Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

π.Πλακίδας Deseille – Η πορεία μου προς την Ορθοδοξία

plakidas
Ο π. Πλακίδας Deseille, μετά από μια πολύχρονη και επίπονη πνευματική αναζήτηση, το 1977 εισήλθε στην Ορθόδοξη Εκκλησία.Σε αυτή την ομιλία του (στην Κύπρο) περιγράφει την πορεία του και την μεταστροφή του από τον Ρωμαιοκαθολικισμό στην Ορθοδοξία και απαντώντας και σε ερωτήσεις αναφέρει και τους 2 σημαντικότερους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτό.
Έχει ιδρύσει στην Γαλλία την Ι. Μονή Αγίου Αντωνίου νότια της Grenoble και το γυναικείο μοναστήρι της Αγίας Σκέπης κοντά στην πόλη Avignon, με την ευλογία του καθηγούμενου της Ι. Μονής Σίμωνος Πέτρας γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη


Παγκόσμιο σοκ: Οι τζιχαντιστές καταστρέφουν αγάλματα 3.000 ετών


Εκαψαν επίσης σπάνια χειρόγραφα και πάπυρους - Εισέβαλαν στην ιστορική βιβλιοθήκη της Μοσούλης

Σε άλλη μια θηριωδία προχωράει το ισλαμικό κράτος το οποίο κυκλοφορεί ένα βίντεο που δείχνει τζιχαντιστές να καταστρέφουν σπάνια και αρχαία αντικείμενα στο βόρειο Ιρακ

Μέσα στα 5 λεπτά του βίντεο, μία ομάδα ανδρών καταστρέφει γλυπτά 3.000 ετών, χρησιμοποιώντας βαριοπούλες και αξίνες στο Μουσείο της Μοσούλης.

Κάποια από τα αντικείμενα χρονολογούνται από τον 7ο αιώνα π.Χ. Ανάμεσά τους φαίνεται πως βρίσκεται και ένας φτερωτός ταύρος -πρόκειται για μορφή μιας ασσυριακής θεότητας-, το οποίο χρονολογείται από τον 9ο αιώνα π.Χ.

Οι αρχαιότητες προέρχονταν από Μουσείο στη Μοσούλη -αρχαία Νινευή-, η οποία κατελήφθη από το Ισλαμικό Κράτος τον περασμένο Ιούνιο, δήλωσε πρώην εργαζόμενος του Μουσείου στο πρακτορείο Reuters. 

«Ο προφήτης μάς διέταξε να ξεφορτωθούμε τα αγάλματα και τα λείψανα. Οι σύντροφοί του έκαναν το ίδιο όταν κατέλαβαν χώρες μετά από εκείνον» λέει άνδρας που εμφανίζεται σε βίντεο.

Η καταστροφή έρχεται μετά από την εισβολή τζιχαντιστών στην βιβλιοθήκη της Μοσούλης και το κάψιμο χιλιάδων σπάνιων χειρογράφων και παπύρων.

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος με τον υπουργό Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Αρ. Μπαλτά



«Γέφυρες» με την Εκκλησία

Εκτός από τα πνευματικά ζητήματα, η Εκκλησία καλείται ενίοτε να αντιμετωπίσει και θέματα... πρακτικής φύσεως - εξ ου και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ζήτησε χθες από τον υπουργό Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων Αρ. Μπαλτά να μεριμνήσει για την πρόσληψη κληρικών...

Στήριξη και προσλήψεις

Η συνάντηση, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, ήταν η πρώτη που πραγματοποιήθηκε μεταξύ του προκαθήμενου της Εκκλησίας της Ελλάδος και του νέου υπουργού Παιδείας. Συμφώνησαν να κρατήσουν ανοιχτή τη γραμμή επικοινωνίας ανάμεσα στην Εκκλησία και το υπουργείο για τη διευθέτηση των ζητημάτων που προκύπτουν, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζεται η λειτουργία της κοινής επιτροπής που θα εξετάζει όλα τα εκκλησιαστικά θέματα. Αμφότερες οι πλευρές διαβεβαίωσαν ότι η χθεσινή συνάντηση γνωριμίας έγινε σε άριστο κλίμα. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ζήτησε από τον υπουργό να στηρίξει τα 500 ιδρύματα της Εκκλησίας που πραγματοποιούν κοινωνικό έργο, όπως επίσης και να καλυφθούν τα κενά σε κληρικούς στις μητροπόλεις, τα οποία προέκυψαν από το κύμα συνταξιοδοτήσεων που παρατηρήθηκε κυρίως σε ακριτικές και νησιωτικές περιοχές. Επιπλέον ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε να υπάρξει λύση στο θέμα της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης, ενώ έθεσε και το θέμα της διατήρησης του υποχρεωτικού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών με την υφιστάμενη μορφή του...

Καμία αλλαγή στα Θρησκευτικά

Ο υπουργός, από την πλευρά του, διαβεβαίωσε τον Αρχιεπίσκοπο ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμία αλλαγή στο μάθημα των Θρησκευτικών και στην εκκλησιαστική εκπαίδευση, ζητήματα που είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένα. «Εχει ήδη θεσμοθετηθεί μια επιτροπή Πολιτείας και Εκκλησίας για να συζητά συστηματικά τα ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας και θα βάλουμε σε τάξη τα πολλά και ενδιαφέροντα ζητήματα που έθεσε ο Αρχιεπίσκοπος», δήλωσε μετά τη συνάντηση ο Αρ. Μπαλτάς, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη γενική επισκόπηση που είχαν αναφορικά με τις σχέσεις Πολιτείας - Εκκλησίας...

Αφιερωμένο για όσους πιστεύουν ότι ο δάσκαλος κάθεται…


Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ!!!!
------------------------
7:00 το πρωί.. Χτυπάει το ξυπνητήρι,σηκώνεσαι κάνα τέταρτο αργότερα και φεύγεις για το σχολείο.
8:10 χτυπάει το κουδούνι,προσευχή ,προσέρχεσαι στην τάξη..
20 έως 25 και 26 φατσούλες (ακόμα και 28) σε περιμένουν με μια όρεξη περίεργη και ματάκια σπινθηροβόλα..Σε περιμένουν κάθε μέρα εκεί όρθια στην είσοδο της τάξης..Χαμογελάνε ,έρχονται στην έδρα σου να σου πούνε ό,τι πέρασαν την προηγούμενη μέρα και προσπαθείς για χιλιοστή φορά να τους πείσεις να σου μιλάει ένας ένας γιατί όλα μαζί είναι αδιανόητο να τους παρακολουθήσεις..
-----------
Κάποια στιγμή αυτό τελειώνει και ξεκινάει το μάθημα και εκεί που όλα πάνε καλά συνειδητοποιείς ότι αρχίζει το κλίμα να "πέφτει"..Πρέπει να περάσεις σε άλλη μέθοδο τώρα.Να τα κρατήσεις όσο μπορείς κοντά σου..Ένα αστείο ,ένα ανέκδοτο τα φέρνει πίσω σε σένα.Αλλάζεις τη διδασκαλία..Μέθοδοι πολλές. Ερωτοαποκρίσεις ,διαλεκτική, βιωματική, όλα μαζί σε 2ώρες ή μία ώρα μαθήματος..Και εκεί ένας μαθητής σου κάνει μια ερώτηση.Μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου έχεις να επεξεργαστείς αν η ερώτηση έχει σχέση με το μάθημα ,αν μπορεί να δέσει με κάτι άλλο που πρέπει να διδάξεις ,αν πρέπει να απαντήσεις άμεσα ή να το αφήσεις για το τέλος και όταν λάβεις την απόφαση συνεχίζεις...Κοιτάς το ρολόι..Πότε πέρασε η ώρα?Και οι μικροί μαθητές σου ακόμα κάνουν ερωτήσεις πάνω στο μάθημα ή σου λένε πως "δεν κατάλαβα πως γίνεται αυτό"..Κάποιες στιγμές πρέπει να αποφασίσεις αν η πίεση να βγάλεις την ύλη θα σε κυριέψει ή θα κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις για να μην έχουν κενά οι μαθητές σου..Και αποφασίζεις το δεύτερο..Κάπου παρακάτω υπάρχει ένα "εύκολο κεφάλαιο "που θα μπορέσεις να συνδυάσεις περισσότερη γνώση και να τους την παρουσιάσεις χωρίς να χαθεί η ύλη .

Μια διδακτική ιστορία για τη Σαρακοστή από τον Άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς



Οἱ διὰ Χριστὸν σαλοὶ διακρίνονται ἀπὸ μιὰ σπάνια ἔλλειψη φόβου. Ὁ μακάριος Νικόλαος ἔτρεχε ἀνάμεσα στοὺς δρόμους τοῦ Πσκὼφ προσποιούμενος τὸν τρελό, ἐλέγχοντας τοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὶς κρυφὲς ἁμαρτίες τους καὶ προφητεύοντας ἐκεῖνα ποὺ ἐπρόκειτο νὰ τοὺς συμβοῦν. Ὅταν ὁ Ἰβὰν ὁ Δ΄ ὁ Τρομερὸς κατέφθασε στὸ Πσκώφ, ὁλόκληρη ἡ πόλη διασαλεύτηκε ἀπὸ τὸν τρόμο γιὰ τὸ φοβερὸ τσάρο. Γιὰ νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν οἱ κάτοικοι τοποθέτησαν στὴν εἴσοδο κάθε σπιτιοῦ ψωμὶ καὶ ἁλάτι, ἀλλὰ οἱ ἴδιοι, φοβισμένοι, δὲν ἐμφανίστηκαν. Ὅταν ὁ κυβερνήτης τῆς πόλης πρόσφερε στὸν τσάρο ψωμὶ καὶ ἁλάτι σ’ ἕνα δίσκο, ὁ τσάρος ἔσπρωξε μακριά τον δίσκο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πέσουν καταγῆς τὸ ψωμὶ καὶ τὸ ἁλάτι. Τότε ἐμφανίστηκε μπροστά του ὁ ὅσιος Νικόλαος: ντυμένος μὲ ποδήρη χιτώνα, δεμένο μὲ σκοινὶ στὴ μέση, χοροπηδοῦσε γύρω του μ’ ἕνα μπαστούνι, σὰν παιδί. Τοῦ φώναζε: «Ἰβάνουσκα, Ἰβάνουσκα, φάε ψωμὶ κι ἁλάτι καὶ μὴν τρῶς ἀνθρώπινο αἷμα». Οἱ στρατιῶτες ἔτρεξαν νὰ τὸν πιάσουν, ὅμως ἐκεῖνος τοὺς ξεγλίστρησε καὶ κρύφτηκε. Ὁ τσάρος ζήτησε νὰ μάθει γιὰ τὸ μακάριο Νικόλαο –ποιὸς ἦταν καὶ τί ἦταν– καὶ τὸν ἐπισκέφθηκε στo φτωχικό του. Ἦταν τότε ἡ πρώτη ἑβδομάδα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ὁ Νικόλαος, μόλις πληροφορήθηκε ὅτι ἐρχόταν ὁ τσάρος γιὰ νὰ τὸν ἐπισκεφθεῖ, φρόντισε νὰ ἐξασφαλίσει ἕνα κομμάτι ὠμὸ κρέας. Ὅταν λοιπὸν κατέφθασε ὁ Ἰβὰν ὁ Τρομερός, ὁ ὅσιος ἔβαλε μετάνοια καὶ τοῦ πρόσφερε τὸ κρέας λέγοντας «Φάε, Ἰβάνουσκα, φάε!». Ὀργισμένος ὁ τσάρος τοῦ ἀπάντησε «Εἶμαι χριστιανὸς καὶ δὲν τρώω κρέας τὴ Σαρακοστὴ γιατὶ νηστεύω!». Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ μονομιᾶς τὸν ἀποστόμωσε «Κάνεις πολὺ χειρότερα: τρέφεσαι μὲ σάρκα καὶ αἷμα ἀνθρώπων, ξεχνώντας ὄχι μόνον τὴ Σαρακοστή, ἀλλὰ καὶ τὸν ἴδιο τὸν Θεό!». Τὸ μάθημα αὐτὸ μπῆκε βαθιὰ μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ τσάρου Ἰβὰν· ντροπιασμένος ἔφυγε ἀμέσως ἀπ’ τὸ Πσκώφ, ὅπου ἀρχικῶς εἶχε ἔλθει μὲ τὴν πρόθεση νὰ κατασφαγιάσει τὸν πληθυσμό.

«Κάνε την καρδιά σου μοναστήρι…»


» … θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού. Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι. Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος: τον ταπεινό λογισμό.

Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς με την προσευχή και την άσκηση. Τήρησε τον κανόνα που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου και προσπάθησε να αισθανθείς τον Θεό.

Κάνε οτιδήποτε για να Τον ζήσεις, να Τον βάλεις στην καρδιά σου. Να μαλακώσει η καρδούλα σου, παιδί μου, από το άγγιγμα της Χάρης, κάθε στιγμή όταν σκέφτεσαι πόσο πολύ σε αγαπάει ο Θεός και πόσο σε προστάτεψε από τον ψυχικό θάνατο, προστατεύοντάς σε από τις βρομιές που φέρνουν οι δαίμονες στο μυαλό των ανθρώπων…

Ο γλυκύτατος Ιησούς να είναι πάντα στις σκέψεις σου, να είναι ένα λιμάνι στο οποίο θα επανέρχεσαι ξανά και ξανά …

Επίσης μη διστάσεις να καλείς την Παναγία σε βοήθεια όποτε έχεις ανάγκη και όχι μόνο.

Να συνεχίσεις τον δρόμο σου με θάρρος, με πολύ θάρρος. Χάρισε την καρδιά σου στον Κύριο και Εκείνος θα της δώσει όλες τις βιταμίνες και όλη την ενέργεια που χρειάζεται για να μην καταρρεύσει. Τίποτε να μην σου φαίνεται δύσκολο.

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Πανορθόδοξης Επιτροπής ακαρπία



Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Απογοητευτικά για την οικουμενική Ορθοδοξία ήσαν τα αποτελέσματα της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Αντιπροσώπων των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Πλήρης ακαρπία στα καυτά ζητήματα που οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν. Η Επιτροπή συνήλθε στο Κέντρο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως της Γενεύης, από τις 15 έως τις 21 Φεβρουαρίου 2015. Κατά τις εργασίες της επαληθεύθηκαν όλοι οι φόβοι που είχαν εκφραστεί από τότε που στη Σύναξη των Ορθοδόξων Προκαθημένων – στην Κωνσταντινούπολη από τις 6 έως τις 9 Μαρτίου 2014 - αποφασίστηκε η διεξαγωγή Συνόδου των Ορθοδόξων Εκκλησιών την Πεντηκοστή του 2016.
Η ομοφωνία που απαιτείται στις αποφάσεις της Επιτροπής Προετοιμασίας της Πανορθοδόξου Συνόδου, η διαπίστωση ότι αυτή δεν υπάρχει στα σημαντικά εκκλησιαστικά ζητήματα και η επίμονη επιδίωξη του Φαναρίου αυτή να συγκληθεί παντί τρόπω, έστω και με τα δευτερεύοντα θέματα στα οποία υπάρχει ομοφωνία, έχει δημιουργήσει προβληματισμό και απογοήτευση σε όσους συμμετέχουν σ’ αυτήν.
Στην Πανορθόδοξη είναι βέβαιο ότι από τα δέκα θέματα, τα οποία είχαν επιλεγεί στην Α΄ Προσυνοδική Πανορθόδοξη Διάσκεψη του Νοεμβρίου 1976 στη Γενεύη να συζητηθούν κατά την Πανορθόδοξη Σύνοδο, είναι βέβαιο ότι δεν θα συζητηθούν καθόλου τα τέσσερα καυτά ζητήματα:
- Του Αυτοκεφάλου και του τρόπου ανακηρύξεως αυτού.
- Της Ορθοδόξου Διασποράς και του τρόπου διαποίμανσης της.
- Του αυτονόμου και του τρόπου ανακηρύξεως αυτού.
- Των Διπτύχων.
Από τα υπόλοιπα έξι που θα συζητηθούν δεν θα θιγούν τα έως τώρα ισχύοντα στα ακόλουθα τρία θέματα:

Εγκύκλιος ΔΙΣ για την αγιοκατάταξη του Γέροντος Παϊσιου

Με αφορμή το πλέον ευχάριστο γεγονός της αγιοκατατάξεως του Γέροντος Παϊσιου του Αγιορείτου η Διαρκής Ιερά Σύνοδος εξέδωσε σχετική εγκύκλιο προς τις Ιερές Μητροπόλεις...
Συγκεκριμένα αναφέρει: 
«Ενημέρωσις περί της Αποφάσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου διά την αναγραφήν εν ταίς αγιολογικαίς δέλτοις της Αγίας ημών Εκκλησίας του Μοναχού Παισίου του Αγιορείτου»
Αριθμ. Πρωτ. 675
Αριθμ. Διεκπ. 313
Αθήνησι 13η Φεβρουαρίου 2015

Προς
την Ιεράν Αρχιεπισκοπήν Αθηνών και
τας Ιεράς Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος

Διά του παρόντος, και κατόπιν του υπ’ αριθμ. πρωτ. 13/ 28.1.2015 εγγράφου του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ευαρέστως γνωρίζομεν υμίν, ότι υπό της εν Κωνσταντινουπόλει Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, συνωδά τη κρατούση πράξει και τάξει της Αγίας ημών Εκκλησίας, άρτι ανεγράφη εν ταίς αγιολογικαίς δέλτοις της Εκκλησίας ο Μοναχός Παΐσιος ο Αγιορείτης, της μνήμης αυτού εορταζομένης τη ιβ´ Ιουλίου εκάστου έτους, εκδοθείσης επί τούτω Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως.
Την Κανονικήν ταύτην Απόφασιν της εν Κωνσταντινουπόλει Εκκλησίας ανακοινούμενοι υμίν, παρακαλούμεν διά τα καθ' υμάς.

(Βίντεο) Θεολογικό Συνέδριο στην Ηλεία – Εισήγηση Κώστα Ζουράρι, Πύργος Ηλείας 14/2/2015


Η εισήγηση του Κώστα Ζουράρι με θέμα:«Ο Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός και ο καθ’ ημάς νηπτικός Φωτισμός»,στο Θεολογικό Συνέδριο με θέμα: «Παιδεία – Διαφωτισμός – Παγκοσμιοποίηση: Ορθόδοξη εκκλησιαστική θεώρηση»,που διοργάνωσαν, το Σάββατο και την Κυριακή, 14 - 15 Φεβρουαρίου 2015, στον Πύργο Ηλείας και στην αίθουσα του Οικοτροφείου «Αγία Φιλοθέη» και στην Αμαλιάδα στην αίθουσα «Θεία Οικοδομή», η Ιερά Μητρόπολις Ηλείας, το Εργαστήριο Παιδαγωγικής - Χριστιανικής Παιδαγωγικής, του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ, και η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων σε συνεργασία με το Παράρτημα Ν. Ηλείας της ΠΕΘ.

(Βίντεο) Θεολογικό Συνέδριο στην Ηλεία – Εισήγηση Ηρακλή Ρεράκη, Πύργος Ηλείας 14/2/2015


Η εισήγηση του Ηρακλή Ρεράκη με θέμα: «Η περί ελευθέριας αγωγή του παιδιού στον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό και στην Ορθόδοξη Παράδοση», στο Θεολογικό Συνέδριο με θέμα : «Παιδεία – Διαφωτισμός – Παγκοσμιοποίηση: Ορθόδοξη εκκλησιαστική θεώρηση», που διοργάνωσαν, το Σάββατο και την Κυριακή, 14 - 15 Φεβρουαρίου 2015, στον Πύργο Ηλείας και στην αίθουσα του Οικοτροφείου «Αγία Φιλοθέη» και στην Αμαλιάδα στην αίθουσα «Θεία Οικοδομή», η Ιερά Μητρόπολις Ηλείας, το Εργαστήριο Παιδαγωγικής - Χριστιανικής Παιδαγωγικής, του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ,και η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων σε συνεργασία με το Παράρτημα Ν. Ηλείας της ΠΕΘ.

Οι σχέσεις Ρωσίας και ελληνισμού κατά την Οθωμανική περίοδο


Τις σημαντικές ιστορικές και εκκλησιαστικές προσωπικότητες, που με τη δράση τους συνέβαλαν στην προσέγγιση Ελλάδας και Ρωσίας, ανέδειξαν οι εργασίες ημερίδας, με θέμα "Οι σχέσεις Ρωσίας και ελληνισμού κατά την Οθωμανική περίοδο", που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται ο μοναχός Μάξιμος ο Γραικός από την Άρτα και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις (16ος αιώνας).

"Ο Μάξιμος, ο Γραικός, που γεννήθηκε το 1470 στην Άρτα και εκοιμήθη στη Ρωσία στα μέσα του 16ου αι. υπήρξε ο φορέας του ελληνικού πνεύματος στη Ρωσία" υπογράμμισε, στην εισήγησή του, ο κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Μιχαήλ Τρίτος, αναφερόμενος στον βίο του οσίου και την προσφορά του στη ρωσική εκκλησιαστική γραμματεία.

"Ο Μάξιμος συνέδεσε τη ζωή του με τη Ρωσία και με τα συγγράμματά του και το εν γένει έργο του, κατέστησε την εποχή του σταθμό της ιστορίας του ρωσικού πνευματικού βίου" σημείωσε ο κ. Τρίτος, ενώ αναφέρθηκε και στη βαθιά επίδραση που άσκησε στον ρωσικό λαό το ρεύμα του Ησυχασμού, που εισηγήθηκε ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.

Το θαύμα των εικόνων της Αγιάς Σοφιάς που άφησε άφωνους τους Τούρκους


Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Μια καταπληκτική ιστορία που δείχνει το μέγεθος της ορθόδοξης αγιοσύνης στο μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό της δημιούργημα που χαρακτηρίστηκε σαν ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα του ανθρωπίνου πολιτισμού, στον ναό της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης, έφερε στο φως της δημοσιότητας ο ίδιος ο τουρκικός τύπος, (εφημερίδα Radikal, δημοσιογράφος, Ömer Erbil), καταμαρτυρώντας άλλο ένα ισχυρό σημάδι παρουσίας της Ορθόδοξης αγιοσύνη της στην γειτονική χώρα.

Η ιστορία αναφέρεται στην κλοπή 11 πολύτιμων χριστιανικών εικόνων επενδυμένες με χρυσό από τον ναό της Αγίας Σοφίας πριν από πενήντα πέντε χρόνια και η επιστροφή τους, μετά από ένα μεγάλο συνειδησιακό πόλεμο στον πραγματικό τους κάτοχο, δηλαδή στον μεγαλύτερο σύμβολο της Ορθοδοξίας που και σήμερα δεσπόζει την Βασιλίδα των πόλεων.

Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι μια Αμερικανίδα, η Eliza B Chrystie, η οποία βρέθηκε σαν επισκέπτρια πριν από πενήντα πέντε χρόνια στον ναό της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης.

Την περίοδο εκείνη γίνονταν μεγάλες εργασίες ανακίνησης του ναού και κάποιες εικόνες βρίσκονταν στο δάπεδο για καταγραφή και επεξεργασία από τους υπεύθυνους της ανακίνησης. Η Eliza B Chrystie βρήκε τότε την ευκαιρία να κλέψει κάποιες εικόνες από τους ανυποψίαστους εργάτες της ανακαίνισης του ναού.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

ΔΙΔΑΚΤΙΚEΣ ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟHΣΕΙΣ (Δ. Νατσιός) «Σάπιο κρασί, νεοταξικὸ ἀφιόνι, ποτίζει καὶ μολύνει ὕπουλα, τὸ σχολεῖο».


Διδακτικὲς στρεβλώσεις καὶ παρανοήσεις

Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός
Δάσκαλος-Κιλκίς

. Ἀπὸ τοὺς τελευταίους δασκάλους τοῦ Γένους μας, ὁ Φώτης Κόντογλου, γιὰ νὰ παραστήσει τὴν εἰκόνα τῆς σημερινῆς Ἑλλάδας, κατέφυγε σ’ ἕναν μύθο: Τὸν μύθο τοῦ χταποδιοῦ, ὁ ὁποῖος περιέχεται στὸ περίφημο βιβλίο του, «Μυστικὰ Ἄνθη» καὶ μὲ ὑπότιτλο «χαμογελαστοὶ ἐχθροί». Τὸν παραθέτω: «Κάθεται ἡ χταπόδα μὲ τὸ χταποδάκι στὸν πάτο τῆς θάλασσας. Ὅπου μὲ τὴν ἀπόχη πιάνουνε τὸ χταποδάκι καὶ τ’ ἀνεβάζουνε ἀπάνω. Τὸ μικρὸ φωνάζει στὴν μάνα του: «Μὲ πιάσανε, μάνα!». Ἐκείνη τ’ ἀποκρίνεται: «Μὴ φοβᾶσαι, παιδί μου!» Τὸ χταποδάκι φωνάζει πάλι: «Μὲ βγάλανε ἀπὸ τὸ νερό, μάνα!» -«Μὴ φοβᾶσαι παιδί μου!» -«Μὲ κόβουνε μὲ τὸ μαχαίρι!» -«Μὴ φοβᾶσαι!» -«Μὲ βράζουνε στὸ τσουκάλι!» -«Μὴ φοβᾶσαι!» -«Μὲ τρῶνε, μὲ μασᾶνε!» -«Μὴ φοβᾶσαι, παιδί μου!» -«Μὲ καταπίνουνε!» -«Μὴ φοβᾶσαι!». -«Πίνουν κρασὶ μάνα!» -«Ἄχ! Σ’ ἔχασα παιδί μου!» (σελ. 11, ἔκδ. «Ἀστήρ»).
. Τὸ χταποδάκι, λέει ὁ Κόντογλου, συμβολίζει τὴν Ἑλλάδα. «Παλαιόθεν καὶ ὢς τώρα, ὅλα τὰ θεριὰ πολεμοῦν νὰ τὴν φᾶνε, τρῶνε, ἀλλὰ πάντοτε ἔμενε μαγιά», καταπῶς θά ᾽λεγε ὁ πατριδοφύλακας στρατηγὸς Μακρυγιάννης. Ἡ χταποδομάνα εἶναι ἡ μοίρα, ἡ ἱστορία αὐτοῦ του τόπου. «Περάσανε ἀπὸ τὴν πλάτη μας ἄγριες ἀνεμοζάλες κάθε λογῆς, ἀγριανθρῶποι σκληροί, φονιάδες μὲ σπαθιά, μὲ κοντάρια καὶ μ’ ἅρματα κάθε λογής, Πέρσες, Ἀλαμάνοι, Φράγκοι, Ἀραπάδες, Τοῦρκοι κι ἄλλοι. Μᾶς σφάζανε, μᾶς κομματιάζανε, μᾶς σουβλίζανε, μὰ δὲν πεθάναμε, γιατί μᾶς ἀτσάλωνε ὁ ἀγώνας, δίναμε φωτιὰ στὴ φωτιά, εἴχαμε νὰ κάνουμε μὲ ὀχτροὺς φανεροὺς καὶ σκληρούς. Τώρα ὅμως, στὸν σημερινὸ καιρό, οἱ ἐχθροὶ ἀλλάξανε ὄψη, γινήκανε κρυφοδαγκανιάρηδες, μὲ τὸ χαμόγελο στὰ χείλια, φίλοι δολεροί, ποὺ φαίνονται ἄβλαβοι, μάλιστα κι εὐεργέτες καὶ καλόβουλοι» (Κόντογλου). Τὸ κρασὶ συμβολίζει «τὰ φῶτα» τοῦ φράγκικου πολιτισμοῦ, ποὺ μετακενώθηκαν στὴν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολὴ ἀπὸ τοὺς τετυφωμένους, τοὺς ξιπασμένους νεόπλουτους τῆς μάθησης «ποὺ ἔχουν τὴν ἴδια κίβδηλη εὐγένεια μὲ τοὺς νεόπλουτους τοῦ χρήματος», γράφει ὁ Σεφέρης («Δοκιμὲς Α´τ., σελ. 236, ἔκδ. «Ἴκαρος»). Μὲ τὸ κρασὶ ξεχνᾶς ποιὸς εἶσαι…

Το Ζάλογγο, ο Ματθαίος και ο κ. Παπακωνσταντίνου κατά Γ. Βαρουφάκη

Τα σημάδια που έχουμε για τις ικανότητες του Γ. Βαρουφάκη στη διαχείριση της ελληνικής οικονομίας και στην πολιτική διαπράγματευση με τους Ευρωπαίους εταίρους δεν είναι και τα πλέον ενθαρρυντικά. Αντιθέτως σε ένα άλλο τομέα, σε αυτόν της ιστορίας και της σημασίας των μύθων τα γράφει συμπαθητικά. Αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο του που δημοσιεύτηκε το 2013.


Η πραγματική αξία των εθνικών μας αφηγήσεων

Του Γιάννη Βαρουφάκη από το lifo.gr

Ιστορικός δεν είμαι και αδυνατώ να κρίνω κατά πόσον εθνικές αφηγήσεις, όπως εκείνη περί του Χορού του Ζαλόγγου, του Μυστικού Σχολειού κ.λπ., ανταποκρίνονται σε πραγματικά, ιστορικά γεγονότα. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να αξιολογήσω την σημασία των εθνικών αφηγήσεων για μένα προσωπικά, και απολύτως ανεξάρτητα από τα πορίσματα της ιστορικής έρευνας. Θυμάμαι μια συζήτηση που είχα, όταν ήμουν ακόμα στο σχολείο, με τον αγαπητό μου δάσκαλο, τον ποιητή Ματθαίο Μουντέ, που κάποιοι από εμάς είχαμε την τύχη να μας διδάσκει το μάθημα των Θρησκευτικών για τέσσερα συναπτά χρόνια (1974-78). Η γενναιοδωρία του Μουντέ απέναντι σε ανόητα παιδιά όπως ο υπογράφων ήταν μοναδική. Αφιέρωνε ώρες ολόκληρες στο διαμέρισμά του πίσω από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός ώστε να συζητάμε τα Σαββατοκύριακα περί φιλοσοφίας, λογοτεχνίας, ποίησης, μουσικής, και ό,τι άλλο έφερνε η κουβέντα. Σεβόταν απόλυτα τη δεδηλωμένη (από τότε) αθεΐα μου και μου έμαθε (σε συνδυασμό με τον άθεο πατέρα μου) να υποκλίνομαι μπροστά στα θρησκευτικά αισθήματα των άλλων. Σε συζήτηση περί της ιστορικής ακρίβειας των

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Τί είναι η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία; Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Η Εκκλησία μας καθόρισε όλες τις Τετάρτες και Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να τελείται μία άλλη Λειτουργία, η Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων.

Κατά τη Λειτουργία αυτή δεν τελείται Θυσία, δε γίνεται δηλαδή μεταβολή του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Τα Τίμια Δώρα, ο Άρτος και ο Οίνος είναι έτοιμα, έχουν προαγιασθή (γι' αυτό και λέγεται Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων) κατά την προηγηθείσα θεία Λειτουργία της Κυριακής, είναι πλέον Σώμα και Αίμα Χριστού, και απλώς προσφέρονται προς μετάληψη στους πιστούς.


Ο Ιερέας καθ' εκάστη Κυριακή κόπτει από το πρόσφορο τον λεγόμενο «Αμνόν», δηλαδή το τετράγωνο εκείνο τεμάχιο της σφραγίδας που γράφει ΙΣ-ΧΣ ΝΙ-ΚΑ, και το τοποθετεί επάνω στο ιερό Δισκάριο. Μετ' ολίγο, κατά τη στιγμή του «Σε υμνούμεν...», το τεμάχιον αυτό του άρτου θα μεταβληθεί δια της ευλογίας του Ιερέως σε αυτό τούτο το Σώμα του Κυρίου, όπως και ο οίνος, που είναι στο ιερό Ποτήριο, θα μεταβληθεί και αυτός σε αυτό τούτο το Αίμα του Κυρίου.


Όταν όμως βρισκόμαστε στη πένθιμο περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής, ο Ιερέας, κατά τη Θ. Λειτουργία της Κυριακής, δεν θα κόψει ένα μόνο τεμάχιο εκ της σφραγίδας του προσφόρου, ωσάν αυτό που είπαμε ανωτέρω, αλλά περισσότερα (συνήθως τρία), ανάλογα προς τον αριθμό των Λειτουργιών των Προηγιασμένων που θα τελέσει κατά την εβδομάδα.

Τα τεμάχια αυτά (που δεν κόπτονται όλα από ένα πρόσφορο, αλλ' ένα από κάθε πρόσφορο), θα τα ευλογήσει κατά την ώρα που πρέπει και αυτά θα μεταβληθούν σε Σώμα Χριστού. Από αυτά το ένα θα

Σαρακοστιανά Ελληνορθόδοξα Εθιμικά



Γράφει στο Amen.gr o Μ. Γ. Βαρβούνης, Καθηγητής Λαογραφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης / Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας 

Η Σαρακοστή δεν είναι μόνο μια σημαντική χρονική περίοδος με θρησκευτικό νόημα, καθώς αποτελεί στάδιο νηστείας και ασκήσεως των αρετών εν αναμονή του Πάσχα. Αποτελεί και περίοδο με ιδιαίτερη λαογραφική σημασία, αφού συνδυάζει αρχαίες γονιμικές τελετουργίες με την ζέουσα πίστη του ελληνικού λαού στην ορθόδοξη παράδοση. Μεταξύ της Αποκριάς και της Μεγάλης Εβδομάδας, η Σαρακοστή τιμάται ιδιαιτέρως από τον ελληνικό λαό, ως στάδιο προετοιμασίας αλλά και ως κρίσιμη εορτολογική περίοδος, που προετοιμάζει την ανοιξιάτικη βλάστηση και την καλοκαιρινή συγκομιδή, γεγονότα κρίσιμα επίσης για την επιβίωση των παραδοσιακών κοινοτήτων.

Σε πολλές ελληνικές περιοχές, η αρχή της Σαρακοστής σημαδευόταν από απόλυτη νηστεία, από την τήρηση δηλαδή αυστηρού νηστίσιμου τριημέρου, μέχρι και την πρώτη Προηγιασμένη θεία λειτουργία της Τετάρτης. Το δε πρώτο Σάββατο, εορτή του διά κολλύβων θαύματος του αγίου Θεοδώρου, ο ελληνικός λαός το τιμά ως Ψυχοσάββατο, παρασκευάζει κόλλυβα και μνημονεύει τους προσφιλείς νεκρούς του, οι δε κοπέλες παλαιότερα έβαζαν από τα κόλλυβα αυτά κάτω από το μαξιλάρι τους, επικαλούμενες τελετουργικά τους αγίους Θεοδώρους, με την πίστη ότι έτσι θα προκαλούσαν μαντικά όνειρα περί γάμου, μέσω των οποίων θα μάθαιναν την οικογενειακή τους τύχη.

To πνευματικό νόημα της Σαρακοστής.

Πώς θα μπορούσε η Μεγάλη Σαρακοστή να έχει όχι μια απλή επιφανειακή, αλλά μια αληθινή επίδραση στην ύπαρξή μας; Πώς είναι δυνατόν να εφαρμόσουμε στη ζωή μας τη διδασκαλία της Εκκλησίας σχετικά με τη Μεγάλη Σαρακοστή όπως μας μεταδίδεται κυρίως μέσα από τη λατρεία αυτής της περιόδου; Τούτη η ζωή είναι πολύ διαφορετική από τη ζωή των ανθρώπων εκείνων που ζούσαν τον καιρό που γράφονταν αυτοί οι ύμνοι και οι Ακολουθίες και συντάσσονταν οι κανόνες και τα τυπικά. Ζούσε τότε κανείς σε μια σχετικά μικρή και βασικά αγροτική κοινωνία, μέσα σ' ένα οργανωμένο ορθόδοξο κόσμο και η Εκκλησία διαμόρφωνε το γενικό ρυθμό της ζωής του. Τώρα όμως ζούμε σε τεράστια αστικά κέντρα, σε τεχνοκρατούμενες κοινωνίες, πληθωρικές στα θρησκευτικά «πιστεύω» τους με εκκοσμικευμένες απόψεις για τον κόσμο, και μέσα σ' αυτές εμείς οι ορθόδοξοι αποτελούμε μια ασήμαντη μειονότητα. Η Μεγάλη Σαρακοστή δεν είναι πια «αισθητή», όπως ήταν παλιά στην Ελλάδα ή στην Ρωσία, ας πούμε. Η ερώτησή μας λοιπόν είναι πολύ ουσιαστική: πώς μπορούμε εμείς -πέρα από το να κάνουμε μια ή δυο «συμβατικές» αλλαγές στην καθημερινή ζωή μας - να τηρήσουμε τή Σαρακοστή; Είναι φανερό, λόγου χάρη, ότι για τους πιο πολλούς από τους πιστούς το να παρακολουθούν καθημερινά τις Ακολουθίες αυτής της περιόδου είναι πέρα από κάθε συζήτηση. Εξακολουθούν, φυσικά να εκκλησιάζονται την Κυριακή, αλλά, όπως έχουμε πει, τις Κυριακές της Σαρακοστής η Θεία Λειτουργία, τουλάχιστον εξωτερικά, δεν αντανακλά κάτι από τη Μεγάλη Σαρακοστή και έτσι δεν μπορεί κανείς να έχει ούτε καν την αίσθηση του λατρευτικού τυπικού της Σαρακοστής, δεδομένου μάλιστα ότι η λατρεία είναι το μόνο μέσο που μας μεταφέρει στο πνεύμα της Σαρακοστής. Και εφ' όσον η Σαρακοστή με κανένα τρόπο δεν χρωματίζει τον πολιτισμό στον οποίο ανήκουμε, δεν είναι ν' απορεί κανείς που αρνητικά καταλαβαίνουμε τη Σαρακοστή, δηλαδή, σαν μια περίοδο στην οποία απαγορεύονται μερικά πράγματα, όπως το κρέας, τα λίπη, οι χοροί και οι διασκεδάσεις.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Λόγος Κατηχητήριος ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς (2015).


Ἀριθμ. Πρωτ. 133

ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΗΡΙΟΣ
ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,
ΧΑΡΙΣ ΕΙΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,
ΠΑΡ᾿ HΜΩΝ ΔΕ ΕΥΧΗ, ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ

«Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέῳκται• οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε» (στιχηρὸν ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου, Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς).

Ἀδελφοὶ καὶ Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐγκεντρίζει ἡμᾶς εἰς τὸ σῶμα Του καὶ μᾶς καλεῖ νὰ γίνωμεν ἅγιοι «ὅτι ἐγώ», λέγει, «ἅγιός εἰμι» (Α΄ Πέτρ. α΄, 16). Ἐπιθυμεῖ ὁ Πλάστης μας νὰ ἔχωμεν κοινωνίαν μαζί Του καὶ νὰ γευθῶμεν τῆς χάριτός Του, νὰ μετάσχωμεν δηλαδὴ τῆς ἁγιότητός Του. Ἡ κοινωνία μὲ τὸν Θεὸν εἶναι ζωὴ μετανοίας καὶ ἁγιότητος, ἡ δὲ ἀπομάκρυνσις ἐξ Αὐτοῦ, ἡ ἁμαρτία, ταυτίζεται ἀπὸ τοὺς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν «κακίαν τῆς καρδίας».

Ἡ «ἁμαρτία οὐκ ἔστι τῆς φύσεως, ἀλλὰ τῆς κακῆς προαιρέσεως» (Θεοδωρήτου Κύρου, Διάλογος Α΄- Immutabilis, P.G. 83, 40D) ἢ τοῦ κακοῦ πνεύματος καὶ «οὐδεὶς πίστιν ἐπαγγελλόμενος ἁμαρτάνει», κατὰ τὸν Θεοφόρον Ἰγνάτιον.

Νηστεία: Το θεμέλιο κάθε αρετής

Βρισκόμαστε προ θυρών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Το κατ’ εξοχήν χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου είναι η νηστεία, η πρόξενος των αρετών που όμως μαζί με την Εξομολόγηση, τόσο έχουν παρεξηγηθεί από μεγάλο αριθμό Ορθοδόξων. Τι είναι όμως η νηστεία; Ας κάνουμε μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το νόημα της.


Η λέξη «νηστεία» παράγεται από το στερητικό «νη» και το ρήμα «εσθίω», που σημαίνει τρώγω. Κατά λέξη σημαίνει: δεν τρώγω. Από εδώ προέρχεται και η φράση «είμαι νηστικός».

Η νηστεία είναι εντολή του Χριστού και της Εκκλησίας Του και μέσο αναγκαιότατο για την πνευματική προκοπή κάθε Χριστιανού. Όπως η σωματική άσκηση γυμνάζει το σώμα και το κάνει πιο σφριγηλό και πιο ακμαίο, έτσι και η ψυχή έχει τη δική της γυμναστική, τη νηστεία.

Ο Μέγας Βασίλειος λέει: «Ει βούλει ισχυρόν ποιήσαι τον νουν, δάμασον την σάρκα διά νηστείας». (Περί Νηστείας, Α:9). Αυτός που νηστεύει έχει την αναφορά του στο Θεό και στην Εκκλησία. Γι’ αυτό και σημειώνουμε ότι, η νηστεία για εμάς τους Ορθοδόξους αποτελεί υποχρέωση και όχι δικαίωμα, για να μπορείς να επιλέξεις αν θα το ασκήσεις ή όχι.

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Πραγματοποιήθηκε η συνάντηση των θεολόγων Θεσπρωτίας

Πραγματοποιήθηκε χτες στην Ηγουμενίτσα η ενημερωτική - επιμορφωτική συνάντηση των θεολόγων καθηγητών του νομού. 
Χαιρετισμό απηύθυνε εκ μέρους του Μητροπολίτου Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας κ. Τίτου, ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γηρομερίου π. Μεθόδιος, ο οποίος μίλησε για την σπουδαιότητα του έργου των θεολόγων στα σχολεία, ιδιαίτερα στην σημερινή εποχή.
Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσπρωτίας κ. Ευάγγελος Τζάνης, ο οποίος αναφέρθηκε στην αξία του Μαθήματος των Θρησκευτικών και την αναγκαιότητά του στα σχολεία για την διαπαιδαγώγηση των μαθητών.
Κατόπιν ο Σχολικός Σύμβουλος κ. Τριαντάφυλλος Σιούλης ενημέρωσε του θεολόγους καθηγητές για τα νέα δεδομένα που αφορούν στο ΜτΘ, αναφέρθηκε σε θέματα μαθητικά και ευχαρίστησε την Ιερά Μητρόπολη Παραμυθίας για την όλη διοργάνωση της συνάντησης.
Τέλος ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Γηρομερίου π. Μεθόδιος έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα και ακολούθησε μικρή συνεστίαση (δείτε περισσότερες φωτογραφίες).

Ὁ κ. Γεώργιος Κρίππας πρὸς τὴν Ἀρχὴν Προστασίας Προσωπικῶν Δεδομένων γιὰ τὶς ἀπαλλαγὲς ἀπὸ τὰ Θρησκευτικά



Ἡ νέα ἐγκύκλιος τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας γιὰ τὶς ἀπαλλαγὲς ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἔδωσε ὁριστικὴ λύση στὸ μεγάλο αὐτὸ ζήτημα ἐπὶ τῇ βάσει τῆς τελεσίδικης Ἀποφάσεως 115/2012 τοῦ Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανίων. Τὸ δικαίωμα τῆς ἀπαλλαγῆς δίνεται πλέον ξεκάθαρα σὲ ἀλλόδοξους,ἑτερόθρησκους καὶ ἄθρησκους μαθητὲς ἐφόσον τὸ ζητήσουν. Καὶ ἐνῷ ἡ ἐγκύκλιος προβλέπει δικαίωμα ἀπαλλαγῆς γιὰ τοὺς ἄθρησκους μαθητὲς ἡἝνωση Ἀθέων ἄμεσα κινήθηκε πρὸς τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας καὶ πρὸςἈνεξάρτητες Ἀρχὲς γιὰ τὴν ἀκύρωσή της. Γιὰ τὴν ἀποφυγὴ νέας ἐμπλοκῆς στὸὅλο ζήτημα ποὺ εἶναι πιθανὸ νὰ συμβεῖ, ἐὰν ἐπιχειρηθεῖ ἀπὸ τὴ νέα ἡγεσία τοῦὙπουργείου Παιδείας νέα ἐπαναπροσέγγιση τοῦ ἐπιλυθέντος ζητήματος τῶνἀπαλλαγῶν ὁ κ. Γεώργιος Κρίππας, Δρ Συνταγματικοῦ Δικαίου ὡς Νομικὸς Σύμβουλος τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων ἀπέστειλε πρὸς τὴν ἈρχὴΠροστασίας Προσωπικῶν Δεδομένων ἐπιστολὴ στὴν ὁποία ἐξηγεῖ τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους τὰ αἰτήματα τῆς Ἕνωσης Ἀθέων θὰ πρέπει νὰ ἀπορριφθοῦν.Ἡ ἐπιστολὴ τοῦ κ. Κρίππα ἔχει ὡς ἑξῆς:

«ΠΡΟΣ
Ἀρχὴν Προστασίας Προσωπικῶν
Δεδομένων
Ἐνταῦθα

Κοινοποίηση 
Ἐρίτιμον Καν, Εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου
Ἐνταῦθα
Ἀθήνα 3 Φεβρουαρίου 2015
Ἀξιότιμοι κύριοι/κυρίες
Λαμβάνω τὴν τιμήν, νὰ σᾶς ἀναφέρω ὅτι περιῆλθε εἰς χεῖρας μου τὸ συνημμένο κείμενο, τῆς ἑνώσεως ἀθέων, τὸ ὁποῖο σᾶς κοινοποιεῖται καὶ τὸ ὁποῖο μεταξὺ ἄλλων ζητεῖ τὴν ἐπέμβασή σας . Τοῦ δι᾽ αὐτοῦ ὑποβαλλομένου αἰτήματος ζητῶ τὴν ἀπόρριψη διά τοὺς κάτωθι λόγους καὶ ὑπὸ τὴν ἰδιότητά μου ὡς νομικοῦ συμβούλου τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων:

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Τα μοντέλα διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στις χώρες της Ευρώπης: Το νέο Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Νέο Λύκειο



Τα μοντέλα διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στις χώρες της Ευρώπης: Το νέο Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Νέο Λύκειο

Ιωάννα Κομνηνού
Δρ Ειδικής Διδακτικής του Μαθήματος των Θρησκευτικών, Mphil, πτ.Θεολογίας, Φιλοσοφίας, Χαροκοπείου.
ikomninou@gmail.com

Περίληψη
Το άρθρο αυτό περιγράφει τις εξελίξεις στον ευρωπαϊκό χώρο σε ό,τι αφορά στο μάθημα των Θρησκευτικών, με έμφαση στα μοντέλα διδασκαλίας του. Με βάση τη συνοπτική, κριτική παράθεση των μοντέλων αυτών, επιχειρείται η αξιολόγηση του Προγράμματος Σπουδών στο Νέο Λύκειο, σύμφωνα με την τελευταία αναθεώρησή του. Τα προβλήματα που εντοπίστηκαν, αφορούσαν, κυρίως, στο ίδιο το μοντέλο καθεαυτό, στην εφαρμογή του και στην εφαρμογή της διδακτικής μεθοδολογίας.

Λέξεις - κλειδιά: Μάθημα Θρησκευτικών, μοντέλα διδασκαλίας, Νέο Λύκειο


Εισαγωγή

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Ορθοδοξία και αγώνας για επιβίωση του Γένους



Είναι πράγματι άξιος συγχαρητηρίων ο φίλος Κώστας Ζουράρις για την ομιλία του στη Βουλή. Είναι από τους λίγους πολιτικούς με ελληνική γλωσσική παιδεία και βαθιά ιστορική κατάρτιση. Απέδειξε πόσο βοηθά την πολιτική σκέψη η μελέτη των αρχαίων συγγραφέων και των μεγάλων Νεοελλήνων ποιητών. Ομως επισημαίνω δύο μεγάλες αντιφάσεις. Ο Ζουράρις επικαλέσθηκε την Υπέρμαχο Στρατηγό σε μία Βουλή, της οποίας οι μισοί βουλευτές δεν αναγνωρίζουν τον Χριστό και την Παναγία. Εξάλλου, ο βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. έλαβε τις βάσεις της ελληνοκεντρικής παιδείας του στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το οποίο ακριβώς αυτές τις ημέρες δέχεται πλήγματα και οδηγείται σε υποβάθμιση -μαζί με όλα τα Πειραματικά Σχολεία- κατόπιν των αποφάσεων της νέας ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας.

Παρά τις αντιφάσεις, θέλω να μείνω περισσότερο στο περιεχόμενο της ομιλίας του. Ολοι σχεδόν οι σχολιαστές απέδωσαν τις παραπομπές του Ζουράρι στον Θουκυδίδη, στον Ελύτη και στον Ρίτσο. Τους διέφυγε η χρήση ορισμένων στίχων του Γιώργου Σεφέρη, του νομπελίστα ποιητή μας, από το ποίημα «Νεόφυτος ο Εγκλειστος μιλά», το οποίο εγράφη στην Κύπρο το 1953. Οι στίχοι που ακούστηκαν στη Βουλή είναι «Της Υπερμάχου Στρατηγού πούχει στα μάτια της ψηφιδωτόν τον καημό της Ρωμηοσύνης». Αξίζει να δούμε από πού εμπνεύσθηκε ο Σεφέρης, ο οποίος επισκέφθηκε την Κύπρο ως διπλωμάτης.

Η γλώσσα των «σημείων»



ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ- 15.02.2015

Πριν από τρεις εβδομάδες, η ελλαδική κοινωνία έδωσε την εντολή διακυβέρνησης της χώρας σε έναν πολιτικό σχηματισμό που, εύλογα, κινούσε τη δυσπιστία των ορθολογικά σκεπτόμενων πολιτών:

Δεν είχε εμφανίσει συγκροτημένο κοινωνικό πρόγραμμα, κοινωνικές σκοποθεσίες, ο πολιτικός αυτός σχηματισμός. Μιλούσε μόνο για διαχειριστικές προτάσεις, μυωπικά οικονομίστικες, ωσάν η χώρα να περνούσε μιαν εφήμερη κρίση και όχι βυθισμό σε παραλυτική παρακμή, διολίσθηση σε πρωτογονισμό μανιασμένης ιδιοτέλειας. Δεν παρουσίασε ποτέ ο πολιτικός αυτός σχηματισμός θέσεις του για την παιδεία (και όχι απλώς για τα τεχνικά προβλήματα της εκπαίδευσης), για εξωτερική πολιτική γόνιμης και ρεαλιστικής ελληνικής ιδιοπροσωπίας, για την εντόπια γαγγραινώδη παραποίηση του συνδικαλισμού, τη λειτουργική αχρήστευση της Δικαιοσύνης.
 
Είχε έναν νέο σε ηλικία αρχηγό ο συγκεκριμένος πολιτικός σχηματισμός, με ηγετικά χαρίσματα καταφανώς υπέρτερα των φθαρμένων θλιβερών μετριοτήτων που επιβίωναν σε όλα τα άλλα παρακμιακά απομεινάρια του κομματικού συστήματος. Αλλά είχε και παρελθόν πολύ βεβαρημένο ο ίδιος σχηματισμός: Σαράντα ολόκληρα χρόνια στα σχολειά και στα πανεπιστήμια, στη δημοσιογραφία και στα ηλεκτρονικά μέσα, συνολικά στο πεδίο της «διανόησης», λειτουργούσε σαν Ζντανοφικός φασιστικός εφιάλτης, με μεθόδους και νοοτροπία τρομοκρατών. Επιπλέον, στο όνομα του ιστορικο-υλιστικού διεθνισμού, πρακτόρευε απροκάλυπτα τη φανατισμένη τυφλότητα του σκοπιανού εθνικισμού, τις ραδιουργίες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, τη μεθοδική αγλωσσία και τη στρέβλωση της ιστορικής συνείδησης των Ελλήνων.

Συνάντηση θεολόγων Θεσπρωτίας



Αγαπητοί Συνάδελφοι, 

Σας κάνω γνωστό πως την 19η Φεβρουαρίου 2015, ημέρα Πέμπτη και ώρα 18.00 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΕΠΑΛ Ηγουμενίτσας θα πραγματοποιηθεί ενημερωτική - επιμορφωτική ημερίδα των θεολόγων καθηγητών του Νομού. 

Κατά τη συνάντηση θα γίνει και η κοπή της βασιλόπιτας.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς 
Ο Σχολικός Σύμβουλος ΠΕ01 
Τριαντάφυλλος Απ. Σιούλης, Δρ. Φ.

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Κοπή βασιλόπιτας Παραρτήματος ΠΕΘ Κέρκυρας


Πραγματοποιήθηκε σήμερα η ενημερωτική - επιμορφωτική ημερίδα του παραρτήματος της ΠΕΘ Κέρκυρας στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας και Διαποντίων Νήσων.

Κατά την συνάντηση ο Σχολικός Σύμβουλος ΠΕ01 κ. Τριαντάφυλλος Σιούλης ενημέρωσε τους θεολόγους καθηγητές για τρέχοντα ζητήματα και αναφέρθηκε στη συνέχεια σε θέματα που αφορούν στην διδασκαλία του ΜτΘ και την αξιολόγηση των μαθητών, ακολούθησε δε εποικοδομητικός διάλογος. 

Τον λόγο πήρε στην συνέχεια ο π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, ο οποίος εκπροσώπησε και τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη κ. Νεκτάριο και ευχαρίστησε εκ μέρους του όλους τους θεολόγους καθηγητές για την ουσιαστική συμβολή τους στα σχετικά δρώμενα κατά την υποδοχή του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου. 

Τέλος ο Πρόεδρος του τοπικού Παραρτήματος της ΠΕΘ κ. Νικόλαος Μαυρωνάς, διερμηνεύοντας όλους τους παριστάμενους θεολόγους, ευχαρίστησε τον Σεβασμιότατο κ. Νεκτάριο για το ενεργό και διαρκές ενδιαφέρον του για το ΜτΘ και τους θεολόγους καθηγητές καθώς και για το γεύμα που παρατέθηκε στη συνέχεια. (δείτε περισσότερες φωτογραφίες)

Φώτης Μιχαήλ, Ωκοδόμησαν στιλπνάς περί το Μόναχον επαύλεις


Ωκοδόμησαν στιλπνάς περί το Μόναχον επαύλεις
Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ, ιατρός

Ο μεγάλος αγωνιστής και ανεπανάληπτος γνώμονας του Γένους μας, ο στρατηγός Μακρυγιάννης, γράφει στα απομνημονεύματά του:
’’Τους κατάτρεξαν οι Ευρωπαίοι τους δυστυχείς Έλληνες. Εις τις πρώτες χρονιές εφοδίαζαν τα κάστρα των Τούρκων, τους κατάτρεχαν και τους κατατρέχουν ολοένα, διά να μην υπάρξουν. Η Αγγλία τους θέλει να τους κάμει Άγγλους με την δικαιοσύνη την αγγλική, καθώς οι Μαλτέζοι ξυπόλυτους και νηστικούς, οι Γάλλοι Γάλλους, οι Ρούσοι Ρούσους, κι ο Μέτερνικ της Αούστριας Αουστριακούς –κι όποιος τους φάγει από τους τέσσερους’’
Πόσο διαχρονικός και πόσο αληθινός αναδεικνύεται ο λόγος του Μακρυγιάννη!

Η γενοκτονία, που βιώνουμε σε καιρό ειρήνης επί πέντε ολόκληρα χρόνια τώρα, όπως επίσης και τα σημερινά γεγονότα με την μισάνθρωπη δυσκαμψία των γερμανών και την λυκοφιλία όλων των άλλων εταίρων μας, βεβαιώνουν για μια φορά ακόμη του Μακρυγιάννειου λόγου το αληθές: ’’Τους κατάτρεχαν και τους κατατρέχουν ολοένα, διά να μην υπάρξουν … κι όποιος τους φάγει από τους τέσσερους’’.

Και συνεχίζει ο μεγάλος μας διδάχος Μακρυγιάννης: ’’…ο Ντώκινς, μας θέλει Άγγλους, ο Ρουγάν Γάλλους, ο Κατακάζης Ρούσους και δεν αφήσετε κανένα Έλληνα. Πήρε ο καθείς σας το μερίδιό του και μας καταντήσετε μπαλαρίνες σας… Τέτοια ηθική έχετε εσείς και προκοπή, τέτοιους καταντήσετε και μάς τους δυστυχείς’’.
’’Τα δάνεια εμείς δώσαμε υπόσκεση ότι τα δανειστήκαμεν και η Μπαυαρία τα ρούφηξε με τον Αρμασπέρη και συντροφιά’’.

Ενα συγκλονιστικό κείμενο της Λιάνας Κανέλη για το άβατον του Αγίου Ορους


Το Άγιον Όρος, την τύχη την αγαθή είχα να το πρωταντικρίσω εγώ πετώντας μ’ ένα »Μιράζ 2000» πάνω απ’ τον Άθω πέρυσι τέτοιες μέρες.

Ήταν το δώρο των φρουρών του Αιγαίου, όπως έκτοτε αποκαλώ τους πιλότους της πολεμικής μας αεροπορίας, για τη γιορτή των αρχαγγέλων, τη δική τους, προς μία δημοσιογράφο που επιμένει να μετράει τις αναχαιτίσεις των απέναντι κι όχι τις παραβιάσεις τους…

Λέγω «τύχη αγαθή» κι ας με πουν μελοδραματική, όσοι δεν ένιωσαν το προνόμιο να αεροζυγιάζονται με τα σύννεφα. Να περιδιάβαιναν τις κατοικίες των αγγέλων. Να βλέπουν μ’ όλα τα κύτταρα του φθαρτού σώματος τους, την προσευχή ως αύρα χαρμολύπης να εγκολπώνεται σκήτες και μοναστήρια, τις κατοικίες των εραστών μιας ταπεινότητας, που αντέχει χίλια χρόνια τώρα να υπερασπίζεται με πίστη κι αγάπη τους πολλούς και άπιστους.

Όταν διάβασα στις εφημερίδες πως δύο κοινοτικές κυρίες αξιωματούχοι βγήκαν να μας επιτιμήσουν που επιμένουμε στο Άβατον του «Περιβολιού της Παναγιάς» μας, ανάμεσα σε κάτι φληναφήματα περί ισότητας των δύο φύλων, διακρίσεις κι άλλα τέτοια εκ του πονηρού, όταν τα έργα απάδουν των μεγαλοστομιών, στην αρχή γέλασα. Ύστερα δημοσιογραφικών πονηρεύτηκα, ανησύχησα, για να οργιστώ εντέλει από το ενδεχόμενο να πρέπει να είμαι συνεχώς σε …αγιορείτικη επιφυλακή.

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Ἡ ἐλευθερία στήν σάτιρα


Ἀρχίζω μέ τήν καταδίκη κάθε τρομοκρατικῆς ἐνέργειας, τοῦ βιασμοῦ τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου στήν ἔκφραση καί τόν τρόπο ἐνέργειας. Τά ὅσα ἔγιναν πρόσφατα στό Παρίσι ἦταν ὄντως τραγικά. Κανένας δέν ἔχει τό δικαίωμα νά ἀφαιρῆ τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων καί μάλιστα ἕνεκα τοῦ Θεοῦ του, χωρίς νά κάνω συμψηφισμούς.

Μέ ἀφορμή τήν πρόσφατη ἐν ψυχρῷ δολοφονία σκιτσογράφων ἑνός περιοδικοῦ στό Παρίσι τέθηκαν διάφορα ἐρωτήματα «γιά τήν σάτιρα, τήν ἐλευθερία τοῦ λόγου καί τά ὅριά της. Ὑπάρχουν ἆραγε; Πρέπει νά ὑπάρχουν; Καί ποιός τά ὁρίζει· κι ἄν ἀρχίσεις νά θέτεις ὅρια στήν ἀθυρόστομη ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης, ποῦ τελειώνει αὐτή ἡ διαδικασία ἐκπτώσεων, ποῦ σταματᾶ ἡ αὐτολο­γοκρισία;» (Παῦλος Τσίμας, Τά ΝΕΑ 10-11 Ἰανουαρίου 2015).

Ἡ συζήτηση αὐτή ἔγινε καί στόν Τύπο καί μάλιστα ὑπῆρξε διχογνωμία. Ἕνα κείμενο στά ΝΕΑ πού γράφηκε μέ ἐπιμέλεια τοῦ Περικλῆ Δημητρόπουλου, ἔχει τίτλο: «Τά σκίτσα διχάζουν τόν Τύπο» καί ὑπότιτλο: «Τό ἐρώτημα ἔρχεται ξανά στό προσκήνιο: ἔχει ὅρια ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης;».

Σύμφωνα μέ τούς ὑπέρμαχους τῆς ἀπόλυτης ἐλευθερίας τῆς ἔκφρα­σης, ἡ τελευταία, δηλαδή «ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης δέν εἶχε καμμία ἀξία χωρίς τό δικαίωμα στήν προσβολή. Ἐξίσου ἀδιαπραγμάτευτο ἦταν τό δικαίωμα στήν βλα­σφη­μία».

Χίλια χρόνια μετά τον εκχριστιανισμό της Σκανδιναβίας ο νεοπαγανισμός ανθεί


tovima.gr Ισλανδοί νεοπαγανιστές θα μπορούν σύντομα να λατρεύουν δημοσίως τον αρχαίο θεό Θορ, τον θεό Οντιν και τη θεά Φρέγια, στον πρώτο σύγχρονο ναό που θα είναι αφιερωμένος στο Πάνθεον των Βίκινγκς. Μια μοντέρνα εκδοχή της ειδωλολατρίας έχει κερδίσει δημοτικότητα σε αυτή τη μικρή νησιωτική χώρα του Βορρά, 1.000 χρόνια μετά τον εκχριστιανισμό της Σκανδιναβίας. «Βέβαια, δε νομίζω ότι κάποιος μπορεί να πιστεύει πραγματικά σε έναν μονόφθαλμο καβαλάρη που καλπάζει πάνω σε ένα άλογο με οκτώ πόδια» εξηγεί ο Χίλμαρ Ορν Χίλμαρσον, ο «αρχιερέας» της Αsatruarfélagid, της ένωσης που προωθεί την πίστη στους σκανδιναβικούς θεούς. «Εμείς απλά βλέπουμε τις ιστορίες αυτές ως ποιητικές μεταφορές και ως εκδήλωση των δυνάμεων της φύσης και της ανθρώπινης ψυχολογίας» τονίζει.

Τα μέλη της Αsatruarfélagid έχουν τριπλασιαστεί στην Ισλανδία κατά την τελευταία δεκαετία σε 2.400 επί συνολικού πληθυσμού 330.000 ανθρώπων.

Ο ναός θα είναι κυκλικός και χτισμένος επάνω σε λόφο με θέα την ισλανδική πρωτεύουσα Ρέικιαβικ, με έναν θόλο στην οροφή για να περνάει το φως του ήλιου. Θα τελούνται βαπτίσεις, γάμοι, κηδείες και κάποιες τελετές, «όλες χωρίς θυσίες ζώων», όπως τονίζεται.

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Συνάντηση θεολόγων Κέρκυρας


Αγαπητοί Συνάδελφοι, 

Σας κάνω γνωστό πως την 17η Φεβρουαρίου 2015, ημέρα Τρίτη και ώρα 12.30-14.00 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας και Διαποντίων Νήσων (Ακαδημίας 2) θα πραγματοποιηθεί, κατόπιν εγκρίσεως του Περιφερειακού Δ/ντή Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπ/σης Ιονίων Νήσων, ενημερωτική-επιμορφωτική ημερίδα των Θεολόγων καθηγητών του Νομού. 

Κατά τη συνάντηση θα γίνει και η κοπή της βασιλόπιτας παρουσία του Σεβασμιοτάτου κ.κ Νεκταρίου, ο οποίος στη συνέχεια θα παραθέσει γεύμα προς τους θεολόγους καθηγητές.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς 
Ο Σχολικός Σύμβουλος ΠΕ01 
Τριαντάφυλλος Απ. Σιούλης, Δρ. Φ.

«Δεύτε οι ευλογημένοι…» (Κυριακή Απόκρεω)

Τίποτ’ άλλο δεν είναι τόσο βέβαιο στη ζωή μας παρά ότι θα αποθάνομε. Το γεγονός ότι γεννηθήκαμε και είμαστε σε τούτο τον κόσμο οδηγεί στη βεβαιότητα πως μια μέρα θα φύγουμε. Κάθε μέρα το βλέπομε και το διαπιστώνομε, πως άν­θρωποι γεννιούνται κι άνθρωποι αποθνήσκουν άλλοι έρχον­ται κι άλλοι φεύγουν. Αλλά κι άλλο ένα είναι το ίδιο βέβαιο, πως θα κριθούμε, πως θα δώσουμε δηλαδή λόγο για τη διαγω­γή μας σε τούτη τη ζωή. Αυτή είναι κοινή πίστη, ριζωμένη μέσα σε όλους τους ανθρώπους όλων των λαών κι όλων των αιώνων. Αλλά έχομε «βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον» · η θεία Γραφή ομιλεί γιέ τη μεγάλη και επιφανή ημέρα της κρίσεως, κι ο Ιησούς Χριστός για τη δευτέρα του παρουσία, κα­θώς θα το ακούσουμε στο Ευαγγέλιο της θείας Λειτουρ­γίας.


Η δευτέρα παρουσία του Ιησού Χριστού και η κρίση είναι η πράξη του Θεού, στην οποία καταξιώνεται η διδαχή του Ευαγγελίου, η πίστη της Εκκλησίας και ο βίος των πιστών. Την ευαγγελική περικοπή, που θα ακούσουμε, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος την ονομάζει «ηδίστην», δηλαδή γλυκύτατη περικοπή, που οι πιστοί την ακούν από το στόμα του Κυρίου, τη μελετούν με σπουδή και την κρατούν στη μνήμη τους με κατάνυξη. Η Εκκλησία επισφραγίζει το Σύμ­βολο της πίστεως με την προσδοκία της αναστάσεως και της κρίσεως· «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών…». Η πληροφορία της συνείδησής μας και ο λόγος του Ιησού Χριστού στην ευαγγελική περικοπή αρκούν για να μας πείσουν, αλλά είναι σαφής και ο λόγος του Αποστόλου, όταν γράφει προς Εβραίους· «απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο κρίσις».

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

Βιβλιοκριτική: Η Φάρμα των ζώων [Τζωρτζ Όργουελ]


Γράφει ο Δημήτρης Παράξενος

Η ‘Φάρμα των ζώων’ είναι ένα από τα πιο γνωστά λογοτεχνικά έργα του 20ού αιώνα. Πρόκειται για μια ιδιοφυή αλληγορία του σοσιαλιστικού καθεστώτος στη Σοβιετική Ένωση αλλά και κάθε ολοκληρωτισμού. Η ιστορία είναι για τα ζώα μιας φάρμας, που επαναστατούν ενάντια στον αφέντη τους και αναλαμβάνουν τα ίδια τη διαχείρισή της. Όμως η συνέχεια δεν είναι όσο ευχάριστη περίμεναν…

Το έργο παρουσιάζει με πανέξυπνο τρόπο τις τακτικές του ολοκληρωτισμού. Μία από αυτές είναι η ‘αναθεώρηση’ της ιστορίας, δηλαδή η διαστρέβλωσή της από τους ισχυρούς ώστε να νομιμοποιούν τον έλεγχο που ασκούν στις μάζες. Όταν τα δυο ηγετικά γουρούνια της φάρμας συγκρούονται, το ένα διώχνει το άλλο και μετά παραποιεί πλήρως το ρόλο που είχε παίξει στην επανάσταση. Άλλη τακτική είναι η χρήση των άβουλων ατόμων, εν προκειμένω των προβάτων, για να εμποδίζουν να ακούγονται διαφορετικές φωνές. Βέβαια το πιο αποτελεσματικό μέσο είναι ο τρόμος, που παραλύει τις συνειδήσεις, με τα άγρια εκπαιδευμένα σκυλιά να σκοτώνουν όποιο ζώο εν δυνάμει απειλεί το καθεστώς. Στο τέλος όλα τα ζώα υποκύπτουν, αφού ακόμη και να ήθελαν να αντισταθούν εργάζονται κάθε μέρα τόσο σκληρά που δεν προλαβαίνουν ούτε να σκεφτούν τι τους συμβαίνει. Κι αν κάποιο πάψει να είναι χρήσιμο πετιέται στα σκουπίδια χωρίς οίκτο.

Το βιβλίο δείχνει επίσης ότι η καθολική ισότητα είναι αδύνατη για δύο θεμελιώδεις λόγους: πρώτον, δεν έχουν όλα τα ζώα τις ίδιες ικανότητες ή επιθυμίες. Τα γουρούνια είναι έξυπνα, φιλόδοξα και αδίστακτα, τα πρόβατα είναι χαζά και μιμητικά, το άλογο είναι δυνατό και αυτοθυσιάζεται για το σύνολο, κ.λ.π. Οπότε λογικά τα γουρούνια επιβάλλονται πάνω τους. Δεύτερον, μια κοινωνία χρειάζεται διοίκηση και αυτή δεν υπάρχει χωρίς ιεραρχία. Η οργάνωση της παραγωγής, η κατανομή του προϊόντος, η επιλογή μελλοντικών στόχων απαιτούν λήψη αποφάσεων οι οποίες θα γίνονται αποδεκτές από όλους ακόμη κι αν διαφωνούν ή δεν τις καταλαβαίνουν.

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Τα ιερά μνημόσυνα, Ιωάννου Μ. Φουντούλη

Θέμα της παρούσης εισηγήσεως είναι «Τα ιερά μνημόσυνα», δηλαδή οι υπέρ των κεκοιμημένων αδελφών μας δεήσεις της Εκκλησίας. Περιλαμβάνει δε δύο μέρη. Στο πρώτο προσπαθούμε να δώσουμε μια ιστορική εικόνα του θέματος, δηλαδή κάνουμε μια αναδρομή στην περί μνημοσυνών παράδοση και πρακτική της Εκκλησίας απ’ αρχής μέχρις ότου παγιώθηκε η λειτουργική τάξη. Η αναφορά αυτή στην ιστορία, και στην εδώ περίπτωση μας και σε κάθε άλλο λα¬τρευτικό θέμα, δεν γίνεται απλώς από λόγους ιστορικής περιέργειας, αλλά έχει ουσιαστικό λόγο υπάρξεως και καλλιεργείας. Έτσι κατοχυρώνουμε τήν νομιμότητα της λειτουργικής μας πράξεως και εν προκειμένω τις δεήσεις υπέρ των κεκοιμημένων, που τελεί η Εκκλησία για την ανάπαυση των ψυχών τους και για παρηγοριά των ζώντων. Έτσι σκέπτεται, θεολογεί και ενεργεί μια παραδοσιακή Εκκλησία, όπως είναι η Ορθόδοξος. 
Η παράδοση δικαιώνει και επαληθεύει την σημερινή μας πρακτική. Δεν καινοτομούμε, αλλά ακολουθούμε την τάξη που παραλάβαμε από τον Κύριο Ιησού Χριστό, τους αγίους Αποστόλους και τους Πατέρες της Εκκλησίας. Σ’ αυτήν με ταπείνωση και εμπιστοσύνη στηριζόμαστε και εν

Ο θάνατος είναι απλώς μετάβαση από την μια ζωή στην άλλη (γέροντας Παϊσιος).


του Γέροντος Παϊσίου

«Είναι πολύ βαρύ, μετά από όσα έκανε ο Θεός για μας τους ανθρώπους, να πάμε στην κόλαση και να Τον λυπήσουμε. Ο Θεός να φυλάξη, όχι μόνον άνθρωπος αλλά ούτε πουλί να μην πάη στην κόλαση». Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν πεθαίνει. Ο θάνατος είναι απλώς μετάβαση από την μια ζωή στην άλλη. Είναι ένας αποχωρισμός για ένα μικρό διάστημα, Όπως, όταν πάη κάποιος, ας υποθέσουμε, στο εξωτερικό για έναν χρόνο, οι δικοί του στενοχωριούνται, γιατί θα τον αποχωρισθούν για έναν χρόνο, ή αν λείψη δέκα χρόνια, έχουν στενοχώρια για τον αποχωρισμό των δέκα χρόνων, έτσι πρέπει να βλέπουν και τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα τους πρόσωπα με τον θάνατο... 
Αν πεθάνη, ας υποθέσουμε, κάποιος και οι δικοί του είναι ηλικιωμένοι, να πουν: «Μετά από καμμιά δεκαπενταριά χρόνια θα ανταμώσουμε». Αν είναι νεώτεροι, να πουν: «Μετά από πενήντα χρόνια θα ανταμώσουμε». Πονάει φυσικά κανείς για τον θάνατο κάποιου συγγενικού του προσώπου, αλλά χρειάζεται πνευματική αντιμετώπιση. 

Η ΠΕΘ προς το ΙΕΠ: Ανάσχεση της εφαρμογής του Προγράμματος Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών



Αθήνα 3 Φεβρουαρίου 2015 
Αριθμ. Πρωτ.: 15 ΠΡΟΣ 
Τον Πρόεδρον του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής 
Αν. Τσόχα 36, 
115 21 Αθήνα 
E-mail: info@iep.edu.gr

ΚΟΙΝ. : 

1) Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμον, Πρόεδρον και τους Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος 

2) Καθηγητές των Θεολογικών Σχολών 

3) Θεολόγους της Ελλάδος 

Θέμα: Ανάσχεση της εφαρμογής του Προγράμματος Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών 

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, 

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ), μετά τη δημοσίευση του Προγράμματος Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών (ΦΕΚ 182/23-1-2015) και κατόπιν προσεκτικής μελέτης του, ζητά κατεπειγόντως την άμεση ανάσχεση της εφαρμογής του, καθόσον διαπιστώσαμε σημαντικές αδυναμίες και σφάλματα που πρόκειται να αποβούν σε βάρος της ανάπτυξης της θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών:

Η απομυθοποίηση του Πάπα Φραγκίσκου



Του Γιώργου Ν.Παπαθανασόπουλου

Η εικόνα του Πάπα που περνά στα διεθνή ΜΜΕ είναι του κήρυκα της απλότητας. Αυτή καταρρίφθηκε από την ίδια την πραγματικότητα, να καταστήσει μέλος της Κουρίας τον 56χρονο Γερμανό «επίσκοπο της πολυτέλειας» Φραντζ-Πέτερ Τέμπαρτζ-βαν Ελστ, ο οποίος είχε έδρα το Λιμβούργο. Με προφανή αμηχανία τα φιλικά προς το Βατικανό ΜΜΕ έφεραν στη δημοσιότητα το γεγονός, στις 10 Φεβρουαρίου 2015. Πρόκειται για τον Επίσκοπο, που λόγω του σκανδάλου της πολυτελούς ζωής του υποχρεώθηκε να απομακρυνθεί από την επισκοπή του, τον Οκτώβριο του 2013. Ακολούθησε έρευνα από το Βατικανό, ενώ συνεχιζόταν ο σάλος στην Γερμανία. Τελικά ο σημερινός Πάπας «δέχθηκε την παραίτησή του» τον Μάρτιο του 2014. Τώρα τον επαναφέρει ως ανώτερο στέλεχος της Κούριας και συγκεκριμένα του «Ποντιφικού Συμβουλίου για την προώθηση του νέου ευαγγελισμού»! Αλλά πώς είναι δυνατόν να διδάξει τρόπους σύγχρονης ιεραποστολής στην Αφρική, στην Ασία και γενικά στους απόρους όλου του κόσμου, όταν ο ίδιος έχει ως πρότυπο ζωής τον πολυτελή βίο;

Προγραμματικές συνεργασίες με το «καθαρόαιμο άλογο» του νεοφιλελευθερισμού (ΟΟΣΑ/PISA/ΑΔΙΠ);



Αρθρογράφος:
Γιώργος Μαυρογιώργος


Μέρες που είναι με εκβιάζουν να βγάλω στον αέρα σκέψεις από το βιβλίο μου («Οίκοι Αξιολόγησης στην Εκπαίδευση : Το Αόρατο χέρι της Αγοράς», Εκδόσεις Οσελότος) που πρόκειται να κυκλοφορήσει στο τέλος του μήνα…

Στην Ελλάδα, έχουμε την ιστορική πολιτική ανατροπή με τις δυνάμεις του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ). Η νίκη θα είναι ιστορική, εάν δεν επιτρέψουμε, η υπόθεση να εξελιχθεί ως ένα σενάριο «αριστερής παρένθεσης». Ο πειραματισμός της υποταγής που σχεδιάστηκε από τις δυνάμεις του κεφαλαίου μετασχηματίστηκε σε ανατρεπτικό πείραμα, με την εκλογική νίκη των εργαζομένων. Είναι το πρώτο «επεισόδιο» σε μια πάλη διαρκείας. Οι μάχες που έχουμε μπροστά μας είναι πολλές και κρίσιμες. Ο πειραματισμός βρίσκεται, πλέον, στα χέρια των δυνάμεων της εργασίας και της ανεργίας. Σήμερα είναι η «ημέρα της πλατείας»
Το πρόβλημα που έχουν μπροστά τους οι δανειστές και οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας δεν είναι μικρό. Μια ενδεχόμενη αποδοχή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, από τους δανειστές-εταίρους, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, θα ανοίξει το χορό εκρηκτικών κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων στις «χώρες του Νότου». Αυτό, καθώς φαίνεται, είναι το διακύβευμα της διαπραγμάτευσης και όχι αυτή καθαυτή η πρόταση της κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτό το ανατρεπτικό «πείραμα», έχει ανάγκη από τη διαρκή και ενεργό επαγρύπνηση του λαού. Οι προγραμματικές δηλώσεις ήταν μια αφήγηση προοδευτικής ριζοσπαστικής πολιτικής και για την εκπαίδευση. Είχε, παρόλα αυτά, και τα πρώτα «απρόοπτα» και τις πρώτες εκπλήξεις!
Και ο ΟΟΣΑ;

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Αποκριάτικα λαογραφικά


για το Amen.gr, του Μ.Γ.Βαρβούνη, Καθηγητή Λαογραφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης / Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας

Ανοιξιάτικη, ως προς τον χρονικό προσδιορισμό της, είναι πάντοτε η Αποκριά, η πολυσήμαντη αυτή περίοδος, που μεσολαβεί ανάμεσα στο Δωδεκαήμερο και στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Παρά τις σχετικές αυστηρές εκκλησιαστικές απαγορεύσεις, ο λαός δεν εκλαμβάνει την Αποκριά ως περίοδο πνευματικής προετοιμασίας για τη νηστεία που ακολουθεί, αλλά την θεωρεί χρόνο γλεντιού και ξενοιασιάς, αλλά και διαβατήρια περίοδο, κατά την οποία μπορεί συμβολικά να επηρεάσει την ερχόμενη και προσδοκώμενη εαρινή βλάστηση και καρποφορία. Για τον λόγο αυτό, τα έθιμα και τα δρώμενα αυτής της αποκριάτικης περιόδου έχουν έναν σαφή ερωτικό χαρακτήρα, καθώς ο λαϊκός άνθρωπος πίστευε ότι αναπαριστώντας συμβολικά, με λόγια ή πράξεις, τη ερωτική διαδικασία μπορούσε να επιδράσει θετικά πάνω στη γονιμότητα της φύσης στο σύνολό της.

Φυσικά, με την πάροδο των χρόνων οι αντιλήψεις αυτές άλλαξαν, με συνέπεια τα ερωτικά αποκριάτικα δρώμενα να προσλάβουν τον χαρακτήρα μυητικών τελετουργιών για τα νεότερα μέλη της κοινότητας, και κατόπιν να εκπέσουν σε απλές σατιρικές παραστάσεις, στο βάθος ωστόσο των οποίων διακρίνονται οι παλαιοί ισχυροί συμβολισμοί. Για τους λόγους αυτούς, τα λαϊκά δρώμενα της Αποκριάς έχουν ιδιαίτερο χαρακτήρα, συχνά δε προβάλλουν το ιδεολόγημα ενός «ανάποδου» ή «ανεστραμμένου» κόσμου, στον οποίο οι αξίες και οι κανόνες έχουν αντιστραφεί, δίνοντας στον άνθρωπο την δυνατότητα να βγει, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, έξω από τους κανόνες της καθημερινής ζωής.

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΣΤΡΙΑ

ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΣΤΡΙΑ
                                                            Του Βασίλη Χαραλάμπους
________________
Πάνε πέντε αιώνες τώρα
εκεί ανάμεσα στα πευκοκλάδια
στην ολοπράσινη Σκιαθίτικη ομορφάδα
όπου της Παναγιάς η Άγια Εικόνα εφανερώθη.

Κι ανεμίδι το στόρημα
από τον γερο-παππού για τα χρόνια εκείνα
που ο γέρων ασκητής Συμεών
φως ουράνιον είδε
καταμεσίς στα πευκόκλαδα.

Κι εκεί στο ερημητήριον
την Άγια Εικόνα φύλαγε
ίσαμε της Μεγαλόχαρης το μοναστήρι να κτιστεί.

Κι από τότε η ολόχρυση της Παναγιάς η Εικόνα
καταφυγή και παρηγοριά εγίνη
στις έγνοιες από της ζωής το διάβα.

«Εικών Αστρία» την είπανε
η θείον φως αυγάζουσα
θυμητάρι για να’ναι
για το υπερκόσμιον εκείνο θείον φως.

Να καλοστρατίζει στ’ άλλο σκοτείνιασμα
της Παναγιάς η Άγια Εικόνα
τους διαβάτες της ζωής.

Πρωτοφεγγιά’ναι τ’ ολόχρυσον
της Εικονίστριας Παναγιάς
στους πίστει προστρέχοντας.

Από την ποιητική συλλογή «Περιδιάβαση»

Διήμερο Συνέδριο στην Ιερά Μητρόπολη Ηλείας

Η Ιερά Μητρόπολις Ηλείας,
το Εργαστήριο Παιδαγωγικής - Χριστιανικής Παιδαγωγικής,
του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ,
και η Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων
σε συνεργασία με το Παράρτημα Ν. Ηλείας της ΠΕΘ,
διοργανώνουν, το Σάββατο και την Κυριακή, 14 - 15 Φεβρουαρίου 2015,
στον Πύργο Ηλείας και στην αίθουσα του Οικοτροφείου «Αγία Φιλοθέη»
και στην Αμαλιάδα στην αίθουσα «Θεία Οικοδομή»,
Θεολογικό Συνέδριο με θέμα :
Παιδεία – Διαφωτισμός – Παγκοσμιοποίηση:
Ορθόδοξη εκκλησιαστική θεώρηση
~*~
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Σάββατο  14 Φεβρουαρίου 2015
Ὣρα 16.00
16.00–16.30: Ἄφιξη - ἐγκατάσταση τῶν κ.κ. Συνέδρων
16.30–17.15: Ἑσπερινός, Ἱ. Ν. Ἁγ. Φιλοθέης, Πύργος
17.15–17.45: Καφές
~*~
Α’ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Οἰκοτροφεῖο «Ἁγία Φιλοθέη», Πύργος
17.45–18.15: Ἔναρξη Συνεδρίου, χαιρετισμοί, ἐκλογή Προεδρείου

Κυκλοφορεί το νέο τεύχος του περιοδικού της ΠΕΘ "Κοινωνία" (Ιανουάριος - Μάρτιος 2015)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Ἰωάννου Β. Κογκούλη: Ἀνοιχτή ἐπιστολὴ πρὸς τὸν ΥΠΑΙΘ Καθηγητὴ Ἀ. Λοβέρδο, γιὰ τὴνἵδρυση «ΕΚΜΣ» στὸ ΤΘ τῆς ΘΣ τοῦ ΑΠΘ
Ἡρακλῆ Ρεράκη: Ὑπόμνημα σχετικὰ μὲ τὴν ἀπόφαση ἵδρυσης «ΕΚΜΣ» στὴ ΘΣ τοῦ ΑΠΘ, πρὸς τὰ μελή τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ τοὺς Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὅρους
Δημητρίου Τσελεγγίδη: Ἡ ἵδρυση «ΕΚΜΣ» στὸ ΤΘ τῆς ΘΣ τοῦ ΑΠΘ – Θεολογική Προσέγγιση
Λάμπρου Χρ. Σιάσου: Εἰσήγηση πρὸς τὸ ΤΘ τῆς ΘΣ τοῦ ΑΠΘ, σχετικὰ μὲ τὴν ἵδρυση «ΕΚΜΣ»
Ἡ ἀπόφαση τοῦ Τμήματος Ποιμαντικῆς καὶ Κοινωνικῆς Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ γιὰ τὴν ἵδρυση «ΕΚΜΣ» στὸ ΤΘ τῆς ΘΣ τοῦ ΑΠΘ
Ἐπιστολὴ τῆς Ἱ. Κοινότητος τοῦ Ἁγ. Ὅρους πρὸς τὸν Κοσμήτορα τῆς ΘΣ του ΑΠΘ ἐνάντια στὴν ἵδρυση «ΕΚΜΣ»

 Μήνυμα διαμαρτυρίας φοιτητῶν τοῦ ΤΘ τοῦ ΑΠΘ, ἐνάντια στό σχέδιο ἵδρυσης «ΕΚΜΣ», στὸ ΤΘ τοῦ ΑΠΘ
Ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ τῆς «Ἀκαδημαϊκής Παρέμβασης» σχετικὰ μὲ τὴν ἵδρυση «ΕΚΜΣ» στὸ ΤΘ τῆς ΘΣ τοῦ ΑΠΘ
Γεωργίου Γεωργοῦ: Ὁ προβληματικὸς σχεδιασμὸς τοῦ Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν, μιὰ ἀκόμη ἀποτυχημένη ἀπόπειρα τῶνἀποδομητων τῆς σταθερῆς ἀξίας τῆς ἑλληνορθόδοξης παιδείας
Κωνσταντῖνου Χολέβα: Προβληματισμοὶ γιὰ τὴν ἵδρυση προγράμματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στὸ ΤΘ τῆς ΘΣ Θεσσαλονικὴς