθος και πραγματικότητα».

Θα ακολουθήσει συζήτηση.

Το Διοικ. Συμβούλιο

Το ιστορικό δίδαγμα για την εθνική επιβίωση!

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός επιστήμων

Πώς επιβιώνει ο Ελληνισμός σε δύσκολες περιόδους; Από πού αντλούν οι Ελληνες διδάγματα κοινωνικής αλληλεγγύης σε εποχές κρίσης ή υποδούλωσης; 
Ποια η πολιτιστική, εκπαιδευτική και φιλανθρωπική δράση της Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά τη διάρκεια των αιώνων; Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα απαντήθηκαν από εκλεκτούς επιστήμονες κατά το Β' Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Διορθόδοξο Κέντρο της Μονής Πεντέλης, 
στις 22 και τις 23 Νοεμβρίου. Εντάσσεται στη σειρά 10 συνεδρίων που ανέλαβε να οργανώσει η Ειδική Συνοδική Επιτροπή Πολιτιστικής Ταυτότητος,ένα κάθε χρόνο, ώστε το δέκατο να συμπέσει με τα 200 χρόνια από τη Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση (1821-2021).
Το φετινό συνέδριο είχε τίτλο «Η ζωή των υποδούλων Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας: Καταπίεση - Κοινοτισμός - Πᾳιδεία». Στην πρώτη ενότητα, στην οποία παρέστη και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ακούσαμε πώς διατηρήθηκε η συνείδηση της ελληνικής συνέχειας και πώς η Ορθοδοξία συνδέεται άρρηκτα με την εθνική μας ταυτότητα. Ρωμηοί, Γραικοί και Ελληνες είναι τα τρία ονόματα του Γένους, τα οποία εναλλάσσονται στις γραπτές πηγές και ουσιαστικά δεν διαφέρουν μεταξύ τους. Αλλωστε, και στην Ιλιάδα του Ομήρου οι Ελληνες πάλι με τρία ονόματα αναφέρονται: Αχαιοί, Δαναοί και Αργείοι. Σημασία δεν έχουν τα ονόματα, αλλά η συνείδηση. Οι ομιλητές απέδειξαν ότι και οι κληρικοί ιεροκήρυκες και οι λόγιοι συγγραφείς και ο απλός λαός είχαν συνείδηση ιστορικής ενότητας. Οι αρχαίοι ζουν μέσα στα κηρύγματα, στα μαθήματα, στις διηγήσεις της Φυλλάδας του Μεγαλέξανδρου.

Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και στο Λύκειο-Η ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ


Απόφαση με την οπoία εφαρμόζεται η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη (Π.Δ.Σ.), ως υποστηρικτικός θεσμός της εκπαίδευσης, (Ε.Δ.) και για τους σε μαθητές, όλων των τύπων Λυκείων, οι οποίοι υστερούν στην σχολική τους επίδοση, με συνέπεια να μην μπορούν να παρακολουθούν και να συμμετέχουν αποδοτικά στην εκπαιδευτική διαδικασία, ή μαθητές που θέλουν να βελτιώσουν την απόδοσή τους, υπέγραψε ο υπουργός Παιδείας Κ. Aρβανιτόπουλος.
Στα τμήματα Π.Δ.Σ. διδάσκουν μόνιμοι καθηγητές προς συμπλήρωση του διδακτικού τους ωραρίου, ή αναπληρωτές καθηγητές πλήρους ωραρίου προς συμπλήρωση του διδακτικού τους ωραρίου (1-4 ώρες). Η επιλογή για την διάθεση εκπαιδευτικού σε ΚΕΝΤΡΟ Π.Δ.Σ. αποτελεί αρμοδιότητα του Δ/ντη Δ.Δ.Ε. και του οικείου ΠΥΣΔΕ. Οι σχολικοί σύμβουλοι καθορίζουν επιμορφωτικές συναντήσεις των διδασκόντων για την καλύτερη λειτουργία της δομής.
Το ημερήσιο πρόγραμμα Π.Δ.Σ καλύπτει 1-3 διδακτικές ώρες την ημέρα. Κάθε μαθητής μπορεί να παρακολουθήσει από ένα έως και όλα τα μαθήματα Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης. Το πλήθος των μαθητών ανά τμήμα είναι 5-20. Αλλαγή των παραπάνω ορίων είναι δυνατή ύστερα από τεκμηριωμένη απόφαση του Δ/ντή της οικείας Περιφερειακής Δ/νσης Εκπαίδευσης και κοινοποίηση της στο Τμήμα Ε΄ΠΔΣ και ΕΔ /Δ/νση ΣΕΠΕΔ. Κάθε μάθημα του προγράμματος μπορεί να διδάσκεται μέχρι 4 ώρες εβδομαδιαίως, χωρίς να γίνεται υπέρβαση των ωρών του ωρολογίου προγράμματος στο αντίστοιχο μάθημα. Ο μαθητής που θα απουσιάσει αδικαιολόγητα από το πρόγραμμα για περισσότερες από το 50% των μηνιαίων ωρών του τμήματος, διαγράφεται από το τμήμα , μετά από ενημέρωση του γονέα ή κηδεμόνα του.
Το ειδικό ωρολόγιο και αναλυτικό πρόγραμμα, ανάλογα με τις μαθησιακές δυσκολίες των μαθητών και τις συνθήκες λειτουργίας των σχολείων, συντάσσεται, εφαρμόζεται, αξιολογείται και αναπροσαρμόζεται με απόφαση των οικείων Σχολικών Συμβούλων, έπειτα από σχετική εισήγηση των Υπεύθυνων Κέντρων ΠΔΣ. Το ωρολόγιο πρόγραμμα αναπτύσσεται εντός του σχολείου, το οποίο έχει οριστεί ως ΚΕΝΤΡΟ Π.Δ.Σ.
Ειδικότερα η υπουργική απόφαση έχει ως εξής:

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Οδηγίες για τη διδασκαλία μαθημάτων ανά Ομάδα Προσανατολισμού των ΕΠΑΛ

Μετά από σχετική εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Πράξεις 32/2013 και 36/2013 του Δ.Σ.), το υπουργείο παιδείας εξέδωσε οδηγίες σχετικά με τη διδασκαλία των μαθημάτων των Ομάδων Προσανατολισμού των Επαγγελματικών Λυκείων. Επισημαίνεται ότι τα μαθήματα των ομάδων προσανατολισμού είναι θεωρητικά, μπορούν ωστόσο να διδάσκονται και στα εργαστήρια χωρίς αυτό να σημαίνει ότι χαρακτηρίζονται ως εργαστηριακά.

Με πολύ μεγάλη επιτυχία το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Σχολικών Συμβούλων

Η ΠΕΣΣ πραγματοποίησε στις 23 & 24 Νοεμβρίου στην Κόρινθο με πολύ μεγάλη επιτυχία το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Σχολικών Συμβούλων, σε συνεργασία με το ΠΕ.Τ της ΠΕΣΣ στην Πελοπόννησο και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Στο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο της ΠΕΣΣ παραβρέθηκαν και απηύθυναν μεταξύ άλλων χαιρετισμό, ο Αντιπεριφερειάρχης της Περιφερειακής Ενότητας Κορίνθου, ο Δήμαρχος Κορινθίων, ο Διευθυντής Σπουδών του Μεταπτυχιακού προγράμματος του τμήματος Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής ως εκπρόσωπος του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, ο Δ/ντης Σπουδών Α΄θμιας Εκπαίδευσης του ΥΠΑΙΘ, ο Πρόεδρος της ΟΛΜΕ και ο Πρόεδρος της ΔΟΕ.
Στο Συνέδριο περισσότεροι από 700 Σύνεδροι παρακολούθησαν ομιλίες από τους προσκεκλημένους Πανεπιστημιακούς Καθηγητές κ.κ. Ματσαγγούρα Ηλία, Τριλιανό Αθανάσιο, Μικρόπουλο Αναστάσιο και Μπαγάκη Γιώργο, καθώς και 300 εισηγήσεις, στρογγυλά τραπέζια και αναρτημένες εργασίες Σχολικών Συμβούλων, μελών ΔΕΠ και Εκπαιδευτικών της πράξης, στο πλαίσιο της θεματικής του Συνεδρίου που αφορούσε τις «Σύγχρονες Διδακτικές Προσεγγίσεις».

Ποιος θα ψηφίσει το «αλληλέγγυον»;

Του Χρήστου Γιανναρά

Η άσκηση της πολιτικής στη λεγόμενη «αντιπροσωπευτική δημοκρατία» χαρακτηρίζεται συχνά «παιχνίδι» – μιλάμε για κανόνες του «πολιτικού παιχνιδιού», για συντελεστές, για καλούς και κακούς «παίκτες». Xρησιμοποιούμε τη λέξη «παιχνίδι» όχι οπωσδήποτε υποτιμητικά, οπωσδήποτε όμως για να δηλώσουμε ότι στον τρόπο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας είναι δεδομένη η λογική της αντιπαλότητας. Oπως στο σκάκι ή στο μπριτζ. Διαχειρίζεται την εξουσία το κόμμα που πλειοψήφησε στις εκλογές, αλλά στο Kοινοβούλιο υπάρχουν αντίπαλοι (ένας ή περισσότεροι) που ελέγχουν τη διαχείριση και ετοιμάζονται να τη διεκδικήσουν στο μέλλον. Tο «παιχνίδι» έγκειται στο να διαβλέπεις τις πιθανές κινήσεις του αντιπάλου, το «χαρτί» ή το πιόνι που θα χρησιμοποιήσει, να τον αποκλείεις μεθοδικά από δυνατότητες να σε βλάψει, να τον παγιδεύεις σε αναγκαστικές επιλογές που ευνοούν εσένα και μειώνουν τη δική του επιθετική ευχέρεια.

Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος: Το κράτος απέδειξε ότι δεν μπορεί να φροντίσει τους πολίτες του



Ο μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος είχε προειδοποιήσει έγκαιρα για το πραγματικό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής. Μιλώντας στην «Αυγή» μετά τις δολοφονίες του Π. Φύσσα και των δύο μελών της Χρυσής Αυγής, ο Παύλος δεν ξεχωρίζει τους δολοφόνους στα δύο περιστατικά μιλώντας για «μια ακόμη έσχατη περιφρόνηση στο ανθρώπινο πρόσωπο».

Σχολιάζοντας τα ζητήματα του κοινωνικού έργου της Εκκλησίας, αλλά και των σχέσεών της με το Κράτος, ο μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης μιλά ανοικτά για την αποτυχία του κράτους να φροντίσει τους πολίτες του και σημειώνει ότι η Εκκλησία δεν θα κάνει το πρώτο βήμα για χωρισμό από το Κράτος, αλλά κι ότι «έχει αποδείξει ότι μπορεί να υπάρχει χωρίς αυτό».

Συνέντευξη Κώστας Παπαγιάννης
* Πώς κρίνετε την κατάσταση μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα και των δύο μελών της Χρυσής Αυγής; Σας προβληματίζει το γεγονός ότι θύτης και θύματα προέρχονταν από τις κατώτερες οικονομικά τάξεις;

Ἡ ἐξέλιξη τῆς ὅλης ἱστορίας ἐπιβεβαιώνει ὅτι τό αἷμα φέρνει κι' ἄλλο αἷμα καί ὅτι ἡ τυφλή βία δέν φέρνει κανένα ἀπολύτως ἀποτέλεσμα οὔτε ἐπιλύει προβλήματα. Μιά ἀποτρόπαια δολοφονία δύο νέων ἀνθρώπων πού συγκλονίζει. Μιά ἀκόμη ἔσχατη περιφρόνηση στό ἀνθρώπινο πρόσωπο. Σέ ποιό ὄνομα ἄραγε; Στό ὄνομα τῆς ἐκδίκησης, ἀκούσαμε στήν σχετική προκήρυξη. Κοινή πηγή καί τῶν τριῶν δολοφονιῶν εἶναι τό σκότος. Κοινή πηγή ἡ νοοτροπία τοῦ κτήνους. Σέ τί διαφέρουν οἱ δύο νέοι δολοφόνοι ἀπό τόν πρῶτο; Ἀπό τό ἔρεβος τοῦ φασισμοῦ καί τοῦ ναζισμοῦ προέρχονται καί οἱ τρεῖς. Τελικά «ἀνθρωπάκια» πού τό μόνο πού ξέρουν καλά εἶναι νά σκοτώνουν γιατί εἶναι ἀνίκανοι γιά τό ὁποιοδήποτε καλό. Δέν πρόκειται νά κάνουμε ἐπιλογή τυράννων, τούς ἀπορρίπτουμε καί τούς δύο.

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Η Αγία Σοφία στην ψυχή των Ελλήνων

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ο βάρβαρος και βέβηλος λόγος του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ερντογκάν κ. Μπαγίς, να γίνει η Αγιά Σοφιά τζαμί, προκάλεσε τους Έλληνες, που διαχρονικά έχουν στην καρδιά τους τη "Μεγάλη Εκκλησιά". Από τα πολλά που έχουν γραφτεί γι' Αυτήν (μελέτες, δημοτικά και άλλα ποιήματα, θρύλοι, περιγραφές, εντυπώσεις κ.α.) θα αναφερθούν εντυπώσεις για την Αγιά Σοφιά Ελλήνων διαφόρων επαγγελματικών απασχολήσεων, από το 1852 έως το 1996.
Ο ιδιοφυής ιστοριοδίφης Σπ. Ζαμπέλιος στα 1852 και στα "Ασματα Δημοτικά της Ελλάδος" έγραψε*:
"Ο πολυτελής ούτος ναός, ός και Μεγάλη Εκκλησία μέχρι της αλώσεως κοινώς ωνομάζετο, καθώς υπήρξεν επί χιλίους και επέκεινα χρόνους ο αρχαιότερος, και υψηλότερος και πλουσιώτερος, ούτως εν παντί αιώνι θέλει θεωρείσθαι και ο ιερώτατος πάντων της Χριστιανωσύνης των ναών….Οι μεν Κατόλικοι λατρεύουσιν εν Ρώμη τον άγιον Πέτρον, οι δε Μεταρρυθμισθέντες έχουσιν εν Λονδίνω τον Παύλον, δύο αποστόλους, θεσπεσίους μεν, παραδεξαμένους δε άνωθεν την αποστολήν και πάντοτε ανθρώπους. Εις δε την Ορθοδοξίαν, κατ' εξοχήν μητέρα των Θεολόγων, αρμόζει αυτή εκείνη η άϋλος και αθάνατος και κοσμοσώτειρα και υπερτάτη Σοφία του Θεού Λόγου, δηλ. η Πανάνθρωπος και Παγκοσμία μητρόπολις του αγίου και Καθολικού Πνεύματος. Κατηνάλωσαν δια ταύτην οι Πατέρες μας όχι μόνον τους ιδρώτας εποχής ολοκλήρου, και τους θησαυρούς του μεσαιωνικού των βίου, αλλά περιπλέον και το αίμα τρισμυρίων ψυχών. Ημείς δε προσηνέγκαμεν αυτή πόθους μυχίους και δάκρυα δουλείας τεσσάρων εκατονταετηρίδων και νέαν θυσίαν ολοκαυτώσεως εν τω αίματι μιας γενεάς. Δάκρυα έβρεξαν τα θεμέλια αυτής, και δάκρυα ποταμηδόν καταβρέχουσι την βεβήλωσίν της…". (Σελ. 273-278).

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Ελπίδες για τις εκκλησιαστικές σχολές μέσω του ΕΣΠΑ

Άμεση κινητοποίηση Πολιτείας – Εκκλησίας μετά το ρεπορτάζ από τη «δημοκρατία» 
του Κώστα Παππά, από το ένθετο της εφημερίδας «δημοκρατία» για την Ορθοδοξία

Την άμεση κινητοποίηση της Πολιτείας και των εκκλησιαστικών παραγόντων προκάλεσε το δημοσίευμα της «δημοκρατίας» του περασμένου Σαββάτου για τον κίνδυνο λουκέτου σε εκκλησιαστικές εστίες και σχολές. Η κινητοποίηση αυτή μάλιστα οδήγησε ήδη στην έναρξη επίσημου διαλόγου πάνω στο θέμα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές το πρόβλημα δεν υφίσταται. 

Σε κάθε περίπτωση επιβεβαιώθηκε το προσωπικό ενδιαφέρον του υπουργού παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλου και η πρόθεσή του να συνεχίσει την καλή συνεργασία με την Εκκλησία.

Ο γενικός γραμματέας θρησκευμάτων Γιώργος Καλατζής έσπευσε άμεσα να αναζητήσει τις αναγκαίες λύσεις. Μιλώντας στη «δημοκρατία» αναφέρθηκε στα δύσκολα οικονομικά δεδομένα: «Οσον αφορά τη λειτουργία των εκκλησιαστικών εστιών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, σε αυτή δεν εμπλέκεται το υπουργείο γιατί η χρηματοδότηση είναι αποκλειστικά από την Εκκλησία της Ελλάδος. Ως προς τη χρηματοδότηση σχολείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δεν υφίσταται θέμα, πέρα από αυτά που αφορούν συνολικά την εκπαίδευση. Ο προϋπολογισμός είναι μικρότερος από πέρυσι, όπως ισχύει παντού, και υπάρχει καθυστέρηση στο πότε φθάνουν τα χρήματα στο σχολείο. Η λειτουργία της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης όμως είναι δεδομένη, εξασφαλισμένη και από την πλευρά του κράτους έχει εκφραστεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους η διάθεση για αναβάθμισή της».

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

ΚΑΤΑΒΑΣΙΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ


 Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ



ᾨδὴ α' 
Χριστὸς γεννᾶται· δοξάσατε.
Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν· ἀπαντήσατε.
Χριστὸς ἐπὶ γῆς· ὑψώθητε.
ᾌσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ,
καὶ ἐν εὐφροσύνῃ, ἀνυμνήσατε λαοί·
ὅτι δεδόξασται.

ᾨδὴ γ' 
Τῷ πρὸ τῶν αἰώνων ἐκ Πατρὸς γεννηθέντι ἀῤῥεύστως Υἱῷ,
καὶ ἐπ' ἐσχάτων ἐκ Παρθένου σαρκωθέντι ἀσπόρως,
Χριστῷ τῷ Θεῷ βοήσωμεν·
Ὁ ἀνυψώσας τὸ κέρας ἡμῶν, Ἅγιος εἷ Κύριε.




Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΑ Τα ιστορικά γεγονότα πίσω από την ενσωμάτωση του Αγίου Όρους



H σημασία τῆς ἐνσωμάτωσης τοῦ Ἁγίου Ὄρους στὸ Ἑλληνικὸ Κράτος εἶναι γνωστὴ καὶ μεγάλη, ὄχι μόνο γιατὶ προσδιορίζει τὴν πνευματικὴ σχέση τοῦ Ὀρθόδοξου Ἑλληνικοῦ λαοῦ μὲ τὸ Περιβόλι τῆς Παναγιᾶς, ἀλλὰ γιατὶ προσδιορίζει μὲ ἀκρίβεια τὴν ἱστορικὴ συνέχεια τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους ὡς διαδόχου καὶ συνεχιστὴ τῆς τεράστιας Βυζαντινῆς Παράδοσης. 

Εἶναι μιὰ ἀμοιβαία σχέση, ποὺ ἐνδυναμώνεται καὶ ἐνδυναμώνει τὴν κάθε πλευρὰ ἀναλόγως πρὸς τὶς ἱστορικὲς συνθῆκες! 

Τὸ προνομιακὸ Καθεστὼς τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος, ὅπου μὲ σαφήνεια καθορίζεται ὅτι ἡ χερσόνησος τοῦ Ἄθω, ἀπὸ τὴ Μεγάλη Βίγλα καὶ πέρα, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴν περιοχὴ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, εἶναι, σύμφωνα μὲ τὸ ἀρχαῖο προνομιακὸ καθεστώς του, αὑτοδιοίκητο τμῆμα τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, τοῦ ὁποίου ἡ κυριαρχία πάνω σ᾽ αὐτὸ παραμένει ἄθικτη. 

Ἀπὸ πνευματικὴ ἄποψη τὸ Ἅγιο Ὄρος διατελεῖ ὑπὸ τὴν ἄμεση δικαιοδοσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.1 Κατὰ τὴ νεώτερη περίοδο στὴ Συνθήκη τοῦ Βερολίνου (1878)2 ἀναγνωρίστηκε γιὰ πρώτη φορὰ διεθνῶς, τὸ εἰδικὸ καθεστὼς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅπου σημειωνόταν ὅτι οἱ ἐκεῖ εὑρισκόμενοι μοναχοὶ ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴ χώρα καταγωγῆς τους, διατηροῦν τὶς κτήσεις καὶ τὰ πρότερα πλεονεκτήματά τους καὶ χωρὶς καμία ἐξαίρεση ἀπολαμβάνουν ἀπόλυτη ἰσότητα δικαιωμάτων καὶ πλεονεκτημάτων.3

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

"Οίκοθεν"

Σωτήρης Γουνελάς 
Παφλασμός από φωνές, συναισθήματα φουσκωμένου θυμικού, ακροβασία νοημάτων, μηδενισμός περιφερόμενος αδιάντροπα, σκούρες αφώτιστες επιφάνειες ζωής. Σε αυτό τείνουμε. Κάτι αβυσσαλέο ρυθμίζει τις ζωές των ελλήνων. Οι άλλοι, οι ξένοι, οι αλλοδαποί, κυνηγημένοι, μια φανερώνονται, μια κρύβονται. Απελπισία. Οι νεολαίοι συνεχίζουν αδιάφοροι τα νεσκαφέ τους, τα εσπρέσσο τους, τα ποτά τους. Είναι αδιαφορία αυτό, ή παρεξηγημένη ελευθερία που απέβη ασυδοσία και στέκει ψηφιακή και παγωμένη; Οι εταιρείες τηλεπικοινωνίας λυσσάνε. Ποτέ άλλοτε δεν παρουσιάστηκε τέτοια πλύση εγκεφάλου από κάθε μέσο, τηλεοπτικό, ραδιοφωνικό, έντυπο και βεβαίως ηλεκτρονικό. Μηδενίζουν τον χρόνο ομιλίας συστήνοντας ΝΑ ΜΙΛΟΥΜΕ ΑΠΕΡΙOΡΙΣΤΑ και την ίδια στιγμή σκοτώνουν την αιωνιότητα!
Οι γεροντώτεροι ζουν με μόνιμη απορία και κρυμμένη αγανάχτηση: μας παίρνουν τα λεφτά μας. Γιατί; Άνθρωποι που πέρασαν τη ζωή τους μονάχα δουλεύοντας και συχνά δουλεύοντας για τους άλλους- γυναίκα, παιδιά, συγγενείς-υποχρεώνονται σε κανονική αφαίμαξη. Γιοί και θυγατέρες που κληρονόμησαν ένα ή δύο ακίνητα από τους γονείς τους ή από τους παπούδες τους, για να συνεχιστεί η αλυσίδα του αίματος, για να αυγατίσει η γενιά, για να στηρίξει ο γεροντότερος τον νεώτερο -ελάχιστο δείγμα συγγένειας σε εποχή διάλυσης της οικογένειας - βλέπουν τα ‘δώρα’ τους να εξανεμίζονται από ανίκανους διαχειριστές των υλικών και άλλων αγαθών. 

Το ευρώ και η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση

bostcol
του Γιώργου Καραμπελιά

Η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε. την οποία επιδιώκουν οι ελληνικές κυβερνήσεις από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 και η οποία εγκαινιάσθηκε το 1980 αποτελεί συνέπεια δύο βασικών γεωπολιτικών δεδομένων. Πρώτον, του χωρισμού της Ευρώπης σε ανατολικό και δυτικό στρατόπεδο με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποτελεί μέχρι το 1989 τη μοναδική χώρα που ανήκε στη δυτική συμμαχία και το ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική Ευρώπη έναντι των υπόλοιπων βαλκανικών χωρών που ανήκαν είτε στο σύμφωνο της Βαρσοβίας, είτε στους αδέσμευτους (Γιουγκοσλαβία), είτε συμμαχούσαν με την «μακρινή κόκκινη Κίνα» (η Αλβανία του Εμβερ Χότζα). Ο χωρισμός των Βαλκανίων ανάμεσα σε μια «δυτική» Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες απέκλειε λίγο πολύ μια βαλκανική στρατηγική, τέτοια που προσπάθησε να αναπτύξει ο Παπαναστασίου από το 1930. Το δεύτερο γεωπολιτικό δεδομένο το οποίο επιτείνεται μετά το 1974 την κατοχή της Β. Κύπρου από την Τουρκία και την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο, είναι η αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής μέσω της προσφυγής σε μια ευρύτερη ευρωπαϊκή συμμαχία. Στρατηγική που ήταν ιδιαίτερα εμφανής στις προσπάθειες του Κων. Καραμανλή και την ιδιαίτερη σχέση που ανέπτυξε με την Γαλλία στην δεκαετία του ’70.
Τέλος, και ίσως αποφασιστικότερης σημασίας, η παρασιτική φύση του κεφαλαίου έναντι της Δύσης βαθειά ριζωμένη στην ελληνική κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα, ολοκλήρωνε τον «μονόδρομο» της στροφής προς την Ε.Ε. Και όλα αυτά παρ’ ότι ήταν προφανές πως η ένταξη αυτή θα είχε αρνητικές συνέπειες ιδιαίτερα για την ελληνική βιομηχανική παραγωγή η οποία καλούνταν να ανταγωνιστεί χωρίς δασμολογική προστασία τις πολύ ισχυρότερες δυτικοευρωπαϊκές οικονομίες.
Ωστόσο, κατ’ εξοχήν το γεγονός της δραματικής και βίαιης επανεμφάνισης της τουρκικής επιθετικότητας μετά το 1974, παρέσυρε οποιαδήποτε αντίθετη άποψη. Ακόμα και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου το οποίο είχε ταχθεί ενάντια στη ΕΟΚ (είναι γνωστό το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο») προσαρμόστηκε εν τέλει σ’ αυτή τη νέα «εθνική» στρατηγική απέναντι στην οποία αντιτασσόταν μόνο το ΚΚΕ – αντίθεση που θεωρούνταν ιδιοτελής εξαιτίας της προσκόλλησής του στην Σοβιετική Ένωση και τα συμφέροντά της.

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Διευκρίνιση για την πιλοτική εφαρμογή των Νέων προγραμμάτων Σπουδών στην Α' Γυμνασίου

Τα Εισόδια της Θεοτόκου

Γράφει ο Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Κατόπιν της γεννήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, οι άγιοι προπάτορες, Ιωακείμ και Άννα, οι γονείς της Θεοτόκου, κατά την υπόσχεσή τους, πρόσφεραν στον ναό την Παναγία σε ηλικία μόλις τριών χρόνων.Την παρέδωσαν πρόθυμα στον αρχιερέα. Από μικρή καταλάβαινε όλα όσα της συνέβαιναν. Φανέρωσε ότι δεν οδηγήθηκε στον ναό από άλλους, αλλά πήγε η ίδια, μόνη και ελεύθερη. Αγάπησε από μικρή τον Θεό. Εισήλθε στα άγια των αγίων από θείο έρωτα. Εκεί έμπαινε μόνο ο αρχιερέας μόνο μία φορά το έτος. Ο φωτισμένος αρχιερέας με θεϊκή προσταγή επέτρεψε στην Παναγία να μείνει στα άγια των αγίων. Έμεινε εκεί με προσευχή και αφιέρωση δώδεκα έτη.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, σε ωραιότατο λόγο του, φωτισμένος μας φανερώνει τη ζωή της Παναγίας. Μόνιμη εργασία της ήταν η θεία θεωρία. Την υπηρετούσαν άγγελοι Θεού και όλη της η ζωή ήταν αγγελική. Σιωπηλή, σεμνή, σοβαρή στα άγια των αγίων με την αρέμβαστη και συνεχή προσευχή της. Άνοιξε έτσι νέα οδό για τον ουρανό, που ονομάζεται εύλαλη σιωπή, θεϊκή σιγή, θεία σιωπή. Είχε παραδώσει ολόκληρη τη ζωή στον πανοικτίρμονα Θεό. Από το κατ’ εικόνα πήγε στο καθ’ ομοίωση και τον Θεό ομοίωσε με τον άνθρωπο.

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Πολιτικός κυνισμός ή ιδεολογική σύγχυση;

Χρήστου Παπαδημητρίου
Κοινωνιολόγου
Προέδρου Τ Κ Πύργου-Κόνιτσας

Με αφορμή άρθρο του Γιάννη Καψή στο Έθνος της Κυριακής 17-11-2013 με τίτλο «Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα».
Βεβαίως η πολιτική άνοια είναι ανθρωπίνως κατανοητή και προκαλεί συμπάθεια ,όμως η ιδεολογική σύγχυση όταν ενσυνείδητα επιχειρείται από ενήλικες και δη πολιτικούς, επιτρέπει στις παρυφές της Δημοκρατίας και των θεσμών της να γεννώνται και να αναπτύσσονται θύλακες ανωμαλίας.

Με περισσή αλαζονεία θέλοντας να προσβάλει και να υποτιμήσει τον πολιτικό αντίπαλο δεν έκρινε τα λεγόμενά του αλλά χαρακτήρισε τις αντιπαραθέσεις στην βουλή των ελλήνων ως ακατάλληλες για ανηλίκους.
Πρώην δημοσιογράφος, πρώην βουλευτής πρώην υπουργός, νυν ενήλικας και από ότι προκύπτει από την λογική του κειμένου του εσαεί πιστός σύντροφος εκείνων εκ των οποίων άλλους η κοινωνία έστειλε στην πολιτική «αγρανάπαυση’ και άλλους τα δικαστήρια δυστυχώς η ευτυχώς στον κορυδαλλό.
Πράγματι το θέαμα της αντιπαράθεσης αλλά και το γεγονός Πρωθυπουργός να συμπεριφέρεται ως άλλος «Μάγγας» του μυθιστορήματος της Πηνελόπης Δέλτα ήταν ακατάλληλο για ανηλίκους γιατί πράγματι στα θεωρεία υπήρχαν ανήλικοι. Υπήρχαν μαθητές δημοτικών σχολείων, παιδιά που παρακολούθησαν την συζήτηση έχοντας υπόψη τους ότι βρίσκονται στον ναό της Δημοκρατίας ,αντιλήφθησαν όμως αν και ανήλικοι ότι εκεί οι ενήλικες προσεύχονται για άλλα θέματα που πράγματι είναι ακατάλληλα για ανηλίκους.

Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού: Τέλος στην κρυφή βία λέει η UNICEF

ph_dikaiomata_paidiou
Φωτογραφία: UNICEF
20 Νοεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Καθώς ο κόσμος γιορτάζει την Ημέρα του Παιδιού – την επέτειο της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού – η UNICEF προτρέπει να ρίξουμε άπλετο φως στα εκατομμύρια των παιδιών σε κάθε χώρα και σε κάθε κοινωνική τάξη που έχουν πέσει θύματα βίας και κακοποίησης και εξακολουθούν να περνούν απαρατήρητα.
«Πολύ συχνά, η κακοποίηση συμβαίνει στις σκιές: απαρατήρητη, ακατάγγελτη, και -ακόμα χειρότερα- πολύ συχνά αποδεκτή», δήλωσε ο Εκτελεστικός Διευθυντής της UNICEF Anthony Lake. «Έχουμε όλοι ευθύνη να κάνουμε το αόρατο, ορατό . Από τις κυβερνήσεις με τη θέσπιση και εφαρμογή της νομοθεσίας για την απαγόρευση της βίας κατά των παιδιών, μέχρι τους πολίτες που αρνούνται να μείνουν σιωπηλοί όταν γίνονται μάρτυρες ή υποψιάζονται κακοποίηση».
Η βία κατά των παιδιών παίρνει πολλές μορφές, όπως η ενδοοικογενειακή βία, η σεξουαλική κακοποίηση και σκληρές πειθαρχικές πρακτικές, και συχνά συμβαίνει σε καταστάσεις πολέμου και συγκρούσεων. Μπορεί να προκαλέσει τόσο σωματικές όσο και ψυχολογικές βλάβες στα παιδιά.
«Η βία κατά των παιδιών προκαλεί πολύ περισσότερα από το τα βλάπτει τα ίδια τα παιδιά, υπονομεύει τον κοινωνικό ιστό, που επηρεάζει την παραγωγικότητα, την πρόοδο και την ευημερία», δήλωσε ο Anthony Lake. «Καμιά κοινωνία δεν έχει την πολυτέλεια να αγνοήσει τη βία κατά των παιδιών».

Γενικές οδηγίες για τη δυσλεξία μέσα στην τάξη

-Είναι χρήσιμη για όλα τα παιδιά στην τάξη η περίληψη της ύλης. Τελειώνοντας το μάθημα ο δάσκαλος καλό είναι να κάνει μια ανακεφαλαίωση για το τι έχει διδάξει.

-Όταν η εργασία για το σπίτι έχει οριστεί, είναι σημαντικό να ελέγχεται ότι το παιδί έχει καταγράψει σωστά τις οδηγίες.
-Βεβαιωθείτε ότι τα μηνύματα και οι καθημερινές δραστηριότητες που γίνονται στην τάξη καταγράφονται και ποτέ δεν έχουν σταλεί προφορικά.
-Ενθαρρύνετε τις καλές οργανωτικές δεξιότητες με τη χρήση φακέλων και διαχωριστικών για να έχει εύκολη πρόσβαση στις εργασίες. Οι σημειώσεις ή τα βοηθητικά φυλλάδια είναι πολύ χρήσιμα.
-Χωρίστε τις εργασίες σε μικρά κομμάτια πληροφοριών που είναι εύκολο να θυμούνται.
-Καθίστε το παιδί, όσο γίνεται, κοντά στον δάσκαλο έτσι ώστε ο δάσκαλος να είναι διαθέσιμος να βοηθήσει εάν χρειαστεί. Αντιγράφοντας από τον πίνακα:
-Χρησιμοποιήστε διαφορετικού χρώματος κιμωλίες ή μαρκαδόρους για κάθε γραμμή, εάν υπάρχουν πολλές πληροφορίες γραμμένες στον πίνακα, ή υπογραμμίστε κάθε δεύτερη γραμμή με διαφορετικού χρώματος κιμωλία.
-Βεβαιωθείτε ότι το γραπτό σας κείμενο έχει καλά διαστήματα.

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Για τον Ταρκόφσκι με αφορμή την προβολή του «Αντρέι Ρουμπλιώφ»


399431

Του Σωτήρη Γουνελά*, συγγραφέα, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό νέος Ερμής ο Λόγιος τ. 7
Θα άρχιζα λέγοντας ότι αυτό το έργο, ο Αντρέι Ρουμπλιώφ, αποδείχνει, ότι ένας σκηνοθέτης του τύπου αυτού, μπορεί να μας δώσει μια όψη της ιστορίας, στην περίπτωση αυτή της ρωσικής ιστορίας, ποιητικά, χωρίς επ’ ουδενί να αλλοιώσει τις αλήθειες της. Ίσα ίσα που με τον τρόπο αυτό ανοίγεται στην ιστορία πέρα από τα σχηματοποιημένα γεγονότα που συνήθως περιγράφουν οι ιστορικοί. Τίθεται μάλιστα και ένα ζήτημα αναπαράστασης γεγονότων ή καταστάσεων περασμένων εποχών. Αρκεί, άραγε, η ρεαλιστική απεικόνιση, που έτσι κι αλλιώς είναι ψευδής, γιατί δεν έχουμε συγκεκριμένη εικόνα ενός περιστατικού του παρελθόντος, παρεκτός και αν έχει φωτογραφηθεί; Ο Ταρκόφσκι λοιπόν τί κάνει; Ο Ταρκόφσκι δεν αναπαριστά το πραγματικό, αλλά το ανασυνθέτει. Και η ανασύνθεση αυτή το μπολιάζει με το μυστήριο της ζωής, την πνευματική αίσθηση και την αποκαλυπτική αίσθηση. Πίσω και πέρα από τις μορφές, τα πρόσωπα, τους ήρωες, τα γεγονότα, τις καταστάσεις, ζητά να αγγίξει αλήθειες μακρόπνοες και διαρκείς, αλήθειες που δεν φθείρονται από τον χρόνο και που μας βοηθούν να φτάσουμε σε βαθύτερα νοήματα και σημασίες.
Δεν τον ενδιαφέρουν έννοιες όπως αντικειμενική πραγματικότητα, ή άλλες στερεότυπες διατυπώσεις νοημάτων, ή δεδομένα του κόσμου και της ιστορίας. Προβαίνει με αργό βηματισμό γιατί δεν τον κυνηγά ο χρόνος. Δουλεύει πάνω στη διάσταση του αιώνιου, τον ενδιαφέρει απόλυτα αυτό που κάνει ως τέχνη και ως προσευχή. Γι’ αυτό γράφει στο βιβλίο του Σμιλεύοντας το χρόνο ότι:

Μια συγκλονιστική βρεταννική υπεράσπιση του αιτήματος επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνος


Πόσο πραγματικά απέχει η “βάπτιση του Κλόβις” από το σήμερα;

Αφορμή της ανάρτησης αυτής υπήρξε ο σχολιασμός σε ιστοσελίδα που παρουσίαζε τον βασιλιά Clovis (ελληνιστί Χλωδοβίκος) τον σημαντικότερο ηγεμόνα της φραγκικής δυναστείας των Μεροβίγγειων. Ο σχολιασμός αφορούσε στην καθοριστικής σημασίας στροφή ορισμένων γερμανικών λαών απο τον Αρειανισμό στον Χριστιανισμό. Τι σήμαινε αυτή η ενέργεια και πώς σηματοδότησε την διεκδίκηση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας;
Το 410 η πρώτη πρωτεύουσα του Ρωμαϊκού κράτους λεηλατείται από τους Βησιγότθους, ενώ το 476 ο Οδόακρος αποτελεί τον πρώτο μη Ρωμαίο ηγέτη της Ρώμης. Τόσο ο Αλάριχος ο Α’, όσο και ο Οδόακρος ήταν Αρειανιστές, δηλαδή “χριστιανοί” που απέρριπταν την θεϊκή φύση του Χριστού. Το σχόλιο σχετικά με τον Clovis είχε ως αφορμή την βάπτισή του, κάτι που έθετε σε νέα βάση την σχέση του βασιλείου των Φράγκων με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης. Αν ψάξει κάποιος την ιστορία της Αυτοκρατορίας θα διαβάσει μάλλον ότι η χριστιανοποίηση προηγείται της κατάλυσής της το 476. Αυτό σημαίνει ότι η από το 330 χριστιανική Αυτοκρατορία δεν είναι Ρωμαϊκή; Αν ψάξει κάποιος την ιστορία του Clovis θα βρει εύκολα ότι βαφτίστηκε και έγινε “καθολικός” λίγο πριν το 500 (his conversion to Catholic Christianity and his baptism at Reims). Τι σήμαινε αυτό;
Σχόλιο
Η φράση “μετάβαση στον Καθολικισμό”, σε συνδυασμό με την κατά πολύ μεταγενέστερη εικονογράφηση της βάπτισης του Clovis δείχνουν ότι το γνωστό χριστιανικό “Σχίσμα” προηγείται κατά πολύ της πλήρους εμφάνισής του και ότι ο “Καθολικισμός” του τότε είναι αυτό που νοείται και σήμερα με τον ίδιο όρο. Αυτό βολεύει ιδιαίτερα μια επιφανειακή

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

«Πολυτεχνείο» και (ιδιωτικά) κανάλια

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΙΧΑΜΕ τις αντιρρήσεις μας για την ιδιωτική τηλεόραση. Στο βάθος…καμαρώναμε. Για τα μονοπώλια της αποκλειστικής ενημέρωσης με την…κρατική ύλη και την προπαγάνδα που θα ‘ταν παρελθόν. Έπεσαν στις χώρες του (αν)υπαρκτού σοσιαλισμού, σηκώθηκαν και οι απαιτήσεις μας για ελεύθερη(;) έκφραση. Στην ψυχαγωγία που θα ‘φερνε πολιτισμό και τον πλουραλισμό.
ΣΤΗΝ πατρίδα μας των άκρων και της υπερβολής, η ιδιωτική μας τηλοψία ανέβηκε τα σκαλιά, κατεβάζοντας τον πήχη. Στην ψυχαγωγία και την ενημέρωση και με......τα ραδιοτηλεοπτικά συμβούλια ανενεργά. Για υπερβάσεις επιτήδειων που είχαν στην άκρη το πρόστιμο-πρόβλεψη. Το’ βγαζαν από μερικών δευτερολέπτων διαφήμιση, για αυτό και είχαν ξεσαλώσει. Καναλάρχες και «δημιουργοί». 

ΝΑ’ ρθουμε στα χτεσινά της γιορτής για το Πολυτεχνείο. Άλλοτε κάτι μας παρουσίαζαν (και) τα ιδιωτικά κανάλια, μέχρι που εξατμίστηκε το ενδιαφέρον τους, βάσει δαπάνης και τηλεθέασης. Κυρίως, για λόγους …ξεπεσμού. Στηθήκαμε για τα ντοκιμαντέρ που μας ταξίδευαν στο παρελθόν μπολιάζοντας τη σκέψη μας με ό,τι έπρεπε να θυμόμαστε και είδαμε…

ΚΑΙ τι δεν είδαμε, ανήμερα της επετείου. Από ράλι και πλέμπα της κινηματογραφικής μας πινακοθήκης, μέχρι την εξοντωτική σαχλαμάρα της τηλεοπτικής μας καθημερινότητας. Με τις «θεές» να επιδεικνύουν τα κάλλη τους και τους μαντράχαλους να φλυαρούν, ένα…κουπάκι του τηλεκοντρόλ δρόμο από κίναιδους αραδιαστούς για κουτσομπολιό και…μηνύματα κωδικοποιημένης ανωμαλίας.

Παγκρήτια θεολογική διημερίδα για το Διάταγμα των Μεδιολάνων

Συμπληρώνονται φέτος 1700 χρόνια από την υπογραφή του Διατάγματος των Μεδιολάνων, γνωστού και ως Διατάγματος της Ανεξιθρησκίας. Το Διάταγμα υπογράφτηκε στο Μεδιόλανο, το σημερινό Μιλάνο της Ιταλίας το 313 μ.Χ., από τον Μέγα Κωνσταντίνο και τον Αύγουστο Λικίνιο, οι οποίοι ύστερα από μια περίοδο εσωτερικών συγκρούσεων επικράτησαν των αντιπάλων τους και ασκούσαν συνδιοίκηση στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η υπογραφή του σήμανε το τέλος μιας μακράς περιόδου σκληρών διωγμών εναντίον του Χριστιανισμού και των Χριστιανών και οδήγησε στην περαιτέρω εξάπλωση και επικράτηση της νέας θρησκείας. Ανά τον κόσμο γίνονται διάφορες εκδηλώσεις για την ιστορική επέτειο και κυρίως για να τονισθεί η σημασία του Διατάγματος στην εποχή μας. Το αίτημα σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας και έκφρασης, καθώς επίσης τα μηνύματα της καταλλαγής και του αλληλοσεβασμού δεν έχασαν ποτέ τη σημασία τους. Στις μέρες μας, ο προβληματισμός για τα ζητήματα αυτά είναι εξαιρετικά επίκαιρος εξαιτίας της αναβίωσης νέων μορφών θρησκευτικού φονταμενταλισμού και φανατισμού.

Στο πλαίσιο αυτό, λαμβάνοντας υπόψη και την προτροπή του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τον εορτασμό του ιστορικού γεγονότος, ο Παγκρήτιος Σύνδεσμος Θεολόγων οργανώνει θεολογική διημερίδα με θέμα “1700 χρόνια από το Διάταγμα των Μεδιολάνων: Η σημασία του στην εποχή μας”.
Η διημερίδα πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης και υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, ύστερα από πρόταση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλοχίου, στις 22-23 Νοεμβρίου 1013, στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνδέσμου, βασικοί στόχοι της διημερίδας είναι:

Aνεπαισθήτως από την Iστορίαν έξω

Tου Χρηστου Γιανναρα

«Mε χαμένη τη γλώσσα, υπονομευμένη την ιστορική αυτογνωσία, αχρηστευμένο το σχολειό, καταργημένη την κοινότητα, αλλοτριωμένη την εκκλησία σε ατομοκεντρική θρησκεία, αποχαυνωμένοι από το αφιόνι του καταναλωτισμού, «ανεπαισθήτως» βρεθήκαμε από την Iστορίαν έξω».

Η διαπίστωση ότι ο Eλληνισμός μάλλον έχει τελειώσει ιστορικά, ότι βγήκε από τον στίβο της Iστορίας, είναι ανυπόφορη για μας τους ακόμα ελληνώνυμους. Mας πονάει. Oφείλουμε ωστόσο να ελέγξουμε τον ρεαλισμό της.

Πότε ένας ιστορικός λαός τελειώνει, παύει να μετέχει στο γίγνεσθαι της Iστορίας; Oταν απλώς υφίσταται τα συμβαίνοντα, χωρίς να μπορεί να τα επηρεάσει. Oταν παύει να σαρκώνει στοιχεία ενεργούμενης ετερότητας, μοναδικότητες που ενδιαφέρουν ευρύτερα, αφορούν σε καθολικές ανθρώπινες ανάγκες.

Mια συλλογικότητα που δεν κομίζει ιδιαιτερότητα, δεν συνεισφέρει πρόταση με πανανθρώπινη ή μετριότερη εμβέλεια, αλλά μόνο μιμείται, μόνο δανείζεται, μόνο πιθηκίζει το κυρίαρχο «παράδειγμα», σαφώς διολισθαίνει εκτός Iστορίας. Συνεχίζει να υπάρχει, αλλά παθητικά, στο περιθώριο ή ουραγός. Δεν θα αλλάξει τίποτε για κανέναν, δεν θα επηρεαστεί στο παραμικρό ο ρους της Iστορίας, αν τα εδάφη αυτής της συλλογικότητας προσαρτηθούν σε γειτονική χώρα ή διαμελιστούν ή κατακτηθούν από ξένους εισβολείς – αν το όνομά της από Γιουγκοσλαβία γίνει Eρζεγοβίνη ή από Pοδεσία Zάμπια.

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Ξυλούρης, Καρέζη - ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ (Πολυτεχνείο 1973)


"Το Μεγάλο Μας Τσίρκο", Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης, Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης & Τζένη Καρέζη, 1974. 

Βίντεο: Γεγονότα του Πολυτεχνείου και της Νομικής, 1973. Απ' το Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο (ΕΟΑ).

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

Λουκέτο για εκκλησιαστικά σχολεία και εστίες

από τον Κώστα Παππά-(από το Σαββατιάτικο ένθετο της «δημοκρατίας» για την Ορθοδοξία)

Σήμα κινδύνου εκπέμπουν οι εκκλησιαστικές ακαδημίες και τα εκκλησιαστικά σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς τα οικονομικά τους βρίσκονται στο κόκκινο και οι εκκλησιαστικές εστίες φαίνεται αυτή τη στιγμή ότι αδυνατούν να καλύψουν το κόστος σίτισης φοιτητών και μαθητών. Μέσα στις υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες, οι πόροι για την ομαλή λειτουργία τους είναι πλέον δυσεύρετοι, με αποτέλεσμα οι 411 στεγαζόμενοι φοιτητές και μαθητές και οι 1.102 που σιτίζονται στις σχολές και στα σχολεία αυτά να κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς καμιά παροχή.

Τα εκκλησιαστικά σχολεία έχουν προσφέρει τόσα και τόσα στην Παιδεία της χώρας, αφού σε αυτά φοίτησαν πολλοί κληρικοί και ιεράρχες, καθώς και πολλοί επιστήμονες στις δύσκολες δεκαετίες του '50 του '60. Δυστυχώς, τα άλλοτε «διαμάντια» της Παιδείας κινδυνεύουν σήμερα με λουκέτο αν δεν κινητοποιηθούν γρήγορα οι αρμόδιοι φορείς. Για το θέμα, μάλιστα, ενημερώθηκε μέσα στην εβδομάδα και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος.

Η «δημοκρατία» ανοίγει σήμερα τον φάκελο της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης και παραθέτει στοιχεία που μόνο αισιοδοξία δεν μπορούν να δώσουν για το μέλλον όλων αυτών των ιδρυμάτων. Το οξύ

Η έξοδος από το "έχειν" και η είσοδος στο "είναι"


του Αρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκα Ι. Μ. Πατρών - Δρος Θεολογίας 

Ο άνθρωπος της εποχής μας υποπίπτει σε ένα σοβαρό υπαρξιακό λάθος. Το λάθος του αυτό έγκειται στην ιεράρχηση των αξιών. Με τα λόγια και τις πράξεις του φαίνεται ότι θέτει σε πρώτη θέση την ύλη και όχι το πνεύμα. Εύκολα αποδεικνύεται από τα τεκταινόμενα ότι για τον σύγχρονο άνθρωπο αξία συνιστά το τι "έχει"καί όχι το τι "είναι".

Το "είναι" ξεπερνά ακόμη και το "ον". Και τούτο για τον λόγο ότι έχει ως βάση του την όλη ύπαρξη, την όλη πραγματικότητα. Το "είναι"δεν εδράζεται ούτε στην ύπαρξη ούτε στην ουσία, αλλ' είναι η ενότητα και των δύο. 

Επομένως, το "έχειν" αναφέρεται στην υλική επένδυση του "είναι". Είναι δυνατόν να μην υπάρξει το "έχειν" και να μην επηρεασθεί η υπόσταση του "είναι". Ο Σωκράτης, χωρίς να έχει, επειδή ήταν αξία, έγινε ένα φωτεινό σημείο στην ανθρώπινη Ιστορία. 

Το ίδιο ισχύει και για κάθε άνθρωπο που "είναι" –υπάρχει ως δημιούργημα του Τριαδικού Θεού. Μπορεί να μην ορίζει κάτι -κατά κόσμον– αλλά να κατέχει τα πάντα. Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος το τονίζει αυτό στους Κορινθίους: Εμείς, τους λέγει, είμαστε συνειδητά παιδιά του Θεού, είμαστε "οι μηδέν έχοντες και τα πάντα κατέχοντες" (Α΄ Κορ. 6, 10).

Στο να πιστεύει ο σημερινός άνθρωπος ότι η ύλη, δηλαδή το "έχειν" και όχι το "είναι", αποτελεί την βάση των βάσεων, συνέτεινε και ο σημερινός ουμανιστικός πολιτισμός, ο οποίος έθεσε σαν θεμέλιό του τον άνθρωπο και όχι τον Δημιουργό του ανθρώπου, τον Θεάνθρωπο. Κατ' αυτόν τον τρόπο ενίσχυσε την τάση να αγωνίζεται ο σημερινός άνθρωπος μόνον για το πόσα θα αποκτήσει και όχι για το ποιος θα είναι και ποιός θα πρέπει να γίνει.

Πως η εκμάθηση των αρχαίων ελληνικών συμβάλλει στην ψυχοδιανοητική ανάπτυξη του παιδιού, της Ειρήνης Μαυροπούλου

     
   Πολὺς λόγος ἔχει γίνει τὰ τελευταῖα χρόνια διεθνῶς γιὰ τὴν ὠφελιμότητα τῆς γνώσεως τῶν ἀρχαίων γλωσσῶν. Ἔρευνες σὲ ἀρχαῖες γλῶσσες (Λατινικὰ καὶ ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ) ἐνισχύουν τὴν θέσι ὅτι ἡ γνῶσις τῶν ἀρχαίων γλωσσῶν συμβάλλει ποικιλοτρόπως στὴν ψυχοδιανοητικὴ ἀνάπτυξι τῶν μαθητῶν Πρωτοβάθμιας καὶ Δευτεροβάθμιας Ἐκπαιδεύσεωςἐνῶ ἄλλες ἐξετάζουν νέους τρόπους διδασκαλίας σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν χρῆσι τῶν νέων τεχνολογιῶν.
Εἶναι ἐνδεικτικὸν ὅτι τὸ APA (American Philological Association) ἐγκαινίασε τὸ 2011 τὸ Ἀμερικανικὸ Κέντρο Ἐρευνῶν  γιὰ τὶς Κλασσικὲς Γλῶσσες (American Center for Classics Research and Teaching).
Στὴν Ἀμερικὴ ἔχουν ἤδη γίνει προσπάθειες στατιστικῆς ἐπεξεργασίας τῶν ἐπιδόσεων τῶν μαθητῶν ποὺ παρακολούθησαν προγράμματα Λατινικῶν καὶ/ἤ Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν σὲ σχολεῖα.
Τὰ πρῶτα σχέδια ἐργασίας (Projectς) διδασκαλίας τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς γλώσσης στὸ Δημοτικὸ σὲ σχολεῖα τῆς Ἀγγλίας, καὶ δύο ἔρευνες στὴν Ἑλλάδα, ἔφεραν ἐπίσης θετικὰ ἀποτελέσματα. Σιγὰ σιγὰ ξεκινοῦν καὶ ἔρευνες μὲ τὴν συνδρομὴ τῶν νευροεπιστημόνων.
1. Διεθνεῖς ἔρευνες καὶ ἐρευνητικὰ σχέδια ἐργασίας (research projectς) μεγάλης κλίμακας
1α. Ἀγγλία
Ἐξαιρετικὴ ἐπιτυχία σημειώνει τὸ πρόγραμμα «Τhe Ιris Project-Greek in schools», τὸ ὁποῖο ἐφαρμόσθηκε κατὰ τὰ ἔτη 2010/11 σὲ Δημοτικὰ σχολεῖα τῆς Ἀνατολικῆς Ὀξφόρδης, σὲ μαθητὲς 7-10 ἐτῶν,  καὶ συνεχίζεται σὲ περισσότερα σχολεῖα, καθὼς παρατηρήθηκε ἐκπληκτικὴ βελτίωσις  ἀκόμη καὶ στὸ καθημερινὸ λεξιλόγιο τῶν παιδιῶν. Τὰ μαθήματα,

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Οι Βλάχοι στη Γερμανία



Με πλούσιες κι ελπιδοφόρες εμπειρίες από τις επαφές με την Ομογένεια και από την ομογενειακή ζωή επέστρεψε η...
ελληνική αποστολή της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας από το ταξίδι της στη Φρανκφούρτη στη Γερμανία όπου πραγματοποιήθηκε η 5η Συνδιάσκεψη της Αμφικτιονίας.
Οι εργασίες της 5ης Συνδιάσκεψης έλαβαν χώρα στο «Bootshaus Burgel Restaurant - Biergarten – Festsaal», am Maingarten στη Φρανκφούρτη το Σάββατο 2 Νοέμβριου 2013 με τη συμμετοχή του Συλλόγου Ελλήνων Βλάχων Όφενμπαχ - Φρανκφούρτης, του Συνδέσμου Κεφαλοβρυσιτών Γερμανίας, του Πανελλήνιου Βλάχικου Συλλόγου AUGSBURG und SCHWABEN και του Συλλόγου Κοκινοπλιτών Μονάχου, μεγάλου αριθμού ομογενών και της ελληνικής αποστολής.
Τις εργασίες της Συνδιάσκεψης παρακολούθησαν η Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στη Φρανκφούρτη κ. Ευθαλία Κακιοπούλου, ομογενειακοί παράγοντες από την Παμμακεδονική, την Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Ευρώπης με τον πρόεδρο της κ. Σπύρο Κωσταδήμα, την Ποντιακή Αδελφότητα και τους Γρεβενιώτες της Γερμανίας.

Η Εκκλησία συμφωνεί με την κυρία Ρεπούση;

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

          Η πολυπληθής (οκταμελής) εκπροσώπηση της Εκκλησίας της Ελλάδος στη 10η Γενική Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών, στο μακρινό Πουσάν της Νότιας Κορέας, που πραγματοποιήθηκε από τις  30 Οκτωβρίου έως τις 8 Νοεμβρίου, σφραγίστηκε από την σιωπή των μελών της όταν ετέθη το ζήτημα της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τους οθωμανούς και τους κεμαλικούς Τούρκους. Η εν λόγω σιωπή και η αποδοχή των ανακριβειών που εμπεριέχονται στο σχετικό Μνημόνιο από τα μέλη της αντιπροσωπείας μας, προκαλεί μείζον ζήτημα και εύλογα ερωτήματα, ένα από τα οποία  είναι μήπως έχουν προσχωρήσει στη λογική της κυρίας Ρεπούση, περί "του συνωστισμού των Ελλήνων στη Σμύρνη".
Στο Μνημόνιο του ΠΣΕ για την 100ή Επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων και μετά την αναφορά ότι "στα χρόνια 1915-1916 περίπου 1,5 εκατομμύρια Αρμενίων εσφάγησαν και χιλιάδες ακόμη εκτοπίσθηκαν ή διώχθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, σημερινή Τουρκία", προστίθεται μια φράση ανακριβής και προσβλητική για κάθε Έλληνα και για κάθε άνθρωπο που σέβεται την ιστορική αλήθεια:
"Τιμάμε τους άλλους 600.000 Χριστιανούς, Αραμαϊκής, Χαλδαϊκής, Ασσυριακής και Ελληνικής καταγωγής, περιλαμβανομένων και των Καθολικών και Προτεσταντών, που επίσης σφαγιάσθηκαν μαζί με τους Αρμενίους, αδελφούς και αδελφές τους".
Οι Έλληνες λοιπόν στον Πόντο και γενικά στη Μικρά Ασία ήσαν οι έσχατοι των "600.000 σφαγιασθέντων χριστιανών" από τους Οθωμανούς; Είναι δυνατόν Έλληνες κληρικοί και λαϊκοί να αποδέχθηκαν αυτή την ιστορική ανακρίβεια; Δηλαδή στους Έλληνες δεν υπήρξε Γενοκτονία; Και οι

“Έφυγε” ο συνθέτης sir John Tavener


tavener

Ο σερ Τζον Τάβενερ, ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες κλασικής μουσικής της Βρετανίας, έργα του οποίου είχαν ακουστεί και στην κηδεία της πριγκίπισσας Νταϊάνας, πέθανε σήμερα σε ηλικία 69 ετών, στο σπίτι του στη νοτιοδυτική Αγγλία.
Ο Τάβενερ είχε σπουδάσει στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής και άφησε πίσω του πλούσιο έργο αφού συνέθετε επί πέντε δεκαετίες. Έγινε διεθνώς γνωστός για το έργο του The Protecting Veil και για το Song for Athene, το οποίο παίχτηκε στην κηδεία της Νταϊάνας, το 1997.
Μεγάλο μέρος του έργου του αφορά εκκλησιαστική μουσική και βασίστηκε στις λειτουργικές παραδόσεις της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο ίδιος βαπτίστηκε ορθόδοξος σε ηλικία 33 ετών.

Η νηστεία των Χριστουγέννων και το Σαρανταλείτουργο

Στὶς 15 Νοεμβρίου ἀρχίζει ἡ νηστεία τῶν Χριστουγέννων. Πρόκειται γιὰ μιὰ περίοδο ἔντονης πνευματικῆς ἐργασίας καὶ ψυχοσωματικῆς προετοιμασίας γιὰ τὸν ἑορτασμό τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου.

Ἀπὸ τὶς 15 Νοεμβρίου ἕως τὶς 17 Δεκεμβρίου (κατ’ ἄλλη παράδοση ἕως τὶς 12 Δεκεμβρίου) νηστεύουμε τὸ κρέας, τὰ γαλακτομικά καὶ τὰ αὐγά καὶ τρῶμε ψάρι (ἐκτὸς βεβαίως Τετάρτης καὶ Παρασκευῆς, ποὺ νηστεύουμε αὐστηρά). Μετὰ τὶς 17 (ἢ 12) Δεκεμβρίου νηστεύουμε καὶ τὸ ψάρι.

Ἡ νηστεία ὅμως κατὰ τὴν ὑπόδειξη τοῦ Κυρίου μας ἔχει νόημα, ὅταν συνδυάζεται μὲ προσευχὴ καὶ ἐλεημοσύνη. Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν ἔναρξη τῆς νηστείας μᾶς προσκαλεῖ σὲ ἐντονότερη λειτουργικὴ ζωή καὶ ἀγαθοεργία.

Ἔτσι, ἡ ἐκκλησιαστικὴ παράδοση προβλέπει γιὰ τὴν περίοδο αὐτὴ τὴν καθημερινὴ -ἂν οἱ συνθῆκες τὸ ἐπιτρέπουν- τέλεση τῆς θείας λειτουργίας, τὴν τέλεση δηλαδὴ σαρανταλείτουργου.

Ἡ τέλεση τοῦ σαρανταλείτουργου ἀποτελεῖ πολὺ μεγάλη εὐλογία. Εἶναι μιὰ θαυμάσια εὐκαιρία γιὰ βίωση τὴς μυστηριακῆς καὶ λατρευτικῆς ζωῆς, γιὰ ἐπαφὴ μὲ τὸν πλοῦτο τῆς ὑμνολογίας καὶ τῆς ἀκροάσεως τῶν θείων Γραφῶν, γιὰ συχνότερη θεία κοινωνία, γιὰ συχνότερη συγκρότηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας.