Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

«Προεπιβουλεύειν χρη» και «προαμύνασθαι»

ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ

Στην λογίαν, άκρως πεπαιδευμένην βυζαντινή μουσική, υπάρχει εκτός των χορωδών και ο Μονοφωνάρης. Ή και Κολοφωνάρης καλούμενος. Η ευτυχής ιδιότης του μονοφωνάρη είναι ότι συζεί με τις άλλες ενηχηματικές «θέσεις» μέσα στην χορωδίαν, με τα «λέγε» και τα «πάλιν» των ψαλτών.

Κι έτσι ο μονοφωνάρης δεν είναι μια φωνή βοώντος εν τη ερήμω της παρ' ημίν ραγιάδικης δικομματίλας. Αυτό πράττει η βυζαντινή μας λογία υμνωδία: Μονοφωνάρης εν χορωδία, ο με την καλήν φωνήν Καλοφωνάρης. Ετσι κι εγώ μετά την εισβολή στην Κύπρο.

Θες απ' τους καημούς και τα πάθια του ελληνικού κόσμου, θες κι απ' την αντάρτικη του ΕΛΑΣ και του ΕΑΜ καλλιφωνία, όπου με είχαν μεγαλώσει, μόλις άρχισα από το 1968, να διδάσκω στο Πανεπιστήμιο Παρίσι 8, ως πρόσφυξ, (κατά τη γιαγιά μου, την Πολίτισσα), καταπιάστηκα με το «αποτροπήν τί να έχειν». Η γαλλική ακαδημαϊκή κοινότης το λέει αυτό, με μία γνησίως γαλλική λέξη από τα κατάβαθα του γαλατικού της χωριού με τον αντιστασιακόν Ομπελίξ: το λέει «polemologie». Μ' αυτήν την δύσκολη για μένα ξενική λέξη κατέτριψα εμαυτόν, σ' όλη μου τη γαλλική πανεπιστημιακή μου fama-φήμη, κι έστι δίδαξα πολεμολογίαν. Δηλαδή, Θουκυδίδην. (Η δυσκολία του έγκειται στο ότι στα ελληνικά, ο Θουκυδίδης είναι δυσκολώτερος απ' ό,τι σε ξένες μεταφράσεις κι έτσι εξηγείται ότι οι πλινθογεμείς ημέτεροι κομματίσκοι δεν μπορούν να τον αναγνώσουν και εφαρμόσουν... Δύσκολη, ατάσθαλος και δαιμονιώσα η ελληνική... κατά Βερναδάκην.

Το ακροτελεύτιον εναρκτήριον, που σου διδάσκει ο Θουκυδίδης είναι, ότι κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε. Προ-επιβουλεύειν χρη ή αντ- επιβουλεύειν, αν θέλεις να απο-τρέψεις (αποτροπήν τινα έχειν) το εναρκτήριον λάκτισμα όνου, που γαϊδουροφέρνουν οι Τούρκοι γύρω γύρω μας, κατά τα πρόσφατα, τουλάχιστον, χίλια έτη της μεταξύ μας συνυπάρξεως, από το Μάτζικερτ, Μυριοκέφαλον, το Νο 31328 του Βενάζη και Μύριες όσες κεφαλές σφαγμένες, ελληνικές. Χίλια έτη ελληνοτουρκικής φιλίας είναι αυτά, με το τουρκικόν «αρπαλίκιον», σφαγείον και Τούρκους τουρίστες εκδοροσφαγείς του Μπουτάρη και του Νικητηρά Σταματελόπουλου από το χωρίον Τουρκολέκα του Δήμου Φαλαισίας, του ΕΛΑΣ.

Κάλλιο γαϊδουρόδενε, λοιπόν, το τουρκικό λάκτισμα όνου, παρά γαϊδουρογύρευε, μετά, τα σπασμένα και τα σφαγμένα.

Πώς; Με τον έντρομο, προληπτικό, σωτηριολογικό φόβο του Θουκυδίδη, διότι ο φόβος φυλάει τα έρημα και «τα πάντα υπό δέους συνίσταται» ενώνονται, συμμαζεύονται κάνοντας ένα γύρω γύρω αμυντικό γύρω από τος βιος τους και τον βίον τους. Πώς και πότε; Μα ένας είναι ο θουκυδίδειος γνώμων: όταν είσαι ο πιο αδύνατος, τότε και πάντοτε, τότε, πρέπει να προ-επιβουλεύεις εσύ. Πριν. Πριν από τον ισχυρότερον ίσως άλλον, ή από εκείνον που εκδηλώνει συνεχώς το «αεί επιχειρείν» του.

ΗΤουρκιά ισχυρή-ανίσχυρη, μπλόφα-ξεμπλόφα, είναι ες αεί επίμονη. Εμμένουσα, επιμένουσα, εμμενετική και επίμονη. Γι' αυτούς, το «Επ' εκείνοις δε όντος του αεί επιχειρείν» (Γ12 Θουκ.), άρα εμείς; Εμείς πρέπει «ουκ ανταναμείναντες...» να μην αναμένουμε, μετά από τη δική τους διαρκώς διαρκή πρωτο-βουλίαν. Αλλά: αλλά «εφ' ημίν είναι δει το προ-αμύνασθαι». Προ! Δει, προ. Πριν! Από τα Πριν. Προ-μηθείς. Οχι Επι-μηθείς! Κι όλα αυτά τα αυτόδηλα, εμείς πρώτοι τα δηλώσαμε. Κι εμείς, η δικομματίλα ή ή «άψογος στάσις» ή εμείς «το προκεχωρημένον φυλάκιον του ελεύθερου κόσμου» εμείς οι «ανήκομεν εις την Δύσιν» μας, οι δύοντες εμείς, ποτέ αυτά τα παντοδικά μας, δεν τα εφαρμόσαμε. Γιατί, άραγε; Μόνον επειδή είμαστε οι διαρκώς ηττημένοι; ...ο εφιάλτης θα φανεί στο τέλος και οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε; Ομως «Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Αθω...». Η μόνη επιστημονική απάντηση στην απορία μου, στο γιατί άραγε, η κοτζαμπάσικη Ελλάς, μετά από το '21 (πλην Βενιζέλου και ΕΑΜ), επιστημονική, λέγω κι όχι ψυχολογίζουσα, γιατί δεν εφαρμόζει το κάλλιο γαϊδουρόδερνε, είναι διότι δεν έχει διαβάσει Θουκυδίδη (όταν προ εικοσαετίας με εκάλεσαν οι Ενοπλες Δυνάμεις για διαλέξεις στους επιτελικούς αξιωματικούς, ανεκάλυψα - έντομος για το αφύλακτόν μας, ότι ήμαστε -τότε- η μόνη εν όπλοις χώρα του Πλανήτη που δεν εδίδασκε -φυλαχτό της- τον γεννήτορά μας Θουκυδίδη...). Είναι τυχαίο, άραγε, ότι οι μόνες εξαιρέσεις μας, Λευτεράκης Βενιζέλος και ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, υπήρξαν έτσι, διότι, ο μεν των «ξυπόλυτων» Κρητίκαρας είχε μεταφέρει στα τότε του ελληνικά τον Θουκυδίδη, το δε ΕΑΜ-ΕΛΑΣ είχε μεταφέρει στα βουνά, ολόκληρη την κλεφτουριά του 1821! Δηλαδή, είχε εφαρμόσει εις το ακέραιον το Αντάρτικο προεπιβουλεύειν -προαμύνασθαι- προεπιχειρείν το Α140, Α141, Β63, «τας μετά φόβου παρασκευάς ασφαλεστάτας» - ΣΤ' 34, το «προ - πριν - φιλαξάμενος», ΣΤ 38.

Δηλαδή, η Κλεφτουριά και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ήταν ολόκληρος ο Θουκυδίδης! Τον είχαν στη γροθιά τους!

Σε επόμενο σχεδίασμα, Θεού (σίγουρα), αλλά κυρίως Νταβούτογλου επιτρέποντος, θα δείξω πως λίγο - πολύ διά του ραγιαδισμού τους, και πολύ - πολύ με την αγραμματοσύνη τους, τα ημέτερα εκσυγχρονιστήρια και ευρωλιγούρια, που μας κυβερνούν, βλέποντας -σωστά!- πως είμαστε αδύνατοι, κάνουν τα ακριβώς αντίθετα, απ' αυτά που λέει ο Θουκυδίδης, ότι πρέπει να κάνουν οι αδύνατοι! «Τον γαρ εχθρόν, ούχ ων δρα μόνον, αλλά και της διανοίας προ-αμύνεσθαι χρη...», (Ζ, 38). Αν έχετε, ρε ευρωλιγούρια, διάνοιαν. Αλλοιώς, λέτε «ευχαριστώ» στους Μεμέτηδες, που σας αφήνουν, προσωρινώς, το χωράφι 3 στη Μύκονο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου