Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019

Ὅσοι ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Χριστό, στεροῦνται τὸν θεῖο φωτισμό, γιατί ἀφήνουν τὸ προσήλιο σάν τούς ἀνόητους καὶ πηγαίνουν στὸ ἀνήλιο.



Ὅσοι ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὸν Χριστό, στεροῦνται τὸν θεῖο φωτισμό, γιατί ἀφήνουν τὸ προσήλιο σάν τούς ἀνόητους καὶ πηγαίνουν στὸ ἀνήλιο.
Ἔτσι εἶναι ἑπόμενο νὰ εἶναι κρυολογημένοι καὶ ἀρρωστημένοι πνευματικά.
Ἄν δὲν ἐξαγνισθῆ ὁ ἄνθρωπος, ἄν δὲν ἔρθη ὁ θεῖος φωτισμός, ὅσο σωστή καὶ ἄν εἶναι ἡ ἄλλη γνώση –αὐτὸ βλέπω –εἶναι ἕνας ὀρθολογισμός καὶ τίποτε παραπάνω.
Καὶ ἄν λείψη ὁ θεῖος φωτισμός, καὶ αὐτὰ ποὺ θὰ ποῦν καὶ θὰ γράψουν, δὲν θὰ βοηθήσουν.
Βλέπετε τὸ Ψαλτήρι ποὺ εἶναι γραμμένο μὲ θεῖο φωτισμό, τί βαθιά νοήματα ἔχει! Μάζεψε, ἄν θέλης, ὅλους τους θεολόγους, ὅλους τους φιλολόγους, καὶ θὰ δής ὅτι ἕναν ψαλμό μὲ τέτοιο βάθος δὲν μποροῦν νὰ φτιάξουν!
Ἐνῶ ὁ Δαβίδ ἦταν ἀγράμματος, ἀλλὰ βλέπεις καθαρά πῶς τὸν ὁδηγοῦσε τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ
Καὶ ἡ Ἐκκλησία σήμερα ταλαιπωρεῖται, γιατί λείπει ὁ θεῖος φωτισμός καὶ καθέ-νας πιάνει τὰ πράγματα ὅπως θέλει. Μπαίνει καὶ τὸ ἀνθρώπινο στοιχεῖο καὶ δημιουρ-γοῦνται πάθη καὶ ἁλωνίζει μετά ὁ διάβολος.
Γι’ αὐτὸ δὲν θὰ πρέπη νὰ ζητοῦν ἐξουσία οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἐξουσιάζονται ἀπὸ τὰ πάθη τους.
–Δηλαδή, Γέροντα, πρέπει νὰ ζητοῦν ἐπίμονα τὸν θεῖο φωτισμό οἱ ἄνθρωποι;
–Ναί, γιατί ἀλλιῶς οἱ λύσεις ποὺ δίνουν εἶναι ἐνέργεια τοῦ μυαλοῦ.
Δημιουργεῖται σύγχυση μετά. Συνέδρια, παρασυνέδρια... Καὶ τὸ κακό εἶναι ὅτι δὲν ἔχουν γνωρίσει προηγουμένως τὸν ἑαυτό τους. Γιατί, ὅσο ἀξίζει ἡ μία γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας, δὲν ἀξίζουν ὅλου του κόσμου οἱ γνώσεις. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀναγνωρίζη ταπεινά τὸν ἑαυτό του, ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τούς ἀνθρώπους. Ἄν μερικοί γνώριζαν τὸν ἑαυτό τους, θὰ ἔβλεπαν τὰ χάλια τους καὶ δὲν θὰ μιλοῦσαν καθόλου.

Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «ΜὲΠόνο καὶἈγάπη»-113 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου