Κυριακή 30 Απριλίου 2017

ΚΗ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων




ΚΗ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη 
Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΕΩΣ

Ἡ ΚΗ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας, πού πραγματοποιήθηκε, ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Μακαριω­τά­του Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλ­λά­δος κ. Ἱερωνύμου, στό Παπαστράτειο Μέγαρο στό Ἀγρίνιο, ἀπό 31 Ὀκτωβρίου ἕως 2 Νοεμβρίου 2016, μέ τή φιλόξενη φροντίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶ καί ὑπό τήν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μη­τρο­πο­λί­του Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἰγνατίου, Προέδρου τῆς Συ­νο­δι­κῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων, μέ θέμα: «Αἱρετικές καί ἀ­πο­κρυ­φι­στι­κές θεωρήσεις περί ἀνθρώπου καί ἀνθρώπινα δικαιώματα», μετά ἀπό ἐκτενῆ συζήτηση ἐπί τῶν εἰσηγήσεων, ἐ­νέ­κρι­νε ὁμοφώνως τά ἀκόλουθα Πορίσματα:

Προτιμώ την εποχή των σπηλαίων



Τι θα λέγατε για μία ΔΗΘΕΝ πολιτισμένη, ΔΗΘΕΝ αναπτυγμένη, ΔΗΘΕΝ ευνομούμενη και ΔΗΘΕΝ δημοκρατική χώρα που στην πρωτεύουσά της υπάρχουν 33.000 άστεγοι μαθητές οι οποίοι ζητιανεύουν για να μην κοιμηθούν στον δρόμο;

Η Νέα Υόρκη, αυτό το παγκόσμιο κέντρο πολιτισμού, είναι το μέρος της φρικτής αυτής πραγματικότητας. Στην φωτογραφία βλέπετε έναν από αυτούς τους μαθητές που ζει το περίφημο «αμερικανικό όνειρο».

Η πολυλογία είναι το κύριο χαρακτηριστικό των «πολιτισμένων» αυτής της γης. Και όπου πολιτισμένος να διαβάζετε ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ.

Γιατί το δεύτερο χαρακτηριστικό των «πολιτισμένων» είναι η υποκρισία.

Κανένα ΔΗΘΕΝ έγκυρο κανάλι, κανένας ΔΗΘΕΝ μαχόμενος δημοσιογράφος, κανένας ΔΗΘΕΝ δημοκράτης πολιτικός, κανένας ΔΗΘΕΝ αγωνιστής κόμματος δεν θα ασχοληθεί με το σημερινό θέμα. Και αν ασχοληθεί είτε θα το θεωρήσει σαν κάτι φυσικό που δεν αξίζει και πολύ την προσοχή μας, είτε θα ρίξει το φταίξιμο σε κάποιον πολιτικό αντίπαλο.

Σάββατο 29 Απριλίου 2017

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ.


ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ.

Γνωριμία

Στόν Παράδεισο θά γνωρίζουμε τούς πρίν άγιους όπως στή Μεταμόρφωσι γνώρισαν τό Μωυσή καί τόν Ήλία (Μθ I 7, 3).
«Στόν ούρανό δέν θά είμαστε άσφαλώς σάν περιπλανώμενα ιερογλυφικά, άλλά ό ένας θά άναγνωρίζη τόν άλλο'»,

Ο Νικηφόρος Θεοτόκης γράφει: «Βλέπουν καί γνωρίζουν τούς δικαίους όχι μόνο τούς γνωστούς, 'άλλα και τούς αγνώστους· βλέπουν δε και αύτούς πού αδικήθηκαν άπό αύτούς, άλλά από μακρυά, διότι απέχουν πολύ από τήν άπόλαυσι της αιώνιας βασιλείας και δόξας. Βλέπει ό μέν πλούσιος ό άνελεήμων και το Λάζαρο πού δεν ελεήθηκε άπ’ αυτόν· ή δε άσελγής Αιγύπτια και τη Σωσάννα τη σώφρονα και τόν Ιωσήφ, τόν όποιο πείραξε και συκοφάντησε· ή δε άδικη Ίεζάβελ και τόν Ήλία το δίκαιο και το Ναβουθαί, τόν όποιο άδίκησε· ό δέ Νέρων ό τύραννος και τόν Κωνσταντίνο τόν ίσαπόστολο και τόν Πέτρο και Παύλο και τούς άλλους άγιους πού φονεύθηκαν άπ’ αυτόν. Επιβεβαιώνει τήν έννοια αύτή ό λόγος τού Κυρίου, "όψονται εις όν [τό Σταυρό (πάνω στόν όποιο)] έξεκέντησαν (τρύπησαν [τό Χριστό])"(Ίω I 9, 37)· αύτό τό εκφράζει πιό διεξοδικό ό σοφός Σολομών, λέγοντας· "Τότε στήσεται έν παρρησία πολλή ό δίκαιος κατά πρόσωπον των θλιψάντων αυτόν και των άθετούντων τούς πόνους αυτού. Ίδόντες, ταραχθήσονται φόβω δεινω και έκστήσονται επί τω παραδόξω τής θεωρίας"(ΣΣολ 5,I -2)

«Χωρισµός ἤ σχέσεις µεταξύ ’Εκκλησίας καί Πολιτείας»



«Χωρισµός ἤ σχέσεις µεταξύ ’Εκκλησίας καί Πολιτείας»
Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Κατά καιρούς γίνονται διάφορες συζητήσεις καί άνταλλαγή άπόψεων γιά τόν λεγόμενο «χωρισμό Εκκλησίας καί Πολιτείας». Τήν άφορμή τήν δίνουν οι πολιτικοί, οι όποιοι με τόν τρόπο αυτόν θέλουν νά εφαρμόσουν τίς ιδεολογικές τους άρχές η άκόμη θέλουν νά δικαιολογήσουν τήν άβελτηρία τους σέ άλλα κοινωνικά καί πολιτικά ζητήματα, καί οι εκκλησιαστικοί παράγοντες άντιδρούν σπασμωδικά η άρνούνται κάθε σκέψη γιά περαιτέρω συζήτηση.
Στό παρελθόν άσχολήθηκα μέ τό θέμα αυτό κυρίως ώς έκπρόσωπος τής Διαρκούς Ίεράς Συνόδου, άλλά καί τής Ιεραρχίας τής Εκκλησίας, καί έγραψα διάφορα κείμενα η άπάντησα σέ ερωτήσεις μέ σκοπό τήν ενημέρωση όσων ένδιαφέρονται γιά τό θέμα.

Φυσικά, έχουν γραφή άξιόλογα έπιστημονικά κείμενα γύρω άπό τό θέμα αυτό, μέ ισχυρή νομική καί θεολογική βιβλιογραφία, άλλά μέ τά οσα άκολουθήσουν θά ηθελα νά κωδικοποιήσω μερικές άπόψεις μου μέ τρόπο απλό καί κατανοητό, άποφεύγονας νομικούς ορους καί επιστημονική άνάλυση.

Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

Ο φονταμενταλισμός στη ζωή μας (Επισκ. Καρπασίας Χριστόφορος)



ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ
Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο φονταμενταλισμός στη ζωή μας εδραιώνεται μ’ ένα πολύ επικίνδυνο τρόπο. Συνήθως καλλιεργείται και αναπτύσσεται ασυναίσθητα, διότι οι εκφραστές του θεωρούν ότι υπερασπίζονται την αλήθεια και την προστατεύουν από την οποιαδήποτε νόθευσή της. Ταυτίζονται και οικειοποιούνται μ’ ένα πολύ επικίνδυνο τρόπο την αλήθεια και θεωρούν τους εαυτούς τους και το χώρο, στον οποίο ανήκουν και δραστηριοποιούνται, ως τη μόνη αυθεντία και το όργανο ερμηνείας και κατανόησης των πραγμάτων. Τον ίδιο τρόπο ζωής και έκφρασης και αντίληψης των πραγμάτων επιδιώκουν με κάθε μέσο να τα επιβάλλουν ως γενικό ζωής για όλους τους ανθρώπους. Οπότε ο ίδιος τρόπος από φυσική έκφραση της ιδιαιτερότητας του κάθε προσώπου μεταβάλλεται σε ψυχοπαθολογική κατάσταση και μετατρέπεται σε ιδιοτροπία. Έτσι θα μπορούσαμε να ορίσουμε το φονταμενταλισμό ως μία εμμονή και καθήλωση σε άκρως προσωπικά και συντηρητικά βιώματα, τα οποία λειτουργούν ως μέσο αντίστασης σε κάθε ενδεχόμενη αλλαγή ή διαφορετική προσέγγισή τους. Ο όρος αυτός, όπως είναι γνωστό, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά την περίοδο μεταξύ του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου από τους υποστηρικτές του, με σκοπό να περιγράψει ένα συγκεκριμένο ρεύμα θρησκευτικών απόψεων στο πλαίσιο της σύγκρουσης που είχε ξεσπάσει στις τάξεις της αμερικανικής προτεσταντικής κοινότητας μεταξύ φονταμενταλιστών (συντηρητικών) και νεωτεριστών. Φυσικά θα ήθελα να τονίσω ότι πολλές φορές και οι νεωτεριστές συμπεριφέρονται ως φονταμενταλιστές, όταν άκριτα και απόλυτα αρνούνται το παρελθόν και την παράδοση και κατηγορούν όσους με σκεπτικισμό και προβληματισμό προσεγγίζουν νεωτεριστικές και νέες αποκαλύψεις και δεδομένα που προκύπτουν στη ζωή μας. 

Οι μοναχοί που ζουν στην άκρη του γκρεμού στο Άγιο Όρος (εικόνες)



ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ 

Οι μοναχοί που ζουν στην άκρη του γκρεμού στο Άγιο Όρος (εικόνες) 

Στο Άγιον Όρος βρέθηκε η εφημερίδα Guardian και μεταξύ άλλων επισκέφθηκε και τους ερημίτες στα Κατουνάκια. Το Άγιον Όρος, φιλοξενεί μία από τις παλαιότερες μοναστικές κοινότητες στη Γη. 

Το βουνό κατοικήθηκε από τους αρχαίους χρόνους και είναι γνωστό για τη σχεδόν 1800χρονη συνεχή χριστιανική του παρουσία και τις μακρές ιστορικές μοναστικές παραδόσεις του, οι οποίες χρονολογούνται τουλάχιστον από τον 9ο αιώνα. Στα μοναστήρια, πάνω από δύο χιλιάδες μοναχοί ζουν μια ασκητική ζωή, απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο. 

Στα Καρούλια οι ασκητές ζουν σαν τα πουλιά. Μένουν σε αυτοσχέδια σπίτια στην άκρη των γκρεμών, δεν καλλιεργούν και δεν αποθηκεύουν τίποτα, και τρέφονται με ό,τι βρουν – ό,τι τους στείλει ο Θεός.

Απάντηση της αγιορείτικης Μονής Κουτλουμουσίου για τις διώξεις των μοναχών: Μην τους ηρωοποιείτε, δεν είναι ομολογία πίστεως αυτό που έκαναν



Απάντηση στα δημοσιεύματα περί διώξεων Κελιωτών μοναχών της δίνει η αγιορείτικη Μονή Κουτλουμουσίου υποστηρίζοντας πως «δεν νοείται μέλος του Κοινοβίου να αποφασίζει την διακοπή της πνευματικής κοινωνίας με την αδελφότητα και εντούτοις να θέλει να παραμείνει εντός της Μονής». Σημειώνει δε πως η στάση των εν λόγω μοναχών δεν αποτελεί «ομολογία πίστεως», αλλά αντιθέτως «η πεισματώδης αντίπραξη, οι παλικαρισμοί και οι λαϊκίστικες καταγγελίες είναι συμπεριφορές αντίθετες προς την ορθόδοξη πίστη και το ήθος των Αγίων».

Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση:
Προσφάτως δημοσιεύθηκε κείμενο με την υπογραφή «Αγιορείτες Πατέρες», συνεπικουρούμενο από έτερα κείμενα στο διαδίκτυο, όπου γίνεται αναφορά σε «δίωξη» μοναχών εκ της Ιεράς Μονής. Τα κείμενα αυτά διατείνονται ότι παρέχουν έγκυρες πληροφορίες, ωστόσο ουδείς ήλθε σε επικοινωνία με την Ιερά Μονή για την επαλήθευση ή έστω διασταύρωσή τους.

Οικουμενικός Πατριάρχης: ''Το Ισλάμ δεν μπορεί να εξισωθεί με την τρομοκρατία''



Με τη συμμετοχή του Οικουμενικού Πατριάρχη ο οποίος μίλησε σε ένα ευρύ κοινό, ξεκίνησαν σήμερα το πρωί στο Κάιρο οι εργασίες της Διεθνούς Διάσκεψης για την Ειρήνη του ιδρύματος Al-Azhar, με τη συμμετοχή εκπροσώπων του θρησκευτικού, πολιτικού και ακαδημαϊκού χώρου από διάφορα κράτη.

Κατά την ομιλία του, ο Πρώτος τη τάξει της Ορθοδοξίας εστίασε την ομιλία του στη σημασία που έχουν οι θρησκείες και ο διαθρησκειακός διάλογος στο σημερινό κόσμο.

Ειδικότερα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης τόνισε, αναλύοντας αυτό το θέμα, ότι η θρησκεία εξακολουθεί να διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο και να είναι παρούσα σε όλες τις μεγάλες συζητήσεις της εποχής μας, καθώς συνδέεται με μεγάλες έγνοιες των ανθρώπων και προσφέρει απαντήσεις σε θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματά τους.

Αλλάζουν τα Προγράμματα Σπουδών και στα Εκκλησιαστικά Γυμνάσια και Λύκεια



Η Ομάδα του ΙΕΠ για την αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής αποφάσισε :

1. Τη συμμετοχή του Ι.Ε.Π. στην πρόσκληση με τίτλο: «Αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης».

2. Τον ορισμό της κ Μαρίας Κοκολάκη, Διδάκτορος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, αποσπασμένης εκπαιδευτικού στο Ι.Ε.Π., ως Υπεύθυνης της Πράξης με τίτλο: «Αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης»,

3. Την Επιστημονική Ομάδα Έργου, αποτελούμενη από τους :

Επιμόρφωση εκπαιδευτικών στα Νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών

Υπουργείο Παιδείας
1. Έγκριση Μετακίνησης των Επιμορφωτών των Εκπαιδευτικών, των Σχολικών Συμβούλων Θεολόγων ΠΕ01, καθώς και των Επιμορφωτών του τριήμερου σεμιναρίου στην Αθήνα στο πλαίσιο της Πράξης «Παρεμβάσεις επιμόρφωσης για την ενίσχυση των σχολικών δομών του εκπαιδευτικού συστήματος» με κωδικό ΟΠΣ (MIS) 5004204 που χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευσης και Δια Βίου Μάθησης» και ειδικότερα της Δράσης 3 με τίτλο «Επιμόρφωση εκπαιδευτικών στα Νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών»

“Βροχή” επιμορφωτικών σεμιναρίων για τα Νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών πριν τη λήξη του σχολικού έτους



Το πρώτο επιμορφωτικό σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί στο 2ο ΠΕΚ Αθήνας σε εβδομήντα (70) Επιμορφωτών των Εκπαιδευτικών και των Σχολικών Συμβούλων ΠΕ 01 από 2 έως 4 Μαΐου.

“Βροχή” επιμορφωτικών σεμιναρίων ξεκινά το υπουργείο Παιδείας και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής στους εκπαιδευτικούς ,στα Νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Το πρώτο επιμορφωτικό σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί στο 2ο ΠΕΚ Αθήνας σε εβδομήντα (70) Επιμορφωτές Εκπαιδευτικούς και Σχολικούς Συμβούλους ΠΕ 01 από 2 έως 4 Μαΐου.

Το επιμορφωτικό έργο των 70 επιμορφωτών ανατέθηκε στην Επιστημονική Ομάδα Ευθύνης (ΕΟΕ) του ΙΕΠ:

Γιατί κατήργησε το Υπουργείο Παιδείας το Διαθεματικό Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά και επιμένει στην επιβολή του νέου πολυθρησκειακού;



Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ
Γιατί κατήργησε το Υπουργείο Παιδείας το Διαθεματικό Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά και επιμένει στην επιβολή του νέου πολυθρησκειακού;
Σε κοινή γραμμή,οι παράγοντες του Υπουργείου Παιδείας και του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής,σε συνεργασία με μια μικρή μερίδα Θεολόγων, επιμένουν να επιβάλουν μη ορθόδοξα και άκρως επικίνδυνα και ακατάλληλα, από παιδαγωγικής και θεολογικής πλευράς, Προγράμματα θρησκευτικών. Η προσπάθειά τους τώρα, μετά από την αποδοχή της πρότασής τους από τη Διοικούσα Εκκλησία να διεξαχθεί ο διάλογος επί των νέων Προγραμμάτων,επικεντρώνεται στο να βρουν τρόπους να «πείσουν» τη Διοικούσα Εκκλησίαότι τα πολυθρησκειακά Προγράμματα είναι Ορθόδοξα και, επομένως,ότι αντιστοιχούν στον όρο που έχει θέσει η Εκκλησία για τον «Ορθόδοξο Προσανατολισμό» των Θρησκευτικών.

Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

''Η Σύνοδος της Κρήτης και η καινοφανής εκκλησιολογία: Μια Ορθόδοξη Εξέταση''




"Η Σύνοδος της Κρήτης και η καινοφανής εκκλησιολογία: Μια Ορθόδοξη Εξέταση", ήταν το θέμα της διάλεξης που έδωσε ο πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Χιρς στους ιεράρχες και ιερείς της Επισκοπής της Ανατολικής Αμερικής της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς (ROCOR) στην ετήσια σαρακοστιανή σύναξη κληρικών, στις 21 Μαρτίου 2017 στο Νιού Τζέρσεϊ των ΗΠΑ.

O Μητροπολίτης Ανατολικής Αμερικής και Νέας Υόρκης Ιλαρίων, Πρωθιεράρχης της Υπερορίου Ρωσικής Εκκλησίας, μαζί με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιωνά, τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Μανχάτταν Νικόλαο και τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Σακραμέντο Ειρηναίο, παρουσία της πλειοψηφίας των κληρικών της Επισκοπής της Ανατολικής Αμερικής παρακολούθησαν με ενδιαφέρον τη διάλεξη και συμμετείχαν στην συζήτηση που ακολούθησε.

Στο Κάιρο για τριήμερη επίσκεψη ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος



Θερμή υποδοχή
Στο Κάιρο για τριήμερη επίσκεψη ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος

Θερμή υποδοχή επεφύλαξαν στον Οικουμενικό Πατριάρχη, Βαρθολομαίο, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, Θεόδωρος Β΄ και οι εκπρόσωποι της Ελλάδας και της Κύπρου, ο Έλληνας πρέσβης, Μιχαήλ Χρήστος Διάμεσης και ο Κύπριος ομόλογός του, Χάρης Μορίτσης, σήμερα το μεσημέρι, στο διεθνές αεροδρόμιο του Καΐρου.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, που είναι προσκεκλημένος να μιλήσει αύριο στην Διεθνή Διάσκεψη για την Ειρήνη που διοργανώνει το Θρησκευτικό Κέντρο των Μουσουλμάνων της Αιγύπτου, το Ελ Άζχαρ, έγινε θερμά δεκτός από αιγυπτιακής πλευράς και από τον γενικό γραμματέα του Κέντρου Ισλαμικών Ερευνών του πανεπιστημίου του Ελ Άζχαρ, καθηγητή Μόχι Ελ Ντιν Αφίφι Άχμεντ, τον οποίο ευχαρίστησε θερμά ο κ. Βαρθολομαίος για την μεγάλη τιμή να προσκληθεί στο διεθνές συνέδριο κορυφής. 

Το θείο φως και οι μικρότητες μας



Το θείο φως και οι μικρότητες μας

.....Γέροντα, το άκτιστο φως το βλέπει κανείς με τα αισθητά μάτια;
– Αν αφήσετε τις μικρότητες, θα σάς πώ.
– Γέροντα, μέχρι να απαλλαγούμε από τις μικρότητες, εσείς θα φύγετε... Κάντε το σαν πνευματική ελεημοσύνη!
– Όταν ήμουν στα Κατουνάκια, στο Κελλί του Υπατίου, ένα απόγευμα, αφού έκανα τον Εσπερινό με κομποσχοίνι, ήπια ένα τσάι και συνέχισα.Έκανα το Απόδειπνο και τους Χαιρετισμούς με κομποσχοίνι, και ύστερα έλεγα την ευχή. Όσο την έλεγα, τόσο έφευγε η κούραση και αισθανόμουν ξεκούραστος. Ένιωθα μέσα μου μια χαρά, που δεν μου έκανε καρδιά να κοιμηθώ· έλεγα συνέχεια την ευχή. Γύρω στις έντεκα την νύχτα γέμισε ξαφνικά το κελλί με ένα φως γλυκό, ουράνιο. Ήταν πολύ δυνατό, αλλά δεν σε θάμπωνε. Κατάλαβα όμως ότι και τα μάτια μου «δυνάμωσαν», για να μπορώ να αντέξω αυτήν την λάμψη.
Όσο ήμουν σε αυτήν την κατάσταση, μέσα στο θείο εκείνο φώς, ήμουν σ’ έναν άλλον κόσμο, πνευματικό. Αισθανόμουν μια ανέκφραστη αγαλλίαση, και το σώμα μου ανάλαφρο· είχε χαθή το βάρος του σώματος.

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

Για πρώτη φορά στην ιστορία Οικ. Πατριάρχης επισκέφθηκε την μοναστική κοινότητα του Ταϊζέ



Με μεγάλη επιτυχία και πλήθος κόσμου πραγματοποιήθηκε σήμερα η επίσημη επίσκεψη του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στη χριστιανική Κοινότητα του Ταιζέ, στην κεντρική Γαλλία. Τον Παναγιώτατο συνόδευσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ και ο Σεβ. Μητροπολίτης Σηλυβρίας κ. Μάξιμος.

Είναι η πρώτη επίσκεψη Οικουμενικού Πατριάρχου στην Κοινότητα του Ταιζέ και πραγματοποιήθηκε μετά από πρόσκληση του Ηγουμένου αυτής αδελφού Alois. Τον Παναγιώτατο προσφώνησε ο Ηγούμενος και εν συνεχεία ο Οικουμενικός Πατριάρχης μίλησε για τη συμφιλίωση και την ανάγκη προώθησης της χριστιανικής ενότητας.

Στο τέλος της ομιλίας Του, ο Παναγιώτατος πρόσφερε μία εικόνα του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα και ακολούθως μετέβη στο Ορθόδοξο Παρεκκλήσιο της Κοινότητας όπου τον υποδέχτηκαν Ορθόδοξοι νέοι. Εν συνεχεία επισκέφτηκε το κοιμητήριο της Κοινότητας όπου αναπαύεται και ο ιδρυτής της αδελφός Roger.

Η Εκκλησία και η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος



Evagelos Sotiropoulos, Contributor

***Αυτό το άρθρο αρχικά δημοσιεύτηκε την Τετάρτη, 5 Απρίλη 2017, στην αγγλική γλώσσα, στην ιστοσελίδα The Huffington Post.***

Διάβασα πρόσφατα μία διάλεξη για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο που έγινε τον Μάρτιο του 2017 στη Συνέλευση των Κληρικών της Ανατολικής Αμερικανικής Μητρόπολης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας έξω από τη Ρωσία.

Ως κάποιος που ταξίδεψε στην Κρήτη για τη Σύνοδο, ο οποίος παρακολούθησε και τις δύο Συνοδικές Θείες Λειτουργίες (για την Πεντηκοστή και την Κυριακή των Αγίων Πάντων) και ο οποίος συνομίλησε με δεκάδες επισκόπων, έχω ενοχληθεί από τα «κακόβουλα λόγια» (βλ. 3 Κατά Ιωάννην) που κάποιοι χρησιμοποιούν εναντίον της. Έχοντας την αξιοσημείωτη ευκαιρία να δω τη βαθιά πίστη και ευλάβεια που έχουν οι επίσκοποι για την αγία Ορθοδοξία, έχω το κίνητρο για να απαντήσω.

Η επέλαση της αμάθειας (Σαράντος Καργάκος, συγγραφέας – ιστορικός)


Η επέλαση της αμάθειας (Σαράντος Καργάκος, συγγραφέας – ιστορικός)

Εξαγγέλθηκαν πρὸ μηνῶν νέα μέτρα γιὰ τὴν παιδεία ποὺ θὰ ἐφαρμοσθοῦν –ἄν ἐφαρμοσθοῦν–κατὰ τὴν τρέχουσα καὶ μὴ φθάνουσα τριετία. Ὅλα αὐτὰ ὅμως ἀφοροῦν στὸ πρόβλημα καὶ ὄχι στὴν οὐσία τῆς παιδείας. Ἀποστολὴ τῆς παιδείας εἶναι νὰ φτιάχνει ἀνθρώπους καὶ ὄχι κιβὠτια μὲ κάποιες γνώσεις. Τὸ τὶ ἄνθρωπο θέλουμε ἦταν τὸ πρόβλημα ποὺ ἀπασχόλησε ὅλους τοὺς ἀρχαίους φιλοσόφους καὶ τοὺς νεώτερους παιδαγωγούς. Κι ὅλοι ἔρριχναν τὸ βάρος τους στὸ ἦθος, στὴν εὐγένεια (ὄχι ἀπαραιτήτως στοὺς κομψοὺς τρόπους), στὴν εὐπρέπεια καὶ στὴ λεβεντιά. Σήμερα, ὡς πρὸς αὐτὰ, πηγαίνουμε ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο. Καὶ τὸ πρότυπο τοῦ χειρότερου δίνουν ὄχι μόνον οἱ μαθητὲς ἀλλὰ κάποιοι «ἀπελευθερωμένοι» καθηγητὲς καὶ δάσκαλοι. Μοῦ στέλνουν γράμματα ἀπελπισίας πολλοὶ εὐαίσθητοι ἐκπαιδευτικοὶ γιὰ τὴ χαώδη κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ στὰ σχολεῖα. Τὸ πρόβλημα, ὅπως μοῦ γράφει μία καθηγήτρια, δὲν εἶναι οἱ γνώσεις ποὺ εἶναι πιὸ ἰσχνές καὶ ἀπὸ τὶς ἰσχνές ἀγελάδες τοῦ φαραώ. Εἶναι κυρίως ἡ συμπεριφορὰ. Ἡ ἀγένεια θεωρεῖται ἀπὸ πολλὰ παιδιὰ, ἰδίως ἀπὸ κορίτσια, χαριτωμένη! Καὶ μοῦ ἐξιστορεῖ ἡ καθηγήτρια, ποὺ ἔχει οἰκογενειακὴ πνευματική παράδοση δύο αἰώνων, τὰ ἐξῆς:

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ, Ορθόδοξη Εκκλησία και Οικουμενισμός



Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ, Ορθόδοξη Εκκλησία και Οικουμενισμός

«Η Ορθόδοξη Εκκλησία διακρίνεται από όλες τις άλλες εκκλησίες σε τρία επίπεδα, γιατί:

α) μόνη αυτή αληθεύει πλήρως στην θεολογία της,
β) μόνη αυτή γνωρίζει το μυστήριο της χάριτος, της αγίας ζωής, και διαφυλάσσει στην πληρότητα τη θεία χάρη, και
γ) είναι η αρχαιότερη, η θεμελιώδης, η βασική, από την οποία αποσχίσθησαν κατά καιρούς μεγαλύτερα ή μικρότερα τμήματα.
Μια σημαντική μερίδα του χριστιανικού κόσμου κλίνει σήμερα να αποδεχθεί μια από τις πιο επικίνδυνες αιρέσεις [ενν. τον οικουμενισμό]… ότι δήθεν… πολλές από τις εκκλησίες που αποκαλούνται χριστιανικές, έχουν ίση χάρη, και γι’ αυτό οφείλει να επέλθει η ένωση των εκκλησιών με βάση κάποιον κοινό για όλες παρονομαστή… σε μια παγκόσμια και αποστολική Εκκλησία.
Εσείς να μη πλανηθείτε με όλα αυτά, αλλά να πιστεύετε ακράδαντα με την καρδιά και με το νου ότι υπάρχει πάνω στη γη εκείνη η Μία, Μοναδική και Αληθινή Εκκλησία που ίδρυσε ο Κύριος. Η Εκκλησία αυτή διατηρεί αλώβητη και ακέραιη την διδασκαλία του Χριστού, κατέχει το πλήρωμα της γνώσεως και της χάριτος και είναι αλάθητη.
Στον ρωμαιοκαθολικισμό υπάρχουν πολλά βασικά σφάλματα, τόσο από δογματικής απόψεως, όσο και από πλευράς πνευματικής ζωής.»

Ὑπόδειγμα Ἐπισκόπου



Ὑπόδειγμα Ἐπισκόπου 

Τρεῖς φορές διώχθηκε καί ἐξορίστηκε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀπό τήν ‘’ἐπίσημη ἐκκλησία’’. Τήν τελευταία του πνοή, στήν ἐξορία τήν ἄφησε. 

Ὁ Μεγάλος μας Ἱεράρχης, ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, δέν χαρίστηκε σέ κανέναν ἀπό τούς τότε ἰσχυρούς καί ὑπερήφανους. Ἀντιστάθηκε μέ αὐταπάρνηση στίς αὐθαιρεσίες τῶν δυναστῶν, ἤλεγξε μέ αὐστηρότητα τήν αὐτοκρατορική φαυλότητα, ἀπέβαλε ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας κάθε ἀνάξιον ἐπίσκοπο καί προπαντός ὕψωσε τεῖχος ὑψηλό καί ἀπροσπέλαστο ἀπέναντι στήν αἵρεση καί τήν ἀσέβεια. 

Οἱ διδαχές του πάνω σέ θέματα διαφύλαξης τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τήν μάστιγα τῶν αἱρέσεων εἶναι σαφεῖς καί ἄκρως ἐπίκαιρες. Γράφει σχετικά: 

‘’Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό στρατόπεδο τοῦ Χριστοῦ. Ὀφείλετε μέ προσοχή πολλή νά διερευνᾶτε καί νά ψάχνετε τούς γύρω σας, μήπως εἰσχώρησε στίς τάξεις μας κάποιος ἀλλόφυλος (αἱρετικός ἤ ἀσεβής). Καί νά τόν φανερώνετε ἀμέσως. Ὄχι φυσικά γιά νά τόν φονεύσουμε ἤ νά τόν τιμωρήσουμε, ἀλλά γιά νά τόν ἀπαλλάξουμε ἀπό τήν πλάνη καί τήν ἀσέβεια καί νά τόν καταστήσουμε ἐξ ὁλοκλήρου δικό μας. Διότι ὅποιος ξέρει αὐτόν πού κάνει τό κακό καί τόν ἀνέχεται καί τόν ἀποκρύπτει, εἶναι σάν νά τοῦ δίνει τήν ἄδεια νά διαπράττει μέ μεγαλύτερη θρασύτητα τό κακό’’.(*) 

«Αν δεις έναν αμαρτωλό, μην τον κατηγορήσεις. Ο Κύριος λέει: “Η κρίση είναι θέμα δικό Μου. Εγώ είμαι Αυτός που θα κρίνει τους ανθρώπους» (Όσιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν Σαλός και Ομολογητής)



«Όταν ο άνθρωπος είναι βυθισμένος στην αμαρτία και δεν θέλει να βγει απ’ αυτή, μη του λες τίποτα. Μήπως όταν αμαρτάνει, σε ρωτάει; Όταν είναι σε δύσκολη κατάσταση και δεν ξέρει τι να κάνει, τότε βοήθησέ τον. Ποτέ άλλοτε! Ίσως οι συμβουλές σου να του κάνουν κακό, γιατί εσύ δεν ξέρεις την πνευματική του κατάσταση. Στην πορεία προς την Ιερουσαλήμ, ούτε συμβουλεύεις ούτε απαγορεύεις…» »Αν δεις έναν αμαρτωλό, μην τον κατηγορήσεις. Ο Κύριος λέει: “Η κρίση είναι θέμα δικό Μου. Εγώ είμαι Αυτός που θα κρίνει τους ανθρώπους. Ποιος είσαι εσύ, ο άνθρωπος, που θα τον κρίνεις αντί για Μένα;” (βλ. Ρωμ. 12, 19). Με την κατάκριση εξυψώνεις τον εαυτό σου και ο Θεός μετά σε αποστρέφεται. Όμως, “όποιος υψώσει από μόνος του τον εαυτό του, αυτός θα ταπεινωθεί· και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του μπροστά στα μάτια του Θεού, αυτός θα υψωθεί” (βλ. Ματθ. 23, 12). Όταν κατακρίνεις κάποιον πεσμένο, κατακρίνεις τον Κύριο. Αν δεις στον δρόμο έναν ληστή, μια πόρνη, έναν μέθυσο, μη τους κατακρίνεις. Διότι ο Κύριος τους άφησε στις επιθυμίες τους. Αυτοί οι ίδιοι πρέπει να βρουν τον δρόμο του Κυρίου και να μετανοήσουν. Όμως, τις δικές σου επιθυμίες τις συγκρατεί ο Θεός, γιατί αν σε αφήσει να πέσεις σε χειρότερες, δεν θα μπορέσεις να βγεις από αυτές και θα καταστραφείς. Γι’ αυτό, μη καυχιέσαι για τον εαυτό σου. Τον άνθρωπο που είδες ότι αμάρτησε, τον είδες ότι μετανόησε; Όπως η κλωστή πρέπει να περάσει από τη βελόνα, έτσι και ο άνθρωπος παθαίνει ό,τι ακριβώς κατέκρινε…»

Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

Το 7ο Λύκειο επέστρεψε στα Γιάννενα από το…… διάστημα με το τρίτο βραβείο!!!








ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΧΟΛΙΑ φίλων και συναδέλφων....
ΑΡΕΣΕΙ σε Penny Noutsopoulou, ΕΛΕΝΗ ΚΑΛΑΘΑ και 56 ακόμη
Magdalena Douka Άξιοι πολλών συγχαρητηρίων!!! Μπράβο σε όλους!!! Πάντα επιτυχίες!!! 
Vanessa Boziou Συγχαρητήρια!
Karanika Konstantina Συγχαρητήρια !!!!!!!!!!!!!

Είναι "ερωτική" ή "ανέραστη" η Εκκλησία;


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 24η Απριλίου 2017
ΕΙΝΑΙ «ΕΡΩΤΙΚΗ» Η «ΑΝΕΡΑΣΤΗ» Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ;
   Είναι πράγματι ενδεικτικό της σύγχρονης ακαδημαϊκής θεολογίας να  επιχειρεί να πρωτοτυπήσει, ακροβατώντας και να χαράξει δικούς της δρόμους, με σκοπό να γίνει αρεστή στον σύγχρονο αποστατημένο άνθρωπο.

Είχε απόλυτο δίκαιο ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, όταν έλεγε ότι είναι πολύ επικίνδυνο να καταπιάνεται ο καθένας με θέματα θεολογικά και να επιχειρεί να θεολογήσει, χωρίς προηγουμένως να έχει απεκδυθεί τον παλαιόν άνθρωπον. Το θεολογείν ανήκει στους αγίους της Εκκλησίας μας, οι οποίοι πέρασαν από την κάθαρση στον φωτισμό και από τον φωτισμό στην θέωση. Όλοι εμείς οι υπόλοιποι μπορούμε να θεολογούμε, είτε στον χώρο του δόγματος, είτε στον χώρο του ήθους και της ζωής της Εκκλησίας, εφ’ όσον ακολουθούμε τους αγίους Πατέρες μας. Η θεολογία δεν είναι ανθρώπινη ανακάλυψη, αλλά αποκάλυψη Θεού. Και ό, τι αποκαλύπτει ο Θεός είναι πλήρες και τέλειο, μη επιδεχόμενο προσθήκες, ή αφαιρέσεις, ή βελτιώσεις.

ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ, ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΤΕ ΜΕ ΤΑ ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ



Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Έχω μπροστά μου το Σχέδιο Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα της Ιστορίας στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο και στην Α’ Λυκείου. Εγράφη από ομάδα επιστημόνων στο πλαίσιο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Μεταξύ των συντακτών βρίσκουμε τον κ. Γεώργιο Κόκκινο, συγγραφέα σχολικού εγχειριδίου Ιστορίας, το οποίο αποσύρθηκε από τον Υπουργό Παιδείας του ΠΑΣΟΚ Πέτρο Ευθυμίου, επειδή μιλούσε απαξιωτικά για τον Απελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου. Βρίσκουμε επίσης την κ. Χριστίνα Κουλούρη, η οποία υποστήριξε με φανατισμό το βιβλίο του «συνωστισμού» της κ. Ρεπούση.

Επισημαίνω τα κυριώτερα σημεία που προκαλούν τήν έντονη αντίδρασή μου:

Η νέα πρόταση θέλει να γκρεμίσει την πρωτοκαθεδρία της πολιτικής ιστορίας και να δώσει έμφαση στην τέχνη, στο περιβάλλον, στις μειονότητες, στον συνδικαλισμό κ.λπ. Διαφωνεί με τη διδασκαλία στρατιωτικών και διπλωματικών γεγονότων και δεν επιθυμεί την προβολή μεγάλων προσωπικοτήτων. Πιστεύω ότι αυτό είναι λάθος. Πρέπει πρώτα να μάθουν τα παιδιά μας την αφήγηση των πολιτικών γεγονότων, να γνωρίζουν τους ήρωες του πολέμου και της ειρήνης, να τιμούν αυτούς που έχυσαν το αίμα τους κατά τη διαχρονική πορεία του Ελληνισμού. Τα υπόλοιπα θέματα είναι δευτερεύοντα.

Ο Θεός αφήνει τον διάβολο ελεύθερο μέχρις ενός σημείου να πειράξη τον άνθρωπο, και τον άνθρωπο τον αφήνει ελεύθερο να κάνη το καλό ή το κακό.



Λέμε καμμιά φορά στον Θεό: «Θεέ μου, δεν ξέρω τι θα κάνης, εν λευκώ σου παραδίδω τον εαυτό μου , για να τον κάνης άνθρωπο». Οπότε και ο Θεός πάει να με κάνη όχι μόνον άνθρωπο αλλά υπεράνθρωπο και αφήνει τον διάβολο να 'ρθή να με πειράξη και να με ταλαιπωρήση. 
Τώρα με τον καρκίνο βλέπω τα τερτίπια του και γελάω. Βρε τον διάβολο! Εσείς ξέρετε με τι σαπούνι πλένει ο διάβολος τον άνθρωπο, όταν ο Θεός επιτρέπη να τον πειράξη, για να δοκιμασθή; Με τους αφρούς της κακίας του. 
Έχει καλό ... σαπούνι! Όπως η γκαμήλα βγάζει αφρούς, όταν θυμώνη, έτσι κάνει και ο διάβολος σε τέτοιες περιπτώσεις. Και μετά τρίβει τον άνθρωπο, όχι για να φύγουν οι λεκέδες του και να εξαγνισθή, αλλά από κακία. Και ο Θεός όμως αφήνει τον διάβολο να τρίβη τον άνθρωπο, ίσα-ίσα μέχρι να φύγουν οι λεκέδες και να καθαρίση. Αν άφηνε να τον τρίψη όπως τρίβουν τα ρούχα, θα τον ξέσχιζε.
- Γέροντα, μπορούμε να λέμε για τους διάφορους πειρασμούς που συμβαίνουν στην ζωή μας ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού;

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Εκκοσμίκευση και ουδετεροθρησκεία: οι σύγχρονες προκλήσεις για την Εκκλησία



Ο Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, Γεώργιος Μαντζαρίδης, μιλάει για τις έννοιες της εκκοσμίκευσης και της ουδετεροθρησκείας, ως ιδεολογικά φαινόμενα που συναντώνται στη σημερινή εποχή.

Ο βασιλιάς και τ’ αηδόνι, μια ιστορία με νόημα.



ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΝΟΗΜΑ
Ο βασιλιάς και τ’ αηδόνι



Κάποτε ένα βασίλειο δοξασμένο, που η φήμη του έφτανε στις πιο απόμακρες μεριές, το κυβερνούσε ρήγας τρανός και ισχυρός, που όλοι τον σέβονταν και προσκυνούσαν. Οι καταχτήσεις του έφταναν μέχρις εκεί που τέλειωνε η ξηρά – γενναίος στρατηλάτης που μάχη δεν είχε χάσει στη ζωή του. Το μυαλό του κοφτερό κι η κρίση του ορθή, λέγαν πως οι δάσκαλοι του ήτανε οι πιο σοφοί του κόσμου, φιλόσοφοι και μαθηματικοί που τ’ έργο τους είχε αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στην ιστορία του ανθρώπου. Έτσι κι ο βασιλιάς, είχε βάνει σκοπό ν’ αφήσει το όνομά του άφθαρτο απ’ τον ηθμό του χρόνου – αυτόν π’ αφήνει απέξω όσους δεν έκαναν κάτι μνημειώδες στη ζωή τους.

Ανάγκη πανεθνικής εγρήγορσης και συσπείρωσης



«Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες» ευφρανθήκαμε λίγο πολύ οι πάντες, «εγκρατείς και ράθυμοι» κατά το επιεικές των εκκλησιαστικών υμνογράφων. Ας ευχηθούμε τώρα εις εαυτούς και αλλήλους το χαριτωμένο παπαδιαμαντικόν: «παν καταθύμιον» (Ο Επιτάφιος και η Ανάστασις εις τα χωρία, Άπαντα Βημ. 15, σ. 92).

Ας προσγειωθούμε τώρα στην εγχώρια πραγματικότητα. Αμείλικτοι οι αριθμοί. Με δεδομένη την καταβαράθρωση των εισοδημάτων (συντάξεις, μεροκάματα, όπου ακόμη υφίστανται) είναι ζοφερός ο κατάλογος ανατιμήσεων από 3/2016-3/2017:

Ελαιόλαδο 9,2%, φρούτα, 14,9%, λαχανικά 31,2%, πατάτες 7,1%, πετρέλαιο θέρμανσης 32,9%, φυσικό αέριο 23,7%, βενζίνη 14,9%, αεροπορικά εισιτήρια 23,8%. Ταυτόχρονα η νομοθετημένη ελάχιστη ημερήσια αμοιβή κατρακύλησε στα 26,18€.

Οι αρμόδιοι πάσης προελεύσεως εξακολουθούν να παρουσιάζουν ρόδινα τα πράγματα ωσάν να ζουν σε άλλη χώρα. Όμως «όποιος τα ψόματα λαλεί, δίχως αντρειά λογάται» (Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος Β΄888). Κυβέρνηση και αντιπολίτευση αρνούνται να συνειδητοποιήσουν ότι ενός εστί υπέρτατη χρεία: εθνικής συνεννόησης!

Σάββατο 22 Απριλίου 2017

Διδαχή την Κυριακή του Αντίπασχα για τον Χριστιανισμό (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)



«Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες» (Ιω. 20, 29)

«ΜΑΚΑΡΙΟΙ είναι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να μ’ έχουν δει». Αυτά τα λόγια είπε ο Κύριος στον πιστό μαθητή Του, που αρνήθηκε να πιστέψει στην ανάστασή Του, όταν οι αδελφοί του, οι απόστολοι, του τη γνωστοποίησαν. Αυτά τα Λόγια είπε ο Κύριος στον μαθητή Του, που είχε δηλώσει ότι δεν θα πίστευε στην ανάστασή Του, ώσπου να βεβαιωνόταν με τις αισθήσεις του γι’ αυτό το τόσο θαυμαστό και τόσο σημαντικό για ολόκληρη την ανθρωπότητα γεγονός. «Είδαμε τον Κύριο με τα μάτια μας!» (Ιω. 20, 25), έλεγαν με χαρά στον άγιο Θωμά οι άλλοι απόστολοι, στους οποίους εμφανίστηκε ο Κύριος την ημέρα της αναστάσεώς Του, όταν βράδιασε. Οι μαθητές ήταν συγκεντρωμένοι σ’ ένα σπίτι με κλειδωμένες τις πόρτες, επειδή φοβούνταν τους Ιουδαίους, που μόλις είχαν διαπράξει τη θεοκτονία κι έπαιρναν ήδη μέτρα εναντίον της προαναγγελμένης αναστάσεως του Ιησού (Βλ. Ιω. 20, 19). Ο Κύριος είχε μπει στο σπίτι χωρίς ν’ ανοίξει τις πόρτες.

Τοῦ ἐν Ἁγίοις ἡμῶν πατρὸς ἡμῶν Ἀνδρέου Κρήτης τοῦ Ἱεροσολυμίτου, Ἐγκώμιον εἰς τὸν Ἅγιον τοῦ Χριστοῦ Μεγαλομάρτυρα Γεώργιον τὸν Τροπαιοφόρον, μεταφρασθὲν εἰς κοινὴν διάλεκτον (ὑπὸ Νικοδήμου Ἁγιορείτου)



Εὐλόγησον Πάτερ.

Πάντοτε μέν, καὶ πάντων τῶν ἄλλων ἁγίων μαρτύρων αἱ ἑορταὶ εἶναι λαμπραὶ καὶ ἐπίσημαι λαμπροτέρα ὅμως καὶ ἐπισημοτέρα εἶναι ἡ σήμερον ἑορταζομένη ἑορτή, Γεωργίου τοῦ ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος διότι ἡ τούτου παροῦσα πανήγυρις, ὄχι μόνον φέρει εἰς τὸν ἑαυτόν της τὴν μίμησιν τοῦ πάθους τοῦ Κυρίου, καὶ στολίζεται μὲ τοὺς ἀθλητικοὺς ἀγῶνας τοῦ μάρτυρος, καὶ λαμρύνεται μὲ τῆς Ἀνοίξεως τὰ κάλλη καὶ χάριτας. Ἀλλὰ καὶ πρὸς τούτοις, ἔχει εἰς τὸν ἑαυτόν της τὴν λαμπρότητα τῶν δύω μεγάλων καὶ δεσποτικῶν ἑορτῶν, τῆς Ἀναστάσεως λέγω καὶ τῆς Ἀναλήψεως, καὶ εὑρίσκεται ὡσὰν σελήνη λαμπράν, ἀναμεταξὺ δύω ἡλίων, μὲ τὰς ἀκτῖνας τῶν ὁποίων καὶ ἀπὸ τὰ δύω μέρη λαμπρύνεται. Καὶ ἔτζι μὲ τὰς ἰδίας ἀκτῖνας ὁποῦ ἐκεῖθεν λαμβάνει, καταυγάζει χριστομιμήτως τὸν κόσμον ἅπαντα. Ἡ μὲν γὰρ δεσποτικὴ ἑορτὴ τοῦ σωτηρίου πάθους, καὶ τῆς λαμπροφόρου καὶ πανεόρτου Ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, καὶ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀρχηγοῦ ὅλων τῶν μαρτύρων. 

Τοῦ ὑπὲρ ἡμῶν σαρκωθέντος καὶ μαρτυρίσαντος ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, κατὰ τὸν Ἀπόστολον, καὶ μὲ τὸν ἐδικόν του πάθος καὶ θάνατον, χαρισαμένου εἰς ἡμᾶς τὴν κατὰ τῶν παθῶν καὶ τοῦ θανάτου νίκην. Ἡ ἑορτὴ λέγω τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, κατὰ τὴν τάξιν προηγεῖται ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος τῆς παρούσης τοῦ Μάρτυρος ἑορτῆς, καὶ πρὸς αὐτῆς ἀνὰτέλλει εἰς τήν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν, ὡσὰν μέγας ἥλιος. Παρευθὺς δὲ καὶ κατόπιν ἀπὸ αὐτήν, συνανατέλλουσαν ἔχει καὶ τὴν παροῦσαν τοῦ Γεωργίου πανήγυριν. Συνεκλάμπει δὲ ὁμοῦ μὲ αὐτάς, καὶ ὁ φαιδρὸς καὶ χαριέστατος καιρὸς τῆς Ἀνοίξεως. Ἡ δὲ εἰς οὐρανοὺς ἔνδοξος τοῦ Κυρίου Ἀνάληψις, δι᾿ ἧς ἡ ἐδική μας φύσις τῷ Πατρὶ συνεκάθισεν, ἀκολουθεῖ ἁρμοδίως ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος ὕστερον ἀπὸ τὴν ἑορτὴν ταύτῃ τοῦ μάρτυρος. Καὶ ἂς μὴ νομίσῃ τινὰς ὅτι κατὰ τύχην ἠκολούθησε τοῦτο, τὸ νὰ ἔχει ἥ τοῦ Γεωργίου μνήμη ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο, τὰς δύω μεγάλας ταύτας καὶ δεσποτικὰς ἑορτάς. 

Εθνικισμός, μια στρεβλή παράδοση δύο αιώνων



Ιωάννης Νεονάκης
Ιατρός, MSc, PhD.


Αναμφισβήτητα, οι γνωστές προρρήσεις αγίων γερόντων κατά τις τελευταίες δεκαετίες αναφορικά με τα μελλούμενα, διαδραμάτισαν και διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο στο να διατηρηθεί ακμαίο το ηθικό εμάς των Ρωμηών και να μην μας καταλάβει η πλήρης απελπισία με τα όσα επαίσχυντα και διαλυτικά γίνονται γύρω μας. Βοήθησαν και βοηθούν το ρωμαίικο να αντέξει τις δύσκολες ώρες και να σταθεί στα πόδια του. Και καθώς με την πάροδο των χρόνων τα πράγματα σε διεθνές επίπεδο γίνονται πιο ξεκάθαρα, η ελπίδα δυναμώνει, και η χαρά της βεβαιότητας γίνεται πιο ισχυρή.

Όσιος Παΐσιος: Ευγνωμοσύνη προς τον Θεό και για το πολύ και για το λίγο



Αγίου Παϊσίου 

Μερικοὶ λένε «πιστεύω ὅτι ὁ Θεὸς θὰ μὲ βοηθήση», καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη προσπαθοῦν νὰ μαζεύουν χρήματα, γιὰ νὰ μὴ στερηθοῦν τίποτε.

Αὐτοὶ ἐμπαίζουν τὸν Θεό, γιατὶ δὲν ἐμπιστεύονται τὸν ἑαυτό τους στὸν Θεὸ ἀλλὰ στὰ χρήματα. 
Ἂν δὲν παύσουν νὰ ἀγαποῦν τὰ χρήματα καὶ νὰ στηρίζουν σ᾿ αὐτὰ τὴν ἐλπίδα τους, δὲν θὰ μπορέσουν νὰ στηρίξουν τὴν ἐλπίδα τους στὸν Θεό. Δὲν λέω νὰ μὴν ἔχουν οἱ ἄνθρωποι μιὰ οἰκονομία στὴν ἄκρη γιὰ ὥρα ἀνάγκης, ἀλλὰ νὰ μὴ στηρίζουν τὴν ἐλπίδα τους στὰ χρήματα καὶ δίνουν σ' αὐτὰ τὴν καρδιά τους, γιατὶ ἔτσι ξεχνοῦν τὸν Θεό.

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

«Ο Παπαδιαμάντης και η Δικτατορία»




«Ο Παπαδιαμάντης και η Δικτατορία»

Αναδημοσιεύουμε σήμερα, 21 Απριλίου 2017, ένα απόσπασμα από το νέο βιβλίο του δοκιμιογράφου, μέλους του Κινήματος Άρδην, Λάκη Προγκίδη, ‘Υπό τήν Παπαδιαμαντικήν δρῦν (εκδόσεις Εστία, Αθήνα 2017), γιατί θεωρούμε ότι φωτίζει μια από τις μεγαλύτερες συνέπειες που είχε η 7ετής δικτατορία στην χώρα μας: Ό,τι διέσυρε, –προσωρινώς μεν αλλά με τεράστιες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις–, την πολιτιστική ταυτότητα ενός ολόκληρου λαού, καθώς προσπάθησε να μετατρέψει μια φαιδρή εκδοχή της ελληνικής και ορθόδοξης ταυτότητάς μας, σε νομιμοποιητικό θεμέλιό της. Στο θεμέλιο ενός ακραίου εμφυλιοπολεμικού καθεστώτος, του οποίου ο βίος θα λήξει –πως αλλιώς;– με μια μεγάλη εθνική καταστροφή.

Στις δεκαετίες που θα ακολουθήσουν, και ιδίως μετά το 1990, αυτή η κακή κληρονομιά της δικτατορίας θα τύχει ιδιαίτερης προτίμησης από τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της παγκοσμιοποίησης, καθώς θα την χρησιμοποιήσουν ως πρόσχημα για να νομιμοποιήσουν ιδεολογικά την εθνο-αποδομητική τους εκστρατεία.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Η Εκκλησία είναι μία, οι αιρέσεις είναι πολλές!




«Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνον μία, ἀλλὰ καὶ μοναδική. Ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξουν πολλὰ σώματα κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν ἐν αὐτῷ πολλὲς Ἐκκλησίες.
Ἐν τῷ θεανθρωπίνῳ αὐτοῦ σώματι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καὶ μοναδική, ὅπως ὁ Θεάνθρωπος, ὁ Χριστός, εἶναι ἕνας καὶ μοναδικός. Διʼ αὐτὸν τὸν λόγον διαίρεσις, σχίσμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πρωτίστως ἕνα πράγμα ὀντολογικῶς ἀδύνατον.
Δὲν ὑπῆρξε ποτὲ διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας, καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξη, πλὴν ὑπῆρξε καὶ θὰ ὑπάρξη ἔκπτωσις ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὸν τρόπον, ποὺ πίπτουν τὰ ξερὰ καὶ ἄγονα κλήματα ἀπὸ τὴν θεανθρωπίνην καὶ αἰωνίως ζῶσαν ἄμπελον, ποὺ εἶναι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς (Ἰω. 13,16). Κατὰ καιροὺς ἀπεσπάσθησαν καὶ ἐξεβλήθησαν ἀπὸ τὴν μοναδικὴν ἀδιαίρετον Ἐκκλησίαν οἱ αἱρετικοὶ καὶ σχισματικοί, οἱ ὁποῖοι ἔκτοτε ἔπαψαν νὰ ἀποτελοῦν μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ μέρη τοῦ θεανθρωπίνου σώματός της.
Ἔτσι ἔχουν κατ’ ἀρχὴν ἀποκοπῆ οἱ Γνωστικοί, κατόπιν οἱ Ἀρειανοί, κατόπιν οἱ Πνευματομάχοι, κατόπιν οἱ Μονοφυσῖται, κατόπιν οἱ Εἰκονομάχοι, κατόπιν οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, κατόπιν οἱ Προτεστάνται, κατόπιν οἱ Οὐνῖται καὶ ἐν συνεχείᾳ ὅλα τὰ ἄλλα μέλη τῶν αἱρετικῶν καὶ σχισματικῶν λεγεώνων.»

La Stampa: Στην Αίγυπτο Βαρθολομαίος-Φραγκίσκος στα τέλη Απριλίου

H αφίσα για την επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου
 στην Αίγυπτο έχει σαν σύνθημα «ο Πάπας της
ειρήνης στην Αίγυπτο της Ειρήνης»

La Stampa: Στην Αίγυπτο Βαρθολομαίος-Φραγκίσκος στα τέλη Απριλίου

Τορίνο

O Oικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα μεταβεί στην Αίγυπτο μαζί με τον Πάπα Φραγκίσκο στις 28 και 29 Απριλίου, γράφει στην διαδικτυακή της έκδοση η ιταλική εφημερίδα La Stampa.
Όπως γράφει η εφημερίδα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσκλήθηκε από τον Μεγάλο Ιμάμη του Αλ 'Αζχαρ. 
«Πρόκειται για μια σημαντική παρουσία, για μια κοινή μαρτυρία ενότητας των χριστιανών, με ένα μήνυμα ειρήνης προς όλο τον κόσμο, σε αυτή την δύσκολη φάση, κατά την οποία πνέουν άνεμοι πολέμου», γράφει η La Stampa.
«Ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα σταθούν δίπλα στον Πατριάρχη της Κοπτικής εκκλησίας, Πάπα Θεόδωρο τον Β', η χριστιανική κοινότητα του οποίου επλήγη θανάσιμα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις» προσθέτει η ιταλική εφημερίδα.

Τα Μοναστήρια ως αναγκαιότητα διαφύλλαξης τής εκκλησιαστικής ζωής

π. Ιωάννη Ρωμανίδη 

Στην αρχαία Εκκλησία, όπως διασώζεται στις Επιστολές του Αποστόλου Παύλου, οι Χριστιανοί είχαν ενεργώς το Άγιον Πνεύμα, ήταν ναοί του Αγίου Πνεύματος, είχαν το χάρισμα της νοεράς προσευχής και είχαν διάφορα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Αυτό μαρτυρούν, μεταξύ των άλλων, οι δύο προς Κορινθίους Επιστολές του Αποστόλου Παύλου. Από αυτούς τους χαρισματούχους πιστούς-λαικούς εξελέγονταν οι Κληρικοί.

Με την πάροδο, όμως, του χρόνου εκκοσμικεύονταν οι κατά τόπους Εκκλησίες και ενορίες, χανόταν αυτή η παράδοση η οποία μετατοπίσθηκε στις ερήμους κατ’ αρχάς και στην συνέχεια στις Σκήτες και τις Ιερές Μονές. Έτσι, στον μοναχισμό επιτυγχανόταν ό,τι και στις ενορίες, κατά την αρχαία Εκκλησία.

Θρησκευτικά: Η «ιερή» ευθύνη και η παράνομη στάση της Πολιτείας!



Το υπουργείο Παιδείας ενεργεί υποτιμητικά, μεροληπτικά και με διακρίσεις απέναντι μόνο στα ορθόδοξα παιδιά, επιβάλλοντάς τους να διδάσκονται έναν πολυθρησκειακό πολτό.

Από τον ΗΡΑΚΛΗ ΡΕΡΑΚΗ*

Eδώ και χρόνια, ως γνωστόν, οι μουσουλμανικές, οι εβραϊκές και οι ρωμαιοκαθολικές θρησκευτικές κοινότητες της Ελλάδας έχουν λάβει -και πολύ σωστά και δίκαια- την έγκριση από το υπουργείο Παιδείας να διδάσκονται τα παιδιά τους, ως Ελληνες πολίτες, στα σχολεία τους τη δική τους πίστη.

Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμία αντίρρηση να απολαμβάνουν το δικαίωμα αυτό, το οποίο, μάλιστα, συνάδει με την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησής τους και την υποχρέωση της Πολιτείας να προσφέρει σε όλους τους μαθητές θρησκευτική μόρφωση που να είναι σύμφωνη με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των γονέων τους.

Οι οθόνες μας αφαιρούν τον λόγο;



σχέδιο του  Steve Cutts
Παγιδευμένοι στα smartphones μας, σε λίγο δεν θα είμαστε σε θέση να διεξάγουμε μια πραγματική συζήτηση, υποστηρίζουν κάποιοι ερευνητές
του Φρεντερίκ Ζουανιώ* από το Άρδην τ. 106
Πρόκειται για καθημερινές και ανησυχητικές σκηνές της ψηφιακής εποχής. Μια οικογένεια, δύο γονείς και δύο έφηβοι, βρίσκονται στο εστιατόριο: κατά τη διάρκεια του γεύματος, πληκτρολογούν τα κινητά τους, συνομιλώντας ελάχιστα. Πέντε συνάδελφοι γευματίζουν μαζί: κάθε δύο λεπτά συμβουλεύονται τις οθόνες τους, στέλνουν μηνύματα, συζητούν αποσπασματικά. Δέχεστε μια πρόσκληση σε δείπνο από δύο γονείς με παιδιά 12, 13 ετών: οι νεαροί παρακολουθούν το φέισμπουκ και απαντούν στο γουατσάπ, χωρίς να συμμετέχουν στη συζήτηση, ενώ ένας από τους ενήλικες, απών κατά το ήμισυ, στέλνει μηνύματα.

Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

Τα δυο βήτα της ελληνικής ιστορίας και το δίλημμα στην σχολική αίθουσα




Η σκηνή είναι πραγματική. Έγινε σε Γυμνάσιο της Θεσσαλονίκης, αν και θα μπορούσε να είχε γίνει σε οποιοδήποτε σχολείο της Ελλάδας. Αφού η φιλόλογος έχει μιλήσει για τον Βενιζέλο, αφού έχει εκθειάσει το έργο του και τον έχει στολίσει με μερικά κοσμητικά επίθετα, μια μαθήτρια σηκώνει το χέρι και λέει:
«Όμως, κυρία, υπάρχουν και αντίθετες απόψεις για τον Ελευθέριο Βενιζέλο« για να λάβει άμεσα την απάντηση «αυτά τα λένε όσοι δεν ξέρουν«.
Το θέμα στο οποίο εστιάζουμε, δεν είναι η διδακτική επάρκεια του ανθρώπινου δυναμικού της παιδείας, ούτε η κρατική ανεπάρκεια σε εγχειρίδια και επιμόρφωση του δυναμικού. Είναι η δυνατότητα να συνειδητοποιεί ο κάθε δάσκαλος και να χειρίζεται με την πρέπουσα  σοβαρότητα ένα μείζον θέμα του ελληνικού κράτους, το οποίο δεν διδάχθηκε: την σχέση κράτους και έθνους (εθνικού πολιτισμού του) που διαμορφώθηκε στην διάρκεια των δυο αιώνων, αφού τόση είναι διάρκεια της ζωής του πρώτου. Η διαμάχη «Βασιλιά-Βενιζέλου», των «δυο βήτα» όπως λεγόντουσαν, είναι ένα από τα επεισόδια της διαρκούς μάχης μεταξύ παράδοσης και νεωτερικότητας και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ



Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Χριστός Ανέστη! Την ώρα που οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην Ελλάδα και ανά την Οικουμένη πανηγυρίζουμε την Ανάσταση του Κυρίου, το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) απεργάζεται την αποδόμηση της εθνικής ταυτότητος. Μετά τα Θρησκευτικά σειρά έχει η Ιστορία. Όπως ανακοινώθηκε, το ΙΕΠ προτίθεται να καταργήσει την Αρχαία Ελληνική Ιστορία από τη Δ΄ Δημοτικού και να την αντικαταστήσει με την τοπική ιστορία. Επίσης σκέπτεται να μειώσει τα κεφάλαια που αναφέρονται στην Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση του 1821 και να δώσει χώρο σε μαρξιστικές αναλύσεις περί κοινωνικών κινημάτων. Το ΙΕΠ πρέπει να γνωρίζει ότι η προβολή των εθνικών αγώνων και των ηρώων ενώνει το Έθνος, ενώ η διδασκαλία αμφιλεγομένων κοινωνικών θεωριών διχάζει και τη σχολική τάξη και τον λαό μας.

Πώς θα αλλάξουν τα αναστημένα σώματα την Δευτέρα Παρουσία;



Μαρτυρία του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου στόν οποίον ο Θεός αποκάλυψε πώς θα αλλάξουν τα υλικά σώματα, και θα αφθαρτοποιηθούν κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού.
Μια μέρα, καθώς προσευχόταν (ο Αγιος Συμεών) με καθαρότητα και συνομιλούσε με τον Θεό, είδε πως ο αέρας άρχισε να φωτίζει το νου του, και ενώ ήταν μέσα στο κελί του, νόμιζε ότι βρισκόταν έξω, σ’ ανοιχτό χώρο. Ήταν νύχτα, που μόλις είχε ξεκινήσει. 
Τότε άρχισε να φέγγει από ψηλά όπως το πρωινό ροδοχάραμα- ω των φρικτών οπτασιών του ανδρός!-, και το οίκημα κι όλα τ’ άλλα εξαφανίστηκαν, και νόμιζε ότι δεν ήταν καθόλου σε οίκημα. 
Τον συνέπαιρνε ολότελα θεία έκσταση αντιλαμβανόμενος καλά με τον νου του το φως εκείνο που του εμφανιζόταν. 
Αυτό μεγάλωνε λίγο –λίγο κι έκανε τον αέρα να φαίνεται πιο λαμπερός κι αισθανόταν τον εαυτό του μ’ ολόκληρο το σώμα του να βρίσκεται έξω από τα γήινα...

«ΤΙ ΜΟΡΦΗ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΨΥΧΕΣ»; Κάποτε ρώτησαν τον Γέροντα Παϊσιο


Κάποτε ρώτησαν τον Γέροντα Παΐσιο: Γέροντα, πολλοί Άγιοι έχουν δει ψυχές, όταν φεύγουν από το σώμα.
Τί μορφή έχουν;
Διαβάστε τι απάντησε ο Γέροντας Παΐσιος για τη μορφή που έχουν οι ψυχές.

– Οι ψυχές είναι σαν παιδάκια.
Στην άλλη ζωή όλοι θα είναι όπως οι Άγγελοι· δεν θα υπάρχουν ούτε άνδρες ούτε γυναίκες ούτε γέροι ούτε γριές ούτε μωρά· όλοι θα είναι ένα φύλο, θα έχουν μια ηλικία.
Γι’ αυτό, και όταν δη κανείς ψυχές που φεύγουν από την ζωή, τις βλέπει κατά κάποιον τρόπο σαν μικρά παιδιά. Το πρόσωπό τους έχει τα χαρακτηριστικά του, αλλά είναι σαν μικρού παιδιού.

Όταν έμενα στο Κελλί του Τιμίου Σταυρού, επισκεπτόμουν καμμιά φορά τον Γερο‐Φιλάρετο.

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

H Aνάσταση για αρχαρίους


 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
H Aνάσταση για αρχαρίους

Τ​​ην πραγματικότητα της ύπαρξης του ανθρώπινου εμβρύου πώς θα την ονομάζαμε, ζωή ή θάνατο; Eχει το ανθρώπινο έμβρυο «δυνάμει» (σε προοπτικές ανάπτυξης) τις προϋποθέσεις για να ζήσει, διαθέτει τις υπαρκτικές δυνατότητες για να συστήσει ενεργό παρουσία ατομικής υπόστασης του ζην. Oμως ακόμα δεν ζει. Πρέπει να «γεννηθεί» για να ζήσει.

Oι λεγόμενες «επιστήμες του ανθρώπου» διαθέτουν δυνατότητες πιστοποιήσεων, που μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε ότι η γέννησή μας (η εγκατάλειψη της μήτρας με κοπή του ομφάλιου λώρου που μας μετάγγιζε δάνεια ζωή από το μητρικό σώμα) είναι μια οδυνηρή δοκιμασία (τραυματική εμπειρία) και αποτυπώνει ίχνη στον ψυχισμό μας. Oμως, χωρίς αυτή τη δοκιμασία, χωρίς το πέρασμα από τη δεδομένη (με τον λώρο και τον πλακούντα) τροφική εξάρτηση στην κατορθούμενη (με την αναζήτηση του μητρικού μαστού) τροφική σχέση, ούτε το έμβρυο θα συνεχίσει να υπάρχει ούτε θα συγκροτηθεί ποτέ λογικό (κοινωνούμενων σχέσεων) υποκείμενο.

Κατηχητικός Λόγος Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (κείμενο-μετάφραση)



ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! 
Κατηχητικός Λόγος Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (κείμενο-μετάφραση) 

Εἴ τις εὐσεβής καί φιλόθεος, ἀπολαυέτω τῆς καλῆς ταύτης καί λαμπρᾶς πανηγύρεως. Εἴ τις εὐγνώμων, εἰσελθέτω χαίρων εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου αὐτοῦ. Εἴ τις ἔκαμε νηστεύων, ἀπολαυέτω νῦν τό δηνάριον. Εἴ τις ἀπό τῆς πρώτης ὥρας εἰργάσατο, δεχέσθω σήμερον τό δίκαιον ὄφλημα. Εἴ τις μετά τήν τρίτην ἦλθεν, εὐχαρίστως ἑορτασάτω. Εἴ τις μετά τήν ἕκτην ἔφθασε, μηδέν ἀμφιβαλλέτω˙ καί γάρ οὐδέν ζημειοῦται. Εἴ τις ὑστέρησεν εἰς τήν ἐνάτην, προσελθέτω, μηδέν ἐνδοιάζων. Εἴ τις εἰς μόνην ἔφθασε τήν ἐνδεκάτην, μή φοβηθῆ τήν βραδύτητα˙ φιλότιμος γάρ ὤν ὁ Δεσπότης, δέχεται τόν ἔσχατον καθάπερ καί τόν πρῶτον˙ ἀναπαύει τόν τῆς ἐνδεκάτης, ὡς τόν ἐργασάμενον ἀπό τῆς πρώτης˙ καί τόν ὕστερον ἐλεεῖ καί τόν πρῶτον θεραπεύει˙ κακείνω δίδωσι καί τούτω χαρίζεται˙ καί τά ἔργα δέχεται καί τήν γνώμην ἀσπάζεται˙ καί τήν πρᾶξιν τιμᾶ καί τήν πρόθεσιν ἐπαινεῖ. 

Η αποποίηση της κληρονομιάς μας



Η αποποίηση της κληρονομιάς μας 
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου 

Η κυβέρνηση αποποιείται την πολιτισμική κληρονομιά μας, χωρίς να είναι υποχρεωμένη να πληρώσει ΕΝΦΙΑ... Έχει βάλει στόχο να αφανίσει την ελληνικότητα του λαού. Κατά το Νίκο Χατζηκυριάκο – Γκίκα η ελληνικότητά μας συνίσταται από την Εκκλησία, την Παιδεία, την Ιστορία και τη Γλώσσα. Και οι τέσσερις αυτοί ζωογόνοι παράγοντες της ύπαρξης μας, ως έθνους, βάλλονται από την κυβέρνηση, με την ανοχή του μεγαλύτερου μέρους της αντιπολίτευσης. Το ζήτημα πλέον είναι το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η κρίσιμη αυτή κατάσταση. 

Η θλίψη για την υπονόμευση της υπαρξιακής πορείας μας, ως Έθνους, προκαλείται από τα όσα σχεδιάζονται εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας σε βάρος της ελληνικής γλώσσας, του μαθήματος των θρησκευτικών και της διδασκαλίας της ιστορίας μας και τα όσα προωθεί στην εκπαίδευση, με την κατάργηση των αρχών της αριστείας, της αξιολόγησης και της πειθαρχίας σε κανόνες. Επίσης από τις προτάσεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος του κυβερνώντος Κόμματος και ιδιαίτερα της νεολαίας του, με τις οποίες προωθείται η κοινωνική περιθωριοποίηση της Εκκλησίας και η εισδοχή των Ελλήνων, ως πτωχοπροδρόμων, στον κοσμοπολιτισμό και στην παγκοσμιοποίηση, την οποία προωθούν, μεταξύ άλλων, τα ιδρύματα του Τζορτζ Σόρος (Γκιόργκι Σβαρτζ το πραγματικό του όνομα). 

Άλλο φωτισμένος Άγιος και άλλο θεολόγος από πανεπιστήμιο



Διάβασα ένα βιβλίο και σκέφτηκα… θα τα στείλω αυτά να μου πουν και οι αδελφοί την γνώμη τους…

Λοιπόν… «όταν ο νους του ανθρώπου είναι γεμάτος με λογισμούς, τότε δεν μπορεί να θεολογεί ορθοδόξως… μπορεί να θεολογεί περίπου περί ορθοδόξου θεολογίας, γιατί έχει διαβάσει συνοδικές αποφάσεις, πατερικά κείμενα και γνωρίζει κατά τυπικό τρόπο τα της πίστεως, αλλά δεν θα μπορέσει ποτέ να κάνει σωστή διάκριση όλης αυτής της ύλης και να καταλάβει ποία είναι η σχέση όλων αυτών των ονομάτων με την πραγματικότητα της πνευματικής εμπειρία των πατέρων»…

Δηλαδή άλλο να είσαι Πατέρας που έχει άμεση εμπειρία και φωτισμένο δια της ασκήσεως νου και άλλο να μιλάς για τους πατέρες και για την πνευματική εμπειρία τους επειδή έχεις διαβάσει κείμενα τους…

Αγιος Μάξιμος ο Γραικός: Η Θεοτόκος λέει στον Χριστιανό



«Το συχνό σου Χαίρε θα γίνει ευχάριστο σε μένα, όταν απέχεις από το μίσος, το ψεύδος και την κλοπή των ξένων υπαρχόντων.

Και ενόσω καταπιέζεις τους πτωχούς θλίβοντάς τους με τόκους και αφόρητες φορολογίες, σε τίποτα δεν διαφέρεις από τον ειδωλολάτρη και τον Χριστοκτόνο, έστω και αν καυχάσαι με το Βάπτισμα.

Εγώ δεν σε εισακούω, έστω και αν ψάλλεις αμέτρητους κανόνες και τροπάρια με όμορφη και δυνατή φωνή».

Άγιος Μάξιμος ο Γραικός

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΤΟΥΝΟΜ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΑΦΟ (1579 μ. Χ)



ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΤΟΥΝΟΜ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΑΦΟ (1579 μ. Χ) 

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου 
__________________ 

Στην Ιερά Μονή της Μεγάλης Παναγίας στα Ιεροσόλυμα, την καλουμένη και Μονή των ‘’Σπουδαίων Μοναχών’’, η οποία είναι κτισμένη εκεί που σύμφωνα με την παράδοση στάθηκε η Υπεραγία Θεοτόκος και είδε τη Σταύρωση του Χριστού, εκεί σ’ αυτή την Ιερά Μονή, φυλάσσονται ανάμεσα στα λείψανα άλλων Αγίων και τα λείψανα του Αγίου Μάρτυρος Τούνομ του εμίρη, ο οποίος μαρτύρησε από τους Τούρκους, επειδή ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό. Αυτόν το Μάρτυρα εορτάζει η Εκκλησία μας στις 18 Απριλίου. 

Όταν το έτος 1579 μ. Χ. κατάφεραν οι αντιχαλκηδόνιοι Αρμένιοι να πάρουν άδεια από τους Τούρκους, για να εισέλθουν στον Πανάγιο Τάφο για να πάρουν αυτοί το Άγιο Φως, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Σοφρώνιος και οι Ορθόδοξοι πιστοί, μαζεύτηκαν στην Αγία Αυλή του Ιερού Ναού της Αναστάσεως. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων προσευχόταν μπροστά από τη μεγάλη εξωτερική αριστερή κολώνα του Ναού. Αίφνης η κολώνα εσχίσθη και εξήλθε από εκεί το Άγιο Φως. Ο εμίρης Τούνομ εκείνη τη στιγμή ήταν ψηλά στον απέναντι μιναρέ. 

Η ευάλωτη βυζαντινή ιστορία. Το παράδειγμα του βιβλίου της Β’ Γυμνασίου



Μαρίας Παπαευσταθίου – Τσάγκα
Σχολικῆς Συμβούλου
Ὁ τρόπος ἐκφορᾶς τῆς γλώσσας στὸ μάθημα τῆς ἱστορίας Β΄ Γυμνασίου, ποὺ ἐπονομάζεται «Μεσαιωνικὴ καὶ Νεότερη», συναρτᾶται μὲ τὸν σκοπὸ τῆς συγγραφῆς, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸν τρόπο σκέψης τῶν συγγραφέων (1) της καὶ ἀποβλέπει στὴ διαμόρφωση ἑνὸς τρόπου θέασής της ἀπὸ τὸν μαθητή. Μία σημειολογικὴ ἀνάλυση τοῦ λόγου τοῦ ἐγχειριδίου εἶναι διαφωτιστικὴ τοῦ περιεχομένου. Τὸ «σημαῖνον» καθορίζει τὸ «σημαινόμενο» καὶ καθορίζεται ἀπὸ αὐτό. Ἡ παιδεία, ὅμως, εἶναι χῶρος ποὺ ἐπιδέχεται σημειωτικὴ ὀπτική; (2) Τίθεται ἐπιτακτικὸ τὸ ζήτημα τοῦ σκοποῦ τῆς ἐκπαίδευσης, τῆς Φιλοσοφίας τῆς Παιδείας (3). Τί εἴδους ἄνθρωπο θέλουμε νὰ διαμορφώσουμε; Ὑπ’ αὐτὴ τὴν ὀπτικὴ μελετῶντας τὸ βιβλίο Ἱστορίας τῆς Β΄ Γυμνασίου παρατηροῦμε ὅτι ἀρχίζει ἀπότομα (κεφ. Α΄), χωρὶς καμμία εἰσαγωγή, μὲ τὴν παράγραφο: «Βυζάντιο ὀνομάζεται τὸ χριστιανικὸ κράτος τῆς ἑλληνορωμαϊκῆς Ἀνατολῆς ποὺ ἀναδύθηκε μέσα ἀπὸ τοὺς κόλπους τοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους. Οἱ ὅροι Βυζάντιο καὶ Βυζαντινοὶ εἶναι μεταγενέστεροι». Παρατηρεῖται ἐξαρχῆς ἕνας ὑπερτονισμὸς τοῦ ὅρου «Ρωμαῖος» καὶ «ρωμαϊκός», ὁ ὁποίoς θὰ συνεχιστεῖ σ’ ὅλο τὸ βιβλίο, συνιστῶντας, ὅπως θὰ δοῦμε, μία ὑπερβολὴ ποὺ προβληματίζει.

Επί του Σταυροδρομίου, «ταξιμονώντας» τις σκέψεις μας (sic)



Ιωάννης Νεονάκης 

Ιατρός Βιοπαθολόγος MD, MSc, PhD


Παρότι με μια πρώτη ματιά αυτό δεν είναι εμφανές, η μεγάλη κρίση που βιώνουμε ως συλλογικότητα είναι κατά τη γνώμη μου το αποτέλεσμα μιας φθίνουσας πορείας δύο αιώνων. Ουσιαστικά κλείνουμε μια ιστορική φάση δύο αιώνων, η οποία ξεκίνησε με την ίδρυση του ελληνικού κρατιδίου με θεμέλια, συνθήκες και δομές αλλότριες της ταυτότητάς μας και ως εκ τούτου θνησιγενείς. Ήταν προφανές από την πρώτη κιόλας στιγμή ότι το μόρφωμα αυτό αργά ή γρήγορα θα οδηγούνταν σε πλήρη διάλυση. Παραποιήθηκαν και διαστρεβλώθηκαν τα ιστορικά ονόματα και σύμβολα του Γένους· επιχειρήθηκε ένα πρωτοφανές άλμα δύο χιλιετιών προκαλώντας ένα ιστορικό κενό, ένα αθεράπευτο χέον τραύμα στο σώμα μας· αγνοήθηκε το σύνολο των ανθρώπων του Γένους μας το ευρισκόμενο εκτός των συνόρων του κρατιδίου· καταδικάστηκε ο υπερεθνικός χαρακτήρας του Γένους· διακωμωδήθηκε η εσχατολογική διάσταση και προοπτική του· αποκόπηκε βίαια από την πνευματική καθοδήγηση της Μητέρας Εκκλησίας του και εισήχθησαν θεσμοί, πλαίσια και δομές παντελώς αλλότριες και ξένες της ιδιοπροσωπίας του.

ΤΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ



Κωνσταντίνος Χολέβας –Πολιτικός Επιστήμων

Χριστός Ανέστη! Η Ανάσταση του Χριστού χαρίζει αγαλλίαση και αισιοδοξία στους Έλληνες. Στα δύσκολα χρόνια της πνευματικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης η μόνη πηγή φωτός και ελπίδας είναι η Πίστη μας, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας. Την Ανάσταση του Κυρίου γιόρταζαν διπλά και οι υπόδουλοι Έλληνες επί Τουρκοκρατίας. Την ημέρα της Λαμπρής θυμόντουσαν το ένδοξο παρελθόν τους και παρακαλούσαν τον Θεό να δώσει την πολυπόθητη ελευθερία, την οποία καταπατούσαν οι Οθωμανοί.

Ἀνάστασιν Χριστοῦ Θεασάμενοι



Μήνυμα ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Πάσχα
Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου Καθηγουμένου Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου
1984
  
Ἀνάστασιν Χριστοῦ Θεασάμενοι



Τήν ἁγία καί λαμπρά νύκτα τῆς Ἀναστάσεως, στόν ὄρθρο και στήν Θεία Λειτουργία ὅλα ἀστράπτουν καί λάμπουν στό φῶς τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας.
Τό φῶς αὐτό φωτίζει καί χαροποιεῖ τούς Χριστιανούς καί ὅλη τήν κτίσι, ὁρατή καί ἀόρατο, «οὐρνόν τε καί γῆν καί τά καταχθόνια» (Ἀναστάσιμος Κανών).

Ὁ Ἀναστάς Κύριος ἔρχεται ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ Του καί ἐκπληρώνει τήν ὑπόσχεσί Του: «ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαράν γενήσεται...καί την χαράν ὑμῶν οὐδείς αἴρει ἀφ’ ὑμῶν» (Ἰωάν. ιστ΄, 20,22).  Ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως εἶναι ἀναφαίρετος.  Εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή χαρά.