Μπορεί μια ανάγνωση να κομίζει απροσπέλαστο κάλλος, ερωτική αποκάλυψη, αναπάντεχη έκπληξη; Για όσο ακόμα όλα παίζονται και χάνονται στο βωμό της προαίρεσης...ναι!
Με την ανυπομονησία να πληγώνει, λίγο πιο δω, λίγο πιο κει, έως τα πέρατα του κόσμου, η ανθρωπότητα σα σβούρα αταξίδευτη στην πυξίδα του μέλλοντος. Μες την αναισθησία των καιρών ζευγάρωσε η τεχνητή αναισθησία.
Όλα καινούργια και όλα χθεσινά; Μήπως να πιάσουμε το νήμα από την αρχή; Πού θάνατος λοιπόν; Πού ζωή; Πού αλήθεια; Ύπαρξη και ανυπαρξία σε σχοινοβασία τρόμου; Ποιος να σε εμπνεύσει και πώς να εμπνεύσεις;
Ίσως μια αγάπη ανόθευτη στην καρδιά των σχέσεων έχει την απάντηση. Μπορεί μια βαθιά αναζήτηση να αρκεί.
Και τότε, ένα βιβλίο σαν του Χρήστου Γκουνέλα, η "Τεχνητή νοημοσύνη, αιωνιότητα και αθανασία", να προσπορίζει τέλος μετριότητας και αφετηρία καημών. Καημών όντως χαράς, ελπίδας. Για την ουσιώδη πρωτοτυπία του βιβλίου, Ευχαριστίες πολλές!
Ελευθέριος Βάσσος
θεολόγος - φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου