Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Η Κοινή Δήλωση του Πάπα Φραγκίσκου και του Πατριάρχη Βαρθολομαίου που υπέγραψαν στο Φανάρι


Κοινή Δήλωσις
τῆς Α.Ἁγιότητος τοῦ Πάπα Φραγκίσκου καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου
(30 Νοεμβρίου 2014)
Ἡμεῖς, ὁ Πάπας Φραγκίσκος καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ἐκφράζομεν τήν βαθεῖαν πρός τόν Θεόν εὐγνωμοσύνην μας διά τήν δωρεάν τῆς νέας ταύτης συναντήσεώς μας, ἡ ὁποία μᾶς παρέχει τήν δυνατότητα, παρουσίᾳ τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, τοῦ κλήρου καί τῶν πιστῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, νά ἑορτάσωμεν ἀπό κοινοῦ τήν ἑορτήν τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου καί αὐταδέλφου τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου.
Ἡ μνήμη τῶν Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι ἐκήρυξαν τήν καλήν ἀγγελίαν τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τόν κόσμον διά τοῦ κηρύγματος καί τῆς μαρτυρίας τοῦ μαρτυρίου των, ἐνισχύει ἐντός ἡμῶν τήν ἐπιθυμίαν νά συνεχίσωμεν τήν κοινήν ἡμῶν πορείαν πρός τήν ὑπέρβασιν, ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ, τῶν ἐμποδίων, τά ὁποῖα μᾶς διαιροῦν.

Ομιλία Πατριάρχου Βαρθολομαίου προς τον Πάπα Φραγκίσκο κατά τη Θεία Λειτουργία στο ναό του Αγίου Γεωργίου



Ὁμιλία τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου
πρός τήν Α.Ἁγιότητα τόν Πάπαν Φραγκίσκον κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ
(30 Νοεμβρίου 2014)
Ἁγιώτατε καί ἠγαπημένε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, ἐπίσκοπε τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης Κύριε Φραγκῖσκε.
Δόξαν καί αἶνον ἀναπέμπομεν τῷ ἐν Τριάδι Θεῷ ἡμῶν, τῷ καταξιώσαντι ἡμᾶς τῆς ἀνεκλαλήτου χαρᾶς καί τῆς ἐξιδιασμένης τιμῆς τῆς προσωπικῆς παρουσίας τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος, κατά τόν ἐφετεινόν ἑορτασμόν τῆς ἱερᾶς μνήμης τοῦ θεμελιώσαντος διά τοῦ κηρύγματος αὐτοῦ τἠν Ἐκκλησίαν ἡμῶν Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου.
Εὐχαριστοῦμεν ἀπό καρδίας τήν Ὑμετέραν Ἁγιότητα διά τό πολύτιμον δῶρον τῆς ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν εὐλογημένης ταύτης παρουσίας Αὐτῆς μετά τῆς τιμίας Αὐτῆς συνοδείας. Ἐν ἀγάπῃ βαθείᾳ καί τιμῇ πολλῇ ἐναγκαλιζόμεθα Ὑμᾶς ἀπευθύνοντες Ὑμῖν ἐγκάρδιον τόν ἀσπασμόν τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης: «Χάρις Ὑμῖν καί εἰρήνη ἀπό Θεοῦ Πατρός ἡμῶν καί Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Ρωμ. α΄ 7). «Ἡ γάρ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ συνέχει ἡμᾶς» (Β΄ Κορ. ε΄ 14-15).

Ομιλία Πάπα Φραγκίσκου προς Πατριάρχη Βαρθολομαίο στη Θεία Λειτουργία στον ναό Αγίου Γεωργίου

 
Πολλές φορές, ως αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Αιρες, συμμετείχα στη θεία Λείτουργια τον ορθοδόξων κοινοτήτων εκείνης της πόλης, αλλά ευρισκόμενος σήμερα σε αυτήν την Πατριαρχική Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου επι τη εορτή του αγίου Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου και αδελφού του αγίου Πέτρου, προστάτου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ειναι πράγματι μιά ιδιαίτερη χάρη που ο Κύριος με αξίωσε.
Το να συναντηθούμε, και να κοιτάξει ο ένας το πρόσωπο του αλλου, το να ανταλλάξουμε τον ασπασμό της ειρήνης, το να προσευχηθούμε ο ενας για τον αλλο, αποτελόυν ουσιαστικές διαστάσεις της πορείας εκείνης προς την αποκατάσταση της πλήρους κοινωνίας προς την οποίαν τείνουμε. Ολα αυτά προηγούνται και συνοδέυουν σταθερά εκείνη την αλλη ουσιαστική διάσταση αυτης της πορείας που είναι ο θεολογικός διάλογος.Ένας αυθεντικός διάλογος είναι πάντα μεταξύ προσώπων με ένα όνομα, με μία οψη, με μιά ιστορία, και οχι μόνο ανταλλαγή ιδεών.

Μια δασκάλα δεν συμπαθούσε καθόλου ένα μαθητή της. Ώσπου έμαθε το τραγικό μυστικό του…


woamn-reading-letter-crying2
Πριν από πολλά χρόνια σε ένα Δημοτικό σχολείο της Αμερικανικής επαρχίας υπήρχε μια δασκάλα. Το όνομα της ήταν κυρία Τόμπσον.
Την πρώτη μέρα της καινούργιας σχολικής χρονιάς, στάθηκε μπροστά από τα παιδιά της πέμπτης τάξης, τους συστήθηκε και στη συνέχεια τους είπε ένα μεγάλο ψέμα. Όπως και οι περισσότεροι άλλωστε δάσκαλοι, κοίταξε τους μαθητές της και τους είπε ότι τους θα τους αγαπάει και θα τους προσέχει όλους το ίδιο.
Αλλά αυτό ήταν αδύνατον, γιατί εκεί στην μπροστινή σειρά, κάθονταν ένα μικρό αγόρι, ο Τέντυ Στάλλαρντ.
Η κυρία Τόμπσον είχε παρατηρήσει τον Τέντυ από την προηγούμενη χρονιά και δεν τον συμπαθούσε ιδιαίτερα. Δεν έπαιζε με τα άλλα παιδιά, δεν συμμετείχε στην τάξη, τα ρούχα του ήταν συνέχεια βρώμικα και σίγουρα δεν έκανε όσο συχνά έπρεπε μπάνιο.
Ο Τέντυ ήταν ένα παιδί που την δυσαρεστούσε όποτε τον έβλεπε για αυτό και απολάμβανε τις στιγμές που σχημάτιζε με τον κόκκινο στυλό της τα τεράστια Χ στα τετράδια του, έσβηνε τα λάθη του ή βαθμολογούσε με 6 και με 5 τις εργασίες του.
Στο σχολείο, όπου δίδασκε η κυρία Τόμπσον, ήταν υποχρεωμένη να ελέγχει το παρελθόν όλων των παιδιών που υπήρχαν στη τάξη της. Ακόμη και του μικρού Τέντυ. Έτσι όταν άνοιξε τα αρχεία του, την περίμενε μια μεγάλη έκπληξη.
Ο δάσκαλος που είχε τον Τέντυ στην πρώτη τάξη του Δημοτικού έγραφε για αυτόν: «Ο Τέντυ είναι ένα υπέροχο παιδί όλο χαμόγελο. Είναι οργανωτικός, μελετηρός και έχει καλούς τρόπους. 
Είναι μια έμπνευση για τα παιδιά που βρίσκονται γύρω του.»
Η δασκάλα που είχε τον Τέντυ στη Δευτέρα Δημοτικού έγραφε:

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ



ANTE BRES AKRH !

Βρισκόμαστε υπό κατοχή, φανερή τα τελευταία χρόνια, η οποία προετοιμάσθηκε μεθοδικά με δεκαετίες υπονόμευσης του ελληνικού Κράτους και του ελληνισμού στην Ελλάδα. Οι κατοχικοί, τα “χτήνη” όπως λέει ο Καστοριάδης, που παριστάνουν τους “εκσυγχρονιστές” και τους “αριστερούς”, πέραν των άλλων λυσσωδώς αποδομούν τη γλώσσα και βρίζουν όσους το επισημαίνουν. Λογικα μου φαίνονται ολα αυτά. Ολοι ξέρουν τον αγώνα της Ρεπούση, παρακολουθούν δελτία ειδήσεων και ακούνε ότι τα παιδιά μαρτυρούν στα σχολεία σε πλήρη ασυνενοησία.. Δείτε ποιοί προειδοποίησαν πως η γλώσσα μιας χώρας είναι και η ταυτότητά της.

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Χριστουγεννιάτικο θεματικό χωριό "Βηθλεέμ" από την Ιερά Μητρόπολη Λευκάδος


Αγαπητοί μας κ.κ. Διευθυντές και Σχολικοί Σύμβουλοι,
 Η Ιερά Μητρόπολίς μας και το "Κέντρο Νεότητας" αυτής, μετά την επιτυχία του περσινού χριστουγεννιάτικου θεματικού χωριού "Βηθλεέμ", ετοιμάζουν εν όψει και των φετινών Χριστουγέννων κάτι αντίστοιχο: ένα συναρπαστικό ταξίδι στην προδοκία του Λυτρωτή από όλους τους λαούς του κόσμου. Για το σκοπό αυτό θα χρησιμοποιηθούν οι τεχνικές του "μαύρου θεάτρου" και ευελπιστούμε σε ένα αποτέλεσμα αισθητικά ευχάριστο, αλλά και διδακτικό για τους μικρούς και τους μεγάλους επισκέπτες μας, ωφέλιμο στην πορεία προς τη Γέννηση του Χριστού μας. 
Επειδή αξίζει όσο το δυνατόν περισσότερο να βιώσουν την εμπειρία αυτή (μεμονωμένα ή ως σχολικές ομάδες των 30 μαθητών), σας παρακαλούμε να ενημερώσετε σχετικά τα σχολεία της αρμοδιότητάς σας, προωθώντας τους εγκαίρως το συνημμένο ενημερωτικό υλικό, ώστε να μας δηλώσουν συμμετοχή μέχρι τις 7/12/2014. 
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων και σας περιμένουμε είτε στην επίσημη παρουσίαση της "Γαλιλαίας των Εθνών" (Κυριακή, 14 Δεκεμβρίου 2014 - ώρα 11.00 π.μ.) είτε οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα! 
Για το "Κέντρο Νεότητας" της Ι. Μ. Λευκάδος και Ιθάκης 
Εντολή του Σεβ. Μητροπολίτου μας και Προέδρου του Δ.Σ. 
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 
Αρχιμ. Ιωαννίκιος Ζαμπέλης (τηλ.: 2645022415, εσ.: 23 και 6974795265) 

Γέροντας Παΐσιος – Η φιλαυτία μας στερεί την ειρήνη και την χαρά…

γεροντα παισιος
– Τί φταίει , Γέροντα , και δεν είμαι πάντοτε ειρηνική ;
– Δεν ελευθερώθηκες απο τον εαυτό σου, είσαι σκλάβα στον παλαιό σου άνθρωπο. Κοίταξε να πετάξης τον εαυτό σου, γιατί , αν δεν πετάξης τον εαυτό σου , θα σε πετάξη ο εαυτός σου.
Όποιος έχει φιλαυτία , δεν μπορεί να έχη ανάπαυση , ειρήνη ψυχής , γιατί δεν είναι εσωτερικά ελεύθερος. Είναι σαν ..την χελώνα και το περπάτημα του είναι σαν της χελώνας. Βγάζει ελεύθερα το κεφάλι της η χελώνα ; Τον περισσότερο καιρό μένει κλεισμένη στο καβούκι της.
– Νομίζω , Γέροντα , ότι θεωρητικά πιάνω τον εαυτό μου, στην πράξη όμως …..
– Η εφαρμογή είναι δύσκολη , εκεί ζορίζεται ο παλαιός άνθρωπος. Αν όμως δεν ζορίσουμε φιλότιμα τον παλαιό μας άνθρωπο , θα μας ανατινάξη την πνευματική μας οικοδομή.
– Γέροντα , πώς είναι η κόλαση ;
– Θα σου πώ μια ιστορία που είχα ακούσει. Κάποτε ένας απλός άνθρωπος παρακαλούσε τον Θεό να του δείξει πως είναι ο Παράδεισος και η κόλαση. Ενα βράδυ λοιπόν στον ύπνο του άκουσε μια φωνή να του λέη :

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Πατριαρχικός έλεγχος




Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ο μακαριστός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Άνθιμος και τα περί Αυτόν μέλη της Συνόδου(1), που αγωνίσθηκαν κατά του παπικού πρωτείου, από την θριαμβεύουσα Εκκλησία ελέγχουν αυστηρά τα όσα διαπράττονται αυτές τις ημέρες στο Φανάρι, αλλά και τις απόψεις περί του πρωτείου του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και του Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ιωάννου.
Η Πατριαρχική Εγκύκλιος του Πατριάρχου Ανθίμου και της περί Αυτόν Συνόδου εξαπολύθηκε τον Αύγουστο του 1895 και αποτελεί απάντηση στις περί πρωτείου επιδιώξεις του Πάπα. Πρόκειται για «Πατριαρχική και Συνοδική επιστολή», που απευθύνεται «Προς τους Ιερωτάτους και Θεοφιλεστάτους εν Χριστώ αδελφούς Μητροπολίτας και επισκόπους και τον περί αυτούς ιερόν και ευαγή κλήρον και άπαν το ευσεβές και ορθόδοξον πλήρωμα του Αγιωτάτου Αποστολικού και Πατριαρχικού Θρόνου Κωνσταντινουπόλεως». Περιέχεται στον 19ο Τόμο της «Εκκλησιαστικής Αλήθειας», επισήμου οργάνου του Πατριαρχείου, που τυπωνόταν στο Πατριαρχικό Τυπογραφείο ( Έτος ΙΕ΄, Αρ. τεύχους 31, Εν Κων/λει, 29 Σεπτεμβρίου 1895, σελ. 241-249).
Στην αρχή της Εγκυκλίου αναφέρεται:
«Εν εσχάτοις δε χρόνοις ο πονηρός διέσπασεν από της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού και έθνη ολόκληρα της Δύσεως, εμφυσήσας τοις επισκόποις της Ρώμης φρονήματα υπερφιάλου αλαζονείας, ποικίλας γεννησάσης καινοτομίας αθέσμους και αντιευαγγελικάς. Και ου μόνον τούτο, αλλά δη και παντί τρόπω αγωνίζονται οι κατά καιρόν πάπαι της Ρώμης, ίνα υποτάξωσιν εις τας εαυτών πλάνας την ακραδάντως ανά την Ανατολήν τη πατροπαραδότω της πίστεως ορθοδοξία στοιχούσαν καθολικήν Εκκλησίαν του Χριστού, ενώσεις κατά την ιδίαν φαντασίαν επιδιώκοντες απλώς και αβασανίστως».

ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ


ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 
ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΤΗΣ Α. ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ 
ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ 
ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 
Μετά πλείστης χαράς ανακοινούται εις το Χριστεπώνυμον πλήρωμα, ότι η Αυτού Αγιότης, ο Πάπας Ρώμης Φραγκίσκος, πραγματοποιών επίσημον επίσκεψιν προς το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και την Α.Θ.Παναγιότητα, θα αφιχθή εις Φανάριον μετά της συνοδείας Αυτού, το Σάββατον, 29ην Νοεμβρίου, και περί ώραν 6:15 μ. μ.. 
Εκ της εισόδου των Πατριαρχείων ο Πάπας μετά του Πατριάρχου θα κατευθυνθούν εις τον Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν, ένθα θα τελεσθή Δοξολογία, παρουσία€ της εκατέρωθεν Ιεραρχίας, των εν τη Πόλει Προξενικών Αρχών και άλλων επισήμων. 
Μετά την τελετήν και τας εκατέρωθεν προσφωνήσεις εν τω Π. Πατριαρχικώ Ναώ θα επακολουθήσουν εν τη Αιθούση του Θρόνου η παρουσίασις των Ιεραρχών εκατέρωθεν, ως και των λοιπών μελών της Παπικής Συνοδείας, και αι επίσημοι συνομιλίαι του Πάπα και του Πατριάρχου εν τω Πατριαρχικώ Γραφείω.
ΠΑΝΣΕΠΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΝΑΟΣ 
ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ 
Ανακοινούται ότι επί τη εορτή του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, της και Θρονικής εορτής της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, τελεσθήσονται εν τω Π. Πατριαρχικώ Ναώ, το Σάββατον, 29ην Νοεμβρίου, και ώραν 4:00 μ.μ., Μέγας Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Ελβετίας κ. Ιερεμίου, την Κυριακήν, 30ήν ιδίου, η καθιερωμένη Πατριαρχική και Συνοδική Θεία Λειτουργία. 
Κατ’ αυτήν θα παραστή η Αυτού Αγιότης, ο Πάπας Ρώμης Φραγκίσκος, μετά της συνοδείας Αυτού, εκπρόσωποι των δογμάτων, ο Εξοχ. Κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, υπουργός Εξωτερικών και Αντιπρόεδρος της εντίμου Ελληνικής Κυβερνήσεως, εκ προσώπου αυτής, οι εν Αγκύρα διαπεπιστευμένοι Πρέσβεις και άλλοι επίσημοι. 
Εις το τέλος της Θείας Λειτουργίας θα ανταλλαγούν επίσημοι λόγοι μεταξύ των σεπτών Προκαθημένων των δύο Εκκλησιών, ως και αναμνηστικά δώρα, και θα επακολουθήση η ευλογία του πληρώματος υπ’ Αυτών από του εξώστου της Αρχιγραμματείας. 
Έναρξις όρθρου ώρα 8ηνπ.μ.. Η Α. Αγιότης, ο Πάπας, θα προσέλθη περί ώραν 9:45π.μ. 
 

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ “ΔΙΕΣΠΑΣΜΕΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ”; (ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ;)

Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος



Ἡ νέα ἐκκλησιολογία
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου 
κ. Βαρθολομαίου

τοῦ περιοδ. «ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ»

 ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: Εἶναι δυνατὸν νὰ ἰσχύουν τὰ κατωτέρω; Εἶναι δυνατόν; Μακάρι νὰ εἶναι ἕνας ἐφιάλτης ἢ μιὰ κακόγουστη φάρσα ποὺ δὲν ἀνταποκρίνεται στὴν πραγματικότητα καὶ τίποτε ἄλλο!

.             Μέ θλίψη γίναμε ὅλοι μάρτυρες τῶν διαδραματισθέντων πρό ὀλίγων μηνῶν στήν Ἁγία Γῆ. Μεταξύ τῶν ἄλλων, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος διατύπωσε στό πλαίσιο τῆς συναντήσεώς του μέ τόν Πάπα Φραγκῖσκο στά Ἱεροσόλυμα στίς 25 Μαΐου τρ.ἔ. μία καινοφανῆ καί ἐντελῶς ξένη πρός τήν Ὀρθοδοξία ἐκκλησιολογία· ὡς ἡ χειρότερη ἔκφανση καί τό ἀποκορύφωμα μιᾶς παρεκκλίνουσας ἐκκλησιολογικῆς πορείας πού ἔχει ἐκκινήσει ἤδη ἀπό πολλοῦ, ἡ νέα αὐτή ἐκκλησιολογία, ἀπορρίπτει τό ἀκατάλυτον καί ἄφθαρτον τῆς Ἐκκλησίας, ἄν καί Αὐτή, κατά τούς ἁγίους Πατέρες, εἶναι «ὁ Θεάνθρωπος Χριστός παρατεινόμενος εἰς ὅλους τούς αἰῶνας καί εἰς ὅλην τήν αἰωνιότητα. Διά τοῦτο ἡ Ἐκκλησία δέν ἔχει “σπίλον ἤ ρυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων”»[1] . Ἀντιθέτως, σύμφωνα μέ τά λόγια τοῦ Πατριάρχου, ἡ Ἐκκλησία, παρά τό θέλημα τοῦ Παντοδυνάμου Χριστοῦ, ἔχει διασπασθεῖ.

  1. Διατυπώσεις τῆς ἐκκλησιολογίας τῆς «διεσπασμένης ἐκκλησίας»

Ἐφικτὴ ἡ ἕνωση μετὰ τῶν Παπικῶν;


 
Τοῦ Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Πατρῶν Δρος Κανονικοῦ Δικαίου

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ ὁ ἄμεσος συνεργάτης αὐτοῦ Μητροπολίτης Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας κατὰ καιροὺς ὁμιλοῦν γιὰ τὴν ἐπερχομένη ἑνότητα Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ μὲ στόχο τὴν ἐπίτευξη ὁλοκληρωμένης Μυστηριακῆς κοινωνίας.

Ἡ Ἐκκλησία, ὅπως γνωρίζουμε, εἶναι Μία, γιὰ τὸν λόγο ὅτι εἶναι τὸ Μυστικὸ Σῶμα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου: «Ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ (τοῦ Χριστοῦ), ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία...» (Κολ. 1, 25). Ἐφόσον, ὅμως, ἡ Ἐκκλησία εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ ἄρα εἶναι Μία - «μεμέρισται ὁ Χριστός;» (Α´ Κορ. 1, 13) - ἡ αἵρεση δὲν διασπᾶ τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἀποσπᾶ μέλη ἀπὸ αὐτὸ καὶ ἐκτρέπεται ἀπὸ τὴν διαχρονικότητα καὶ τοιουτοτρόπως χάνει τὴν καθολικότητα.

Ὁ Παπισμὸς ἔχει καταδικασθεῖ ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῆς Κωνσταντινουπόλεως τοῦ 879 καὶ ἀπὸ τὴν Σύνοδο τοῦ 1341, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὶς πρῶτες Οἰκουμενικὲς Συνόδους, γιὰ τὸν λόγο ὅτι οἱ κακοδοξίες του συμπίπτουν μὲ ἐκεῖνες τῶν πρώτων αἰώνων.

Ἀναφέρω τὶς σπουδαιότερες ἀπὸ αὐτές: α) τὸ πρωτεῖο, β) τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπα, γ) τὸ Filioque, (ἡ ἐκπόρευση τοῦ Ἁγ. Πνεύματος καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ), δ) ἡ ἄσπιλος σύλληψη τῆς Θεοτόκου, ε) οἱ κτιστὲς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ, στ) τὸ καθαρτήριο πῦρ, ζ) ἡ περισσεύουσα ἀξιομισθία τῶν Ἁγίων, η) τὸ βάπτισμα διὰ ραντισμοῦ, θ) τὸ μυστήριο τοῦ Ἁγίου Χρίσματος (ἀπὸ τὸ 1563 μὲ τὴν ἐν Τριδέντῳ Σύνοδο τὸ μυστήριο αὐτὸ τελεῖται στὸ ἕβδομο ἔτος τῆς ἡλικίας τοῦ βαπτισθέντος), ι) ὁ ἄζυμος ἄρτος στὴν Θεία Κοινωνία (ἀπὸ τὸ 1200 περίπου ἔπαυσαν νὰ κοινωνοῦν τοὺς πιστούς τους καὶ μὲ τὸ Αἷμα, ἀλλὰ προσφέρουν μόνον τὸν Ἄρτο), ια) τὸ μυστήριο τοῦ εὐχελαίου (τὸ τελοῦν μόνον πρὸ τοῦ θανάτου), ιβ) ἡ ὑποχρεωτικὴ ἀγαμία τοῦ κλήρου, ιγ) ἡ ἐπιτέλεση τοῦ σημείου τοῦ σταυροῦ μὲ ὅλα τὰ δάκτυλα τῆς χειρὸς καὶ ἀπὸ ἀριστερὰ πρὸς τὰ δεξιά, ιδ) ἡ τέλεση πολλῶν Λειτουργιῶν ὑπὸ τοῦ ἰδίου ἱερέως τὴν αὐτὴν ἡμέρα, ιε) ἡ τροποποίηση τοῦ θεσμοῦ τῆς νηστείας κατὰ παράβασιν τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ πολλὲς ἄλλες.

ΤΟ ΕΞΟΥΣΙΑΤΙΚΟ ΠΑΠΙΚΟ ΠΡΩΤΕΙΟ, ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

Του  Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
_________________
Στην Ιστοσελίδα του Βατικανού Vatican.va, είναι αναρτημένη η καλούμενη από τους Παπικούς «Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας » (Catechismo della Chiessa Cattolica).  Ενώ θα ανέμενε κανείς ότι  το μακροσκελέστατο αυτό κείμενο θα ασχολείτο με τα Παπικά δόγματα, η κατ’ εξοχή  έγνοια του κειμένου, είναι να ‘’αποδείξει’’ δια μέσου της διαδοχής που απώλεσαν, ότι είναι η ‘’μόνη Εκκλησία’’.  Πουθενά δεν γίνεται αναφορά για το filioque και τις άλλες παπικές κακοδοξίες.  Αναφέρεται μόνο η προεξάρχουσα Παπική εμμονή, το εξουσιαστικό δηλαδή πρωτείο.

Το εδάφιο 816 αναφέρεται στη «μόνη Εκκλησία του Χριστού» ‘’Lunica Chiessa di Cristo’’  (εννοώντας) την Παπική ‘’εκκλησία’’.  Σημειώνει εμφαντικά ότι αυτή η ‘’εκκλησία’’ ενυπάρχει στην Καθολική Εκκλησία» που διέπεται από τον διάδοχο του Πέτρου και τους επισκόπους που είναι σε κοινωνία μαζί του.   Σημειώνοντας το ‘’ενυπάρχει’’ (sussiste) και χρησιμοποιώντας το συνώνυμο ‘’ενυπάρχει σε’’ (subsistit in) για να τονιστεί  ότι η Παπική ‘’εκκλησία είναι «Η μόνη Εκκλησία του Χριστού».  Η θέση τούτη «Η μόνη Εκκλησία του Χριστού», δεν έλκει την καταγωγή της από το ότι πιστεύουν οι Παπικοί ότι κατέχουν την αλήθεια (γιατί είναι αρκετοί οι Παπικοί θεολόγοι που αμφισβητούν το Παπικό ‘’αλάθητο’’ καθώς και άλλα Παπικά δογματικά ατοπήματα), αλλά από την αιτία όλων τούτων, την Παπική εξουσιαστική μάνητα.

ΟΜΟΦΩΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ-ΗΜΕΡΙΔΑΣ τῆς 26ης Νοεμβρίου 2014 ἐνάντια στήν ἵδρυση κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ.

http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2014/03/%CE%B9%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B5%CF%82-500x272.jpg
 
Ὅλοι οἱ παρευρισκόμενοι στή Συγκέντρωση-Ἡμερίδα ἐνάντια στήν ἵδρυση «κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ.», πλῆθος πολιτῶν, κληρικῶν, λαϊκῶν, ἐκπαιδευτικῶν, φοιτητῶν καί Πανεπιστημιακῶν καθηγητῶν, ἀφοῦ ἀκούσαμε τίς ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης καί τεσσάρων διακεκριμένων ἀκαδημαϊκῶν καθηγητῶν ἀπό διάφορες Πανεπιστημιακές Σχολές, ὁμόφωνα καί διά βοῆς ἐγκρίνουμε το παρακάτω ψήφισμα:

1. Δηλώνουμε τήν ἀπόλυτη ἀντίθεσή μας στην ἵδρυση «κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ.».


2. Τυχόν ἵδρυση «κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ.» καί μάλιστα μέ τήν σπουδή καί τήν περίεργη διαδικασία πού ἀκολουθήθηκε, μαρτυρεῖ ὕποπτες σκοπιμότητες, στερεῖται ἐπιστημονικῆς καί θεολογικῆς τεκμηρίωσης, ἐνέχει κινδύνους ἀπό πλευρᾶς Ἐθνικῆς πολιτικῆς, εἶναι μέ λίγα λόγια ἐθνικά καί θρησκευτικά ἐπικίνδυνη.

Ολόκληρη η Ημερίδα με Θέμα: Ισλαμικές Σπουδές στη Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ. 26-11-2014 (Βίντεο)


Ημερίδα: ''Ισλαμικές σπουδές στη θεολογική σχολή Α.Π.Θ."
Τετάρτη, 26 Νοέμβριου 2014

 https://www.youtube.com/watch?v=OP1TSG5OcBI

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Οδηγίες για τον τρόπο αξιολόγησης μαθημάτων για το σχ. έτος 2014-2015 στο Λύκειο (Τράπεζα Θεμάτων)


Μετά από σχετική εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (πράξεις 67/11-11-2014 και 68/18-11-14 του Δ.Σ.) σας αποστέλλουμε τις παρακάτω οδηγίες σχετικά με τον τρόπο αξιολόγησης μαθημάτων:
της Α΄ τάξης Γενικού Λυκείου, της Β΄ τάξης Εσπερινού Γενικού Λυκείου, της Β΄ τάξης Γενικού Λυκείου και της Γ΄ τάξης Εσπερινού Γενικού Λυκείου για το σχολικό έτος 2014-2015.

Θρησκευτικά

Η γραπτή προαγωγική εξέταση στα «Θρησκευτικά» της Β΄ τάξης του Ημερησίου και της Γ΄ τάξης του Εσπερινού Γενικού Λυκείου περιλαμβάνει δύο ομάδες θεμάτων:

α) Η πρώτη ομάδα αποτελείται από δύο θέματα με ερωτήσεις διαφόρων τύπων, με τις οποίες ελέγχεται τόσο η κατοχή των αναγκαίων γνωστικών στοιχείων όσο και η κατανόησή τους. Κάθε ένα από τα δύο θέματα περιέχει ερωτήσεις διαβαθμισμένης δυσκολίας.

Το πρώτο θέμα περιλαμβάνει πέντε (5) ερωτήσεις αντικειμενικού τύπου και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες (5×5=25).

Το δεύτερο θέμα περιλαμβάνει δύο (2) ερωτήσεις σύντομης απάντησης και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες. Η πρώτη ερώτηση βαθμολογείται με δέκα (10) μονάδες και η δεύτερη με δεκαπέντε (15) μονάδες.

β) Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει δύο θέματα με αντίστοιχες ερωτήσεις ευρύτερης ανάπτυξης, με τις οποίες ελέγχεται η ικανότητα συνθετικής και κριτικής ανάλυσης αλλά και διασύνδεσης γνώσεων, γεγονότων και διαδικασιών που απέκτησαν οι μαθητές.

Το πρώτο θέμα περιλαμβάνει μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες.

Το δεύτερο θέμα περιλαμβάνει επίσης μία (1) ερώτηση και βαθμολογείται με είκοσι πέντε (25) μονάδες.

Τα θέματα ορίζονται κατά 50% με κλήρωση από τράπεζα θεμάτων διαβαθμισμένης δυσκολίας και κατά 50% από τον διδάσκοντα. Συγκεκριμένα, το πρώτο θέμα από την Α’ Ομάδα και το πρώτο θέμα από τη Β΄ ομάδα ορίζονται από τον εκπαιδευτικό της τάξης. Το δεύτερο θέμα από την Α΄ Ομάδα και το δεύτερο θέμα από τη Β΄ Ομάδα ορίζονται από την Τράπεζα Θεμάτων.

Δείτε το σχετικό έγγραφο παρακάτω:

Ταφή ή Καύση των νεκρών κατά την Καινή Διαθήκη


ΚωνσταντίνοςΙ. Αντωνόπουλος, θεολόγος M.Th.
Το θέμα της καύσης αντί της ταφής των νεκρών εμφανίζεται συχνά στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια. Τα βαθύτερα αίτια είναι πολλά· εδώ, όμως, θα εξετάσουμε μόνο την περίπτωση της άγνοιας των Γραφών.
Στην Καινή Διαθήκη εφαρμόζεται μόνο η παράδοση της ταφής των νεκρών σωμάτων. Ο βυζαντινολόγος Φαίδων Κουκουλές αναφερόμενος στο ζήτημα της καύσης των νεκρών σε σχέση με την Καινή Διαθήκη, σημειώνει: «ουδαμού της Καινής Διαθήκης απαγορεύεται η καύση των νεκρών, ουδαμού όμως και επιτρέπεται».

Πολλοί μάλιστα αναφέρουν ότι η ταφή ή καύση των νεκρών δεν είναι δογματικό θέμα. Δογματικό (από τή λέξη «δόγμα») θέμα δεν είναι μόνον ό,τι έχει αποφασίσει κάποια Οικουμενική Σύνοδος, αλλά και ό,τι έχει διαχρονικά επαναλάβει η οικουμενική Εκκλησία επί 20 αιώνες με την καθημερινή πράξη της. Ανήκει, στην «άγραφο» ιερά παράδοση της πίστεως, όπως το σημείο του σταυρού, η στροφή των ναών κατ΄ ανατολάς, η τριπλή κατάδυση και ανάδυση στο Βάπτισμα κ.α. Όπως δηλαδή στα μυστήρια του Βαπτίσματος, του Γάμου και της θείας Ευχαριστίας εφαρμόζουμε την παράδοση του Κυρίου, το ίδιο και στο θέμα της ταφής θα ακολουθήσουμε ό,τι παρέδωσε ο Ιησούς Χριστός.

Για να σωθεί μαγιά δασκάλων...


Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

«Γεννήθηκα το 1887 στον Πειραιά, οι γονείς μου κατάγονταν από τη Χίο. Η μητέρα του αείμνηστου Πορφύρα και η δικιά μου ήταν αδελφάδες, το γένος Συριώτη. Τις εγκύκλιες σπουδές τις πέρασα στον Πειραιά. Κι όποιος ξέρεις τι σημασία έχει γιά τον νέο η παρουσία στην κριτική τούτη ηλικία ενός προσώπου, σαν τον λαμπρόν εκείνο παιδαγωγό, που θύμιζε αρχαίον Έλληνα, τον αείμνηστο Ιάκωβο Δραγάτση, νιώθει γιατί οι μαθητές του φυλάγουν σ’ όλη τους τη ζωή, μέσα στην καρδιά τους, τη μνήμη της μορφής του». (Δ.Πικιώνη «Κείμενα», έκδ. «Μορφωτικό ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας», σελ. 23). Ξεκίνησα να διαβάζω κάποια αυτοβιογραφικά σημειώματα του Π.Πικιώνη, του μεγάλου Έλληνα. Κοντοστάθηκα, «φιλοσόφησα» λίγο την τελευταία πρόταση του προοιμίου του. Κράτησε στα φυλλοκάρδια του, ολοζωής, την μνήμη της μορφής του δασκάλου του. Μεγάλη κουβέντα. Πόσες φορές σε βιογραφίες σπουδαίων, «πάνυ ακριβών» ανθρώπων, δεν διαβάζουμε παρόμοιες φράσεις. «Ευτύχησε να μαθητεύσει κοντά στον...». «Ο μεγάλος Δάσκαλος του Γένους... τον ενέπνευσε την αγάπη για τα γράμματα». Όσο κρατούσε η Παιδεία σ’ αυτόν τον τόπο, σχολείο και παίδευση σήμαινε δάσκαλος. Τα πάντα δορυφορούσαν τον δάσκαλο. «Καλών των διδασκάλων καλοί και οι μαθηταί», απροσπέλαστος ο λόγος του αγίου Γρηγορίου του θεολόγου. Χαρακτηριστικό το ακόλουθο παράδειγμα, που δείχνει το πόσο σημαντικό και ουσιαστικό θεωρούσαν οι Ρωμηοί (Βυζαντινοί) πρόγονοί μας το αξίωμα του δασκάλου.

Στα χρόνια του αυτοκράτορα Θεόφιλου (829-842μ.Χ.) διδάσκει στην Κωνσταντινούπολη ο περίφημος Λέων ο μαθηματικός ή φιλόσοφος. Η φήμη του Λέοντος είχε εξαπλωθεί «επί πτερύγων ανέμων», είχε φτάσει ως το χαλιφάτο της Βαγδάτης. Ο χαλίφης Μαμούν τον ζήτησε επίσημα από τον

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Από Τετάρτη οι αιτήσεις συμμετοχής στην 6η περίοδο επιμόρφωσης Β’ επιπέδου ΤΠΕ


Γίνεται γνωστό στους εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να συμμετάσχουν στην επιμόρφωση, ότι η υποβολή αιτήσεων συμμετοχής στην 6η περίοδο επιμόρφωσης Β’ επιπέδου ΤΠΕ προγραμματίζεται να ξεκινήσει την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014. Θα ακολουθήσει νεώτερη σχετική ανακοίνωση. Τα μαθήματα προβλέπεται να ξεκινήσουν στις 15 Δεκεμβρίου 2014.

Οι αιτήσεις συμμετοχής θα υποβάλλονται ηλεκτρονικά μέσω του Πληροφοριακού συστήματος (MIS) της Πράξης «Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για την αξιοποίηση και εφαρμογή των ΤΠΕ στη διδακτική πράξη» του Ε.Π. «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» του ΕΣΠΑ (2007-2013), που υλοποιείται με τη συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και του Ελληνικού Δημοσίου.
Μέχρι τώρα, σε προηγούμενες επιμορφωτικές περιόδους Β’ επιπέδου ΤΠΕ, έχουν συμμετάσχει περίπου 25.000 εκπαιδευτικοί.

Στο περιεχόμενο της επιμόρφωσης Β' επιπέδου ΤΠΕ περιλαμβάνονται οι βασικές αρχές αξιοποίησης των ΤΠΕ στη διδακτική πράξη με έμφαση στο σχεδιασμό και εφαρμογή εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων και σεναρίων με χρήση ΤΠΕ στην τάξη, η παιδαγωγική αξιοποίηση του διαδικτύου και των περιβαλλόντων γενικής χρήσης και διαχείρισης εκπαιδευτικού περιεχομένου, η αποδοτική χρήση και αξιοποίηση εκπαιδευτικού λογισμικού και σύγχρονων εργαλείων και υπηρεσιών web 2.0, καθώς και η εκπαιδευτική αξιοποίηση διαδραστικών συστημάτων διδασκαλίας στην τάξη.

Πώς η Εκκλησία διαφύλαξε την εθνική ταυτότητα



Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Το Γ΄ Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο της Εκκλησίας της Ελλάδος για την Τουρκοκρατία και το 1821 πραγματοποιήθηκε στις 14 και 15 Νοεμβρίου και μάς έδωσε απαντήσεις στο ερώτημα: Πώς η Ορθόδοξη Εκκλησία διαφύλαξε την εθνική ταυτότητα των υποδούλων. Ήταν το τρίτο από μία σειρά δέκα συνεδρίων, τα οποία προβλέπεται να ολοκληρωθούν το 2021, όταν θα συμπληρώνονται 200 χρόνια από την κήρυξη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Ήδη κυκλοφορούν οι τόμοι με τα Πρακτικά των δύο προηγουμένων συνεδρίων. 
 
Οι εικοσιδύο εισηγητές παρουσίασαν με σαφήνεια ενδιαφέροντα στοιχεία. Είπαν ότι η παιδεία, κρυφή ή φανερή, ήταν κυρίως στα χέρια κληρικών, οι οποίοι μαζί με την Πίστη καλλιεργούσαν την διαχρονική ελληνική γλώσσα και τη Μεγάλη Ιδέα. Η Εκκλησία διέσωσε τη γλώσσα μας παρά την οθωμανική καταπίεση, και παρά τις άστοχες προσπάθειες Ευρωπαίων λογίων, όπως ο Έρασμος, οι οποίοι δίδασκαν μία λανθασμένη και αλλοιωμένη εκφορά των Αρχαίων Ελληνικών. Μεγάλες μορφές του Γένους επί δουλείας, όπως ο Κερκυραίος κληρικός Ευγένιος Βούλγαρις, έγραψαν περισπούδαστα επιστημονικά συγγράμματα και εισήγαγαν νέες έννοιες και λέξεις, όπως η «ανεξιθρησκία». Αξίζει και σήμερα να διαβάζουμε τον Βούλγαρι για να δούμε πώς συνδύαζε την ακραιφνή Ορθοδοξία του και την αντιπαπική κριτική του με την ανεξιθρησκία, η οποία ήταν άγνωστη τότε που επικρατούσαν δεσποτικά καθεστώτα. Ο Ευγένιος Βούλγαρις αποσαφηνίζει ότι η ανεξιθρησκία των Ορθοδόξων σέβεται τις άλλες θρησκείες, δεν οδηγεί όμως σε μία πολυπολιτισμική ουδετερόθρησκη κοινωνία. Ο Βούλγαρις, ο εισηγητής της ανεξιθρησκίας τον 18ο αιώνα, πίστευε ότι η Ορθοδοξία θα έπρεπε να προστατεύεται ως επικρατούσα θρησκεία, όταν θα απελευθερωνόταν η Ελλάς.
 

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Παγιδευμένοι στον εθνομηδενισμό


ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

Αντιγράφω από ένα μικρό βιβλίο του Γιάννη Πατίλη, με τίτλο «Ελληνικά και Ιστορική Ορθογραφία στην Πλανητική Εποχή», που πρόσφατα κυκλοφόρησε (δυστυχώς, λόγω κρίσης, σε πολύ περιορισμένο αριθμό αντιτύπων).
«Το 1930, στο περιοδικό “Πρωτοπορία”, ο μαρξιστής διανοούμενος Γιάννης Σιδέρης έγραφε χαρακτηριστικά: “Την ημέρα που θα επιβληθεί πια το λατινικό αλφάβητο και που θα μπει στα σχολειά, θα έχουμε προχωρήσει πολύ και θ’ αποδειχτεί πως έχουν γκρεμιστεί ένα σωρό προλήψεις και αμορφωσιές”.
»Οσοι είμαστε σήμερα εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε καλά πως το λατινικό αλφάβητο είναι ήδη εδώ, στα σχολειά μας. Αυτό όμως που αστόχαστα παραγνωρίζουμε είναι, πως αυτή τη φορά το λατινικό αλφάβητο, ως φορέας της φωνητικής γραφής, δεν έρχεται από τα πάνω, από κάποια προϋποτιθέμενη προοδευτική εκπαιδευτική πολιτική ή από τις ελίτ των διανοουμένων, τον κ. Γληνό ας πούμε ή τον κ. Φιλήντα, και άλλες σοβαρές μορφές του πρώιμου διαφωτισμού μας, που υποστήριζαν την κατάργηση της ιστορικής ορθογραφίας, όπως ο Γιάννης Βηλαράς ή ο Αθανάσιος Ψαλίδας.
»Τώρα το λατινικό αλφάβητο έρχεται κατευθείαν από τα κάτω, από τη νεολαία, η οποία το χρησιμοποιεί ανεπίσημα παντού, από τα κινητά τηλέφωνα ώς το διαδίκτυο, πράγμα που του δίνει την οικειότητα και το ψυχικό προβάδισμα, την όλη ψυχοπνευματική επένδυση μ’ άλλα λόγια, την οποία στερείται, όχι μόνο στη συνείδηση των μαθητών αλλά και μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών, το ίδιο το κουτσουρεμένο με το μονοτονικό επίσημο και γι’ αυτό “καταναγκαστικό” σύστημα της σχολικής ιστορικής ορθογραφίας. Μια τέτοια ψυχολογικής τάξεως διαφορά δεν ήταν που οδήγησε σταδιακά στην πλήρη κατίσχυση της κοινής ομιλούμενης απέναντι στην γραπτή καθαρεύουσα;

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

«Διάλογος Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν»



τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Ὁ ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης Ἀντώνιος Παπαδόπουλος, γνωστός μου ἀπό τά φοιτητικά μου χρόνια, μέ τόν ὁποῖο διατηροῦμε συχνή ἐπικοινωνία καί ἀνταλλάσσουμε θεολογικές ἀπόψεις, μοῦ ἔστειλε τήν εἰσήγησή του τήν ὁποία ἔκανε πρόσφατα στήν συνάντηση «Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν» στήν Μονή Βλατάδων Θεσσσαλονίκης, ἡ ὁποία ἔχει τίτλο: «Ὁ Διάλογος Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν ὁδεύει πρός καταλλαγή;». Στήν εἰσήγηση αὐτή διερευνᾶ καί ἐξετάζει, ὅπως φαίνεται ἀπό τό ἐρωτηματικό πού θέτει, ἄν ὁ διάλογος αὐτός ὁδηγῆται πρός τήν καταλλαγή, τήν συμφιλίωση τῶν δύο πλευρῶν.
Τό κείμενο τῆς εἰσηγήσεως εἶναι ἐνδιαφέρον, γιατί ἀφ’ ἑνός μέν κάνει μιά συνοπτική ἱστορική ἀναδρομή τοῦ θέματος αὐτοῦ, ἀφ’ ἑτέρου δέ περιέχει σημαντικά σημεῖα, τά ὁποῖα κανείς πρέπει νά ἀνατρέξη σέ πολλές πηγές γιά νά τά βρῆ. Γιά μένα ἦταν γνωστά τά στοιχεῖα αὐτά ἀπό τίς μελέτες μου, ἀλλά χάρηκα πού τονίζονται καί ἀπό τόν καθηγητή. Ἡ εἰσήγηση, ὅπως μέ πληροφόρησε ὁ ἴδιος, θά μεταφρασθῆ στά Ἰταλικά καί θά δημοσιευθῆ ἀργότερα μαζί μέ τίς ἄλλες εἰσηγήσεις πού ἔγιναν στήν συνάντηση αὐτή.
Στήν συνέχεια, θά παρουσιάσω τό διάγραμμα τῆς εἰσηγήσεως αὐτῆς καί θά τονίσω μερικά ἐνδιαφέροντα σημεῖα της.

1. Τό περιληπτικό διάγραμμα τῆς εἰσηγήσεως

Ὁ καθηγητής Ἀντώνιος Παπαδόπουλος στήν ἀρχή τῆς εἰσηγήσεώς του ὁριοθετεῖ τό θέμα του, ὁρίζοντας τόν ὅρο «καταλλαγή». Γράφει:

Μεταδοτικό μικρόβιο το παπικό πρωτείο...



Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου με τον Πάπα Φραγκίσκο έρχεται σε ημέρες, που ο μεν ηγεμόνας του Βατικανού διακηρύσσει ότι η μόνη και «υγιής» Εκκλησία είναι μόνο η υπό την ηγεσία του, ο δε Πατριάρχης επιχειρεί να αποκτήσει παπικό πρωτείο στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Η πολύ επικίνδυνη για την ενότητα της Ορθοδοξίας φιλοδοξία του Φαναρίου να αποκτήσει τύπου Πάπα πρωτείο στην Ορθοδοξία διατυπώθηκε με έντονο τρόπο κατά τη δέκατη τρίτη συνάντηση της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής για τον διάλογο της Ορθοδόξου Εκκλησίας και της Ρωμαιοκαθολικής. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο Αμμάν της Ιορδανίας από τις 15 έως τις 23 παρελθόντος Σεπτεμβρίου 2014. Τα όσα καινοφανή υποστηρίχθηκαν από τον εκπρόσωπο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και συμπροεδρεύοντα στον διάλογο Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ιωάννη συντάραξαν τους εκπροσώπους των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Σημειώνεται ότι παρόντες ήσαν εκπρόσωποι από όλες τις Εκκλησίες πλην της Βουλγαρίας, που απέχει διαφωνώντας με τον διάλογο. Παρόντες ήσαν και εκπρόσωποι της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Τσεχίας και Σλοβακίας, με μια έμμεση και ντε φάκτο αναγνώριση της εκεί σημερινής εκκλησιαστικής κατάστασης. Η επιχειρηματολογία του εκπροσώπου του Φαναρίου ήταν τόσο εντυπωσιακά κενόδοξη, που ξάφνιασε ακόμη και τους εκπροσώπους του Πάπα. Οι τελευταίοι στα διαλείμματα των συνεδριάσεων απελογούντο στους εκπροσώπους των Ορθοδόξων Εκκλησιών και δήλωναν ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ποτέ δεν στήριξε το πρωτείο του Πάπα στα επιχειρήματα που εξέθεσε ο Μητροπολίτης Περγάμου! Οι Ρωμαιοκαθολικοί σημείωσαν ότι υποστηρίζουν ότι ο Πάπας είναι διάδοχος στην εξουσία επί της Εκκλησίας του Πέτρου, αλλά ότι ποτέ δεν εξέφρασαν την άποψη ότι ο Πάπας είναι, κατ’ αναλογίαν, στην θέση του Θεού Πατρός στην Αγία Τριάδα, θέση που υποστήριξε για τον Ρώμης και για τον Κωνσταντινουπόλεως ο Μητροπολίτης Περγάμου!...

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Η ΚΑΛΟΥΜΕΝΗ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ» ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ «ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΙΩΝΑ» (ΙΟΝΑ COMMUNITY) ΣΤΗ ΣΚΩΤΙΑ

Η ΚΑΛΟΥΜΕΝΗ «ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ» ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ «ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΙΩΝΑ» (ΙΟΝΑ COMMUNITY) ΣΤΗ  ΣΚΩΤΙΑ
(Πρεσβυτεριανοί, Αγγλικανοί, Λουθηρανοί, Κουακέροι, Παπικοί κ.ά. σε βαβέλειους διομολογιακές οικουμενιστικές συνάξεις)
Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
__________________
Η  «ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΙΩΝΑ» (ΙΟΝΑ COMMUNITY), η οποία εδρεύει στη Γλασκώβη της Σκωτίας, ιδρύθηκε το έτος 1938 από τον George MacLeodEίναι μία κατ’ εξοχή οικουμενιστική κοινότητα.  Η οικουμενιστική  αυτή κοινότητα  αποτελείται από μέλη  διαφόρων δογμάτων (Πρεσβυτεριανών, Αγγλικανών, Λουθηρανών, Κουάκερων, Παπικών και ανθρώπων που δεν ανήκουν σε κάποιο δόγμα), με ότι αυτό συνεπάγεται, από πλευράς οικουμενιστικών ατοπημάτων.
 
Πέραν των άλλων απαραδέκτων στην οικουμενιστική  αυτή κοινότητα, είναι και το γεγονός, ότι αποτελεί μια μεικτή κοινότητα, από άνδρες και γυναίκες.  Είναι μια κοινότητα με ισχυρή ‘’οικουμενιστική δέσμευση’’ σε θέματα ειρήνης και δικαιοσύνης, όπως ισχυρίζονται.  Προς τούτο έχουν συντάξει σύντομες προσευχές για τη  ‘’δικαιοσύνη’’ και την ‘’ειρήνη’’.

Η ερμηνεία της Αγίας Γραφής

крест  π. Ι. Ρωμανίδης

Η Αγία Γραφή εγράφη από θεοπνεύστους άνδρες, που σημαίνει ότι η ερμηνεία της θέλει ιδιαίτερη προσοχή, γιατί πρέπει κανείς να έχη την ίδια εμπειρία με τους Προφήτες και Αποστόλους για να την ερμηνεύση. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις επιστήμες, αφού ο ιατρός επιστήμονας, π.χ., μπορεί να καταλάβη την έρευνα του επιστήμονος ιατρού.

Μερικοί, για να ερμηνεύσουν την Αγία Γραφή, μελετούν τις λέξεις. Αλλά οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι θεόπτες ανήκουν στον περιβάλλοντα κόσμο, οπότε ο ερμηνευτής που χρησιμοποιεί αυτήν την μέθοδο, δεν θα μπόρεση να κατανόηση το «πνεύμα» της Αγίας Γραφής.

«Όσο εξετάζουν, οι Παπικοί και οι Προτεστάντες θεολόγοι, τόσο περισσότερο πείθονται ότι, σχεδόν όλο το λεξιλόγιο της Παλαιάς Διαθήκης, ευρίσκεται στο περιβάλλον. Δηλαδή, ακόμα και η Εβραϊκή γλώσσα, έχει αποδειχθή πλέον από την σύγχρονη αρχαιολογία, ότι προέρχεται από την γλώσσα των Φοινίκων, των Χαναναίων δηλαδή, και ότι είναι η γλώσσα των κατακτηθέντων από τους Εβραίους.

Όταν δηλαδή, οι Εβραίοι επανήλθαν στην Γη της Επαγγελίας, βρήκαν έναν λαό, που μιλούσε τα χαναναίικα. Συγχωνεύθηκαν με αυτόν τον λαό και το αποτέλεσμα ήταν η εμφάνιση της εβραϊκής γλώσσης. Είναι φανερό ότι στα χρόνια του Αβραάμ, οι πιστοί Εβραίοι, δεν μιλούσαν τα Εβραϊκά, αλλά μιλούσαν τα συριακά της εποχής εκείνης, της περιοχής αυτής».

Άλλοι, για να ερμηνεύσουν την Αγία Γραφή, χρησιμοποιούν την φιλολογική μέθοδο. Τέτοιες μέθοδοι βοηθούν σε κάτι, αλλά πρέπει να συνδυασθούν με την εμπειρία των θεουμένων.

Ο εγωισμός πάντα φέρνει λύπη και άγχος



του Γέροντα Παϊσίου

Γέροντα, σκέφτομαι συνέχεια το σφάλμα μου που σας στενοχώρησε και με πιάνει λύπη.

– Μην το σκέφτεσαι, μια που πέρασε, γιατί αυτό μόνο θα σε θλίβη και δεν θα σε βοηθήση σε τίποτε.

Το να προσέχης όμως στο εξής, αυτό θα σε ωφελή. Συνέχισε με φιλότιμο τον αγώνα σου. Όλοι οι άνθρωποι κάνουμε απροσεξίες, αλλά ο Καλός Θεός σαν Πατέρας μας προστατεύει. Γι’ αυτό έχει τους Αγίους Του, γι’ αυτό έχει βάλει και από έναν Άγγελο ξεχωριστά σε κάθε άνθρωπο, για να τον προστατεύη, γι’ αυτό οικονομάει να υπάρχουν και πνευματικοί άνθρωποι, για να βοηθάνε πάλι τους ανθρώπους.

– Γέροντα, κάμπτομαι από την στενοχώρια για τις πτώσεις μου και κουράζομαι στον αγώνα μου.

– Από τον εγωισμό είναι. Επειδή δεν «κάμπτεις», γι’ αυτό αποκάμνεις μετά. Δεν υπάρχει ταπείνωση, μετάνοια, συντριβή υπάρχει εγωισμός, και ο εγωισμός πάντα φέρνει λύπη και άγχος. Όταν ο άνθρωπος δεν έχη μετάνοια, αλλά στενοχωριέται από εγωισμό, από ανθραπαρέσκεια, επειδή ξέπεσε στα μάτια των άλλων, τότε υπάρχει μέσα του αγωνία, φαρμάκι, πόνος.

– Δηλαδή, Γέροντα, όταν κανείς μετά από μια πτώση του στενοχωριέται πολύ, αυτό προέρχεται πάντα από εγωισμό;

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Λίγες μέρες στην έρημο της Αριζόνας


του Αρχιμ. Μεθοδίου Ντελή
Ηγουμένου Ιεράς Μονής Γηρομερίου

Λίγες μέρες στην έρημο της Αριζόνας

Πριν από λίγο καιρό, στα μέσα του περασμένου Σεπτεμβρίου, με την έμπνευση και βοήθεια κάποιου ομογενούς και καλού προσωπικού φίλου, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε την Αμερική. Εκεί, πέρα από τη δική του αβραμιαία φιλοξενία και εξυπηρέτηση, είχαμε και μια απρόσμενη ευλογία: γνωρίσαμε από κοντά τον ορθόδοξο μοναχισμό, που αναπτύσσεται ταχύτατα στο χώρο αυτόν, που τα τελευταία χρόνια συνηθίσαμε να λέμε, ότι αποτελεί την πηγή κάθε κακού και διαστροφής, για όλο τον κόσμο. Και όμως! Τις τελευταίες δύο και πλέον δεκαετίες στις Ηνωμένες Πολιτείες συντελείται κατά πρόνοια Θεού, ένα σπουδαίο πνευματικό έργο με τη δημιουργία είκοσι περίπου νέων Ορθoδόξων μοναστηριών κατά τα αγιορείτικα πρότυπα. 

Δημιουργός όλου αυτού του έργου και κύριος πόλος έλξεως στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου, όπου μονάζει μέχρι σήμερα, είναι ο Γέρων Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης. Ο Γέρων Εφραίμ γεννήθηκε το 1928 στον Βόλο.Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε με πολλή ανέχεια, βοηθώντας τον πατέρα του στην εργασία του και ακολουθώντας το ευσεβές παράδειγμα της μητέρας του. Σε ηλικία 14 χρονών άρχισε να λαχταρά τον μοναχισμό, αλλά δεν πήρε ευλογία από τον πνευματικό του, ώσπου έγινε 19 ετών. Με την άφιξη του στο Άγιο Όρος, το Σεπτέμβριο του 1947, πήγε κατευθείαν στον γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή, στη σπηλιά του Τιμίου Προδρόμου, ο οποίος τον δέχθηκε στην αδελφότητα του, και έκανε την κουρά του 9 μήνες αργότερα ,το 1948. Υπακούοντας στο γέροντα Ιωσήφ, ο

Τὸ Ἱερὸ Σαρανταλείτουργο, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς νηστείας τῶν Χριστουγέννων, ὑπὲρ ὑγείας ζώντων καὶ ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῶν κεκοιμημένων ἀδελφῶν μας



Ἡ μνημόνευση κάνει θαύματα!
Σαρανταλείτουργο εἶναι μία σειρὰ 40 λειτουργιῶν, κατὰ τὶς ὁποῖες μνημονεύονται κάποια ὀνόματα ζώντων (ὑπὲρ ὑγείας) ἢ κεκοιμημένων (νεκρῶν) ὑπὲρ ἀναπαύσεως. Κατὰ τὴν σαρακοστὴ τῶν Χριστουγέννων, ποὺ κρατάει σαράντα μέρες, πολλὰ μοναστήρια καὶ κάποιες ἐκκλησίες τῶν πόλεων συνηθίζουν νὰ κάνουν 40λείτουργα, καὶ νὰ δίνει ὅποιος θέλει ὀνόματα γιὰ μνημόνευση.
Στὸ ὑπέροχο βιβλίο «Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης» (ἐκδ. Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου), διαβάζουμε:
«Στὴν Θεία Λειτουργία τελεῖται τὸ μυστήριο τῆς ἀγάπης. Καὶ ἡ ἀγάπη στὴν οὐσία της εἶναι μεταδοτική. Ἡ ἀγάπη, ἰδιαίτερα ἡ θεία, σπεύδει νὰ σκορπίσει τὸ φῶς της, τὴν χαρὰ της σε ὅλους… Καὶ συμπληρώνει: ὢ ἀγάπη τελειότατη! ὢ ἀγάπη, πού τὰ πάντα ἀγκαλιάζεις! Ὢ ἀγάπη ἰσχυρότατη! Τί νὰ προσφέρουμε σὰν εὐγνωμοσύνη στὸν Θεὸ γιὰ τὴν ἀγάπη Του πρὸς ἐμᾶς; Ἡ ἀγάπη αὐτὴ βρίσκεται στὴν θυσία τοῦ Χριστοῦ, ποὺ προσφέρεται γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσι ὅλων ἀπὸ κάθε κακία…».
Καὶ ὁ μακαριστὸς π. Παΐσιος, σχετικὰ μὲ τὴν ἀνάγκη προσευχῆς γιὰ τοὺς κεκοιμημένους, ἔλεγε: «…νὰ ἀφήνετε μέρος τῆς προσευχῆς σας γιὰ τοὺς κεκοιμημένους. Οἱ πεθαμένοι δὲν μποροῦν νὰ κάνουν τίποτα (γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους). Οἱ ζωντανοὶ μποροῦν… Νὰ πηγαίνετε στὴν ἐκκλησία λειτουργία, δηλαδὴ πρόσφορο, καὶ νὰ δίνετε τὸ ὄνομα τοῦ κεκοιμημένου, νὰ μνημονευθῆ ἀπὸ τὸν ἱερέα στὴν προσκομιδή. Ἐπίσης, νὰ κάνετε μνημόσυνα καὶ τρισάγια. Σκέτο τὸ τρισάγιο, χωρὶς Θεία Λειτουργία, εἶναι ἐλάχιστο.

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

20χρονα Μητροπολίτου Κονίτσης κυροῦ Σεβαστιανοῦ: Κυριακή 30 Νοεμβρίου - Θεσσαλονίκη, καί Κυριακὴ 7 Δεκεμβρίου - Ἀθήνα



Ἡ Συντονιστική Φοιτητική Ἕνωση Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνα (ΣΦΕΒΑ) σᾶς προσκαλεῖ τὴν Κυριακή 30 Νοεμβρίου στίς 6 μ.μ. στήν αἴθουσα τελετῶν τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) στήν ἐκδήλωση τιμῆς καί μνήμης στόν μακαριστό Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κυρό ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ μέ ἀφορμή τήν συμπλήρωση 20 χρόνων ἀπό τήν κοίμησή του, θέμα: «ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ: Ὁ Ἐπίσκοπος το χρέους καὶ τῆς θυσίας».
Κύριοι ὁμιλητὲς ὁ Σεβαστιώματος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανς καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέας καὶ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικὴς κ. Νικόλαος.
Ἡ παρουσία ὅλως μας εἶναι ἀπαραίτητη, φ΄ ἑνὸς νὰ τιμήσουμε τὸν μεγάλο ἱεράρχη καὶ ἐθνάρχη, καὶ φ΄ ἑτέρου νὰ τονίσουμε ὅτι τὸ Βορειοηπειρωτικὸ ἀποτελεῖ ἐνεργὸ Ἐθνικό μας θέμα.
Ἐπίσης, τὴν Κυριακὴ 7 Δεκεμβρίου 2014, θὰ ἀκολουθήσει στὴν Ἀθήνα στὸ Πνευματικὸ Κέντρο Κωνσταντινουπολιτῶν (ὁδὸς Δ. Σούτσου 46 καὶ Λεωφ. Ἀλεξάνδρας, στάση Μετρὸ Ἀμπελοκήπων) ἐκδήλωση γιὰ τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Σεβαστιανὸ καὶ τὰ 100 χρόνια αὐτονομιακοῦ ἀγῶνος.

Ήρωες που ένωσαν Ήπειρο και Κρήτη

(Σχόλιο  ιστολογίου Πατερικός: Τέτοιες εκδηλώσεις αποτελούν μέγιστες πράξεις αντίστασης, ιδιαίτερα στην εποχή μας, όπου κυριαρχεί ο πόλεμος της μνήμης και ο πόλεμος του φόβου στην καθημερινότητά μας σε πολλά επίπεδα. Δημοσιεύουμε και άλλες φωτογραφίες από την εκδήλωση)
Χρειάστηκε να περάσουν 102 χρόνια από το θάνατό τους, για να γραφτούν τα ονόματά τους σε μία μαρμάρινη επιγραφή στο κέντρο του Βοτονοσίου.
Ο λόγος για τους τρεις ήρωες κρητικούς που πολέμησαν εθελοντικά, όπως χιλιάδες άλλοι από την Κρήτη στα Ηπειρωτικά βουνά για την απελευθέρωση της Ηπείρου και των Ιωαννίνων, αλλά και για τον Μετσοβίτη οδηγό τους, που είχε αναλάβει την ευθύνη να τους οδηγήσει στο Βοτονόσι.
Με κοινή πρωτοβουλία των Δήμων Μετσόβου και Σφακίων και σε μία λιτή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε χθες το πρωί στο Βοτονόσι, έγιναν τα αποκαλυπτήρια της μαρμάρινης επιγραφής, σε κλίμα συγκίνησης και παρουσία συγγενών και των τεσσάρων νεκρών ηρώων. Ο Ευθύμιος Μπαϊλάκης, ο Γεώργιος Πετράκης, ο Νικόλαος Βερυβάκης από την Κρήτη και ο Στέργιος Τέσσας από το Μέτσοβο άφησαν την τελευταία τους πνοή στη μάχη που έγινε στα «Τρία χάνια» στο Βοτονόσι, μία μάχη που αποτέλεσε τον προάγγελο της απελευθέρωσης του Μετσόβου αρχικά και στη συνέχεια της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων. Μετά από τη μάχη αυτή ακολούθησε η μάχη στον Προφήτη Ηλία στο Μέτσοβο και στη συνέχεια η μάχη του Δρίσκου.

Πανεπιστημίου ... το όνειδος ...


Χρήστου Παπαδημητρίου
Κοινωνιολόγου-Οικονομολόγου
Πρόεδρου ΤΚ Πύργου-Κόνιτσας

Π α ν ε π ι σ τ η μ ί ο υ

… τ ο  ό ν ε ι δ ο ς …



Αυτονόητο είναι ότι αν δεν ακουμπήσει κανείς στη λέρα δεν θα είναι και λερωμένος.

Η παρακάτω αναφορά δεν αναφέρεται στο πρόσωπο του καθηγητή ο οποίος φέρεται ότι υπέπεσε στον πειρασμό που υπέπεσε και ο Μεταξόπουλος στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αλλά στην πεπατημένη της λεηλασίας αφενός του χρήματος αφετέρου της αξιοπρέπειας των όσων δεν συμμετείχαν ποτέ σε τέτοιου είδους δραστηριότητες, νύχτας, υπόκοσμου, υποκλοπών, κλοπών και υπεξαιρέσεων.

Με αφορμή το τελευταίο περιστατικό αισχύνης… κατά τα λεχθέντα…, ενός ακόμη πολίτη με «κολάρο» και εκπαιδευτικού ανώτατης βαθμίδας ο οποίος φέρεται ότι μετέτρεψε τον οίκο του πνεύματος και της γνώσης των Ιωαννίνων σε οίκο εμπορίου, και συναλλαγής . Κατά συνέπεια αγαπητέ συμπολίτη στην χρονική και ιστορική στιγμή που βρισκόμαστε δεν φτάνει να συμπεριφερόμαστε ως άλλοι «Πόντιοι Πιλάτοι». Αυτό όμως συμβαίνει ξεδιάντροπα-υποκριτικά και προκλητικά, από τους ίδιους αλλά και από πρόσωπα που άσκησαν διοίκηση στο ίδρυμα ως αρχές πρυτανικές, χωρίς αιδώ… με περισσό θράσος… και με την ανοχή βεβαίως του τοπικού τύπου που αντί να τους αγνοήσει και περιφρονήσει, τους προβάλει ως πρότυπα αυτούς και τα λεγόμενά τους… και οι «άθλιοι» δεν ντρέπονται να βλέπουν και φωτογραφία τους…. τόσο μεγάλη επιμόλυνση, τέτοια έλλειψη παντελονιών και καθρεφτών, δυστυχώς …

Η ζωή του Χριστιανού στην εποχή της παγκοσμιοποίησης




Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η ζωή του Χριστιανού σε κάθε εποχή είναι δύσκολη και γεμάτη θλίψεις. Το είπε ο Κύριος: «Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιωαν. ιστ΄ 33). Και ο Απόστολος Παύλος συνιστά στους Ρωμαίους και σε όλους τους Χριστιανούς να υπομένουν τις θλίψεις (Ρωμ. ιβ΄ 12). Θλίψεις λοιπόν, διωγμούς και δοκιμασίες γνώρισαν οι Χριστιανοί σε όλες τις εποχές, όμως η εποχή μας, εποχή της παγκοσμιοποίησης, έχει τις ιδιαιτερότητές της, σε σχέση με τις προηγούμενες.
Τη σύγχρονη κοινωνία ο Ορθόδοξος Αμερικανός καθηγητής Φιλοσοφίας της Ιατρικής Τρίστραμ Ένγκελχαρντ την χαρακτηρίζει «μεταχριστιανική και νεοπαγανιστική» ( Η. Tristram Engelhardt, Jr «Τα θεμέλια της Βιοηθικής – Μια Χριστιανική θεώρηση», Εκδ. Αρμός, Αθήνα, 2007, σελ. 470). Και προσθέτει:
«Οι Χριστιανοί θα χρειαστεί να μάθουν να ζουν χριστιανικά σ΄ ένα κόσμο που γίνεται όλο και πιο εχθρικός προς τον δικό τους τρόπο ζωής. Δεν είναι μόνον ότι ο Χριστιανισμός αποκαθηλώνεται και αμφισβητούνται οι παραδοσιακές κοινωνικές δομές… Η Ορθοδοξία βρίσκεται περικυκλωμένη από μια κουλτούρα, η οποία, ακόμη κι όταν είναι κατ’ επίφασιν χριστιανική, είναι παγανιστική… Η σύγχρονη νέο-ειδωλολατρία είναι κατά τρόπο συγκεκριμένο και συνειδητό μεταχριστιανική. Θέλει να παραμερίσει την Ορθοδοξία. Έτσι οι Χριστιανοί βρίσκονται σε μια κοινωνία που τείνει να εντάξει τους ίδιους και τα παιδιά τους σε ένα κοσμοπολίτικο ήθος, που επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής. Όταν αντιστέκονται, θεωρούνται <δυσανεκτικοί>, ακραίοι και αντίθετοι με τον πυρήνα αξιών που διαμορφώνουν την κυρίαρχη κουλτούρα».

ΟΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ



Στό Jonestawn τῆς Γουϊάνας 923 ἄνθρωποι αὐτοκτονοῦν πίνοντας ἀναψυκτικό μέ κυάνιο ὑπακούοντας στον ἱδρυτή καί «μεσσία »τῆς παραθρησκευτικῆς ὀργάνωσης «Τέμπλο τοῦ Λαοῦ»

Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου
Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ

   Ἡ ἐπικινδυνότητα τῶν διαφόρων παραθρησκευτικῶν ὁμάδων τόσο γιά τούς ἀνθρώπους ὅσο καί γιά τό γενικό σύνολο ἐπιβεβαιώνεται κατά τρόπο ἀναμφισβήτητο μέ τίς ἐγκληματικές πράξεις πού ἔχουν διαπραχθεῖ ἀπό ὁρισμένες ἐξ αὐτῶν σέ διάφορα μέρη τοῦ πλανήτη. Ἐν προκειμένω, εἶναι ἰδιαιτέρως χρήσιμο να ὑπενθυμίσουμε ὁρισμένα τέτοια τραγικά περιστατικά πού εἶχαν ὡς συνέπεια τήν ἀπώλεια καί αὐτῆς τῆς ζωῆς τῶν μελῶν – θυμάτων τέτοιων ὀργανώσεων.
• 18 – 11 – 1978. Στό Jonestawn τῆς Γουϊάνας 923 ἄνθρωποι αὐτοκτονοῦν πίνοντας ἀναψυκτικό μέ κυάνιο ὑπακούοντας στον ἱδρυτή καί «μεσσία »τῆς παραθρησκευτικῆς ὀργάνωσης «Τέμπλο τοῦ Λαοῦ» (Peoples Temple) τόν Jim Jones (1931-1978). Ὅσοι ἀρνήθηκαν νά πιοῦν πυροβολήθηκαν ἀμέσως.
• 19 -4-1993. Στό Waco τοῦ Τέξας 88 ἄνθρωποι θά πεθάνουν στο καταφύγιο τῆς ὀργάνωσης ὑπακούοντας στόν David Korech (1959 - 1993) ἀρχηγό τῆς ὀργάνωσης «Κλάδος τοῦ Δαυίδ» (Branch Davidians).  Προηγουμένως εἶχαν πολιορκηθεῖ ἀπό τό FBI γιά πενήντα ἡμέρες.
• 4 -10-1994. Πενήντα τρεῖς ὀπαδοί τῆς παραθρησκευτικῆς ὀργάνωσης «Ναός τοῦ Ἡλίου» (Temple solaire) στήν Ἑλβετία θα αὐτοκτονήσουν ὁμαδικά μέ αὐτοπυρπόληση καί ἄλλα πέντε μέλη τῆς ἰδίας ὀργάνωσης θά αὐτοκτονήσουν τήν ἴδια ἡμέρα στο Μόντρεαλ τοῦ Καναδᾶ. Μεταξύ τῶν θυμάτων ἦταν καί ἕνα βρέφος.
• 22 -3-1995. Μέλη τῆς παραθρησκευτικῆς ὀργάνωσης «Ὑπέρτατη Ἀλήθεια» (Aum Shiri Kyo) πού εἶχε ὡς ἱδρυτή και «μεσσία» τόν Shoko Asahara θα ἐπιτεθοῦν μέ τοξικό ἀέριο Sarin στο μετρό τοῦ Τόκιο. Ἡ ἐπίθεση εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τό θάνατο 11 ἀνθρώπων καί τή μεταφορά στά νοσοκομεῖα 5000 ἀνθρώπων με σοβαρά προβλήματα ὑγείας.

"ΓΙΟΓΚΑ, γυμναστική ή θρησκευτική μέθοδος;"



"ΓΙΟΓΚΑ, γυμναστική ή θρησκευτική μέθοδος;" τιτλοφορείται η ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραφείο Αντιαιρετικού αγώνα της Μητρόπολης Φθιώτιδος και αναλυτικά αναφέρει:

Επειδή και στη Μητρόπολή μας κατά καιρούς, παλαιά και πρόσφατα, σε Ξενοδοχεία Λουτροπόλεων και σε Γυμναστήρια πόλεων και κωμοπόλεων αναπτύσσεται θεωρητικά σε σεμινάρια και εφαρμόζεται πρακτικά η Γιόγκα, ή τουλάχιστον καταβάλλεται κάποια προσπάθεια αυτό να γίνει, σε συνδυασμό με εναλλακτικές θεραπείες , βιολογικές καλλιέργειες και βιολογικά προϊόντα, αξίζει να διαβάσουμε και να ενημερωθούμε από ένα άνθρωπο καθ΄ ύλη αρμόδιο, τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Κ. κ. Αναστάσιο, ο οποίος υπήρξε Καθηγητής της Θρησκειολογίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών, περί του θέματος αυτού, που συχνά τον τελευταίο καιρό χτυπά την πόρτα μας. Ας αναγνώσουμε προσεκτικά το παρακάτω κείμενο που είναι απόσπασμα από γενικότερη μελέτη του στο ιεραποστολικό Περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος: «Πάντα τα Έθνη».

H «ιδεολογία του φύλου» είναι μια «επανάσταση κατά του ανθρώπου»



Η απόλυτη έκφραση της σεξουαλικής επανάστασης του 20ου αιώνα, η ιδεολογία του φύλου, (gender ideology) είναι μια προσπάθεια εγκαθίδρυσης μιας «απάνθρωπης επανάστασης», που αποτελεί «μια ευρύτερη έκφραση της ‘κουλτούρας του θανάτου’»,δήλωσαν οι καθολικοί επίσκοποι της Κροατίας την περασμένη εβδομάδα. Η επανάσταση του «φύλου», όπως είπαν, θα "αλλάξει εντελώς όχι μόνο τα θεμέλια της ζωής στις κοινωνίες και τις θεμελιώδεις αξίες τους, αλλά και τον ίδιο τον άνθρωπο".

Η 49η σύνοδος της Διάσκεψης των Επισκόπων της Κροατίας κάλεσε τους καθολικούς και «κάθε άνθρωπο καλής θέλησης» να αντισταθούν σε αυτόν τον «κίνδυνο που απειλεί τον άνθρωπο και το μέλλον του στη γη».

"Μαζί με κάποιες άλλες σύγχρονες κοσμοθεωρίες, η ιδεολογία του φύλου έχει καθιερωθεί ως ένα είδος πνευματικής δικτατορίας που καταπνίγει χωρίς συμβιβασμούς την προσωπική και την κοινωνική ελευθερία," ανέφερε η δήλωση. "Έτσι αυτή ανθρωπολογική επανάσταση που επιβλήθηκε από πάνω προς τα κάτω, προέρχεται από διάφορα κέντρα εξουσίας και επιδιώκει να τραβήξει μαζί της όλη την ανθρωπότητα".

Η Εκκλησία, αναφέρει η δήλωση, ανταποκρινόμενη στην "σύγχρονη σχετικιστική και αθεϊστική κουλτούρα," πρέπει να πάει πέρα από τα «όρια των πολιτισμών» και να αντιμετωπίσει τα "προβλήματα και τους κινδύνους που προκύπτουν από την ωμή χειραγώγηση της φύσης". Ενώ η τεχνολογία έχει "απελευθερώσει τον άνθρωπο σε μεγάλο βαθμό από τις ιδιοτροπίες της ανθρώπινης φύσης, "έχει την ίδια στιγμή," δημιουργήσει την εντύπωση ότι μπορεί να την συντρίψει ολοκληρωτικά και να την καθυποτάξει.

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Δείτε τι έλεγε ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος για την κρίση της εποχής του



«Επιτρέπει ο Θεός να τραντάζεται η γη, αλλά δεν την καταστρέφει, σείει δυνατά τα πάντα με το σεισμό, αλλά δεν τα κατεδαφίζει, για να μας οδηγήσει στην μετάνοια. Τόσο μεγάλο είναι το πέλαγος της ευσπλαχνίας Του. Γιατί είδε να παραβαίνουμε τις εντολές Του και να Τον πικραίνουμε υπερβολικά. Είδε την επιθυμία μας να αρπάζουμε την ξένη περιουσία, είδε ότι χτίζαμε το ένα σπίτι κοντά στο άλλο και ότι επλησιάζαμε το ένα χωράφι κοντά στο άλλο, με σκοπό να κλέψουμε το διπλανό μας. Είδε ότι δεν ελεούσαμε τα ορφανά και αδιαφορούσαμε για τις χήρες. Είδε τους δασκάλους να κάνουν τα αντίθετα από εκείνα που εδίδασκαν. Είδε μαθητές να προσβάλουν τις σεμνές τελετές της Εκκλησίας με αταξίες που αρμόζουν σε θέατρα. Είδε να ζούμε μέσα στην κακία και να κινούμαστε από φθόνο. Είδε να προσθέτουμε στο φθόνο και την πονηρία. Είδε τις καταιγίδες της υποκρισίας να βυθίζουν σαν βάρκες τους απονήρευτους. Είδε να φονεύουμε σκόπιμα. Είδε ότι αδικούσαμε όσο μπορούσαμε περισσότερο. Είδε να ναυαγεί η αγάπη και να προκόβει η απάτη στο πέλαγος της ζωής. Είδε να αποσκιρτούμε από την αλήθεια και να καταφεύγουμε πρόθυμα στο ψέμα. Και για συνοψίσουμε, είδε να υπηρετούμε τον πλούτο και όχι τον Κύριο» (Εις άγιον Βάσσον, 1, MG 50, 721).

Είναι περιγραφή και της εποχής μας ή όχι;

«Αλίμονο σε κείνους που λένε το κακό καλό και το καλό κακό. Σε κείνου που παρουσιάζουν το φως ως σκοτάδι και το σκοτάδι ως φως. Σε κείνους που προβάλλουν το γλυκό ως πικρό και το πικρό ως γλυκό. Θα αφαιρέσω λοιπόν, λέει ο Θεός, για την ανομία σας από ανάμεσά σας κάθε ισχυρό άνδρα και δυνατή γυναίκα και κάθε άνθρωπο πολεμιστή και δικαστή και κάθε προφήτη και άνθρωπο συνετό. Δεν είναι δε μικρό είδος οργής να στερηθούν και τις προφητείες. Μαζί δε με τον προφήτη,

Μηδενισμού τερατογενέσεις


ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
Η εξάπλωση του Ισλάμ στον σημερινό κόσμο είναι έκπληξη, μαζί και αίνιγμα. Εκπληξη, για τη δυναμική της εξάπλωσης, την ταχύτητα και τις γεωγραφικές της διαστάσεις, την ικμάδα που εμφανίζει αυτή η θρησκεία στα πλαίσια ενός παγκοσμιοποιημένου πολιτισμού ριζικά αντιμεταφυσικού.

Αίνιγμα, γιατί η θρησκεία η ισλαμική, χωρίς να το επιδιώξει, έχει φτάσει να λειτουργεί σαν πόλος συσπείρωσης σε μια διεθνή στράτευση ενάντια στη Δύση χρησιμοποιώντας τους τρόπους και τις πρακτικές της Δύσης.

Το σκάνδαλο οξύνεται από τον αριθμό των θαυμαστών που αποκτά το Ισλάμ στους κόλπους των ίδιων των κοινωνιών της Δύσης: Γηγενείς Δυτικοί γοητεύονται από την ισλαμική θρησκεία, σπεύδουν να προσχωρήσουν σε αυτήν, να παραδοθούν με ολοκληρωτική αφοσίωση στον φανατισμένο αντίπαλο. Ο Βρετανός μασκοφόρος, που αποκεφαλίζει μπροστά στην κάμερα «απίστους» με την άνεση που θα έλιωνε πατώντας την μια κατσαρίδα, είναι φανερό ότι μισεί με πάθος τον πολιτισμό των πατέρων του, την πίστη της μάνας του. Παιδιά, αγόρια - κορίτσια από τις πιο αναπτυγμένες κοινωνίες της Δύσης, μηχανεύονται χίλια-δυο τεχνάσματα για να δραπετεύσουν από τους καταναλωτικούς «παραδείσους» και να φτάσουν στο κράτος των Τζιχαντιστών στο Ιράκ: να θυσιαστούν στον «ιερό πόλεμο» ενάντια στη Δύση. Ποια κίνητρα έχουν, τι τα συνεπαίρνει σε αυτή τη μέθη;

ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΥΦΙΟ ΤΗΣ «ΦΩΤΟΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»


Συνήθως λέγεται ὅτι «ἡ κατάσταση ἔχει ξεφύγει». Αὐτὸ ὅμως δὲν ἀρκεῖ γιὰ νὰ ἀποδώσει τὴν παραπληξία τῆς ἀμετρίας καὶ τὴν φτήνεια τῆς διαδικτυακῆς ματαιοδοξίας ποὺ ἔχουν εἰσβάλει καὶ λογχίζουν σὰν ρομφαία τὴν καρδιὰ (τὴν Λατρεία δηλ. ) τῆς Ἐκκλησίας, ἐν γένει, εἰδικότερα ὅμως στὴν Ἑλλάδα.
. Ἡ «Χρ. Βιβλιογραφία» ἔχει ἀναφερθεῖ ξανὰ στὸ ἴδιο θέμα μὲ πόνο. Ἡ ἐπανάληψη, πληκτικὴ ἴσως, δὲν ἀφορᾶ στὸν «ἔλεγχο» τῆς φωτογραφικῆς ἀμετρίας. (Ἄλλωστε ἐλπίδα γιὰ ἀνάσχεση δὲν ὑπάρχει, καθόσον μάλιστα τὸ παρὸν σημείωμα εἶναι ἰσχνὸ καὶ ἀμελητέο). Ἡ ἐπανάληψη ἀφορᾶ ἁπλῶς στὴν ἐπισήμανση τῆς ἀμετρίας στὰ μάτια μόνο τῶν πολὺ ὀλίγων, οἱ ὁποῖοι ἀκόμη ἐπιμένουν νὰ «βλέπουν», καὶ μαζὶ στὴν ἔκφραση τῆς ὀδύνης ποὺ προκαλεῖται. (Ἀφήνουμε κατὰ μέρος τὸν σκανδαλισμό. Ποιός ἐνδιαφέρεται πλέον γιὰ τέτοια… “παιδαριώδη” στὶς πονηρὲς ἡμέρες μας!). Περισσότερο δὲ τὸ θέμα εἶναι προτεραιότητα προσευχῆς, ὥστε ὁ Θεὸς νὰ μὴ μᾶς μετρήσει τὴν παραμόρφωση τοῦ ἤθους καὶ τῆς Λατρείας τῆς Ἐκκλησίας.
. Σὰν ἄλλη Κίρκη ἡ διαδικτυακὴ προβολὴ ἔχει ζαλίσει Ὑψηλοὺς καὶ Χαμηλούς κι ἔχει διεμβολίσει τὶς καρδιές τους. Ἐντὸς καὶ ἐκτὸς «κόσμου», μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς. Μεθυσμένοι ἀπὸ τὸ εὐφραντικό της ποτό, ἢ πεπεισμένοι ἀπὸ τὰ παραπλανητικά της γλυκόλογα συνωθοῦνται μπροστὰ στὸν φακὸ δίκην μοντέλων, γιὰ νὰ παρελάσουν στὴν ἠλεκτρονικὴ πασαρέλλα. Κι ἂν πάλι δὲν τὸ

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

23 χρόνια μνήμης! Για τον Γέροντα Αγιο Ιάκωβο (τον Τσαλίκη)



Ἀστέρι μεγάλου βεληνεκοῦς ὁ ὅσιος Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης, ὁ θαυμαστὸς Ἡγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Δαβίδ Εὐβοίας, ἔλαμψε στὶς ἡμέρες μας μὲ τὶς ἀστραπὲς τῆς ἁπλότητός του, τῆς καλωσύνης του, τῆς ἰσάγγελης πολιτείας του καὶ τοῦ πλήθους τῶν θαυμασίων του. Ὁ Γέροντας Ἰάκωβος ἀποτελεῖ τὴν προσωποποίηση τῆς ἀγάπης, τὴν ἔμψυχη στηλογραφία τῆς «ἐν Χριστῷ καινῆς ζωῆς», τὸν πρόβολο τῆς ἀρετῆς καὶ τὸ ἔσοπτρο τῆς ταπεινώσεως καὶ τῆς ἐγκρατείας. Ἐνσάρκωνε καὶ βίωνε τὴ Διαθήκη τῆς χάριτος καὶ εὔφραινε ὅσους τὸν πλησίαζαν, ἀφοῦ ἦταν ὅλος «εὐωδία Χριστοῦ» (Β΄ Κορ. β΄ 15).

Τοὺς ἀνέπαυε μὲ τὴ γλυκύτητα τῶν λόγων σου καὶ τοὺς μετέδιδε τὰ ἀγαθὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, «χαρά, εἰρήνη καὶ πραότητα» (Γαλ. ε΄ 22), μὲ τὰ ὁποῖα ἦταν προικισμένος ἐπιβεβαιώνοντας τὴν εὐαγγελικὴ φράση «ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας ὁμιλεῖ ἡ γλῶσσα» (Ματθ. ιβ΄ 34).

Πνευματικὸ ἀνάστημα τῆς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Δαβίδ, στὴ βόρεια Εὔβοια, ὁ Γέροντας Ἰάκωβος, ἐστάλη ἀπὸ τὸ φιλάνθρωπο Κύριο, γιὰ νὰ παρηγορήσει τὸ σύγχρονο παρανομοῦντα Ἰσραὴλ καὶ γιὰ νὰ τὸν νουθετήσει μὲ τὸ παράδειγμα τῆς ἁπλῆς, ἀλλὰ ὁσιακῆς βιοτῆς του καὶ τὴ χάρη τοῦ λόγου του, ὁ ὁποῖος ἦταν πάντοτε «ἅλατι ἠρτυμένος» (Γαλ. β΄ 6). Δὲν γνώριζε πολλὰ γράμματα ὁ Γέροντας, εἶχε ἐπισκιασθεῖ ὅμως, ὅπως οἱ ἁλιεῖς τῆς Γαλιλαίας, ἀπὸ τὴ χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τοῦ σοφίζοντος τοὺς ἀσόφους καὶ κινοῦντος τὰ χείλη τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ Θεοῦ γιὰ πνευματικὴ καθοδήγηση τοῦ λαοῦ πρὸς τὴ σωτηρία.

Οι απλοί χωριάτες ήταν θεόπτες!



π. Νικόλαος Λουδοβίκος

Κάποτε, μου συνέβη ένα γεγονός, ήμουνα νεαρός πρεσβύτερος και διακονούσα σε κάποια χωριά έξω από την Θεσσαλονίκη και ταυτόχρονα ήμουνα βοηθός στην θεολογική σχολή ενός πολύ μεγάλου θεολόγου.
Αυτό το οποίο ζούσα, γράφοντας και την διδακτορική διατριβή μου στην θεολογική σχολή ταυτόχρονα, ήταν μια φοβερή αντίθεση. Από την μία στην θεολογική σχολή είχα επαφή με τα μεγάλα της θεολογίας και παράδοξα και τα δυσνόητα και τα βαθυνόητα και από την άλλη σαν ένας παπάς σε 10 χωριά που μου είχε αναθέσει ο τότε επίσκοπός μου, τρία-τέσσερα χωριά στα οποία πήγαινα και έκανα τον ιεροκήρυκα, αυτό έκανα τότε. Ένοιωθα φοβερή μοναξιά, διότι δεν με καταλαβαίνανε, ή εγώ ευθυνόμουνα που δεν με καταλαβαίνανε.
Έλεγα λοιπόν πέντε πράγματα, έβλεπα ότι ο κόσμος έ, άκουγε ότι άκουγε, γύρναγε έσκυβε το κεφάλι και εντάξει συνέχιζε κανονικά την ζωή του, σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Η μοναξιά αυτή ήτανε βαρύ αίσθημα, έλεγα μα τι κάνω εγώ σαν παπάς αυτή την στιγμή, τι νόημα έχει να ξαναπάω την Κυριακή και να ξαναμιλήσω στον τάδε, χωριό αφού πάλι… ναι, δεν μπορούσα, δεν λέω ότι είναι εύκολο αλλά, σήμερα σας είπα διάλεξα να μιλήσω δύσκολα, θέλω να πω πιστεύω ότι το ακροατήριο έχει τέτοιες δυνατότητες, αλλά έμαθα πολλά από τότε, πάντως είχα μεγάλη δυσκολία. Λοιπόν κάποια στιγμή μου συνέβη το εξής θαυμαστό γεγονός, με το οποίο ο Θεός σαν να μου έμαθε πολλά πράγματα.Μια από αυτές τις Κυριακές, τελείωσε η Θεία Λειτουργία, μου λέει ο παπάς, ένας απλός παπάς και δύο απλοί-απλούστατοι επίτροποι, αγράμματοι άνθρωποι, πάμε να πιούμε πάτερ έναν καφέ, προτού φύγεις. Μην φύγεις έτσι, εντάξει. Τελειώνει η Λειτουργία, εγώ πάντα θλιμμένα πολύ μέσα στην μοναξιά κλπ. Και πάμε να πιούμε τον καφέ στην πλατεία του χωριού. Εκεί λοιπόν που πίναμε τον καφέ, ξαφνικά γυρίζει ο ένας από τους επιτρόπους, με κοιτάζει και μου λέει:

Ξυλούρης, Καρέζη - ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ (Πολυτεχνείο 1973)


"Το Μεγάλο Μας Τσίρκο", Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης, Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης & Τζένη Καρέζη, 1974. 

ΣΤΙΧΟΙ:

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Νέο Λύκειο: Τα εξεταζόμενα μαθήματα...και η ουσία



Τα εξεταζόμενα μαθήματα...

Εδώ και μήνες, έχει δοθεί πολύς χώρος από την κυβέρνηση και τα αστικά ΜΜΕ στη συζήτηση για το ποια θα είναι τα εξεταζόμενα μαθήματα στις πανελλαδικές εξετάσεις για την πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση και αν σε αυτά θα περιλαμβάνεται η Πληροφορική ή η Χημεία κ.ο.κ. Πρόσφατα, ο υπουργός Παιδείας κατέθεσε τροπολογία, με την οποία αφαιρεί τη Χημεία ως εξεταζόμενο μάθημα για την πρόσβαση σε κάποιες σχολές, αφαιρεί επίσης τη Λογοτεχνία και εισάγει ως εξεταζόμενο μάθημα για την πρόσβαση σε κάποιες σχολές την Πληροφορική. Ακολούθησε νέο κύμα διαμαρτυριών από τις επιστημονικές ενώσεις των φιλολόγων και των χημικών.

... και η ουσία

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι κάθε μάθημα έχει την αξία του. Ωστόσο, αυτή η «φαγωμάρα» για το ποιο μάθημα θα είναι εξεταζόμενο στις πανελλαδικές και ποιο όχι, καταντάει αποπροσανατολιστική. Οδηγεί να νοιαζόμαστε για το τι εξετάζεται στις πανελλαδικές εξετάσεις κι όχι το τι διδάσκεται στο Λύκειο, λες και οι πανελλαδικές είναι που καθορίζουν τη μόρφωση ενός μαθητή στα τρία χρόνια του Λυκείου. Είναι μια λογική που αποθεώνει το «νέο Λύκειο», που είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση, είναι λογική που νομιμοποιεί την απώλεια του μορφωτικού - παιδαγωγικού χαρακτήρα του Λυκείου και τη μετατροπή του σε προγυμναστήριο για τις εξετάσεις. Γι' αυτό και όσο δίκαιες και σωστές κι αν φαίνονται επιμέρους παρατηρήσεις των επιστημονικών ενώσεων, χάνουν το δίκιο τους αν τις δούμε στο κάδρο της συνολικής αντιπαράθεσης για τα εξεταζόμενα μαθήματα, σε ένα σύστημα πρόσβασης που από την αρχή μέχρι το τέλος του είναι αντιδραστικό και αντιπαιδαγωγικό.

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕΓΑ Ο... "ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ".



"«Μέ αστείο τρόπο έλεγα στούς Λατίνους ότι οι αντιλήψεις τής λατινικής παραδόσεως περί Παραδείσου είναι ακριβώς οι ορθόδοξες αντιλήψεις περί Κολάσεως"
Παράδεισος καί Κόλαση
«Εμπειρική Δογματική,
κατά τίς προφορικές παραδόσεις τού π. Ιωάννου Ρωμανίδη»,
Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Αγ. Βλασίου Ιεροθέου.
****
Επειδή στόν Παράδεισο οι δίκαιοι θά ζούν τήν «αεικίνητη στάση» καί τήν «στάσιμη κίνηση», ενώ στήν Κόλαση θά υπάρχη «παύση τής προόδου», γι’ αυτό η δυτική παραδείσια στάσιμη ευδαιμονία ομοιάζει μέ τήν Ορθόδοξη διδασκαλία γιά τήν Κόλαση.
«Μέ αστείο τρόπο έλεγα στούς Λατίνους ότι οι αντιλήψεις τής λατινικής παραδόσεως περί Παραδείσου είναι ακριβώς οι ορθόδοξες αντιλήψεις περί Κολάσεως. Καί τό έχω γράψει κιόλας έτσι, δηλαδή υπό τύπον αστειότητος, ότι ο Παράδεισος ο δικός τους γιά μάς είναι η Κόλαση, αυτή η ικανοποίηση τών επιθυμιών καί η παύση, άς πούμε, τής προόδου...». ..
.
Επίσης, στήν Δύση αναπτύχθηκε η άποψη ότι Παράδεισος είναι νά βλέπη κανείς τόν Θεό, ενώ Κόλαση είναι η έλλειψη τής θεοπτίας ή καί η απουσία τού Θεού. Όμως, Κόλαση δέν είναι η απουσία τού Θεού, αλλά η παρουσία τού Θεού ως πυρός-φωτιάς.
«Παράλληλα μέ αυτές τίς θεωρίες τού Δάντη (Dante) πού βγαίνουν από τήν φραγκική παράδοση πού έχουν ως πηγή όχι ακριβώς τόν Αυγουστίνο, αλλά ρίζες στόν Αυγουστίνο, υπήρξαν οι θεωρίες αυτές τού Μεσαίωνα σέ συνδυασμό μέ τίς φραγκικές θεωρίες περί Κολάσεως καί Παραδείσου πού εκφράζονται τόσο ωραία στούς σχολαστικούς θεολόγους, στόν Δάντη (Dante), στούς νεωτέρους συγγραφείς, όπως είναι ο Μίλτον ο Εγγλέζος ή ο Τζέϊμς Τζόϊς (James Joyce) ο Ιρλανδός στά ποιήματά τους καί βλέπει κανείς ολοζώντανα τήν μεσαιωνική φραγκική αντίληψη περί Παραδείσου καί Κολάσεως.