Ο "ουμανισμός" του κ. Τσίπρα

Ο "ουμανισμός" του κ. Τσίπρα

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ο κ. Τσίπρας μετά τη συνάντησή του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο στην Αθήνα σε δηλώσεις του τόνισε ότι αποτελεί "ουμανιστικό πανανθρώπινο αίτημα" να αλλάξει η μεταναστευτική πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ζήτησε τη συμπαράταξη με την Αριστερά "των χριστιανικών αλλά και όλων των εκκλησιών". Προφανώς από τις εκκλησιολογικές του γνώσεις ο κ. Τσίπρας γνωρίζει βουδιστικές, μουσουλμανικές και εβραϊκές εκκλησίες.

Πέραν όμως αυτού ο "ουμανισμός" του κ. Τσίπρα και της Αριστεράς γενικότερα δεν έχει καμία σχέση με τoν χριστιανικό ουμανισμό. Ο "ουμανισμός" του στηρίζεται στον υλισμό, μολύνεται από την εκλογίκευση της ζωής και της κοινωνίας, είναι αποσπασματικός και νοθεύεται από το λαϊκισμό. Στον "ουμανισμό" του κ. Τσίπρα δεν υπάρχει πραγματική οντολογική ελευθερία, αλλά "ελευθερία" των παθών και των ενστίκτων. Στον χριστιανισμό ο κάθε άνθρωπος, από τότε που είναι έμβρυο έως το τέλος της ζωής του, αποτελεί υπέρτατη αξία και όχι εξάρτημα μιας μηχανής πολτοποίησης της ζωής και της συνείδησης.

Κατά τον κ. Τσίπρα η Εκκλησία είναι ένας θεσμός που στο θέμα της μετανάστευσης οφείλει να συμπαραταχθεί με την Αριστερά, αφού σ' αυτό συμπίπτουν οι αρχές τους. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τις απαραίτητες θεολογικές γνώσεις για να γνωρίζει ότι η Εκκλησία δεν ακολουθεί, αλλά ηγείται, και δεν συμπαρατάσσεται, αλλά καθοδηγεί τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το πού πολιτικά και ιδεολογικά ανήκει. Η Εκκλησία ούτε Κόμμα είναι, ούτε ιδεολογία και ο Ιησούς είναι απέναντι από τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή, τον γνήσιο εκφραστή του Δυτικού Ουμανισμού, όπως τον περιέγραψε ο Ντοστογιέφσκι στους "Αδελφούς Καραμάζοφ". Όσα υπόσχεται ο Μεγάλος Ιεροεξεταστής και η Αριστερά που τον ακολουθεί είναι πιο ελκυστικά στον χοϊκό άνθρωπο από όσα διδάσκει ο Ιησούς, αλλά, όπως σημειώνει ο μεγάλος ρώσος συγγραφέας, "κάτω από την επιφάνεια της κοινωνικής αγάπης του ο Μεγάλος Ιεροεξεταστής κρύβει το αβυσσαλέο μίσος του προς την ανθρωπότητα".

Ο κ. Τσίπρας δε γνωρίζει αυτό που αναφέρει ο Μπερντιάγεφ, ότι ο χριστιανικός ουμανισμός αρνείται να καταργήσει την πνευματική ελευθερία και την ελευθερία της συνείδησης, εν ονόματι μιας ουτοπικής υλικής ευημερίας. Αν η κοινωνία κατακλύζεται από τη διαφθορά και τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες και αδικίες υπεύθυνος είναι ο ελεύθερος άνθρωπος και όχι ο Θεάνθρωπος που τούδωσε αυτή την ελευθερία. Ο αθεϊστικός και υλιστικός ουμανισμός υπόσχεται την ευημερία της ανθρωπότητας μέσα από μια αναγκαστική οργάνωση της ζωής, που καταπιέζει την ανθρώπινη ελευθερία και εξαφανίζει το υπέρλογο στοιχείο της ζωής. Με την υπόσχεση μιας επίγειας Εδέμ οδηγεί την κοινωνία στον πνευματικό καταναγκασμό και στην τυραννία, όπως αποδείχθηκε στον 20ό αιώνα. Τι σχέση μπορεί να έχει λοιπόν ο ουμανισμός του κ. Τσίπρα, με αυτόν που εκφράζει ο κ. Βαρθολομαίος;