Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΕΠ: Να καταργηθεί η συμμετοχή των συνδικαλιστών στα Συμβούλια Επιλογής Στελεχών- Ήταν οι πιο "σκληροί" αξιολογητές

Αποκαλυπτικός  είναι σε συνέντευξη που παραχώρησε στο esos ο Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής και πρώην Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Αττικής Γιάννης Κουμέντος, για τη στάση  συνδικαλιστών στο Συμβούλια Επιλογής Στελεχών, ενώ μιλάει και για άλλα ζητήματα που αφορούν το ΙΕΠ και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Ειδικότερα ο κ. Κουμεντος:
Α. Για τη συμμετοχή των αιρετών    στα Συμβούλια επιλογής Στελεχών,   στην επιλογή Διευθυντών σχολικών μονάδων (ΠΥΣΠΕ-ΠΥΣΔΕ) και στελεχών εκπαίδευσης ,δηλαδή Σχολικών Συμβούλων και Διευθυντών Εκπαίδευσης (ΚΥΣΠΕ-ΚΥΣΔΕ) δηλώνει: «Παρότι δεν κατείχαν αυξημένα επιστημονικά προσόντα,  οι αιρετοί ,αξιολογούσαν  ποιο «σκληρά»  από όλα τα άλλα μέλη του συμβουλίου. Και σήμερα  χρησιμοποιούν αυτή την ιδιότητα και «προειδοποιούν» τους Διευθυντές και τους Σχολικούς Συμβούλους για τις επερχόμενες κρίσεις. Η δική μου  πρόταση είναι οι αιρετοί πλέον να μην συμμετέχουν στην αξιολόγηση  των στελεχών, αφού και αυτοί θα αξιολογηθούν ως εκπαιδευτικοί από τα στελέχη που θα επιλέξουν ως «αξιολογητές» τους. Θα υπάρχει εμφανής συναλλαγή και θέμα ηθικής τάξης. Χρειαζόμαστε Διαφάνεια ,παντού και για αυτό το λόγο υποστηρίζω  επίσης  ότι θα πρέπει να υπάρχουν και θητείες και χρονικά όρια για τις συνδικαλιστικές άδειες».
Β. Ο Αντιπρόεδρος για τις ενδεχομενες αντιδράζσεις στην παραπάνω δήλωση απαντά: «Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν νομοθετεί, δεν διοικεί. Διεκδικεί και υπερασπίζεται τα  δικαιώματα των εργαζομένων. Είμαι αντίθετος στον «κρυφό κρατικό» συνδικαλισμό ,στη συναλλαγή και στους επαγγελματίες συνδικαλιστές. Είμαι αντίθετος στις «απαγορεύσεις» της πληροφόρησης και της διακίνησης των ιδεών ,όπως και στο «κάψιμο» των   βιβλίων και των «μαγισσών».

Γ. Για τις απολύσεις των καθηγητών και τις καταργήσεις ειδικοτήτων στην τεχνική εκπαίδευση ο κ. Κουμέντος διατυπώνει την άποψη: « Δεν υπήρχε λόγος κατάργησης  κλάδων και  ειδικοτήτων αλλά και  διαθεσιμότητας των εκπαιδευτικών ΠΕ της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Η πολιτεία οφείλει να παρέχει όλες τις ευκαιρίες μέσα από το Δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, παράλληλα με το ιδιωτικό , άρα και αυτές τις ειδικότητες».
Δ. Για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ο  Αντιπρόεδρος του ΙΕΠ δηλώνει: «Υπάρχουν αναπάντητα θέματα σε σχέση με το πώς θα καθορίζονται τα ποσοστά προαγωγής  (σχολείο ,διεύθυνση ,ειδικότητα κλπ), πως θα γίνεται η επιμόρφωση, αλλά και θέματα κόστους  υλοποίησης  (μετακινήσεις αξιολογητών). Χρειάζεται σοβαρή συζήτηση για τα θέματα αυτά.Πριν τη ψήφιση του νόμου, οι τότε Περιφερειακοί  Διευθυντές Εκπαίδευσης, είχαμε καταθέσει άλλη πρόταση για τις προαγωγές και τις ποσοστώσεις των εκπαιδευτικών».
Ε. Για το ΙΕΠ ο κ. Κουμέντς σημειώνει: «Το ΙΕΠ ως νεοσύστατος οργανισμός έχει πολλά προβλήματα «εκ γενετής» αλλά και ως διάδοχος φορέας. Προσπαθεί να  θεραπεύει τα κακώς κείμενα του παρελθόντος και παράλληλα να σχεδιάζει τις επόμενες φάσεις λειτουργίας του. Στελέχη  που συμμετείχαν στην αρχική του συγκρότηση θα έπρεπε να  τηρούν μια περισσότερο αυτοκριτική στάση. Εξ άλλου κάποιοι ζήτησαν  από το ΔΣ του ΙΕΠ «βελούδινο διαζύγιο».
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΕΡΩΤΗΣΗ: Οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται επιμορφωτική υποστήριξη και σταθερό διαφανές πλαίσιο λειτουργίας
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΕΠ: Οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται υποστήριξη για την υλοποίηση του εκπαιδευτικού τους έργου και της παιδαγωγικής αποστολής τους. Οι θεσμικές και  λειτουργικές μεταβολές στην εκπαίδευση δεν μπορούν να τελεσφορήσουν  εάν  δεν υποστηριχθεί επαρκώς ο εκπαιδευτικός με ένα σταθερό επιμορφωτικό  δίκτυο. Είναι δε υποχρέωση της Πολιτείας, δηλ. του ΥΠΑΙΘ, να παρέχει το υποστηρικτικό  επιμορφωτικό δίκτυο, το οποίο θα πρέπει να επανασχεδιασθεί   έτσι ώστε να αποδίδει τα μέγιστα. Προς τη κατεύθυνση αυτή υπάρχουν προτάσεις.
 Το «νέο σχολείο»  ήταν ενταγμένο σε ένα στρατηγικό σχεδιασμό που περιελάμβανε και το «Μείζον πρόγραμμα επιμόρφωσης», το καλλίτερο κατά την άποψη μου πρόγραμμα των τελευταίων δεκαετιών.  Όμως  και σε αυτό, αλλά και σε άλλα επιμορφωτικά προγράμματα υπήρξαν  ασυνέχειες ,παραλήψεις και  λάθος λειτουργίες  στη διαχείριση.
Κάθε  λάθος βήμα στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό και στην υλοποίηση  του ,δημιουργεί απώλεια χρόνου, χρημάτων ,επανάληψη των ίδιων διαδικασιών, οι οποίες  προσθέτουν σημαντική ανησυχία στους μαθητές, στους εκπαιδευτικούς , στους γονείς.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τώρα που υπάρχει κρίση και ανασφάλεια υπάρχει η δυνατότητα αλλαγών;
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΕΠ: Σε περιόδους κρίσεων  χρειάζονται τομές και υπερβάσεις, οι οποίες  θα πρέπει να στηρίζονται  στο Διάλογο, στη Συνεννόηση, στη Νομιμότητα, στη Διαφάνεια. Σε αντίθετη περίπτωση οξύνονται οι αντιθέσεις, χρησιμοποιούνται  οι γνωστοί διαμεσολαβητές, «τρώει ο ένας τη σάρκα του άλλου» και ισοπεδώνονται ή  «μπλοκάρονται» οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, οι αλλαγές και ο  εξορθολογισμός σε διάφορα επίπεδα. Και δυστυχώς, τόσο στη διαχείριση του εκπαιδευτικού  προσωπικού όσο και σε σειρά αποφάσεων εκπαιδευτικού σχεδιασμού έχουν γίνει αρκετά λάθη.
Κάθε απόφαση για την εκπαίδευση πρέπει να έχει ως στόχο τη βελτίωση της διδασκαλίας και της μάθησης, της λειτουργίας και της αποτελεσματικότητας του σχολείου και εν γένει του Δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος. Αποφάσεις  που δεν στηρίζονται σε δεδομένα θεωρούνται γνώμες-ευχάριστες ή δυσάρεστες- αλλά με αυτές δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε λύσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει αναταραχή στους εκπαιδευτικούς με την κινητικότητα και τη διαθεσιμότητα των εκπαιδευτικών.
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΕΠ: Εκτιμώ πως η κινητικότητα των εκπαιδευτικών από την Δευτεροβάθμια προς τη Πρωτοβάθμια ήταν αναγκαία και χρήσιμη για το εκπαιδευτικό σύστημα. Η μετακίνηση 3.500 εκπαιδευτικών  ειδικοτήτων στην  Πρωτοβάθμια, στα ολοήμερα δημοτικά σχολεία με πρόγραμμα  ΕΑΕΠ,  είναι θετική. Αυτό  το οποίο δεν μπορώ να καταλάβω –και είναι κατά την γνώμη μου αρνητικό-είναι γιατί η διοίκηση του ΥΠΑΙΘ δεν  έχει προχωρήσει  στις απαραίτητες διαδικασίες έτσι ώστε οι μεταταχθέντες εκπαιδευτικοί να καταλάβουν οργανικές  θέσεις  στα δημοτικά σχολεία. Το πρόγραμμα ΕΑΕΠ στα δημοτικά  δημιουργεί «ένα ακριβό σχολείο», είναι όμως απαραίτητο για τους μαθητές μας, για το μέλλον του τόπου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Οι μεταταχθέντες εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων της Δευτεροβάθμιας αντιμετωπίζουν δυσκολίες με τους μικρούς σε ηλικία μαθητές, τι έχει κάνει το ΙΕΠ για να τους βοηθήσει;
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΕΠ: Από τη πλευρά του ΙΕΠ έχει συνταχθεί πρόγραμμα επιμόρφωσης δια μέσου των ΠΕΚ για  τους μεταταχθέντες εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων, αλλά δυστυχώς δεν έχει εγκριθεί  μέχρι σήμερα από τη Διαχειριστική Αρχή  λόγω διαδικαστικών ζητημάτων περιόδου ολοκλήρωσης του προηγούμενου ΕΣΠΑ. Οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί χρειάζονται  υποστήριξη από τους σχολικούς συμβούλους . Και το θέμα της υποστήριξης τους είναι κρίσιμο.
Προβλήματα έχουμε και με την εξέλιξη  και άλλων επιμορφωτικών προγραμμάτων  λόγω των γραφειοκρατικών -δημοσιολογιστικών αγκυλώσεων.
Το ΙΕΠ ως νεοσύστατος οργανισμός έχει πολλά προβλήματα «εκ γενετής» αλλά και ως διάδοχος φορέας. Προσπαθεί να  θεραπεύει τα κακώς κείμενα του παρελθόντος και παράλληλα να σχεδιάζει τις επόμενες φάσεις λειτουργίας του. Στελέχη  που συμμετείχαν στην αρχική του συγκρότηση θα έπρεπε να  τηρούν μια περισσότερο αυτοκριτική στάση. Εξ άλλου κάποιοι ζήτησαν  από το ΔΣ του ΙΕΠ «βελούδινο διαζύγιο».
ΕΡΩΤΗΣΗ: Για τη διαθεσιμότητα των ειδικοτήτων της επαγγελματικής εκπαίδευσης ποια είναι η άποψη σας;
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΕΠ: Κατά τη δική μου εκτίμηση, δεν υπήρχε λόγος κατάργησης  κλάδων και  ειδικοτήτων αλλά και  διαθεσιμότητας των εκπαιδευτικών ΠΕ της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Η πολιτεία οφείλει να παρέχει όλες τις ευκαιρίες μέσα από το Δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, παράλληλα με το ιδιωτικό , άρα και αυτές τις ειδικότητες. Υπήρχε ανάγκη εξορθολογισμού, μαζέματος δηλαδή,  της κατανομής των τμημάτων και των ειδικοτήτων και αυτό το υποστηρίζω από την εμπειρία που είχα  από τη θητεία μου ως Περιφερειακός Διευθυντής Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής. Χρειαζόμαστε ισχυρή τεχνική ,επαγγελματική εκπαίδευση . Αυτή  τη θέση εξέφρασα και ως αντιπρόεδρος του ΙΕΠ.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει όμως ένταση και αντίδραση για την αυτοαξιολόγηση και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΕΠ: Ναι, αλλά στηρίζεται στην παραπληροφόρηση ,στη σύγχυση  και στο φόβο. Η αυτοαξιολόγηση  των σχολικών μονάδων και του εκπαιδευτικού έργου έχει ξεκινήσει από τη δεκαετία του ΄70 στην Μ. Βρετανία από τον John BacBeath ως απάντηση στη νέο-φιλελεύθερη πολιτική στην εκπαίδευση. Στην Ελλάδα  ξεκίνησε  από τον Ιωσήφ Σολομών  στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 και στις αρχές του 2010 έγινε πιλοτική εφαρμογή από την ομάδα του καθηγητή Γ.Πασιά. Πολλοί  το συνδέουν με τις μνημονιακές δεσμεύσεις. Καμία σχέση. Να υπενθυμίσω δε ότι στο πρώτο μνημόνιο η εκπαίδευση είχε εξαιρεθεί από παρεμβάσεις και μνημονιακές  συνέπειες, ύστερα από πρωτοβουλία της τότε Υπουργού Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου  και συμφωνία της τότε κυβέρνησης. Εξ άλλου ο προγραμματισμός και απολογισμός του σχολικού έργου γίνεται κάθε χρόνο στις σχολικές μονάδες.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Για τη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών;
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΕΠ: Η αξιολόγηση  των εκπαιδευτικών  είναι μια περίπλοκη υπόθεση. Στηρίζεται στο γενικό νόμο 4024/11 για τη αξιολόγηση των Δημοσίων Υπαλλήλων και στις ειδικές ρυθμίσεις του ΠΔ 152/13. Η αλήθεια είναι ότι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά λόγω της φύσης και του χαρακτήρα της εργασίας  του εκπαιδευτικού, αλλά και λόγω του μεγάλου αριθμού και του πολυδιάσπαρτου  των εκπαιδευτικών σε όλα τα μέρη της  χώρας. Για τους εκπαιδευτικούς δεν υπάρχει θέμα απολύσεων αλλά επιμόρφωσης. Υπάρχουν αναπάντητα θέματα σε σχέση με το πώς θα καθορίζονται τα ποσοστά προαγωγής  (σχολείο ,διεύθυνση ,ειδικότητα κλπ), πως θα γίνεται η επιμόρφωση, αλλά και θέματα κόστους  υλοποίησης  (μετακινήσεις αξιολογητών). Χρειάζεται σοβαρή συζήτηση για τα θέματα αυτά. Πριν τη ψήφιση του νόμου, οι τότε Περιφερειακοί  Διευθυντές Εκπαίδευσης, είχαμε καταθέσει άλλη πρόταση για τις προαγωγές και τις ποσοστώσεις των εκπαιδευτικών.
 Επίσης είναι γνωστό πως για αρκετές δεκαετίες δεν γίνεται αξιολόγηση  των εκπαιδευτικών και απουσιάζει η κουλτούρα αξιολόγησης από το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Όμως αξιολόγηση στην εκπαίδευση γίνεται.
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΕΠ: Βεβαίως και γίνεται. Και στα μαθήματα και στην τάξη από τους εκπαιδευτικούς προς τους μαθητές, αλλά και από  τα συμβούλια επιλογής στελεχών. Να υπενθυμίσω  ότι στα συμβούλια επιλογής στελεχών, το συνδικαλιστικό κίνημα με τους αιρετούς του κλάδου, συμμετέχει στην επιλογή Διευθυντών σχολικών μονάδων (ΠΥΣΠΕ-ΠΥΣΔΕ) και στελεχών εκπαίδευσης ,δηλαδή Σχολικών Συμβούλων και Διευθυντών Εκπαίδευσης (ΚΥΣΠΕ-ΚΥΣΔΕ) ,εδώ και τριάντα χρόνια. Μάλιστα, παρότι δεν κατείχαν αυξημένα επιστημονικά προσόντα,  οι αιρετοί ,αξιολογούσαν  ποιο «σκληρά»  από όλα τα άλλα μέλη του συμβουλίου. Και σήμερα  χρησιμοποιούν αυτή την ιδιότητα και «προειδοποιούν» τους Διευθυντές και τους Σχολικούς Συμβούλους για τις επερχόμενες κρίσεις. Η δική μου  πρόταση είναι οι αιρετοί πλέον να μην συμμετέχουν στην αξιολόγηση  των στελεχών, αφού και αυτοί θα αξιολογηθούν ως εκπαιδευτικοί από τα στελέχη που θα επιλέξουν ως «αξιολογητές» τους. Θα υπάρχει εμφανής συναλλαγή και θέμα ηθικής τάξης. Χρειαζόμαστε Διαφάνεια ,παντού και για αυτό το λόγο υποστηρίζω  επίσης  ότι θα πρέπει να υπάρχουν και θητείες και χρονικά όρια για τις συνδικαλιστικές άδειες.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα  υπάρξει σύγκρουση και θα σας κατηγορήσουν οι συνδικαλιστές για το θέμα αυτό.
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΕΠ: Υποστηρίζω την αναγκαιότητα της ύπαρξης και ανάπτυξης του συνδικαλιστικού κινήματος με αρχές..Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν νομοθετεί, δεν διοικεί. Διεκδικεί και υπερασπίζεται τα  δικαιώματα των εργαζομένων. Είμαι αντίθετος στον «κρυφό κρατικό» συνδικαλισμό ,στη συναλλαγή και στους επαγγελματίες συνδικαλιστές. Είμαι αντίθετος στις «απαγορεύσεις» της πληροφόρησης και της διακίνησης των ιδεών ,όπως και στο «κάψιμο» των   βιβλίων και των «μαγισσών».
 Θα ήθελα να υπενθυμίσω την τοποθέτηση του Paulo Freire του λατινοαμερικάνου δασκάλου  αγωνιστή «..πρέπει να αγωνιζόμαστε ώστε  αυτά τα δικαιώματα όχι μόνο να αναγνωρισθούν, αλλά να γίνουν  σεβαστά και να εφαρμοσθούν. Κάποιες φορές μπορεί να χρειαστεί να αγωνισθούμε στο πλευρό των  συνδικαλιστικών  οργανώσεων κι άλλες φορές εναντίον τους, αν η ηγεσία τους είναι σεχταριστική, είτε αριστερή, είτε δεξιά. Άλλες  φορές πάλι μπορεί να πρέπει να αγωνισθούμε ως προοδευτική διοίκηση ενάντια στην οργισμένη αντίδραση της συντήρησης (να μην αλλάξει τίποτα), των προσηλωμένων στις παραδόσεις (κεκτημένων) και εναντίων των νεοφιλελεύθερων που βλέπουν τον εαυτό τους ως το απαύγασμα της ιστορίας…»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου