Ακόμη ένα..."χαστούκι" από τη Ρώμη στην Εκκλησία της Ελλάδος με την εκλογή και την επικείμενη ενθρόνιση στην Αθήνα νέου Αποστολικού Εξάρχου και μάλιστα Ισπανού Επισκόπου Καθολικού και Λατίνου για τους ολιγάριθμους Ουνίτες...
Του ανταποκριτού της Romfea.gr στη Ρώμη
Η ουνιτική εκκλησία της Αθήνας είναι η μικρότερη και η πιο προβληματική ανάμεσα στις Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες, (ουνιτικές).
Έχει μόνον 3 ενορίες με 6.000 πιστούς από τους οποίους ούτε οι 1.000 είναι έλληνες και οι υπόλοιποι ουκρανοί και νεοαφιχθέντες μετανάστες «χαλδαίοι» δηλαδή ιρακινοί.
Δημιουργήθηκε 1,5 αιώνα πριν εξαιτίας της προσιλιτιστικής επιμονής του πρώτου της Επισκόπου Ιωάννη Μαραγκού, ενός λατίνου με βυζαντινά άμφια, που ενθρονίστηκε στην Αθήνα το 1875 και δικάστηκε και καθαιρέθηκε από το Βατικανό, (πάπας Πίος ΙΧ) εξαιτίας οικονομικών και σεξουαλικών σκανδάλων με μοναχές μιας αδελφότητας που δημιούργησε ο ίδιος.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος πάντοτε θεωρούσε αυτή την «εμφύτευση» ως μια βαρύτατη εισβολή στην περιοχή ευθύνης της.
Είναι αλήθεια ότι τόσο το 1975 με τον πάπα Παύλο τον 6ο όσο και το 2008 με τον Βενέδικτο 16ο ζητήθηκε πιεστικά από την Αγία Έδρα η αποφυγή της εκλογής Ρωμαιοκαθολικού Επισκόπου σε ελληνικό έδαφος για μια τόσο μικρη κοινότητα. Εις μάτην!
Το 1975 η παπική επιτροπή για την ενότητα των χριστιανών με πρόεδρο τότε τον καρδινάλιο Johannes Willebrands και γραμματέα των αρχιεπίσκοπο Pierre Duprey, είχε επισήμως διαβεβαιώσει την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος ότι μετά τον θάνατο του επισκόπου δεν θα υπήρχε διαδοχή με άλλον επίσκοπο αλλά μόνον με έναν τοποτηρητή.
Και όμως με μία αιφνιδιαστική κίνηση του υπεύθυνου παπικού συμβουλίου, πείσθηκε ο πάπας Παύλος ο 6ος να ενδώσει και να ενθρονίσει διάδοχο τον επίσκοπο Ανάργυρο Πρίντεζη.
Η Εκκλησία της Ελλάδος αντέδρασε σκληρά και μάλιστα γραπτώς στην εκλογή του, που κριτικαρίστηκε από τον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο.
Αλλά και το 2008 έγινε το ίδιο. Πάλι η Ρώμη ενθρόνισε στην Αθήνα έναν άλλο επίσκοπο τον έλληνα Δημήτριο Σαλλάχα που απασχόλησε τις ειδήσεις διότι τον συμπεριέλαβε ο Πάπας Φραγκίσκος ως σπεσιαλίστα της ποιμαντικής ελεημοσύνης που στην ανατολή αποκαλείται «ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ», στην επιτροπή που ο ίδιος προετοίμασε για την προβληματική μεταρρύθμιση που αφορά στην ακύρωση του γάμου που άρχισε τις εργασίες της στις 8 Δεκεμβρίου 2015.
Και από τον Πάπα Jorge Mario Bergoglio η ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία περίμενε μια μη επισκοπική διαδοχή του κ. Σαλλάχα, που παραιτήθηκε λόγω ηλικίας εφόσον υπερέβη τα 75 χρόνια. Αλλά και πάλι θα απογοητευτεί διπλά διότι ο διάδοχος είναι όχι μόνον Επίσκοπος αλλά δεν είναι καν έλληνας.
Πράγματι, η παπική επιτροπή για τις ανατολικές εκκλησίες, (ουνιτικές) μη έχοντας από την καθολική εξαρχία της Αθήνας κανέναν εκλόγιμο υποψήφιο από τους 6 κληρικούς προχώρησε υπό την προεδρία του Καρδιναλίου Leonardo Sandri στην εξεύρεση διαδόχου από το εξωτερικό.
Με μεγάλη αδιακρισία και ασέβεια απέναντι στην Ορθόδοξη Εκκλησία προχώρησε στην επιλογη του Ισπανού Βενεδικτίνου Moναχού, Manuel Nin, για ακόμη μια φορά λοιπόν ενός λατίνου με βυζαντινά άμφια που είναι ο Διευθυντής του Ποντιφικικού Ελληνικού Κολλεγίου, (Pontificio Collegio Greco), στη Ρώμη δηλαδή του «μισητού» στα μάτια των ελλήνων, ιδρύματος που δημιουργήθηκε το 1577 για να ετοιμάσει τους Ρ/Κ μισσιονάριους προκειμένου να εισβάλουν στην Ελλάδα και να προσηλυτίσουν τους ορθοδόξους.
Η αξία του πατρός Manuel Nin, ως θεολόγου, λειτουργιολόγου και σπεσιαλίστα στην χριστιανική Ανατολή έχει αναγνωριστεί και μαρτυρείται από τις συχνότατες παρεμβάσεις του στην καθημερινή εφημερίδα του Βατικανού “L’ Osservatore Romano” και από τα βιβλία του.
Αναμφίβολα όμως η εκλογή του ως νέου Αποστολικού Εξάρχου στην Αθήνα που θα δημοσιοποιηθεί σε λίγες ημέρες, θα αντιμετωπιστεί ως ακόμη ένα χαστούκι, απο την Ορθόδοξη Ιεραρχία της Ελλάδος, που είναι ήδη από τις βαθύτατα εχθρικές όχι μόνο απέναντι στην Ρώμη αλλά ακόμη και απέναντι στις αδελφές ορθόδοξες Εκκλησίες που συμμετέχουν πιο ενεργά στον οικουμενιστικό διάλογο.
Aξίζει να σημειωθεί ότι κατά της διάρκεια των τελευταίων ετών το Παπικό Συμβούλιο για τις Ανατολικές εκκλησίες, (ουνιτικές) μετά την παραίτηση του Επισκόπου Sotir Ferrara, (Piana dei Greci που ο Μουσολίνι μετονόμασε σε Piana degli Albanesi) και του Αρχιμανδρίτου Αιμιλιανού Fabbricatore Ηγουμένου της Ελληνόρυθμης Ι.Μονής της Κρυπτοφέρρης που ήταν γενημμένοι ως Ελληνόρυθυμοι, προχώρησε στην αντικατάστασή τους με δύο διαδόχους λατίνους έναν ιταλό και ένα γάλλο που φόρεσαν τα βυζαντινά άμφια...
Αναρωτιόμαστε αυτός είναι ο δρόμος της οικουμενιστικής προσέγγισης του «νεωτεριστή» Πάπα Φραγκίσκου;
Η Ορθόδοξη Εκκλησία λίγο πριν την Μεγάλη Παναρθοδόξο Σύνοδο συμφωνεί και επικροτεί αυτές τις επιλογές ως τρόπο επικοινωνίας και οικουμενικού διαλόγου;
Αληθεύουν άραγε οι φήμες ότι ο νέος Έξαρχος θα λάβει ως δώρο αρχιερατικό εγκόλπιο από Ανώτατη Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Αρχή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου