Του
Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Οι
Έλληνες έχουμε πάθει ένα γερό στραπάτσο
τα τελευταία χρόνια. Αυτό έχει επηρεάσει
κυρίως τις ευαίσθητες ψυχές των νέων
μας, οι οποίοι υφίστανται τις βαρύτατες
συνέπειες από τα λάθη των μεγαλυτέρων
τους. Τα παιδιά και τους νέους μας χωρίς
να το θέλουν και χωρίς να το ξέρουν, τους
κάναμε σαν ένα ζαλισμένο κοπάδι, που
δεν ξέρει από πού έρχεται και πού
πηγαίνει...Δεν μαθαίνουν να εκτιμούν
αυτό που έχουν, δεν βοηθιούνται να έχουν
ταυτότητα, ιδιοπροσωπία, όραμα ζωής.
Η
μεγάλη ευθύνη μας είναι ότι έχουμε
ξεχάσει κι επομένως δεν μεταδίδουμε
τις υποθήκες των αγωνιστών του 1821, που
μας έδωσαν όχι μόνο την ελευθερία που
απολαμβάνουμε, αλλά και ήθος, αρχές,
ιδανικά. Να θυμίσουμε κάποιες από τις
υποθήκες τους. Ο Γέρος του Μωριά, ο
αρχιστράτηγος της απελευθέρωσης μας
από τον τουρκικό ζυγό, ο Θεόδωρος
Κολοκοτρώνης, μιλώντας στους νέους του
Α΄ Γυμνασίου Αθηνών, στην Πνύκα, είπε,
μεταξύ των άλλων:
«
Εγώ παιδιά μου...σας είπα όσα ο ίδιος
είδα, ήκουσα, και εγνώρισα, δια να
ωφεληθήτε από τα απερασμένα, και από
τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την
οποία να αποστρέφεσθε, και να έχετε
ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το
έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και
αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε
το δρόμο, θέλουν μετ’ ολίγον περάσει.
Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή
η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν
των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η
νύκτα και η αυριανή ημέρα. Εις
εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε
τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε, και
για να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως
θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την
θρησκεία... και την φρόνιμον ελευθερία».