Σάββατο 30 Απριλίου 2016

«Ο Χριστός είναι ο Μοναδικός Δάσκαλος»



Αγίου Νικολάου Αχρίδος

Ευλογημένος είναι εκείνος ο άνθρωπος που δεν θέλει να κάνει το δάσκαλο ούτε τον αρχηγό.

Τρία ουράνια χαρίσματα συνοδεύουν ένα τέτοιο άνθρωπο: το πρώτο ονομάζεται ειρήνη, το δεύτερο ονομάζεται σοφία, και το τρίτο ονομάζεται ευδοξία. Ο Κύριος είπε στους μαθητές Του: «Μηδέ κληθήσετε καθηγηταί· εις γαρ υμών εστιν ο καθηγητής, ο Χριστός» (Ματθ. 23, 10).

Εσείς που ανελλιπώς μελετάτε την Αγία Γραφή ίσως θα βρεθείτε σε αμηχανία, προκειμένου να φέρετε σε συμφωνία την παραπάνω σαφή εντολή με την επόμενη: Πηγαίνετε να κηρύξετε και να διδάξετε όλους τους λαούς. (Ματθ. 28, 19-20).

Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

“Πώς να ζήσουμε πνευματικά τις γιορτές” (από τους λόγους του γ. Παϊσίου)



– Γέροντα, πώς μπορεί να ζήση κανείς πνευματικά τις γιορτές;

– Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτώμαστε τα γεγονότα της κάθε άγιας ημέρας (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολλή ευλάβεια κάθε γιορτή.

Οι κοσμικοί ζητούν να καταλάβουν τα Χριστούγεννα με το χοιρινό, το Πάσχα με το αρνί, τις Αποκριές με το κομφετί. Οι αληθινοί μοναχοί όμως κάθε μέρα ζουν τα θεία γεγονότα και αγάλλονται συνέχεια. Κάθε εβδομάδα ζουν την Μεγάλη Εβδομάδα. Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή ζουν την Μεγάλη Τετάρτη, την Μεγάλη Πέμπτη, την Μεγάλη Παρασκευή, δηλαδή τα Πάθη του Χριστού, και κάθε Κυριακή το Πάσχα, την Ανάσταση. Τι, θα πρέπη να έρθη η Μεγάλη Εβδομάδα, για να θυμηθή κανείς τα Πάθη του Χριστού;

Γιατί δέν ἐκκλησιάζονται οἱ νέοι;



"Οἱ νέοι εἶναι ἀνήθικοι", "οἱ νέοι εἶναι γεμάτοι πάθη", "οἱ νέοι εἶναι ἀνυπάκουοι", "οἱ νέοι δέν ἔχουν φόβο Θεοῦ…" Ἔχω ἀκούσει πολλές φορές αὐτές τίς ἠθικιστικές διαπιστώσεις. Ἡ ἐρώτησή μου εἶναι: εἶχαν οἱ νέοι τίς ἀπαραίτητες συνθῆκες γιά νά ἐννοήσουν τή Χριστιανική ζωή ἤ ὄχι; Θά ρωτήσει κάποιος: "Τί, οἱ νέοι εἶναι προορισμένοι νά χαθοῦν;"

Καί βέβαια ὄχι δέν εἶπα αὐτό, κανένας δέν εἶναι προορισμένος οὔτε γιά τό καλό, οὔτε γιά τό κακό. Τό πρόβλημα εἶναι ὅτι οἱ νέοι δὲν ἀπορρίπτουν τήν πίστη στό Χριστό ὅπως μᾶς διδάσκει ἡ Ἐκκλησία διά τῆς φωνῆς τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀλλά ἀπορρίπτουν ἕνα ὑποκατάστατο πίστεως τό ὁποῖο δέν τούς πείθει. Γιατί ἕνας νέος ποὺ ἔχει μεγαλώσει σέ μία πραγματικά Χριστιανική οἰκογένεια συμπεριφέρεται ἀλλιώτικα ἀπό ἕναν ποὺ μεγάλωσε σέ μία οἰκογένεια μέ ἀπίστους γονεῖς ἤ ἀπό ἕναν τοῦ ὁποίου οἱ γονεῖς πιστεύουν μέν στό Θεό ἀλλά δέν πηγαίνουν στή Ἐκκλησία;

Πέμπτη 28 Απριλίου 2016

Ὁ προδότης Ἰούδας



Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος

Ἐπιστολή στόν σιδερὰ Ῥαντοσάββα Ι., γιά τὸν προδότη Ἰούδα

Ῥωτᾶς: «Θὰ συγχωρηθεῖ, ἄραγε, στόν Ἰούδα ἡ ἁμαρτία τῆς προδοσίας τοῦ Διδασκάλου καὶ Κυρίου του Ἰησοῦ Χριστοῦ;». Δὲν γνωρίζω γιά ποιό λόγο σὲ ἐνδιαφέρει κάτι τέτοιο. Γιά μᾶς ἀποτελεῖ τή μεγαλύτερη μέριμνα αὐτό, τὸ νά μὴν προδώσουμε ἐμεῖς τὸν Χριστὸ μὲ τίς ἀνομίες μας. Καὶ ἀκόμα πιὸ σημαντικό· τό πῶς νά σώσουμε τίς ψυχὲς μας. Γιατὶ δές, τὸ ῥολόι τῆς ζωῆς μας μετράει γοργὰ τὶς μέρες καὶ τὶς ὦρες ὑπενθυμίζοντάς μας τὴν ἐπικείμενη ἔξοδο ἀπὸ τοῦτο τὸν κόσμο. Ὅλοι ἐμεῖς θὰ βρεθοῦμε ἐνώπιον τοῦ αἰώνιου Κριτή, ὁ Ὁποῖος θὰ ἐκφέρει τὴ δίκαιη Κρίση Του γιά ὅλα ἐκεῖνα πού πράξαμε στή ζωὴ μας, ἐνώπιον ὅλων τῶν οὐρανίων ἀνθρώπων.

Ὅταν οἱ ἄνθρωποι πηγαίνουν σὲ δίκη, σκέφτεται ὁ καθένας τὰ δικὰ του ἁμαρτήματα καὶ τὶς ἀδικίες καὶ τὸ πῶς θὰ δικαιολογήσει τὸν ἑαυτὸ του ἐνώπιον τοῦ δικαστοῦ. Κανεὶς δέν ἔχει τὸ χρόνο καὶ τὴν ἐπιθυμία νά σκεφτεῖ γιά τὶς ἁμαρτίες τῶν ἄλλων, μήτε καὶ νά μπεῖ στά μυστικὰ τοῦ νοῦ τοῦ δικαστή πού θὰ κρίνει. Ποιός γνωρίζει τὸ πῶς θὰ κρίνει ὁ αἰώνιος Κριτὴς ἐμένα καὶ ἐσένα; Σίγουρο εἶναι μονάχα ἕνα, ὅτι θὰ μᾶς κρίνει κατὰ τὸ δίκαιο καὶ ὄχι ἄδικα, ἐνῶ ἐμεῖς θὰ θέλαμε περισσότερο νά μᾶς κρίνει ὄχι κατὰ τὸ δίκαιο ἀλλὰ μὲ ἔλεος. Μάταια ὅμως. Ἐκεῖνος ὑποσχέθηκε νά κρίνει δίκαια.

«Μετὰ τὸν θάνατο δὲν ὑπάρχει πλέον καιρὸς μετανοίας...» Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

«Μετὰ τὸν θάνατο δὲν ὑπάρχει πλέον καιρὸς μετανοίας, καὶ στὸν ἅδη ἡ ψυχὴ ἡ ὁποία νεκρώθηκε ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν, δὲν μπορεῖ πλέον νὰ ἐπανέλθει στὴν ζωὴν τὴν κατὰ Θεὸν»

Ὅταν λοιπὸν διαπράξεις ἁμαρτία, μὴν περιμένεις ἀπό κάποιον ἄλλο τὴν κατηγορία, ἀλλὰ πρὶν νὰ κατηγορηθεῖς κατηγόρησε ἐσὺ τὸν ἑαυτό σου γιὰ τὶς πράξεις σου. Διότι ἐὰν ἄλλος σὲ ἐλέγξει, τότε τὸ κατόρθωμα δὲν εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς δικῆς σου ἐξομολογήσεως, ἀλλὰ ἡ διόρθωση ἐπέρχεται ὡς ἀποτέλεσμα τῆς κατηγορίας ἐκείνου.

Ἐξομολόγηση δηλαδὴ δὲν εἶναι τὸ νὰ κατηγοροῦμε τὸν ἑαυτὸ μας ὕστερα ἀπὸ τὸν ἔλεγχο τῶν ἄλλων, ἀλλὰ πρῶτοι ἐμεῖς νὰ κατηγορήσουμε τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ μὴν περιμένουμε τὸν ἔλεγχο ἐκ μέρους ἄλλων. Διότι ὁ Πέτρος, ὕστερα ἀπὸ τὴ φοβερὴ ἐκείνη ἄρνηση (τότε πού ἀρνήθηκε πώς γνωρίζει τὸν Κύριο), ἐπειδὴ ἀμέσως ἀναγνώρισε τὴν ἁμαρτία του καὶ χωρὶς κανεὶς νὰ τὸν κατηγορήσει, καὶ τὸ ἔγκλημά του ὁμολόγησε καὶ πικρὰ ἔκλαψε, τόσο τέλεια καθαρίστηκε ἀπὸ τὴν ἄρνησή του, ὥστε ἔγινε πρῶτος ἀπὸ ὅλους τους ἁγίους Ἀποστόλους καὶ σὲ αὐτὸν ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη.

Φώτης Κόντογλου: Ἡ πίστη τοῦ λαοῦ μας κατὰ τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα




Ἐκεῖνοι οἱ ἁπλοϊκοί ἄνθρωποι, ἐκεῖνα τά ἀγράμματα γεροντάκια καί οἱ γριοῦλες, πού τήν Σαρακοστή καί τήν Μεγάλη Βδομάδα βρίσκονται ὅλη μέρα στήν ἐκκλησία, ζήσανε ἀπό τά μικρά τους χρόνια ἐν παιδεία καί νουθεσία Κυρίου καί καταλάβανε αὐτό τό χαροποιόν πένθος, πού δέν τό καταλάβανε, ἀλοίμονο, οἱ σπουδασμένοι μας, πού θέλουνε νά τούς διδάξουνε, ἀντί νά διδαχθοῦνε ἀπ' αὐτοὺς. Τώρα τίς μέρες τῆς Σαρακοστῆς, τῆς Μεγάλης Βδομάδας καί τοῦ Πάσχα πορεύονται μαζί μέ τόν Χριστό, ἀκολουθᾶνε ὁλοένα ἀπό πίσω του, ἀληθινά, ὄχι φανταστικά, ἀκούγοντας Τόν νά λέγη: «Ἰδού ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καί παραδοθήσεται ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περί αὐτοῦ».

Μαζί του βρίσκονται στόν Μυστικό Δεῖπνο καί δακρύζουνε ἀπό τά λόγιά Του, μαζί Του πάνε στό πραιτώριο καί στόν Πιλάτο, μαζί Του ραπίζονται, μαζί Του μαστιγώνονται, μαζί Του ἐμπαίζονται, μαζί Του σταυρώνονται, μαζί Του θάβονται, μαζί Του ἀνασταίνονται. Τά μάτια τούς γίνονται .... βρύσες καί τρέχουνε, μά αὐτά τά δάκρυα δέν εἶναι δάκρυα τῆς ἀπελπισίας, ἀλλά τῆς ἐλπίδας καί τῆς βεβαιότητας πῶς μ' αὐτά ποτίζεται τό ὁλόδροσο κι ἀμάραντο δέντρο τῆς ἀληθινῆς χαρᾶς, τῆς χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεως. Αὐτό γίνεται κάθε χρόνο.

Ὤ! Πόσο ἀληθινά πίστις εἶναι ἡ ὀρθόδοξη πίστις τοῦ λαοῦ μας!

Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Οι φαρισαίοι πάντα ηττώνται



Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου 

Κάθε Μεγάλη Εβδομάδα οι Χριστιανοί βιώνουν το εκούσιο σωτηριώδες Πάθος του Ιησού Χριστού και τη λυτρωτική για τους ανθρώπους Ανάστασή Του. Όπως γράφει ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς οι άνθρωποι καταδίκασαν τον Θεάνθρωπο σε θάνατο, Εκείνος όμως, με την Ανάστασή Του, «καταδίκασε» τους ανθρώπους να είναι αθάνατοι*! 

Ο Χριστός με τη Ζωή, τη Διδασκαλία, τη Θυσία και την Ανάστασή Του έδωσε νόημα στη ζωή του ανθρώπου. Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς γράφει ότι η ζωή χωρίς τον Θεό Λόγο είναι κόλαση, αφού στην κόλαση δεν υπάρχει νόημα στην ύπαρξη, ούτε λογικότητα στις ενέργειες. Κόλαση δεν είναι ο διπλανός μας, που υποστηρίζει ο Σαρτρ, γίνεται ο εαυτός μας. Για τον άνθρωπο, που δεν υποβιβάζεται στο επίπεδο του άλογου όντος και που έχει υπαρξιακό προβληματισμό, «ο θάνατος χωρίς Ανάσταση είναι το μεγαλύτερο βάσανο και η πιο φρικιαστική απανθρωπία». 

... το μέτρο της πίστεως

Αιτία της διανομής των θεϊκών αγαθών είναι το μέτρο της πίστεως του καθενός. Γιατί ανάλογος με την πίστη μας είναι ο βαθμός της προθυμίας μας να πράττομε. Εκείνος λοιπόν που πράττει, ανάλογα με την πράξη δείχνει και το μέτρο της πίστεώς του, και δέχεται όσο πίστεψε το μέτρο της χάρης. Εκείνος που δεν πράττει, ανάλογα με την απραξία του φανερώνει και το μέτρο της απιστίας του και δέχεται, όσο απίστησε, τη στέρηση της χάρης. Επομένως δεν κάνει καλά ο φθονερός να φθονεί εκείνους που κατορθώνουν την αρετή, αφού σαφώς από αυτόν εξαρτάται, κι όχι από άλλον, η επιλογή μέσω της πίστεως και των έργων του, να δεχτεί τη χάρη που έρχεται κατά το μέτρο της πίστεως.

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής

“Να μην ανοίγουμε πολλά μέτωπα” (αγ. Παΐσιος)



“Οι άνθρωποι σήμερα, επειδή δεν ζουν απλά, έχουν πολύ περισπασμό. Ανοίγουν πολλά μέτωπα και χάνονται με την πολλή μέριμνα.

Εγώ ένα-δύο πράγματα τα τακτοποιώ και μετά σκέφτομαι άλλα. Ποτέ δεν έχω να κάνω πολλά πράγματα μαζί. Τώρα σκέφτομαι να κάνω αυτό, το τελειώνω και μετά σκέφτομαι να κάνω κάτι άλλο. Γιατί, αν δεν τελειώσω το ένα και αρχίσω το άλλο, δεν έχω ανάπαυση. Όταν έχη κανείς πολλά μαζί να κάνη, παλαβώνει. Και μόνο να τα σκέφτεται, παθαίνει σχιζοφρένεια.

Είχε έρθει στο Καλύβι ένας νέος που είχε ψυχολογικά προβλήματα. Μου έλεγε ότι ταλαιπωρείται, γιατί έχει μια κληρονομική ευαισθησία από τους γονείς κ.λπ. “Τι κληρονομικά μου λες; του είπα. Πρώτα, χρειάζεσαι ξεκούραση. Μετά να πάρης το πτυχίο σου, μετά να πας στον στρατό, μετά να κοιτάξης για διορισμό”.

Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Η διάγνωση της αμαρτίας και η θεραπεία της


π. Ιωάννης Ρωμανίδης

Η πατερική παράδοσις ήτο υποχρεωμένη να χρησιμοποιήση την φιλοσοφικήν γλώσσαν της εποχής της, δια να γίνη κατανοητή και να πολεμήση τας αιρετικάς διαστροφάς της εκκλησιαστικής παραδόσεως.

Τούτο, εν τούτοις, δεν σημαίνει ότι η φιλοσοφία εχρησίμευσεν εις την κατανόησιν της διδασκαλίας του Χριστού.


Πάντως, οι Πατέρες απέρριπτον τους αφηρημένους στοχασμούς περί Θεού και την σχέσιν Του με την δημιουργίαν και επέμενον εις την εμπειρικήν προσέγγισιν της ενώσεως μετά του Θεού, δια μέσου της καθάρσεως και του φωτισμού της καρδίας. Εντός αυτού του πλαισίου πρέπει να εννοηθούν οι όροι αυτών (δηλαδή των πατέρων), «πράξις» (κάθαρσις, φωτισμός) και «θεωρία» (όρασις).

Οφείλω μια συγγνώμη στο Θεό;



Eάν βρήκες έναν άνθρωπο να σε νιώσει, να σε καταλάβει, να σε αγαπήσει, κράτα τον, κι ας είναι στην άλλη άκρη της γης.

π. λίβυος 
Οφείλω μια συγνώμη στο Θεό για όσα μου χάρισε και δεν τα χάρηκα. Για εκείνα που μου έδωσε και δεν τα πήρα. Μα κι γι αυτά που μου ζήτησε και δεν του έδωσα. Πάνω από όλα θέλω να κλάψω στην αγκαλιά Του, για όλες εκείνες τις μέρες που δεν έζησα και απλά επιβίωσα.

Να πω συγνώμη για όσα σε αγαπώ δεν είπα, σε αγκαλιές που δεν έδωσα, σε πόρτες που έκλεισα, σε τηλέφωνα που δεν σήκωσα, σε μάτια που δεν αντίκρισα, σε φιλιά που δεν σαρκώθηκαν και σε προσευχές που δεν ειπώθηκαν…

Τέλος να πω, ότι εάν βρήκες έναν άνθρωπο να σε νιώσει, να σε καταλάβει, να σε αγαπήσει, κράτα τον, κι ας είναι στην άλλη άκρη της γης. Φτάνει που τον βρήκες…. Δεν θα σου τύχει πολλές φορές στην ζωή. Και να θυμάσαι, οτι στα δώρα λες ευχαριστώ κι ας μην τα ξετυλίξεις ποτέ..

Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

«Για ανέργους να μιλούμε τώρα!..»


 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

Π​​έντε χρόνια τώρα (από το 2012), ένα ποσοστό του πληθυσμού της Eλλάδας που ξεπερνάει το 25% των ικανών για εργασία είναι χωρίς δουλειά, άνεργοι. Eνα ποσοστό, περίπου 60%, των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα πληρώνονται με καθυστερήσεις από 2 έως 15 μηνών. Eνα επίσης μεγάλο μέρος των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα εργάζονται ανασφάλιστοι. Oι αμοιβές εργασίας έχουν μειωθεί δραματικά, το κόστος των εντελώς αναγκαίων για την επιβίωση αγαθών και υπηρεσιών είναι απρόσιτο σε πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού, η στέρηση και το μαρτύριο των ψυχολογικών της επιπτώσεων δεν προσεγγίζονται από τις στατιστικές.
Tην ίδια στιγμή το υπόλοιπο του πληθυσμού δίνει την εικόνα και εντύπωση ευζωίας ανέγγιχτης από την «κρίση»: Πολυτελή εστιατόρια κατάμεστα, οι καφετέριες σφύζουν από ξέγνοιαστη νεολαία, οι «μπουτίκ» πολυτελείας απτόητες, η ανανέωση του στόλου των ιδιωτικών αυτοκινήτων συνεχής και εντυπωσιακή. H φτώχεια καταμετρείται αλλά κρύβεται, η άνεση αδικαιολόγητη, σχεδόν αινιγματική, εμφανίζεται και προκαλεί.

«Η υπερηφάνεια είναι ένα ορθάνοιχτο παράθυρο, μέσα από το οποίο όλες οι αρετές εξανεμίζονται»;



Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Τί άραγε υπάρχει στις τέσσερις γωνιές της γης, θνητέ άνθρωπε, το οποίο μπορεί να μας κάνει περήφανους, παρεκτός ανοησίες και δαιμονικές ψευδαισθήσεις;
Μήπως δεν ήρθαμε στον κόσμο γυμνοί κι ανήμποροι; Και με τον ίδιο τρόπο δεν θα αναχωρήσουμε απ’ τον κόσμο;
Ό,τι έχουμε, δεν το έχουμε δανειστεί; Με το θάνατό μας δεν θα επιστρέψουμε όλα τα δανεικά; Ω, πόσες φορές έχει ειπωθεί αυτό και αγνοηθεί;
Ο σοφός απόστολος λέει: «Γιατί τίποτε δε φέραμε μαζί μας όταν ήρθαμε στο κόσμο κι είναι φανερό πως ούτε μπορούμε να βγάλουμε τίποτα φεύγοντας» (Α’ Τιμόθεον 6:7).
Όταν προσφέρουμε τη θυσία μας στο Θεό, το κοινό ψωμί και το κρασί, λέμε: Τα Σα εκ των Σων Σοι προσφέρομεν.
Διότι τίποτε απ’ όσα έχουμε εδώ στον κόσμο δεν είναι δικά μας, ούτε καν ένα ψίχουλο ψωμί ή μια σταγόνα κρασί· στ’ αλήθεια δεν υπάρχει κάτι που να μην είναι του Θεού.
Πραγματικά η υπερηφάνεια είναι θυγατέρα της ανοησίας, η θυγατέρα ενός σκοτισμένου νου, γεννημένη από φαύλους δεσμούς με τους δαίμονες.
Η υπερηφάνεια είναι ένα ορθάνοιχτο παράθυρο, μέσα από το οποίο όλες οι αρετές -και τα καλά έργα ακόμη- εξανεμίζονται. Τίποτε δεν μας κάνει τόσο κενούς ενώπιον των ανθρώπων και τόσο ανάξιους ενώπιον του Θεού, όσο η υπερηφάνεια.
Αν ο Κύριος δεν είναι υπερήφανος, γιατί να είμαστε εμείς; Ποιός να έχει περισσότερο δίκαιο να είναι υπερήφανος από τον ίδιο τον Κύριο, ο οποίος δημιούργησε τον κόσμο και ο οποίος τον συντηρεί με τη δύναμή Του; Δείτε!

Κυριακή 24 Απριλίου 2016

Η Έξοδος του Μεσολογγίου και η αχαριστία των Νεοελλήνων*



Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η 190ή φετινή επέτειος της ηρωικής Εξόδου του Μεσολογγίου συμπίπτει με την τότε κινητή εορτή. Η 10η (23η με το διορθωμένο ημερολόγιο) Απριλίου του 1826 ήταν η νύχτα του Λαζάρου προς την Κυριακή των Βαΐων. Το ίδιο και εφέτος. Πρόκειται για μια από τις πιο συγκλονιστικές ημέρες της Επανάστασης του 1821 για την ανεξαρτησία μας. Η Έξοδος των κάτισχνων από την πείνα και βασανισμένων από την πολύμηνη πολιορκία των Τούρκων αγωνιστών, με όσα γυναικόπαιδα και γέροντες ήσαν μαζί τους, συνοδεύθηκε από την ανυπέρβλητης αξίας θυσία των εντός της πόλεως εναπομεινάντων Ελλήνων. Ο Επίσκοπος Ρωγών Ιωσήφ στον «Ανεμόμυλο» και ο Χρήστος Καψάλης στην «Πυριτιδαποθήκη» προκάλεσαν ανατινάξεις και μαρτύρησαν στον βωμό της Πίστεως και της Ελευθερίας, ψάλλοντας το «Μνήσθητί μου εν τη Βασιλεία Σου».

ΑΚΗΔΙΑ ΚΑΙ ΛΙΠΟΨΥΧΙΑ


Διδαχές Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Αχώριστος σύντροφος του πνεύματος της λύπης είναι η ακηδία. Όπως παρατηρούν οι πατέρες, η ακηδία προ­σβάλλει το μοναχό περίπου το καταμεσήμερο και του προκαλεί τέτοια ακαταστασία, ώστε τόσο ο τόπος όπου ζει όσο και οι αδελφοί πού ζουν μαζί του, του γίνονται ανυπόφοροι. Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης εγείρεται μέσα του ένα είδος αηδίας και μεγάλης πείνας και χα­σμουριέται πολύ συχνά. Μόλις ή κοιλιά του ικανοποιη­θεί, ο δαίμονας της ακηδίας προτείνει στο μοναχό την ιδέα να βγει από το κελί του και να μιλήσει σε κάποιον αδελφό, υποστηρίζοντας ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί κανείς να σωθεί από την ακηδία είναι ή συνεχής συζή­τηση με τους άλλους. Ό μοναχός πού έχει κυριευθεί από την ακηδία είναι σαν ένα λεπτό ζιζάνιο πού δε σταματά ούτε λε­πτό, άλλα βρίσκεται πάντα στη διάθεση του άνεμου. Είναι σαν ένα μικρό σύννεφο πού καταδιώκεται από τον άνεμο.
Ό δαίμονας αυτός, αν δεν μπορέσει να παραπλανήσει το μοναχό να βγει από το κελί του, αρχίζει να αποσπά το νου του κατά τη διάρκεια της προσευχής και της ανά­γνωσης. Αρχίζει να του υποβάλει τις σκέψεις ότι αυτό δεν έπρεπε να είναι έτσι, εκείνο δεν ανήκει έδώ, θα πρέπει κανείς να βάλει τα πράγματα σε τάξη. Και ο δαί­μονας κάνει όλα αυτά για να καταστήσει το πνεύμα του μοναχού αργό και στείρο.

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται...



Ψάλλει ο Θρασύβουλος Στανίτσας, Άρχων Πρωτοψάλτης της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας

Ἦχος πλ. δ'
Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός, καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα, ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μῄ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς Βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός, διὰ τῆς Θεοτόκου, ἐλέησον ἡμᾶς.

Την λανθασμένη έννοια των Ιουδαίων για κοσμικό Μεσσία την εφήρμοσαν οι Παπικοί με το πρωτείο του Πάπα (Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία)


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 24 Ἀπριλίου 2016
ΤΗΝ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΓΙΑ ΚΟΣΜΙΚΟ ΜΕΣΣΙΑ
ΤΗΝ ΕΦΗΡΜΟΣΑΝ ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

1. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου χριστιανοί, στήν ἐκκλησαστική μας γλῶσσα λέγεται «Κυριακή τῶν Βαΐων». Ἑορτάζουμε τήν θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα. Εἶναι μία Δεσποτική ἑορτή αὐτή. Γι᾽ αὐτό καί δέν λέγεται, ὅπως οἱ προηγούμενες Κυριακές, ὡς «Κυριακή τῶν Νηστειῶν», οὔτε τελεῖται σήμερα ἡ Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἀλλά ἡ συνήθισμένη συντομότερη Λειτουργία τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου. Καί στήν νηστεία γίνεται διάλειμμα, γιατί ἄλλο νόημα ἔχει ἡ νηστεία τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή καί ἄλλο νόημα ἔχει ἡ νηστεία τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα. Τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἡ νηστεία γίνεται γιά τά ἁμαρτήματά μας. Τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα ὅμως ἡ νηστεία γίνεται ὡς μία συμμετοχή στό Πάθος τοῦ Χριστοῦ μας. Γι᾽ αὐτό εἶναι καί πιό αὐστηρή. Ἔτσι, γιά τήν ἐναλλαγή αὐτή τοῦ νοήματος τῶν νηστειῶν, γίνεται τήν Κυριακή τῶν Βαΐων ἕνα διάλειμμα καί καταλύεται τό ψάρι, ἀφοῦ μάλιστα τελείωσε καί ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, προχθές τήν Παρασκευή τοῦ Λαζάρου μέ τόν ὕμνο, «τήν ψυχοφελῆ πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν».

Σάββατο 23 Απριλίου 2016

''Λάζαρε δεύρο έξω''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Αναφερόμενος στο θαυμαστό γεγονός της αναστάσεως του επιστήθιου φίλου τού Χριστού, του Αγίου Λαζάρου του τετραημέρου, ο Άγιος Ανδρέας Επίσκοπος Κρήτης μάς λέγει σε μια ομιλία του ότι «ο δίκαιος Λάζαρος μάς ετοιμάζει δείπνο και καλεί τους εραστές των καλών έργων και τους φιλοθεάμονες και όσους συμμετάσχουν μιμητικά στο πάθος του Χριστού προς ευωχίαν πνευματικήν»1.

Αξίζει λοιπόν να παρακαθίσουμε σε αυτό το πνευματικό συμπόσιο και να απολαύσουμε τη διδασκαλία του θεοφόρου πατρός της Εκκλησίας για τον δίκαιο Λάζαρο, αλλά κυρίως να σταθούμε στο πώς ερμηνεύει το δεσποτικό λόγο του Χριστού «Λάζαρε δεύρο έξω»2, όπως καταγράφεται από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη.

Α. «Ουκ εύχεται νυν, ουδέ λέγει· Πάτερ έγειρε αυτόν… αλλά κράζει φωνή μεγάλη… Τίνος χάριν; Ίνα και την μέλλουσαν δείξη σάλπιγγα συγκαλούσαν φωνή τους εν μνήμασι»3.

Οικουμενικός Πατριάρχης:» Τα λησμονημένα, αλλά σημαντικά δια την ταυτότητα του Γένους μας έθιμα, πρέπει να αναστηθούν».


Ανακοινωθέν της Αρχιγραμματείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην εκδήλωση «Κάλαντα Αγίου Λαζάρου», του Πολιτιστικού Συλλόγου «Ρωμηοσύνη» Παραλιμνίου Κύπρου, που πραγματοποιήθηκε στην Κοινοτική Σχολή Ταταούλων:

Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοί,

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Σασίμων κύριε Γεννάδιε, Ἀρχιερατικῶς Προϊστάμενε τῆς ἱστορικῆς ταύτης Κοινότητος,

Ἐντιμότατε κ. Γενικέ Πρόξενε,

Ἐλλογιμώτατε κύριε Πρόεδρε καί μέλη τῆς Ἐφοροεπιτροπῆς αὐτῆς,

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Τό χαρακτηριστικόν γνώρισμα τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους ἦτο καί εἶναι ἡ διατήρησις τῆς προγονικῆς παραδόσεως. Ἡ σύγχρονος ἐποχή μας χαρακτηρίζεται, ἄν ὄχι ἀπό τήν ἐγκατάλειψιν καί τήν ἀπαξίωσιν πολλάκις τῶν πατροπαραδότων ἠθῶν καί ἐθίμων τοῦ Γένους μας, ὅμως ἀπό μίαν λησμοσύνην, ἡ ὁποία μακροπροθέσμως φαίνεται νά ἔχῃ ὡς ἀποτέλεσμα, ἐάν δέν ἀντισταθῶμεν, τήν δημιουργίαν μιᾶς γενεᾶς χωρίς μνήμην, χωρίς ρίζας εἰς τήν παράδοσιν. Καί εἶναι γνωστόν ὅτι τό δένδρον, τό ὁποῖον δέν ἔχει ρίζας, δέν ἔχει χυμούς, δέν ἔχει καί ζωήν, καί γρήγορα ξηραίνεται καί «εἰς πῦρ βάλλεται», κατά τό εὐαγγελικόν.

Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Γεωργίου Δ. Παναγοπούλου: Σύγχρονα θεολογικά ρεύματα στήν Ἑλλάδα. Ἱστορική-θεολογική προσέγγιση



τοῦ Γεωργίου Δ. Παναγοπούλου
Ἐπίκουρου Καθηγητῆ Δογματικῆς Α.Ε.Α. Βελλᾶς Ἰωαννίνων


Ἂν ὁ Τερέντιος εἶχε δίκιο ὅταν διατύπωνε τή γνωστή ρήση του, tot homines tot sententiae, τότε ἡ προσπάθεια κριτικῆς ταξινόμησης τάσεων, θέσεων καί ἀπόψεων ἑνός πολύκλαδου ἀκαδημαϊκοῦ χώρου ἀγγίζει τά ὅρια τοῦ ἀνέφικτου˙ μάλιστα τά ὅρια αὐτά δρασκελίζονται, ἂν ἐπιπλέον ἀναλογισθοῦμε ὅτι ἡ παροῦσα εἰσήγηση ἀφορᾶ τήν θεολογία στήν Ἑλλάδα, ἕναν ἀνθρωποβιότοπο στόν ὁποῖο ἀρχαιόθεν ὁ ἄκρατος ἀτομικισμός ἀντιπροσωπεύει τό ἀειθαλέστερο φυτό, μέ ἀποτέλεσμα οὐκ ὀλίγες φορές νά διαφωνοῦμε, ἁπλῶς καί μόνον γιά νά διαφωνήσουμε, προκειμένου νά ἐπιβεβαιώσουμε τήν ἀνασφαλῆ ὕπαρξή μας στόν ἀχανῆ χάρτη τῆς διυποκειμενικότητας. Αὐτό ἰσχύει γιά ἕναν ἐπιπλέον λόγο, καθόσον ἡ χώρα μας, ἡ ὁποία λόγω του ὅτι δέν διαθέτει τό χρονικό βάθος καί τό ποιοτικό ἕρμα τῶν ἀκαδημαϊκῶν παραδόσεων τῆς Δύσης, δέν παρουσιάζει τό φαινόμενό των stricto sensu σχολῶν μέ συνειδητᾶ μέλη καί στρατευμένους ὀπαδούς.

Πολυσήμαντη και ουσιαστική συνάντηση αντιπροσωπείας της ΠΕΘ με τον Εξοχώτατο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Προκόπιο Παυλόπουλο

Αθήνα, 19 Απριλίου 2016
Αριθμ. Πρωτ.: 73
Δελτίο Τύπου

Πολυσήμαντη και ουσιαστική συνάντηση αντιπροσωπείας της ΠΕΘ
με τον Εξοχώτατο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Προκόπιο Παυλόπουλο

Συνάντηση με τον Εξοχώτατο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Προκόπιο Παυλόπουλο, είχε την Τρίτη 19 Απριλίου 2015 και ώρα 13:00 μμ, στο Προεδρικό Μέγαρο, αντιπροσωπεία της ΠΕΘ αποτελούμενη από τον Δρ Θεολογίας κ. Κωνσταντίνο Σπαλιώρα, Πρόεδρο του ΔΣ της ΠΕΘ, τον Αναπλ. Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ, κ. Θωμά Ιωαννίδη, Αντιπρόεδρο του ΔΣ της ΠΕΘ, τον κ. Παναγιώτη Τσαγκάρη, Μr Θεολογίας, Γενικό Γραμματέα του ΔΣ της ΠΕΘ, τον Κωνσταντίνο Παπαγεωργίου, Ειδικό Γραμματέα του ΔΣ της ΠΕΘ, τον Δρ Θεολογίας Βάλτερ – Λέων Μπράνγκ, Κοσμήτορα του ΔΣ της ΠΕΘ, τον Σταύρο Αβαγιάννη, Θεολόγο, Α΄ Αναπλ. μέλος του ΔΣ της ΠΕΘ, τον Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, κ. Ηρακλή Ρεράκη, Πρόεδρο της Επιτροπής Παιδείας της ΠΕΘ και τη Δρ Θεολογίας κ. Ιωάννα Κομνηνού, μέλος της Επιτροπής Παιδείας της ΠΕΘ.

Ο Πάπας μεροληπτεί σε βάρος των Χριστιανών



Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ο Πάπας, κατά το ταξίδι του στη Λέσβο, μερολήπτησε υπέρ των μουσουλμάνων, αδικώντας τους Χριστιανούς του Ιράκ και της Συρίας. Στις 21 Απριλίου το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reinformation.tv έγραψε ότι κατά την επιστροφή του στη Ρώμη πήρε μαζί του στο αεροπλάνο τρεις μουσουλμανικές οικογένειες, με δώδεκα μέλη συνολικά. Υποψήφιες να επιβιβαστούν στο αεροπλάνο του Πάπα ήσαν και δύο χριστιανικές οικογένειες από τη Συρία. Κατά τις πληροφορίες του ξένου πρακτορείου τα σπίτια τους στη Δαμασκό ισοπεδώθηκαν από τους βομβαρδισμούς και οι τζιχαντιστές έσφαξαν τη σύζυγο της μιας οικογένειας, μητέρα δύο παιδιών, γιατί «δεν θέλησε να αρνηθεί τον Χριστό και να εγκαταλείψει την πίστη της», όπως δήλωσε ο σύζυγός της.

Ο Πάπας επέλεξε να μην πάρει μαζί του τις δύο βασανισμένες για την πίστη τους χριστιανικές οικογένειες. Θέλοντας στο αεροπλάνο να δικαιολογηθεί για την επιλογή του έριξε το βάρος στις ελληνικές αρχές. Όπως είπε, πήρε μαζί του μόνο μουσουλμάνους, επειδή στη Λέσβο δεν είχαν τακτοποιηθεί τα χαρτιά των χριστιανικών οικογενειών. Σχολιάζοντας

Το Άγιον Όρος προς τον Υπουργό Παιδείας για το μάθημα των Θρησκευτικών


ΚΑΡΥΑΙ ΤΗ 22.3/4.4.2016
ΑΡ. ΠΡΩΤ. Φ.2/7/670
Εξοχώτατον
Υπουργόν Παιδείας, Έρευνας και
Θρησκευμάτων
κύριον Νικόλαον Φίλην
Εις Αθήνας

Εξοχώτατε κύριε Υπουργέ,
Δια του παρόντος ιεροκοινοσφραγίστου γράμματος η καθ΄ημάς Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους, αφουγκραζομένη την ανησυχίαν των ενταύθα πολυπληθών προσκυνητών, προερχοµένων εκ πάσης κοινωνικής τάξεως, ιδεολογίας και µορφωτικής καταστάσεως, επιθυμεί να εκφράση τας απόψεις της δια τας μελετωμένας αλλαγάς εις την διδασκαλίαν του μαθήματος των θρησκευτικών.
Μετά βαθυτάτης θλίψεως επληροφορήθημεν προσφάτους δηλώσεις Υμών περί «αναμορφώσεως» του περιεχομένου του μαθήματος των θρησκευτικών εις θρησκειολογικόν, ως απαραιτήτου προϋποθέσεως δια την υποχρεωτικήν διδασκαλίαν του μαθήματος.

Δημήτριος Τσελεγγίδης, Απάντηση-κριτική στο Υπόμνημα του Μητροπολίτη Μεσσηνίας για την Μεγάλη Σύνοδο



Ο Καθηγητής Δογματικής της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης απέστειλε προς τους Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος απάντηση-κριτική στο Υπόμνημα του Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου για το Κείμενο της Μεγάλης Συνόδου «ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ».

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ:

Θεσ/νίκη 20/4/2016


Πρός
τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ἰ. Γενναδίου 14
115 21 ΑΘΗΝΑ
Κοινοποίηση: Πρός ὅλους τούς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος 
ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ Ε΄ ΠΡΟΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΙΑΣΚΕΨΕΩΣ
[Σαμπεζύ – Γενεύη, 10-17 Ὀκτωβρίου 2015]:
«ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΟΣΜΟΝ»


Μα­κα­ρι­ώ­τα­τε,
Σε­βα­σμι­ώ­τα­τοι Ἀρ­χι­ε­ρεῖς,
Ἐ­πει­δή ὁ Σε­βα­σμι­ώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Μεσ­ση­νί­ας κ. Χρυ­σό­στο­μος – στό Ὑ­πό­μνη­μά του, μέ ἀ­ριθμ. Πρωτ. 183/2016/1-4-16, πρός τήν Ἱ­ε­ραρ­χί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος – μέ ἐμ­φα­νί­ζει νά συμ­φω­νῶ μα­ζί του σέ συγ­κε­κρι­μέ­νες ἐκ­κλη­σι­ο­λο­γι­κές θέ­σεις (βλ.σ. 8 τοῦ Ὑ­πο­μνή­μα­τός του), αἰ­σθά­νο­μαι ὑ­πο­χρε­ω­μέ­νος νά δι­ευ­κρι­νί­σω μέ κά­θε σα­φή­νεια καί σε­βα­σμό τίς ἐ­π’ αὐ­τῶν θε­ο­λο­γι­κές μου θέ­σεις. Πα­ράλ­λη­λα, θε­ω­ρῶ σκό­πι­μο καί κύ­ριο νά το­πο­θε­τη­θῶ στό ὅ­λο Ὑ­πό­μνη­μα τοῦ Σε­βα­σμι­ω­τά­του, για­τί ἔμ­με­σα –πλήν σα­φῶς– ὑ­φέρ­πει ἡ ἐν­τύ­πω­ση, ὅ­τι εἶ­μαι σύμ­φω­νος μέ ὅ­σα ἐκ­θέ­τει ὁ ἴ­διος στό ἐν λό­γῳ Ὑ­πό­μνη­μα, ἐνῶ στήν πραγματικότητα ὄχι ἁπλῶς διαφωνῶ, ἀλλά καταλήγω καί σέ ἀντίθετα συμπεράσματα, ὅπως θά ἀποδειχθεῖ ἀπό τήν κριτική, πού θά ἀκολουθήσει. Γι’ αὐτό, Σᾶς παρακαλῶ, ταπεινῶς, Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,νά κάνετε τόν κόπο –γιά μιά ἀκόμη φορά- νά μελετήσετε τό νέο κείμενό μου.

Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης απαντά για τους ανάξιους άρχοντες


Ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης απαντά για τους ανάξιους άρχοντες, δίνοντας μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Την απάντηση που έδωσε ο Άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης για τους ανάξιους άρχοντες συναντάμε στο «Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων»[1]

Ερώτησις: Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι οι εξουσίες του κόσμου έχουν ταχθή από τον Θεό[2]. Πρέπει λοιπόν να δεχθούμε ότι κάθε άρχοντας ή βασιλεύς ή επίσκοπος προχειρίζεται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό;

Απόκρισις: Ο Θεός λέει στον Νόμο: «Θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα με τις καρδιές σας»[3].

Είναι λοιπόν φανερό ότι οι μεν άρχοντες και οι βασιλείς πού είναι άξιοι αυτής της τιμής προχειρίζονται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό. Οι άλλοι πάλι πού είναι ανάξιοι προχειρίζονται κατά παραχώρησιν ή και βούλησιν του Θεού σε ανάξιο λαό εξ αιτίας αυτής ακριβώς της αναξιότητός των. Και άκουσε σχετικά μερικές διηγήσεις.

…στα πέτρινα χρόνια, ας λείπουν τα ξύλινα λόγια …


Χρήστου Παπαδημητρίου. 
Κοινωνιολόγου-Οικονομολόγου. 
Προέδρου Τ Κ Πύργου-Κόνιτσας. 

…στα πέτρινα χρόνια 
ας λείπουν τα ξύλινα λόγια … 

(Εν όψει των πασχαλινών μηνυμάτων των πολιτικών και θρησκευτικών ταγών της πατρίδας). 

Ιδιαίτερα φέτος φαντάζει αστείο ακόμη και με αυτά τα εξαιρετικά από φιλολογικής άποψης πασχαλινά μηνύματα, τα οποία εθιμοτυπικά απαγγέλλονται για το θεαθήναι και μόνο, πολιτικοί και θρησκευτικοί ταγοί να καταφέρουν να μιλήσουν απλά ανθρώπινα ειλικρινά αλλά και να ακουμπήσουν κατά τι την τραγική κοινωνική και οικονομική αλλά και αξιακή προβληματική. 

Εργολαβικά δε και με το αζημίωτο ως συνήθως συνεργαζόμενοι με τα φερέφωνα των εφημερίδων και της τηλεόρασης , με πλείστη κυνικότητα θα περιγράψουν με απύθμενο θράσος την ανάσταση του θεανθρώπου, θα παραπέμψουν δε στις καλένδες την ανάσταση του ταλαιπωρημένου ανθρώπου, και δη του Έλληνα πολίτη. 

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΒΔΗΛΟ



ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΒΔΗΛΟ

Του Φώτη Μιχαήλ

Για εμάς τους Ορθοδόξους, οι »αδελφικοί» εναγκαλισμοί, οι συμπροσευχές και οι κοινές διακηρύξεις του Οικουμενικού Πατριάρχη με τον πάπα, δεν είναι θέμα πολιτικό ή κοινωνικό. Ούτε είναι θέμα θρησκευτικό, όπως συνηθίζεται να λέγεται. Είναι ζήτημα που αφορά στην γνησιότητα και ακεραιότητα της Πίστης μας. Συνεπώς, πάνω απ’ όλα, είναι θέμα Εκκλησιαστικό.

Και ποια είναι η διαφορά του θρησκευτικού από το Εκκλησιαστικό; Δεν είναι το ίδιο πράγμα;

1ον). Το Εκκλησιαστικό Γεγονός έχει να κάνει με την οντολογία του ανθρώπου, δηλαδή με τους λόγους και τον σκοπό της υπάρξεώς του. Ενώ, αυτό που λέμε θρησκεία, συνιστά εκφύλιση του Εκκλησιαστικού γεγονότος προς την κατεύθυνση του συναισθήματος.

2ον). Ο πιστός μέσα στην καρδιά του έχει την ελπίδα. Ενώ ο θρησκευόμενος λέει ότι είναι αισιόδοξος. Η ελπίδα είναι συστατικό της εκκλησιαστικής μας ζωής και αναφέρεται σε Θεόν ζώντα. Ενώ η αισιοδοξία είναι προϊόν ψυχολογικών διεργασιών και σχετίζεται με το εγώ.

ΠΙΕΖΕΣΑΙ;


Το πραγματικό βάρος του ποτηριού

Μια διδακτική ιστορία μιας καθηγήτριας - ψυχολόγου για το πραγματικό βάρος των φορτίων που κουβαλάμε στην ψυχή μας...

Μια καθηγήτρια έκανε μια βόλτα γύρω από την αίθουσα την ώρα που παρέδιδε μια διάλεξη για τη διαχείριση άγχους σε ένα ακροατήριο.

Όταν λοιπόν, έπιασε ένα ποτήρι και το σήκωσε ψηλά, όλοι περίμεναν ότι θα έκανε τη γνωστή ερώτηση: "Είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο;". Αντ' αυτού, χαμογελώντας, ρώτησε: "Πόσο βαρύ είναι αυτό το ποτήρι με το νερό";

Οι απαντήσεις που ακούστηκαν κυμάνθηκαν από 250 μέχρι 600 γραμμάρια.

Η καθηγήτρια απάντησε:

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ



Πρωτοπρεσβύτερου Στέφανου Άναγνωστόπουλου

Πριν από χρόνια, ήμουν εφημέριος στον ιερό Ναό τού Αγίου Βασιλείου Πειραιώς, μ’ κάλεσαν να εξομολογήσω εκτάκτως, κατόπιν δίκης του επιθυμίας, ένα νέο άνδρα, 42 ετών, του οποίου το όνομα ητο Ξενοφών.
Όταν πήγα, ήταν σε κακή κατάσταση. Ό καρκίνος μέ τις ραγδαίες μεταστάσεις τον είχε προσβάλλει και στο κεφάλι. 0ι μέρες του μετρημένες. Όταν μόνος στον θάλαμο, το διπλανό κρεβάτι ήταν άδειο κι έτσι βρεθήκαμε μόνοι μας. Και μου είπε τά εξής, για το πώς πίστεψε, αφού υπήρξε, όπως το τόνισε, «σκληρός άθεος» και άπιστος.

— Ήλθα εδώ πριν από 35 περίπου μέρες, σ’ αυτό το δωμάτιο τών δύο κλινών. Δίπλα μου ήταν ήδη κάποιος άλλος άρρωστος, μεγάλος στην ηλικία, 80 περίπου ετών. Αυτός ό άρρωστος, πάτερ μου, παρά τούς φοβερούς πόνους πού είχε στα κόκκαλα -εκεί τον είχε προσβάλει ό καρκίνος- συνεχώς αναφωνούσε: «Δόξα Σοι, ό Θεός! Δόξα Σοι, ό Θεός!...» Στη συνέχεια έλεγε και πολλές άλλες προσευχές, πού εγώ ό άνεκκλησίαστος και άθεος τις άκουγα για πρώτη φορά. Κι όμως, πολλές φορές μετά από τις προσευχές του ηρεμούσε -κι εγώ δεν ξέρω μέ ποιόν τρόπο- και τον έπαιρνε γλυκύτατος ύπνος. Ύστερα από δύο - τρεις ώρες ξυπνούσε από τούς αφόρητους πόνους, για να ξαναρχίσει και πάλιν «το Χριστέ μου, Σ' ευχαριστώ! Δόξα στο όνομά Σου!... Δόξα Σοι, ό Θεός!... Δόξα Σοι, ό Θεός!...»

Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Η επικοινωνία του Γέροντος Παϊσίου με τα ζώα


εκ του νέου βιβλίου ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης


Εντύπωση έκανε στους Κονιτσιώτες και η επικοινωνία που είχε ο «Καλόγερος» με τα ζώα. Μία Κυριακή, μετά την Θεία Λειτουργία, ο Πατήρ Παΐσιος είχε αποσυρθεί στο κελλί του, όταν ακούσθηκαν τρομαγμένες φωνές. 
Βγήκε έξω, και τι να δει; Μία μεγάλη αρκούδα είχε μπει στο Μοναστήρι από την πύλη. 
Την πλησίασε και της είπε: «Τώρα πρέπει να φύγεις, επειδή οι άνθρωποι φοβούνται. Αύριο να έρθεις, όχι όμως από εδώ, αλλά από το  κάτω μέρος». 
Η αρκούδα σηκώθηκε στα δυο της πόδια και έφυγε προς το βουνό. 
Κάθε Δευτέρα επτά-οκτώ αρκούδες πήγαιναν στην πίσω πλευρά της Μονής, έξω από το μαγειρείο, και ο Πατήρ Παΐσιος τους έριχνε τα αποφάγια που είχαν αφήσει οι επισκέπτες το Σαββατοκύριακο.

Μια μέρα ένα παιδί, βλέποντας τον τάφο που είχε ανοίξει ο Όσιος, του είπε:

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ;



Τούτες τις μέρες που την πατρίδα μας τη δέρνει η φτώχεια και η πείνα, η Χρυσούλα, μεγάλη ώριμη γυναίκα με δική της τώρα οικογένεια, φέρνει στο νου της τη συγχωρεμένη τη γιαγιά της. Χρυσούλα την έλεγαν κι εκείνη, με παππού ιερέα ευλαβικό τον ονομαστό παπα-Γιώργη τον Διακουμάτο στην περιοχή της Οιτύλου στη Λακωνία. 

Απ' το στόμα του παπα-Γιώργη έβγαινε πάντα χρυσάφι ο θείος λόγος του Ευαγγελίου. Αυτόν έσπερνε παντού και γλύκαινε τους πονεμένους. Στη μικρή του τη Χρυσούλα έκανε μαθήματα μέσα από την Αγία Γραφή, το Οκτωήχι και το Ψαλτήρι. Τι στιγμές ήταν εκείνες! Σμίλευε ο ακούραστος λευΐτης με τη σμίλη του Πνεύματος την άκακη και αθώα ψυχή της εγγονούλας του, την μάθαινε να αγαπά τον Θεό, να συγχωρεί τους ανθρώπους, να σκορπίζει καλοσύνες σε εχθρούς και φίλους. Ποτέ δεν ξεχνούσε -η μακαρίτισσα τώρα- γιαγιά τη μεγάλη μορφή του ιερέα παππού της που για το χωριό δεν ήταν μόνο παπάς αλλά και δάσκαλος και συμφιλιωτής και παρηγορητής, άγγελος ήταν για όλο το χωριό τους ο παπα-Γιώργης.

Τρίτη 19 Απριλίου 2016

Ἡ ταυτότητα τοῦ Ἰσλάμ



Διαβάζοντας πρόσφατα ἕνα ἐνδιαφέρον ἄρθρο τοῦ Πάνου Μητρονίκα μέ τίτλο «Πολυπολιτισμικότητα, Ἰσλαμισμός καί ἡ ἀνόητη στάση τῆς Δύσης» (Παρακαταθήκη, ἀρ. 104, σελ. 10-15), βρῆκα πολύ ἐνδιαφέροντα σημεῖα, γιά νά κατανοηθῆ καλύτερα ἀπό τούς Χριστιανούς τό Ἰσλάμ.

Τό πρῶτο σημεῖο εἶναι ὅτι γιά νά ἑρμηνεύση κανείς τό Ἰσλάμ, δέν πρέπει νά ἔχη ὑπ’ ὄψη του μόνο τό Κοράνιο πού ἔγραψε ὁ Μωάμεθ, ἀλλά καί δύο ἄλλα κείμενά του, πού εἶναι ἡ Σίρα, δηλαδή ἡ βιογραφία τοῦ Μωάμεθ, καί τά Χαντίθ, πού εἶναι μιά σειρά ἀπό ἱστορίες, γράμματα, μύθους καί ἄλλα ἔγγραφα γύρω ἀπό τήν ζωή τοῦ Μωάμεθ. Ὅλα αὐτά συνθέτουν τόν Ἰσλαμισμό.

Τό δεύτερο σημεῖο εἶναι ὅτι τό Ἰσλάμ, βάσει ὅλων αὐτῶν τῶν κειμένων, ἔχει διάφορα ποσοστά μεταξύ Ἀλλάχ καί Μωάμεθ, ἀλλά καί θρησκείας καί πολιτικοῦ συστήματος. Περίπου τό 14% ἀναφέρεται στόν Ἀλλάχ καί τό 86% στόν Μωάμεθ, ὅπως καί τό 14% ἀναφέρεται στήν θρησκεία καί τό 86% στό πολιτικό σύστημα καί τόν τρόπο τῆς ζωῆς.

"Ελλοχεύει ο κίνδυνος να βιώσουμε αυτό που κατήγγειλε ο Όργουελ;"

Πριν από λίγες εβδομάδες, ο επί εικοσαετίας διευθυντής της «Le Monde diplomatique» Ιγνάσιο Ραμονέ έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην ισπανική ιστοσελίδα Publico. Την ευκαιρία για τη συνέντευξη έδωσε το καινούργιο του βιβλίο «Η αυτοκρατορία της επιτήρησης», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Galilée τον περασμένο Νοέμβριο. Τη συνέντευξη, αποσπάσματα της οποίας είχαμε δημοσιεύσει πριν από έναν μήνα, πήραν οι δημοσιογράφοι Sergio Leon και Maria de Delas.

* Μπορεί κανείς να πει ότι το Διαδίκτυο μας έχει απελευθερώσει;

Το Διαδίκτυο έχει διευρύνει την περίμετρο της ελευθερίας μας. Η πρόσβαση σε αυτό είναι, από κοινωνικής άποψης, δικαίωμα. Ό,τι ακριβώς το νερό ή ο ηλεκτρισμός, δηλαδή δικαίωμα όχι ανθρώπινο, αλλά κοινωνικό, ένα δικαίωμα «εφοδιασμού». O Μαρκ Ζούκεμπεργκ (σ.σ.: ιδρυτής του Facebook) και η

Το μίσος για τη Δύση

 ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Η ​​απώθηση του δυτικού κόσμου είναι μέρος της ημετέρας παιδείας. Ξεκινά από τη «λογοκρισία» του ρωμαϊκού πολιτισμού, περνάει από την υποβάθμιση της ρωμαϊκής περιόδου του ελληνικού πολιτισμού και ολοκληρώνεται με το ελάχιστο ενδιαφέρον που δείχνει η εκπαίδευση για την ευρωπαϊκή ιστορία. Ο Μεσαίωνας σχεδόν δεν υπάρχει, η Αναγέννηση μας αφορά μόνον στον βαθμό που ξαναδιάβασε την αρχαία Ελλάδα, οι θρησκευτικοί πόλεμοι δεν μας αφορούν.Ξέρουμε ότι ο Μοροζίνι βομβάρδισε τον Παρθενώνα, δεν μαθαίνουμε ποτέ όμως για ποιο λόγο έφθασε στα μέρη μας και ποιες ήταν οι διαφορές της Βενετίας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μαθαίνουμε επίσης για την Τέταρτη Σταυροφορία, όπως μαθαίνουμε ότι οι Δυτικοί δεν βοήθησαν την Πόλη όταν την πολιορκούσε ο Μωάμεθ. Oσο για τη Δημοκρατία, ε, αυτή, ούτως ή άλλως οι Eλληνες την επινόησαν, η Δύση τη δανείστηκε και κάποια στιγμή επέστρεψε τα δανεικά στον ιδιοκτήτη τους.

Πραγματοποιήθηκε η Παγκρήτια Θεολογική Ημερίδα με θέμα: "Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόιξου Εκκλησίας", Ρέθυμνο, 16 Απριλίου 2016



Τό Σάββατο 16η Ἀπριλίου 2016, στήν αἴθουσα ἐκδηλώσεων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Τεσσάρων Μαρτύρων τῆς πόλεως Ρεθύμνης, πραγματοποιήθηκε ἡ Παγκρήτια Θεολογική Ἡμερίδα μέ θέμα: «Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας». Τήν ἐκδήλωση διοργάνωσε ὁ Παγκρήτιος Σύνδεσμος Θεολόγων μέ τήν ὑποστήριξη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου καί ἔθεσε ὑπό τήν αἰγίδα του τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο.

Κατά τήν ἔναρξη τῆς Ἡμερίδας ὁ Αἰδεσ. Πρωτ. Δημήτριος Χριστοδουλάκης, Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῶν Ἐνοριῶν τῆς πόλεως Ρεθύμνης, ἀνέγνωσε Σεπτό Γράμμα τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, πρός τόν Σεβ. Μητροπολίτη Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου κ. Εὐγένιο, μέ τό ὁποῖο ὁ Παναγιώτατος εὐλογεῖ καί χαιρετίζει τήν Ἡμερίδα μέ τούς ἑξῆς λόγους:

«Εὐχαρίστως ἐπληροφορήθημεν ἐκ τοῦ ἀπό ις΄ Μαρτίου ἐ.ἔ., ἀριθμ. Πρωτ. 342, γράμματος τῆς ὑμετέρας ἀγαπητῆς Ἱερότητος τήν συνδιοργάνωσιν ὑπό τῆς κατ’ αὐτήν Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί τοῦ Παγκρητίου Συνδέσμου Θεολόγων ἐπικαίρου θεολογικῆς Ἡμερίδος, πρός ὑπεύθυνον ἐνημέρωσιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ τῆς Ἱερᾶς ὑμῶν Μητροπόλεως καί εὐρύτερον ἀσφαλῶς, ὅσον ἀφορᾷ εἰς τήν σύγκλησιν, τάς ἐργασίας καί κυρίως τήν θεματολογίαν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία, τῇ Χάριτι καί τῷ Ἐλέει τοῦ Κυρίου, θά συνέλθῃ, κατά τά πανορθοδόξως ἀποφασισθέντα, ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἀκαδημίᾳ Κρήτης, τόν προσεχῆ Ἰούνιον.

Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος, διά τήν ὁποίαν, ἐν ἐκτενεῖ προσευχῇ, ἐν συντετονισμέναις ἐνεργείαις καί ἐν ἐνδελεχεῖ μελέτῃ τῆς ἱστορίας τῶν Συνόδων, προετοιμαζόμεθα, ὡς Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ὡς σύνολος Ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, διαφέρει τῶν Ἑπτά Οἰκουμενικῶν Συνόδων, καθότι δέν θά ἀντιμετωπίσῃ ζητήματα Ὀρθοδόξου δόγματος καί ἀληθείας τῆς Χριστιανικῆς διδασκαλίας ἀλλά ἔχει ὡς στόχον νά ἀναδείξῃ τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας καί ἐν ταὐτῷ νά δώσῃ λύσεις εἰς μείζονα διοικητικῆς καί ποιμαντικῆς φύσεως ζητήματα,

Ο Πούτιν στο Άγιον Όρος



Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Οριστικοποιήθηκε η επίσκεψη του Προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν στον Άγιον Όρος και στην Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος, που φέτος εορτάζει τα 1.000 χρόνια παρουσίας ρώσων μοναχών σ’ αυτήν. Ο κ. Πούτιν θα φτάσει στον Άγιον Όρος την 28η Μαΐου και θα του αποδοθούν οι προβλεπόμενες σε αρχηγό κράτους εκκλησιαστικές τιμές από την Ιερά Κοινότητα. Θα του γίνει επίσημη υποδοχή στις Καρυές, θα ακολουθήσει Δοξολογία στο Πρωτάτο και στη συνέχεια θα προσφερθεί προς τιμήν του κέρασμα. Θα ακολουθήσει μετάβαση του Βλ. Πούτιν στην Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος, όπου θα παρακολουθήσει τις εκκλησιαστικές πανηγυρικές τελετές για τα 1000 χρόνια παρουσίας ρώσων μοναχών σ’ αυτήν. Ο Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος θα βρίσκεται στη Μονή Αγ. Παντελεήμονος από την προηγουμένη ημέρα για να υποδεχθεί τον Ρώσο πρόεδρο.

Εξεταστέα ύλη προαγωγικών και απολυτηρίων εξετάσεων Γενικού λυκείου

Η εξεταστέα ύλη για τα μαθήματα του Γενικού Λυκείου που εξετάζονται γραπτώς στις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις δεν μπορεί να είναι λιγότερη από το μισό και περισσότερη από τα 2/3 της διδακτέας.

Η επιλογή και ο ακριβής προσδιορισμός της εξεταστέας ύλης για κάθε μάθημα γίνεται από τον διδάσκοντα και σε περίπτωση που το μάθημα διδάσκεται από περισσότερους του ενός καθηγητές γίνεται μετά από συνεργασία μεταξύ τους.

Η εξεταστέα ύλη εγκρίνεται από τον Διευθυντή και γνωστοποιείται στους μαθητές πέντε (5) εργάσιμες ημέρες πριν από τη λήξη των μαθημάτων.

Τα παραπάνω αναφέρονται σε εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων στην οποία διευκρινίζεται ότι για τα μαθήματα που θα εξεταστούν και σε πανελλαδικό επίπεδο η εξεταστέα ύλη (σε επίπεδο σχολικής μονάδας) δεν μπορεί να είναι λιγότερη από το μισό και περισσότερη από τα 2/3 της διδακτέας, η οποία έχει καθοριστεί:

-για τη Γ΄ τάξη Ημερησίου Γενικού Λυκείου με τις με αρ. πρωτ. 96080/Δ2/17-06-2015 (ΦΕΚ Β΄ 1186) και 195321/Δ2/01-12-2015 (ΦΕΚ Β΄ 2671) Υ.Α. και

-για τα τη Δ΄ τάξη Εσπερινού Γενικού Λυκείου με τις με αρ. πρωτ. 117242/Δ2/21-07-2015 (ΦΕΚ Β΄ 1652), διόρθωση σφάλματος ΦΕΚ Β΄ 1807/21-08-2015 και 195322/Δ2/01-12-2015 (ΦΕΚ Β΄ 2654) Υ.Α.
Δείτε παρακάτω το έγραφο:

Η φενάκη της μονοπωλιακής «κουλτούρας»



ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

Μ​​ε την «αριστεία» να την αξιολογεί ως «ρετσινιά» ο υπουργός, πρώην Παιδείας και τώρα Πολιτισμού, καθηγητής Αριστείδης Μπαλτάς αυτοχειριάστηκε πολιτικά διασύροντας και το ασπόνδυλο, έτσι κι αλλιώς, κόμμα του. Με την επιλογή του Γιαν Φαμπρ στη διεύθυνση του Φεστιβάλ Αθηνών, ο κ. Μπαλτάς αποτέλειωσε την καταρράκωση κάθε σοβαρότητας του ρόλου του στην πολιτική, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα και τον πρωθυπουργό αρχηγό του.

Δυστυχώς στην παρακμιακή ελλαδική κοινωνία, και κατεξοχήν στο κατ’ ευφημισμόν λεγόμενο «πολιτικό» πεδίο, η έννοια της σοβαρότητας (το αντίθετο της επιπολαιότητας, προχειρότητας και ασυνειδησίας) είναι απολύτως ακατανόητη, εντελώς ξεχασμένη. Δεκαετίες τώρα, οι κομματάρχες πρωθυπουργοί χρησιμοποιούν το υπουργείο Πολιτισμού για να εξοφλήσουν οφειλές σε κομματικούς που μόχθησαν πολλά χρόνια στην αφισοκόλληση. Ή το χρησιμοποιούν για να κολακέψουν εκλογικές περιφέρειες, που απαιτούν συντοπίτη τους σε οποιοδήποτε υπουργείο, μόνο για να παρέχει ρουσφέτια. Ή τέλος, «αξιοποιούν» στο συγκεκριμένο υπουργείο τέως καλλονές που φέρνουν ψήφους στο κόμμα, αλλά δύσκολα θα τους εμπιστευόταν κανείς «σοβαρό» χαρτοφυλάκιο.

Η Ελλάς ως μέτοχος της Ευρωπαϊκής Ιδέας #6


“ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ” (ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΣ) ΗΤΑΝ Ο ΛΟΡΔΟΣ ΜΠΑΫΡΟΝ

Στέργιος Π. Ζυγούρας

Πολλοί ιστορικοί έχουν αναφερθεί στην ιδεολογική χρήση, δηλαδή στην επιστημονική κατάχρηση της ιστορίας. Είναι κάτι που το γνωρίζει και ο ιστορικά απαίδευτος, παρά το ότι αγνοεί τα εργαλεία με τα οποία η πολιτική θέση για το σήμερα και η πολιτική επιδίωξη για το αύριο εμφανίζεται στον ακροατή [μέσω αναχρονισμών, επιλεκτικότητας ή χονδροειδών παραποιήσεων] ακόμα και ως αντίστροφη ιστορία (ανεστραμμένο παρελθόν). Αυτό το τελευταίο έγινε με κωμικοτραγικό τρόπο στο Μέγαρο Μουσικής από τον Roderick Beaton -κυρίως- στις 13 Απριλίου 2016. Στο ερώτημα – burlesque τίτλο της διάλεξης που έθεσε ο Beaton για την πραγματική συμβολή του λόρδου Byron, απάντησε ως εξής: Ο λόρδος Byron συνέβαλε τα μέγιστα στην Επανάσταση των Ελλήνων επειδή βοήθησε το νέο κράτος να σταθεί στα πόδια του μέσω των δανείων. Τι κωμικότερο ως προς την κοινή λογική! (ανεξαρτησία = δανειακή εξάρτηση). Αλλά και τι ψευδέστερο ως προς την ιστορία! Ο Byron κρίθηκε ως ο “μνημονιακός” του 1821, ενώ στην πραγματικότητα δολοφονήθηκε από τους μνημονιακούς προϊσταμένους του. Δολοφονήθηκε από αυτούς που τον έστειλαν, επειδή αρνήθηκε να ολοκληρώσει την αποστολή του και επέλεξε μια τελική λύση που ευνοούσε την αντίπαλη πολιτική παράταξη. Αν ο Byron έδινε το δάνειο σ’ αυτούς που επέλεξε και όχι στην αυτόκλητη κυβέρνηση του Κουντουριώτη, τότε η έκβαση της Επανάστασης και του ελληνικού κράτους θα ήταν τελείως διαφορετική.

Μ. Τρίτος: ''Η Εκκλησία της Ρωσίας είναι μια άριστα οργανωμένη Εκκλησία''

Γράφτηκε από τον/την ΑΠΕ-ΜΠΕ


«Αν τύχει και κάποιος βρεθεί σε μια από εκείνες τις παρακλήσεις που κάνουν μικρές παρέες Ρώσων στο Άγιον Όρος, μπροστά στην Πορταΐτισσα, ή την Παραμυθία, τις Παναγίες του Αγίου Όρους, ή άλλη Παναγία Αγειορίτισσα στην οποία έχουν τάμα, τότε κάθεται σε μια άκρη και απολαμβάνει την ψαλμωδία τους, ακολουθώντας τον μπάσο στα κατάβαθα της φωνής του και ανοίγοντας τα φτερά της ψυχής του με τον λυγερόφωνο σοπράνο».

Με τη φράση αυτή ο καθηγητής του τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Μιχαήλ Τρίτος, περιγράφει τον μυστικισμό που χαρακτηρίζει τη ρωσική παρουσία στο Άγιον Όρος.

Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Ο Πάπας γράφει τον πρόλογο βιβλίου για τον Πατριάρχη!



Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου 

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επιζητεί όλο και στενότερες σχέσεις με τον Πάπα Φραγκίσκο. Κατά την είδηση, που δημοσίευσε η έγκυρη ιταλική εφημερίδα « Corriere della Sera» το περασμένο Σάββατο, 16 Απριλίου, ο Πατριάρχης του ζήτησε και ο Πάπας δέχθηκε να γράψει τον πρόλογο βιβλίου, που θα έχει τίτλο «Βαρθολομαίος: απόστολος και οραματιστής». Το βιβλίο αφορά στη ζωή και στο έργο του Πατριάρχη και προβλέπεται να εκδοθεί στις ΗΠΑ τον προσεχή Νοέμβριο, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 25 ετών Πατριαρχείας του. Το έχει γράψει ο γεννημένος στην Αυστραλία το 1958 αρχιδιάκονός του δρ Ιωάννης Χρυσαύγης, που είναι και σύμβουλός του σε θέματα οικολογικά και άλλα. 

Η ιταλική εφημερίδα σημειώνει ότι εντυπωσιάζει το γεγονός ότι ο Πάπας Φραγκίσκος δέχθηκε να γράψει τον πρόλογο βιβλίου για τον Πατριάρχη και προσθέτει ότι το γεγονός έχει «μιαν αξία συμβολική και οικουμενική πραγματικά εξαιρετική». Τονίζεται επίσης ότι ο Πάπας προβαίνει στην ασυνήθη αυτή ενέργεια για να επιβραβεύσει τον κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος «είχε το θάρρος να βάλει τέλος στο παρελθόν, μετά από αιώνες χωρισμού και μνησικακίας». 

Ο Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ προς τη ΔΙΣ για τη Μεγάλη Σύνοδο



Ἐν Κυθήροις τῇ 25ῃ Φεβρουαρίου 2016
Ἀριθ. Πρωτ.: 75
Πρός
Τήν Ἱεράν Σύνοδον
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος 
Ἰωάν. Γενναδίου 14
115 21 Ἀθῆναι

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,

Ἐλήφθησαν, τόσον τό ὑπ’ ἀριθ. 755/351/16-2-2016 Ὑμετέρον Σεπτόν Συνοδικόν ἔγγραφον, ἀναφερόμενον εἰς τά τῆς συγκλήσεως τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ὅσον καί τά προαποσταλέντα κείμενα τῆς Ε’Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως καί τῆς Ἱερᾶς Συνάξεως τῶν Μακ. Προκαθημένων, διό καί σπεύδω νά Σᾶς εὐχαριστήσω θερμῶς διά τήν γενομένην ἐπαρκῆ ἐνημέρωσιν.
Ἐπιλαμβανόμενος δέ τῆς εὐκαιρίας, τήν ὁποίαν μοί παρέχει ἡ Ἱερά Σύνοδος διά τοῦ προμνησθέντος Σεπτοῦ Αὐτῆς ἐγγράφου νά ἐκφράσω «τάς οἵας ἔχω ἐπί τῶν συγκεκριμένων κειμένων κρίσεις ἤ προτάσεις πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον, διά νά μελετηθοῦν αὗται καί νά ἀξιοποιηθοῦν κατά τό δυνατόν εἰς τάς ἐργασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου», προάγομαι νά καταθέσω βαθυσεβάστως τάς ἀκολούθους ταπεινάς θέσεις καί προτάσεις ὑπό μορφήν συντόμου ὑπομνήματος.

Ζηλωτής των πατερικών παραδόσεων

Στο καινούργιο εξαίρετο βιβλίο της ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Σουρωτής, «ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ», γράφει στο κεφάλαιο:

 «Ζηλωτής των πατερικών παραδόσεων» 
Ὁ Πατὴρ Παΐσιος δὲν συμφωνοῦσε νὰ σπουδάζουν οἱ Ὀρθόδοξοι θεολόγοι στὴν Δύση, διότι ἔβλεπε τὸν κίνδυνο νὰ μεταφέρουν ἀπὸ ἐκεῖ «πνευματικὰ μικρόβια» καὶ νὰ μολύνουν τὴν ἀμώμητη Ὀρθόδοξη πίστη μας. «Τί θὰ πάτε νὰ πάρετε ἀπὸ ἐκεῖ; ἔλεγε. Αὐτοὶ δὲν ἔχουν τίποτε, τὰ ἔχουν γκρεμίσει ὄλα».

Καὶ σὲ ἕναν Ὀρθόδοξο Γάλλο ἱερομόναχο ποὺ τὸν ρώτησε σὲ τί διαφέρουν οἱ Καθολικοὶ καὶ οἱ Προτεστάντες ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους, εἶπε χαρακτηριστικά: «Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι σὰν αὐτὸ τὸ Καλύβι ποὺ βλέπεις, φτιαγμένο ἀπὸ πέτρες, λάσπη καὶ ζωνάρια. Οἱ Καθολικοὶ ἀφαίρεσαν τὴν λάσπη, οἱ Προτεστάντες ἀφαίρεσαν τὰ ζωνάρια. Μποροῦν τώρα νὰ σταθοῦν οἱ πέτρες μόνες τους;».

Στενοχωριόταν καὶ ὅταν μάθαινε ὅτι κάποιοι Ὀρθόδοξοι θεολόγοι, ἀντὶ νὰ τρέφωνται ἀπὸ τὴν «δυνατὴ πνευματικὴ τροφὴ» τῶν Ὀρθοδόξων Πατερικῶν κειμένων καὶ νὰ πίνουν ἀπὸ τὰ κρυστάλλινα ὕδατα τῆς Πατερικῆς Θεολογίας, μελετοῦσαν τοὺς αἱρετικοὺς θεολόγους τῆς Δύσεως καὶ ἔπιναν ἀπὸ τὶς θολερὲς πηγές τους, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ φθάνουν ἀκόμη καὶ σὲ λανθασμένα συμπεράσματα γιὰ τοὺς Ἁγίους Πατέρες.

Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι συγκρητιστικὴ παναίρεση



Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι συγκρητιστικὴ παναίρεση

Γράφει ο Ενορίτης- Ομοθυμαδόν

Ὁ Οἰκουµενισµός, ὡς θεολογικὴ ἔννοια, ὡς ὀργανωµένο κοινωνικὸ κίνηµα καὶ ὡς θρησκευτικὴ πράξη, εἶναι καὶ ἀποτελεῖ τὴν μεγαλύτερη αἵρεση τῶν αἰώνων καὶ τὴνπεριεκτικότερη παναίρεση εἶναι αἵρεση αἱρέσεων καὶ παναίρεση παναιρέσεων· εἶναι ἡ ἀμνήστευση ὅλων τῶν αἱρέσεων, πραγματικὰ καὶ ἀληθινὰ παναίρεση· εἶναι ὁ πλέον ὕπουλος ἀντίπαλος τῶν κατὰ τόπους ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὅπως καὶ ὁ περισσότερο ἐπικίνδυνος ἐχθρὸς τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, ἐφ᾿ ὅσον μέσα στὸ συγκρητιστικό του πλαίσιο ἀδυνατοῦν νὰ ὑπάρξουν μὲ ἀδιάσπαστη σωτηριολογικὴ ἑνότητα ἡ ἐν Χριστῷ Ἀλήθεια καὶ Ζωή.

Κυριακή 17 Απριλίου 2016

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΝΕΡΟ;



Ο ζωγράφος και ο Γέροντας Παΐσιος

Κάποτε ένας ζωγράφος επισκέφτηκε τον Γέροντα Παΐσιο στο κελί του. Ο γέροντας με εκείνο το πηγαίο και διδακτικό χιούμορ που τον διέκρινε, τον ρώτησε: Βρε παιδάκι μου, θα μπορούσες να με ζωγραφίσεις ένα πίνακα με το θέμα που θα σου πω; Θέλω να τον τοποθετήσω στο κελί μου!
Ο καλλιτέχνης προθυμότατα , λέει στον π. Παΐσιο: Γέροντα με τα χαράς.
Αυτή είναι η δουλειά μου.Τι θα θέλατε να έχει ο πίνακας ζωγραφικής που θα ετοιμάσω;
Μπορείς να ζωγραφίσεις μερικά βουνά;
Εύκολο είναι γέροντα απαντάει ο Ζωγράφος.
Μπορείς να ζωγραφίσεις και μερικά δέντρα που θα σου πω;
Βεβαίως γέροντα.
Αφού λοιπόν ο γέροντας του είπε και μερικά πράγματα που θα ήθελε να έχει ο πίνακας, στο τέλος του λέει: Μπορείς να ζωγραφίσεις και μία βρύση που να τρέχει νερό;
Μα γέροντα, δεν είναι καθόλου δύσκολο για μένα, απαντάει με απλότητα ο ζωγράφος.
Και τότε ο π. Παΐσιος τον ρωτάει: Από την βρύση που θα είναι στον πίνακα μπορεί κάποιος να πιεί νερό και να ξεδιψάσει;
Ε όχι, βέβαια γέροντα, απάντησε ο ζωγράφος.
Και ο γέροντας του είπε :

Το τρακτέρ και ο άθεος προπαγανδιστής


Οι ιθύνοντες του κομμουνιστικού καθεστώτος της Σοβιετικής Ένωσης χρησιμοποίησαν ως κύριο μέσο για την διάδοση των αθειστικών και υλιστικών πεποιθήσεων,που αποτελούσαν την επίσημη ιδεολογία του κράτους,την αθεϊστική προπαγάνδα.

Ξόδεψαν πολλά χρήματα, τύπωσαν εκατομμύρια φυλλάδια αθεϊστικού περιεχομένου και επιστράτευσαν πολλούς ομιλητές για να πετύχουν τον σκοπό τους.Όμως τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα. Ο ρωσικός λαός ενστικτωδώς απέκρουε τα φληναφήματα της αθεϊας και έδειχνε παντοιοτρόπως την εμμονή του στη θρησκεία των πατέρων του.Άς φέρουμε ένα παράδειγμα:

Σε κάποιο ρωσικό χωριό έφεραν για πρώτη φορά ένα τρακτέρ. Ο εκπρόσωπος του κόμματος, εκμεταλλευόμενος την περίσταση, κάλεσε όλο το χωριό και εκφώνησε πύρινο λόγο κατά της Θρησκείας ότι δήθεν δεν ευνοεί την πρόοδο του ανθρώπου και εγκωμίασε τα επιτεύγματα του «επιστημονικού υλισμού».

Αυτό κάνουν και οι δάσκαλοι


Πρέπει εκείνος που θέλει να έχουν αποτέλεσμα τα λόγια του στους ακροατές του, να μην σταματάει να δίνει παραινέσεις και συμβουλές για τα ίδια πράγματα, ούτε να μεταπηδάει σε άλλο θέμα, μέχρις ότου δει, ότι η προηγούμενη παραίνεσή του ρίζωσε καλά στην ψυχή τους. Αυτό κάνουν και οι δάσκαλοι· δεν οδηγούν τα παιδιά στο συλλαβισμό, μέχρις ότου διαπιστώσουν, ότι έμαθαν καλά τα γράμματα.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ο Χριστός ζητάει ταπείνωση και ο Πάπας ζητάει «πρωτείο»! (Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 17 Ἀπριλίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΖΗΤΑΕΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΖΗΤΑΕΙ «ΠΡΩΤΕΙΟ»!
1. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου χριστιανοί, εἶναι ἡ τελευταία Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, γιατί ἡ ἄλλη Κυριακή, ἡ Κυριακή τῶν Βαΐων, μᾶς εἰσάγει στήν Ἁγία καί μεγάλη Ἑβδομάδα, στό Πάθος τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλά γιά τό Πάθος τοῦ Χριστοῦ προ-εἰσαγωγικά μᾶς μιλοῦσε καί τό σημερινό Εὐαγγέλιο. Ἔλεγε γιά τόν Χριστό, πού πηγαίνει στά Ἱεροσόλυμα, ὅπου θά παραδοθεῖ στά χέρια τῶν ἀρχιερέων καί γραμματέων καί θά τόν καταδικάσουν σέ θάνατο καί θά τόν παραδώσουν στούς ἐθνικούς. Θά τόν ἐμπαίξουν καί θά τόν μαστιγώσουν καί θά τόν φτύσουν καί θά τόν σταυρώσουν, ἀλλά τήν τρίτη ἡμέρα θά ἀναστηθεῖ.

Σάββατο 16 Απριλίου 2016

Κοινή Διακήρυξη Οικουμενικού Πατριάρχη - Πάπα και Αρχιεπισκόπου


Την αλληλεγγύη τους στον ελληνικό λαό, ο οποίος «παρά τις δικές του οικονομικές δυσκολίες, ανταποκρίθηκε με γενναιοδωρία στην κρίση», εκφράζουν στην κοινή τους διακήρυξη ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και ο Πάπας Φραγκίσκος.

Στην διακήρυξη που υπέγραψαν σήμερα στον καταυλισμό προσφύγων της Μόριας Λέσβου, οι τρεις θρησκευτικοί ηγέτες περιγράφουν το προσφυγικό ως «τη χειρότερη ανθρωπιστική κρίση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Καλούν δε «τις κυβερνήσεις όλων των κρατών να προσφέρουν προσωρινό άσυλο και καταφύγιο σε όλους όσοι το δικαιούνται».

Οι τρεις Προκαθήμενοι εκφράζουν την βαθιά ανησυχία τους για την τραγική κατάσταση των προσφύγων, των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο, οι οποίοι έχουν καταφύγει στην Ευρώπη. «Η αντιμετώπιση του προσφυγικού», σημειώνουν, «απαιτεί αλληλεγγύη, γενναιοδωρία και άμεση πρακτική διάθεση πόρων».

Στα παλαιά τους υποδήματα «έγραψαν» τις ποικίλες αντιδράσεις των πιστών, για την επίσκεψη – αστραπή του Πάπα στην Λέσβο.



ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ.ΤΖΟΥΜΑ

Μπορεί να μην είναι όλοι οι πιστοί, αλλά δεν είναι και λίγοι εκείνοι που ζήτησαν και μάλιστα εγγράφως να ακυρωθεί η επίσκεψη του Πάπα στη Λέσβο, γιατί δεν πρόκειται να προσφέρει τίποτα. Άλλοι πάλι οργάνωσαν ακόμη και προσευχές για αυτό.

Και καλά κάνουν.
Εδώ και χρόνια, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί μεγαλώσαμε και κατηχηθήκαμε με την ιδέα ότι είμαστε οι μόνοι Χριστιανοί, που βρίσκονται στον σωστό δρόμο του Χριστού,ενώ οι Καθολικοί είναι οι..αιρετικοί. Ποιός μπορεί να ξεχάσει το ξέσπασμα ακόμη και του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, που είχε πεί από τηλεοράσεως αλλά και εντός Συνόδου το αμίμητο:

–» Και ποιός σας είπε ρε,οτι ο Πάπας και το Βατικανό είναι Εκκλησία;»

Η άποψη αυτή πηγαίνει από γενιά σε γενιά, μέχρι την τελευταία γενιά, που η Παγκοσμιοποίηση θέλει να της αλλάξει ξαφνικά ιδέες και απόψεις. Τώρα η νέα “άποψη” είναι οι θρησκευτικοί ηγέτες να τα βρούν μεταξύ τους και να τακιμιάσουν, ειδικά των μονοθεϊστικών εκκλησιών, όλοι οι Χριστιανοί μαζί αλλά μαζί και οι Εβραίοι.

Αρχιμ. Ανδρέας Κονάνος: «Πώς μιλάμε στους νέους για το Θεό σήμερα;»






 


Πλήθος νέοι, νέα ζευγάρια και γονείς, που ήρθαν από Κοζάνη, Λάρισα, Βόλο, Θεσσαλονίκη, Δράμα, Πάτρα και άλλες περιοχές, είχαν κατακλύσει τον χώρο του Ανοιχτού Πανεπιστήμιου Κατερίνης.

Άλλοτε γέλασαν με την ψυχή τους, άλλοτε συγκινήθηκαν και έκλαψαν, άλλοτε ένιωσαν τα πολλά τους λάθη απέναντι στα παιδιά, μα σίγουρα όλοι έφυγαν με την ελπίδα ότι υπάρχει η θεία Χάρη και ο Χριστός, που όλα μπορεί να τα αλλάξει. Μια μοναδική εκδήλωση...

Ομιλητής ήταν ο π. Ανδρέας Κονάνος, καθηγητής – θεολόγος με θέμα «Πώς μιλάμε στους νέους για το Θεό σήμερα;».

Ο ομιλητής καθήλωσε το πολυπληθές ακροατήριο, που πλημμύρισε την αίθουσα, τους διαδρόμους και την έξοδο του κτιρίου, με το χάρισμα του ζωντανού λόγου του που απέπνεε εμπειρία από την βιωματική επαφή του με τον Θεό και τους ανθρώπους.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με Παραδοσιακά Μικρασιάτικα τραγούδια από τη χορωδία Μικρασιατών Πιερίας υπό τη διεύθυνση του κ. Νίκου Πατρή.

 
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ: