Τέθηκε σήμερα σε λειτουργία ο διαδικτυακός τόπος υποβολής θεμάτων για τη
συγκρότηση της Τράπεζας Θεμάτων που θα χρησιμοποιηθούν για τις
εξετάσεις της Α΄ τάξης Γενικών και Επαγγελματικών Λυκείων.
Δείτε τις σχετικές οδηγίες και υποβάλετε θέματα στην ιστοσελίδα
Οι βουλευτές του ιταλικού κοινοβουλίου EugeniaRoccella
και Alessandro Pagano(φώτο) έχουν εισαγάγει ένα νομοσχέδιο στη Βουλή που θα καθορίζει
τα δικαιώματα των γονιών για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την εκπαίδευση των
παιδιών τους, ιδιαίτερα για τα ζητήματα ηθικής.
Η κίνηση αυτή έρχεται ως απάντηση στις αυξανόμενες ανησυχίες
από κάποιους βουλευτές, ομάδες γονέων και οργανώσεις για τα πολιτικά δικαιώματα,
ότι η ιταλική κυβέρνηση πιέζεται από οργανωμένους ακτιβιστές στο να προωθήσει
την λεγόμενη «ιδεολογία του φύλου» (Gender Ideology) σε σχολεία και άλλα ιταλικά ιδρύματα.
Ο σκοπός του νομοσχεδίου, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου η Roccella (φώτο), είναι να «επαναβεβαιώσει και να διασφαλίσει το θεμελιώδες δικαίωμα της εκπαιδευτικής
επιλογής των γονέων, όπως ορίζεται, μεταξύ άλλων, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού».
Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.) στο πλαίσιο της Πράξης ‘ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΗΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ - ΕΠΑΛ)’ προσκαλεί την εκπαιδευτική κοινότητα να υποβάλλει προς κρίση, με στόχο να ενταχθούν στην Τράπεζα Θεμάτων Διαβαθμισμένης Δυσκολίας για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, θέματα για τα εξεταζόμενα μαθήματα της Α’ Τάξης των Ημερήσιων Γενικών Λυκείων, της Α’ και Β’ Τάξης των Εσπερινών Γενικών Λυκείων και της Α’ Τάξης Ημερήσιων και των Εσπερινών ΕΠΑΛ.
Στην εγκύκλιο που
δημοσιεύουμε παρακάτω ο Υπουργός Παιδείας δίνει σαφείς οδηγίες προς
τους Περιφερειακούς Διευθυντές Εκπαίδευσης για άμεση (μέχρι τέλος
Ιουνίου) εφαρμογή της αξιολόγησης των διοικητικών υπαλλήλων που
υπηρετούν στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης αλλά και στις σχολικές μονάδες
(επιστάτες, γραμματείς σχολείων κ.α.). Χαρακτηριστικά σημεία της
εγκυκλίου είναι ο άμεσος (μέχρι σήμερα!) επιμερισμός ποσοστών επί του
συνόλου των υπαλλήλων στον οποίο πρέπει να προβούν οι Περιφ. Διευθυντές
με βαθμολογία:
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - % ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
9-10 ή (από 9,1 -10) έως και 25% των υπαλλήλων
7-8 ή (από 7,1-8,9) Έως και 60% των υπαλλήλων
1-6 ή (από 1-6,9) 15% των υπαλλήλων
Επιπλέον στην εγκύκλιο προβλέπεται (είναι υπογραμμισμένο στο κείμενο) ότι "Η μη τήρηση των ποσοστών αυτών από τους
αξιολογητές συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα της
παράβασης υπαλληλικού καθήκοντος...".
Πρόταση
για τη αναβάθμιση της λειτουργίας των Περιφερειακών Επιμορφωτικών
Κέντρων (ΠΕΚ) και της παρεχόμενης επιμόρφωσης επεξεργάζεται το
Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ). Στόχος της αναβάθμισης είναι
να υπάρχουν υποστηριχτικές δομές και να παρέχονται προγράμματα
επιμόρφωσης, τόσο κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας - διάρκειας άσκησης του
επαγγέλματος των εκπαιδευτικών ,όσο και την παροχή επιμόρφωσης των
εκπαιδευτικών που κρίνονται ανεπαρκείς από την εφαρμογή της αξιολόγησης. Τα βασικά σημεία της πρότασης, τα οποία δημοσιεύει το esos, είναι τα ακόλουθα: 1.Τα
ΠΕΚ ασκούν γενικό επιμορφωτικό έργο για τους εκπαιδευτικούς της οικείας
περιφέρειας ή και άλλων περιφερειών που αναφέρεται σε κεντρικά θέματα
της εκπαίδευσης και εκπαιδευτικής πολιτικής, σε καινοτομίες και
εκσυγχρονισμούς της εκπαίδευσης, καθώς και στις επιμορφωτικές ανάγκες
που προκύπτουν με την εφαρμογή του Π.Δ.152/2013 (Α΄ 240) , της
αξιολόγησης στελεχών και εκπαιδευτικών και της ΥΑ 30972/Γ1/2013 (Α΄
614) για την Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου. Επίσης υλοποιούν
προγράμματα, με απόφαση του ΥΠΑΙΘ, που προτείνονται από το ΙΕΠ, την
ΑΔΙΠΠΔΕ ή το ΕΚΔΔΑ όσον αφορά προγράμματα για εκπαιδευτικούς, ή την
Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης, ή την Διοικούσα Επιτροπή κάθε ΠΕΚ.
Η διοίκηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής , που είναι το πλέον αρμόδιο όργανο, ύστερα από συνεδρίαση, εισηγήθηκε με εμπιστευτικό έγγραφο (το οποίο δημοσιεύει κατ αποκλειστικότητα το esos) προς τον υπουργό Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο, τα παρακάτω, σχετικά με τον καθορισμό του Σχολικού και Διδακτικού έτους, της περιόδου διδασκαλίας μαθημάτων, των αργιών και διακοπών: 1. Το σχολικό και το διδακτικό έτος να αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου. 2. Τα μαθήματα να αρχίζουν στις 6 Σεπτεμβρίου. 3. Στις 7 Ιανουαρίου, ημέρα εορτής του Αγίου Ιωάννη, να γίνεται μάθημα. 4. Η 30ή Ιανουαρίου να χαρακτηρισθεί ως ημέρα εορτής κατά την οποία γίνεται εκκλησιασμός και δραστηριότητες σχετικά με την προσφορά των Τριών Ιεραρχών στα γράμματα. 5. Τα μαθήματα στο Νηπιαγωγείο και στο Δημοτικό να λήγουν στις 15 Ιουνίου και στο Γυμνάσιο και το Λύκειο (ΓΕ.Λ. και ΕΠΑ.Λ.) στις 31 Μαΐου. 6. Το σχολικό έτος στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση να λήγει στις 30 Ιουνίου. Το τελευταίο 10ήμερο του Ιουνίου να αξιοποιείται για επιμορφωτικά σεμινάρια. 7. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, και εφόσον το επιβάλλουν οι ανάγκες των Πανελλαδικών Εξετάσεων, να παρατείνεται το διδακτικό έτος, όσον αφορά μόνον τα Λύκεια ,και μέχρι τις 10 Ιουνίου. ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ Η πολιτική ηγεσία του υπουργείο Παιδείας επεξεργάζεται το Προεδρικό Διάταγμα, βασισμένο στην παραπάνω πρόταση του ΙΕΠ. Στο Προεδρικό Διάταγμα εκτός απροόπτου συμπεριλαμβάνεται και η σχολική ανάπαυλα την εβδομάδα της Καθαρής Δευτέρας.
Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Νίκου Δήμου για το Άγιο Φως, ο Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. καθηγητής κ. Μιχαήλ Γ. Τρίτος έστειλε στον κ. Δήμου την ακόλουθη επιστολή.
Αγαπητέ κ. Δήμου,
Με όλη την εκτίμηση που τρέφω στο πρόσωπό σας, τώρα που κόπασε ο θόρυβος από τις πρόσφατες δηλώσεις σας, επιτρέψτε μου νηφάλια και πολιτισμένα να καταθέσω και εγώ τους δικούς μου προβληματισμούς ως απάντηση στις ενστάσεις σας.
Ο αείμνηστος ακαδημαϊκός Γεώργιος Μέγας είχε γράψει κάποτε γι΄ αυτούς που αμφισβητούν το γεγονός της Αναστάσεως και γενικότερα τα θέματα υπερφυσικού χαρακτήρα του Χριστιανισμού:
«Μπορείς να πάρεις σκεπτικιστή, ψευτομορφομένε, ψευτοσοφέ, όποια στάση θέλεις αντίκρυ στο μύθο και το δόγμα. Μπορείς να πάρεις το παγερό λεπίδι της κοινής λογικής και να κρεουργήσεις όσα η πίστη με τον πυρετό του υπέρλογου έχει δημιουργήσει. Είτε νοιώθεις όμως είτε μη, είτε το θέλεις είτε όχι, βρίσκεσαι και συ μέσα σ΄ αυτές τις τρεμάμενες φλόγες, σ΄ αυτό το φωτερό πέλαγος, που χορεύει- έστω και σβησμένο το κερί σου…».
Το καλό με την Ανάσταση του θεανθρώπου είναι ότι -γλωσικο-λογικώς- επιβάλλει την Επανάσταση του ανθρώπου. Τόσον αρρήκτως συνενωμένα εις Εν, το εν «ου εστί χρεία», ανάμεσα στην Ανάσταση και την Επανάσταση. «Χριστός ανέστη» σημαίνει συμπαντικώς, ότι Ανθρωπος επανέστη, εξανέστη και επαναστάτησε. Η μόνη μικρή οντολογική προσθήκη είναι, ότι ο Χριστός ανέστη άπαξ, λόγω αθανάτου αφθαρσίας, ενώ ο Ανθρωπος ξανασταυρώνεται συνεχώς, λόγω πεπτωκυίας, πεσμένης φθαρτότητας.
Αρα; Αρα ο Ανθρωπος επ-ανέστη, ξανά και ξανά, επειδή ξανά και ξανά τον ρίχνουν κάτω ο Ιούδας, ο Ναιναίκος, οι τροϊκανοί και οι ιθαγενείς γερμανοτσολιάδες. Αρα, ξανά και ξανά, Αντάρτικο ΕΑΜ τού πρέπει, του νικημένου ανθρώπου, του ηττημένου από τη μοχθηρία των τριάκοντα αργυρίων και την απληστία του νεκροσίτου Αδη των «αγορών». «Σήμερον ο άδης στένων βοά», και σήμερον «ο άδης επικράνθη», μόνον όταν κάθε φορά, ξανά κα ξανά, ο πεσμένος Αντάρτης ξαναορθώνεται ανεστημένος κι επαναστατημένος, θραύοντας τους μοχλούς του κακομνημονίου Αδου.
Και εξαίφνης, μέσα από την αργόσυρτη διάρκεια της Ιλιαδορωμηοσύνης, μας χαρίζεται τέτοια συμπόρευση αντάρτικη από τον Μέγα Βασίλειο και τον Οδυσσέα Ελύτη, αντάμα: «Ο Αδης ουκ είπεν αρκεί! Ουδέ ο πλεονέκτης είπέ ποτε αρκεί!»
Ετσι μας νουθετεί η πολιτική θεωρία του Μεγάλου Βασιλείου «από την Καισαρεία», «συ 'σαι αρχόντισσα, αρχόντισσα κυρία» του καθ' ημάς πολιτεύματος.
Αφιέρωμα στη νέα γενιά μεταναστών της Σουηδίας έκανε το ευρωπαϊκό δίκτυο Euronews, ρεπόρτερ του οποίου ταξίδεψε στο Γκέτεμποργκ και μίλησε με πολλούς εκπατρισμένους Έλληνες που εγκατέλειψαν τη χώρα τους προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.
Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ, «σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, τα τελευταία τρία χρόνια περίπου 1,4 εκατομμύρια Έλληνες έχουν ακολουθήσει το ίδιο μονοπάτι, καθώς η οικονομία της χώρας αγωνίζεται υπό το βάρος της λιτότητας που επιβάλει το ΔΝΤ». Οι περισσότεροι δοκιμάζουν την τύχη τους στην Γερμανία, την Αγγλία, το Βέλγιο, την Ελβετία και τη Σουηδία.
Το 2012 2.254 Έλληνες εγκαταστάθηκαν στη Σουηδία, δηλαδή 45% περισσότεροι απ' ό,τι την περασμένη χρονιά.
Η δημοσιογράφος του Euronews Έφη Κουτσοκώστα ταξίδεψε στοΓκέτεμπουργκ της Σουηδίας και μίλησε με Έλληνες νεο-μετανάστες για την απόφασή τους να αφήσουν την χώρα τους, την προσαρμογή στο νέο τους περιβάλλον αλλά και τα όνειρά τους για το μέλλον.
Η ελληνική νεολαία σήμερα μπορεί να έχει διάφορα τρωτά. Να φοβάται τον πολύ μόχθο, να αδιαφορεί για ουσιαστικά θέματα, να απορρίπτει δίχως έρευνα σοβαρά νοήματα, να παρασύρεται εύκολα από επιπόλαιες ιδέες. Από την άλλη όμως διατηρεί μεγάλη δίψα για την αλήθεια, μια αναζήτηση για τη γνησιότητα, έχει καλές ευαισθησίες, έναν ωραίο αυθορμητισμό, ευφυία, αυταπάρνηση και ανθρωπιά.
Έχει μια επιφύλαξη για την εκκλησία, που τη συνδυάζει με λάθη εκπροσώπων της. Τον πατριωτισμό σαν να τον φοβάται ύστερα από τα αντιρατσιστικά κηρύγματα κάποιων μοντέρνων απάτριδων. Ειρωνεύεται τους πολιτικούς που έδωσαν αρκετά επιχειρήματα αναξιότητας και φαυλότητας, αλλά δυστυχώς και την πολιτική. Δεν την εμπνέει το ιερό παρελθόν και τη φοβίζει αρκετά το μέλλον. Σε πολλά είναι δικαιολογημένη η στάση των παιδιών μας, αφού γνώρισαν την υποκρισία των μεγάλων που δεν τηρούσαν αυτά που φώναζαν.
Δεν με δυσκολεύουν τα όποια ερωτήματα των νέων, αλλά η από αδιαφορία σιωπή τους. Θα μπορούσα να βοηθήσω, να συνδράμω στην έρευνα, στον έλεγχο, στην αποκάλυψη, στη διαφώτιση. Ο προβληματισμός δεν είναι κακός, η αγωνία είναι καλή όταν κινείται από ενδιαφέρον για μάθηση και λύση αποριών. Είναι συμπαθή τα νεανικά πρόσωπα με τα σπινθηροβόλα μάτια και τις καλοδιάθετες ενστάσεις από διάφορες δουλικές, φοβισμένες, άβουλες και κακομοίρικες στάσεις. Ο καλοπροαίρετος μελετητής και γνήσιος αναζητητής της αλήθειας σίγουρα θα βρει φως, διέξοδο, πληροφορία, αναψυχή και ανάταση.
Προσωπική μαρτυρία για το Άγιο Φως
του κ. Λυκούργου Μαρκούδη,
υπεύθυνου
προγράμματος του ραδιοφωνικού σταθμού Πειραϊκή Εκκλησία.
Άνθρωποι που θέλουν να
αυτοαποκαλούνται "ορθολογιστές", ΧΩΡΙΣ να έχουν πάει ποτέ να
παρατηρήσουν από κοντά το ίδιο το φαινόμενο του Αγίου Φωτός,
φτιάχνουν χημικά και λαμπάδες, και σκαλίζουν αρχαίες (αστήρικτες)
δηλώσεις άλλων, πεπεισμένοι για την υποτιθέμενη απάτη. Και θέλουν να
"ξεχνούν" ότι κάποιοι άνθρωποι ΠΗΓΑΝ εκεί, και έδωσαν τη μαρτυρία
τους!
Σοφία:
Θέλω να μιλήσουμε γι’ αυτό το πολύ σημαντικό θέμα, που είναι το
Άγιο Φως.
Άκουσες
κάτι στην τηλεόραση; Μπορώ να σου πω ότι δεν άκουσα τίποτα εγώ.
Λυκούργος: Ούτε εγώ. Με πήραν τηλέφωνο χθες και μου είπαν
τι γινότανε. Εν πάση περιπτώσει δεν το είδα. Αλλά είναι
δεδομένο ότι τέτοιες εβδομάδες, μια εβδομάδα πριν το Πάσχα, όπως
και πέρυσι και πρόπερσι, θα ασχοληθούν με το Άγιο Φως.
Εάν δεν
θέλει κάποιος να το πιστέψει είναι δικαίωμά του. Μπράβο του, μη
το πιστέψει! Δεν θα πάμε με το πιστόλι, να του το βάλουμε στο
κεφάλι και να του πούμε ότι είναι αλήθεια. Όπως σε καμία
περίπτωση δεν θα πάρουμε τους κυρίους επιστήμονες, συγγραφείς,
ειδήμονες, κ.τ.λ. που ξαφνικά αρχίζουν να μας λένε ότι το Άγιο
Φως ανάβει με το φωσφόρο, για να τους πούμε «Ελάτε εσείς, να
πάμε στον Πανάγιο Τάφο να δώσετε τα δικά σας κεριά». Όχι,
αγαπητέ! Δεν θα σας πάρουμε να πάτε στον Πανάγιο Τάφο, δεν σας
θέλουμε στον Πανάγιο Τάφο. Είναι θέμα πίστης κι αν κάποιος δεν
το πιστεύει είναι δικαίωμά του.
Την Κυριακή των Βαΐων (13-4-2014) εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων κυρός Θεόκλητος και την Μ. Τετάρτη (16-4-2014) εψάλη η εξόδιος ακολουθία του στον Μητροπολιτικό Ναό Ιωαννίνων, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, με την παρουσία πολλών Ιεραρχών της Εκκλησίας, Κληρικών, Μοναχών και λαϊκών. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, που συνδεόταν πολλά χρόνια μαζί του, κατέθεσε στεφάνι στο φέρετρό του, με έκδηλη συγκίνηση.
Την Κυριακή των Βαΐων (13-4-2014) εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων κυρός Θεόκλητος και την Μ. Τετάρτη (16-4-2014) εψάλη η εξόδιος ακολουθία του στον Μητροπολιτικό Ναό Ιωαννίνων, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, με την παρουσία πολλών Ιεραρχών της Εκκλησίας, Κληρικών, Μοναχών και λαϊκών. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, που συνδεόταν πολλά χρόνια μαζί του, κατέθεσε στεφάνι στο φέρετρό του, με έκδηλη συγκίνηση.
Μετά την εξόδιο ακολουθία επέστρεψα στην Ναύπακτο και άφησα τον εαυτό μου εν σιωπή και προσευχή να θυμηθή όλα τα γεγονότα που έζησα κοντά του, τις ευεργεσίες που δέχθηκα από αυτόν και τις πάμπολλες συζητήσεις που είχαμε κατά καιρούς για διάφορα θεολογικά, εκκλησιαστικά, κοινωνικά και επίκαιρα εκκλησιαστικά ζητήματα όλο αυτό το διάστημα της γνωριμίας μας.
Ως ένα μνημόσυνο θα ήθελα να καταγράψω μερικές από αυτές τις ενθυμήσεις, με πολλή αγάπη και ευγνωμοσύνη.
Με απόφαση του Υφυπουργού Παιδείας Συμεών Κεδίκογλου ορίζεται η «Ανατύπωση εγκεκριµένων διδακτικών βιβλίων (ως έχουν) για την Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξη Ηµερησίων ΕΠΑ.Λ. και Α΄, Β΄, Γ΄ και ∆΄ τάξη Εσπερινών ΕΠΑ.Λ. για το σχολικό έτος 2014-2015».
Για τα Θρησκευτικά στην Α΄ τάξη ΕΠΑΛ θα χρησιμοποιηθεί και την επόμενη σχολική χρονιά το βιβλίο «Ορθόδοξη Πίστη και Λατρεία» και για τη Β΄ τάξη ΕΠΑΛ το βιβλίο «Βήματα Πίστης και Ζωής».
Οι άνθρωποι αυτής της χώρας ζούμε από αρχαιοτάτων χρόνων τυλιγμένοι στον λόγο. Αυτό τον λόγο ένας φιλόσοφος, ένας άνθρωπος δηλαδή αλλοιώτικος από τους άλλους, με μυστικές εμπειρίες και ‘αποκαλύψεις’, που παραιτήθηκε από την βασιλική εξουσία και την παρέδωσε στον αδελφό του, ύψωσε τη σημασία του σε επίπεδο σύμπαντος, μίλησε για τον Λόγο αρμονιστή των πάντων και την ίδια στιγμή μίλησε για τον λόγο που προερχόμενος από τον Άλλο (Λόγο) κατοικεί τους ανθρώπους (το πόσο αυτοί έχουν επίγνωση του πράγματος είναι άλλο ζήτημα, που, ωστόσο, και αυτό, το διευκρίνισε ο Ηράκλειτος).
Άνθρωποι σαν τον Ηράκλειτο μίλησαν για το μυστήριο της ζωής, συνέλαβαν το εξώκοσμο στοιχείο, συνέλαβαν την κρυμμένη αρμονία, έφτασαν σε μονοθεϊσμό. Ο μύθος του σπηλαίου στον Σωκράτη-Πλάτωνα μας βάζει μπροστά στη διάσταση του Λόγου-Φωτός (γιατί και τα δύο είναι υπερβατικά και θεία) και δείχνει την ανάδυση απο την ψευδαίσθηση στην αληθινή αίσθηση, από τον κλειστό κύκλο της ζωής -οι δεσμώτες που δεν μπορούν ούτε το κεφάλι τους καλά καλά να σηκώσουν- στην απελευθέρωση που ενεργεί ο Λόγος-Φως και που αλλάζει όλη την προοπτική του ανθρώπου, ή μάλλον της ψυχής του, γιατί ο άνθρωπος στους αρχαίους φιλο-σόφους και ποιητές είναι πρώτιστα ψυχή και ελάχιστα ψυχοσωματική ενότητα. Ακολουθεί και αυτό την αρχέγονη Πτώση, η οποία στον Πλάτωνα έχει τη μορφή φυλάκισης της ψυχής μέσα στο σώμα, εξ ου και η ανάγκη λύτρωσής της από αυτό για να ξαναβρεί την ουράνια όψη της και την συναναστροφή της με το Αγαθό.
Χρήστος ΓιανναράςΗ γλώσσα για να «πούμε» την Aνάσταση, να μιλήσουμε για το Πάσχα, μοιάζει ασύμβατη με τη λογική μας και την εμπειρία μας. Tέτοιες λέξεις και νοήματα τα καταχωρούμε στο πεδίο της «πίστης», και την πίστη την ταυτίζουμε με ατομικές πεποιθήσεις. Tις πεποιθήσεις τις θέλουμε για ψυχολογική κατανάλωση, δεν είναι λογική ή εμπειρική η επιλογή τους.
H παραδοχή ότι «υπάρχει Θεός» δεν είναι παράλογη. H έννοια «Θεός» ανήκει στις προϋποθετικές «σταθερές» με τις οποίες ο νους «υποδέχεται» τις παραστάσεις-εικόνες των αισθητών και τις συντάσσει λογικά, δηλαδή τις οργανώνει σε συσχετισμούς αιτίας και αποτελέσματος, αιτίας και σκοπού, αρχής και τέλους, ολότητας και μέρους, κ.λπ. Kατα-νοούνται τα υπαρκτά, επειδή λογο-ποιούνται (εντάσσονται σε λόγους-σχέσεις) από τον νου. H σύνδεση των «όντων» και των «γιγνομένων» με μιαν αρχική αιτία (τον Θεό) και έναν τελικό σκοπό, είναι μέσα στη λειτουργία κατα-νόησης της πραγματικότητας, έστω κι αν κάποια στιγμή απορρίψουμε τον συσχετισμό.
Λαμπροτρίτη στο χωριό Αγρός της επαρχίας Πιτσιλιάς. Καθαρός αέρας, φιλοξενία, Παράδοση. Η ομορφιά του Ορθοδόξου λαού της Κυπριακής υπαίθρου. Όλοι οι χωριανοί βρίσκονται πριν τις 4 το πρωί στη μεγάλη εκκλησία της Παναγίας. Αρχίζει η λιτανεία στις 4 το πρωί όπου θα γυρίσουν όλο το χωριό, μια διαδρομή 10 χιλιομέτρων. Δύσκολη διαδρομή και για τον όποιο δισταγμό η συμβουλή από κάποιο αγνό άνθρωπο του χωριού «Τζιαί να μεν θέλεις, κουντά σε η Παναγία» (και να μη θἐλεις σε σπρώχνει η Παναγία). Μια χρονιά μας διηγήθηκε, εκείνος ο αγνός άνθρωπος από τον Αγρό, θέλησαν ν΄αλλάξουν δρόμο κι η εικόνα έγινε ασήκωτη ώσπου πήγαν και πάλι από τον ίδιο δρόμο κι η εικόνα απέκτησε και πάλι το βάρος της. Από τότε ακολουθούν την ίδια διαδρομή.
Μπροστά πηγαίνει το σήμαντρο. Δύο άνδρες κρατάνε ένα μεγάλο σήμαντρο σιδερένιο στους ώμους και ένας τρίτος άνδρας με ένα σφυρί κτυπά το σήμαντρο. Ακολουθούν τα εξαπτέρυγα, οι εικόνες, οι ιερείς, οι ψάλτες και ο λαός. Όλο το χωριό στη μεγάλη λιτανεία, η οποία θα φτάσει στα γύρω του χωριού περιβόλια, τις εκκλησίες καθώς και σε κάθε γειτονιά. Η πομπή σταματά σε κάθε γειτονιά για να μνημονεύσουν οι ιερείς, ζώντες και κεκοιμημένους. Στους ιερείς δίνουν μόνο τα ονόματα των κεκοιμημένων, γιατί τους ζώντες τους γνωρίζουν. Στην κάθε γειτονιά καθώς και στις εκκλησίες θα γίνει δέηση αφού προηγουμένως προσφερθεί στον ιερέα καπνιστήρι, ελιά και μερρέχα με ροδόσταγμα. Σε κάποια σπίτια δεν λείπουν και τα κεράσματα από αυγά κόκκινα, φλαούνες και ζιβανία.
Είναι τώρα καμιά βδομάδα, που ο Καλλίστρατος ο «Λοστρόμος» πασκίζει να πείσει τον καπετάν Πολύβιο τον Τρεχαντηράκη, να πάνε για ψάρεμα. Τον Καλλίστρατο, «Λοστρόμο» συνηθάνε να τον λένε στη Φολέγανδρο και τούτο γιατί διόλου δεν τα κατάφερνε στο ψάρεμα. Μπήκε στη δούλεψη σε πολλά καΐκια, μα όλοι τον διώχνανε κι άκουγε να συχνολένε κείνο το «Εσύ μονάχα για λοστρόμος κάνεις Καλλίστρατε». Κι όλα τούτα μέχρι π’ αγόρασε δικό τρεχαντηράκι, από μια κληρονομιά του θειού του, τ’ Αρτέμη του Κυμιού. Όμως τα ίδια και πάλι. Δεν τα καταφέρνει με το ψάρεμα. Καιρό τώρα προσπαθεί να πείσει τον γέρο Πολύβιο τον Τρεχαντηράκη, να πάνε ψάρεμα ανοιχτά της Φολεγάνδρου, την τέχνη ετούτη της θάλασσας να μάθει. Να, τώρα που τον είδε στο καφενεδάκι, σιμά στο μώλο, αρχίνισε το παρακάλεμα.
- Δέξου καπετάν Πολύβιε να πάμε ψάρεμα ανοιχτά της Φολεγάνδρου.
Ο καπετάν Πολύβιος ο Τρεχαντηράκης τον είδε για λίγο σιωπηλός.
- Και θα’χεις καλό φιλοδώρημα Καπετάνιο.
- Δηλαδή; ρώτησε στρίβοντας το ψαρί μουστάκι του.
- Καλό, λέμε.
Έμεινε να τον κοιτάζει επίμονα αμίλητος, πείσμα και τούτο ν’ ακούσει το «ποσόν».
Στις
Δεσποτικές (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια)
και στις Θεομητορικές (Ευαγγελισμός)
εορτές τα Ευαγγελικά αναγνώσματα έχουν
άμεση σχέση με το γεγονός. Μόνη εξαίρεση
αποτελεί η εορτή των εορτών, η Κυριακή
του Πάσχα. Το Ευαγγελικό ανάγνωσμα που
αναγιγνώσκεται πανηγυρικά από τους
Αρχιερείς και ιερείς στις εξέδρες και
έχει σχέση με το γεγονός της Αναστάσεως
είναι του Όρθρου, που προηγείται της
Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας. Κατ’
αυτήν διαβάζεται η αρχή του πρώτου
κεφαλαίου του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου
«Εν αρχή ην ο Λόγος...», έως τον στίχο 17.
Η συγκεκριμένη περικοπή σε πρώτη ματιά
δεν έχει κάποια σχέση με την Ανάσταση
του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού και γεννάται
το ερώτημα γιατί τη διαβάζουμε.
Ο
Αρχιεπίσκοπος Αστραχανίου και
Σταυρουπόλεως και μέγας διδάσκαλος του
Γένους Νικηφόρος Θεοτόκης, ο Κερκυραίος,
(1731-1800) στο «Κυριακοδρόμιον» του δίνει
την εξήγηση. Όπως γράφει οι Άγιοι Πατέρες
οι «πρεπόντως και ευλογοφανώς διαταξάμενοι
τας εν τη Εκκλησία αναγνώσεις» ώρισαν
να διαβάζεται η συγκεκριμένη περικοπή
κατά την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία
διότι κατά την Κυριακή, την πρώτη ημέρα
και αρχή του αριθμού των ημερών «εγένετο
και η πλάσις πάσης της κτίσεως και η
ανάπλασις όλης της ανθρωπότητος, η
ανάπλασις έργον του σεσαρκωμένου Λόγου.
Κατά την Κυριακή και πρώτη ημέρα εκτίσθη
ο ουρανός και η γη και την ίδια ημέρα
Κυριακή ο μονογενής Υιός του Θεού
ανήγγειλε στις μυροφόρους το χαροποιό
μήνυμα της αναπλάσεως».
Τα χρόνια περνάνε γρήγορα και οι άνθρωποι γερνάνε. Μην κάθεστε λοιπόν στο σταυροδρόμι. Διαλέξτε ένα Σταυρό, ανάλογα με το φιλότιμό σας και προχωρείστε σ’ ένα δρόμο από τους δύο της Εκκλησίας μας, και μην αργοπορείτε. Ακολουθείστε τον Χριστό στη Σταύρωση, εάν θέλετε να χαρείτε Αναστάσιμα.
Το ζήτημα είναι να αγιάσουμε, να γίνουμε επίγειοι άγγελοι και να πηγαίνουμε με τις «πνευματικές φτερούγες μας» στον Παράδεισο.
Θαρθεί καιρός που κι αυτοί που δεν πιστεύουν ή πιστεύουν λίγο, θα αλλάξουν και θα παραδεχτούν ότι μόνο η Εκκλησία βοηθάει τους ανθρώπους και την κοινωνία.
Ο Θεός μπορεί να κάνει όλους τους ανθρώπους του κόσμου να μετανοήσουν μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο, αν γύριζε λίγο το κουμπί και έκανε ένα σεισμό σ’ όλη τη γη. Αμέσως όλοι θα φώναζαν «ήμαρτον – ήμαρτον» και θα κάνανε παρακλήσεις και τάματα. Μετά μια εβδομάδα όμως, όλοι θα έτρεχαν πάλι να διασκεδάσουν. Σε έναν πιστό που εξομολογείται, εκκλησιάζεται, κοινωνάει, ο διάβολος δεν έχει καμμιά δύναμη. Σε έναν που δεν είναι πιστός και του δίνει δικαιώματα, έχει μεγάλη εξουσία. Μπορεί σε μια στιγμή να τον κάνει κομμάτια.
Στην γη ήρθαμε για να δώσουμε εξετάσεις. Να κοιτάξουμε να πιάσουμε έστω την πνευματική βάση, να κερδίσουμε τον Παράδεισο, τώρα, γιατί μεταξεταστέους για το Σεπτέμβρη δεν έχει.
Ανάστα ο Θεός (Νεκταρία Καραντζή στο α' μέρος και Χρόνης Αηδονίδης, Δημήτρης Βερύκιος και Νεκταρία στο β' μέρος)
Δίσκος:
Επικράνθη (40 βυζαντινοί εκκλησιαστικοί ύμνοι της Μ. Εβδομάδας και ένας
λαικός θρήνος της Μ. Παρασκευής, εκδ. Αποστολικής Διακνονίας της
Εκκλησίας της Ελλάδος, 2006)
Για
μιαν ακόμη χρονιά βιώνουμε το Μυστήριο
της απέραντης αγάπης του Κυρίου ημών
Ιησού Χριστού προς τον άνθρωπο. Για τη
σωτηρία του πλάσματός Του ο «αχώρητος
παντί εχωρήθη εν γαστρί» και στη συνέχεια
εδέχθη τον φθόνο, την απιστία, τη
συκοφαντία, τα ραπίσματα, τους κολαφισμούς,
τις ειρωνίες, την άδικη καταδίκη και
τον σταυρικό θάνατο. Οι εχθροί του
πίστεψαν πως με την ταφόπλακα τέλειωσαν
με τον ενοχλητικό. Όμως ο Χριστός, Υιός
και Λόγος του Θεού, που τόσο ταπεινώθηκε
για τη σωτηρία μας, νίκησε τον θάνατο,
τον κατήργησε και βασιλεύει στις καρδιές
εκατομμυρίων ανθρώπων.
Οι
γραμματείς, οι φαρισαίοι, ο όχλος και
οι Πιλάτοι δεν έπαυσαν ποτέ να υπάρχουν.
Είναι όσοι ζουν μέσα στον εγωκεντρισμό
τους, όσοι είναι αιχμάλωτοι της ηδονής
και όσοι είναι εγκλωβισμένοι στη
θνησιμαία λογική τους και δεν αφήνουν
στον εαυτό τους χρόνο να βιώσει το μήνυμα
του Χριστού. Όλοι αυτοί είτε είναι
απέναντι στον Θεάνθρωπο και δεν πιστεύουν
στη θεότητά του, είτε είναι αγνωστικιστές
και «νίπτουν τας χείρας των» ενώπιον
του υπαρξιακού προβλήματος.
Κάνει
εντύπωση ότι τα τελευταία χρόνια
συστηματικά τη Μεγάλη Εβδομάδα
παρουσιάζονται διάφορα θέματα, υβριστικά
και συκοφαντικά για τον Θεάνθρωπο Ιησού.
Όλα επιδιώκουν να τον παρουσιάσουν ως
ένα κοινό άνθρωπο. Να θυμηθούμε τις
μυθιστορίες του Νταν Μπράουν, τα παραμύθια
περί της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής,
τα απόκρυφα ευαγγέλια του Θωμά και άλλων
αποστόλων, τις πλάκες που βρίσκονται
εδώ κι εκεί. Και η φετινή χρονιά δεν
αποτέλεσε εξαίρεση. Βρέθηκε λέει
χειρόγραφο του 6ου
αιώνα, που παρουσιάζει τον Θεάνθρωπο
με γυναίκα και παιδιά...Όλα αυτά δεν
είναι
Η ειρηνική αλλά και εριστική συνύπαρξη απαιτούν αμοιβαιότητα. Ετσι, εάν το Σεβαστόν Υπουργείον της μη Εθνικής μας Παιδείας (έκοψαν το «Εθνικής» και το Σύνταγμα, που το προβλέπει), αν ιδρύσει τμήμα Μουσουλμανικής Θεολογίας στη Θεολογική Θεσσαλονίκης, έτσι κι η Σαουδική Αραβία: το ίδιο στη Μέκκα. Ή, έστω, στη Μεδίνα. Κι όχι στην Πόλη, λόγω Χάλκης, όπως βλακωδώς μας λέει το Σεβαστόν μας τής Μη παιδείας, διότι, λέει, μας εκβιάζουν οι Τουρκαλάδες! (Η έκφρασή μου αυτή είναι πολιτικώς μη ορθή, αλλά Ορθία).
Η Χάλκη είναι εσωτερικό τουρκοτουρκικό αγκάθι για τους Νεο-Οθωμανούς, και απλώς αναδεικνύει το κτηνώδες της κεμαλικής αρβύλας. Η Ψωροκώσταινα δεν έχει καμμία δουλειά ν' ανακατευθεί, εκεί. Αρα; Αρα, η αμοιβαιότης μόνον μεταξύ Θεσσαλονίκης, που διαθέτει το παγκόσμιο κύρος για την Ορθόδοξη θεολογία της, και της Μέκκας, που διαθέτει την ιερή Πέτρα και τα πετροδολλάριά της. Τόσο ηρέμως ήμερα, ακόμη και για τον ενεστώτα γραμματέα του Υπουργείου μας της Μη Εθνικής Παιδείας. Αμοιβαιότης Μέκκας-Θεσσαλονίκης.
Ο θάνατος του πολιού Ιεράρχη των Ιωαννίνων Θεόκλητου Σεττάκη, ανήμερα
των Βαίων, ήταν ένα αναμενόμενο εδώ και πολύ καιρό γεγονός και ίσως
γιαυτό δεν ακούσθηκε ως κεραυνός εν αιθρία. Η κοίμησή του, ανήμερα των
Βαίων και ακριβώς την ώρα που οι καμπάνες ηχούσαν πένθιμα καλώντας τους
πιστούς στην Ακολουθία του Νυμφίου, συγκίνησε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο και
ιδιαιτέρως τον λαό των Ιωαννίνων τον οποίο υπηρετεί από το 1968.
Ο Γέρων Ιεράρχης της Ηπείρου ήταν ασθενής εδώ και πολύ καιρό.
Η τελευταία εισαγωγή του στο νοσοκομείο, πριν μία εβδομάδα, σε κωματώδη
κατάσταση, υπήρξε ο προάγγελος του σημερινού δυσάρεστου συμβάντος, που
είναι οι τίτλοι τέλους μίας ισχυρής προσωπικότητας που σημάδεψε με το
πέρασμά της την Εκκλησία! Ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος είναι ο
τελευταίος μίας γεννιάς μεγάλων Μητροπολιτών.
Βαρύ πένθος στα Ιωάννινα από το άκουσμα της θλιβερής είδησης. Ο μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος, έχασε τη μάχη με το θάνατο, νοσηλευόμενος στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου Ιωαννίνων.
Nέο ωρολόγιο πρόγραμμα στη Α΄τάξη των Εσπερινών ΕΠΑΛ που έχει εφαρμγή από το σχολικό έτος 2013-2014, προβλέπει απόφαση την οποία υπέγραψε ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος.
Σύμφωνα με την απόφαση στην Α΄ Τάξη Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου διδάσκονται μαθήματα συνολικής διάρκειας είκοσι πέντε (25) ωρών εβδομαδιαίας διδασκαλίας.
Οι μαθητές παρακολουθούν πέντε (05) μαθήματα Γενικής Παιδείας, που είναι κοινά για όλους τους μαθητές, διάρκειας δώδεκα (12) ωρών και τέσσερα (04) έως και έξι (06) μαθήματα ειδικοτήτων ανά Ομάδα Προσανατολισμού, διάρκειας δεκατριών (13) ωρών.
του π. Γεωργίου Κουγιουμτζόγλου από το βιβλίο του «Λατρευτικό Εγχειρίδιο»
Ονομάζεται Μεγάλη, όχι διότι έχει περισσότερες ήμερες ή ώρες, αλλά διότι μεγάλα είναι τα γεγονότα πού εορτάζουμε και διότι απερίγραπτες υπήρξαν οι ωφέλειες τις οποίες λάβαμε αυτή την εβδομάδα: σταμάτησε ο πόλεμος του ανθρώπου προς τον Θεό, καταργήθηκε ο θάνατος και η εξουσία του Διαβόλου, εξαφανίστηκε η κατάρα και έγινε η συμφιλίωση του Θεού με τους ανθρώπους. Οι ακολουθίες της Μεγ. Εβδομάδας είναι πρωινές, δηλ. είναι ο Όρθρος κάθε ημέρας.
Για να μπορεί όμως ο λαός να τις παρακολουθήσει, «κατ' οικονομίαν» ψάλλονται το απόγευμα της προηγουμένης. Δηλ. το απόγευμα της Κυριακής των Βαΐων ψάλλεται ο Όρθρος της Μ. Δευτέρας, το απόγευμα της Μ. Δευτέρας, ψάλλεται ο Όρθρος της Μ. Τρίτης κ.ο.κ. (το πρωί ψάλλονται οι Ώρες και ο Εσπερινός της επομένης).
Κυριακή των Βαΐων
Μετά την ανάσταση του Λαζάρου, ο Χριστός απομακρύνθηκε πάλι στον Ιορδάνη ποταμό, για να μην τον συλλάβουν οι Αρχιερείς πού σχεδίαζαν το θάνατο του.
Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.
Ο
Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον
φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ.ι΄, 38-40, Ιωαν.ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία
κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες πρό του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο
Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν
στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι
που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον
ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που
ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.
Όταν
έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε
ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με
μεγάλη φωνή είπε: Λάζαρε, βγές έξω. Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα
σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο
Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του. (Ιωαν.
ια΄,44)
Η αρχαία παράδοση λέγει ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών
και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε το επίγειο βίο του στην Κύπρο το
έτος 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο
τετραήμερος και φίλος του Χριστού».
Το έτος 890μ.Χ. μετακομίσθηκε το
ιερό λείψανό του στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέοντα το
σοφό, ο οποίος συνέθεσε τα ιδιόμελα στον εσπερινό του Λαζάρου: Κύριε,
Λαζάρου θέλων τάφον ιδείν, κλπ
Χαρακτηριστικό της μετέπειτας ζωής
του Λαζάρου λέγει η παράδοση, ήταν ότι δεν γέλασε ποτέ παρά μια φορά
μόνο όταν είδε κάποιο να κλέβει μια γλάστρα και είπε την εξής φράση: Το
ένα χώμα κλέβει το άλλο.
Η Ανάσταση του Λαζάρου επέτεινε το μίσος των Εβραίων που μόλις την έμαθαν ζήτησαν να σκοτώσουν τον Λάζαρο και το Χριστό.
Αυτή τη μέρα δεν γίνονται μνημόσυνα με κόλλυβα, σε ανάγκη μόνο απλό Τρισάγιο.
Η Κύπρος και Άγιος Λάζαρος είναι στενά συνδεδεμένοι. Σύμφωνα με τη παράδοση ο Άγιος Λάζαρος μετά την ανάσταση του από τους νεκρούς που έκανε ο Ιησούς, και μετά από τη σταύρωση του Χριστού, έφυγε από τη Βηθανία, και ήρθε στη Κύπρο, όπου έγινε τελικά ο πρώτος επίσκοπος Κιτίου, της πόλης που αποκαλείται σήμερα Λάρνακα.
Ο ερχομός του Αγίου Λαζάρου στο Κίτιο υποδεικνύεται από τις σχετικές τοπικές παραδόσεις και κυρίως, από την αρχαία και θαυμάσια βυζαντινή εκκλησία που κτίστηκε πάνω από τον τάφο του.
Αυτή η εκκλησία, είναι το σημαντικότερο μνημείο της Λάρνακας, και συγχρόνως, ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα στη Κύπρο. Η Λάρνακα έμελλε επίσης να γίνει η εγγενής πόλη του Λαζάρου, μια δεύτερη Βηθανία. Εδώ συναντήθηκε με τους αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα κατά το ιεραποστολικό ταξίδι τους στη Κύπρο και σύμφωνα με την παράδοση, ορίστηκε από αυτούς ως ο πρώτος επίσκοπος Κιτίου. Για αυτό όλοι οι επισκοπικοί θρόνοι στις εκκλησίες της Λάρνακας έχουν την εικόνα του Αγίου Λαζάρου αντί αυτή του Χριστού, όπως είναι η συνήθεια στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Εδώ έζησε για τριάντα χρόνια περισσότερο, και εδώ θάφτηκε για δεύτερη και τελευταία φορά.
Το Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται μέρα του θανάτου και της ζωής.
Σε κάποια χωριά μάλιστα οι αγρότες δεν μαζεύουν τη σοδιά τους γιατί φοβούνται ότι οι καρποί της γης φέρουν τον θάνατο μέσα τους. O Λάζαρος είναι μια μορφή που εμπνέει σεβασμό στον ελληνικό λαό.
Παλιότερα οι εκδηλώσεις εορτασμού ήταν πολλές και ποικίλες, ωστόσο σήμερα έχουν λησμονηθεί ως επί το πλείστον.
Για παράδειγμα τα κάλαντα του Λαζάρου τραγουδιούνται σε ελάχιστες
περιοχές, ενώ παλιότερα ήταν από τα πιο ζωντανά έθιμα και έδιναν
ιδιαίτερο τόνο στις μικρές κοινωνίες.
Τα κάλαντα του Λαζάρου ήταν αποκλειστικά σχεδόν γυναικεία και τα
τραγουδούσαν κοπέλες διαφόρων ηλικιών ακόμα και κορίτσια τις παντρειάς
που ονομάζονταν “Λαζαρίνες”.
Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια έξω από
τα χωριά για να μαζέψουν λουλούδια που με αυτά θα στόλιζαν το καλαθάκι
τους την άλλη μέρα ντυμένες με τοπικές ενδυμασίες φορώντας ειδική στολή.
Γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.
Σε πολύ λίγες περιοχές της χώρας τραγουδιούνται σήμερα τα Λαζαριάτικα
κάλαντα. Τα λόγια του τραγουδιού άλλοτε αναφέρονται στην ανάσταση του
Λαζάρου και είναι συνήθως μέτρια στιχουργήματα και άλλοτε πάλι αποτελούν
παινέματα προσώπων που αγγίζουν τα όρια υψηλής ποιητικής δημιουργίας.
Τα έθιμα του Λαζάρου στα χρόνια της σκλαβιάς είχαν κοινωνική σκοπιμότητα
Αυτό που γίνεται με τους γονείς, μπορεί να γίνει και με τους εκπαιδευτικούς. Με την προσευχή και την αγιοσύνη μπορείτε να βοηθήσετε και τα παιδιά στο σχολείο. Μπορεί να τα επισκιάσει η χάρις του Θεού και να γίνουν καλά.
Μην προσπαθείτε με ανθρώπινους τρόπους να διορθώσετε κακές καταστάσεις. Δεν έρχεται κανένα καλό αποτέλεσμα. Μόνο με την προσευχή θα φέρετε αποτέλεσμα. Να επικαλείσθε τη θεία Χάρη για όλους. Να πάει η θεία Χάρις μέσα στην ψυχή τους και να τους αλλοιώσει. Αυτό θα πει χριστιανός.
Εσείς οι εκπαιδευτικοί μυστικά, χωρίς να το καταλαβαίνετε, μεταδίδετε στα παιδιά το άγχος και τα επηρεάζετε. Με την πίστη φεύγει το άγχος. Τι λέμε; «Και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».