tag:blogger.com,1999:blog-89229654553429505412024-03-29T06:30:31.467+02:00Πατερικός... καί πατερικῶς.paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.comBlogger14831125tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-66085886456858604052024-03-29T06:30:00.001+02:002024-03-29T06:30:00.264+02:00Παρθενία – Η προσφορά της Θεοτόκου<div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img height="260" src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2024/03/parthenia-i-prosfora-tis-theotokou.jpg" width="380" /></div></div><div style="text-align: justify;"><b>Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (†) </b></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η παρθενία ως άκρα καθαρότητα της Παρθένου εκφράζει την πλήρη, ολοκληρωτική προσφορά και αγάπη της προς το Θεό και την τελειότητα κάθε είδους αρετής, που την κοσμούσε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ας δούμε και εμείς την παρθενική προσφορά της Κεχαριτωμένης Μαρίας προς το Θεό προ του τόκου, εν τω τόκω και μετά τον τόκον.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>α) Παρθένος προ του τόκου</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Παρθένος δεν είναι εκ κατασκευής αγία. Δεν συλλαμβάνεται ασπίλως, όπως κακώς δογματίζουν οι Παπικοί και έτσι την ξεχωρίζουν και αποκόπτουν από το ανθρώπινο γένος. Είναι καρπός του ανθρωπίνου γένους. Κληρονομεί βέβαια την αγιότητα τού σε κάθε γενεά καταλειπομένου από το Θεό εκλεκτού «λείμματος» (άγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος), αλλά δεν είναι έξω από τη φύση του Αδάμ.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Και εδώ είναι η προσφορά της. Ενώ κληρονομεί την άρρωστη φύση του Αδάμ, την ξεπερνά, ζει αναμάρτητα και υψώνεται προς το Θεό όσο κανένας άνθρωπος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μόνη η Παρθένος από όλους τους ανθρώπους «αντιστάθηκε από την αρχή ως το τέλος σε κάθε κακία. Απέδωσε έτσι στο Θεό αμόλυντη την ωραιότητα, που χάρισε στη φύση μας και χρησιμοποίησε αυτή μόνη όλα τα όπλα και όλη τη δύναμη, που έβαλε μέσα μας ο Θεός, χωρίς να της δοθεί βοήθεια από το Θεό περισσότερη απ’ αυτή, που έδωσε σε όλους τους ανθρώπους» (79).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Έτσι με την αρετή της μας έφερε την πρώτη καθαρότητα, ενώ ο Υιός της, που πάλι εκείνη μας χάρισε, μας έδωσε τη δεύτερη και καλύτερη καθαρότητα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Φανέρωσε ακόμη τον άνθρωπο, όπως τον έπλασε ο Θεός και συγχρόνως φανέρωσε την άφατη σοφία και απέραντη φιλανθρωπία του Θεού.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η νίκη αυτή της Παρθένου έχει μεγάλη σημασία, γιατί την πραγματοποίησε, ενώ μεσουρανούσε η κακία και χωρίς να έχει κληρονομήσει από το Θεό μια καθαρή φύση, όπως ο Αδάμ, που είχε τον ίδιο το Θεό γενάρχη, ούτε πάλι να έχει τη Χάρη που είχαν οι μετά Χριστόν άνθρωποι.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>β) Παρθένος κατά τον τόκον</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Παρθένος ήταν έτοιμη να δεχθεί τον Λόγο. Για να σαρκωθεί όμως ο Λόγος χρειαζόταν επιπλέον η πίστη και η συγκατάθεση της Παρθένου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γι’ αυτό και δεν συνελήφθη ο Χριστός με το «Χαίρε Κεχαριτωμένη» του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, αλλά μετά το διάλογο για τον υπέρ φύσιν τρόπο της συλλήψεως, όταν η Παρθένος είπε το «ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου». Τότε ο Λόγος «σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όπως ο Χριστός ήθελε και «συνελήφθη», έτσι και η μητέρα του έπρεπε να κυοφορήσει όχι αναγκαστικά, αλλά με όλη τη θέλησή της.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Σωτήρας ήταν άνθρωπος και υιός ανθρώπου, όχι μόνο εξαιτίας της σάρκας, αλλά και διότι είχε και ψυχή και νου και θέληση και κάθε τι το ανθρώπινο. Έτσι και η μητέρα Του έπρεπε να υπηρετήσει τη γέννησή Του όχι μόνο με τη φύση του σώματος, αλλά και με το νου και τη θέληση και με όλη την ύπαρξή της και έτσι να εισαγάγει ολόκληρο τον άνθρωπο στην απόρρητη γέννηση (137).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γι’ αυτό και η Παρθένος με χαρά δέχτηκε το λόγο του Αρχαγγέλου, σαν να άκουσε κάτι συνηθισμένο, κάτι που δεν ήταν καθόλου παράξενο. «Κι έτσι με γλώσσα μακάρια, με ψυχή καθαρή από ανησυχίες, με σκέψεις γεμάτες γαλήνη: “Ιδού η δούλη Κυρίου, είπε, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου”» (159).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>γ) Παρθένος μετά τον τόκον</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Προ του αχράντου τόκου της η Παρθένος με την αρετή της είχε ξεπεράσει όλους τους Αγίους και τους αγγέλους. Σ’ αυτή την αγάπη και αρετή προστίθεται τώρα και η μητρική αγάπη προς το μονογενή της Υιό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Συμπαρίσταται στον Υιό της κατά την επίγεια ζωή και το έργο Του και συμμετέχει στις θλίψεις Του. Ιδιαιτέρως την ώρα των παθών κατέλαβε την Παρθένο θλίψη υπερβολική και απερίγραπτη, τέτοια που παραπλήσια ποτέ δεν ένοιωσε άνθρωπος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Περισσότερο από όλους η Θεοτόκος πόνεσε για το σταυρικό θάνατο του Υιού της, αλλά και πρώτη από τις μυροφόρες γυναίκες τον είδε αναστάντα, τον γνώρισε, πρόσπεσε και άγγισε τα πόδια του και έγινε απόστολός του προς τους Αποστόλους του (άγ. Γρηγορίου Παλαμά, Ομιλία ιη’, Τη Κυριακή των Μυροφόρων).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Για το έργο της Θεοτόκου μετά την Ανάληψη του Υιού της ομιλεί επίσης ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: «Και μετά την άνοδο στους ουρανούς του σαρκωθέντος από αυτήν, τα μεγαλεία που είχαν τελεσθεί σ’ αυτήν από αυτόν υπεράνω νου και λόγου τα συναγωνιζόταν με την καρτερικότατη και πολυειδή άσκηση και με τις υπέρ ολοκλήρου του κόσμου ευχές και φροντίδες, και με τις συστάσεις και προτροπές προς τους θεοκήρυκες, που γύριζαν τα πέρατα, αυτή ήταν στήριγμα μαζί και παρηγοριά όλων, ακουόμενη και βλεπόμενη και συνεργαζόμενη παντοιοτρόπως στο κήρυγμα του ευαγγελίου. Κι έτσι έδειξε κατά νου και λόγο βίο άκρως αποτελεσματικό και πολιτεία» (Ομιλία εις την Κοίμησιν).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όλη η κτίση αιωνίως δοξολογεί την Θεοτόκο (τόσο η δική μας όσο και οι άυλες και υπερφυείς ταξιαρχίες), γιατί και εκείνη δεν θα σταματήσει ποτέ να ευεργετεί όλη την κτίση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">(*) Οι παραπομπές στον άγιο Νικόλαο Καβάσιλα είναι από μετάφραση του Π. Νέλλα και οι αριθμοί αναφέρονται στις σελίδες του βιβλίου «Η Θεομήτωρ», Αθήναι 1968.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από το περιοδικό “Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ”, Έκδ. Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, τ. 1 (1996), άρθρο: «Η Κυρία Θεοτόκος ρίζα της ελευθερίας μας», σελ. 52 (αποσπάσματα).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/parthenia-i-prosfrora-tis-theotokou/">https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/parthenia-i-prosfrora-tis-theotokou/</a></div>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-10722633398218715182024-03-28T18:30:00.001+02:002024-03-28T18:30:00.133+02:00Η φυλακή της γεύσεως ή του στόματος: Τι προξενούν οι πολυποίκιλες τροφές (Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης)<p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><strong></strong></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><strong><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-r4HlqvIompcFuX5U2TQ-qYuETZuhnYIS0RtjW6DJ47KPkh-BUrnNeFE6Xol41lbEbm-HSd7yyZU3KpfxuRtWHnknPu1Tk1YQOiAEecaIUn6UMfXPIGMUhlA6gJn2SY8gKhsdhyphenhyphenvXMIbJ2usEh2cK6A_oAP_3Q94pOSNIQg9bi38svZTuzbPtZpuV1js/s300/Nikodimos_agioreitis-1231231231212.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="250" data-original-width="300" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-r4HlqvIompcFuX5U2TQ-qYuETZuhnYIS0RtjW6DJ47KPkh-BUrnNeFE6Xol41lbEbm-HSd7yyZU3KpfxuRtWHnknPu1Tk1YQOiAEecaIUn6UMfXPIGMUhlA6gJn2SY8gKhsdhyphenhyphenvXMIbJ2usEh2cK6A_oAP_3Q94pOSNIQg9bi38svZTuzbPtZpuV1js/s1600/Nikodimos_agioreitis-1231231231212.jpg" width="300" /></a></strong></div><strong>Τι προξενούν οι πολυποίκιλες τροφές</strong><p></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Το <strong>τέταρτο αισθητήριο</strong> που παρουσιάζεται, είναι το <strong>αισθητήριο της γεύσεως</strong>και γενικά του στόματος. Εδώ βρίσκουμε στ’ αλήθεια ένα πολύ μεγάλο εμπόρευμα! Γιατί αυτό το αισθητήριο, μοιάζει μ’ εκείνο το μεγάλο χάσμα που ανοίχθηκε ξαφνικά στον τόπο της Ρώμης και ήταν τόσο<span id="more-36651" style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span> βαθύ, που όση ύλη και αν έριχνε κανείς βυθιζόταν ολόκληρη και ποτέ δεν το γέμιζε, όπως γράφουν οι ιστορικοί˙ γιατί αυτό το αισθητήριο είναι ένας κόλπος τόσο πλατύς, που χωρά όσα εδώδιμα εξάγει η γη και η θάλασσα˙ είναι ακόμα σαν τρύπιο πιθάρι, κατά τον Γρηγόριο Νύσσης, το οποίο <strong>συνέχεια γεμίζει και πάντα μένει άδειο</strong>˙ και με μία λέξι είναι ακόρεστος Άδης.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span id="more-20820" style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Αυτό το αισθητήριο, αν και είναι τέταρτο στη σειρά, λόγω της δύναμής του, εγώ το ονομάζω πρώτιστο όλων των άλλων. Γι’ αυτό, <strong>κλείσε έξω από αυτή τη μεγάλη πύλη των αισθήσεών σου τις πολυποίκιλες τροφές έξω τα πλούσια τραπεζώματα˙ τις νοστιμιές των μαγείρων˙ τις τρυφές και τις σπατάλες</strong> γιατί για ποιόν άλλο λόγο επενοήθηκαν αυτά; Βέβαια δε μπορείς να πης ότι επενοήθηκαν για κάποια βασική ανάγκη και συντήρησι του σώματος, αλλά μόνο για την επικατάρατη <strong>ηδονή του λαιμού. Και τί προξενούν αυτού του είδους οι ποικίλες τροφές; <span></span></strong></p><a name='more'></a><strong>Βέβαια κανένα αγαθό παρά μόνο πάθη και κακίες της ψυχής και του σώματος</strong>. «Η λιχουδιά», ο κορεσμός, η λαιμαργία είναι τα πρώτα τους αποτελέσματα. Να προχωρήσω βαθύτερα; Η μέθη, η αρπαγή, η παχυσαρκία, η ποδάγρα, η παραλυσία˙ να προχωρήσω ακόμη βαθύτερα; Η πορνεία, η αρσενοκοιτία, και γενικά <strong>όλα σχεδόν τα σαρκικά και παράλογα πάθη που υποκινούνται από την κοιλιά, αυτά είναι οι πονηροί καρποί της τρυφής.<br /></strong><br />Γι’ αυτό και ο <strong>θείος Γρηγόριος Νύσσης</strong> έτσι λέει για τη γεύσι: «<strong>Η απόλαυσι μέσω της γεύσεως θα μπορούσε να πη κανείς πως είναι η μητέρα όλων των κακών˙</strong> γιατί ποιος δεν γνωρίζει ότι ρίζα σχεδόν όλων των πλημμελημάτων του βίου είναι η ασχολία με το λαιμό; Γιατί απ’ αυτόν εξαρτάται η τρυφή, η μέθη, η λαιμαργία, η ασωτία σχετικά με τη δίαιτα, η πληθώρα, ο κορεσμός, τα συμπόσια, η κτηνώδης και παράλογη τάσι για τα πάθη της ατιμίας». (Τόμ. Α’ Λόγ. ε’ εις το Πάτερ ημών). Και αυτό είναι φανερό από τους Σοδομίτες, οι οποίοι υπέπεσαν σ’ εκείνα τα μιαρά πάθη, γιατί έκαναν σπατάλες και ζούσαν στην ακολασία. Ο <strong>θείος Ιεζεκιήλ</strong> λέει: «Η υπερηφάνεια ήταν το βασικό αμάρτημα και η κύρια παρανομία των Σοδόμων, της πόλεως αυτής που είναι αδελφή σου. <strong>Ζούσαν μέσα στην αφθονία των τροφών και έπλεαν στο κρασί</strong> και ασώτευαν, αυτή και οι πόλεις που ήσαν γύρω της» (Ιεζ. 16, 49)˙ αλλά είναι φανερό και από τους Ισραηλίτες, οι οποίοι μετά το φαγητό και το πιοτό, λέει η θεία Γραφή τότε «<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ανέστησαν παίζειν</em>» (Έξ. 32, 6). Τι σημαίνει όμως το «<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">παίζειν</em>», σύμφωνα με τον <strong>Κύριλλο Αλεξανδρείας</strong>, δες στην τυπωμένη σειρά του πρώτου τόμου της Οκτατεύχου˙ και είναι φανερό και από τα λόγια του <strong>Αποστόλου</strong>, ο οποίος <strong>μαζί με τα γλέντια και τα μεθύσια, δηλαδή, τις τρυφές και τα φαγοπότια συγκαταλέγει και τις ασέλγειες και τις πορνείες</strong> γιατί αφού είπε «<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">όχι με συμπόσια και μεθύσια</em>», αμέσως συμπληρώνει, «<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">μη κοίταις και ασελγείαις</em>» (Ρωμ. 13,13), όπως ερμήνευσε το ρητό αυτό ο <strong>Θεολόγος Γρηγόριος</strong> λέγοντας: «<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong>Να μη συμποσιάζεστε και μεθάτε γιατί αυτά ξέρω ότι είναι ενωμένα με τις ακολασίες και τις ασέλγειες</strong></em>» (Εφ. 5, 18) (Λόγ. εις τα γενέθλια). Ταιριάζει σ’ αυτό και εκείνο που είπε ένας από τους όσιους γέροντες, ότι αν ο Ναβουζαρδάν, ο αρχιμάγειρας του Ναβουχοδονόσορος, δεν ερχόταν στα Ιεροσόλυμα, ο οίκος του Κυρίου δεν θα είχε καή. «<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Αυτό σημαίνει ότι</em> <em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong>αν δεν εισέλθη στην ψυχή η ανάπαυσι της λαιμαργίας, ο νους δεν θα υποκύψη στον πόλεμο του εχθρού</strong></em>» (Εις το Γεροντικόν).<p></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><strong>Η τρυφή απομακρύνει από την ευσέβεια και βλάπτει ιδιαίτερα τους νέους</strong></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Αλλά τι τα λέω αυτά; <strong>Η τρυφή απομάκρυνε και την ίδια την ευσέβεια</strong>. Και το φανερώνουν από παλιά οι Ισραηλίτες για τους οποίους είχε λεχθή <strong>λιπάνθηκε, πάχυνε, έγινε αλαζόνας και εγκατέλειψε τον Θεό και δημιουργό του</strong>» (Δευτ. 32, 15). Μετά από αυτούς εκείνοι για τους οποίους αναφέρει ο θείος <strong>Απόστολος</strong> στην προς Φιλιππισίους επιστολή, ονομάζοντάς τους <strong>εχθρού του σταυρού. Ποιοι είναι αυτοί, Παύλε;</strong> <strong>«<em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Εκείνοι</em>», λέει, «<em style="border: 0px; font-family: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">που ο Θεός τους είναι η κοιλιά και καυχιούνται για την καταισχύνη τους</em>»</strong> (Φιλιπ. 3, 19). Και τώρα στην εποχή μας είναι αυτοί που έγιναν ολοκληρωτικά για την τρυφή του λαιμού και όλοι σχεδόν οι λεγόμενοι φυσικοί και οι <strong>άθεοι</strong>.1 <strong>Όλους βέβαια, χωρίς καμμιά εξαίρεσι, τους βλάπτει η τρυφή, αλλά περισσότερο τους νέους και ο λόγος φυσικά είναι φανερός ο νέος είναι από τη φύσι του θερμός και επειδή είναι πυρ, όταν προσλάβη και την ύλη της λιπαρότητας των φαγητών</strong>, τι γίνεται τότε; Από τα παχειά φαγητά γίνονται οι παχειοί χυλοί˙ απ’ αυτούς κατόπιν οι παχειοί χυμοί και το παχύ αίμα˙ και από αυτό οι παχειές σάρκες, από τις οποίες γίνεται η πληθώρα σπέρματος και από εκείνο οι βίαιοι ερεθισμοί, και από όλα αυτά γίνεται τότε το ταλαίπωρο σώμα μία φλόγα και ένα καμίνι Βαβυλωνιακό. <strong>Εάν το θηρίο του νεανικού σώματος είναι καθαυτό αδάμαστο και με την έλλειψι τροφής, ποιά άραγε αγριότητα προσλαμβάνει όταν χορτάση;</strong> Την γνωρίζουν οι νέοι που δοκιμάζουν με την πείρα καθημερινά τις ορμές τους. Γι’ αυτό ο <strong>Θεολόγος Γρηγόριος</strong> είπε: «Η ταλαιπωρία είναι αρκετή στο σώμα. Γιατί πρέπει να δώσουμε περισσότερη ύλη στη φλόγα, παρά άφθονη τροφή στο λογισμό; «Λόγ. εις την Πεντηκοστήν), και ο <strong>Σολομών</strong> λέει: «<strong>Δεν συμφέρει στον άφρονα η τρυφή</strong>». (Παρ. 19, 10), και ο <strong>μέγας Βασίλειος</strong>ονομάζει τη σάρκα του νέου ασύνετη. Γιατί ερμηνεύοντας το ρητό του Σολομώντα: «<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ου συμφέρει άφρονι τρυφή</em>» έτσι, λέει: «<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Τι είναι πιο ασύνετο από την καλοπεριποιημένη σάρκα και την ασυγκράτητη νεότητα;</em>» <strong>Εάν όμως δεν μπορής να κόψης τελείως τα λιπαρά φαγητά, φρόντιζε τουλάχιστον να τρως μία φορά τη μέρα</strong>, καθώς πολλοί αρχιερείς αλλά και κοσμικοί άρχοντες τηρούν αυτό το πρόγραμμα˙ γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο και το σώμα γίνεται ελαφρύτερο και υγιεινό <strong>και ο νους καθαρότερος και πιο άξιος στο να προχωρά στα θεία νοήματα˙ αλλά τότε σε παρακαλώ να μην παραχορταίνης</strong>.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Υποσημείωση:</em></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">1. <strong>Γιατί όμως η τρυφή και τα φαγοπότια σπρώχνουν τους ανθρώπους στα παράλογα πάθη της σάρκας και στην αθεΐα και την ασέβεια;</strong> Γιατί οι αναθυμιάσεις και οι καπνοί που εκπέμπουν από την τρυφή, όχι μόνο <strong>εμποδίζουν σαν σύννεφα τον υπερφυσικό φωτισμό του Αγίου Πνεύματος και τον διώχνουν από τον νου</strong>, αλλά <strong>σκοτίζουν και τη φυσική κρίσι του λογικού</strong> και <strong>καθιστούν τον ταλαίπωρο άνθρωπο σαν άλογο ζώο που ορμά στις κτηνώδεις επιθυμίες</strong>. Αυτό βεβαιώνει αφ’ ενός ο <strong>μέγας Βασίλειος</strong>λέγοντας: «<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Οι εκπεμπόμενες νεφελώδεις αναθυμιάσεις από τις λιπαρές τροφές, διακόπτουν σαν πυκνό νέφος τις εκλάμψεις του Αγίου Πνεύματος στον νου</em>» (Λόγ. α’ περί νηστείας)˙ αφ’ ετέρου ο <strong>θείος Κύριλλος Αλεξανδρείας</strong> λέγοντας «<em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Κάθε κοσμική τρυφή έχει μεν γλυκειά την άμεση γεύσι, συσκοτίζει και μεθά φοβερά αυτόν που την δέχεται</em> (Τόμ. β’ της Οκτατεύχ. Σελ. 918). Πού είσθε λοιπόν τώρα εσείς που ανοηταίνετε και φλυαρείτε λέγοντας: <strong>Και τι κακό είναι το να φάη κανείς και να πιή; Τα φαγητά και τα ποτά δεν είναι αμαρτία. Ο Θεός δεν τιμωρεί τον άνθρωπο λόγω του φαγητού και του ποτού και άλλα παρόμοια. Μάθετε όμως από τα παραπάνω πόσο ανόητοι είστε και άσκοπα ομιλείτε εσείς που τα λέτε αυτά, σ’ όποια τάξι και βαθμό και αν ανήκετε και διδαχθήτε την αλήθεια, ότι δηλαδή όλα τα κακά γεννιούνται από την τρυφή και την κοιλιοδουλεία.</strong> Και σταματήστε στο εξής να χρησιμοποιήτε τέτοιες <strong>προφάσεις</strong>, τις οποίες ξέρω ότι τις εφευρίσκετε για να παρηγορήτε τη συνείδησί σας, η οποία σας ελέγχει γιατί δεν πράττετε σωστά. Αυτά όμως σας κλείνουν τη θύρα της μετανοίας και δεν σας αφήνουν να μετανοήσετε. <strong>Αρχίστε λοιπόν στο εξής να κατηγορήτε και να μέμφεσθε τον εαυτό σας, γιατί αυτή</strong> <strong>η αυτοκατηγορία όχι μόνο είναι καθαυτή μέρος της μετάνοιας και της σωτηρίας, όπως λέει ο θείος Τιμόθεος Αλεξανδρείας</strong>(καν. ιζ’), αλλά <strong>κάποτε μπορεί να σας οδηγήση στην αποχή της τρυφής και στην αληθινή και έμπρακτη μετάνοια.</strong></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">[Από το βιβλίο: “Συμβουλευτικό Εγχειρίδιο ή περί φυλακής των πέντε αισθήσεων”, του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Εκδότης: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Αγίου Ορους. Μάιος 2013. Επιμέλεια: Ιερομόναχος Βενέδικτος (Αγιορείτης)]</em></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">(Πηγή: <a href="https://www.orp.gr/" style="border: 0px; color: #bc3a38; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">orp.gr</a>, Η/Υ επιμέλεια: Σοφίας Μερκούρη)</em></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://alopsis.gr/%ce%b7-%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%b1%ce%ba%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b3%ce%b5%cf%8d%cf%83%ce%b5%cf%89%cf%82-%ce%ae-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%cf%8c%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82%cf%84%ce%b9-%cf%80/">https://alopsis.gr</a></em></p><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-77858432227717801672024-03-28T17:30:00.001+02:002024-03-28T17:30:00.146+02:00Βοήθεια του αγίου Ιακώβου Τσαλίκη σε παιδιά<div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img height="271" src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2024/03/voitheia-tou-agiou-iakovou-tsaliki-se-paidia.jpeg" width="396" /></div></div><div style="text-align: justify;">Τον άγιο Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη – διηγείται ανώνυμος ιερεύς – τον γνώρισαν οι γονείς μου, όταν ήμουν στο τέλος του Δημοτικού σχολείου. Οι αναμνήσεις μου είναι λίγο “θολές” λόγω ηλικίας και δυστυχώς απροσεξίας περί τα πνευματικά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ανάμνηση του αγίου Γέροντος που είχα πάντοτε ήταν η θύμηση ενός ανθρώπου με αγάπη πραγματική και με ένα χαρακτηριστικό “πονεμένο” και σεβαστικό χαμόγελο, που έδειχνε την διάθεσή του να αναπαύση και να προστατέψη με κάθε τρόπο τον κάθε άνθρωπο που είχε απέναντί του.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ήταν δεδομένο στις συζητήσεις των γονέων ότι ο Γέροντας ήταν ένας άγιος, αν και τότε δεν εμβαθύναμε τα παιδιά στο τι σήμαινε αυτό.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ακόμη και σ’ εμάς που ήμασταν μικροί, ο Γέροντας παρέμβαλλε στην ομιλία του τις σύντομες φράσεις: “με συγχωρείτε” και “καλό μου παιδί”, που αποδείκνυαν το σεβασμό που αισθανόταν η ευαίσθητη ψυχή του απέναντι σε κάθε συνάνθρωπο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Θυμάμαι ότι και σ’ εμάς (όπως και σε κάθε παιδί που επισκεφτόταν το μοναστήρι, απ’ ό,τι μαθαίναμε) έλεγε και ξαναέλεγε με “καλή ανησυχία” να μην παίρνουμε ποτέ τίποτα κεράσματα από συμμαθητές και φίλους, ούτε και τσιγάρα από κανέναν που πιθανώς θα μας “κεράση”, αλλά να εμπιστευώμαστε μόνο τους γονείς μας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κατά καιρούς μου είχε τονίσει να προσέχω κάποια πράγματα, να μην τα πάθω (όσον αφορά κάποιους πειρασμούς). Μετά από λίγα χρόνια διαπίστωσα ότι όσα μου είπε τα συνάντησα μπροστά μου και ενώ, από απροσεξία σε μερικά απ’ αυτά έπεσα, συνετίστηκα και γλύτωσα στη συνέχεια από τα υπόλοιπα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κάποτε μου είχε αναφέρει να προσέχω να μη με πειράζη κανείς με πονηρές κινήσεις χάριν αστεϊσμού. Ως παράδειγμα ανέφερε ότι, όταν ο ίδιος ο Γέροντας ήταν στο στρατό, μια φορά που έκαναν “βήμα” κάποιος τον σκούντησε για πείραγμα στα οπίσθια, με την κάνη του όπλου. Ο άγιος αμέσως όχι μόνο σταμάτησε, αλλά αναστάτωσε όλο το τάγμα με τις διαμαρτυρίες του. Έτσι απέτρεψε την πιθανότητα επανάληψης τέτοιων ενεργειών.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όταν μετά από λίγα χρόνια πήγα στο Λύκειο, δυστυχώς συνάντησα συμμαθητές οι οποίοι συνήθιζαν κάτι τέτοια “αστεία” και με τις ευχές του Γέροντα είχα τη σωστή στάση για να προλάβω τέτοια γεγονότα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κάποια φορά, αφού εξομολογηθήκαμε όλη η οικογένεια, μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να επιστρέψουμε σπίτι. Τότε λέει κάποιος: «Σήμερα ήθελα να πω κάτι στο Γέροντα και μου το είπε αυτός από μόνος του πριν προλάβω». Τότε ένας άλλος λέει: «Κι εμένα το ίδιο». Κι άλλες φορές είχαμε διαπιστώσει αυτό το γεγονός.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από το βιβλίο: “Ο Γέρων Ιάκωβος (Διηγήσεις – Νουθεσίες – Μαρτυρίες)”. Γ’. Μαρτυρίες, σελ. 214. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» 2016.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.koinoniaorthodoxias.org/gerontes/voitheia-tou-agiou-iakovou-tsaliki-se-paidia/">https://www.koinoniaorthodoxias.org/gerontes/voitheia-tou-agiou-iakovou-tsaliki-se-paidia/</a></div>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-86403948806774856572024-03-27T19:43:00.002+02:002024-03-27T19:43:09.873+02:00Η Κυριακή της Ορθοδοξίας έδειξε ψυχρότητα<div style="text-align: justify;"><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ1JvpseR46qqrL7x7M3VXKoolBvW6umuHmV22_p-TxeBVlx6aFNBMyIDEzWfgPCyTvWeB9EnPdCRUdPi-6QwtLBwjWKxg9DgGXYTqEv1AbuPpmOSKKAMadEfyIdDHGDK0s3PA0lgE_yhxa_vbvBoAjuM9Kyl95pCKL2eWBMR7P78p5IKVBT3IDOorWho/s1287/moni-petraki.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="821" data-original-width="1287" height="249" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ1JvpseR46qqrL7x7M3VXKoolBvW6umuHmV22_p-TxeBVlx6aFNBMyIDEzWfgPCyTvWeB9EnPdCRUdPi-6QwtLBwjWKxg9DgGXYTqEv1AbuPpmOSKKAMadEfyIdDHGDK0s3PA0lgE_yhxa_vbvBoAjuM9Kyl95pCKL2eWBMR7P78p5IKVBT3IDOorWho/w391-h249/moni-petraki.jpg" width="391" /></a></div>Η Κυριακή της Ορθοδοξίας έδειξε ψυχρότητα</b></div><div style="text-align: justify;"><b>Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ψυχρές είναι πλέον οι σχέσεις μεταξύ των Μητροπολιτών – μελών της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού, των μελών της Κυβέρνησης και των μελών του Κοινοβουλίου, που εψήφισαν τον Νόμο για τον «γάμο» των ομοφυλοφίλων. Απόδειξη τα όσα συνέβησαν κατά την Κυριακή της Ορθοδοξίας.</div><div style="text-align: justify;">Η Ιεραρχία εόρτασε τη μεγάλη αυτή εορτή ως να πενθούσε. Χωρίς την παρουσία της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, χωρίς κάλυψη τηλεοπτική και γενικά δημοσιογραφική, στο μικρό στο μέγεθος, αλλά ιστορικό καθολικό της Μονής Πετράκη. Από την δημιουργία του Ελληνικού κράτους και από τότε που ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ ασπάσθηκε την Ορθοδοξία – ο Όθωνας, ως βασιλιάς των Ελλήνων είχε παραμείνει Ρωμαιοκαθολικός – ο επικεφαλής του κράτους και όλη η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία μαζί με την εκκλησιαστική Ιεραρχία την πρώτη Κυριακή της Σαρακοστής πανηγύριζαν τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας και αποδείκνυαν την ενότητα του λαού, όπως την κληρονομήσαμε από την εποχή της Ρωμέϊκης Αυτοκρατορίας. Φέτος η Αρχηγός του Κράτους δεν ήταν παρούσα, δεν εκφώνησε το Σύμβολο της Πίστεως κατά την Θεία Λειτουργία και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου αρνήθηκαν την εκ μέρους της πρόσκληση να παρευρεθούν στο παρατιθέμενο καθιερωμένο γεύμα.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;">Σημειώνεται ότι στο Βυζάντιο η αναστήλωση των εικόνων έγινε με κρατική πρωτοβουλία, που φυσικά βρήκε σύμφωνο το πλήρωμα της Εκκλησίας. Με κρατική πρωτοβουλία συνέβη και η εικονομαχία, που συνετάραξε επί έναν και πλέον αιώνα την Εκκλησία και είχε θύματα χιλιάδες πιστών χριστιανών. Το Ισλάμ ήταν αυτό που άσκησε στους κατοίκους της Αυτοκρατορίας όχι μόνο γεωπολιτική, αλλά και πολιτισμική πίεση. Και αν θυμόμαστε τις επιθέσεις του Ισλάμ κατά της Κωνσταντινουπόλεως, της Κρήτης, του Αγίου Όρους, της Πελοποννήσου και αλλού, δεν επιτρέπεται να λησμονούμε τη μεγάλη του επίθεση κατά του ελληνικού πνεύματος, δια των αιρέσεων του μονοφυσιτισμού και της εικονομαχίας.</div><div style="text-align: justify;">Όπως είναι γνωστό ο μωαμεθανισμός δεν δέχεται εξεικόνιση θεού. Θέλοντας να επιβάλει την αντίληψη αυτή στους Ορθοδόξους Χριστιανούς της Συρίας, που είχε υποδουλώσει, ο χαλίφης Γιαζίντ Β΄ «δόγμα εψηφίσατο κατά των αγίων και σεπτών εικόνων», το 721. Από εκεί η κακοδοξία εισέδυσε και στο βυζαντινό κράτος: πέντε χρόνια αργότερα ο Λέων Γ΄ ο Ίσαυρος διέταξε να κλείσουν τα μοναστήρια, να διωχθούν οι κληρικοί και οι λαϊκοί που προσκυνούσαν εικόνες, για τις οποίες έδωσε εντολή να καταστραφούν.</div><div style="text-align: justify;">Επί της Ειρήνης και του υιού της Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου συνεκλήθη το 787 η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία, μεταξύ άλλων, τακτοποίησε θετικά για την Εκκλησία το θέμα της προσκυνήσεως των εικόνων. Όμως το θέμα δεν έληξε. Στη συνέχεια υπήρξαν πάλι εικονομάχοι Αυτοκράτορες, μεταξύ των οποίων και ο Θεόφιλος, που προέβησαν σε ακραίες βιαιότητες σε βάρος των Ορθοδόξων Χριστιανών. Το 842 ο Θεόφιλος απεβίωσε, ο υιός του Μιχαήλ ήταν τεσσάρων ετών και την βασιλεία ανέλαβε η σύζυγος του Θεοφίλου Θεοδώρα. Επί των ημερών της έληξε οριστικά το θέμα της εικονομαχίας. Στις 19 Φεβρουαρίου 843 μια μεγαλόπρεπη θρησκευτική τελετή σύναξε τον κλήρο, τον λαό και τους πολιτικούς άρχοντες. Η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα μετέβη στην Βλαχέρνα και από εκεί στην Αγία Σοφία, όπου και αναπέμφθηκε ευχαριστήρια δέηση στον Παντοδύναμο. Ύστερα, το βράδυ, στο Ιερό Παλάτιο η βασίλισσα πρόσφερε δείπνο στους ιερωμένους και εόρτασε μαζί τους τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας.</div><div style="text-align: justify;">Από τότε και σε ανάμνηση του ιστορικού αυτού γεγονότος και της αυτοκράτειρας Θεοδώρας κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή της Σαρακοστής η Ορθόδοξη Εκκλησία (κοσμικοί άρχοντες, κλήρος και λαός) εορτάζει επίσημα και με ευλαβική ευγνωμοσύνη την αναστήλωση των εικόνων. Αυτό εξήγησε και ο αείμνηστος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας σε δημοσιογράφο που τον ερώτησε πώς είναι δυνατό ένας αριστερός πολιτικός να απαγγέλλει το Σύμβολο της Πίστεως κατά τη Θεία Λειτουργία της Κυριακής της Ορθοδοξίας. Αφού ξεκαθάρισε ότι ενσυνείδητα το κάνει πρόσθεσε: «Δεν θα ήμουν ποτέ εγώ εκείνος που θα σταματούσε τη συνέχεια ενός ιστορικού γεγονότος, καθοριστικού για την πορεία του λαού μας».</div><div style="text-align: justify;">Πράγματι, με την αποκατάσταση της προσκύνησης των εικόνων ο Ελληνισμός, συνέχισε να βιώνει την Ορθόδοξη Πίστη του προς τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό και τους Αγίους, καλλιέργησε περαιτέρω τις καλές τέχνες και συνέχισε να αναπτύσσει τον πολιτισμό του, που πήγε να πνιγεί από την εικονομαχία. Γράφει σχετικά ο Σπυρίδων Ζαμπέλιος: «Έκτοτε μετά ζήλου θρησκευτικού συνάγονται και τακτοποιούνται τα διασωθέντα λείψανα της πολυθεϊκής και Χριστιανικής αρχαιότητος, τα ζώπυρα της ιστορίας, φιλοσοφίας και γραμματολογίας των προγόνων».</div><div style="text-align: justify;">Η αποκατάσταση της προσκύνησης των εικόνων και των λειψάνων είναι βεβαίως ένας θρίαμβος της Ορθοδοξίας, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια ιστορική πολιτισμική νίκη του Ελληνισμού επί του Ισλάμ. Και αυτό πέτυχαν οι Έλληνες χάρη στην τότε συνεργασία των πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών τους. Αυτή η επέτειος της τότε πετυχημένης συνεργασίας Πολιτείας και Ιεραρχίας για το καλό του λαού δεν εορτάσθηκε φέτος, πράγμα ιδιαίτερα λυπηρό, που πάντως συνέβη με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης.</div><div style="text-align: justify;">Θλίψη προκαλεί η δημοσίως εκφρασθείσα άποψη του ομότιμου καθηγητή του Εκκλησιαστικού Δικαίου κ. Ιωάννη Κονιδάρη, ότι, κατ’ εκείνον, «γίνεται σαφές ότι ο εορτασμός της Κυριακής της Ορθοδοξίας ουδεμία σχέση έχει με την Πολιτεία και μάλιστα την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα». Σημειώνεται ότι ο κ. Κονιδάρης ως Άρχων Μέγας Δικαιοφύλαξ του Οικουμενικού Θρόνου πρέπει να γνωρίζει ότι η Κυριακή της Ορθοδοξίας εορτάζεται μεγαλοπρεπώς στο Φανάρι και το Σύμβολο της Πίστεως εκφωνεί ο εκπρόσωπος της ελληνικής κυβερνήσεως, ακριβώς για να υπογραμμισθεί η συνέχεια του Ελληνισμού και η συναλληλία Πολιτείας και Εκκλησίας, έστω και υπό τους γνωστούς δυσμενείς όρους που ζει το Πατριαρχείο. Και τί σημαίνει το γραφέν «τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα;». Τώρα αλλάζουμε την Ιστορία; Παύουμε με μια κίνηση τη συνέχεια του Ελληνισμού; Γινήκαμε οπαδοί του γουοκισμού, αν και κάτοχοι σπουδαίου εκκλησιαστικού τίτλου ως οφφικιάλιοι του Πατριαρχείου;</div><div style="text-align: justify;">Έντονος και ο προβληματισμός από την άποψη του κ. Κονιδάρη. Αν ένας ομότιμος καθηγητής του Εκκλησιαστικού Δικαίου, Μέγας Άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, θεωρητικά γνώστης της ιστορίας και πρακτικά διάδοχος στην πάλαι ποτέ έδρα σπουδαίων καθηγητών, όπως των Ράλλη, Τρωιάνου και άλλων, γράφει με αυτόν τον τρόπο για τόσο σοβαρά ζητήματα, τί να περιμένει κανείς από τους ανώτατους πολιτειακούς και πολιτικούς παράγοντες που, κατά τεκμήριο, δεν έχουν τόση γνώση της Ιστορίας και της Παράδοσής μας…-</div><br /><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-68959332042699472712024-03-27T18:30:00.001+02:002024-03-27T18:30:00.139+02:00Περί νηστείας<div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img height="224" src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2024/03/peri-nisteias.jpg" width="328" /></div></div><div style="text-align: justify;"><b>Δημήτριος Παναγόπουλος </b></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εάν η νηστεία, όπως θα αποδείξουμε στη συνέχεια, είναι μέσο απαραίτητο για τη σωτηρία της ψυχής του ανθρώπου, τότε μόνο θα πρέπει να καταργηθεί, όταν εκλείψουν και οι εχθροί της, δηλαδή η σάρκα και ο Διάβολος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κάποιοι ζητούν την κατάργησή της λέγοντας ότι οι περισσότεροι όχι μόνο δεν νηστεύουν, αλλά και αγνοούν τις νηστείες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το επιχείρημα είναι πολύ αστείο, ώστε να καταργήσουμε ένα ιερό και ευεργετικό για τη σωτηρία των ψυχών μας θεσμό, με μόνο δικαιολογητικό ότι οι πολλοί δεν τον εφαρμόζουν.</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Διότι τότε θα πρέπει να καταργήσουμε και κάθε άλλο που δεν ακολουθεί ο πολύς κόσμος, δηλαδή αγνότητα, παρθενία, τιμιότητα, ειλικρίνεια, και να τα αντικαταστήσουμε με διαφθορά, πορνεία, μοιχεία, απάτη, κλοπή, ψεύδος κ.τ.τ., διότι το ποσοστό αυτών των ανθρώπων σήμερα είναι μεγαλύτερο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Άνθρωποι, λεγόμενοι χριστιανοί, που δεν γνωρίζουν όμως τις εντολές του Χριστού και κατά συνέπεια δεν τις τηρούν, ή που τις γνωρίζουν και δεν τις τηρούν, ούτε είναι, ούτε πρέπει να λέγονται χριστιανοί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Χριστός συνδύασε άρρηκτα την πίστη με την τήρηση των εντολών, λέγοντας: «Εάν τις αγαπά με, τον λόγον μου τηρήσει» (Ιω. 14:23) και «Ο μη αγαπών με τους λόγους μου ου τηρεί» (Ιω. 14:24), και πάλι: «Ου πας ο λέγων μοι Κύριε Κύριε εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ’ ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς» (Ματθ. 7:21).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι άνθρωποι λοιπόν που δεν ενδιαφέρονται να μάθουν τους θεσμούς της θρησκείας τους, ενώ την ίδια στιγμή κατά κόσμον γνωρίζουν τα πάντα, πολλές φορές δε και πολλά επιζήμια, αυτομάτως απορρίπτουν τον Ιδρυτή Αυτής, τον Ιησού· γι’ αυτό ούτε είναι, ούτε πρέπει να λέγονται χριστιανοί και ας μην πλανόμαστε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_02.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η νηστεία υπάρχει νομοθετημένη από τον ίδιο τον Θεό στον Παράδεισο: «Και ενετείλατο Κύριος ο Θεός τω Αδάμ, λέγων· από παντός ξύλου του εν τω Παραδείσω βρώσει φαγή, από δε του ξύλου του γινώσκειν καλόν και πονηρόν, ου φάγεσθε απ’ αυτού· η δ’ αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού, θανάτω αποθανείσθε» (Γεν. 2:16-17). Και ο Μέγας Βασίλειος ερμηνεύει: «Η νηστεία νομοθετήθηκε στον Παράδεισο. Ο Αδάμ έλαβε την πρώτη εντολή: “Από το δέντρο της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θα φάτε”, και το “δεν θα φάτε” είναι νομοθεσία νηστείας και εγκράτειας. Αν η Εύα νήστευε από το δέντρο, δεν θα χρειαζόμασταν τώρα αυτή τη νηστεία· ας νηστέψουμε λοιπόν, για να επανέλθουμε στον Παράδεισο».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ώστε δεν είναι απλώς ένδειξη υποταγής στο θέλημα του Θεού ή εξωτερίκευση πίστεως ή έκφραση συντριβής, όπως βλέπουμε στους Νινευΐτες (Ιωνάς κεφ. 3), ή απλός τύπος της Παλαιάς Διαθήκης, αλλ’ ουσία σοβαρή και σπουδαία, η οποία πολύ βοηθάει στη σωτηρία της ψυχής του ανθρώπου. Απόδειξη ότι ο ίδιος ο Χριστός πρώτος νήστεψε «ημέρας τεσσαράκοντα και νύκτας τεσσαράκοντα» (Ματθ. 4:4), καθότι σαράντα ημέρες ήταν πειραζόμενος από τον Διάβολο, και «ουκ έφαγεν ουδέν εν ταις ημέραις εκείναις» (Λουκ. 4:2).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δεν είναι λοιπόν εφεύρεση ανθρώπινη η νηστεία, αλλά θεία, και έχει δοθεί ως «όπλο» στον άνθρωπο, ώστε σε συνδυασμό με την «προσευχή» να καταστεί αήττητο κατά του εχθρού μας Διαβόλου, ο οποίος εμφωλεύει εντός της σάρκας μας, η οποία νυχθημερόν εργάζεται για την απώλεια της ψυχής μας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δια Πνεύματος Αγίου δε, ο Ιώβ προσδιορίζει τον Διάβολο, την έδρα του και τη δύναμή του ως εξής: «Η δύναμις αυτού (του Σατανά) επ’ ομφαλού γαστρός» (Ιώβ 40:16).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όταν λοιπόν η Εκκλησία του Χριστού η Ορθόδοξη θεσπίζει νηστεία, άλλοτε αυστηρή, όπως της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και του 15Αυγούστου, και άλλοτε ήπια, όπως των Χριστουγέννων και των Αγίων Αποστόλων, σκοπό έχει τη σωτηρία της ψυχής των τέκνων της.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_02.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Οι άγιοι του Θεού άνθρωποι για τη νηστεία εκφράζονται ως εξής:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">α) «Ας αγαπήσουμε τη νηστεία, διότι είναι μητέρα της σωφροσύνης και πηγή κάθε φιλοσοφίας» (Χρυσόστομος).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">β) «Η νηστεία γεννά Προφήτες, ενισχύει τους δυνατούς· η νηστεία δίνει σοφία στους νομοθέτες· είναι αγαθό φυλακτήριο της ψυχής, ασφαλής σύνοικος για το σώμα, όπλο για τους αρίστους, γυμναστήριο για τους αθλητές· αυτό αποκρούει τους πειρασμούς, αυτό ενισχύει στους αγώνες της ευσέβειας· είναι σύνοικος της νήψεως, δημιουργός της σωφροσύνης· στους πολέμους ανδραγαθεί, στην ειρήνη γαληνεύει» (Μ. Βασίλειος).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">γ) «Το λάδι παχύνει τον αθλητή, ενώ η νηστεία δυναμώνει τον ασκητή της ευσέβειας· ώστε, όσο αφαιρείς από τη σάρκα, τόσο θα κάνεις την ψυχή να λάμπει από την πνευματική ευεξία… επιπλέον όλο τον χρόνο η νηστεία είναι ωφέλιμη σ’ αυτούς που την διαλέγουν· διότι ούτε οι δαίμονες τολμούν να πειράξουν αυτόν που νηστεύει, αλλά και οι φύλακες της ζωής μας άγγελοι παραμένουν με μεγαλύτερη προθυμία στους καθαρμένους με τη νηστεία» (ο ίδιος).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">δ) «Η νηστεία ανεβάζει την προσευχή στον ουρανό, σαν να γίνεται γι’ αυτήν φτερό για την άνω πορεία· η νηστεία είναι η αύξηση των οίκων, η μητέρα της υγείας, ο παιδαγωγός της νεότητας, ο στολισμός των ηλικιωμένων, ο καλός συνοδός των οδοιπόρων, ο ασφαλής σύντροφος των συνοίκων» (ο ίδιος).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ε) «Είσαι πλούσιος; Μη περιφρονήσεις τη νηστεία, απαξιώνοντας να την πάρεις στο τραπέζι σου, ούτε να τη διώξεις ντροπιασμένη από το σπίτι σου νικημένη από την ευχαρίστηση, μη τυχόν σε καταγγείλει στον Νομοθέτη των νηστειών, και με την καταδίκη σού προξενήσει πολλαπλάσια στέρηση, ή από σωματική αρρώστια ή από κάποια άλλη λυπηρή περίσταση» (ο ίδιος).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">στ) «Μέγα αγαθό η νηστεία· αυτή αφανίζει τα τραύματα του αμαρτωλού· αυτή κατευνάζει και καταπραΰνει τις φλεγμονές των σαρκικών παθών· αυτή είναι το καλό χωράφι που βλαστάνει τον καρπό της ευφροσύνης· αυτή είναι φίλος που μάχεται γενναία τους πολεμίους» (Συμεών Μεταφραστής).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">ζ) «Οι άγγελοι είναι αυτοί που σε κάθε εκκλησία απογράφουν αυτούς που νηστεύουν· βλέπε, μήπως για μικρή ηδονή φαγητών στερηθείς την απογραφή του αγγέλου και καταστήσεις τον εαυτό σου υπόδικο λιποταξίας σ’ Αυτόν που σε στρατολόγησε» (Μ. Βασίλειος).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">η) «Βόρβορος που αποξηράνθηκε δεν θα ευχαριστήσει πλέον τους χοίρους, και σάρκα που μαράθηκε δεν θα αναπαύσει πλέον τους δαίμονες» (Ισαάκ ο Σύρος).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">8) «Εισροή αίματος προξενεί εκροή πνεύματος» (Μάρκος ο Ασκητής).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_02.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κατόπιν λοιπόν όλων αυτών νομίζουμε ότι είναι περιττή η γνώμη των ειδικών, διότι ειδικοί δεν είναι εκείνοι που μελετούν τη νηστεία, αλλά εκείνοι, που ζουν τη νηστεία, δηλαδή εκείνοι που οι ίδιοι νηστεύουν και που μας ομιλούν πλέον όχι από θεωρία αλλά από πείρα, όπως οι παραπάνω Άγιοι.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από το περιοδικό “Όσιος Φιλόθεος της Πάρου” τ. 4, Ιανουάριος – Απρίλιος 2002, Εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, σελ. 111 (αποσπάσματα).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/peri-nisteias/">https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/peri-nisteias/</a></div>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-62858526730711392502024-03-27T17:30:00.001+02:002024-03-27T17:30:00.141+02:00«Μακάριος ανήρ» (Ψαλμός 1ος)<div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img height="274" src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2024/03/makarios-anir.jpg" width="400" /></div></div><div style="text-align: justify;"><b>Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Παπαγιάννης (†) </b></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο α’ ψαλμός δεν έχει επιγραφή στο εβραϊκό πρωτότυπο και ο ποιητής του είναι άγνωστος. Είναι ψαλμός διδακτικός. Περιγράφει τη μακαριότητα του δικαίου, που έχει ως σκοπό της ζωής του τη μελέτη και την εφαρμογή του νόμου του Θεού, και την αθλιότητα των ασεβών και αμαρτωλών. Η πιστή τήρησις του νόμου του Θεού και η αποφυγή κάθε σχέσεως με αμαρτωλούς και διεφθαρμένους ανθρώπους είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην αληθινή ευτυχία και μακαριότητα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ευδιάκριτος είναι ο χωρισμός του ψαλμού σε δύο μέρη. Στο α’ (στίχ. 1-3) περιγράφεται η μακαριότης των δικαίων και στο β’ (στίχ. 4-5) η αθλιότης και το κακό τέλος των ασεβών.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_01.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">α’.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1 </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μακάριος ανήρ, ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών και εν οδώ αμαρτωλών ουκ έστη και επί καθέδρα λοιμών ουκ εκάθισεν· </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μακάριος (και ευτυχισμένος) είναι ο άνθρωπος που δεν πήγε (ποτέ) σε συνέδριο (και σύσκεψι) ασεβών ανθρώπων και δεν στάθηκε σε δρόμο αμαρτωλών ούτε κάθισε (να λάβη μέρος) σε συναναστροφή διεφθαρμένων ανθρώπων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">2 </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">αλλ’ ή εν τω νόμω Κυρίου το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετήσει ημέρας και νυκτός. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αλλά έχει (δώσει όλη) την θέλησί του στον νόμο του Κυρίου και αυτόν μελετά μέρα και νύχτα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">3 </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Και έσται ως το ξύλον το πεφυτευμένον παρά τας διεξόδους των υδάτων, ο τον καρπόν αυτού δώσει εν καιρώ αυτού, και το φύλλον αυτού ουκ απορρυήσεται· και πάντα, όσα αν ποιή, κατευοδωθήσεται. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο άνθρωπος αυτός μοιάζει με δέντρο που είναι φυτεμένο κοντά σε πλούσια νερά, το οποίο δίνει τον καρπό του στον κατάλληλο καιρό και τα φύλλα του δεν πέφτουν ποτέ· (ο άνθρωπος αυτός δηλ. θα έχη πλούσια καρποφορία σε έργα αρετής,) και όλες οι προσπάθειές του (θα έχουν την ευλογία του Θεού και) θα οδηγηθούν σε αίσιο τέλος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">β’.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">4 </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ουχ ούτως οι ασεβείς, ουχ ούτως, αλλ’ ή ωσεί χνους, ον εκρίπτει ο άνεμος από προσώπου της γης. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους ασεβείς. Αυτοί μοιάζουν με το χνούδι, που το παρασύρει ο άνεμος (και το εξαφανίζει) από την επιφάνεια της γης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">5 </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δια τούτο ουκ αναστήσονται ασεβείς εν κρίσει, ουδέ αμαρτωλοί εν βουλή δικαίων. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γι’ αυτό οι ασεβείς δεν θα (μπορέσουν να) σταθούν όρθιοι, (με το μέτωπο ψηλά), κατά την κρίσι (του Θεού), ούτε (θα βρεθούν) στην (ένδοξη) παράταξι των δικαίων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">6 </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ότι γινώσκει Κύριος οδόν δικαίων, και οδός ασεβών απολείται. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γιατί ο Κύριος γνωρίζει την πορεία (και τη συμπεριφορά) των δικαίων (και τους προστατεύει), ενώ ο δρόμος που βαδίζουν οι ασεβείς, οδηγεί στην (αιωνία καταστροφή και) απώλεια.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_01.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ερμηνευτικές επεξηγήσεις.Η λέξις μακάριος παράγεται από τη λέξι μάκος = μήκος. Μακάριος είναι εκείνος που έχει μήκος, μάκρος, πλούτο υλικό ή πνευματικό, ο ευτυχισμένος.</div><div style="text-align: justify;">Ως δένδρο που είναι φυτεμένο κοντά σε νερά και έχει πλούσια φυλλωσιά και καρποφορία ίσως ο ποιητής εννοεί τον φοίνικα, που είναι δένδρο αειθαλές και αγαπά τα νερά.</div><div style="text-align: justify;">Το «ουκ αναστήσονται» δεν σημαίνει ότι οι ασεβείς δεν θα αναστηθούν, αλλά ότι δεν θα μπορούν να σταθούν με πρόσωπο καθαρό μπροστά στον Θεό κατά την ημέρα της κρίσεως.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από το βιβλίο: Πρωτοπρεσβ. Κωνσταντίνου Παπαγιάννη, ΑΝΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΩΝ ΨΑΛΜΩΝ. Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 2013, σελ. 10.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/makarios-anir-psalmos-1/">https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/makarios-anir-psalmos-1/</a></div>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-59740954009427412412024-03-26T18:30:00.000+02:002024-03-26T18:30:00.148+02:00Μετάνοια, νηστεία, ελεημοσύνη<div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img height="251" src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2024/03/nisteiaeleimosini-proseyxi.jpg" width="366" /></div></div><div style="text-align: justify;"><b>π. Δημήτριος Μπόκος </b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στα χρόνια του προφήτη Δανιήλ, ο βασιλιάς των Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσορ ήταν ο ισχυρότερος κυρίαρχος της γης. Και, πράγμα σύνηθες, η πανίσχυρη εξουσία του συνοδευόταν από ανάλογη αλαζονεία. Μα ένα πολύ παράξενο όνειρο ήρθε ξαφνικά να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ενώ λοιπόν ο βασιλιάς βρισκόταν στην κλίνη του, είδε ένα μεγάλο δέντρο να φυτρώνει στη μέση της γης. Το δέντρο μεγάλωσε τόσο πολύ, που η κορφή του έφτασε στον ουρανό και το πλάτος του στα πέρατα της γης. Είχε ωραίο πλούσιο φύλλωμα και άφθονους καρπούς, με τους οποίους τρέφονταν όλα τα ζωντανά πλάσματα, άνθρωποι και ζώα. Στη σκιά του κατασκήνωναν τα άγρια θηρία, ενώ στα κλαδιά του φώλιαζαν όλα τα αρπακτικά πουλιά του ουρανού. Και ενώ ο βασιλιάς θαύμαζε το θαυμάσιο δέντρο, κατέβηκε άγγελος από τον ουρανό και με μεγάλη φωνή φώναξε:<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Κόψτε το δέντρο αυτό, μαδήστε τα κλαδιά του, τινάξτε τα φύλλα από πάνω του και σκορπίστε τους καρπούς του. Ας φύγουν μακριά τα θηρία που κατοικούν κάτω απ’ τη σκιά του και τα πτηνά που φωλιάζουν στους κλάδους του. Αφήστε μόνο το φύτρο των ριζών του μέσα στη γη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τί νόημα είχαν τα περίεργα όσο και φοβερά εκείνα λόγια του αγγέλου; Το εξηγεί εν συνεχεία το αγιογραφικό κείμενο:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Με σιδερένια και χάλκινα δεσμά δέστε τον άνθρωπο που συμβολίζεται με το δέντρο αυτό. Στο εξής θα κοιμάται έξω στη χλόη, κάτω απ’ τη δροσιά του ουρανού. Θα συναναστρέφεται με τα θηρία και θα τρώει χορτάρι της γης. Η καρδιά του δεν θα είναι πια ανθρώπινη, αλλά θα του δοθεί καρδιά θηρίου. Και θα ζήσει πολύ χρόνο, «επτά καιρούς», στην κατάσταση αυτή.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο άγγελος είπε τα λόγια αυτά για να δείξει, ότι Κύριος των πάντων είναι ο Ύψιστος Θεός και αυτός ορίζει τη βασιλεία των ανθρώπων. Τη δίνει, αλλά και την αφαιρεί, όπου και όταν αυτός κρίνει καλό. Και μπορεί να ανεβάσει στην εξουσία ακόμα και τον πιο άσημο και περιφρονημένο άνθρωπο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_03.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τρομοκρατημένος από το όνειρό του ο Ναβουχοδονόσορ κάλεσε όλους τους σοφούς της Βαβυλώνας, μάγους, Χαλδαίους αστρολόγους, εξορκιστές κλπ., να του το εξηγήσουν. Κανένας όμως δεν μπόρεσε να το ερμηνεύσει. Τότε ο βασιλιάς κάλεσε τον Δανιήλ, που του είχε δώσει το όνομα Βαλτάσαρ, να του εξηγήσει το ενύπνιο, επειδή πίστευε ότι ο Δανιήλ είχε πάνω του «πνεύμα Θεού άγιον». Ο Δανιήλ, όταν άκουσε το όνειρο, έμεινε για μία ώρα περίπου άφωνος και οι σκέψεις του τον συγκλόνιζαν. Και όταν μίλησε, είπε:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">– Κύριέ μου, μακάρι το όνειρο αυτό να εφαρμοζόταν στους εχθρούς σου και σε όσους σε μισούν. Το μεγάλο εκείνο δέντρο με το θαλερό φύλλωμα και τους πλούσιους καρπούς, όπου τα πάντα εύρισκαν καταφύγιο και τροφή, είσαι συ, βασιλιά, γιατί η μεγαλοσύνη σου φτάνει ως τον ουρανό και η κυριαρχία σου ως τα πέρατα της γης. Αυτό όμως που ο άγγελος είπε, θα συμβεί δυστυχώς γρήγορα σε σένα, τον κύριό μου και βασιλέα. Θα σε εκδιώξουν από τους ανθρώπους, θα κατοικείς με τα θηρία, θα τρέφεσαι με χορτάρι όπως το βόδι, θα κοιμάσαι στο ύπαιθρο κάτω απ’ τη δροσιά του ουρανού. Θα ζήσεις έτσι «επτά καιρούς», μέχρι να μάθεις, ότι ο Ύψιστος εξουσιάζει τα βασίλεια των ανθρώπων και δίνει τη βασιλεία του κόσμου σε όποιον θέλει. Η διατήρηση όμως της ρίζας του δέντρου σημαίνει πως η βασιλεία σου θα επανέλθει σε σένα, όταν αναγνωρίσεις τη δύναμη της ουράνιας βασιλείας Του. Γι’ αυτό, βασιλιά, δέξου τη συμβουλή μου: Φρόντισε να εξαλείψεις τις αμαρτίες σου και τις αδικίες σου «εν ελεημοσύναις και οικτιρμοίς πενήτων» (με ελεημοσύνες και φιλανθρωπίες προς τους φτωχούς). Ίσως έτσι φανεί μακρόθυμος ο Θεός στα αμαρτήματά σου.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όσα είπε ο Δανιήλ εκπληρώθηκαν μετά από δώδεκα μήνες ακριβώς. Ο Ναβουχοδονόσορ έχασε τα λογικά του και εκδιώχθηκε απ’ την ανθρώπινη κοινωνία. Έζησε με τα θηρία και, μετά τη λήξη της ορισμένης προθεσμίας, ήλθε ξανά στις φρένες του και αποκαταστάθηκε στη βασιλεία του. Του προστέθηκε δόξα μεγαλύτερη και δόξασε τον Ύψιστο, αναγνωρίζοντας ότι όλα τα έργα του είναι αληθινά, η εξουσία του αιώνια και όσους πορεύονται με υπερηφάνεια έχει τη δύναμη να τους ταπεινώνει (Δαν. κεφ. 4).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_03.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τη συμβουλή του προφήτη Δανιήλ προς τον Ναβουχοδονόσορα για μετάνοια και καθαρισμό από τις αμαρτίες και τις αδικίες του με την ελεημοσύνη, απευθύνει και προς ημάς η Εκκλησία απ’ την αρχή σχεδόν της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. «Δαεύτε εκκαθάρωμεν εαυτούς εν ελεημοσύναις και οικτιρμοίς πενήτων», λέγει το θαυμάσιο ιδιόμελο των αποστίχων του Β’ Κατανυκτικού Εσπερινού.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όταν αναφερόμαστε σε κάθαρση του εαυτού μας, ο νους μας αμέσως πηγαίνει στη μετάνοια, την εξομολόγηση των αμαρτιών μας και στον αντίστοιχο πνευματικό αγώνα για την απαλλαγή από τα πάθη μας. Στον αγώνα αυτόν ξεκινούμε με τη νηστεία. Εν συνεχεία επιδιώκουμε με ορθό πνευματικό προσανατολισμό να καθαρίσουμε όλες μας τις αισθήσεις από όσα επιφέρουν την πνευματική νέκρωση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η όλη αυτή προσπάθεια απεικονίζεται άριστα σε μία ευχή της Προηγιασμένης:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Συ (Κύριε), πάσας ημών τας αισθήσεις της εμπαθούς νεκρώσεως ελευθέρωσον,</div><div style="text-align: justify;">αγαθόν ταύταις ηγεμόνα τον ένδοθεν λογισμόν επιστήσας,</div><div style="text-align: justify;">και οφθαλμός μεν απέστω παντός πονηρού βλέμματος,</div><div style="text-align: justify;">ακοή δε λόγοις αργοίς ανεπίβατος,</div><div style="text-align: justify;">η δε γλώττα καθαρευέτω ρημάτων απρεπών.</div><div style="text-align: justify;">Άγνισον ημών τα χείλη, τα αινούντα σε, Κύριε,</div><div style="text-align: justify;">Τας χείρας ημών ποίησον, των μεν φαύλων απέχεσθαι πράξεων, ενεργείν δε μόνα τα σοι ευάρεστα,</div><div style="text-align: justify;">πάντα ημών τα μέλη και την διάνοιαν τη ση κατασφαλιζόμενος χάριτι».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_03.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Να, όμως, που για την κάθαρση του εαυτού μας δεν αρκούν αυτά. Λείπει κάτι ακόμα. Το και σπουδαιότερο. Η έμπρακτη αγάπη. Ο δρόμος μας προς τον Θεό περνάει πάντα μέσα από τους αδελφούς μας. Κανένας δεν σώζεται μόνος του, κλεισμένος στον εαυτό του, απομονωμένος απ’ τους άλλους. Αν για τον ειδωλολάτρη Ναβουχοδονόσορα είχαν μεγάλη αξία οι ελεημοσύνες, πόσο περισσότερο αξίζουν για τον Χριστιανό, που θα τις κάνει στο όνομα του Χριστού! Γιατί αυτό παραγγέλλει ο Κύριος. Ό,τι καλό κάνουμε, να το κάνουμε στο όνομά Του. Και στο πρόσωπο του κάθε αδελφού μας να βλέπουμε το πρόσωπο του Χριστού. Τότε και ένα ποτήρι νερό ακόμα στο όνομά Του, θα έχει πολύ μισθό από τον Θεό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επιτρέπεται λοιπόν σε Χριστιανό να υστερήσει; Να αδιαφορήσει, ενώ ο Χριστός ζητάει να φάει, να πιεί και να ντυθεί από το χέρι του; Μακριά από μας τέτοια αναισθησία και πώρωση!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Αντιύλη» – Ι. Ν. Αγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/metanoia-nisteia-eleimosini/">https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/metanoia-nisteia-eleimosini/</a></div>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-20128933008751949342024-03-26T17:30:00.001+02:002024-03-26T17:30:00.138+02:00Το δεύτερο βάπτισμα<div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img height="279" src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2024/03/to-b-vasftisma-.jpg" width="408" /></div></div><div style="text-align: justify;"><b>π. Συμεών Κραγιόπουλος (†) </b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Για τον άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο εκείνο που είναι σημαντικό, το οποίο τονίζει και στο οποίο επανέρχεται και όλο σ’ αυτό αναφέρεται, είναι ότι πρέπει να γίνει στον καθένα το δεύτερο βάπτισμα. Όπως για να γίνει κανείς χριστιανός πρέπει να βαπτιστεί και να χρισθεί, δεν γίνεται αλλιώς, και φυσικά όχι απλώς να γίνουν αυτές οι πράξεις, αλλά να αποδεχθεί ο Θεός τον βαπτιζόμενο και χριόμενο δίνοντάς του το Πνεύμα το Άγιο, έτσι τώρα, για να ξαναγίνει κανείς χριστιανός – διότι για τον άγιο καθένας μας είναι σαν να έχασε τη χριστιανικότητά του – χρειάζεται να συντελεστεί το δεύτερο βάπτισμα.</div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Να τονίσουμε ότι για τον άγιο Συμεών νέο βάπτισμα δεν είναι απλώς η εξομολόγηση. Όπως μπορεί να κάνει κανείς απλώς την πράξη του βαπτίσματος, και να μη συμβεί τίποτε περισσότερο ή άνετα να πάει κανείς να ανοίξει το στόμα του να κοινωνήσει, χωρίς να τον επηρεάσει η θεία Κοινωνία, έτσι λοιπόν μπορεί να πάει να εξομολογηθεί κανείς ή να μπαινοβγαίνει στην εκκλησία, όλο εκεί να είναι και να ζει απλώς μια συνηθισμένη κατάσταση, μια ρουτίνα, ένα κατεστημένο και να μην έχει καμία σχέση η ψυχή του με αυτό το κάτι άλλο που δίνει ο Θεός, και που το έχει για να το δώσει στους ανθρώπους· δεν είναι καμιά πολυτέλεια.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γι’ αυτό ο άγιος ομιλεί μεν για δεύτερο βάπτισμα, αλλά εννοεί τη μετάνοια γενικώς και όχι απλώς το να πάει κανείς να εξομολογηθεί. Η εξομολόγηση ούτε λόγος ότι πρέπει να γίνεται.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_01.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στα πρώτα χρόνια της Εκκλησίας, για να γίνει σωστά το βάπτισμα, χρειαζόταν να είναι μετανοημένος αυτός που θα πάει να βαπτιστεί, και επιπλέον να έχει δείξει στην πράξη ότι θέλει να ζήσει σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού, και μετά αποφάσιζε η Εκκλησία να τον βαπτίσει. Δεν κρατούσε τον καθένα κατηχούμενο επί τρία χρόνια έτσι τυχαίως, για να γίνει απλώς το τυπικό· όχι. Είχε τον λόγο της που το έκανε αυτό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σύμφωνα με αυτά που έχουμε πει όταν διαβάζαμε τις κατηχήσεις του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, οι ιερείς στην αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής έκαναν διάλογο χωριστά με τον καθένα κατηχούμενο που είχε συμπληρώσει τρία χρόνια ως κατηχούμενος και ήταν υποψήφιος για να βαπτιστεί το Πάσχα. Και καθώς ένας ιερέας δεν προλάβαινε να τα κάνει όλα αυτά, ήταν αρκετοί ιερείς που έκαναν το έργο αυτό – φωτισμένοι βέβαια ιερείς, άγιοι ιερείς – και πιθανόν κάποιους κατηχουμένους να τους απέρριπταν: «Δεν είσαι ακόμη έτοιμος να βαπτιστείς. Να το αναβάλουμε για του χρόνου». Ενώ τους άλλους τους περνούσαν στην καινούργια τάξη, που ήταν οι κατηχούμενοι οι οποίοι προετοιμάζονταν για το βάπτισμα, και ονομάζονταν «οι προς το φώτισμα».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γινόταν δηλαδή έλεγχος. Ό,τι χρειαζόταν, ό,τι έπρεπε να γίνει από την ανθρώπινη πλευρά, γινόταν, ώστε να αποδεχθεί στη συνέχεια ο Θεός αυτόν που επρόκειτο να βαπτιστεί, και όντως να τον βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και όχι απλώς μέσα στο νερό· μέσα στο νερό βέβαια, αλλά εν Πνεύματι Αγίω.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_01.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Και ο άγιος Συμεών δεν αρκείται σε κάποια εξωτερικά, όπως έκαναν πολλοί τότε, όπως κάνουμε κι εμείς σήμερα· απλώς πιστεύουμε κάποια πράγματα και κάνουμε το τυπικό μέρος και νομίζουμε ότι τελείωσε. Δεν μπορούσε αυτό το πράγμα να το σηκώσει και γι’ αυτό έγραφε και μιλούσε προς εκείνους που τα έβαζαν μαζί του, και οι οποίοι ενεργούσαν έτσι, επειδή ο άγιος δεν αρκείτο στο να πιστεύει απλώς θεωρητικά. «Όχι», έλεγε, «δεν αρκεί απλώς το να πιστεύουμε. Η ψυχή πρέπει να αναστηθεί, η ψυχή πρέπει να ζει, η ψυχή πρέπει να αισθάνεται αυτό που δίνει ο Θεός». Και γι’ αυτό, λοιπόν, όταν ομιλεί για δεύτερο βάπτισμα, δεν εννοεί απλώς το να πάει να εξομολογηθεί κανείς, αλλά εννοεί τη μετάνοια που πρέπει να έχουμε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εάν τα δούμε σήμερα καλά τα πράγματα, δεν ξέρω πόσοι έχουμε μετάνοια. Άλλο είναι να κάνεις απλώς κάποιες πράξεις που γίνονται εύκολα, και άλλο είναι μέσα βαθιά στην ψυχή να έρθει η μετάνοια. Άμα έρθει η μετάνοια – προσέξτε – δεν αμαρτάνει μετά ο άνθρωπος. Εάν αμαρτάνει ο άνθρωπος, σημαίνει ότι δεν έχει μετανοήσει, και θέλει να τα κουκουλώσει τα πράγματα. Όταν έρθει μετάνοια στην ψυχή, σταματάει μετά η αμαρτία.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου, “Θέλεις να αγιάσεις;”, Οκτώβριος, Πανόραμα Θεσσαλονίκης, 2018, σελ. 158.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.koinoniaorthodoxias.org/pnemvatiki-zwi/to-deytero-vaftisma/">https://www.koinoniaorthodoxias.org/pnemvatiki-zwi/to-deytero-vaftisma/</a></div>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-28534855604524581602024-03-25T18:30:00.001+02:002024-03-25T18:30:00.137+02:00Απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων στα σχολεία; – Για πολλούς, δεν αρκεί μόνο αυτό<div style="text-align: justify;"><i><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Zwg7lAhOsRUPBcY3B5X88i4vWI5XzrW3zrpwJ3MseE_z1_iB1TWhwJDDSKmLwve824MvWg-ZDQaz40E3crBBYElGm0YpdsuHYczP8kTagug9saJ05ttA1sNpBarNe-KmfoslmUaZq86iKKgu2Qp_4CZzPdGQlxA4R44Rnm_mpX4GOmDLPTSeVKo8wzE/s2000/shutterstock.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1493" data-original-width="2000" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0Zwg7lAhOsRUPBcY3B5X88i4vWI5XzrW3zrpwJ3MseE_z1_iB1TWhwJDDSKmLwve824MvWg-ZDQaz40E3crBBYElGm0YpdsuHYczP8kTagug9saJ05ttA1sNpBarNe-KmfoslmUaZq86iKKgu2Qp_4CZzPdGQlxA4R44Rnm_mpX4GOmDLPTSeVKo8wzE/s320/shutterstock.jpg" width="320" /></a></div>Η Βρετανία μπαίνει στη λίστα των χωρών που απαγορεύουν τα κινητά στις σχολικές τάξεις, όμως ο προβληματισμός περισσεύει εν γένει για την άκριτη χρήση της τεχνολογίας από ανηλίκους</b></i></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Verdana;">Πριν προλάβει να ολοκληρώσει την πρώτη πρόταση, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ρίσι Σούνακ, αναγκάζεται να σταματήσει από το κινητό του, που χτυπά.</span></div><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Απορρίπτει την κλήση και συνεχίζει. Όμως με το που πάει να μιλήσει, το smartphone του χτυπά ξανά. Και ξανά.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Καταφέρνει τελικά να ολοκληρώσει την φράση του, αφού κλείσει τη συσκευή, αφήνοντάς την στο πλάι.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Δεν είναι μια ιστορία από τα βρετανικά παραπολιτικά, αλλά το σενάριο ενός βίντεο που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο πλαίσιο καμπάνιας της Ντάουνινγκ Στριτ.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><blockquote style="border-color: currentcolor currentcolor currentcolor rgb(202, 218, 231); border-image: none; border-style: none none none solid; border-width: 0px 0px 0px 3px; color: #666666; font-family: Arial, Verdana; font-style: italic; margin: 1.5em; overflow: hidden; padding: 0px 0px 0px 9px; quotes: "" ""; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><p style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Στο επίκεντρο είναι τα προβλήματα που προκαλούν τα κινητά τηλέφωνα στην καθημερινή ζωή, και δη των ανηλίκων.</p></blockquote><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Υπό αυτό το πρίσμα, η βρετανική κυβέρνηση έγινε η τελευταία προσθήκη στη λίστα των χωρών που κινούνται προς την απαγόρευση των smartphones στα σχολεία.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span id="more-20846" style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Με τον τρόπο επιβολής να έγκειται ανά εκπαιδευτικό ίδρυμα, οι γενικές κατευθυντήριες είναι τα κινητά να απαγορεύονται καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής ημέρας, συμπεριλαμβανομένων των διαλειμμάτων.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Μπορεί να παραδίδονται από τους μαθητές στην είσοδο και να παραλαμβάνονται κατά το σχόλασμα. Να τα φυλάσσουν σε ερμάρια ή απενεργοποιημένα στις τσάντες τους.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Όμως η εφαρμογή αυτών των μέτρων φαντάζει δύσκολη σε μια χώρα, όπου ακόμη και τα 12χρονα είναι πια κάτοχοι smartphones, σε ποσοστό 97%.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Ολοένα και περισσότεροι γονείς ωστόσο στην Αγγλία έχουν αρχίσει να συντάσσονται με τις απαγορεύσεις.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Με ιδρύτριες μια δημοσιογράφο και μια ψυχολόγο, έχει αρχίσει εδώ και λίγες ημέρες μια εκστρατεία υπό τον τίτλο <a href="https://smartphonefreechildhood.co.uk/" rel="noopener" style="border: 0px; color: #bc3a38; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" target="_blank">«Smartphone Free Childhood»</a>, ελληνιστί «Παιδική ηλικία ελεύθερη από τα έξυπνα κινητά».</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Οι συμμετέχοντες ανήσυχοι γονείς ανέρχονται ήδη σε χιλιάδες, οργανωμένοι σε ομάδες WhatsApp ανά περιοχή.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">«Όταν τα παιδιά άρχισαν να παίρνουν κινητά στα χέρια τους, δεν υπήρχε έρευνα για τον αντίκτυπό τους», αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Τώρα -επισημαίνουν- υπάρχει.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Και τα ευρήματα είναι συντριπτικά.</p><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </div><div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="border: 0px; display: flex; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 10px 0px; max-width: 500px; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 498px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1759594129955180883" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1759594129955180883&lang=el&origin=https%3A%2F%2Falopsis.gr%2F%25ce%25b1%25cf%2580%25ce%25b1%25ce%25b3%25cf%258c%25cf%2581%25ce%25b5%25cf%2585%25cf%2583%25ce%25b7-%25cf%2584%25cf%2589%25ce%25bd-%25ce%25ba%25ce%25b9%25ce%25bd%25ce%25b7%25cf%2584%25cf%258e%25ce%25bd-%25cf%2584%25ce%25b7%25ce%25bb%25ce%25b5%25cf%2586%25cf%258e%25ce%25bd%25cf%2589%25ce%25bd-%25cf%2583%25cf%2584%25ce%25b1%2F&sessionId=45c79080f1f23ecfba9cac2f5c2be521a56f33fa&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=500px" style="border-style: none; border-width: 0px; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-style: inherit; height: 773px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 498px;" title="X Post"></iframe></div><p style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></p></div><div style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </div><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><strong>Ευρωπαϊκοί «πειραματισμοί»</strong></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Η χρήση smartphones χωρίς μέτρο και επίβλεψη μπορεί να γίνει εξαιρετικά εθιστική.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Εκθέτει ανήλικους σε ακατάλληλο και επιβλαβές περιεχόμενο. Συνδέεται επίσης με την αύξηση των πιθανοτήτων εμφάνισης ψυχικής ασθένειας, τον εκφοβισμό -σχολικό και μη- έως τη μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Όχι τυχαία έχουν αρχίσει να δημιουργούνται και σε άλλες χώρες ομάδες, όπως η βρετανική «Smartphone Free Childhood», που ζητούν τη λήψη μέτρων.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Τάσσονται υπέρ της χρήσης απλών κινητών από ανήλικους, με δυνατότητα κλήσεων, αποστολής sms και λήψης χρήσιμων εφαρμογών, όχι όμως των social media.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Τάσσονται υπέρ της απαγόρευσης της πρόσβασης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έως το 16ο έτος ηλικίας.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Αντιμέτωποι με τις αντιδράσεις των παιδιών -που γεννήθηκαν σε ψηφιακό περιβάλλον και δεν μπορούν καν να διανοηθούν ότι υπήρχε ζωή χωρίς Ίντερνετ- οι γονείς προσπαθούν να συντονίσουν τη δράση τους με σχολικούς φορείς και ενώσεις διδασκάλων.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">«Τελικά θέλουμε να ασκήσουμε πίεση στην κυβέρνηση και στις εταιρείες τεχνολογίας για να μας βοηθήσουν να προστατεύσουμε τα παιδιά μας», αναφέρει στην ιστοσελίδα της η «Smartphone Free Childhood».</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Προσώρας, η βρετανική κυβέρνηση διαμηνύει ότι θ’ αρκεστεί στον νόμο που ψηφίστηκε πέρυσι για την ασφάλεια στο Διαδίκτυο.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Επιφυλάσσεται πάντως για τη λήψη πρόσθετων μέτρων.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Δεν είναι φυσικά η μόνη.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Στη Γαλλία για παράδειγμα έχει απαγορευτεί από το 2018 η χρήση smartphone σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια -αν και οι μαθητές μπορούν να έχουν τις συσκευές στις σχολικές τους τσάντες.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Η Φινλανδία απαγόρευσε επίσης προ μηνών τα κινητά τηλέφωνα στα σχολεία.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Ανάλογα μέτρα για κινητά, αλλά και για τάμπλετ προωθούνται στη στη Σουηδία, και τέθηκαν σε πιλοτική εφαρμογή από την αρχή του έτους στην Ολλανδία για τις ηλεκτρονικές συσκευές εν γένει, με ορισμένες εξαιρέσεις.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Κατά τη διάρκεια μαθημάτων ψηφιακών δεξιοτήτων, για ιατρικούς λόγους ή για άτομα με αναπηρίες.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" class="instagram-media instagram-media-rendered" data-instgrm-payload-id="instagram-media-payload-0" data-mce-fragment="1" frameborder="0" height="942" id="instagram-embed-0" scrolling="no" src="https://www.instagram.com/p/C3j0EG-orgs/embed/captioned/?cr=1&v=14&wp=540&rd=https%3A%2F%2Fwww.in.gr&rp=%2F2024%2F03%2F17%2Fstories%2Fapagoreysi-ton-kiniton-tilefonon-sta-sxoleia-gia-pollous-den-arkei-mono-ayto%2F#%7B%22ci%22%3A0%2C%22os%22%3A1190%2C%22ls%22%3A181%2C%22le%22%3A1169%7D" style="border-style: none; border-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></iframe></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><strong>Απαγορεύσεις και περιορισμοί</strong></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Το φαινόμενο προφανώς και δεν είναι μόνο ευρωπαϊκό.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Στις ΗΠΑ, τον δρόμο των απαγορεύσεων δια νόμου σε πολιτειακό επίπεδο άνοιξε πέρυσι η Φλόριντα.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Αφορούν στη χρήση κινητών τηλεφώνων κατά τη διάρκεια του μαθήματος στα δημόσια σχολεία, αλλά και στην πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέσω των δικτύων ελεύθερου Wi-Fi.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Η Οκλαχόμα, το Βερμόντ και το Κάνσας υιοθέτησαν επίσης μέτρα για «σχολεία χωρίς κινητά».</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Συνολικά, σε εθνικό επίπεδο, το 77% των δημόσιων σχολείων στις ΗΠΑ αναφέρουν ότι ακολουθούν ανάλογη πολτική.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Όμως από τα λόγια έως την πράξη φαίνεται ότι υπάρχει πολύς δρόμος…</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Πρόσφατη <a href="https://www.commonsensemedia.org/sites/default/files/research/report/2023-cs-smartphone-research-report_final-for-web.pdf" rel="noopener" style="border: 0px; color: #bc3a38; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" target="_blank">μελέτη</a> έδειξε ότι το 97% των μαθητών συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τα κινητά τηλέφωνά τους κατά τη διάρκεια των σχολικών ωρών.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Σε απάντηση, έχουν συγκροτηθεί ομάδες όπως το <a href="https://phonefreeschoolsmovement.org/" rel="noopener" style="border: 0px; color: #bc3a38; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" target="_blank">«Κίνημα Σχολεία Χωρίς Κινητά Τηλέφωνα»</a>, που ασκούν πιέσεις για αυστηρή τήρηση των απαγορεύσεων στα σχολεία.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Στη δε Γερουσία προωθείται με διακομματική στήριξη νομοσχέδιο για τη διεξαγωγή ομοσπονδιακής μελέτης για τις επιπτώσεις που έχει η χρήση κινητών τηλεφώνων στην ψυχική υγεία και στη σχολική επίδοση των μαθητών.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Άλλες χώρες έχουν επίσης λάβει μέτρα.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Η Κίνα έχει θέσει περιορισμούς στον χρόνο που αφιερώνουν παιδιά κάτω των 8 ετών στο Διαδίκτυο σε ημερήσια βάση.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Συνολικά, περίπου 1 στις 7 χώρες έχουν απαγορεύσει τη χρήση smartphones στο σχολείο, ενώ μόλις προ μηνών η UNESCO κάλεσε σε παγκόσμια εφαρμογή του μέτρου.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">«Η ψηφιακή επανάσταση ενέχει ανυπολόγιστες δυνατότητες», τόνισε χαρακτηριστικά η γενική διευθύντρια της Εκπαιδευτικής Επιστημονικής και Πολιτιστικής Οργάνωσης των Ηνωμένων Εθνών, Οντρέι Αζουλέ.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">«Όμως, όπως ακριβώς έχουν εκφραστεί προειδοποιήσεις για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να εντάσσεται σε κανόνες στην κοινωνία», προσέθεσε, «ανάλογη προσοχή πρέπει να δοθεί στον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται στην εκπαίδευση».</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"></p><div class="wp-caption aligncenter" id="attachment_20848" style="background-color: #f3f3f3; border-radius: 3px; border: 1px solid rgb(221, 221, 221); clear: both; font-family: Arial, Verdana; margin: 10px auto; max-width: 100%; padding: 4px 0px 0px; text-align: center; vertical-align: baseline; width: 1034px;"><a href="https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2024/03/paidi_tablet.jpg" style="border: 0px; color: #bc3a38; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><img alt="" aria-describedby="caption-attachment-20848" class="size-full wp-image-20848" height="682" loading="lazy" sizes="(max-width: 1024px) 100vw, 1024px" src="https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2024/03/paidi_tablet.jpg" srcset="https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2024/03/paidi_tablet.jpg 1024w, https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2024/03/paidi_tablet-300x200.jpg 300w, https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2024/03/paidi_tablet-768x512.jpg 768w" style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; height: auto; margin: 0px; max-width: 680px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" width="1024" /></a><p class="wp-caption-text" id="caption-attachment-20848" style="border: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; line-height: 17px; margin: 0px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px 4px 5px; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">H ψηφιακή τεχνολογία, συμπεριλαμβανομένης της τεχνητής νοημοσύνης, αποτελεί εργαλείο και όχι προτεραιότητα στο «ανθρωποκεντρικό όραμα» για την εκπαίδευση, προειδοποιεί η UNESCO (Photo: Shutterstock)</em></p></div><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><strong>Μέτρον άριστον</strong></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">«Στο σπίτι, θέτουμε περιορισμούς στο πόση τεχνολογία θα χρησιμοποιούν τα παιδιά μας», είχε δηλώσει ο αείμνηστος <a href="https://www.nytimes.com/2014/09/11/fashion/steve-jobs-apple-was-a-low-tech-parent.html" rel="noopener" style="border: 0px; color: #bc3a38; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" target="_blank">Στιβ Τζομπς</a>, συνιδρυτής του τεχνολογικού κολοσσού της Apple.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Ο ιδρυτής της Microsoft, <a href="https://www.nytimes.com/2018/10/26/style/phones-children-silicon-valley.html" rel="noopener" style="border: 0px; color: #bc3a38; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;" target="_blank">Μπιλ Γκέιτς</a>, δεν επέτρεπε στα παιδιά του να χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα μέχρι την εφηβεία.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Ενώ «τα σχολεία σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να εισάγουν υπολογιστές, τάμπλετ, διαδραστικούς πίνακες και άλλα τεχνολογικά θαύματα», ανέφερε το 2019 έρευνα η El Pais, στο Waldorf School of the Peninsula, ένα ιδιωτικό σχολείο στην Καλιφόρνια, όπου φοιτούν τα παιδιά στελεχών της Apple, της Google και άλλων τεχνολογικών γιγάντων «δεν μπαίνει οθόνη μέχρι να φτάσουν στο γυμνάσιο»…</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">«Η δημιουργικότητα είναι κατά βάση ανθρώπινη. Αν βάλεις ένα μικρό παιδί μπροστά σε μια οθόνη, περιορίζονται οι κινητικές δεξιότητες του, η ικανότητά του να συγκεντρώνεται», επεσήμανε τότε ο Πιερ Λοράν, μηχανικός υπολογιστών και πρόεδρος του ΔΣ του σχολείου.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">«Δεν υπάρχουν πολλά δεδομένα επ’ αυτού», τόνισε προ πενταετίας. «Θα έχουμε τις απαντήσεις σε 15 χρόνια, όταν αυτά τα παιδιά θα είναι ενήλικες. Θέλουμε όμως να το ρισκάρουμε;» έθετε ρητορικά το ερώτημα.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Εν έτει 2024, ο προβληματισμός παραμένει.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μεταστροφή της Σουηδίας, από την υπερ-ψηφιοποίηση, σε πιο παραδοσιακούς τρόπους εκπαίδευσης, λόγω κακών σχολικών επιδόσεων.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Η σκανδιναβική χώρα δεν είναι η μόνη.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Στα ισπανικά σχολεία υπάρχει επίσης ζήτηση για επιστροφή στο χαρτί, παρατηρεί η Ισαβέλ Ντανς, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα και ερευνήτρια σε θέματα ψηφιακής εκπαίδευσης.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">Παρά τις επενδύσεις σε ψηφιακά εργαλεία τα τελευταία χρόνια, επισημαίνει, πολλά εκπαιδευτικά προβλήματα δεν έχουν βελτιωθεί.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">«Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να εξαλείψουμε την τεχνολογία από τις τάξεις», υπογραμμίζει.</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">«Πρέπει να διδασκόμαστε στη χρήση της, να επενδύουμε στην ηθική και στην ψηφιακή ασφάλεια».</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">«Γιατί η τεχνολογία είναι παντού. Και ό,τι δεν διδάσκεται στο σχολείο, τα παιδιά θα το μάθουν εκτός αυτού».</p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"> </p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">(Πηγή: <a href="https://www.in.gr/2024/03/17/stories/apagoreysi-ton-kiniton-tilefonon-sta-sxoleia-gia-pollous-den-arkei-mono-ayto/" style="border: 0px; color: #bc3a38; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">in.gr</a>)</em></p><p style="border: 0px; font-family: Arial, Verdana; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><em style="border: 0px; font-family: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://alopsis.gr/%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%b3%cf%8c%cf%81%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b7%cf%84%cf%8e%ce%bd-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%86%cf%8e%ce%bd%cf%89%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%b1/">https://alopsis.gr</a></em></p><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-82256097188515277572024-03-25T17:30:00.001+02:002024-03-25T17:30:00.148+02:00Η Ευρώπη διώχνει τον Χριστό με κάθε τρόπο, Άγιος Νικόλαος Αχρίδος <div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img height="291" src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2024/03/Saint-Nikolai-Velimirovich3-edited_e.jpg" width="425" /></div></div><div style="text-align: justify;">Ο Χριστός με τη διδασκαλία του συνέβαλε στην πρόοδο της Ευρώπης; Η Ευρώπη ευχαρίστησε τον Χριστό;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αδελφοί μου, αυτά τα ερωτήματα μπορούν να αποτελέσουν θέμα μελέτης και διδαχής. Τι πρόσφερε ο Χριστός στην Ευρώπη; Οι ευρωπαίοι ανέμεναν πολλά από τον Χριστό και Αυτός τους έδωσε περισσότερα από όσα εκείνοι περίμεναν. Τους πρόσφερε τα πάντα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Χριστός απάλλαξε την Ευρώπη από τον σκοταδισμό της αθεΐας και τη μωρία της ειδωλολατρίας. Αυτή η φράση είναι σημαντική για όποιον μπορεί να καταλάβει τι είναι ειδωλολατρία και τι είναι αθεΐα. Για όποιον δεν μπορεί να την κατανοήσει, θα την εξηγήσω περισσότερο.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_04.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο καιρός της αθεΐας και της ειδωλολατρίας στην Ευρώπη ήταν μία περίοδος σκοταδισμού. Μια κατάσταση παρόμοια μ’ αυτήν που υπάρχει στις μαύρες φυλές που ζουν στην Αφρική.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αθεΐα και ειδωλολατρία σήμαινε: θεολογία δίχως τον αληθινό Θεό, γάμοι χωρίς ηθική και κοινωνία δίχως ευσπλαχνία για τον συνάνθρωπο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Με μια λέξη αθεΐα και ειδωλολατρία σήμαινε ζωή χωρίς ουσία και θάνατο χωρίς ελπίδα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Παράλληλα υπήρχε συνεχής φόβος για θεούς τρομακτικούς, των οποίων τον θυμό προσπαθούσαν να κατευνάζουν με αιματηρές θυσίες, είτε ζώων είτε ανθρώπων. Σκοτάδι και μωρία επικρατούσε στις φτωχές χωριάτικες καλύβες, αλλά και στον περίβολο των παλατιών. Ο σατανάς κυριαρχούσε στην Ευρώπη μέχρι ο Χριστός να εμφανιστεί. Όλοι οι ευρωπαίοι ήταν άρρωστοι στην ψυχή και στο σώμα, όπως οι λεπροί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όταν λοιπόν ο Χριστός εμφανίστηκε σ’ αυτό το ευρωπαϊκό νοσοκομείο και τρελοκομείο, μίλησε στην Ευρώπη με τον ίδιο τρόπο που μίλησε σ’ εκείνη τη γυναίκα την άρρωστη για δεκαοχτώ χρόνια από δαιμονικό πνεύμα. Ήταν κυρτωμένη και δεν μπορούσε να ισιώσει το σώμα της. Όταν την είδε ο Ιησούς, της φώναξε και της είπε: «Ευρώπη, απαλλάσσεσαι από την αρρώστια σου». Έτσι μεμιάς η Ευρώπη, όπως η γυναίκα, ορθώθηκε, συνήλθε, διαφωτίστηκε, εξαγνίστηκε, εκπολιτίστηκε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Ευρώπη σαν τον φυλακισμένο, που ξαφνικά ανοίγει ένα παράθυρο στο κελί του, φωτίστηκε. Ο Χριστός έδωσε την εξουσία στους βαπτισμένους λαούς της να βαπτίζουν και άλλους σ’ όλη τη γη. Τους έδωσε την εξουσία, αφού ήταν αγιασμένοι από Αυτόν, να αγιάζουν άλλους, και αφού φωτίστηκαν, να φωτίζουν τους υπόλοιπους αδελφούς τους. Να λοιπόν, αυτό το θαύμα των θαυμάτων έκανε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός στην Ευρώπη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_04.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στο δεύτερο ερώτημα, με ποιο τρόπο η Ευρώπη ευχαρίστησε τον Χριστό, η απάντηση είναι πως δεν τον ευχαρίστησε με φως, αλλά με σκοτάδι. Τον ευχαρίστησε με θλίψη αντί χαρά. Τον ευχαρίστησε όπως οι Γαδαρηνοί, τους οποίους ο Χριστός ελευθέρωσε από τη δαιμονική λεγεώνα και εκείνοι Τον παρακάλεσαν να φύγει από κοντά τους. Και Εκείνος έφυγε χωρίς να πει μια λέξη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κατάρα έμεινε σ’ αυτή την περιοχή. Η περιοχή των Γαδαρηνών, που κάποτε ήταν εύφορη και πλούσια, σήμερα είναι μία γκρίζα καταραμένη έρημος. Οι Γαδαρηνοί παρακάλεσαν τον Χριστό να φύγει από κοντά τους, ενώ οι Ευρωπαίοι δεν τον παρακαλούν να φύγει, αλλά τον διώχνουν με κάθε τρόπο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τον διώχνουν από τα σχολεία, τις εφημερίδες, τα περιοδικά, από την πολιτική, τα φιλμ, την επιστήμη και από την επηρμένη κουλτούρα τους. Τον διώχνουν με τις σκέψεις, με τα λόγια τους και με τα έργα τους, ένας-ένας και όλοι μαζί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αν η περιοχή των Γαδαρηνών, που από ανοησία οι κάτοικοί της παρακάλεσαν τον Χριστό να φύγει, είχε τέτοια κατάληξη, τι θα συμβεί στην Ευρώπη, η οποία δεν τον παρακαλεί, αλλά τον διώχνει από κακία; Τι θα συμβεί στην Ευρώπη;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τι θα συμβεί στην Ευρώπη που εγκατέλειψε τον Χριστό και επέστρεψε στον παλαιό, σκοτεινό και μωρό παγανισμό;</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η απάντηση στο ερώτημα, τι θα συμβεί στην Ευρώπη που αρνείται τον Χριστό, υπάρχει έμμεσα στο Ευαγγέλιο. Θα συμβεί το ίδιο που συνέβη στην Καπερναούμ, που ήταν πόλη με μεγάλο πολιτισμό, πλούσια, οργανωμένη, χαρούμενη, περήφανη για την ακμή της. Ο Χριστός σφράγισε την πορεία της με τα παρακάτω λόγια: «Και εσύ, Καπερναούμ, που υψώθηκες ως τα ουράνια, θα κατεβείς στα τρίσβαθα του Άδη. Πλην σε βεβαιώνω πως ο Θεός την ημέρα της κρίσεως θα δείξει μεγαλύτερη επιείκεια για τα Σόδομα παρά για σένα» (Ματθ. 11:23).</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_04.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αδελφοί μου, αν στην Ινδία και την Κίνα συνέβαιναν τόσα πολλά και μεγάλα θαύματα όπως συνέβησαν στην Ευρώπη εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, από παλιά θα μετάνοιωναν οι κάτοικοί της και θα γίνονταν χριστιανοί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στενοχωριέμαι για την Ευρώπη, γιατί θα καταστραφεί όπως η Καπερναούμ. Οι περήφανοι πύργοι της θα γκρεμιστούν, θα καταστραφούν, και οι λεωφόροι της θα μετατραπούν σε τόπους που θα φυτρώσουν θάμνοι με αγκάθια, όπου θα κάνουν τη φωλιά τους τα φίδια. Στον τόπο που τώρα ακούγονται φωνές εναντίον του Χριστού, θα ακούγονται κραυγές από κουκουβάγιες και ουρλιαχτά από τσακάλια.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τη στιγμή που η Ευρώπη νόμισε για τον εαυτό της πως εκπολιτίστηκε, τότε ήταν και που αγρίεψε. Τη στιγμή που νόμισε πως τα ήξερε όλα, τότε ήταν και που παραφρόνησε. Τη στιγμή που νόμισε πως απέκτησε μεγάλη δύναμη, τότε ήταν και που έχασε όλη της τη δύναμη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ορίστε, αδελφοί μου, το αντικείμενο μελέτης και διδαχής.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δοξάστε τον Χριστό, τον Θεό, για να σας δοξάσει και αυτός στη βασιλεία των ουρανών. Αμήν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος, Μέσα από το παράθυρο της φυλακής. Μηνύματα στο λαό. Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”, Θεσσαλονίκη 2012, σ. 105.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/i-eyropi-dioxnei-ton-xristo-me-kathe-tropo/">https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/i-eyropi-dioxnei-ton-xristo-me-kathe-tropo/</a></div><a href="https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/i-eyropi-dioxnei-ton-xristo-me-kathe-tropo/"><span class="”fullpost”"></span></a>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-12168182455608319172024-03-25T17:00:00.000+02:002024-03-25T17:00:00.157+02:00Αγάπη και σεβασμός σε κάθε άνθρωπο<div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img height="247" src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2024/03/agapi-kai-sevasmos-ston-kathe-anthropo.png" width="361" /></div></div><div style="text-align: justify;"><b>Αρχιμανδρίτης Δωρόθεος Τζεβελέκας (†) </b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«ίνα μη τον αδελφόν μου σκανδαλίσω»</div><div style="text-align: justify;">(Απόστολος Κυριακής Απόκρεω)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στις διανθρώπινες σχέσεις η αρμονία επέρχεται με την εν Χριστώ αγάπη. Χρειάζεται όμως διάκριση. Η αγάπη προϋποθέτει σεβασμό στις ιδιαιτερότητες κάθε ανθρώπινου προσώπου. Ο Θεός εξειδικεύει την πρόνοιά του σε κάθε άνθρωπο. Σέβεται το πλάσμα του. Πολύ περισσότερο εμείς πρέπει να προσωποποιούμε την έκφραση της αγάπης που είναι, τελικά, η εν Χριστώ ζωή.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όταν το Άγιο Πνεύμα επισκέπτεται έναν Άγιο, του χορηγεί την χάρη σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία του. Ο Άγιος εκφράζεται εν Αγίω Πνεύματι ανάλογα με την μόρφωσή του, το επίπεδο της επιστημοσύνης του, τις κάθε είδους καταβολές του. Βλέπετε, ο Θεός στην παρέμβασή του δεν ισοπεδώνει την μοναδικότητα κάθε ανθρώπου και με τον τρόπο αυτό δίνει ανυπολόγιστη αξία σε κάθε ανθρώπινο πρόσωπο. Ο Θεός γνωρίζει τις ατέλειες καθενός μας και έχει ένα σχέδιο εξατομικευμένο για την σωτηρία μας και το εφαρμόζει με άπειρη υπομονή, τρυφερότητα, σεβασμό και αγάπη.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στην περίπτωση των Πρωτοπλάστων τους ρώτησε, αν και ήξερε: «απ’ αυτού έφαγες;» (Γεν. 3:11), «τι τούτο εποίησας;» (Γεν. 3:13). Στον Κάιν είπε: «πού εστιν Άβελ ο αδελφός σου;» (Γεν. 4:9), στον Απόστολο Παύλο είπε: «Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις;» (Πρξ. 9:4). Στον καθένα μας λέγει όπως στον Απόστολο Πέτρο: «φιλείς με;» δηλαδή, «με αγαπάς;». Δεν ζητάει ο άπειρος Θεός παρά την αγάπη μας. Του κλείνουμε την πόρτα και τον βγάζουμε έξω από την ζωή μας με την αμαρτία μας, αλλά όταν μετά από ώρες ξανανοίγουμε, είναι εκεί και μας περιμένει. Τον προδίδουμε και μας λέγει: «φιλείς με;».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Εμείς οι άνθρωποι έχουμε κυρίαρχη την αγάπη του εαυτού μας μέσα μας και αυτό μας οδηγεί σε λάθος συμπεριφορές, στην έλλειψη αγάπης, στην αμαρτία. Κατά τον Απόστολο Παύλο οδηγούμαστε στην ειδωλολατρία, που είναι η δουλεία μας στα κτίσματα και την αδηφάγο πλεονεξία μας. Απόδειξη μιας ψυχής που αγαπά είναι η μακροθυμία, η τρυφερότητα, ο σεβασμός, η υπομονή. Αρετές που μας ζητείται να πιστοποιήσουμε στον πνευματικό αγώνα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που, συν Θεώ, ετοιμαζόμαστε να διανύσουμε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Απόστολος Παύλος συμβουλεύει του Κορινθίους να προσέχουν να μην σκανδαλίζουν τους αδύναμους με αφορμή τα κρέατα που επωλούντο στην αγορά προερχόμενα από θυσίες. Λέγει ότι, εφόσον δεν υπάρχει άλλος Θεός από την Αγία Τριάδα, τα κρέατα δεν μολύνονται. Αν όμως, λέγει, τρώγοντάς τα γίνω αφορμή να σκανδαλισθεί κάποιος αδελφός «ου μη φάγω κρέα εις τον αιώνα».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_02.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Υπάρχει και πιο λεπτή διάκριση στην επίδρασή μας στους άλλους. Γράφει ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: «Τίποτα το κακό να μη σκεπτόμαστε για τους άλλους. Κι ένα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Να έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη· αυτά να μεταδίδομε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">» Να προσέχομε να μην αγανακτούμε για τους ανθρώπους που μας βλάπτουν· μόνο να προσευχόμαστε γι’ αυτούς με αγάπη. Ό,τι κι αν κάνει ο συνάνθρωπος μας, ποτέ να μη σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν. Πάντοτε να ευχόμαστε αγαπητικά. Πάντοτε να σκεπτόμαστε το καλό. Δεν πρέπει ποτέ να σκεπτόμαστε για έναν άλλο ότι θα του δώσει ο Θεός κάποιο κακό ή ότι θα τον τιμωρήσει για το αμάρτημά του. Αυτός ο λογισμός φέρνει πολύ μεγάλο κακό, χωρίς εμείς να το αντιλαμβανόμαστε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">» Πολλές φορές αγανακτούμε και λέμε στον άλλο: “Δεν φοβάσαι την δικαιοσύνη του Θεού, δεν φοβάσαι μη σε τιμωρήσει;”. Άλλη φορά πάλι λέμε: “Ο Θεός, δεν μπορεί, θα σε τιμωρήσει γι’ αυτό που έκανες” ή “Θεέ μου, μην κάνεις κακό σ’ αυτόν τον άνθρωπο γι’ αυτό που μου έκανε” ή “Να μην πάθει αυτό το πράγμα ο τάδε”.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">» Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, έχομε βαθιά μέσα μας την επιθυμία να τιμωρηθεί ο άλλος. Αντί, όμως να ομολογήσομε τον θυμό μας για το σφάλμα του, παρουσιάζομε με άλλον τρόπο την αγανάκτησή μας και, δήθεν, παρακαλούμε τον Θεό γι’ αυτόν. Έτσι, όμως, στην πραγματικότητα καταριόμαστε τον αδελφό. Κι αν, αντί να προσευχόμαστε, λέμε, “να το βρεις απ’ τον Θεό, να σε πληρώσει ο Θεός για το κακό που μου έκανες”, και τότε πάλι ευχόμαστε να τον τιμωρήσει ο Θεός. Ακόμη και όταν λέμε, “ας είναι, βλέπει ο Θεός”, η διάθεση της ψυχής μας ενεργεί κατά ένα μυστηριώδη τρόπο, επηρεάζει την ψυχή του συνανθρώπου μας και αυτός παθαίνει κακό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">» Δεν προκαλεί ο Θεός το κακό αλλά η κακία των ανθρώπων. Δεν τιμωρεί ο Θεός, αλλά η δική μας κακή διάθεση μεταδίδεται στην ψυχή του άλλου μυστηριωδώς και κάνει το κακό. Ο Χριστός ποτέ δεν θέλει το κακό. Αντίθετα παραγγέλλει: “Ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς”…».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.koinoniaorthodoxias.org/wp-content/uploads/2023/10/deco_tiny_02.png" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Υπάρχουν, λοιπόν, πολλοί τρόποι προκειμένου να επιδράσουμε ευεργετικά στην ψυχή ενός συνανθρώπου μας αλλά και βάναυσα. Πρέπει να εργασθούμε στην κάθαρση της καρδιάς μας από κάθε πάθος, με βάση την ιερά εξομολόγηση και τις συμβουλές του πνευματικού μας. Η ορθόδοξη άσκηση, ιδιαίτερα στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ας γίνει αφετηρία ώστε «εκ της αγαθής καρδίας (μας) να εξέρχονται αγαθοί (μόνο) διαλογισμοί».</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Αρχιμανδρίτης Δωρόθεος Τζεβελέκας (†)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/agapi-kai-sevasmos-se-kathe-anthropo/">https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/agapi-kai-sevasmos-se-kathe-anthropo/</a></div><a href="https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/agapi-kai-sevasmos-se-kathe-anthropo/"><span class="”fullpost”"></span></a>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-81097470666488422792024-03-24T17:12:00.000+02:002024-03-24T17:12:15.592+02:00Στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)<p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglnM-A3SiYRW1PVhT2kPXSKd79xcoy6DjMeatMYgMxi-e0NX6JtPKYmag4a-ZPdTztRmiHV03831ZZMRrWm20BNcSb497WhZ2ejEl8NfwLsGpM3523rKXvRPFdI6wlt7YG36Jve2sq0ywHCm07JetMJCa33SfkhrFQtyCG2RL-_2tsxXE5TE1fKlyv/s389/PEF_56_The_Annunciation_300.jpg.webp" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="389" data-original-width="286" height="461" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglnM-A3SiYRW1PVhT2kPXSKd79xcoy6DjMeatMYgMxi-e0NX6JtPKYmag4a-ZPdTztRmiHV03831ZZMRrWm20BNcSb497WhZ2ejEl8NfwLsGpM3523rKXvRPFdI6wlt7YG36Jve2sq0ywHCm07JetMJCa33SfkhrFQtyCG2RL-_2tsxXE5TE1fKlyv/w339-h461/PEF_56_The_Annunciation_300.jpg.webp" width="339" /></a></span></div><span style="font-family: arial;">(Λουκ. α’ 24-38)</span><p></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὅπως ὁ ἥλιος καθρεφτίζεται στά καθαρά καί διαυγή νερά, ἔτσι κι ὁ οὐρανός στήν καθαρή κι ἁγνή καρδιά. Τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι πανταχοῦ παρόν κι ἀναπαύεται σέ πολλά σημεῖα τοῦ ἀχανοῦς σύμπαντος. Τό μέρος ἐκεῖνο ὅμως ὅπου ἀγαπάει κι ἐπιθυμεῖ περισσότερο ἀπ᾿ ὅλα νά κατοικεῖ, εἶναι <strong>ἡ ἁγνή καρδιά τοῦ ἀνθρώπου</strong>. Ἐκεῖ εἶναι τό πραγματικό Του ἐνδιαίτημα, ἡ κατοικία του. Ὅλοι οἱ ἄλλοι τόποι εἶναι ἁπλά τό ἐργαστήριό Του. Ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου δέ μένει ποτέ ἄδεια. Πάντα ὑπάρχει κάτι νά τήν καλύψει: ἡ καθαρότητά της. Κάποτε, γιά κάποιο διάστημα, <strong>τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου τή γέμιζε μόνο ὁ Θεός</strong>. Τότε ἡ καρδιά ἦταν καθρέφτης τοῦ κάλλους τοῦ Θεοῦ, ἕνας ὕμνος καί μιά δοξολογία γιά τό Θεό. Ὑπῆρχε ἕνας καιρός πού ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου βρισκόταν πραγματικά στά χέρια τοῦ Θεοῦ, ἀπαλλαγμένη ἀπό κίνδυνο. Ὅταν ὅμως ὁ ἄνθρωπος μέ τήν παραφροσύνη του πῆρε τά πράγματα στά δικά του χέρια, τήν καρδιά του τήν κυνήγησαν πολλά ἄγρια θηρία. Κι ἀπό τότε ξεκίνησε <strong>ἐσωτερικά μέν ἡ δουλεία τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς, ἐξωτερικά δέ αὐτό πού λέμε ἱστορία τοῦ κόσμου</strong>. Ἀδύναμος πιά νά κουμαντάρει τήν καρδιά του ὁ ἄνθρωπος ἀναζήτησε στήριξη στά ἔμψυχα ὄντα ἤ καί στά ἄψυχα πράγματα πού τόν περιέβαλαν. <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-family: arial;">Ὅ,τι κι ἄν βρῆκε ὁ ἄνθρωπος ὅμως γιά νά στηρίξει καί νά ἐνισχύσει τήν καρδιά του, ἀποδείχτηκε πώς αὐτό τήν τραυμάτιζε καί τήν πλήγωνε μόνο. Καϋμένη καρδιά τοῦ ἀνθρώπου! Αἰχμαλωτίστηκες ἀπό πολλά πράγματα πού δέν εἶχαν καμιά δικαιοδοσία σέ σένα, καμιά ἐξουσία πάνω σου. Βρέθηκες σάν τό μαργαριτάρι ἀνάμεσα σέ χοίρους. Πόσο σέ σκλήρυνε ἡ μακροχρόνια δουλεία, πόσο σέ σκότισε τό μαῦρο σκοτάδι ὅπου κινεῖσαι! Ὁ Θεός ὁ ἴδιος κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό γιά νά σ᾿ ἐλευθερώσει ἀπό τή δουλεία, νά σέ γλιτώσει ἀπό τό σκοτάδι, νά σέ θεραπεύσει ἀπό τή λέπρα τῆς ἁμαρτίας σου, νά σέ ἀναλάβει ξανά στά δικά Του χέρια! <strong>Ἡ ἔλευση τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο κι ἡ πορεία Του ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους εἶναι ἡ πιό θαυμαστή κι ἀνυπέρβλητη ἔνδειξη τῆς ἀγάπης Του γιά τόν ἄνθρωπο. Εἶναι ὁ εὐαγγελισμός, ἡ εὐχάριστη εἴδηση τῆς ὕψιστης χαρᾶς γιά τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς καί τό πιό ὀλέθριο γεγονός γιά τήν ἀκαθαρσία της</strong>.</span><p></p><span style="font-family: arial;"><div style="text-align: justify;">Τήν ἔλευση τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο θά τήν παρομοιάζαμε μέ τήν ἐμφάνιση πύρινου στύλου στά σκοτάδια τῆς ἀβύσσου. Ἡ εἴδηση γιά τήν ἔλευσή Του ξεκίνησε μέ ἕναν ἄγγελο καί μιά κόρη παρθένο, μιά συνομιλία πού ἔγινε ἀνάμεσα στήν οὐράνια καί τήν ἐπίγεια ἁγνότητα. Ὅταν ἡ ἀκάθαρτη καρδιά συναντιέται μέ μιάν ἄλλη, ἐπίσης ἀκάθαρτη, θά προκύψει σύγκρουση. Ὅταν ἡ ἀκάθαρτη καρδιά συναντιέται μέ μιάν ἄλλη, καθαρή καρδιά, πάλι θά ᾿χουμε σύγκρουση. Μόνο ὅταν ἡ καθαρή καρδιά συναντηθεῖ μέ μιάν ἄλλη καθαρή ἔχουμε χαρά, εἰρήνη καί εὐφροσύνη. <strong>Ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ εἶναι ὁ πρῶτος ἀγγελιοφόρος τῆς εὐχάριστης εἴδησης γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου</strong>. Τό θαυμαστό γεγονός τοῦ Θεοῦ γιά τή λύτρωση καί τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου δέ θά μποροῦσε νά συμβεί χωρίς νά φανεῖ ἡ θαυματουργή ἐνέργεια καί δύναμή Του. Ἡ πρώτη ἀπ᾿ ὅλους τούς ἀνθρώπους πού ἄκουσε τή σωτήρια αὐτή εἴδηση ἦταν <strong>ἡ πάναγνη Παρθένος</strong>. Καί τήν ἄκουσε μέ φόβο, μέ δέος. Ὁ οὐρανός καθρεφτιζόταν στήν ἁγνή καρδιά της ὅπως ὁ ἥλιος στά καθαρά καί διαυγή νερά. Στήν καρδιά της ὁ Κύριος καί Δημιουργός τοῦ νέου κόσμου καί ἀνακαινιστής τοῦ παλαιοῦ, ἐπρόκειτο νά γείρει τό κεφάλι Του καί <strong>νά δανειστεῖ σάρκα ἀπό τή σάρκα της</strong>.<span id="more-7750" style="border: 0px; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span><strong>Τό εὐαγγέλιο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ λέει</strong>: «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Μετά δέ τάς ἡμέρας ταύτας συνέλαβεν Ἐλισάβετ ἡ γυνή αὐτοῦ καί περιέκρυβεν ἑαυτήν μῆνας πέντε, λέγουσα ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὁ Κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τό ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις</span>» (Λουκ. Α΄ 24-25).</div></span><p></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Ποιές μέρες ἐννοεῖ ὁ εὐαγγελιστής;</strong> Τίς μέρες πού θά προηγοῦνταν τῆς μεγάλης μέρας πού θά γεννιοῦνταν ὁ Κύριος Ἰησοῦς. Ἡ μέρα πού θά ἐκπληροῦνταν ὅλες οἱ προφητεῖες, ὅταν θά φτάναμε στό πλήρωμα τοῦ χρόνου πού προφήτευσε ὁ Δανιήλ, τότε πού ἡ ἄρρωστη ἀνθρώπινη φύση στέναζε μαζί μέ τήν ἐπίσης ἄρρωστη δημιουργία, γιατί ἀνέμεναν τή σωτηρία ὄχι πιά ἀπό ἄνθρωπο ἤ ἀπό κάτι φυσικό, ἀλλά ἀπό τόν ἴδιο τό Θεό. Τότε λοιπόν, «μετά τάς ἡμέρας ταύτας», συλλαμβάνει ἡ Ἐλισάβετ, ἡ σύζυγος τοῦ Ζαχαρία.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Τί σχέση ἔχει ἡ στείρα Ἐλισάβετ μέ τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου;</strong> Ἡ Ἐλισάβετ σχετίζεται μέ τό σχέδιο τῆς σωτηρίας, ἐπειδή θά γεννοῦσε τόν Πρόδρομο τοῦ Σωτήρα μας, ἐκεῖνον πού θά προπορευτεῖ γιά νά ἀναγγείλει τήν ἔλευσή Του. Ἡ ἠλικιωμένη καί στείρα γυναίκα θά γεννοῦσε τόν κήρυκα τῆς σωτηρίας, ὄχι τό Σωτήρα. Εἶναι μιά πιστή εἰκόνα τοῦ παλιοῦ κόσμου πού ἦταν γερασμένος. Φαντάζει σάν τό ἀφυδατωμένο, γέρικο καί μαραμένο δέντρο, πού στάθηκε ὅμως ἱκανό θαυματουργικά γιά νά βγάλει φύλλα πού προοιωνίζουν τόν ἐρχομό τῆς ἄνοιξης, ἔστω κι ἄν τό ἴδιο δέν μπορεῖ νά καρποφορήσει.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Τάς ἡμέρας ταύτας</span>», ὅπως κι ὅλες τίς μέρες, ἡ στείρα γυναίκα ἔνιωθε ντροπή γιά τή στειρότητά της, ντροπιασμένη ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Τί νόημα εἶχε ὁ γάμος ἐφόσον τό ζευγάρι παρέμενε ἄτεκνο; Ἄν ὁ ἴδιος ὁ παράδεισος μπορεῖ νά γίνει τόπος πειρασμοῦ καί θλίψεων γιά τόν ἄτεκνο, τί νά ποῦμε γιά τή γῆ; Τό κάθε μέλος τοῦ ἄτεκνου ζευγαριοῦ ἀποδίδει τήν ντροπή στό ἄλλο. Τό καθένα τους φαίνεται στό ἄλλο σάν μιά καταπράσινη συκιά ἀλλά χωρίς σύκα. Στά βάθη τῆς ψυχῆς τους νιώθουν ἀπόβλητοι. Καί τό χειρότερο καί πιό πικρό γι᾿ αὐτούς –κάτι πού γίνεται καί σήμερα– εἶναι ὅτι κάποια στιγμή ὑποψιάζονται ὁ ἕνας τόν ἄλλο καί τόν κατηγορεῖ ἐνδόμυχα γιά λαγνεία καί ἀκαθαρσία. Ἀρχίζουν νά βλέπουν τό γάμο σάν νομιμοποίηση τῆς λαγνείας καί κυρίως μάλιστα ὅταν δέ γνωρίζουν τό Θεό καί δέ νιώθουν πάνω τους τό εὐεργετικό Του χέρι.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">***</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἔτσι τ᾿ ἄτεκνα ζευγάρια συνήθως δέν εἶναι μακρόβια κι ἡ χαρά τους εἶναι περιορισμένη. Τίποτα δέν εἶναι τόσο ἀπογοητευτικό στόν κόσμο ὅσο οἱ ἀνεκπλήρωτες ἐπιθυμίες, ἀκόμα κι ἄν ὅλα τ᾿ ἄλλα τά ᾿χουν πλούσια. Ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε</span>» (Γεν. α’ 28) εἶναι σάν ἕνα βουνό πού στέκεται μπροστά στό ἄτεκνο ζευγάρι, ἔστω κι ἄν δέν τό συνειδητοποιοῦν. Ἴσως νά μήν τό κατανοοῦν ἐπειδή εἶναι ἀμαθεῖς, τό νιώθουν μέ τήν καρδιά τους ὅμως, τό αἰσθάνονται, γιατί εἶναι σάν μιά ἀνεξίτηλη σφραγίδα πού σφραγίζει κάθε ἀνθρώπινη ψυχή, ὅπως κι ὅλες οἱ βασικές ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Τή θλίψη πού νιώθουν τά ἄτεκνα ζευγάρια τή συναντᾶμε πολλές φορές στήν Ἁγία Γραφή ἀλλά καί στή σύγχρονη πραγματικότητα, σέ ζευγάρια κάθε ἡλικίας.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Τάς ἡμέρας ταύτας</span>», ὅμως ἔγινε ἕνα θαῦμα. Ἡ Ἐλισάβετ, ἄν καί προχωρημένη στήν ἡλικία, συνέλαβε. <strong>Πῶς γίνεται αὐτό; θά ρωτήσουν ὅλοι ἐκεῖνοι πού βλέπουν ἐπιφανειακά καί λογικά τά πράγματα</strong>, ἐκεῖνοι πού γλιστρούν ἐπιπόλαια πάνω στά φαινόμενα, ὅπως ἐκεῖνος πού γλιστράει πάνω στόν πάγο. Ἀλλά κι ὅσοι πιστεύουν πώς ὁ κόσμος δέ σώζεται μέ κανέναν ἄλλον τρόπο παρά μόνο μέ θεία ἐπέμβαση, ἀκόμα κι ἐκεῖνοι γυρίζουν ἀλλοῦ τό κεφάλι τους κι ἀρνοῦνται τό θαῦμα, ἀναρωτιοῦνται κι αὐτοί πῶς μπορεῖ νά γίνει αὐτό. Ἄν ὁ Θεός δέν ἦταν ζωντανός καί παντοδύναμος, τότε καμιά ἄλλη ὕπαρξη δέ θά ὑπῆρχε, τίποτα δέ θά γινόταν. Γιά νά γεννηθεῖ ἕνα παιδί δέν ἔχει σχέση ἄν μιά γυναίκα εἶναι καρπερή ἤ ὄχι. Ἀπό τή στιγμή πού πιστεύουμε πώς ὑπάρχει Θεός κι εἶναι παντοδύναμος, ὅλα εἶναι πιθανά. <strong>Ὁ Θεός δέν ὑπόκειται στούς φυσικούς νόμους πού ὁ ἴδιος ἔφτιαξε γιά νά δεσμεύονται οἱ ἄλλοι, ὄχι ὁ ἴδιος</strong>. Δέν ἔφτιαξε τούς φυσικούς νόμους γιά νά περιορίσει τή δύναμή Του, μά γιά νά τούς χρησιμοποιήσει καί νά ἐργαστεῖ τό ἀναγκαῖο ἔλεός Του. Τά μηχανήματα πού φτιάχνει ὁ ἄνθρωπος δέν περιορίζουν τήν ἐλευθερία πού ἔχει νά τά χρησιμοποιήσει μέ τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλον τρόπο. Ἔτσι κι ὁ κόσμος πού δημιούργησε ὁ Θεός, μέ τούς φυσικούς νόμους πού ἔθεσε, δέν περιορίζει τήν ἐλευθερία Του νά ἐνεργεῖ μέ τόν ἔνα ἤ τόν ἄλλον τρόπο, σύμφωνα μέ τήν ἀγάπη Του καί τίς ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Ἐκεῖνοι πού ἀποκτοῦν παιδιά δέν τό κάνουν μέ τή δική τους δύναμη, ἀλλά μέ τοῦ Θεοῦ</strong>. Ὁ Θεός εἶναι πολύ προσεχτικός, σέβεται τή ζωή καί τή δίνει ὅπως Ἐκεῖνος νομίζει. <strong>Ἐπιτρέπει τή σύλληψη ὅπου Ἐκεῖνος νομίζει καί δέν τήν ἐπιτρέπει ὅπου νομίζει πώς δέν πρέπει. Γι᾿ αὐτό συμβαίνει καμιά φορά νά βλέπουμε νέα ζευγάρια, πού ἐνῶ ἔχουν ὅλες τίς φυσικές προϋποθέσεις, δέν ἀποκτοῦν παιδιά. Ἀντίθετα ἄλλες φορές βλέπουμε ἡλικιωμένα ζευγάρια πού, παρά τούς φυσικούς νόμους, τεκνοποιοῦν</strong>.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Ὁ Θεός εἶναι ὁ μόνος Κύριος τῆς ζωῆς. Κι ὅπου ὁ ἴδιος θέλει ν᾿ ἀσκήσει τήν κυριότητά Του, ἡ φύση κι ὁ νόμοι της δέν ἔχουν καμιά δύναμη, ἀτονοῦν.</strong> Ὅπως τό ἴδιο ἀδύναμοι κι ἀνίσχυροι εἶναι οἱ μάγοι, στούς ὁποίους πολλές φορές καταφεύγουν στεῖρες γυναῖκες γιά βοήθεια ἀπό ἄγνοια, ἐπειδή δέ γνωρίζουν ὅτι ἐκεῖνοι δέν εἶναι ὑπηρέτες καί ὄργανα τῆς θείας δύναμης, ἀλλά τῆς πονηρῆς καί σκοτεινῆς δύναμης τῶν δαιμόνων. Ὁ ἄνθρωπος περιμένει κάποιο θαῦμα ἀπό τό Θεό. Κι ὅταν ὅμως τό θαῦμα αὐτό γίνει, δέν τό πιστεύει. Ἡ φύση γιά τόν ἄνθρωπο ἔγινε τό δέντρο τῆς γνώσης. Κρυμμένος κάτω ἀπό τή σκιά τῆς φύσης, ἐπειδή εἶναι γυμνός, λαχταρᾶ νά τόν ἐπισκεφτεῖ ὁ Θεός. Κι ἀπό τήν ἄλλη τρέμει καί φοβᾶται τήν ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ὁ Θεός δέν τόν ἐπισκέπτεται, παραπονιέται. Ὅταν τόν ἐπισκεφτεῖ, τόν ἀπορρίπτει. Παλιά στόν παράδεισο ὁ Ἀδάμ βρισκόταν ἀνάμεσα σέ δύο δέντρα, τό δέντρο τῆς ζωῆς καί τό δέντρο τῆς γνώσης. Οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀδάμ βρίσκονται ἐπίσης ἀνάμεσα σέ δυό δέντρα: τό Θεό, πού εἶναι τό δέντρο τῆς ζωῆς καί τή φύση, πού εἶναι τό δέντρο τῆς γνώσης. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἐλεύθερος. Ἡ ὑπακοή κι ἡ ταπείνωσή του δοκιμάζονται καί σήμερα ὅπως καί τότε. Ἡ σύνεση τοῦ ἀνθρώπου, ἡ καρδιά κι ἡ θέλησή του πρέπει νά δοκιμαστοῦν. <strong>Χωρίς πειρασμό δέν ὑπάρχει ἐλευθερία, χωρίς ἐλευθερία δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος,</strong> παρά δυό εἴδη πέτρας – ἡ κινητή καί ἡ ἀκίνητη.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Οἱ ἀλήθειες αὐτές εἶναι ἁπλές καί ξεκάθαρες. Ἡ ψυχή δέν μπορεῖ νά κατανοεῖ μέ γήινη ἀντίληψη. <strong>Δέν μπορεῖ ν᾿ ἀποκτήσει ἀληθινή γνώση, γιατί τήν πνευματική της ὅραση τήν καλύπτει σάν μέ σύννεφο ἡ ἁμαρτία</strong>. Ὅλ᾿ αὐτά τά γνώριζε ἡ Ἐλισάβετ, ἡ ἁπλή κι ἀφοσιωμένη ἡλικιωμένη γυναίκα. Ἔτσι δέν ἔνιωσε καμιά ἔκπληξη σάν βρέθηκε μέ παίδι σέ μεγάλη ἡλικία. Γι᾿ αὐτό κι ἀμέσως ἀναφώνησε μέ εὐεξήγητη ἑτοιμότητα γιά τήν ἄκαιρη τεκνοποίησή της: «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ὅτι οὕτω ἐποίησέ μοι Κύριος ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις</span>» (Λουκ. α’ 25). Γιατί; Ἡ ἴδια δέν τό ξέρει ἀκόμα κι ἀπό ταπείνωση οὔτε πού τολμᾶ νά τό φανταστεῖ πόσο σπάνιος καί μεγάλος θά εἶναι ὁ καρπός τῆς κοιλιᾶς της. Τίποτα δέν ξέρει γιά τό σπουδαιότατο ρόλο πού θά παίξει στήν ἱστορία τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Δέ γνωρίζει πώς ὁ γιός της θά εἶναι ὁ Προφήτης, ὁ Πρόδρομος καί Βαπτιστής. Ἀγνοεῖ τό βαθύ σχέδιο πού ἔχει ὁ Θεός ὅταν ἔρθει τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, δέν ἀντιλαμβάνεται πόσο μυστικά ἐνεργεῖ ὁ Θεός μέ τούς δούλους καί τίς δοῦλες του. Μυστικά καί ἤρεμα. Τό μόνο πού γνωρίζει εἶναι ἕνας ἁπλός καί συγκινητικός λόγος γιά τή δωρεά πού τῆς ἔκανε ὁ Θεός: «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὁ Κύριος ἐν ταῖς ἡμέρες αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τό ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις</span>» (Λουκ. α’ 25). Τό θαῦμα τοῦ Θεοῦ τό ἑρμηνεύει σάν σημεῖο τοῦ ἐλέους Του πρός αὐτήν. Κι ἔτσι εἶναι, ἀλλά ὄχι μόνο. Ἄν τό θαῦμα αὐτό τό εἶχε ἑρμηνεύσει ὡς σημεῖο τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ πρός ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος, πού ἦταν στεῖρο καί ἄγονο, θά ἔλεγε αὐτά περίπου: Ἰδοῦ, μέ τό θαῦμα αὐτό ὁ Θεός προετοιμάζει ἕνα μέγιστο θαῦμα, μέ τό ὁποῖο θέλησε ν᾿ ἀποβάλει τήν κατάρα τῆς ἀνθρωπότητας ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">***</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἔν δέ τῷ μηνί τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριήλ ὑπό τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας, ᾗ ὄνομα Ναζαρέτ, πρός παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρί, ᾦ ὄνομα Ἰωσήφ, ἐξ οἴκου Δαβίδ, καί τό ὄνομα τῆς Παρθένου Μαριάμ</span>» (Λουκ. α’ 26-27). Ὁ ἕκτος μήνας ἀναφέρεται στήν ἐγκυμοσύνη τῆς Ἐλισάβετ, ἀπό τήν ἡμερομηνία πού συνέλαβε τόν Ἰωάννη τόν Πρόδρομο. <strong>Γιατί τόν ἕκτο μήνα;</strong>Γιατί ὄχι τόν τρίτο, τόν πέμπτο ἤ τόν ἕβδομο; Ἐπειδή ὁ ἄνθρωπος δημιουργήθηκε τήν ἕκτη μέρα, μετά τή δημιουργία τοῦ κόσμου ὁλόκληρου. Ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἀνακαινιστής τῆς δημιουργίας. <strong>Ἔρχεται ὡς ὁ νέος Δημιουργός καί νέος Ἄνθρωπος</strong>. Ὅλα ἔγιναν καινούργια μέ Αὐτόν. Στή νέα αὐτή κτίση, ὁ Ἰωάννης εἶναι ὁ πρόδρομος τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἡ πρώτη κτίση, ἡ δημιουργία, ἦταν πρόδρομος τοῦ παλαιοῦ Ἀδάμ. Ὁ Ἰωάννης παρουσιάζει στό Χριστό ὁλόκληρη τήν ἐπίγεια φύση μαζί μέ τόν παλαιό ἄνθρωπο, πού μαζί του μετανοεῖ. Θά παρουσιαστεῖ μπροστά στόν Κύριο ἐκπροσωπώντας ὁλόκληρο τό γένος τῶν ἀνθρώπων, ὡς ἄνθρωπος πού μετανοεῖ καί κήρυκας τῆς μετάνοιας. Ὁ ἕκτος μήνας, τότε πού ὁ ἀγέννητος Ἰωάννης «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἐσκίρτησε</span>» στήν κοιλιά τῆς μητέρας του, ἀπεικονίζει καί τήν ἕκτη ἐποχή πού γεννήθηκε ὁ Χριστός, ἀλλά καί τήν ἔκτη σφραγίδα τῆς Ἀποκάλυψης τοῦ Ἰωάννου (στ’ 12).</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἔν δέ τῷ μηνί τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριήλ</span>. <strong>Στό μεγάλο γεγονός τῆς πρώτης δημιουργίας οἱ ἄγγελοι κατέχουν τήν πρώτη θέση</strong>. «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἔν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν</span>» (Γεν. α’ 1). Μέ τή λέξη «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">οὐρανόν</span>» ἐδῶ ὑπονοοῦμε τούς ἀγγέλους, ὅλες τίς τάξεις τῆς οὐράνιας ἱεραρχίας. Ἐδῶ <strong>τώρα, πού ἀρχίζει τό μέγιστο γεγονός τῆς νέας δημιουργίας, πάλι οἱ ἄγγελοι ἐμφανίζονται πρῶτοι</strong>. Ἄγγελος, ὅπως εἶπε ὁ προφήτης Δανιήλ, ὅρισε τό <strong>χρόνο</strong> <strong>πού θά γεννηθεῖ ὁ βασιλιάς τῶν βασιλέων</strong>. Ἄγγελος, μέ τό στόμα τοῦ προφήτου Ἡσαΐα καί ἄλλων προφητῶν, μίλησε γιά τόν Ζαχαρία τόν ἀρχιερέα τή <strong>γέννηση τοῦ Προδρόμου</strong>. Ἄγγελος τώρα ἀναγγέλει τή <strong>σάρκωση καί γέννηση τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ</strong>. Ὅταν γεννήθηκε ὁ σαρκωμένος Θεός, χορός ἀγγέλων <strong>ἔψαλλε</strong> πάνω ἀπό τό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Κάθε πράξη τῆς δημιουργίας εἶναι χαρά γιά τό Θεό. Καί τή χαρά αὐτή θέλει νά τή μοιραστεῖ μέ ἄλλους. <strong>Ἡ χαρά πού πηγάζει ἀπό πραγματική ἀγάπη, εἶναι τό μόνο ἐπίγειο καί οὐράνιο πράγμα πού δέ λιγοστεύει ὅταν μοιράζεται, ἄν τολμᾶ κανείς νά μιλήσει γιά αὔξηση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πού εἶναι πηγή τῆς χαρᾶς καί τῆς ἀγάπης</strong>.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὅταν ὁ Θεός δημιούργησε τούς <strong>ἀγγέλους</strong> στήν πρώτη δημιουργία, τούς ἔκανε ἀμέσως <strong>συμμετόχους</strong> καί <strong>συνεργάτες</strong> Του στίς ἑπόμενες ἐνέργειές Του. Ὅταν ἔπλασε τόν <strong>Ἀδάμ</strong>, τόν ἔκανε ἀμέσως <strong>συνεργάτη Του</strong> στήν εὐθύνη καί τή διαχείριση τοῦ παραδείσου καί ὅλων τῶν δημιουργημάτων Του. Τό ἴδιο γίνεται καί μέ τή Νέα Κτίση. Οἱ ἄγγελοι εἶναι <strong>κήρυκες τοῦ Χριστοῦ</strong>, τοῦ Νέου Ἀνθρώπου. Ὁρίζοντας τή βασιλεία Του ὁ Χριστός ἔκανε ἀμέσως<strong> συνεργάτες Του τούς Ἀποστόλους</strong>, ἔπειτα κι ἄλλους ἀνθρώπους, γιά νά ἐργαστοῦν μαζί Του ὄχι μόνο ὅσο ζοῦνε στή γῆ, ἀλλά καί μετά τό φυσικό τους θάνατο. Στή συνεργασία αὐτή ὁ Κύριος καλεῖ ὥς σήμερα τούς Ἁγίους, τούς Μάρτυρες κι ὅσους ἄλλους κρίνει ἄξιους γιά τό ἔργο αὐτό. <strong>Σέ ποιόν θά πήγαινε ὁ μέγας ἀρχάγγελος Γαβριήλ;</strong> Λέει ὁ <strong>ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος</strong> στήν <a href="https://alopsis.gr/%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%cf%85%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c-%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%84%cf%8c%ce%ba%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1%cf%82/" style="border: 0px; color: #bc3a38; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong>ὁμιλία του στόν Εὐαγγελισμό</strong></a>:</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἕνας στρατιώτης στάλθηκε γιά ν᾿ ἀναγγείλει τό μυστικό τοῦ βασιλιᾶ. Τό μυστικό αὐτό γνωρίζεται μόνο μέ τήν πίστη, δέν τό ἀγγίζει καί δέν τό ἑρμηνεύει ἡ περιέργεια. Εἶναι ἕνα μυστικό μπροστά στό ὁποῖο πρέπει νά ὑποκλιθεῖ κανείς μέ σεβασμό. Τό βάρος κι ἡ ἀξία του δέν μετριέται μέ ἀνθρώπινα μέτρα. Εἶναι τό μυστικό πού ἑρμηνεύεται μόνο μέ θεία, ὄχι μέ ἀνθρώπινη ἀντίληψη καί κατανόηση.</span></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Σέ ποιόν στάλθηκε ὁ ἀρχάγγελος;</strong> <span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Πρός παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρί, ᾧ ὄνομα Ἰωσήφ, ἐξ οἰκου Δαβίδ</span>. Ὁ μέγας ἀρχάγγελος τοῦ Θεοῦ ἐμφανίστηκε σέ Παρθένο. <strong>Γιατί ὁ πάναγνος Θεός, Ἐκεῖνος πού θά ἐγκαινίαζε τό νέο κόσμο, τή νέα κτίση, ἔπρεπε νά ᾿ρθει ἀπό ἁγνή Παρθένο</strong>. Ὁ νέος κόσμος θά διακρίνεται ἀπό <strong>ἁγνότητα</strong> καί <strong>τιμιότητα</strong>, σέ ἀντίθεση μέ τόν παλαιό κόσμο πού εἶχε γίνει ἀκάθαρτος λόγω τῆς πεισματικῆς <strong>ἀνυπακοῆς</strong> στό Δημιουργό του. Ἡ Παρθένος λειτουργεῖ ὡς εἴσοδος, ἀπό τήν ὁποία ὁ Λυτρωτής θά εἰσέλθει στόν κόσμο πού θά γίνει τό ἐνδιαίτημα κι ὁ χῶρος τοῦ σωστικοῦ ἔργου Του. <strong>Παρθένος, ὄχι γυναίκα</strong>. Ἡ γυναίκα, σέ ὅποιο πνευματικό ἐπίπεδο κι ἄν ἔχει φτάσει, ἀνήκει στόν παλαιό κόσμο, στήν παλαιά κτίση, ἀνήκει στόν ἄντρα της. Δέν εἶναι ἀπαλλαγμένη ἀπό ἐγκόσμιες ἐπιθυμίες καί προοπτικές. Γι᾿ αὐτό κι ἔπρεπε νά βρεθεῖ ὄχι γυναίκα μά παρθένος, <strong>ἡ πάναγνη Παρθένος</strong>, πού εἶχε δοθεῖ ἀπόλυτα μόνο στό Θεό κι εἶχε ἀποξενωθεῖ ἀπό τόν κόσμο. Τέτοια παρθένος φύτρωσε κι ἀναπτύχτηκε στόν παρακμασμένο κόσμο μας σάν κρίνο πού ἀνθίζει σέ κοπρόλοφο, ἀκέραιη κι <strong>ἀνέπαφη ἀπό τήν παρακμή τοῦ κόσμου</strong>.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἡ ἐκλεκτή Παρθένος παραδόθηκε ὡς μνηστή στόν Ἰωσήφ, πού ἦταν συγγενής της. <strong>Γιά ποιό λόγο μνηστεύτηκε;</strong> Γιατί ἔτσι οἰκονόμησε ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ, γιά νά προστατευτεῖ ἀπό τόν ἐμπαιγμό ἀνθρώπων καί δαιμόνων. <strong>Ἄν δέν εἶχε μνηστευτεῖ προτοῦ γεννήσει, ποιός ἄνθρωπος θά πίστευε πώς ὁ Υἱός της εἶχε γεννηθεῖ ὑπερφυσικά, χωρίς νά ἰσχύσουν οἱ φυσικοί νόμοι; Ποιός ἐπίγειος δικαστής θά τήν προστάτευε σ᾿ αὐτήν τήν περίπτωση ἀπό τήν ἀκαμψία καί τή σκληρότητα τοῦ νόμου;</strong> <strong>Ἡ θεία πρόνοια δέν ἤθελε νά θέσει σέ κίνδυνο καί μπελάδες τήν ἐκλεκτή Του, δέν ἤθελε νά βάλει σέ μεγάλους πειρασμούς τούς ἀνθρώπους</strong>. Ἔτσι οἰκονόμησε νά προστατέψει τήν Παρθένο καί τή γέννηση μέ τή «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">μνηστεία</span>» της. Γράφει ὁ <strong>ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος στήν ὁμιλία του στό κατά Ματθαῖον</strong>:</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ἔκρυψε στήν ἀρχή πολλά πράγματα, κάλεσε τόν ἑαυτό Του Υἱό τοῦ ἀνθρώπου καί δέν ἀποκάλυψε παντοῦ ἀνοιχτά πώς εἶναι ἕνας μέ τόν Πατέρα, γιατί τότε νά ξαφνιαζόμαστε μ᾿ αὐτήν τή μυστικότητα, κατά τήν προετοιμασία τοῦ θαυμαστοῦ αὐτοῦ καί μέγιστου μυστηρίου;</span></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Γιατί τό ὄνομα τοῦ μνήστορος ἦταν Ἰωσήφ;</strong> Γιά νά μᾶς θυμίζει τόν ἁγνό καί πάγκαλο Ἰωσήφ πού ἄν καί ζοῦσε μέσα στή φιλήδονη Αἴγυπτο, διαφύλαξε τή σωματική καί πνευματική του Ἁγνότητα. Καί μ᾿ αὐτόν τόν τρόπο διευκολύνει τούς πιστούς στό νά πιστέψουν εὐκολότερα πώς ὁ καρπός τῆς παρθένου Μητέρας τοῦ Θεοῦ ἦταν πραγματικά <strong>ἐκ Πνεύματος Ἁγίου</strong> κι ὄχι «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἐκ θελήματος σαρκός</span>».</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Καί εἰσελθών ὁ ἄγγελος πρός αὐτήν εἶπε· χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετά σοῦ· εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν</span>». Ἡ νέα κτίση εἶναι χαρά γιά τό Θεό καί τόν ἄνθρωπο. Γι᾿ αὐτό κι ἀρχίζει μέ καλές κι εὐχάριστες εἰδήσεις, μέ τόν εὐαγγελισμό. «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong>Χαῖρε!</strong></span>». Μέ τή λέξη αὐτή ἀρχίζει τό ἔργο τῆς νέας κτίσης. Εἶναι ἡ πρώτη λέξη, ἡ ἐναρκτήρια, πού ἀκούγεται ἐνῶ ἡ αὐλαία τοῦ μεγάλου ἔργου μόλις ἀρχίζει ν᾿ ἀνοίγεται. Ὁ Γαβριήλ ὀνόμασε τήν Παρθένο «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><strong>εὐλογημένη</strong></span>». <strong>Γιατί;</strong> Ἐπειδή ἡ ψυχή της ἦταν καθαρή σάν τό ἱερό τοῦ ναοῦ, γεμάτη μέ τά ζωοποιά χαρίσματα τοῦ ἁγίου Πνεύματος, γεμάτη οὐράνια εὐωδία κι ἀγνότητα. Δέν εἶναι εὐλογημένοι ἐκεῖνοι πού ἡ ψυχή τους εἶναι κλειστή γιά τό Θεό καί ἀνοιχτή μόνο γιά τή γῆ, αὐτοί πού ἀποπνέουν μόνο χῶμα, γῆ, ἁμαρτία καί θάνατο. Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν. Ἐκεῖνος πού στέκεται μπροστά στό Θεό εἶναι εὐλογημένος. <strong>Ἀπουσία Κυρίου σημαίνει ἀπουσία εὐλογίας</strong>. <strong>Ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν ἄνθρωπο εἶναι κατάρα. Ἡ παρουσία Του εἶναι εὐλογία.</strong> <strong>Ἀπό τήν ἀγάπη πού δείχνει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο εἶναι φανερό, πώς ὁ Θεός δέν ἀπομακρύνεται ποτέ ἀπό τόν ἄνθρωπο, ὅταν ἐκεῖνος δέν ἀπομακρύνεται πρῶτος ἀπό κοντά Του.</strong></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Ἡ ἔλευση τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο φανερώνει τή ἀπεριόριστη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο. Μ᾿ ὅλο πού ὁ ἄνθρωπος ξεμάκρυνε ἀπό τό Θεό, ὁ Θεός εἶναι Ἐκεῖνος πού κάνει τό πρῶτο βῆμα γιά νά προσεγγίσει τόν ἄνθρωπο, νά γεφυρώσει τό χάσμα πού τούς χωρίζει. Τήν ἄβυσσο αὐτήν ἀνάμεσά τους τήν ξεκίνησε μιά γυναίκα. Καί τώρα μιά ἄλλη γυναίκα γίνεται ἡ γέφυρα πάνω ἀπό τήν ἄβυσσο.</strong> Ἡ Εὔα ἁμάρτησε πρώτη. Καί μάλιστα αὐτό ἔγινε μέσα στόν παράδεισο, ὅπου ὅλα τήν προστάτευαν ἀπό τήν ἁμαρτία. Ἡ Μαρία ἦταν ἡ πρώτη πού ἀντιστάθηκε στούς πειρασμούς. Κι αὐτό ἔγινε μέσα στό σκοτάδι τοῦ κόσμου, ὅπου ὅλα σέ τραβοῦν στήν ἁμαρτία. Γι᾿ αὐτό κι ἡ Εὔα τόν πρῶτο καρπό πού ἔδωσε στή γῆ ἦταν ὁ Κάιν, ὁ ἀδελφοκτόνος. Ἡ Μαρία ὅμως γέννησε τόν Ἥρωα τῶν ἡρώων πού ὁδήγησε τή γεννιά τῶν ἀδελφοκτόνων, τούς καρπούς τῆς ἀνυπάκουης Εὔας, μακριά ἀπό τή σκιά τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἡ δέ ἰδοῦσα (τόν Γαβριήλ) διεταράχθη ἐπί τῷ λόγῳ αὐτοῦ, καί διελογίζετο ποταπός εἴη ὁ ἀσπασμός οὗτος</span>» (Λουκ. α’ 29). Τί παιδικότητα! Ἡ Μαρία εἶναι πραγματικά ἕνα παιδί. Ὁ Κύριος εἶπε: «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἐάν μή στραφῆτε καί γένησθε ὡς τά παιδία, οὐ μή εἰσέλθητε εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν</span>» (Ματθ. ιη’ 3). Ὁ κόσμος αὐτός, μέ τούς πειρασμούς καί τίς ἐπιθυμίες του, γερνᾶ γρήγορα τόν ἄνθρωπο. Ἡ παιδική μας ἡλικία εἶναι πολύ μικρή, σύντομη καί στήν ἐποχή μας συντομεύεται ἀκόμα περισσότερο. Ποιός μπορεῖ νά γυρίσει καί νά ξαναγίνει παιδί; Ἡ Μαρία ἦταν παιδί κι ἔμεινε παιδί σ᾿ ὅλη της τή ζωή ἐπειδή ἦταν ἁγνή καί ἀθώα, ἐπειδή εἶχε φόβο Θεοῦ καί ὑπακοή σ᾿ Αὐτόν. Γι᾿ αὐτό κι εἶχε μπεῖ στή βασιλεία τοῦ Υἱοῦ Της προτοῦ ἀκόμα Αὐτός κηρύξει τή βασιλεία Του. Γιατί ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρισκόταν μέσα Της (πρβλ. Λουκ. ιζ’ 21).</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἡ παιδικότητά της τήν ἔκανε νά τρομάξει μέ τήν ἐμφάνιση τοῦ ἀγγέλου. Ἡ παιδική της ἁπλότητα τήν ἔκανε ν᾿ ἀπορήσει, νά διερωτηθεῖ τί νά σήμαινε ὁ ἀσπασμός του. Στή συμπεριφορά της αὐτή δέν ὑπῆρχε τίποτα τό ψεύτικο, τό θεατρικό. Ὅλα ἦταν παιδικά, ἁπλά, ἁγνά, καθαρά κι ἀθώα.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὁ μέγας ἀρχάγγελος, ὁ Γαβριήλ, πού παρίστατο στή δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ χρόνου, πού εἶχε τή δύναμη νά διαβάζει τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων, κατάλαβε ἀμέσως τήν ταραχή καί τίς ἀνήσυχες σκέψεις τῆς Παρθένου πιό καθαρά ἀπ᾿ ὅ,τι ἐμεῖς βλέπουμε τό σῶμα μας. Εἶδε τήν ταραχή τῆς ψυχῆς της καί τήν καθησύχασε γρήγορα μέ τά ἀγγελικά λόγια του:</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Μή φοβοῦ, Μαριάμ· εὗρες γάρ χάριν παρά τῷ Θεῶ</span>» (Λουκ. α’ 30). Μή φοβᾶσαι, παιδί μου! Μή φοβᾶσαι κεχαριτωμένη κόρη τοῦ Θεοῦ! Μή φοβᾶσαι ὑπερευλογημένη πάνω ἀπ᾿ ὅλους τούς ἀνθρώπους, γιατί ἀπό σένα θά ᾿ρθει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ σ᾿ ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος! <span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Μή βοβοῦ, εὗρες γάρ χάριν παρά τῷ Θεῶ!</span> <strong>Τά τελευταῖα αὐτά λόγια του ἀναιροῦν τούς ἰσχυρισμούς κάποιων δυτικῶν θεολόγων σχετικά μέ τήν «ἄσπιλη σύλληψή» Της, ὅτι δηλαδή ἡ Παρθένος Μαρία γεννήθηκε ἀπό τούς γονεῖς της χωρίς τή σκιά τῆς ἁμαρτίας τοῦ Ἀδάμ. Ἄν ἦταν ἔτσι τά πράγματα, γιατί νά τῆς πεῖ ὁ ἄγγελος ὅτι βρῆκε χάρη στό Θεό;</strong> Ἡ χάρη καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, πού <strong>ὑποδηλώνουν καί τή συγχώρηση</strong>, δίδονται σ᾿ εκεῖνον πού ἔχει ἀνάγκη τό ἔλεος, πού τό ἀναζητᾶ. Ἡ πάναγνος Παρθένος ἔκανε ἡρωικές προσπάθειες γιά νά ὁδηγήσει τήν ψυχή της στό Θεό. Καί στήν ἀνοδική αὐτή προσπάθειά της συνάντησε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὁ <strong>ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης</strong>, ἐμπνευσμένος ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἀποστολή τοῦ ἀρχάγγελου Γαβριήλ, ἔγραψε τό ἀκόλουθο σχόλιο γιά τήν Ἁγία Παρθένο:</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«Μή φοβοῦ, Μαριάμ, εὗρες γάρ χάριν παρά τῷ Θεῶ», μιά χάρη πού δέν τήν ἔλαβε οὔτε ἡ Σάρα οὔτε ἡ Ρεββέκα. Βρῆκες τή χάρη πού οὔτε ἡ Μεγάλη Ἄννα δέν ἀξιώθηκε νά βρεῖ. Ἔγιναν κι αὐτές μητέρες, ἀλλά ἔχασαν τήν παρθενικότητά τους. Ἐσύ ὅμως ἔγινες μητέρα, ἀλλά διατήρησες καί τήν παρθενία σου ἀνέπαφη. Γι᾿ αὐτό μή φοβᾶσαι, γιατί βρῆκες χάρη στό Θεό, μιά χάρη πού κανένας ἄλλος ἐκτός ἀπό Σένα δέν ἔλαβε ἀπό τότε πού δημιουργήθηκε ὁ χρόνος.</span></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἡ Ἁγνή ψυχή τῆς Παρθένου ἠρέμησε. Καί τότε ὁ φτερωτός ἀρχάγγελος τοῦ Θεοῦ τῆς ἔδωσε τό μεγαλύτερο ἀπό τά οὐράνια μηνύματα: «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἰδού συλλήψῃ ἐν γαστρί καί τέξῃ υἱόν, καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. οὗτος ἔσται μέγας καί υἱός ὑψίστου κληθήσεται, καί δώσει αὐτῷ Κύριος ὁ Θεός τόν θρόνον Δαυΐδ τοῦ πατρός αὐτοῦ, καί βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος</span>» (Λουκ. α’). Ὁ ἀγγελιοφόρος τοῦ Θεοῦ μιλάει καθαρά, μέ λεπτομέρειες. Θά συλλάβεις «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἐν γαστρί</span>», λέει, δηλαδή <strong>σωματικῶς</strong>. Τήν ἴδια περίπου ἔκφραση χρησιμοποιεῖ ὁ Ψαλμωδός ὅταν λέει στόν 50ό ψαλμό του (στιχ. 12) «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου</span>». Δίνοντας ἔμφαση στό λόγο <span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἐν γαστρί</span> ὁ ἀρχάγγελος, εἶναι σά νά θάλει προκαταβολικά νά μᾶς προφυλάξει ἀπό τίς <strong>πλανεμένες διδασκαλίες τῶν αἱρετικῶν Δοκητῶν</strong> ὅτι ὁ Χριστός τάχα δέν εἶχε πραγματικό σῶμα κι ὅτι δέ γεννήθηκε πραγματικά. Πώς δέν ἦταν δηλαδή πραγματικά καί σωματικά ἄνθρωπος, ἀλλά ἕνα ὁμοίωμά του.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἀλλά καί τό ὄνομα <strong>Ἰησοῦς</strong> εἶναι γεμάτο νοήματα. Αὐτό τό ὄνομα ἔφερε κι ὁ γιός τοῦ Ναυῆ, πού ὁδήγησε τούς Ἰσραηλίτες στή γῆ τῆς ἐπαγγελίας, προεικονίζοντας ἔτσι τό ρόλο τοῦ Σωτήρα Ἰησοῦ πού ὁδήγησε τό ἀνθρώπινο γένος στήν πραγματική κι αἰώνια γῆ τῆς ἐπαγγελίας, τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὅλα τά ὑπόλοιπα πού εἶπε ὁ Ἀρχάγγελος ἀπέβλεπαν σέ μιά προσπάθεια νά πείσει τήν Παρθένο πώς <strong>ὁ γιός της θά ἦταν ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας</strong>. Πώς θά ἦταν Υἱός τοῦ Ὑψίστου. Πώς ὁ Θεός θά τοῦ ἔδινε τό θρόνο τοῦ Δαβίδ καί πώς θά γινόταν παντοτινός βασιλιάς τοῦ οἴκου Ἰακώβ.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὅλ᾿ αὐτά βρίσκονταν στό νοῦ κάθε Ἰσραηλίτη, ἀλλά πολύ περισσότερο στό νοῦ τῆς πνευματικά φωτισμένης Παρθένου Μαρίας. Τό μόνο πού ἔμενε τώρα ἦταν ν᾿ ἀποκτήσει συγγενική σχέση μέ τό Μεσσία. <strong>Ὁ Ἀρχάγγελος δέν τῆς τ᾿ ἀποκάλυψε ὅλα σχετικά μέ τόν Κύριο Ἰησοῦ, παρά μόνο ὅσα τῆς ἦταν γνωστά ἀπό τίς προφητεῖες καί κατανοητά ἀπό τήν ἁγία Γραφή</strong>.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Δέν τῆς μίλησε γιά τόν παγκόσμιο καί πανανθρώπινο ρόλο τοῦ Ἰησοῦ, παρά μόνο ὅσα τῆς ἦταν γνωστά ἀπό τίς προφητεῖες καί κατανοητά ἀπό τήν Ἅγία Γραφή. Δέν τῆς μίλησε γιά τόν παγκόσμιο καί πανανθρώπινο ρόλο τοῦ Ἰησοῦ ὡς Σωτήρα ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί τῶν φυλῶν. Δέν τῆς εἶπε πώς θά εἶναι ὁ ἱδρυτής τῆς πνευματικῆς βασιλείας, ὁ κριτής ζώντων καί νεκρῶν. Ἀκόμα λιγότερα τῆς φανέρωσε πώς ὁ Υἱός της θά εἶναι ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τό Ἕνα ἀπό τά Τρία αἰώνια Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἄν τῆς τά εἶχε πεῖ ὅλ᾿ αὐτά, ἡ ταραχή της θά ἦταν πολύ μεγαλύτερη. <strong>Ἡ παιδικότητα κι ἡ ἁγνότητά Της δέν τήν ἔκαναν καί παντογνώστρια</strong>. Εἶχε πολλά ἀκόμα νά μάθει ἀπό τό γιό της, τόσο στόν παρόντα χρόνο, ὅταν «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">συνετήρει τά ρήματα ταῦτα συμβάλλουσα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς</span>» (Λουκ. β’ 19), ὅσο καί στήν αἰωνιότητα. Ὁ Ἀρχάγγελος κινήθηκε πιστά μέσα στό πλαίσιο τῆς ἑβραϊκῆς παράδοσης καί ἀντίληψης. Συγκέντρωσε καί ἕνωσε ὀργανικά ὅλα ὅσα ἦταν σκόρπια στούς προφῆτες (Ἡσ. θ΄ 6-8, ι΄ 16, ια΄ 1, Ἱερ. κε΄ 5, λ΄ 9, Ἰεζ. λδ΄ 24, Ὠσηέ γ΄ 5, Μιχ. ε΄ 4, Ψαλμ. ρλα΄ 11, Δαν β΄ 44 κλπ.). Κι ὅλ᾿ αὐτά τά γνώριζε καλά ἡ Παρθένος. «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυίδ ἀλήθειαν καί οὐ μή ἀθετήσει αὐτήν· ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι ἐπί τοῦ θρόνου σου</span>» (Ψαλμ. ρλα΄ 11).</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἡ Παρθένος ἄκουσε τό οὐράνιο μήνυμα καί μέ τήν παιδική της ἁγνότητα ρώτησε τόν ἐπισκέπτη της: «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Πῶς ἔσται μοι τοῦτο, ἐπεί ἄνδρα οὐ γινώσκω;</span>» (Λουκ. α΄ 34). Τά λόγια αὐτά δέν ἐκφράζουν κάποια δυσπιστία στό ἀγγελικό μήνυμα, ἀλλά τήν καθαρότητα καί τήν ἀθωότητά της. Τί θ᾿ ἀπαντοῦσε κάποιος ἀπό σᾶς σ᾿ ἕνα παρόμοιο μήνυμα πού θά σᾶς ἔφερνε ὁ πιό ἀσυνήθιστος ἐπισκέπτης; Αὐτό πού θά γινόταν στή σίγουρα φοβισμένη καί τρέμουσα καρδιά σας θά ἦταν αὐτό πού ἔνιωσε κι ἡ ἁγνή Παρθένος; Ἐκείνη δέν εἶπε κανένα λόγο παραπανίσιο. Ἄν ἡ ἐρώτησή της ἦταν παραπανίσια γιά τήν ἴδια, δέν εἶναι ὅμως γιά μᾶς. Γιά χάρη μας τό εὐλογημένο πνεῦμα της ἔκανε τήν ἐρώτηση πού ὅλοι μας θά θέλαμε νά κάνουμε, ἀφοῦ δεσμευόμαστε ἀπό τούς φυσικούς νόμους. Γιά νά ᾿χουμε γέννηση, εἶναι ἀπαραίτητος ὁ ἄντρας. Ποῦ λοιπόν εἶναι ὁ ἄντρας ἐδῶ; <strong>Αὐτό εἶναι πού ὅλοι μας θά εἴχαμε ρωτήσει, ἐπειδή ζοῦμε μακριά ἀπό τήν ἐλευθερία πού ἀπολαμβάνει ὁ παντοδύναμος Θεός, ἐπειδή νιώθουμε πάνω μας τό βάρος τῶν φυσικῶν νόμων.</strong> Ἔτσι γιά χάρη μας, ἦταν ἀπαραίτητο νά κάνει ἡ Παρθένος τήν ἐρώτηση αὐτή. Γιά ν᾿ ἀκούσουμε τήν ἀπάντηση τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν Ἀρχάγγελο. Ποιά ἀπάντηση ἔδωσε ὁ Ἀρχάγγελος;</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ καί δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διό καί τό γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υἱός Θεοῦ. καί ἰδοῦ Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου καί αὐτή συνειληφυῖα υἱόν ἐν γήρει αὐτῆς, καί οὗτος μήν ἕκτος ἐστίν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ· ὅτι οὐκ ἀδυνατίσει παρά τῷ Θεῷ πᾶν ρῆμα</span>» (Λουκ. α΄ 35-37).</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Αὐτή εἶναι μιά πλήρης καί ἱκανοποιητική ἀπάντηση. <strong>Ὅπου Θεός βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις. Ὅταν ὁ ζῶν Θεός ἐφαρμόζει τό θέλημα Του γιά νά ἐργαστεῖ τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, ἡ φύση κι οἱ νόμοι της ἀτονοῦν, εἶναι σά νά μήν ὑπάρχουν</strong>. «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἡ χάρη δέν ὑπόκειται στό νόμο τῆς φύσης</span>», λέγει ὁ <strong>ἅγιος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας</strong>. Ὁ ἴδιος ὁ ἀνακαινιστής τοῦ κόσμου ὁλόκληρου, ὁ Κύριος Ἰησοῦς, μαρτυρεῖ πώς «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">τό πνεῦμα ἐστί τό ζωοποιοῦν</span>» (Ἰωάν. στ΄ 63).</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Τό Πνεῦμα χορηγεῖ ζωή ἄμεσα καί ἔμμεσα.</strong> Τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ἔδωσε <strong>ἄμεσα</strong> ζωή στόν παράδεισο, πρίν ἀπό τήν πτώση. Μετά τήν πτώση ἔδινε ζωή <strong>ἔμμεσα</strong>, μέ τή δημιουργία ψυχῆς καί σώματος. Ἀναφέρουμε τήν ἔμμεση αὐτή ἐνέργεια τοῦ ἁγίου Πνεύματος ὡς «φυσική», σύμφωνη μέ τό φυσικό νόμο. Τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ὅμως ἔχει τό δικαίωμα καί τήν ἀπεριόριστη δυνατότητα νά δώσει ζωή καί ἄμεσα, σύμφωνα μέ τή θέληση καί τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά καί σέ σχέση μέ τήν ἔμμεση δωρεά τῆς ζωῆς, πάλι τό Πνεῦμα εἶναι ὁ Κύριος καί Ζωοδότης. Ἀπό μόνη της ἡ φύση δέν εἶναι παρά σκιά, ἕνα παραπέτασμα, ἀπ᾿ ὅπου ἐνεργεῖ τό Πνεῦμα. Ὑπάρχουν ὅμως βαθμοί καί στάδια ἐμμεσότητας. Τό Πνεῦμα μερικές φορές ἐνεργεῖ περισότερο κι ἄλλες πάλι λιγότερο ἔμμεσα. Τέτοια παραδείγματα ἔχουμε μέ τίς παραγωγικές καί τίς στεῖρες γυναῖκες. Ἡ Ἐλισάβετ ἦταν στείρα, ἀλλά ὄχι ἀπόλυτα. Τό ἴδιο γινόταν μέ τή μητέρα τοῦ Ἰσαάκ, τοῦ Σαμψών καί τοῦ Σαμουήλ. Ἡ σύλληψη μιᾶς ἡλικιωμένης γυναίκας δέν μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι εἶναι ἄμεση ἐνέργεια τοῦ Πνεύματος, ἀφοῦ ὅλες οἱ γυναῖκες πού εἶναι ἀπόγονοι τῆς Εὔας, παραγωγικές ἤ στεῖρες, συλλαμβάνουν «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἐν ἁμαρτίαις</span>», δέν εἶναι ἀμέτοχες σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν καί παθῶν. <strong>Ἡ μόνη σύλληψη μέ ἄμεση ἐνέργεια, μέ τήν ἐνέργεια τοῦ Πνεύματος τῆς ζωῆς, εἶναι ἡ σύλληψη τῆς πάναγνης Παρθένου Μαρίας</strong>. Στήν ἱστορία τῆς δημιουργίας, ἀπό τόν Ἀδάμ μέχρι τό Χριστό, ποτέ δέν εἴχαμε περιστατικό τέτοιας γέννησης. Αὐτή εἶναι ἡ μοναδική περίπτωση στήν ὥς τώρα ἱστορία, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα. Κι αὐτή εἶναι ἡ σύλληψη καί γέννηση τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ὅτι οὐκ ἀδυνατίσει παρά τῷ Θεῷ πᾶν ρῆμα</span>». Αὐτό σημαίνει πώς κάθε λόγος τοῦ Θεοῦ ἐφαρμόζεται στήν ὁλότητά του. Ὁ Θεός μᾶς λέει μέ τόν ἐμπνευσμένο προφήτη Του Ἡσαΐα: «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἰδού ἡ παρθένος ἐν γαστρί ἕξει καί τέξεται υἱόν</span>» (Ἡσα. ζ΄ 14). Αὐτό ἐκπληρώνεται τώρα. Ἀπό τήν ἴδια τή στιγμή τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου, τό μόνο πού μποροῦμε νά ποῦμε γιά τό Θεό εἶναι πώς «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">εἶπε καί ἐγενήθησαν</span>». «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Τά λόγια Κυρίου λόγια ἁγνά, ἀργύριον πεπυρωμένον, δοκίμιον τή γῆ, κεκαθαρμένον ἑπταπλασίως</span>» (Ψαλμ. ια΄ 7).</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Ἡ Παρθένος Μαρία δέν ἀμφισβήτησε καθόλου τά θεϊκά λόγια πού τῆς ἀποκάλυψε ὁ Ἀρχάγγελος.</strong> Ἄν τά εἶχε ἀμφισβητήσει, ὅπως ἔκανε ὁ Ζαχαρίας ὁ ἱερέας, ἴσως εἶχε τιμωρηθεῖ ὅπως ἐκεῖνος. Μ᾿ ὅλο πού στίς ἀπαντήσεις καί τῶν δυό τους ὑπάρχει κάποια ὁμοιότητα, ἡ καρδιά τους ἦταν ἐντελῶς διαφορετική. Κι <strong>ἐκεῖνο πού βλέπει ὁ Θεός εἶναι ἡ καρδιά τοῦ ἀνθρώπου</strong>. <strong>Δυό ὁλότελα διαφορετικές καρδιές μποροῦν νά διατυπώσουν παρόμοια λόγια</strong>.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἡ ταπεινή Παρθένος ἄκουσε τήν ἐξήγηση πού τῆς ἔδωσε ὁ ἀγγελιαφόρος τοῦ Θεοῦ καί συμπλήρωσε τή συζήτησή της μέ τόν Ἀρχάγγελο μέ τά ἑξῆς λόγια: «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου</span>» (Λουκ. α΄ 28). Δέν εἶπε, «ἰδού ἡ δούλη σου, ἀρχάγγελε», ἦταν ἁπλά ἀγγελιοφόρος τοῦ Θεοῦ, μετέφερε τό θέλημά Του. Ἦταν κι αὐτός δυνατός καί ἀθάνατος, ἀλλά ὡς ὑπηρέτης τοῦ ζῶντος Θεοῦ. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά δέν εἶπε «γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα τοῦ Κυρίου», ἀλλά «κατά τό ρῆμά σου». Ἔδειξε ἔτσι σεβασμό καί τιμή στόν ἀθάνατο λειτουργό τοῦ οὐράνιου οἰκοδεσπότη. Κι οἱ δυό αὐτές σκέψεις της φανερώνουν τήν <strong>ἄμεση ὑπακοή</strong> καί τήν <strong>τέλεια ταπείνωσή της</strong>. Τέτοια σοφή ἀπάντηση μόνο μιά καρδιά πού πλημμύριζε ἀπό καθαρότητα μποροῦσε νά δώσει. Γιατί σέ τέτοια καρδιά δίδεται εὔκολα καί ἄμεσα ἀληθινή σοφία. Τή στιγμή τοῦ πειρασμοῦ στόν παράδεισο ἡ Εὔα τήν ξέχασε αὐτή τή γλώσσα καί πρόσεξε τά λόγια τοῦ σατανᾶ, ἡ καρδιά της τή στιγμή αὐτή ἦταν ἀκάθαρτη, σκοτισμένη. Λόγω τοῦ σκοτισμοῦ αὐτοῦ ἡ σοφία τήν ἐγκατέλειψε. <strong>Ἡ ὑπερηφάνεια καί ἡ παρακοή σκότισαν τήν καρδιά της ἀλλά καί τό νοῦ της</strong>. Ἀπό τήν ὑπερηφάνεια καί τήν παρακοή της στό Θεό ὁ παλιός κόσμος γκρεμίστηκε, τό γένος τῶν ἀνθρώπων παραμορφώθηκε κι ἡ κτίση ὁλόκληρη στενάζει. Ὁ νέος κόσμος ἔπρεπε νά θεμελιωθεῖ στήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή. Ἡ ταπείνωση κι ἡ ὑπακοή τῆς Παναγίας Μητέρας τοῦ Θεοῦ ὑπερβαίνουν κάθε λόγο. Μόνο ὁ Υἱός της, ὁ Σωτήρας κι ἀνακαινιστής τοῦ κόσμου, θά τήν ξεπεράσει σέ ταπείνωση κι ὑπακοή.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Τελικά ὁ φτερωτός ἀγγελιοφόρος τοῦ «κεφαλαίου τῆς σωτηρίας» μας πέταξε ψηλά στόν οὐρανό, κοντά στούς ἀθάνατους συντρόφους του. Τά καλά νέα, ὁ «εὐαγγελισμός» του, δέν εἶναι ἕνας ἁπλός λόγος, ἀλλά μεταφράστηκε ἀμέσως σέ ἔργο, ὅπως καί κάθε λόγος τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός μιλάει καί γίνεται, «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">εἶπε καί ἐγένετο</span>».</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Στή γῆ, πού ἦταν καταραμένη λόγω τοῦ χωρισμοῦ της ἀπό τό Θεό καί τῆς ἐπίδρασης πού δεχόταν ἀπό τίς δυνάμεις τοῦ σκότους, δέν εἶχε φτάσει ποτέ ἕνα τόσο χαρμόσυνο κι ἐλπιδοφόρο μήνημα σάν κι αὐτό πού ἔφερε ὁ ἀστραφτερός καί θαυμάσιος ἀρχάγγελος Γαβριήλ. Ποιά γλώσσα δέ θά τόν δοξάσει καί ποιά καρδιά δέ θά νιώσει εὐγνωμοσύνη ἀπέναντί του;</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ποτέ ἥλιος δέν καθρεφτίστηκε τόσο λαμπερά σέ διαυγή νερά, ὅσο στόν καθρέφτη τῆς πάναγνης καρδιᾶς τῆς Παρθένου Μαρίας. Γράφει ὁ ὅσιος <strong>Ἐφραίμ ὁ Σύρος</strong> γιά τήν <strong>παρθενία</strong>:</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὦ παρθενία, πού χαροποιεῖς τήν καρδιά καί οὐρανοποιεῖς τή γῆ!</span></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὦ παρθενία, κτῆμα ἀγαθό, ἀμόλυντο ἀπό ἄγρια θηρία!</span></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὦ παρθενία, πού κατοικεῖς στίς ἄκακες καί ταπεινές ψυχές καί μεταποιεῖς τό λαό τοῦ Θεοῦ!</span></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ὦ παρθενία, πού ἀνθίζεις σάν λουλούδι στήν ψυχή καί στό σῶμα καί πλημμυρίζεις τόν οἷκο μέ τό ἄρωμά σου!</span></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ἡ διαυγής πρωινή αὐγή, ἀπ᾿ ὅπου προβαίνει ὁ ἥλιος, θά σάστιζε μπροστά στήν <strong>καθαρότητα κι ἁγνότητα τῆς Παρθένου Μαρίας</strong>, ἀπό τήν ὁποία γεννήθηκε ὁ ἀθάνατος ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, ὁ Χριστός καί Σωτήρας μας. <strong>Ποιό γόνυ δέ θά κλίνει μπροστά της καί ποιά γλώσσα δέ θά κραυγάσει</strong>:</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Χαῖρε, εὐλογημένη! </span><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Χαῖρε, αὐγή τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου! </span><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Χαῖρε, τιμιωτέρα τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέρα τῶν Σεραφείμ! </span><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Δόξα στόν Υἱό σου, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, τήν ὁμοούσια καί ἀδιαίρετη Τριάδα, τώρα καί πάντα καί στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων</span>». Ἀμήν!</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"> </span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"> </span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">(Ἀπό τό βιβλίο: “Θεός ἐπί γῆς, ἄνθρωπος ἐν οὐρανῷ”, Κεντρική διάθεση: Πέτρος Μπότσης, Πέλλης 2, 152 34 Φραγκοκκλησιά Ἀττικῆς, Τηλ. -fax: 210 – 6812382, κιν. 6974814002. Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν κ. Πέτρο Μπότση γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης http://HristosPanagia3.blogspot.com)</span></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; margin: 0px 0px 10px; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://alopsis.gr/%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%cf%85%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%84%cf%8c%ce%ba%ce%bf%cf%85-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bd/"><span style="font-family: arial;">https://alopsis.gr</span></a></span></p><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-45223380701189556452024-03-24T17:09:00.000+02:002024-03-24T17:09:35.288+02:00Σιούλης Τριαντάφυλλος: “Ο Κολλυβαδισμός του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και η επανάσταση του 1821”<p align="center" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR"><b></b></span></span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9WAB6G7dIf5OixVwGyUpxqw5e8zxTuL1bBNMs3ztGWic9_LDdkIyey766avGBuyLns3pa84Eqv6sQ_1T6JSLfjFAVDCkiYV_AzzJHV3zUEfxptmKOJVRLPAoA6jObw15-LLu5g91D2zVLFlG687KjBvGiGlkChZLGPiDflVLIczOfm9EvB-3oh2Lu/s800/Kosmas_o_Aitolos-2b.jpeg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="574" data-original-width="800" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9WAB6G7dIf5OixVwGyUpxqw5e8zxTuL1bBNMs3ztGWic9_LDdkIyey766avGBuyLns3pa84Eqv6sQ_1T6JSLfjFAVDCkiYV_AzzJHV3zUEfxptmKOJVRLPAoA6jObw15-LLu5g91D2zVLFlG687KjBvGiGlkChZLGPiDflVLIczOfm9EvB-3oh2Lu/w367-h264/Kosmas_o_Aitolos-2b.jpeg" width="367" /></a></b></span></span></span></div><span style="color: black;"><div style="text-align: center;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><b>Σιούλης Τριαντάφυλλος: “</b></span></span></span><b>Ο Κολ</b><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR"><b>λ</b></span></span></span></span><b>υβαδισμός του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και η </b><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR"><b>ε</b></span></span></span></span><b>πανάσταση του 1821”*</b></div></span><p class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm; text-align: center;"><b>Εισαγωγ</b><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR"><b>ικά</b></span></span></span></span></p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Ο 18<sup>ος</sup> αιώνας, κατά τον οποίο έζησε και έδρασε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, είναι ένας αιώνας πολύ σημαντικός, κομβικός θα λέγαμε, για την αφύπνιση και τον ξεσηκωμό του υπόδουλου γένους των Ορθοδόξων Ελλήνων, εθνικά-πολιτικά και πνευματικά.<span></span></p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Αυτό αποδεικνύεται από τη μια μεριά από τα πολλά επαναστατικά κινήματα εναντίον των Τούρκων που έχουν προηγηθεί, <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">όπως </span></span></span></span>για παράδειγμα οι εξεγέρσεις στη Θεσσαλία το 1600, η Επανάσταση του Διονυσιου του Φιλοσόφου στην Ήπειρο το 1611, αλλά και τα πνευματικά κινήματα-ρεύματα που επηρεάζουν τις πνευματικές εξελίξεις από την άλλη μεριά, όπως για παράδειγμα ο Ευρωπαϊκός και κατ’ επέκταση ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός και το Κολλυβαδικό κίνημα στο Άγιον Όρος.<span></span></p><a name='more'></a><span></span><p></p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Για τον Διαφωτισμό και την επιρροή που άσκησε σε όλη την Ευρώπη, δεν θα αναφερθούμε στο σημείο αυτό ειδικά.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><b>Το κολλυβαδικό κίνημα και ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.</b></p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Όσον αφορά στους Κολλυβάδες και το Κολλυβαδικό κίνημα του 18<sup>ου</sup> και των αρχών του 19<sup>ου</sup> αιώνα που ξεκίνησε από το Άγιο Όρος και εξαπλώθηκε σε όλα τα Βαλκάνια, προέκυψε ως αντίδραση στις ορθολογιστικές, θεϊστικές ή άθεες αντιλήψεις που είχαν εξαπλωθεί και στην Ανατολή μετά τον 16<sup>ο</sup> αιώνα που άρχισαν να κυριαρχούν και στην Δύση.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">Θεωρούσαν</span></span></span></span> οι Κολλυβάδες πως η πίστη ως μέθοδος εμπειρική, θεραπευτική της υπάρξεως και θεώσεως – σωτηρίας και όχι ως θρησκευτική ιδεολογία, είναι αυτή που θα διαφυλάξει και θα διασώσει την αυτοσυνειδησία του υπόδουλου γένους των Ελλήνων Ορθοδόξων και θα πρέπει να στηρίζεται και να θρέφεται από την ησυχαστική πατερική παράδοση. Γι’ αυτό <span style="color: #333333;"><span style="font-family: Trebuchet MS, serif;"><span><span style="background: rgb(255, 255, 255);">π</span></span></span></span>ροσπαθούσαν να κρατήσουν όρθια την Ρωμιοσύνη του Βυζαντίου που παρόλα τα προβλήματα και τις κατακτήσεις, κρατούσε όρθια την ψυχή και το πνεύμα του, την ελληνορθόδοξη παράδοση. Για το λόγο αυτό κυρίως συγκρούστηκαν με τους ευρωπαϊστές του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, με την αθεΐα του Βολταίρου και τις ιδέες του Γαλλικού Διαφωτισμού <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">που</span></span></span></span> προσπαθούσαν να στρέψουν τους υπόδουλους <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">ραγιάδες </span></span></span></span>προς την κλασική αρχαιότητα και πρόβαλαν την κοσμική σοφία και γνώση, τον ορθό λόγο, τον άθεο ανθρωπισμό, υποτιμώντας την θεία σοφία. </p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Αντιπαρατέθηκαν ακόμη <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">οι Κολλυβάδες </span></span></span></span>με τον σχολαστικισμό και ορθολογισμό της Δυτικής Αναγέννησης που απέρριπτε την εμπειρική και δοκιμασμένη μέθοδο φωτισμού και τελειώσεως των Πατέρων της Ανατολής, <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">που</span></span></span></span> έδιναν τα πρωτεία στη θεία σοφία χωρίς όμως να απορρίπτουν την κοσμική, την ανθρώπινη σοφία, υιοθετώντας την βυζαντινή σύνθεση που διέσωζε και ενίσχυε τα υγιή στοιχεία του ελληνικού πνεύματος στην υπηρεσία του θείου κηρύγματος της αγάπης, της ταπεινώσεως, της καταλλαγής που απέρρεαν από το κήρυγμα του Σταυρού. Αντιδρούσαν επομένως στην οπισθοδρόμηση προς ένα νοσηρό κλασικισμό που τοποθετεί το κτιστό πάνω από το άκτιστο, την ανθρώπινη σοφία πάνω από την θεϊκή σοφία, τα άθεα γράμματα πάνω από τα θεωτικά, όπως έλεγε ο όσιος μοναχός Χριστόφορος Παπουλάκος.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Μέσα σε αυτές τις συνθήκες πολιτικές και πνευματικές έζησε και έδρασε ως γνήσιος κολλυβάς και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, δίνοντας ταυτόχρονα με τον τρόπο αυτό απάντηση και στους δυτικόφρονες - ενωτικούς, χωρίς μάλιστα να μπορεί να κατηγορηθεί ως εχθρός του Λαού ή σκοταδιστής.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Είναι γνωστό πως το νεοελληνικό κράτος, καθοδηγούμενο και κηδεμονευόμενο από τη Δύση πλέον, αποκόπηκε από τις ρίζες του.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><b>Πτυχές από την κολλυβαδική ζωή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. </b><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR"><b>Η</b></span></span></span></span><b> </b><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR"><b>Ουράνια και η γήινη Πατρίδα.</b></span></span></span></span></p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Οι Κολλυβάδες, οι πνευματικοί αυτοί άνθρωποι στους οποίους σίγουρα συγκαταριθμείται και ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, είναι βέβαιο πως ακολουθούσαν τα βήματα των γερόντων τους και τα πνευματικά χνάρια των φιλοκαλικών – ησυχαστών Πατέρων, που προηγήθηκαν αυτών. Μαρτυρείται πως δίδασκαν και καθοδηγούσαν τον πιστό λαό, όπως στην περίπτωση των νεομαρτύρων, το πως θα φτάσουν στην νέκρωση του ιδίου θελήματος και στην αντικατάστασή του με το θέλημα του Χριστού, ώστε να πετύχουν την κατά δύναμιν κάθαρση του βίου τους από την αμαρτία και το φόβο, πρώτον με την τήρηση των εντολών του Χριστού και δεύτερον με την συμμετοχή στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, με σκοπό να κατακτήσουν την Ουράνια Πατρίδα, τη Βασιλεία των Ουρανών.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Την εποχή που έδρασε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (γεννήθηκε το 1714 και μαρτύρησε το 1779) είχε να αντιμετωπίσει πάρα πολλούς πειρασμούς, <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">εσωτερικούς-πνευματικούς αλλά και εξωτερικούς</span></span></span></span>. <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">Ε</span></span></span></span>ίχε να αντιμετωπίσει εμπόδια που είχαν να κάνουν με την αμάθεια και την άγνοια των χριστιανών, αφού αυτά νόθευαν την αυθεντική χριστιανική πίστη και ζωή. Είναι καταγεγραμμένα την εποχή αυτή γεγονότα της καθημερινότητας που μαρτυρούν του λόγου το αληθές όπως ληστείες, φόνοι, καταπιέσεις από τους κοτζαμπάσηδες, πολλές φορές χειρότερες από των Τούρκων, υποκρισία, ζηλοφθονία, ψέμα, δεισιδαιμονίες και φόβος. Ταυτόχρονα όμως <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">ε</span></span></span></span>μπόδια στο έργο του συνάντησε από τους Τούρκους οι οποίοι ασκούσαν βάρβαρη και τυραννική εξουσία πάνω στους υπόδουλους και προχωρούσαν σε βίαιους ατομικούς ή και ομαδικούς εξισλαμισμούς, αλλά και τους Εβραίους, των οποίων τα συμφέροντα θίγονταν από τη διδασκαλία του Αγίου.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Διαπιστώνουμε από τις Διδαχές του και τους βιογράφους του πως ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ακολουθώντας τον κολλυβαδικό τρόπο σκέψης και ζωής, αγωνίζονταν να πετύχει <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">πρώτα από όλα </span></span></span></span>την προσωπική του κάθαρση από την αμαρτία <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">με την</span></span></span></span> τήρηση των εντολών του Κυρίου και τη νέκρωση του ιδίου θελήματος και <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">την προσπάθεια </span></span></span></span>να ταυτίσει το θέλημα του με το θέλημα του Θεού, σε σημείο <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">που </span></span></span></span>να λέει όπως ο Παύλος: «Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός·» (Γαλ. 2,20), <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">έπειτα </span></span></span></span>να φτάσει στο φωτισμό και <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">στη συνέχεια </span></span></span></span>με τη χάρη του Θεού στη θέωση. Γνωρίζουμε πως κατάφερε με τον τρόπο αυτό να γίνει σκεύος δεκτικό της χάριτος του Θεού, αφού όπως οι σύγχρονοί του βιογράφοι βεβαιώνουν, είχε αποκτήσει προορατικό - προφητικό χάρισμα αλλά και θαυματουργικό.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">Στόχος του ήταν </span></span></span></span>με τη διδασκαλία του να φωτίσει το νου των πιστών ακροατών του και να αλλάξει την ζωή τους. Ο αγνός λαός, τον οποίο οι Τούρκοι αποκαλούσαν «ζώα, κτήνη» τον ακολουθούσε, αφού κατόρθωνε να ανυψώνει τις ψυχές από τη γη στον ουρανό με το κήρυγμά του. «Όχι, δεν είσθε όντα κατώτερα…, να έχετε πίστη, να βαπτίζεσθε, να έχετε μυστηριακή ζωή με εξομολόγηση και κοινωνία, να κάνετε αγαθά έργα και τότε η ψυχή και του ταπεινότερου ανθρώπου θα λάμψει όπως ο ήλιος και θα γίνει νύμφη Χριστού», τους έλεγε.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">Τ</span></span></span></span>ους <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">προέτρεπε επομένως </span></span></span></span>να ακολουθήσουν αυτόν τον τρόπο του βίου, που ήταν και δικός του, που οδηγούσε στον φωτισμό, «… καθώς εφώτισεν το Πνεύμα το άγιον τους Προφήτας, τους αγίους Αποστόλους, τους αγίους Πατέρας της Εκκλησίας μας και μας έγραψαν». Τους προτρέπει αδιαλείπτως να προσεύχονται ησυχαστικά και κολλυβαδικά: «Το δεύτερον είναι να μη σας λείπη ποτέ ετούτη η προσευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, δια της Θεοτόκου και πάντων σου των αγίων ελέησόν με τον αμαρτωλόν και ανάξιον δούλον σου». «Μέσα εις το «Κύριε Ιησού Χριστέ» θεωρείται η αγία Τριάς, ο Θεός, η ένσαρκος οικονομία του Χριστού μας, η Δέσποινά μας η Θεοτόκος και πάντες οι Άγιοι». Αναφερόμενος δε στα παραδείγματα των αγίων, παρουσιάζει την αγία Παρασκευή και τη ζωή της λέγοντας: «Όποιος έχει τον Χριστόν εις την καρδίαν του δεν φοβάται όλον τον κόσμον».</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Την διδασκαλία και τον φιλοκαλικό - ησυχαστικό τρόπο του βίου που πρόβαλλαν <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">οι</span></span></span></span> Κολλυβάδ<span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">ες αλλά και ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός</span></span></span></span> , απηχεί η ομολογία πίστης των Νεομαρτύρων, <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">αλλά και το αγωνιστικό – θυσιαστικό φρόνημα των εθνομαρτύρων</span></span></span></span>. Γνωρίζουμε πως πολλοί από αυτούς είχαν ως «αλείπτας», προπονητές τρόπον τινα, που τους τόνωναν και τους στήριζαν στο μαρτύριο, Κολλυβάδες αγίους (π.χ. άγιος Μακάριος Νοταράς, άγιος Νικόδημος Αγιορείτης κ.ά.). Ήταν η συνεπέστερη και αποτελεσματικότερη πράξη αντίστασης για την Ορθοδοξία η ομολογία πίστης τους και ξαναζωντάνεψε η αρχαία χριστιανική παράδοση του μαρτυρίου. Ήταν ακόμη έμπρακτη απόρριψη του κατακτητή και καταφρόνησή του μέσα στη μακρά δουλεία, δείχνοντας παράλληλα το δρόμο της αντίστασης και της ελευθερίας, του θάρρους και της παρηγοριάς, στηρίζοντας και τους υπόλοιπους πιστούς. Οι Νεομάρτυρες θεωρούνται από πολλούς πως είναι οι πρώτοι αντιστασιακοί απέναντι στην τουρκική βαρβαρότητα και αποτέλεσαν το παράδειγμα για πολλούς στη συνέχεια. Αυτό μαρτυρεί άλλωστε και το πλήθος των Εθνομαρτύρων, οι οποίοι αγωνίζονταν για την αποκατάσταση του Γένους.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Διαπιστώνουμε από τις Διδαχές του πόσο πολύ αγάπησε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός πρώτα και πάνω απ’ όλα τον Χριστό και την Εκκλησία Του, την Ουράνια Πατρίδα, όπως έλεγε, αλλά και τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από φυλή και θρησκεία, τα αδέρφια του, τις εικόνες του Θεού καθώς και τη γήινη Πατρίδα του, εννοώντας την Ελλάδα. «Ο πανάγαθος και πολυέλεος Θεός, αδερφοί μου, έχει πολλά και διάφορα ονόματα, λέγεται και φως και ζωή και ανάστασις. Όμως το κύριον όνομα του Θεού μας είναι και λέγεται αγάπη. Πρέπει και ημείς, αδερφοί μου, ανίσως και θέλωμεν να περάσωμεν και εδώ καλά, να πηγαίνωμεν και εις τον Παράδεισον και να λέγωμεν τον Θεόν μας πατέρα, πρέπει να έχωμεν δύο αγάπες, αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδερφούς μας.<b> </b>Φυσικόν μας είναι να έχωμεν αυτές τες δύο αγάπες, παρά φύσιν είναι να μην τες έχωμεν. Και καθώς ένα χελιδόνι χρειάζεται δύο πτέρυγες δια να απετά εις τον αέρα, έτσι και εμείς, αδερφοί μου, χρειαζόμαστε αυτές τες δύο αγάπες, διότι χωρίς αυτές τες δύο αγάπες είναι αδύνατον να σωθούμεν».</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Στο δίπολο Χριστός – Ελλάδα, πρώτα έβαζε τον Χριστό (το απέδειξε και με το μαρτύριό του, αφού έγινε νεομάρτυρας) και μετά την Πατρίδα του, την Ελλάδα<b>. </b>Είναι γεγονός πως οι περισσότερες διδαχές του για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία κηρύχτηκαν στην Ήπειρο, γεγονός που φανερώνει την προτίμησή του προς την περιοχή αυτή.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">«Δεν βλέπετε πως αγρίεψε το γένος μας από την αμάθειαν και εγινήκαμεν ωσάν τα θηρία»; «Τέκνα μου αγαπητά εν Χριστώ, διατηρήσατε γενναίως και ατρομήτως την ιεράν ημών θρησκείαν και την γλώσσαν των πατέρων, διότι αμφότερα ταύτα χαρακτηρίζουσι την φιλτάτην ημών πατρίδα<b> </b>και άνευ τούτων το έθνος ημών καταστρέφεται. Μην απελπισθήτε, αδερφοί μου, η θεία Πρόνοια θέλει πέμψει μιαν ημέραν την ουράνιον σωτηρίαν ίνα φαιδρύνη τας καρδίας ημών προς απαλλαγήν εκ της ελεεινής καταστάσεως εν τη οποία ευρισκόμεθα». Για παράδειγμα όταν βρέθηκε στην Πάργα αναφέρει: «Διότι πως δύναται να διατηρηθή αβλαβές το έθνος μας κατά τε την θρησκείαν και ελευθερίαν, οπόταν ο ιερός κλήρος αγνοή κατά δυστυχίαν των αγίων Γραφών την εξήγησιν, ήτις εστί το φως και η στερέωσις της πίστεως; … Λοιπόν, τέκνα μου Πάργιοι, προς διαφύλαξιν της πίστεως και ελευθερίαν της πατρίδος, φροντίσατε να συστήσετε ανυπερθέτως σχολείον ελληνικόν, δι’ ου θα γνωρίσωσι τα τέκνα υμών όσα υμείς αγνοείτε».</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Για το λόγο αυτό ίδρυσε σχολεία ελληνικά για να μπορούν να διαβάζουν την ελληνική γλώσσα, η οποία είναι και η γλώσσα της Εκκλησίας και προτρέπονται σε εγρήγορση και αντίσταση και εξέγερση καταρχάς εναντίον των παθών, δηλαδή εναντίον του εσωτερικού εχθρού και στη συνέχεια εναντίον και του εξωτερικού εχθρού που καταπιέζει και υποδουλώνει και καταργεί την ελευθερία τους, το αυτεξούσιό τους.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Πετυχαίνει με τον τρόπο αυτό οι πιστοί να μη φοβούνται τον ορατό εχθρό, όπως και τον αόρατο, αλλά να έχουν αδούλωτο φρόνημα. «Τοῦτο σᾶς λέγω καὶ σᾶς παραγγέλω· κἂν ὁ οὐρανὸς νὰ κατεβῆ κάτω, κἂν ἡ γῆ νὰ ἀνεβῆ ἐπάνω, κἂν ὅλος ὁ κόσμος νὰ χαλάση, σήμερον, αὔριον, νὰ μὴ σᾶς μέλλη τί ἔχει νὰ κάμη ὁ Θεός. Τὸ κορμί σας ἂς τὸ καύσουν, ἂς τὸ τηγανίσουν· τὰ πράγματά σας ἂς σᾶς τὰ πάρουν· μὴ σᾶς μέλλει· δώσατέ τα· δὲν εἶνε ἰδικά σας. Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζονται. Αὐτὰ τὰ δυὸ ὅλος ὁ κόσμος νὰ πέση, δὲν ἠμπορεῖ νὰ σᾶς τὰ πάρη, ἐκτὸς καὶ τὰ δώσετε μὲ τὸ θέλημά σας. Αὐτὰ τὰ δυὸ νὰ τὰ φυλάγετε, νὰ μὴ τὰ χάσετε». Το παράδειγμα έδωσε ο ίδιος με τη θυσία του, αλλά και πόσοι άλλοι που ακολούθησαν τον Χριστό.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Πολλοί είναι αυτοί που ομολογούν πως στα δύσκολα εκείνα προεπαναστατικά χρόνια του 18<sup>ου</sup> αιώνα, ο Πατροκοσμάς (η ονομασία αυτή δείχνει και πόσο οικείος τους ήταν ο Άγιος) με την αγιότητα του βίου του, την απλή και κατανοητή, στη γλώσσα του απλού λαού, διδασκαλία του, τα θαύματά του και τις προφητείες του, ευεργέτησε όσο κανείς άλλος το υπόδουλο Γένος, προσπαθώντας να διατηρήσει την Ορθόδοξη πίστη του αλλά και την εθνική του συνείδηση.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Και είναι αρκετοί εκείνοι που πιστεύουν ακράδαντα πως οι άλλοι ήρωες της Επανάστασης του 1821, των πεδίων των μαχών, που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της τουρκοκρατούμενης Πατρίδας προετοιμάστηκαν ψυχικά, εμπνεύστηκαν και στηρίχτηκαν πνευματικά στο έργο τους αυτό από, θα λέγαμε, κάποιους άλλους ήρωες του πνεύματος, που στην ουσία τους γέννησαν, όπως ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς την αυτοθυσία αυτών των αγωνιστών-επαναστατών, οι οποίοι με την συγκεκριμένη παιδεία γαλουχούμενοι αποκτούσαν αδούλωτο φρόνημα, όπως αποδεικνύεται και από το σύνθημά τους «Ελευθερία ή Θάνατος» όταν ρίχνονταν στη μάχη για την ελευθερία. Προϋπέθετε αυτή η στάση ζωής προετοιμασία κατάλληλη από εμπνευσμένους πνευματικούς ανθρώπους, οι οποίοι να πείθουν με το παράδειγμά τους, με την ζωή τους, όπως ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Είναι βέβαιο πως οι διδαχές του και τα σχολεία που ίδρυσε συγκράτησαν και τόνωσαν τη θρησκευτική και εθνική συνείδηση σε ένα μεγάλο μέρος των υπόδουλων και μ’ αυτόν τον τρόπο ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έγινε πρόδρομος του ’21.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Το ενδιαφέρον του για την ελευθερία και την αγάπη του για την γήινη Πατρίδα την Ελλάδα φαίνεται επιπλέον και από τις προφητείες του, με τις οποίες εμπνέει τους υπόδουλους να ξεσηκωθούν. Τους προετοιμάζει να αντισταθούν και να επαναστατήσουν εναντίον του εξωτερικού εχθρού, προφητεύει για την ανάσταση του γένους και την παλιγγενεσία. Έτσι για παράδειγμα μιλά για το ρωμαίικο και την ανάστασή του, για το ποθούμενο, δηλαδή την ελευθερία της Πατρίδας, που ήταν παράλληλος στόχος. Σε πολλές περιοχές που περιόδευσε έλεγε: «Αυτό μια μέρα θα γίνη Ρωμαίικο και καλότυχος όποιος ζήση σε κείνο το βασίλειο», ενώ στη Χειμάρρα είπε πως «Το ποθούμενο θα γίνη στην τρίτη γενεά. Θα το ιδούν τα εγγόνια σας».</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Οι αγωνιστές του 1821 και οι Εθνομάρτυρες επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές, δηλαδή πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στην προετοιμασία και την διάπλαση του χαρακτήρα των και στην εν γένει βιωτή τους, το κήρυγμα των Κολλυβάδων και του αγίου Κοσμά του Αιτωλού στον αγώνα για την ελευθερία και απέναντι στους Τούρκους και απέναντι στον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">Παράδειγμα, φ</span></span></span></span>ορέας αυτής της παιδείας <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">ήταν </span></span></span></span>ο Κολοκοτρώνης, <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">ο οποίος αφού </span></span></span></span>πρώτα εξομολογήθηκε και μετ<span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">ά</span></span></span></span>λαβε, μετά ξεκίνησε τον αγώνα: «Εξομολογηθέντες μετέλαβον των αχράντων μυστηρίων, ο Κολοκοτρώνης και οι περί αυτόν, οι οποίοι δεν ήλθον εις την Πελοπόννησον ειμή δια να κινήσωση την επάνάστασιν την 25 Μαρτίου, ως ημέραν προσδιορισμένην να λάβωσι τα όπλα απανταχού οι Έλληνες».</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Αναφέρουμε ακόμη για παράδειγμα <span style="background: rgb(255, 255, 255);">συνομιλία του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη με τον Άγγλο Ναύαρχο Χάμιλτον που αφορά στην </span>προετοιμασία και τη διεξαγωγή του αγώνα των Ελλήνων για την ελευθερία τους <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">και το αδούλωτο φρόνημά τους</span></span></span></span>: «Μίαν φοράν όταν επήραμεν το Ναύπλιον ήλθε ο Άμιλτον να με ιδή. Μου είπε ότι πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν, και η Αγγλία να μεσιτεύση. Εγώ τού αποκρίθηκα, ότι αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος».</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Επίσης στην ομιλία του στην Πνύκα ο Κολοκοτρώνης σε μαθητές το 1838 είπε: «Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος».</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Ανάλογες πράξεις και λόγια που φανερώνουν αυτή την Κολλυβαδική διάσταση υπέρ πίστεως αλλά και υπέρ πατρίδος από αγωνιστές Εθνομάρτυρες, όπως φαίνεται μέσα από ιστορικά καταγεγραμμένες δηλώσεις τους, οι οποίοι στο δίπολο πίστη ή πατρίδα προέταξαν το αδούλωτο φρόνημά τους για την ελευθερία της γήινης πατρίδας, έχουμε για παράδειγμα από τους Αλέξανδρο Υψηλάντη, τον Γρηγόριο – Δικαίο Παπαφλέσσα, τον Κωνσταντίνο Κανάρη, τον Ιωάννη Μακρυγιάννη, τον Ανδρέα Μιαούλη, τους Ιερολοχίτες όπως διαπιστώνουμε μέσα από τον Όρκο τους, τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, τον Αδαμάντιο Κοραή, τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον καλόγερο Σαμουήλ κ.ά.</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR"><b>Συμπερασματικά</b></span></span></span></span></p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><a name="more"></a>«Η σημερινή κρίση πού περνάμε ως Έλληνες, έχει κύριο αίτιο κατά γενική ομολογία τη χρεοκοπία της ηγεσίας, κυρίως της πολιτικής, που υπηρετεί, κατά κανόνα, τα συμφέροντα της νέας παγκόσμιας τάξης, στο όνομα της οποίας ασκεί την εξουσία της εις βάρος της ευστάθειας της Χώρας. Γενική είναι η συναίσθηση ότι ζούμε σε έναν κόσμο τραγικά παράλογο και παράλογα τραγικό, πού αποκαλύπτει τη βαναυσότητα της μετανεωτερικότητας, παρόλη τη μεγαλαυχία και μεγαλοστομία της. Ο πολιτισμός της μετανεωτερικής κοινωνίας κυριαρχείται από τον άκρατο ωφελιμισμό, την απληστία και κατά συνέπεια την αδικία, την ειδωλολατρία δηλαδή της φιλαργυρίας (πρβλ. Α΄ Τιμ.6,10), και γι’ αυτό καταντά «πολιτισμός» αφιλάνθρωπος. Κάθε κρίση, ατομική ή κοινωνική, για έναν ιστορικό και Θεολόγο, είναι πάντα συνέπεια της πτωτικότητας του ανθρώπου και της εσωτερικής του αλλοτρίωσης, διότι, όπως είπε ο Ντοστογιέφσκυ, «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται». Κυρίαρχο θέμα της δυτικής Θεολογίας από τα μέσα του 20ού αιώνα είναι ο «θάνατος του Θεού», που σημαίνει όχι τον οντολογικό θάνατο του Θεού, αλλά την αποσύνδεση του ανθρώπου από τον Θεό και την αθεΐα του δυτικού ανθρώπου και της δυτικής κοινωνίας. Κατά τον νεώτερο Άγιο π. Ιουστίνο (Πόποβιτς): Η Ευρώπη από την Αναγέννησιν έως σήμερον μετεβλήθη εις εργαστήριον ρομπότ. […] Δεν υπήρξεν επί του πλανήτου […] απανθρωπότερος άνθρωπος από το ευρωπαϊκό ρομπότ[…]. Άνθρωπος χωρίς Θεόν και χωρίς ψυχήν […]. Αφού εφόνευσε τον Θεόν και την ψυχήν μέσα του, ο τύπος κάθε ευρωπαίου ανθρώπου […] βαθμηδόν αυτοκτονεί, διότι η αυτοκτονία είναι ο αναπόφευκτος ακόλουθος της θεοκτονίας».</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Όσο ο πιστός λαός μνημονεύει και τιμά με λατρευτικές εκδηλώσεις τους πνευματικούς αυτούς ήρωες, όπως ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, αλλά και τους εθνομάρτυρες και μυείται με τρόπο που να μαθαίνει να ακολουθεί τα κολλυβαδικά πνευματικά χνάρια τους, αλλά και το αδούλωτο φρόνημά τους, μπορούμε να ατενίζουμε προς το μέλλον με αισιοδοξία. Δεν είναι δε υπερβολή να υποστηρίξει κανείς πως και σήμερα, σε μια εποχή πνευματικής πενίας, απαισιοδοξίας και εθελοδουλίας, <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">ένα</span></span></span></span> νεοκολλυβαδικ<span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">ό</span></span></span></span> κίνημα, <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">ένα αντίστοιχο ιστορικό παράλληλο, όπως αυτό των Κολλυβάδων, που είχε ως αποτέλεσμα τότε να διασωθεί η πίστη και η πατρίδα, η ταυτοπροσωπία των Ελλήνων, </span></span></span></span>θα είχε να <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">προσφέρει πολλά στους νεοέλληνες και να </span></span></span></span>δώσει πολλές απαντήσεις και διεξόδους <span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">στα σύγχρονα αδιέξοδα.</span></span></span></span></p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><span style="text-align: left;">Προϋπόθεση βέβαια, εκείνοι που έχουν ως αποστολή να ποιμάνουν τον πιστό λαό, ταγμένοι να ακολουθούν και να διαφυλάττουν την Πατερική μας Ορθόδοξη Παράδοση, να είναι απαλλαγμένοι από διάφορους κοσμικούς πειρασμούς και από τυχόν … “ετεροδιδασκαλίες”!!</span></p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><i>*(<span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">Ανακοίνωση στην Επετειακή Επιστημονική Διημερίδα που διοργάνωσε η Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Βελλάς Ιωαννίνων, την Πέμπτη 21 και Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2021 με γενικό θέμα: “Η συμβολή της Ηπείρου στον Ιερό Απελευθερωτικό Πόλεμο του 1821”, Διαδικτυακή Διεξαγωγή, <a href="http://www.aeavellas.gr/" style="color: blue;">www.aeavellas.gr</a>)</span></span></span></span></i></p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><b style="text-align: left;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</span></span></span></span></b></p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Επισκόπου Αυγουστίνου Ν. Καντιώτου, Μητροπολίτου Φλωρίνης, Κοσμάς ο Αιτωλός, Έκδοσις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδερότητος «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», Έκδοσις ΙΑ΄, Αθήναι 1990</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Η ζωή του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, Του Γ. Δ. Μεταλληνού [Πάπυρος]</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Ιωάννη Β. Μενούνου, Κοσμά του Αιτωλού Διδαχές και Βιογραφία, Ακρίτας, Η΄ Έκδοση, Ιούνιος 2007</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">π. Γ. Μεταλληνός: Κρίση και διανόηση, Ένα διαχρονικό μας πρόβλημα από το περιοδικό <span style="color: blue;"><u><a href="http://ardin-rixi.gr/archives/201965" style="color: blue;">Νέος Ερμής ο Λόγιος τ. 14</a></u></span>, Φθινόπωρο 2016</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;">Μιχ. Τρίτου «Η Εθνική διάσταση του έργου το Πατροκοσμά το Αιτωλού»</p><p align="justify" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">Μιχ. Τρίτος, Ο Κοσμάς ο Αιτωλός, Ο Φωτιστής του Γένους – Ο Προφήτης, Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2009.</span></span></span></span></p><p align="left" class="western" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; direction: ltr; font-family: Calibri, serif; line-height: 15.84px; margin-bottom: 0.28cm;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">Βιβλιογραφία για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό </span></span></span></span><span style="color: blue;"><u><a href="http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/identity/vivliografia_kosmas.pdf" style="color: blue;"><span style="font-family: Calibri, serif;"><span><span lang="el-GR">http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/identity/vivliografia_kosmas.pdf</span></span></span></a></u></span></p><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-13646105449950906582024-03-24T17:07:00.000+02:002024-03-24T17:07:23.888+02:00Ο Δεληβορριάς για τον Αγώνα Ανεξαρτησίας<div style="text-align: justify;"><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6-coA_C5Fe3qK4QvnaB11kVc3DsgIva1cPq3SgTSNJrHO5134HlJ_yth8Gnze6bQ21XBgv66_Ub3y5qquhnkRIOZEWqjtLHmBs9wV6y9eUcPp-UuifRF43751lBca6aQ3zS69SQ52QWL61x_WGrMu-AmJi9kifhyr-fyEnIntzSTw9Fn2OXFAh6hWtpc/s640/unnamed.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="640" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6-coA_C5Fe3qK4QvnaB11kVc3DsgIva1cPq3SgTSNJrHO5134HlJ_yth8Gnze6bQ21XBgv66_Ub3y5qquhnkRIOZEWqjtLHmBs9wV6y9eUcPp-UuifRF43751lBca6aQ3zS69SQ52QWL61x_WGrMu-AmJi9kifhyr-fyEnIntzSTw9Fn2OXFAh6hWtpc/s320/unnamed.jpg" width="320" /></a></div>Ο Δεληβορριάς για τον Αγώνα Ανεξαρτησίας</b></div><div style="text-align: justify;"><b>Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο ιστορικός και επί 41 χρόνια (1973-2014) εμπνευσμένος διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη Άγγελος Δεληβορριάς (1937-2018) δίδει αποστομωτική απάντηση σε όσους κατά τις περί Έθνους διακηρύξεις τους αποτιμούν το νόημα της εθνικής ταυτότητας ως εννοιολογικής κατασκευής της μετά τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους περιόδου. Μεταξύ αυτών αναφέρει τους Κωνσταντίνο Τσουκαλά, Αντώνη Λιάκο, Πασχάλη Κιτρομηλίδη και Γιάννη Χαμηλάκη (Βλ. σχ. Αγγέλου Δεληβορριά «Ο Ελληνικός Πολιτισμός της προεπαναστατικής περιόδου ως βασικός συντελεστής του Αγώνα της Ανεξαρτησίας»*, Εκδ. Βιβλιοθήκης του Μουσείου Μπενάκη, Αθήνα 2021, σελ. 11).<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;">Με πλούσια βιβλιογραφία, με προσωπική έρευνα και με πολλά ντοκουμέντα και κειμήλια, πολλά από τα οποία υπάρχουν στο Μουσείο Μπενάκη, ο Άγγελος Δεληβορριάς τονίζει ότι του είναι αδιανόητο να υιοθετήσει «τους συντονισμένα αποδομητικούς στόχους ενός όψιμου επιστημονικού μεταμοντερνισμού» και προσθέτει: «Το ιστορικό περίγραμμα, σε γενικές γραμμές, είναι γνωστό: κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας, ο τραυματισμένος ελληνικός κόσμος κατόρθωσε να διατηρήσει ζωντανή τη συναίσθηση της πολιτιστικής του ταυτότητας, περισώζοντας τη συστατική του υπόσταση με την εκπλήσσουσα δυναμική αντοχή της ελληνικής γλώσσας, καθώς και με τη στήριξη της Ορθόδοξης θρησκείας, παρά τις ριζικές ανατροπές που είχε υποστεί τότε η πολιτική γεωγραφία, τους ανηλεείς διωγμούς, τίς βίαιες μετατοπίσεις σημαντικών τμημάτων πληθυσμού, τις ερημώσεις εκτεταμένων περιοχών, τις βαρύτατες φορολογικές επιβαρύνσεις, τον επικρεμάμενο κίνδυνο του εξισλαμισμού».</div><div style="text-align: justify;">Ο Άγγελος Δεληβορριάς τονίζει ότι σε αντίθεση με τη νεοελληνική γραμματεία και τις στραμμένες προς τη Δύση σημαντικότερες από τις εκφάνσεις της, η θρησκευτική τέχνη επιδιώκει να αναβιώσει την αίγλη της Ορθόδοξης αυτοκρατορίας του Βυζαντίου. Ακολουθεί τη βυζαντινή παράδοση, με πιο καθησυχασμένες αναλογίες, σύμφωνα με τον χρόνο της ανέγερσης των οικοδομημάτων της, καθώς και με την παρουσία τους σε φραγκοκρατούμενα – ενετοκρατούμενα ή τουρκοκρατούμενα εδάφη. Ως παραδείγματα αναφέρει τον Ναό της Παναγίας στον Πρίνο του Μυλοποτάμου της Κρήτης - του ύστερου 15ου αιώνα, τον Άγιο Μάμα στη Μόρφου της Κύπρου - στις αρχές του 16ου αιώνα και την Εκκλησία της Νέας Μονής Φιλοσόφου στη Δημητσάνα - του 17ου αιώνα.</div><div style="text-align: justify;">Έχοντας μελετήσει σε βάθος τις δημιουργίες των υποδούλων Ελλήνων υπό σκληρούς και απάνθρωπους δυνάστες, ο Άγγελος Δεληβορριάς αποδεικνύει με αυτές όχι μόνο τη συνέχεια του έθνους μας, αλλά και τον σπινθήρα της δημιουργίας που είχε και το οδήγησε στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Εικονογραφίες, τοιχογραφίες, χρυσοκεντητική σε άμφια, λάβαρα και επιτάφιους, θαυμάσια υφαντά και κεραμικά, εκπληκτικά τεχνουργήματα αργυροχρυσοχοΐας, περίτεχνα ξυλόγλυπτα και μαρμάρινα τέμπλα κοσμούν τους ταπεινούς, αλλά αρχιτεκτονικά σπουδαίους ναούς και τα μοναστήρια. Ως ελάχιστο παράδειγμα αναφέρει όσα κόσμησαν το 1798 τους Αγίους Ταξιάρχες στη Μάνη και όσα κάλυψαν το καμπαναριό της Παναγίας Τουρλιανής στην Ανωμερά της Μυκόνου, το 1806.</div><div style="text-align: justify;">Μέσα σε τέτοιους ιερούς χώρους, υπογραμμίζει ο Άγγελος Δεληβορριάς, «συμπληρώνεται μυσταγωγικά η ηθική και πνευματική καλλιέργεια του υπόδουλου Ελληνισμού, με τους ήχους μιας ιδιόσημης πολύτροπης μουσικής, η οποία, χωρίς να εγκαταλείπει τις παλαιότερες φόρμες, ανανεώνει την παράδοση των βυζαντινών κανόνων, συμβαδίζοντας με τη γενικότερη αναγέννηση που προετοίμαζε τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας». Για τους αμύητους στα καθέκαστα της νεοελληνικής μουσικής, γράφει ο Δεληβορριάς, «οι κλίμακες του εκκλησιαστικού μέλους ηχούν παραδόξως συγγενικά με του δημοτικού τραγουδιού και με τη μουσική των δημοτικών χορών, που όμως δείχνουν περίτρανα τις επιμέρους όψεις μιας αδιάσπαστης κοινωνικά ενότητας». Οι επί αιώνες σκληρότατες προσπάθειες των Ελλήνων να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν, οικονομικά και πολιτισμικά αποδεικνύουν τον βαθμό της αυτοσυνειδησίας τους ως πρωτεύοντος συντελεστού του Αγώνα για την ανεξαρτησία τους, τονίζει ο Άγγελος Δεληβορριάς.-</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σχόλιο στα λεχθέντα από τον Μάικλ Χέρτζφελντ</div><div style="text-align: justify;">Στην ετήσια διάλεξη για τον Άγγελο Δεληβορριά στο Μουσείο Μπενάκη ομιλητής, στις 19 Μαρτίου 2024, ήταν ο Μάικλ Χέρτζφελντ, Εβραιογερμανός στην καταγωγή και Έλληνας υπήκοος πρόσφατα, ομότιμος καθηγητής κοινωνικών σπουδών στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, στις ΗΠΑ. Διαβάζοντας τη συνέντευξή του σε καθημερινή ελληνική εφημερίδα αναρωτιέται κανείς αν ο συγκεκριμένος ομιλητής μπορεί να αποδώσει τη σκέψη και τις αντιλήψεις του απόντος τιμώμενου λογίου, όταν έχει αντίθετες απόψεις από αυτόν για την ταυτότητα και την ιδιοπροσωπία των Ελλήνων.</div><div style="text-align: justify;">Ο Χέρτζφελντ εκφράζει τη σύγχρονη άποψη, που διασπείρεται στη Δύση. Είπε: «Η έμμονη ιδέα ότι πρέπει να μείνουμε ακριβώς αυτοί που ήμασταν πάντα – το βασικό υπόβαθρο και του ελληνικού εθνικισμού – είναι μια αυταπάτη. Οπωσδήποτε ο πολιτισμός αλλάζει. Με το ίδιο πνεύμα λέω ότι δεν μπορούμε να μιλάμε πλέον για εθνικές κουλτούρες. Κάθε πολιτισμός είναι “διαδικασιακός”: εξελίσσεται. Η ταυτότητα όπως και η κληρονομιά είναι έννοιες ρευστές…Ως ανθρωπολόγος πιστεύω πως οι Έλληνες τελευταία έχουν αρχίσει να αποκτούν μια πιο χαλαρή σχέση με την αρχαιότητα, διότι η ταυτότητά τους δεν εξαρτάται από αυτήν, αν και παίζει ρόλο στη διαμόρφωσή της».</div><div style="text-align: justify;">Η άποψη του Δεληβορριά; Αυτή είναι πως κατά τα όσα οι Έλληνες πέρασαν επί αιώνες υπό ετερόδοξους και αλλόθρησκους κατακτητές προσαρμόστηκαν στα ρεύματα της Τέχνης, της Επιστήμης, της Φιλοσοφίας και προετοίμασαν την Ανεξαρτησία τους, κρατώντας όμως πάντα σταθερά και αμετάτρεπτα την αυτοσυνειδησία τους, δηλαδή την Ορθοδοξία, τη γλώσσα και τη φιλοπατρία τους. Γράφει: « Η ανοδική πορεία του ξενοκρατούμενου Ελληνισμού στους επιμέρους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, της έφεσης για μόρφωση και της καλλιτεχνικής έκφρασης ορίζεται με συντεταγμένες τη συνοχή, κυρίως όμως την αντοχή στη διάρκεια του χρόνου και στις αρνητικές συγκυρίες των περιστάσεων… και έτσι υποδαυλίζει την επαναστατική ετοιμότητα».</div><div style="text-align: justify;">Ως προς την Αρχαιότητα και τη σχέση των Ελλήνων με αυτήν ο Δεληβορριάς γράφει πάλι: « Το ελληνικό κράτος δεν οφείλει τη σημερινή του ύπαρξη στο κλέος της Αρχαιότητας, αλλά στη θαυμαστή αντοχή του ελληνικού λαού καθ’ όλη τη διάρκεια της ξενοκρατίας, στο υψηλό φρόνημα και τον επίσης υψηλό δείκτη αυτοσυνειδησίας, η οποία ερμηνεύει το τίμημα του αίματος που καταβλήθηκε σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης, στην αγωνιστικότητα που γαλούχησε διαδοχικά τις εκάστοτε νέες γενιές, πλουτίζοντας τα αποθέματα της αυτογνωσίας με νέο περιεχόμενο: «Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά…» έγραφε ο εθνικός ποιητής με αφορμή των Αγώνα της Ανεξαρτησίας, για να σηματοδοτήσει επιγραμματικά ως διαρκή επιδίωξη την Ελευθερία». Η επί αιώνες αντοχή των Ελλήνων στην διατήρηση της ταυτότητάς τους και η πετυχημένη Επανάστασή τους το 1821 δημιουργούν βάσιμες ελπίδες ότι και τώρα θα αντεπεξέλθουν με επιτυχία στην πολιτισμική επίθεση που δέχονται να αλλοτριωθεί η εθνική τους συνείδηση.-</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">*Το βιβλίο έχει ως βάση την ομιλία που εκφώνησε ο Άγγελος Δεληβορριάς κατά την πανηγυρική συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών της 21ης Μαρτίου 2017 για τον εορτασμό της επετείου της 25ης Μαρτίου 1821.</div><br /><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-41205681714454042192024-03-24T17:00:00.001+02:002024-03-24T17:00:00.127+02:00ΤΟ 1821 ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΤΗ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ<div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img height="293" src="https://konstantinosholevas.gr/wp-content/uploads/2024/03/SIMAIA-KYPRION-AGONISTON-ELLINIKIS-EPANASTASIS1.jpg" width="297" /></div></div><div style="text-align: justify;"><b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ήταν μία Πανελλήνια εξέγερση με εθνικό και θρησκευτικό χαρακτήρα. Συμμετείχαν Έλληνες Ορθόδοξοι από όλα τα μέρη του υποδούλου Γένους, αλλά και από τις κοινότητες της Διασποράς. Γιορτάζοντας την 25η Μαρτίου είναι ευκαιρία να αντλήσουμε μηνύματα από το 1821 για την πορεία των συγχρόνων εθνικών θεμάτων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πρώτο μήνυμα είναι η ανάγκη να διαφυλάξουμε την εθνική μας ταυτότητα σε συνδυασμό με τις ευρωπαϊκές αξίες. Η Εκκλησία διαφύλαξε την ελληνικότητα, την αγωνιστικότητα και την ελπίδα. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός καλούσε τους Έλληνες του 18ου αιώνος να μην εξισλαμισθούν και να διδάξουν στα παιδιά τους τη διαχρονική ελληνική γλώσσα. Ορθοδοξία, γλώσσα, παιδεία, δημοκρατία και πίστη τη συνέχεια του Ελληνισμού είναι και σήμερα τα στοιχεία της εθνικής ταυτότητας που θα μάς κρατήσουν όρθιους.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Ενιαία Ήπειρος, όλη υπό Οθωμανικό ζυγό, έλαβε μέρος σε πολλά κινήματα πριν από το 1821 και συνέβαλε την Ελληνική Επανάσταση. Τότε δεν υπήρχε ο όρος Βόρειος Ήπειρος. Δημιουργήθηκε όταν χαράχθηκαν τα σύνορα μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας τον Δεκέμβριο του 1913. Ας μιλήσουμε καλύτερα για το βόρειο τμήμα της Ηπείρου και ας θυμηθούμε ότι η Μοσχόπολη, κοντά στην Κορυτσά, ήταν η πνευματική πρωτεύουσα του Ελληνισμού κατά τον 18ο αιώνα. Είχε Ακαδημία, σχολεία, ναούς, τυπογραφεία και μαχητικούς Βλαχόφωνους Έλληνες κατοίκους. Καταστράφηκε από τους Τουρκαλβανούς με εντολή του Αλή πασά. Εξ άλλου ο Εθνικός Ευεργέτης Ευαγγέλης Ζάππας από το Λάμποβο της Β. Ηπείρου υπήρξε στα νιάτα του αγωνιστής στο πλευρό των Σουλιωτών. Ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης από το Αργυρόκαστρο, με σπουδαία δράση κατά τη διάρκεια της Επαναστάσεως, σκοτώθηκε το 1828 μαχόμενος ηρωικά στο Φραγκοκάστελλο της Κρήτης.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Ελληνισμός της Κύπρου πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος για την Ελευθερία του Έθνους μας. Στις 9 Ιουλίου 1821 θανατώθηκε μαρτυρικά στη Λευκωσία ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός μαζί με όλους τους Επισκόπους, τους ηγουμένους των Μονών και 400 προκρίτους. Ο Τούρκος Διοικητής είχε πληροφορηθεί τη συμμετοχή Κυπρίων κληρικών στη Φιλική Εταιρεία. Στην Έξοδο του Μεσολογγίου έλαβαν μέρος Κύπριοι, οι οποίοι τιμώνται σήμερα με ειδικό μνημείο. Στη μάχη του Αναλάτου, στην Αθήνα το 1827, έπεσαν μαχόμενοι πολλοί Κύπριοι. Ο καθηγητής Πέτρος Παπαπολυβίου έχει υπολογίσει ότι τουλάχιστον 500 Έλληνες της Κύπρου πολέμησαν στην Ελληνική Επανάσταση.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Υπογραμμίζουμε όλα αυτά για να αντιληφθούμε τη ιδιαίτερη ευθύνη μας απέναντι στην Κύπρο και στη Βόρειο Ήπειρο. Η εισβολή του Αττίλα το 1974 έχει επιβάλει μια συνεχιζόμενη κατοχή στη Μεγαλόνησο. Ο Ερντογάν μιλά ήδη για δύο ξεχωριστά κράτη. Στην Αλβανία ο Δήμαρχος Χειμάρρας Φρέντυ Μπελέρης παραμένει αδίκως φυλακισμένος. Η απογραφή πληθυσμού του Οκτωβρίου 2023 ήταν κατάφωρα πλαστή και δεν θα καταγράψει αντικειμενικά το μέγεθος της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας. Είναι χρήσιμο να τονίσουμε ότι ο Ερντογάν και ο Ράμα είναι στενοί φίλοι και σύμμαχοι.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Για να διαφυλάξει η Ελλάς το κύρος της και για να βοηθήσει τους Κυπρίους και τους Βορειοηπειρώτες απαιτείται η σαφής καταδίκη κάθε διχοτομικού σχεδίου τύπου Ανάν στην Κύπρο και η σκληρότερη στάση έναντι του Ράμα. Να φύγει ο τουρκικός στρατός από την Κύπρο. Να εξασφαλισθούν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 23.3.2024</div><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-73225776997387632902024-03-24T16:00:00.002+02:002024-03-24T17:03:10.152+02:00ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ 1821 ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΙΣ. 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024 <p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: normal; margin: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;"></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU1Lt1EatL-yyvPSsaDwOXnkn6ceKNT4eOXbBJkZ1PW238nbjKAPN8D7aDMT6yS4ZmGTM1qp1wl_HoNgzdtEdmIKN9ejQLr-9dkZpD28oSl9XZ5SwCVZ6Td1LI0IXZsNBsro_7Ox0gvwhB2LatPkGA2J8N8dudVR7dtccNScTt7neZtq_Ru6PeWWZlTBI/s400/tama_ethnous_%CE%BA%CE%BB-1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="400" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU1Lt1EatL-yyvPSsaDwOXnkn6ceKNT4eOXbBJkZ1PW238nbjKAPN8D7aDMT6yS4ZmGTM1qp1wl_HoNgzdtEdmIKN9ejQLr-9dkZpD28oSl9XZ5SwCVZ6Td1LI0IXZsNBsro_7Ox0gvwhB2LatPkGA2J8N8dudVR7dtccNScTt7neZtq_Ru6PeWWZlTBI/s320/tama_ethnous_%CE%BA%CE%BB-1.jpg" width="320" /></a></b></div><b><div style="text-align: justify;"><b>Μετὰ τὸ ἀπὸ 31.7.1829 Η ΄Ψήφισμα τῆς εἰς τὸ Ἄργος Δ΄Ἐθνικῆς τῶν Ἑλλήνων Συνελεύσεως (</b><span lang="EN-US" style="color: #002060;"><a href="https://www.fotgrammi.gr/%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82/%CE%B7-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%83-%CE%B4-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%83-%CF%84%CF%89/" style="color: #954f72;">https<span lang="EL">://</span>www<span lang="EL">.</span>fotgrammi<span lang="EL">.</span>gr<span lang="EL">/το-τάμα-του-έθνους/η-ψηφισμα-τησ-εισ-το-αργοσ-δ-εθνικησ-τω/</span></a></span><span style="color: #002060;">), </span><span style="color: #002060; font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">τὰ </span><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">Βασιλικὰ Διατάγματα ἀπὸ 25.1.1834 (ΦΕΚ 5/29.1.1834) (</span></b><b><span lang="EN-US" style="color: #002060; font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;"><a href="https://www.fotgrammi.gr/work/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF-25-11834-%CF%86%CE%B5%CE%BA-5-29-1-1834/" style="color: #954f72;">https<span lang="EL">://</span>www<span lang="EL">.</span>fotgrammi<span lang="EL">.</span>gr<span lang="EL">/</span>work<span lang="EL">/βασιλικο-διαταγμα-απο-25-11834-φεκ-5-29-1-1834/</span></a></span></b><b><span style="color: #002060; font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">, καὶ </span></b><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">ἀπὸ 3.4.1838 (ΦΕΚ 12/11.4.1838) (</span></b><span lang="EN-US" style="color: #002060;"><a href="https://www.fotgrammi.gr/work/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF-3-41838-%CF%86%CE%B5%CE%BA-12-11-4-1838/" style="color: #954f72;">https<span lang="EL">://</span>www<span lang="EL">.</span>fotgrammi<span lang="EL">.</span>gr<span lang="EL">/</span><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">work</span></b><b><span lang="EL" style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">/βασιλικο-διαταγμα-απο-3-41838-φεκ-12-11-4-1838/</span></b></a></span><span style="color: #002060;">, </span><span style="color: #002060; font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">τὴν Ἀπόφασιν</span><span style="color: #002060;"> </span><b><span style="color: #002060; font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;"> τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος </span></b><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">ἀπὸ 8.6.2012 (<span style="color: #002060;"><a href="https://www.fotgrammi.gr/work/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83-%CE%B4-%CE%B9-%CF%83-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF-8-6-2012/" style="color: #954f72;">https://www.fotgrammi.gr/work/αποφασισ-δ-ι-σ-για-το-ταμα-απο-8-6-2012/</a> καὶ πλῆθος ἄλλων σχετικῶν ἐγγράφων,</span></span></b></div></b><p></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: normal; margin: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: normal; margin: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">θεωροῦμε ἐθνικὴ καὶ ἠθικὴ ὑποχρέωσιν νὰ ἀπευθυνθοῦμε καὶ πάλι εἰς τὴν Ἐκκλησιαστικὴν καὶ Πολιτικὴν ἡγεσίαν τῆς Πατρίδος μας καὶ νὰ ὑπενθυμίσουμε τὴν ἀνάγκη τῆς πραγματοποιήσεως αὐτοῦ τοῦ ἐδῶ καὶ πολλὲς δεκάδες ἔτη ὁράματος ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων. <span></span></span></b></p><a name='more'></a><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 18pt;"><o:p></o:p></span></b><p></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 3pt; line-height: 4.6px;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 3pt; line-height: 4.6px;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Εὐχόμεθα νὰ γίνῃ ἀντιληπτὸν καὶ νὰ σπεύσουν οἱ σημερινοὶ ἁρμόδιοι, ὥστε νὰ μείνουν εἰς τὴν ἱστορία.</span><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"></span><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 3pt; line-height: 4.6px;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Τὸ ἔργον θὰ ἀνήκῃ εἰς τὴν </span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Παγκόσμια Ὀρθοδοξία καὶ τοὺς Ἕλληνες καὶ Φιλέλληνες ἁπανταχοῦ τῆς γῆς.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Τοιουτοτρόπως θὰ κάνωμε καὶ ἐμεῖς οὐσιαστικὰ τὸ χρέος μας, ὅπως ὅ</span><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">λοι οἱ Ὀρθόδοξοι λαοὶ τῆς ὑφηλίου ἐπραγματοποίησαν τὸ Τάμα τους, ὥστε</span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"> μεγαλοπρεπεῖς Ναοὶ κοσμοῦν ἤδη ἕτοιμοι <b>τὴν Μόσχα, τὸ Βελιγράδι, τὸ Βουκουρέστι, τὴν Τιφλίδα κλπ.<o:p></o:p></b></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify;"><strong><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 3pt; font-weight: normal; line-height: 4.6px;"> </span></strong></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><strong><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; font-weight: normal; line-height: 18.4px;">Διὰ μία ἀκόμη φορὰ καλοῦμε κάθε ἁρμόδιο πρὸς συνεργασία διὰ νὰ καταρτισθῇ Νομοθέτημα, τὸ ὁποῖο νὰ θέσῃ τὰ πλαίσια πραγματοποιήσεως αὐτοῦ τοῦ ἐθνικοῦ σκοποῦ μὲ καθορισμὸ κεντρικῆς τοποθεσίας καὶ λεπτομέριες διὰ διαφανῆ Διοίκησιν καὶ Διαχείρισιν.<o:p></o:p></span></strong></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Τὸ Ἵδρυμά μας θέτει, ἀνιδιοτελῶς, τὴν περιουσία του καὶ τὸ ἔμψυχο ὑλικό του μὲ ὅλες του τὶς δυνάμεις, εἰς τὴν διάθεσιν τοῦ Ἔθνους μας διὰ τὸν σκοπὸν αὐτόν.<o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Τὸ Τάμα δὲν διαιρεῖ ἀλλὰ ἑνώνει. Ὅποτε οἱ Ἕλληνες ἦσαν ἑνωμένοι, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἔκαναν θαύματα</span></u></b><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">. Ὅταν ὅμως ὑπῆρχε διχόνοια ἐρχόταν ἡ καταστροφ<span style="letter-spacing: 3pt;">ή!!!....</span><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 3pt; line-height: 4.6px;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 3pt; line-height: 4.6px;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Παρῆλθον βέβαια, δυστυχῶς, 203 ἔτη καὶ τὸ Τάμα παρέμεινε ἀνεκπλήρωτον.<o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Εἰς τὴν ἐπέτειο τῶν 200 ἐτῶν τῆς </span></b><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, θὰ ἦταν ἰδανικὸν νὰ πραγματοποιηθῇ. Ἄς παρηγορηθοῦμε μὲ τὴν ρῆσιν τοῦ θυμόσοφου Λαοῦ μας : Κάλλιο ἀργὰ παρὰ ποτέ!<o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Ἡ ἱστοσελίδα μας </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><a href="http://www.fotgrammi.gr/" style="color: #954f72;">www<span lang="EL">.</span>fotgrammi<span lang="EL">.</span>gr</a></span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"> </span></b><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">καὶ ὁ Ὅμιλος τῶν Κοινωφελῶν Φορέων μας<o:p></o:p></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: normal; margin: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">Ἱδρύματος Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν,<o:p></o:p></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: normal; margin: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">τοῦ Σωματείου «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους»<o:p></o:p></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: normal; margin: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">τοῦ Διορθοδόξου Συνδέσμου «Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος» καὶ</span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;"><o:p></o:p></span></p><p align="center" class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: normal; margin: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt;">τοῦ Περιοδικοῦ «Φωτεινὴ Γραμμή»<o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">εἶναι στὴ διάθεσιν κάθε ἐνδιαφερομένου.<o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Ἐπ’εὐκαιρίᾳ τῆς ἐπετείου τῆς 25<sup>ης</sup> Μαρτίου 2024 ἄς κάνωμε τὴ ἀρχή καὶ ὅλα θὰ τὰ τακτοποιηθοῦν εἰς τὴν πορεία.<o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Εἴθε ἡ γενιά μας, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, νὰ συμπληρώσῃ τὸ ἀδικαιολόγητο αὐτὸ κενὸ τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας. <o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 0cm 10pt;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 14pt; line-height: 21.466665px;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 0cm 10pt;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 14pt; line-height: 21.466665px;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=gwqRWP6wQqM" style="color: #954f72;">https://www.youtube.com/watch?v=gwqRWP6wQqM</a><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-indent: 14.2pt;"><b><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"> </span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: center; text-indent: 14.2pt;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ<o:p></o:p></span></p><p align="center" class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: center; text-indent: 14.2pt;"><span style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;">Ι.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΙΚ.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><o:p></o:p></span></p><p align="center" class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm; text-align: center; text-indent: 14.2pt;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><a href="https://www.fotgrammi.gr/work/%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B7%CF%81%CF%89%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-1821-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%B1-%CF%85%CF%80%CE%B5/" style="color: #954f72;">https://www.fotgrammi.gr/work/το-ταμα-των-ηρωων-του-1821-μια-αναγκαια-υπε/</a><o:p></o:p></span></p><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-4952132697095131462024-03-23T16:04:00.003+02:002024-03-23T16:05:09.617+02:00Η Ορθοδοξία, η νεοεικονομαχία και ο ασπασμός των εικόνων σήμερα<p style="background: repeat; line-height: 16px; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><span style="text-align: left;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfLH8CvT1HJKYenYIgBfmXjLcR1xr-c9ZCFcOqc-ybNpP7ip_H9o9ywL3DLWDKlWDax8E_YP0XrtuQzDTlYJwBQYB0aJokQlSmXwYA205fBT2tmvpEG9Ja6o7MbpUuGU1bi20vza2orWwtAp0YyLxxiQkmZjr_XolizQKwPtRJYuq6VwfhJE7Z2cHNUjE/s1000/%CE%95%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%91.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfLH8CvT1HJKYenYIgBfmXjLcR1xr-c9ZCFcOqc-ybNpP7ip_H9o9ywL3DLWDKlWDax8E_YP0XrtuQzDTlYJwBQYB0aJokQlSmXwYA205fBT2tmvpEG9Ja6o7MbpUuGU1bi20vza2orWwtAp0YyLxxiQkmZjr_XolizQKwPtRJYuq6VwfhJE7Z2cHNUjE/s320/%CE%95%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%91.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: arial;"><div style="text-align: justify;">Με αφορμή την αυριανή εορτή της Ορθοδοξίας θα ήθελα να καταθέσω κάποιες απαισιόδοξες σκέψεις για το μέλλον της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Για ποια Ορθοδοξία άραγε μπορούμε ή δικαιούμαστε να μιλάμε σήμερα; Εν Ελλάδι και παγκοσμίως; Σε παγκόσμια κλίμακα ο<span> </span><i>εθνοφυλετισμός</i><span> </span><span>επικρατεί και αμαυρώνει τη μαρτυρία της Ορθοδοξίας. Την ίδια ώρα βλέπουμε το τέρας του</span><span> </span><i>Οικουμενισμού</i><span> </span><span>να γιγαντώνεται και να εισχωρεί εκεί που παλαιότερα δεν θα μπορούσες να διανοηθείς. Οι “δυνατοί” θεολόγοι του παρελθόντος έχουν εκλείψει και το μέλλον για μια σχετική παρουσία τους φαίνεται δυσοίωνο. Και οι υπάρχοντες – τουλάχιστον πολλοί εξ όσων προβάλλονται και θαυμάζονται – διακρίνονται για πολλά φάουλς. Στην πίστη, όμως, στη δογματική ακρίβεια της Ορθοδοξίας δεν χωρούν παρεκκλίσεις ούτε κατ’ ελάχιστον. Θες η άγνοια, θες η αδιαφορία και η εκκοσμίκευση, έχουν οδηγήσει την κατάσταση σε τέτοιο σημείο που αρχίζουμε κυριολεκτικά να ανησυχούμε για τη συνέχεια της Παράδοσής μας ακόμα και σε επίπεδο γραπτής και προφορικής διατύπωσης. Φυσικά δεν γίνεται εδώ ιδιαίτερος λόγος για το βίωμα της ορθοδόξου ζωής. Από αυτό το έλλειμμα χαρακτηρίζεται πλέον η Εκκλησία μας και σε επίπεδο Αγίων και επίσης σε αυτό των απλών ευλαβών ανθρώπων του παρελθόντος. Πού άραγε οδηγεί αυτή η πνευματική ξηρασία παρά στο στρώσιμο του χαλιού στον έσχατο αντίχριστο της ιστορίας;</span></div><span style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span></span></span><p></p><p style="background: repeat; line-height: 16px; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Και επειδή <i>η Κυριακή της Ορθοδοξίας </i>συνδέεται με την προσκύνηση των αγίων εικόνων, θα ήθελα να καταθέσω μια μαρτυρία προσωπική, στην οποία θεωρώ ότι θα συμφωνήσει η πλειοψηφία όσων παρατηρούν από κοντά τα τεκταινόμενα στην Εκκλησία μας σε καθημερινό επίπεδο. Πρώτα και κυρίως είμαστε εικονομάχοι και ας μην το νιώθουμε, συνειδητοποιούμε ή παραδεχόμαστε. Βλέπουμε στους ναούς πολλούς πιστούς να μην ασπάζονται τις ιερές εικόνες, δηλαδή να μην τις φιλάνε κανονικά, αλλά εν είδει κινέζικου χαιρετισμού να τις χαιρετάνε εξ αποστάσεως, με μια απλή υπόκλιση του σώματος και της κεφαλής χωρίς επαφή των χειλέων. Στην περίοδο του κορονωϊού είχαμε πανηγυρική έξαρση του φαινομένου με το άλλοθι της πανδημίας. Τώρα; Με ποια πλέον πρόφαση; <i>Είμαστε τελικά ορθόδοξοι ή αιρετίζοντες </i><i>νεο</i><i>εικονομάχοι; </i>Δεν θα αναφερθώ στη βλασφημία μας προς τη Θεία Ευχαριστία και από τον λαό, αλλά και από πληθώρα ιερωμένων. Με τέτοια Ορθοδοξία στην καρδιά μας και απορούμε γιατί εν τη ορθοδόξω Ελλάδι πέρασε ο νόμος περί ομοφυλοφίλων; Αστεία πράγματα…</span></p><p style="background: repeat; line-height: 16px; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Οι αγιορείτες έχουν την εξής παράδοση στον ασπασμό των εικόνων προ της Θείας Μετάληψης. Όσοι πρόκειται να κοινωνήσουν ασπάζονται εκ των προτέρων τις άγιες εικόνες, και για πρακτικούς λόγους (να μη μείνει πιθανόν κάτι από τη θεία κοινωνία πάνω στις εικόνες) αλλά κυρίως για λόγους θεολογικούς: πήραμε τον Θείο Μαργαρίτη, τον ίδιο τον Χριστό, οπότε ποιος ο λόγος μιας “έξτρα” ευλογίας από τα ιερά εικονίσματα; Θα ήθελα πραγματικά η ευλογημένη αυτή συνήθεια και ιερή αγιορείτικη παράδοση να περάσει στην κατήχηση του λαού από άμβωνος, ειδικότερα σήμερα που βλέπουμε να επικρατεί το ευλογημένο έθος της συχνής προσέλευσης στη Θεία Κοινωνία. </span></p><p style="background: repeat; line-height: 16px; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Οι άγιοι Πατέρες κηρύσσουν διαπρυσίως πως για τη σωτηρία μας δεν αρκεί μονάχα η ορθόδοξη πράξη, αλλά και η ορθόδοξη ακριβής πίστη και το αντίστροφο. Με τα δύο αυτά πνευματικά φτερά ο άνθρωπος υψώνεται από τη χοϊκότητα και την κόλαση και ίπταται προς τον Παράδεισο και την αγιότητα. Ας φροντίσουμε να είμαστε συνεπείς ορθόδοξοι και στα δύο αυτά επίπεδα. Την άγνοια δεν μπορεί να την προφασίζεται πλέον κανείς στις μέρες του διαδικτύου και της έξαρσης της τεχνολογίας. <i>Το ορθοδοξείν εστί το αεί σχονοβατείν.</i> Η φράση αυτή δείχνει πόσο δύσκολο, αλλά και πόσο σημαντικό και ωραίο είναι να είσαι, να γίνεσαι μάλλον Ορθόδοξος κάθε μέρα και περισσότερο. Και αν σας ξενίζει η τελευταία αυτή πρόταση, να καταθέσω απλά πως την έλεγε για τον εαυτό του ο μέγας Πορφύριος της Ομόνοιας: “Προσπαθώ, θέλω να γίνω Ορθόδοξος”. Εμείς;…</span></p><p style="background: repeat; line-height: 16px; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><i>Κ. Νούσης</i></span></p><p style="background: repeat; line-height: 16px; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;"><i>Λάρισα, 23/3/2024</i></span></p><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-21309796927738570652024-03-23T15:54:00.005+02:002024-03-23T15:54:41.127+02:00Ο Ελύτης και θεολογία των εικόνων. Το εικόνισμα. <div style="text-align: justify;"><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDnqusyipbf_v1LgJULJ5K2XzWmSo571eBj1UGeMnEN60B8HZVgWeRum8HgJWlGmAR9S7cG_195Y-qy86-9D1jLpMQSPYXapxWYM7rG3lScXS5WISAuVCrU5_sgxdIO6ym09XgilcHMxszzkBjUQ_e_8uWCnTh1WZt6b0H4b6O4yk5q7fcSk8LfMAM-c8/s681/elytis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="681" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDnqusyipbf_v1LgJULJ5K2XzWmSo571eBj1UGeMnEN60B8HZVgWeRum8HgJWlGmAR9S7cG_195Y-qy86-9D1jLpMQSPYXapxWYM7rG3lScXS5WISAuVCrU5_sgxdIO6ym09XgilcHMxszzkBjUQ_e_8uWCnTh1WZt6b0H4b6O4yk5q7fcSk8LfMAM-c8/s320/elytis.jpg" width="320" /></a></div>Ο Ελύτης και θεολογία των εικόνων</b></div><div style="text-align: justify;"><b>Το εικόνισμα </b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το ποίημα αυτοβιογραφικό αποτύπωμα τού Ελύτη. Ο τίτλος του προσωπογραφία. Παντού οι λέξεις ανασαίνουν. Οι ήχοι αγκαλιάζουν. Οι εικόνες κοινωνούν. Δε μεταφέρουν ιδέες. Μόνο μετοχή. Όπως και το εικόνισμα. Η λέξη ταυτίζεται με την Ορθόδοξη αγιογραφία. Και εδώ τα χρώματα ανασαίνουν. Τα σχήματα αγκαλιάζουν. Τα βλέμματα κοινωνούν. Δε μεταφέρουν ιδέες. Μόνο μετοχή.</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επιχειρώντας ευρωπαϊκή αναδρομή, οδηγός ο χρωστήρας αβανγκάρντ δημιουργίας. Giotto, Michelangelo, El Greco, Caravaggio, Manet, Cesanne, Matisse, Picasso, Kandinsky, Dali. Αναπαραστατική προοπτική, ψυχολογική φωτοσκίαση, χρωματική εκφραστική, ανίδωτη γεωμετρικότητα, σιβυλλική φωτεινότητα, λειτουργιστική κατασκευή. <span></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Από την άλλη, η εκκλησιαστική Εικόνα σταθερά επίκαιρη. Δίχως προοπτική στο αυτοφυές φως των σωμάτων, η αΐδια συνεργατικότητα. Μεταμορφωτική ποιείται πανδαισία.</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">"Μισοσβησμένος φτάνω από της πολιτείας τα μέρη, όπως από της εκκλησιάς την πυρκαγιά το εικόνισμα".<span><a name='more'></a></span></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η πολιτεία ως πηγή οδυνηρού αποπροσανατολισμού. Ποιος να σε εμπνεύσει και πώς να εμπνεύσεις; Τώρα οι ματιές έμαθαν να ξεθωριάζουν... Ανέγγιχτος πάντα παραμένει ο πυρήνας επαναπροσδιορισμού. Σαν καμμένο εικόνισμα που φωτίζει τα Έσχατα.</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">"Ίσως κάτι που μου ανήκει ανέκαθεν να διεκδικώ. Μπορεί και απλώς μια θέση στα Ερχόμενα. Που είναι το ίδιο. Ένδυμα καμωμένο από φωτιά ψυχρή. Πράσινα του χαλκού και βυσσινιά βαθιά της Παναγίας".</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ταυτίζεται η διεκδίκηση με τα Ερχόμενα. Δεν απαιτεί πλέον. Δεν εκβιάζει. Δεν ποδηγετεί. Χωροχρονική σχετικότητα! Αναμένει, αυτό που την Κυριακή της Ορθοδοξίας γίνεται αφορμή γιορτής.</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η Βασίλισσα της κενωτικής υποδοχής. Το βυσσινί τής Αμόλυντης Επουράνιας Λατρείας. Ενδυματολογικά ενσταλαγμένο το πάθος της Παναγίας. Σύγκορμο δόσιμο στον Θεό. Γενόμενη Θεοτόκος. Δοξασμός ελεύθερος προς την Ποιητική πραγματικότητα. Πρόδηλα ζωτικός σωματοψυχικής αφθαρσίας. Σημάδι η φυσική αλλαγή χρώματος στο χαλκό.</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">"Στέκω με το δεξί μου χέρι στην καρδιά. Πίσω μου δύο ή τρία κηροπήγια. Το μικρό τετράγωνο παράθυρο πάνω στην καταιγίδα. Τα Πέραν και τα Μέλλοντα".</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Υποψιασμένος ο ποιητής στέκει όρθιος. Θεωρεί την αντίπερα όχθη, από της πίστης το παράθυρο. Όχι ως τυφλή αποδοχή απαρέγκλιτων όρων. Ούτε ως προσμονή ατομικής ή παραταξιακής δικαίωσης. Δεν αρκούν πινελιές πίστης. Μα σταυρική περιχώρηση όλων εντός μου. Ολοκαύτωμα αυτοδιάθεσης. Τρυφερή υπόκλιση πίστης το εικόνισμα: τα εδώ βιωμένα δύναται να αναχθούν στα Πέραν του τάφου.</div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Κάθε εκκλησιαστική Εικόνα μια ρωγμή εντάσεων απεραντοσύνης. Στο συμπαντικό καμβά του υπέροχου Ζωγράφου. Που μας αγαπά πριν ακόμα υπάρξουμε και θέλει να φτιάξει τη ζωή μας. Να τη χρωματίσει ανεξίτηλα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ελευθέριος Βάσσος</div><div style="text-align: justify;">θεολόγος - φιλόλογος</div><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-63191236833694051912024-03-23T03:39:00.000+02:002024-03-23T03:39:21.930+02:00Λόγος εις την Αʼ Κυριακή των Νηστειών (της Ορθοδοξίας) (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)<p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiylGOHqCvVKHoHDud0_Bp2I_jH8pvu2NEuJiZA4AEOfBeKAsm2VVoQblYRGkGm9m7xvoSgcTr2Wq90qgLdSBfW4xfKKpJ6comUjj0ztjVB7YElDmSol4UxHvbEs5Ohx5UvQAinEbKff_aViJ3TOxYkLUKvmL1yGZ9qEpkbB96ik6_P_8WZCNP-bg5i/s590/ANHSTEIWN2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="499" data-original-width="590" height="271" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiylGOHqCvVKHoHDud0_Bp2I_jH8pvu2NEuJiZA4AEOfBeKAsm2VVoQblYRGkGm9m7xvoSgcTr2Wq90qgLdSBfW4xfKKpJ6comUjj0ztjVB7YElDmSol4UxHvbEs5Ohx5UvQAinEbKff_aViJ3TOxYkLUKvmL1yGZ9qEpkbB96ik6_P_8WZCNP-bg5i/s320/ANHSTEIWN2.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: arial;">(Ευαγγέλιο: Ιωαν. α΄ 43-51)</span><p></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Πόσο μεγάλη, πόσο φοβερή είναι η παρουσία του Θεού! Πόσο μεγάλη και πόσο φοβερή είναι η παρουσία του ζώντος Θεού!</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Οι αγγελικές δυνάμεις στέκονται μπροστά Του με φόβο και τρόμο. Τα σεραφείμ κρύβουν τα πρόσωπα τους με τις φτερούγες τους μπροστά στο αστραφτερό φως και το ανέκφραστο κάλλος της παρουσίας Του.<span id="more-16724" style="border: 0px; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Πόσο λαμπρός είναι ο ήλιος! Πόσο εντυπωσιακό είναι το έναστρο στερέωμα! Πόσο δυνατός είναι ο ταραγμένος ωκεανός! Πόσο μεγαλόπρεπα είναι τα γιγαντιαία βουνά! Πόσο φοβερά είναι τα κεραυνοφόρα σύννεφα και τα πύρινα ηφαίστεια! Πόσο ευχάριστες είναι οι ανθοφορημένες κοιλάδες με τις χιλιάδες πηγές και τα διάσπαρτα λευκά κοπάδια τους. Κι όλ’ αυτά δεν είναι παρά έργα των χεριών του Θεού. Είναι έργα που φτιάχτηκαν από τον αθάνατο Δημιουργό. Κι αν η κτίση είναι τόσο όμορφη, πώς πρέπει να είναι ο Δημιουργός;</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Αν η καρδιά του ανθρώπου γεμίζει με δέος, χαρά ή δάκρυα μπροστά στη δημιουργία του Θεού, πώς πρέπει να νιώθει μπροστά στον παντοδύναμο και ζώντα Δημιουργό;<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Πώς μπορεί ένα θνητό ον να σταθεί κοντά στον αθάνατο Θεό και να μην εξαφανιστεί, να μη διαλυθεί; Ποιο θνητό ον μπορεί να κοιτάξει το πρόσωπο του Θεού και να εξακολουθεί να ζει; Αν είναι φοβερό το να δεις το πρόσωπο αγγέλου του Θεού, πόσο φοβερότερο είναι να βρεθείς ενώπιον του ίδιου του Θεού; Περιγράφοντας το δράμα του αγγέλου του Θεού ο προφήτης Δανιήλ λέει: <i>«…οὐχ ὑπελείφθη ἐν ἐμοὶ ἰσχύς, καὶ ἡ δόξα μου μετεστράφη εἰς διαφθοράν</i>» (Δαν. ι΄ 8). Δεν έμεινε μέσα μου καμιά δύναμη, η δόξα μου αλλοιώθηκε κι έγινε φθαρτή. Ακόμα κι ο πιο δυνατός άνθρωπος νιώθει αδύναμος, ο πιο όμορφος μοιάζει άσχημος μπροστά στον άγγελο του Θεού, που έχει «<i>τὸ σῶμα αὐτοῦ ὡσεὶ θαρσίς, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ ὅρασις ἀστραπῆς, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡσεὶ λαμπάδες πυρός</i>» (Δαν. ι΄ 6).</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Το σώμα του αγγέλου, λέει ο προφήτης, μοιάζει με τη βήρυλλο, το πρόσωπό του ήταν σαν αστραπή και τα μάτια του ήταν σαν πύρινα φώτα. Το θαυμαστό πρωινό που ο Κύριος Ιησούς αναστήθηκε «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἐκ νεκρῶν</span>», «<i>ἰδοὺ σεισμὸς ἐγένετο μέγας· ἄγγελος γὰρ Κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ, προσελθὼν ἀπεκύλισε τὸν λίθον ἀπὸ τῆς θύρας καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτοῦ. ἦν δὲ ἡ ἰδέα αὐτοῦ ὡς ἀστραπὴ καὶ τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ λευκὸν ὡσεὶ χιών. ἀπὸ δὲ τοῦ φόβου αὐτοῦ ἐσείσθησαν οἱ τηροῦντες καὶ ἐγένοντο ὡσεὶ νεκροί</i>» (Ματθ. κη΄ 2-4). Και έγινε σεισμός μεγάλος, λέει ο ιερός ευαγγελιστής· κατέβηκε άγγελος Κυρίου από τον ουρανό, ήρθε κοντά στο μνημείο, κύλισε την πέτρα που έφραζε την είσοδο και κάθισε πάνω της. Η μορφή του αγγέλου έμοιαζε με αστραπή, ενώ τα ρούχα του ήταν λευκά σαν το χιόνι. Και σαν τον είδαν οι φρουροί συγκλονίστηκαν από το φόβο τους κι έγιναν σαν νεκροί.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Αυτά τ’ αποτελέσματα δημιουργεί η εμφάνιση του υπηρέτη του Βασιλιά. Η θέα του ίδιου του Βασιλιά τότε;</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Οι μόνοι που γνωρίζουν, που η γνώση αυτή έχει μείνει διά παντός ανεξάλειπτη στη μνήμη τους, είναι αυτοί που έχουν κοντά τους τούς πανένδοξους αυτούς αγγέλους. Η γνώση αυτή που δόθηκε στους προφήτες με τη μορφή οραμάτων, τους μεταμόρφωσε και τους έκανε ταπεινούς και πράους μπροστά στον ουράνιο κόσμο, μα αποφασιστικούς και πύρινους προς τους τυφλούς κι αμετανόητους αμαρτωλούς. Ο προφήτης Ελισαίος προσευχήθηκε μια φορά στο Θεό, ώστε ν’ ανοίξει τα μάτια του νεαρού που είχε μαζί του και να δει εκείνα που έβλεπε ο ίδιος ο προφήτης. Κι ο Θεός άκουσε την προσευχή του μεγάλου προφήτη κι άνοιξε τα μάτια του νεαρού, πού είδε «<span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">καὶ ἰδοὺ τὸ ὄρος πλῆρες ἵππων, καὶ ἅρμα πυρὸς περικύκλῳ Ἐλισαιέ</span>» (Δ΄ Βασ. στ΄ 17).</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Τότε πώς θα ήταν και με τι θα μπορούσε να παρομοιάσει κανείς το δράμα του ίδιου του Βασιλιά των ουρανίων δυνάμεων, ένα τόσο φοβερό και πανένδοξο όραμα; Όταν ο μέγας προφήτης Ησαΐας αξιώθηκε να δει το όραμα αυτό, αναφώνησε με φόβο και θαυμασμό: «<i>Ὦ, τάλας ἐγώ, ὅτι κατανένυγμαι, ὅτι ἄνθρωπος ὢν καὶ ἀκάθαρτα χείλη ἔχων, ἐν μέσῳ λαοῦ ἀκάθαρτα χείλη ἔχοντος ἐγὼ οἰκῶ καὶ τὸν βασιλέα Κύριον σαβαὼθ εἶδον τοῖς ὀφθαλμοῖς μου</i>» (Ησ. στ΄ 5). Αλλοίμονο σε μένα τον ταλαίπωρο! Είμαι άνθρωπος με ακάθαρτα χείλη, που ζω ανάμεσα σε ανθρώπους με επίσης ακάθαρτα χείλη, και αξιώθηκα να δω τον Κύριο και Θεό, τον βασιλιά των ουρανίων δυνάμεων.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Οι ευλογημένοι αυτοί άνθρωποι θα γνώριζαν πως ο Βασιλιάς, ο Κύριος, τους έχει πάντα στο βλέμμα Του – ο ίδιος θαυμαστός και αναλλοίωτος Κύριος και Θεός, που ο Ησαΐας είδε με μια φευγαλέα ματιά και γέμισε με φόβο και δέος. Και μ’ αυτή τη γνώση ο νους τους δε θα υποχωρούσε τότε σε οποιοδήποτε είδος αμαρτίας ή ακαθαρσίας. Είτε ο άνθρωπος βλέπει το Θεό είτε όχι, ο Θεός τον βλέπει. Αυτό δεν είναι αρκετό για να κάνει το βλάσφημο ν’ ανατριχιάζει και να φρίττει; Και για το χριστιανό, δεν είναι αυτό μια παρηγοριά στα βάσανα Του;</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Όχι μόνο ο Τριαδικός Θεός μας βλέπει και παρατηρεί τη ζωή μας κάθε στιγμή, αλλά κι ολόκληρος ο χορός των ουρανίων δυνάμεων, οι άγγελοι κι οι άγιοι μαζί. Εκατομμύρια μάτια μας βλέπουν σα νά ’ταν μ’ ένα μάτι. Εκατομμύρια καλές επιθυμίες μας συνοδεύουν στο σκοτεινό κι αγκάθινο δρόμο της ζωής μας. Κι εκατομμύρια χέρια απλώνονται για να μας δώσουν τη βοήθειά τους, σαν ένα χέρι όλα μαζί.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><strong><span style="font-family: arial;">Η επίγεια Εκκλησία του Θεού οδηγείται από το Άγιο Πνεύμα και προσπαθεί να παρουσιάσει τη θαυμαστή και φοβερή, την αγαπητή αυτή πραγματικότητα στους πιστούς, με τη βοήθεια των εικόνων, που αντιπροσωπεύουν τον αόρατο κόσμο των ουρανίων δυνάμεων. Τους θυμίζει τη διαρκή παρουσία των δυνάμεων αυτών στον κόσμο. Όταν προσκυνούμε την εικόνα, δε σημαίνει ότι λατρεύουμε το ξύλο ή τα χρώματα της ζωγραφιάς, αλλά τις ουράνιες δυνάμεις που απεικονίζονται σ’ αυτές και που είναι ζωντανές και παρούσες. Όταν στεκόμαστε μπροστά στις εικόνες με φόβο Θεού, τον ίδιο αυτό φόβο νιώθουμε και αποδίδουμε προς τις ουράνιες δυνάμεις. Όταν αισθανόμαστε παρηγοριά και χαρά από τις εικόνες, στην πραγματικότητα δεχόμαστε τη χαρά αυτή από τις ουράνιες δυνάμεις που απεικονίζονται σ’ αυτές. Μόνο οι ανόητοι κι αυτοί που κατέχονται από δαιμονικές δυνάμεις βλέπουν ειδωλολατρία στην προσκύνηση των εικόνων. Ποιος έχει ανοίξει πόλεμο εναντίον της ειδωλολατρίας στο πέρασμα των αιώνων, αν όχι η Ορθόδοξη Εκκλησία; Ποιας Εκκλησίας οι πιστοί θυσιάστηκαν κατά εκατομμύρια στο νικηφόρο αυτό πόλεμο; Ποιος άλλος αφάνισε την ειδωλολατρία; Πώς θα μπορούσε λοιπόν μια Εκκλησία που αφάνισε την ειδωλολατρία να γίνει ειδωλολατρική;</span></strong></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Τη μομφή αυτή την σκάρωσαν εναντίον της Ορθόδοξης Εκκλησίας οι άνομοι αιρετικοί, που οι σκέψεις τους λειτουργούσαν σαρκικά, όχι πνευματικά. Με το σκοτισμένο νου τους δεν μπορούσαν να δουν τη διαφορά ανάμεσα στην προσκύνηση των εικόνων και την ειδωλολατρία. Ήταν ανίκανοι να τα βγάλουν πέρα με τα σφαλερά επιχειρήματα τους κι έτσι έστρεψαν τη φωτιά και το ξίφος ενάντια στις εικόνες και κείνους που τις προσκυνούσαν. Έκαψαν τις εικόνες στη φωτιά και σκότωσαν τους πραγματικούς πιστούς με το ξίφος τους. Όμως του Θεού η δύναμη ήταν μεγαλύτερη από τη φωτιά και το ξίφος των αιρετικών. Έτσι τελικά οι αιρετικοί κατατροπώθηκαν, ενώ οι εικόνες έμειναν για να στολίζουν τα τέμπλη και να θυμίζουν στους πιστούς τη φοβερή παρουσία του Θεού και των ουρανίων δυνάμεων, μέσα από τη ζωή των αγίων αντρών και γυναικών.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Για <strong>ανάμνηση της νίκης ενάντια στους εικονοκλάστες και της θριαμβευτικής αποκατάστασης της τιμής των εικόνων</strong> την εποχή του πατριάρχη Μεθοδίου, της ευσεβούς αυτοκρατόρισσας Θεοδώρας και του γιου της Μιχαήλ, <strong>οι άγιοι και θεοφόροι πατέρες μας όρισαν την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να αφιερωθεί στο γεγονός αυτό</strong>. Η μέρα αυτή είναι γνωστή ως <strong>Κυριακή της Ορθοδοξίας</strong>, για να μας θυμίζει το <strong>θρίαμβο της ορθόδοξης πίστης ενάντια στους αιρετικούς</strong>, <strong>που θέλησαν να εμποδίσουν την προσκύνηση των εικόνων</strong>, όπως έκαναν κι οι σοφοί του κόσμου τούτου.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Την ήμερα αυτή οι άγιοι και θεοφόροι πατέρες διάλεξαν να διαβάζεται το ευαγγέλιο που αναφέρεται στο Ναθαναήλ, στις αμφιβολίες του για το Χριστό προτού τον γνωρίσει, καθώς και τη συνομιλία που είχε μαζί Του μετά τη συνάντησή τους. Θέλησαν έτσι να δείξουν πόσο απαραίτητη είναι η παρουσία του Θεού όταν προβάλει κανείς τις αμφισβητήσεις του για την πίστη, καθώς και τη θαυμαστή δύναμη της παρουσίας Του αυτής.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">***</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Εκείνο τον καιρό «<i>ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου</i>» (Ιωάν. α΄ 44-45). <strong>Μετά τη βάφτιση Του στον Ιορδάνη ο Κύριος Ιησούς πήγε στη Γαλιλαία, απ’ όπου ξεκίνησε το έργο Του. Τα σκουριασμένα μυαλά των Ιουδαίων δεν άξιζαν για ν’ αρχίσει απ’ αυτούς το έργο Του ο Κύριος. Η Ιουδαία, όπου άνηκε κι η Ιερουσαλήμ, με την κοσμική και σαρκική φύση της, είχε πέσει πολύ πιο χαμηλά από τις ειδωλολατρικές επαρχίες.</strong> Η Γαλιλαία ήταν ειδωλολατρική. Εκεί είχαν κατοικήσει κυρίως Έλληνες, Ρωμαίοι και Σύροι και ελάχιστοι σκόρπιοι Εβραίοι. Οι Εβραίοι της Ιουδαίας περιφρονούσαν τη Γαλιλαία επειδή την κατοικούσαν ειδωλολάτρες, την λογάριαζαν τόπο πνευματικού σκότους και άγνοιας.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Σ’ αυτόν ακριβώς τον τόπο ήταν να λάμψει και ν’ αποκαλυφτεί ένα λαμπρό φως, όπως το αναφέρουν και τα προφητικά λόγια: «<i>Γαλιλαίοι τῶν ἐθνῶν… ὁ λαὸς ὁ πορευόμενος ἐν σκότει, ἴδετε φῶς μέγα· οἱ κατοικοῦντες ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου, φῶς λάμψει ἐφ᾿ ὑμᾶς</i>» (Ησ. θ΄ 1-2). Εσύ, Γαλιλαία, που σε κατοικούν διάφορα έθνη ειδωλολατρικά… εσύ λαέ της Γαλιλαίας που περπατάς μέσα στο σκοτάδι, θα δεις ένα φως μεγάλο. Εσείς που κατοικείτε μέσα στο σκοτάδι και στη σκιά του πνευματικού θανάτου, θα δείτε ν’ αστράφτει κοντά σας ένα τεράστιο κι εκτυφλωτικό φως.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Με το να πει τα πρώτα Του λόγια στη Γαλιλαία, έναν τόπο όπου κατοικούσαν άνθρωποι με μικτή καταγωγή, <strong>ο Κύριος έκανε σαφές πως το κήρυγμά Του απευθυνόταν σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα</strong>. Με το ν’ αποκαλύψει τον εαυτό Του πρώτα σ’ αυτήν τη σκοτεινή κι άγνωστη γωνιά της Παλαιστίνης, φανέρωνε τόσο την ταπείνωσή Του, όσο και την καταδίκη Του <strong>ενάντια στην ανόητη και σκοτισμένη αλαζονεία, καθώς και στη διαφθορά της Ιερουσαλήμ</strong>.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ο Αντρέας ακολούθησε πρώτος το Σωτήρα χωρίς να κληθεί, όπως αναφέρει ο Ιωάννης (α΄ 35 και εφ.). Έπειτα ο Αντρέας του παρουσίασε τον αδελφό του Πέτρο, ενώ στο Φίλιππο ο Κύριος είπε: «<i>Ἀκολούθει μοι</i>». Το ότι ο Φίλιππος ανταποκρίθηκε στην κλήση του Κυρίου αυθόρμητα και χωρίς κανένα δισταγμό, είναι φανερό από το γεγονός ότι, αμέσως μετά, γεμάτος ζήλο για το Χριστό, άρχισε να μιλάει σε άλλους και να τους φέρνει στον Κύριο.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Η άμεση απόφαση του Φίλιππου ν’ ακολουθήσει τον Κύριο μπορεί να εξηγηθεί, αν υποθέσουμε πως πρωτύτερα θα είχε ακούσει για το Χριστό από τους γείτονές του Αντρέα και Πέτρο, αφού όλοι τους κατάγονταν από τη Βηθσαϊδά, ή και από άλλους στην πατρίδα τους. Το πιο πιθανό όμως είναι πως στην απόφασή του να τα εγκαταλείψει όλα, να τους ξεχάσει όλους και να τον ακολουθήσει, σπουδαίο ρόλο θα έπαιξε η προσωπικότητα του ίδιου του Κυρίου, που μαγνήτιζε</strong>. Η δυναμική προσωπικότητα του Κυρίου εντυπωσίασε τόσο πολύ το Φίλιππο ώστε, όπως προείπαμε, δεν αρκέστηκε ν’ ακολουθήσει μόνος αυτός τον Κύριο, αλλά ξεκίνησε αμέσως την αποστολική διακονία του κι έφερε άλλους στο Χριστό, όπως φαίνεται στη συνέχεια.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<i>Εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωυσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ</i>» (Ιωάν. α΄ 46). Μόλις ο Φίλιππος συνάντησε το Ναθαναήλ, του λέει: Βρήκαμε τον Ιησού, το γιο τού Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ, Εκείνον για τον οποίο έγραψαν ο Μωυσής στο νόμο κι οι προφήτες.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Πόσο απλά μίλησε ο Φίλιππος! Ο Φίλιππος κι ο Ναθαναήλ είναι δυο φλογερές ψυχές και συνομιλούν μεταξύ τους. Ο Φίλιππος δεν είπε «βρήκαμε το Μεσσία που περιμέναμε» ή το «γιο του Δαβίδ» ή «το βασιλιά του Ισραήλ» ή «το Χριστό, τον Κύριο». Τόνισε στο Ναθαναήλ μόνο πως <strong>βρήκαν Εκείνον για τον Οποίο έγραψαν οι προφήτες κι ο Μωυσής</strong>. Εδώ βλέπουμε πως μιλάει μια ψυχή που πλημμυρίζει από θαυμασμό και χαρά. Τα βαθιά αισθήματα που νιώθει δε χρειάζεται να ψάξει να βρει λέξεις για να τα διατυπώσει. Τα λόγια βγαίνουν από μόνα τους, αυθόρμητα, απλά, καμιά φορά κι απλοϊκά, σίγουρα πως η δύναμή τους μπορεί να φανεί ακόμα και μέσα από τ’ απλούστερα λόγια. Τ’ αδύναμα κι απατηλά αισθήματα χρειάζονται ασημένιες τρομπέτες, δυνατά και πομπώδη λόγια, για να φανούν πιο δυνατά και πιο αληθινά απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα. <strong>Ο Φίλιππος κι ο Ναθαναήλ θα πρέπει να είχαν συζητήσει πολλές φορές για τον αναμενόμενο Μεσσία, για Εκείνον που είχαν προαναγγείλει οι προφήτες και τον ανέμεναν γενεές γενεών. Αυτό ήταν αγαπητό και κοινό θέμα συζητήσεων ανάμεσα στους αληθινούς Ισραηλίτες, ανάμεσα στις διψασμένες κι αγνές ψυχές</strong>.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<i>Εὐρήκαμεν Ἰησούν</i>», είπε ο Φίλιππος. Βρήκαμε <strong>Εκείνον που δεν εμφανίστηκε σαν αστραπή που ξεσπάει μέσα από τα σύννεφα και κάνει τη γη να τρέμει, ούτε και έπεσε ξαφνικά στη γη σαν μετεωρίτης, ούτε ανέβηκε στον αυτοκρατορικό θρόνο της Ιερουσαλήμ</strong>, εκεί όπου παρατηρούσαν οι κοντόφθαλμοι φαρισαίοι κι οι ανόητοι γραμματείς, καθώς κι άλλοι που περίμεναν το Μεσσία. Μεγάλωσε κι έζησε εδώ και τριάντα χρόνια στη Γαλιλαία, ανάμεσα μας, μα δεν τον γνωρίσαμε. Μεγάλωσε σαν υγιές κλαδάκι αμπέλου που ξεφύτρωσε σε άγριο κορμό, μα ήταν δύσκολο να τον αναγνωρίσεις ωσότου αναπτυχθεί κι αρχίσει ν’ αποδίδει καρπούς. Ήταν σαν θησαυρός κρυμμένος στη γη. Σκάφτηκε η γη κι ο θησαυρός έλαμψε. Δε βάδισε καμαρωτός, δε φρόντισε να εντυπωσιάσει. Εμείς τον είδαμε και τον γνωρίσαμε ταπεινό σαν αρνί, καθαρό σαν τον ήλιο, γλυκό σαν την άνοιξη και δυνατό σαν Θεό.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Κατάγεται από τη Ναζαρέτ, είναι γιoς του Ιωσήφ. Ποιος μπορεί να γνωρίζει όλα τα λόγια με τα οποία ο Φίλιππος περιέγραψε στο Ναθαναήλ τον Ιησού; Ποιος μπορεί να επαναλάβει ολόκληρη τη συνομιλία τους; Ο ευαγγελιστής καταγράφει με συντομία μόνο τα πιο αξιόλογα στοιχεία. Κι όλα όσα άκουσε από το Φίλιππο ο Ναθαναήλ, δεν μπορεί παρά να τον χαροποίησαν. Ήταν όμως και κάτι που τον δυσκόλευε, τού ’φερνε σύγχυση και υπονόμευε την πίστη του. Πώς ήταν δυνατό ο Μεσσίας να προερχόταν από τη Ναζαρέτ; <strong>Ο Φίλιππος είπε πως ο Ιησούς ήταν γιος του Ιωσήφ, ίσως επειδή ακόμα κι ο ίδιος δε γνώριζε το υπερφυές μυστήριο της σύλληψής Του από το Άγιο Πνεύμα</strong>. Ίσως ακόμα επειδή ήθελε η είδησή του να γίνει όσο γίνεται πιο σύντομη και κατανοητή για έναν άνθρωπο που τώρα <strong>οδηγούνταν βήμα βήμα στην κατανόηση του μυστηρίου της ενσάρκωσης του Θεού</strong>. Φαίνεται πως εδώ ο Φίλιππος λειτουργούσε κιόλας σαν ιεραπόστολος, με τον αποστολικό τρόπο που εξήγησε αργότερα ο απόστολος Παύλος: «<i>Ἐγενόμην τοῖς ἀσθενέσιν ὡς ἀσθενής, ἵνα τοὺς ἀσθενεῖς κερδήσω· τοῖς πᾶσι γέγονα τὰ πάντα, ἵνα πάντως τινάς σώσω</i>» (Α΄ Κορ. θ΄ 22). Κοντά στους άρρωστους κι αδύναμους στην πίστη, έγινα κι εγώ άρρωστος, για να τους κερδίσω. Σε όλους έγινα τα πάντα, για να κερδίσω όσο γίνεται περισσότερους. Ο Ναθαναήλ ήταν ακόμα αδύναμος, ακατήχητος, δεν είχε φωτιστεί. Γι’ αυτό κι ο απόστολος τον προσέγγισε σαν αδύναμο, προσεχτικά.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<i>Καὶ εἴπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρέτ δύναταί τι ἀγαθόν εἶναι; Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· <strong>ἔρχου καὶ ἴδε</strong></i>» (Ιωάν. α΄ 47). Ο Ναθαναήλ είπε στο Φίλιππο: Είναι δυνατό να προκύψει κάτι καλό από τη Ναζαρέτ; Κι ο Φίλιππος του απάντησε: Έλα και θα δεις.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Η ερώτηση του Ναθαναήλ δεν πρέπει να κατανοηθεί σαν κακεντρεχής παρατήρηση που βγαίνει από σκληρή και κακόβουλη καρδιά. Ήταν μάλλον το ενδιαφέρον μιας ειλικρινούς καρδιάς για το φίλο του, ώστε να μην πέσει θύμα απάτης. Η Σάρα γέλασε όταν ο Θεός της αποκάλυψε πως, στην προχωρημένη ηλικία της, θα γεννούσε γιο (βλ. Γέν. ιη΄ 12). Εδώ πρόκειται για χαρά, που απλά περιμένει επιβεβαίωση με την ερώτηση. Ο Ναθαναήλ δεν είχε ακούσει ποτέ στη ζωή του τόσο χαρούμενες ειδήσεις, σαν κι αυτές που του έφερε ο Φίλιππος. Αλλά όπως κάθε χαρά σκιάζεται καμιά φορά από την αμφιβολία, έτσι έγινε και με το Ναθαναήλ. Η χαρά του Ναθαναήλ μετριάστηκε λίγο στο άκουσμα της λέξης «Ναζαρέτ». Οι προφήτες δεν έγραψαν πως ο Μεσσίας θα γεννηθεί στη Βηθλεέμ; Γενεές γενεών δεν περίμεναν να δουν με ανυπομονησία στην πόλη του Δαβίδ τον αναμενόμενο Μεσσία και Βασιλιά; Ίσως ο Φίλιππος να κάνει λάθος.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ο Φίλιππος δε θέλει να προχωρήσει ο ίδιος σε εξηγήσεις και αποδείξεις. Δε θέλει να δώσει ο ίδιος απάντηση στο σχόλιο του Ναθαναήλ. Γι’ αυτό και του είπε απλά. <i>Ἔρχου καὶ ἴδε</i>. Έλα και θα δεις μόνος σου. Πόσο θριαμβευτικά ηχούν τα λόγια αυτά: <i>Ἔρχου καὶ ἴδε</i>. Έλα, Ναθαναήλ, και θα δεις. Εγώ δεν μπορώ να σου αποδείξω αυτά που σου λέω, η παρουσία Του όμως είναι η καλλίτερη απόδειξη. Εγώ δεν μπορώ να σου δώσω απάντηση σ’ αυτήν ή σε κάποια άλλη ερώτηση ή απορία που ίσως έχεις, η παρουσία Του όμως είναι απάντηση στην οποία δεν μπορείς ν’ αντισταθείς. Εσύ, έλα απλά μαζί μου. <i>Ἔρχου καὶ ἴδε</i>. Ο Ναθαναήλ συμφώνησε και ξεκίνησαν μαζί με το Φίλιππο για συνάντηση του Ιησού.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<i>Εἴδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναήλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι</i>» (Ιωάν. α΄ 48). Ο Ιησούς είδε τον Ναθαναήλ να έρχεται προς αυτόν και είπε: ορίστε, αυτός είναι γνήσιος Ισραηλίτης, που δεν έχει μέσα του δόλο και πονηριά.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Τι μέγιστος έπαινος! Κι από τι χείλη! Τι σημαίνει τώρα <i>ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι</i>; Αυτό δηλώνει τον άνθρωπο που είναι γεμάτος με το αντίθετο του δόλου και της πονηριάς, δηλαδή με το Θεό. Άνθρωπο με τις σκέψεις του Θεού, την επιθυμία για το Θεό, την αναζήτηση του Θεού, την προσδοκία του Θεού, την ελπίδα στο Θεό. Αυτός είναι ο άνθρωπος που έχει παραδοθεί στον ένα Κύριο και Δημιουργό – το Θεό. Δεν αναγνωρίζει κανέναν άλλο. Είναι ο άνθρωπος που «<i>τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας</i>» (Εφ. στ΄ 12) δε βρίσκουν τρόπο να μπουν και να ριζώσουν μέσα του.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Η επισήμανση αυτή του Χριστού για το Ναθαναήλ πως είναι αληθινός Ισραηλίτης, είναι ταυτόχρονα και μια παρατήρηση για ένα θλιβερό γεγονός, πως αληθινοί Ισραηλίτες έχουν απομείνει πολύ λίγοι. Γι’ αυτό ο Κύριος αναφώνησε με χαρά, <i>ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης</i>! Εδώ έχουμε έναν αληθινό άνθρωπο ανάμεσα σε άλλους, πονηρούς και δόλιους. Εδώ έχουμε κάποιον που Ισραηλίτης δεν είναι μόνο κατ’ όνομα, αλλ’ αληθινός. Μ’ όλο που ο Κύριος μπορούσε να διακρίνει από μακριά τις αμφιβολίες που διατύπωσε ο Ναθαναήλ στο Φίλιππο για τον Κύριο, ο Κύριος εγκωμίασε το Ναθαναήλ, τον ονόμασε αληθινό Ισραηλίτη, άδολο κι απονήρευτο.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Μήπως ο Κύριος εγκωμίασε το Ναθαναήλ για να τον προσελκύσει κοντά Του; Όχι! Εκείνος που διαβάζει τις καρδιές των ανθρώπων δε βασίζεται στα λόγια, μα στην καρδιά την ίδια. Δεν μπορούμε να ξέρουμε, ούτε και μπορούμε να γυρίσουμε στις σελίδες του ευαγγελίου για να διαβάσουμε πως ο Ναθαναήλ ήταν άδολος κι απονήρευτος άνθρωπος. Ο Κύριος το είδε στην καρδιά του, το διάβασε εκεί. Οι άλλοι απόστολοι που είχαν συγκεντρωθεί γύρω από το Χριστό ίσως ξαφνιάστηκαν με τα εγκωμιαστικά λόγια Του, Εκείνος όμως άφησε το χρόνο ν’ αποκαλύψει στους αποστόλους την αλήθεια του επαίνου Του.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ο ίδιος ο Ναθαναήλ ξαφνιάστηκε με τον έπαινο του Χριστού «<i>καὶ λέγει αὐτῷ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε</i>». Από πού με γνωρίζεις; ρώτησε ο Ναθαναήλ. Κι ο Ιησούς του αποκρίθηκε: Προτού σε φωνάξει ο Φίλιππος, εγώ σε είδα που καθόσουν κάτω από τη συκιά, μ’ όλο που εκεί δε σ’ έβλεπε άλλο ανθρώπινο μάτι.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Προσέξτε τώρα πώς ο Ναθαναήλ αποδείχνεται αμέσως ότι είναι άνθρωπος άδολος. Ο δόλιος άνθρωπος ασχολείται με τον εαυτό του, για τους άλλους είναι αδιάφορος. Ο δόλιος άνθρωπος αρέσκεται στους επαίνους και τις κολακείες. Αν ο Ναθαναήλ ήταν δόλιος θα είχε μεθύσει από τον έπαινο του Χριστού και θ’ άρχιζε κι αυτός να τον επαινεί, ή θ’ αποποιόταν τον έπαινο με προφανή ταπεινολογία. Ο Ναθαναήλ όμως ενδιαφερόταν για το Χριστό, όχι για τον εαυτό του. Έτσι, χωρίς να δείχνει ότι δέχεται ή ότι απορρίπτει τον έπαινο, κάνει μια ερώτηση με σκοπό να μάθει την αλήθεια για το Χριστό. <i>Πόθεν με γινώσκεις</i>; Πρώτη φορά συναντιόμαστε στη ζωή μας. Αν με είχες καλέσει με τ’ όνομά μου, ίσως να είχα ξαφνιαστεί λιγότερο, γιατί ένα όνομα μπορεί πιο εύκολα ν’ αναγνωριστεί. Όμως με καταπλήσσει το γεγονός ότι γνώρισες τόσο γρήγορα το όνομα της καρδίας και της συνείδησής μου – κάτι που είναι πολύ καλά κρυμμένο από τους ανθρώπους και που το φανερώνει κανείς πολύ προσεχτικά και μόνο στους στενούς φίλους του. <i>Πόθεν με γινώσκεις</i>;</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Με την απάντησή Του ο Κύριος του αποκάλυψε ένα δεύτερο, εξωτερικό και ορατό μυστήριο.<i> Πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε</i>. Εκείνος που γνωρίζει τα μυστικά της καρδιάς, εύκολα μπορεί να γνωρίζει και τα εξωτερικά, τα σωματικά μυστικά. Αυτός που βλέπει τις κινήσεις και τις σκέψεις του νου κι ακούει τους μυστικούς ψιθύρους του μέσα στον άνθρωπο, μπορεί πολύ ευκολότερα να δει τις κινήσεις του σώματος και ν’ ακούσει τα λόγια που βγαίνουν από τα χείλη του ανθρώπου. Προτού ο Φίλιππος πλησιάσει το Ναθαναήλ, ο Κύριος τον είδε να κάθεται κάτω από τη συκιά. Προτού ο Φίλιππος αποφασίσει για να πάει να συναντήσει το Ναθαναήλ, ο Κύριος είχε δει κι είχε γνωρίσει την καρδιά του. Με τη δική Του πρόνοια ο Φίλιππος πήγε στο Ναθαναήλ και τον κάλεσε να ’ρθει και να δει. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να κρυφτεί από τα μάτια του Θεού; Υπάρχει τρόπος να κρυφτεί κανείς από τη μεγάλη και φοβερή παρουσία Του; Ο Ψαλμωδός, αναφερόμενος στη μέγιστη και φοβερή αυτή παρουσία, στρέφεται στον πάνσοφο Θεό και λέει: «<i>Σὺ ἔγνως τὴν καθέδραν μου καὶ τὴν ἔγερσή μου, σὺ συνῆκας τοὺς διαλογισμούς μου ἀπὸ μακρόθεν… ὅτι οὐκ ἔστι δόλος ἐν γλώσσῃ μου. ἰδού, Κύριε, σὺ ἔγνως πάντα, τὰ ἔσχατα καὶ τὰ ἀρχαῖα</i><i>· σὺ ἔπλασάς με καὶ ἔθηκας ἐπ᾿ ἐμὲ τὴν χεῖρά σου… ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός σου καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου ποῦ φύγω;</i>» (Ψαλμ. ρλη΄ 2-7). Εσύ, Κύριε, αναφωνεί ο Ψαλμωδός, γνωρίζεις πότε κάθομαι και πότε σηκώνομαι, Εσύ γνωρίζεις τις σκέψεις μου πολύ προτού τις κάνω εγώ… Εσύ γνωρίζεις πως είμαι ειλικρινής, πως στη γλώσσα μου δεν υπάρχει δολιότητα. Εσύ, Κύριε, τα γνωρίζεις όλα, τόσο τα πρόσφατα όσο και τα παλιά. Εσύ με έπλασες, Εσύ έβαλες πάνω μου το χέρι Σου… Πού μπορώ να πάω και να ξεφύγω από Σένα; Πώς μπορώ να κρυφτώ από την απανταχού παρουσία Σου;</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ο Χριστός είναι το θαύμα της ιστορίας σ’ αυτόν τον κόσμο. Όχι μόνο για τα θαύματα που έκανε, ούτε και για την ανάστασή Του μόνο, αλλά και για την αγαπητική και στοργική παρουσία του πνεύματός Του. Ήρθε στη γη, αλλά ταυτόχρονα βρισκόταν και στον ουρανό. Έβλεπε τους ανθρώπους, μα την ίδια στιγμή παρατηρούσε το σατανά να πέφτει από τον ουρανό. Όταν συναντιόταν με ανθρώπους, έβλεπε τόσο το παρελθόν όσο και το μέλλον τους. Τις σκέψεις των ανθρώπων τις έβλεπε σαν σε ανοιχτό βιβλίο. Όταν οι άνθρωποι τον εγκωμίαζαν και τον θαύμαζαν, Εκείνος μιλούσε στους αποστόλους για το πάθος Του. Την ώρα του πάθους Του, μιλούσε για την επικείμενη νίκη και δόξα Του. Ατένιζε το μαρμάρινο ναό της Ιερουσαλήμ, αλλ’ έβλεπε και την καταστροφή του. Συνομιλούσε με το Μωυσή και τον Ηλία όπως μιλάμε με τους συγχρόνους μας. Ζούσε εγκλωβισμένος στο σώμα Του, αλλ’ έβλεπε όλα όσα γίνονταν στον ουρανό. Άκουγε τη συνομιλία που γινόταν ανάμεσα στον αμαρτωλό πλούσιο από την κόλαση και στον Αβραάμ από τον παράδεισο. Έβλεπε από μακριά που ήταν δεμένος ο γάιδαρος και το πουλάρι του κι έστειλε τους μαθητές Του να τα φέρουν. Από μεγάλη απόσταση είδε τον άνθρωπο στην πόλη <i>κεράμιον ὕδατος βαστάζοντα</i>, κι έστειλε τους μαθητές Του να τον συναντήσουν και να του δώσουν την εντολή να του ετοιμάσει το Πάσχα. Ο χρόνος δεν μπορούσε να βάλει παραπέτασμα στην πνευματική Του όραση. Έβλεπε όλα όσα είχαν γίνει κι εκείνα που επρόκειτο να γίνουν, σα να λάβαιναν χώρα μπροστά στα μάτια Του. Το διάστημα κι η απόσταση δεν ήταν εμπόδια γι’ Αυτόν. Ότι κι αν γινόταν, οπουδήποτε στον κόσμο, το έβλεπε σα να γινόταν μπροστά στα σωματικά Του μάτια. Οτιδήποτε γινόταν σε κλειστό χώρο, τό ’βλεπε σαν συμβάν σε ανοιχτό μέρος. Ακόμα κι αν κάτι λάβαινε χώρα στο πιο απομονωμένο μέρος, στην καρδιά τού ανθρώπου, στα μάτια Του ήταν ανοιχτό, ολοφάνερο.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Η απανταχού παρουσία του Κυρίου Ιησού κι η παντογνωσία Του δημιούργησαν σύγχυση στο Ναθαναήλ. Το ίδιο είχε γίνει και με τον Πέτρο όταν μάζευε τα δίχτυα με την πλούσια ψαριά στη λίμνη, με τους άλλους μαθητές όταν τον είδαν να περπατάει πάνω στα κύματα κι έπειτα όταν γαλήνεψε τον άνεμο και την καταιγίδα. Ο Κύριος που γνώριζε τις καρδιές των ανθρώπων, ήξερε ποια από τις υπερφυσικές δυνάμεις Του θα ενεργούσε καλύτερα και αποτελεσματικότερα στο συγκεκριμένο μαθητή. Αν ο Πέτρος θαύμαζε περισσότερο την κυριαρχία Του στη φύση, ο Ναθαναήλ, όπως είδαμε, έμεινε έκπληκτος με τη διόραση και την παντογνωσία Του. <strong>Ο Κύριος</strong> τα γνώριζε αυτά και <strong>χρησιμοποιούσε την παντογνωσία Του στην υπηρεσία της θεϊκής Του οικονομίας για τη σωτηρία των ανθρώπων</strong>.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ο Φίλιππος ίσως μπορούσε να το διακρίνει αυτό από τις πρώτες μέρες της μαθητείας του, γι’ αυτό και είπε στο Ναθαναήλ, <i>ἔρχου καὶ ἴδε</i>. Ο Φίλιππος ήταν σίγουρος πως ο πάνσοφος και παντοδύναμος Κύριος θ’ αποκαλύπτονταν στο Ναθαναήλ με τον πιο κατάλληλο τρόπο που άρμοζε στο χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του. Είχε ίσως κάποιο αμυδρό προαίσθημα εκείνου που αργότερα διαπίστωσε καθαρά. Κι αυτό ήταν τα θαυμαστά μυστήρια που κρύβονταν μέσα στο ευαίσθητο ανθρώπινο στήθος του Κυρίου Του. Και πραγματικά, τα μυστήρια που ήταν κρυμμένα στο στήθος του Θεανθρώπου ήταν ευρύτερα από τον ουρανό, μακρύτερα από το χρόνο.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Αποκάλυψε ο Χριστός έστω και το ένα χιλιοστό από τις δυνάμεις και τα μυστήρια που ήταν κρυμμένα μέσα Του; Σίγουρα όχι. <strong>Η μεγάλη πλειονότητα των μυστηρίων Του παρέμεινε μυστική, άγνωστη στον άνθρωπο, για ν’ αποκαλυφτεί στους αγίους στην ουράνια βασιλεία Του</strong>. Μέσα Του είχε τόση δύναμη, ώστε δε χρειαζόταν να καταβάλει καμιά προσπάθεια για να κάνει θαύματα. Μάλλον συγκρατούνταν, για να μην κάνει πάρα πολλά. Είπε, αποκάλυψε και έκανε μόνο όσα ήταν απαραίτητα για τη σωτηρία μας, χωρίς να πιέσει ή ν’ ασκήσει κάποια δύναμη στη θέλησή μας. Όλα στηρίζονταν στην ελεύθερη βούληση κι απόφασή μας.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ας παρακολουθήσουμε όμως το Ναθαναήλ, πώς απάντησε στον Κύριο: «<i>ἀπεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ</i>» (Ιωάν. α΄ 50). Δάσκαλε, Εσύ είσαι ο γιος του Θεού, Εσύ είσαι ο βασιλιάς του Ισραήλ. Κι αυτό το ομολόγησαν τα ίδια χείλη που λίγο νωρίτερα είχαν πει στο Φίλιππο: <i>ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι;</i></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Τι θαυμαστή αλλοίωση! Τι ξαφνικό ξέσπασμα χαράς! Αχ, αδελφοί μου! Πόσο μέγιστη, <strong>πόσο θαυμαστή είναι η παρουσία του Θεού! Δεν υπάρχουν λόγια να το περιγράψουν αυτό, ούτε χέρια να το αποτυπώσουν σε χαρτί. Μόνο καρδιές υπάρχουν ικανές για να το νιώσουν, να ευφρανθούν</strong> όπως η πρωινή δροσιά στην πρώτη συνάντησή της με τις ακτίνες του ήλιου. Δεν είναι αρκετός και πειστικός ο λόγος αυτός, για να ενανθρωπήσει ο Κύριος, να φορέσει ανθρώπινη σάρκα και να παρουσιαστεί ως αδύναμος άνθρωπος, για τη σωτηρία του ανθρώπου; <strong>Ποιος θα μπορούσε ν’ αντέξει την παρουσία Του, αν είχε εμφανιστεί ως πύρινος άγγελος; Ή ακόμα, αν είχε παρουσιαστεί ως Θεός, με την αιώνια δύναμη και δόξα Του, χωρίς να καλύπτεται με ανθρώπινη σάρκα, ποιος θα μπορούσε να τον ατενίσει και να συνεχίσει να ζει; Ποιος θα μπορούσε ν’ ακούσει τη φωνή Του χωρίς να μετατραπεί σε πηλό; Και μόνο με το άγγιγμα της ανάσας Του, η γη ολόκληρη δε θα εξατμιζόταν;</strong>Δέστε μόνο τη δύναμη της απλής παρουσίας Του. Σε μια στιγμή η καρδιά κι ο νους του ανθρώπου αλλοιώνονται. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί λίγες στιγμές πριν από τη συνομιλία του Χριστού με το Ναθαναήλ, πως ο τελευταίος θα ομολογούσε ότι αυτός ο υιός του Ιωσήφ ήταν Διδάσκαλος, Υιός του Θεού και Βασιλιάς του Ισραήλ; <strong>Αν εκείνη τη στιγμή ο Ναθαναήλ είχε σκεφτεί πως ο Βασιλιάς του Ισραήλ ήταν κάποιος επίγειος βασιλιάς, όπως ήταν η κοινή αντίληψη τότε για το Μεσσία, το να ομολογήσει το Χριστό και να τον ακολουθήσει αμέσως, η ομολογία αυτή για έναν αρχάριο ήταν παραπάνω από αρκετή. Ο Ναθαναήλ τον αποκάλεσε επίσης Υιό του Θεού. Και μ’ αυτό τοποθέτησε το πρόσωπο του Χριστού πολύ ψηλότερα από εκεί που τον ήθελε ή κοινή αντίληψη, ως ένα συνηθισμένο επίγειο βασιλιά στο θρόνο του Δαβίδ.</strong></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">«<i>Ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψει</i><i>· καὶ λέγει αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου</i>» (Ιωάν. α΄ 51,52). Κι ο Ιησούς του απάντησε: Επειδή σου είπα πως σε είδα να κάθεσαι κάτω από τη συκιά πιστεύεις; Θα δεις πολύ περισσότερα απ’ αυτά. Και στη συνέχεια είπε: Αλήθεια σας λέω, πως από τώρα θα δείτε ν’ ανοίγει ο ουρανός και τους αγγέλους του Θεού ν’ ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν, για να υπηρετούν το γιο του ανθρώπου.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Ο Κύριος αποκάλυψε στο Ναθαναήλ μόνο ένα μικρό μυστήριο για τον Εαυτό Του</strong>, με το να του πει πως τον είδε κάτω από τη συκιά. Αυτή η διόραση, που κάλυπτε μια πολύ μικρή απόσταση, είναι σαν μια πολύ μικρή ακτίνα σε σχέση με το πλούσιο φως του ήλιου που απλώνεται πάνω στη γη. Ο Ναθαναήλ που είχε αγνή ψυχή, βρήκε πως το λίγο αυτό ήταν αρκετό για να τον κάνει να πιστέψει. Οι ακάθαρτοι και ένοχοι φαρισαίοι και γραμματείς είδαν τον Κύριο να θεραπεύει λεπρούς, να δίνει το φως σε τυφλούς, ν’ ανασταίνει νεκρούς. Κι όμως, όλ’ αυτά δεν ήταν ικανά να τους κάνουν να πιστέψουν. Ο Ναθαναήλ όμως ήταν αληθινός Ισραηλίτης, γνήσιος. Και μόλις είδε μια μικρή ακτίνα από τη θαυμαστή δύναμή Του, αμέσως πίστεψε κι ομολόγησε. «Θα δεις πολύ περισσότερα απ’ αυτά», του υποσχέθηκε ο Κύριος. Τι θά ’βλεπε; Ν’ ανοίγει ο ουρανός κι οι άγγελοι του Θεού ν’ ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν, για να υπηρετούν το γιο του ανθρώπου. Ο Κύριος τα είπε αυτά στο Ναθαναήλ, μα η υπόσχεσή Του ισχύει για όλους. «<i>Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν</i>», είπε, όχι «<i>ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι</i>». Και <strong>για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία πως θα τηρήσει την υπόσχεσή Του, την τονίζει με την επανάληψη της λέξης αμήν</strong>. Αμήν αμήν, δηλαδή «αλήθεια σας λέω, σας διαβεβαιώ».</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">***</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Οι άγγελοι του Θεού υπηρετούσαν από την αρχή τον Κύριο. Κατέβαιναν από τον ουρανό κι ανέβαιναν ξανά</strong>. Άγγελος εμφανίστηκε στο Ζαχαρία για να του αναγγείλει τη γέννηση του Τιμίου Προδρόμου του Χριστού. Άγγελος εμφανίστηκε στην πάναγνη Παρθένο για να της αναγγείλει το μέγα μυστήριο της γέννησης του Κυρίου. Οι ουρανοί ανοίχτηκαν στους ποιμένες της Βηθλεέμ κι οι άγγελοι κατέβαιναν κι αινούσαν το Θεό και την «<i>ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία</i>». Άγγελοι κατέβηκαν για να πληροφορήσουν και να καθοδηγήσουν τον Ιωσήφ και τους μάγους της ανατολής. Όταν ο Κύριος αντιμετώπισε τους πειρασμούς του σατανά στην έρημο, μετά κατέβηκαν άγγελοι και τον διακονούσαν. Τον καιρό του πάθους, πριν από το θάνατό Του, άγγελος τον υπηρετούσε και τον ενίσχυε στον κήπο της Γεθσημανή. Όταν αναστήθηκε, άγγελοι κατέβηκαν στον τάφο Του. Στην ανάληψή Του από τη γη στον ουρανό, δυο άγγελοι ντυμένοι στα λευκά εμφανίστηκαν στους αποστόλους. Μετά την ανάληψή Του άγγελοι εμφανίζονταν στους αποστόλους Του κι αργότερα σε πολλούς δίκαιους, οσίους και μάρτυρες. Ο πρωτομάρτυρας Στέφανος δεν είδε ανοιγμένους τους ουρανούς; Δεν ανέβηκε ο απόστολος Παύλος ως τον τρίτο ουρανό; Στον απόστολο κι ευαγγελιστή Ιωάννη δεν αποκαλύφτηκαν αμέτρητα θαυμαστά πράγματα, που αφορούν τόσο την παρούσα ζωή όσο και τη μέλλουσα; <strong>Ακόμα και στις μέρες μας, άγγελοι εμφανίζονται σε πολλούς ανθρώπους που έχουν αγνή καρδιά, που έχουν μέσα τους το Θεό. Αλλά και πολλοί μετανοούντες, αφού συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες τους, είδαν ανοιγμένους τους ουρανούς.</strong></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">Ω, <strong>πόσες φορές, αμέτρητες ως τα σήμερα, δεν επαληθεύτηκαν τα λόγια του Κυρίου Ιησού για τους ανοιγμένους ουρανούς και τους αγγέλους που ανέβαιναν και κατέβαιναν!</strong> <strong>Ο Κύριος κατέβηκε στη γη για να δείξει στους ανθρώπους τους ανοιγμένους ουρανούς. Πριν από το Χριστό μόνο λίγοι προφήτες κι άλλοι θεάρεστοι άνθρωποι αξιώθηκαν να δουν ανοιγμένους τους ουρανούς. Μετά την έλευσή Του όμως αναδείχτηκε πλήθος ολόκληρο από ουρανοφάντορες, που με την πνευματική τους όραση έφταναν στον ουρανό και κατέβαιναν μαζί με τις αγγελικές, τις ουράνιες δυνάμεις.</strong></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Ο ουρανός εξακολουθεί να είναι ανοιχτός στους ανθρώπους, οι άνθρωποι από μόνοι τους είναι αποκλεισμένοι από το ουρανό. Αυτοί κοιτάζουν, αλλά δε βλέπουν, ακούνε χωρίς να καταλαβαίνουν</strong> (πρβλ. Ματθ. ιγ΄ 13). Ο Χριστός αποκατάστησε την όραση όχι μόνο στους λίγους εκείνους ανθρώπους που στερούνταν τη φυσική όραση, αλλά σε εκατομμύρια άλλους που ήταν πνευματικά τυφλοί. Κι οι τυφλοί είδαν το φως τους κι είδαν και τους ουρανούς ανοιγμένους. <strong>Τι άλλο σημαίνουν οι ανοιγμένοι ουρανοί, παρά την παρουσία του ζώντος Θεού και των μυριάδων αγγέλων Του; Κι η παρουσία του Χριστού τι άλλο εμπνέει στους αμαρτωλούς και ακάθαρτους, εκτός από φόβο και τρόμο; Και τι άλλο σημαίνει η παρουσία Του στους αγνούς και τους δίκαιους, παρά ζωή και χαρά;</strong></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><strong><span style="font-family: arial;">Η μεγάλη και φοβερή αυτή παρουσία προς το παρόν είναι κρυμμένη από μας. Την κρύβει το παραπέτασμα της σάρκας μας. Σύντομα όμως, πολύ σύντομα, το παραπέτασμα αυτό θα το απορρίψουμε, θα το αποβάλουμε. Και τότε θα βρεθούμε ολόκληροι μπροστά στους ανοιγμένους ουρανούς. Εκείνοι από μας που βρίσκονται σε μετάνοια, που είναι αγνοί, θα βρεθούν στην αιώνια και ζωοπάροχη παρουσία του ζώντος Θεού. Οι αμετανόητοι, οι βλάσφημοι κι οι ακάθαρτοι θα βυθιστούν στην αιώνια απουσία Του, στο ατέλειωτο σκοτάδι και τα βάσανα.</span></strong></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"><strong>Ας πλησιάσουμε λοιπόν τον Κύριο Ιησού. Εκείνος αγαπάει το ανθρώπινο γένος. Κι όσο ακόμα οι μέρες μας δεν έχουν μετρηθεί, ας ομολογήσουμε το όνομα Του, πως είναι το μόνο αληθινό όνομα. Ας κραυγάσουμε για βοήθεια, ας ζητήσουμε τη μόνη βοήθεια που είναι πρόθυμη, παντοτινή, σωστική. Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, ελέησέ μας τους αμαρτωλούς, σώσε μας!</strong> Σε Σένα πρέπει η δόξα, μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, την ομοούσια και αδιαίρετη Τριάδα, τώρα και πάντα και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"> </span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, <i>Καιρός μετανοίας: Από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου ως την Μεγάλη Παρασκευή: Ομιλίες Β΄</i>, 1η έκδ., Εκδόσεις: ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ, Αθήνα, 2010)</span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;"> </span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-family: arial;">(Πηγή ψηφ. κειμένου: <a href="http://agiosthomas.gr/" style="border: 0px; color: #bc3a38; font-style: inherit; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">agiosthomas.gr</a>)</span></span></p><p style="border: 0px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px !important; margin-right: 0px !important; margin-top: 0px !important; overflow-wrap: break-word; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="border: 0px; font-style: italic; margin: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><a href="https://alopsis.gr/%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%ca%bc-%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bd%ce%b7%cf%83%cf%84%ce%b5%ce%b9%cf%8e%ce%bd-%cf%84/"><span style="font-family: arial;">https://alopsis.gr</span></a></span></p><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-55665630614180697592024-03-23T00:00:00.001+02:002024-03-23T00:00:00.148+02:00ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΙΛΟΥΝ (Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας)<p align="right" class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 32.85pt 6pt 0cm; text-align: right;"><span class="MsoHyperlink"><b><i><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 12pt; letter-spacing: 1.9pt; line-height: 18.4px;"></span></i></b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhas83V-0ND28qEQJ1n_XqRlLjLdrJDguLsIbor6n3nUXdpZZ4tuF2o4zGBZVLELKG1gI7OHxiI-jDnj13VvSU0KZgBaSPGplZPsir9EVOsoeF3qxSvy1_G01VkHKugDnuEsTuT_OmwCL0Z1Zo4jcKAeh08Qfsdx09elClCDp_SwVWXZsoQSDX2FGPHae8/s1024/kyriakh-ths-orthodoxias_epiloges_tv.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="625" data-original-width="1024" height="222" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhas83V-0ND28qEQJ1n_XqRlLjLdrJDguLsIbor6n3nUXdpZZ4tuF2o4zGBZVLELKG1gI7OHxiI-jDnj13VvSU0KZgBaSPGplZPsir9EVOsoeF3qxSvy1_G01VkHKugDnuEsTuT_OmwCL0Z1Zo4jcKAeh08Qfsdx09elClCDp_SwVWXZsoQSDX2FGPHae8/w364-h222/kyriakh-ths-orthodoxias_epiloges_tv.jpg" width="364" /></a></i></b></div><b><i>π. Δημητρίου Μπόκου <o:p></o:p></i></b><p></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 4.55pt 0cm 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span class="MsoHyperlink"><b><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">Οἱ ἅγιες εἰκόνες</span></b></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;"> χρησιμοποιοῦνται στοὺς ναοὺς καὶ στὰ σπίτια τῶν Χριστιανῶν, ἐπειδή, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, εἶναι καὶ αὐτὲς λόγος Θεοῦ, ἄλλου εἴδους βέβαια. Διδάσκουν καὶ αὐτές, εὐλογοῦν, ἁγιάζουν καὶ ὁδηγοῦν τοὺς ἀνθρώπους στὴ θεογνωσία. Ὁ Θεὸς μιλάει στοὺς ἀνθρώπους ὄχι μόνο μὲ τὸν φυσικὸ λόγο (προφορικὸ καὶ γραπτό), ἀλλὰ καὶ μὲ ὅλα τὰ στοιχεῖα τῆς δημιουργίας του. <i>«Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα».</i> Ἰδιαιτέρως δέ, μᾶς μιλάει μέσῳ τῶν ἁγίων εἰκόνων, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία παρέλαβε, ἀγωνίστηκε, διατήρησε καὶ μᾶς παραδίδει τὴν τιμὴ καὶ προσκύνησή τους </span></span><span class="MsoHyperlink"><b><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">(Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας).<span></span></span></b></span></p><a name='more'></a><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;"><o:p></o:p></span></span><p></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 4.55pt 0cm 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">Καὶ δὲν εἶναι μόνο βιβλία τῶν ἀγραμμάτων οἱ εἰκόνες, ἀλλὰ ὅλων μας. Μᾶς κηρύττουν πάνω ἀπὸ ὅλα </span></span><span class="MsoHyperlink"><b><i><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">«τὴν ἔνσαρκον τοῦ Θεοῦ Λόγου παρουσίαν».</span></i></b></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;"> Ὁμολογοῦμε τὴ σάρκωση τοῦ Χριστοῦ μὲ τὸν λόγο, τὴ γραφὴ (τὰ βιβλία), τὸ στόμα, τὴν καρδιά, τὸν νοῦ μας, </span></span><span class="MsoHyperlink"><b><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">ἀλλὰ καὶ μὲ τὶς εἰκόνες.</span></b></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;"> Καὶ εἶναι ἀπολύτως νόμιμο αὐτό. Καὶ αὐτονόητο. Διότι, <i>«οὐ τὴν ἀόρατον εἰκονίζω θεότητα, ἀλλ’ εἰκονίζω Θεοῦ τὴν ὁραθεῖσαν σάρκα»</i> </span></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;">(ἅγ. Ἰω. Δαμασκηνός).</span></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;"> Τί σημαίνει αὐτό; <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 4.55pt 0cm 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">Οἱ προφῆτες δὲν εἶδαν ποτὲ τὸ πρόσωπο ἢ κάποιο ὁμοίωμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Μωυσῆς ὑπενθυμίζει στοὺς Ἰσραηλίτες, ὅτι στὸ ὄρος Σινᾶ, μέσα ἀπὸ θύελλα καὶ φωτιά, μίλησε ὁ Θεός, ἀλλὰ δὲν ἔδωσε κανένα ὁμοίωμά του, καμμιά του εἰκόνα. </span></span><span class="MsoHyperlink"><b><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">Μόνο τὴ φωνή του ἄκουσαν.</span></b></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;"> Καὶ ἔγινε αὐτό, ἐπειδὴ οἱ Ἰσραηλίτες ἦταν ἄκρως εὐόλισθοι στὴν εἰδωλολατρία ποὺ κατέκλυζε τὰ πάντα γύρω τους (τὸ ἀπέδειξαν ἄλλωστε ἀμέσως μὲ τὴν κατασκευὴ καὶ προσκύνηση τοῦ χρυσοῦ μόσχου). <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 4.55pt 0cm 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">Δὲν εἶδαν κανένα ὁμοίωμα τοῦ Θεοῦ τὴν ἡμέρα ἐκείνη, ἀλλ’ ἀντιθέτως τοὺς δόθηκε ρητὴ ἐντολὴ νὰ μὴν φτιάξουν κανένα </span></span><span class="MsoHyperlink"><b><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">γλυπτὸ ὁμοίωμα</span></b></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;"> ποὺ θὰ τὸ προσκυνοῦσαν γιὰ Θεό. Οὔτε ἀπὸ τὰ ζῶα, οὔτε ἀπὸ τὰ πτηνά, οὔτε ἀπὸ τὰ ἑρπετά, οὔτε ἀπὸ τοὺς ἰχθύες, οὔτε ἀπὸ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, τὸν ἥλιο ἢ τὴ σελήνη. Οὔτε <i>«ὁμοίωμα ἀρσενικοῦ ἢ θηλυκοῦ»</i> </span></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;">(Δευτ. </span></span><span class="MsoHyperlink"><b><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;">4,</span></b></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"> 12-19).</span></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;"><o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 4.55pt 0cm 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">Τὰ πράγματα ὅμως ἄλλαξαν. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 4.55pt 0cm 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">Ὁ Χριστὸς ἔγινε ἄνθρωπος. Μποροῦμε πλέον νὰ τὸν ζωγραφήσουμε. (Ἂν ὑπῆρχαν φωτογραφικὰ μέσα στὴν ἐποχή του, θὰ μπορούσαμε νὰ ἔχουμε ἀκόμα καὶ φωτογραφία του. Ὁ ἴδιος μᾶς χάρισε τὸ ἅγιο Μανδήλιο μὲ τὴν ἀχειροποίητη μορφή του)! Δὲν ἀπεικονίζουμε τὴν ἀόρατη καὶ ἀπερίγραπτη θεϊκὴ φύση του, ἀλλὰ τὴν ἀνθρώπινη, τὴν ὁρατή, ποὺ τὴν εἴδαμε, τὴν ψηλαφήσαμε, τὴν ἀκούσαμε. Ὁ Χριστὸς γεννήθηκε, γαλουχήθηκε, μεγάλωσε ὅπως ἐμεῖς. Κοπίασε, πείνασε, δίδαξε, θαυματούργησε, ἔκλαψε ὅπως ἐμεῖς. Πόνεσε ψυχικὰ καὶ σωματικὰ πολὺ περισσότερο ἀπὸ ὅ,τι ἐμεῖς. Σταυρώθηκε, πέθανε, θάφτηκε, ἀλλὰ καὶ ἀναστήθηκε καὶ ἀναλήφθηκε στὸν οὐρανό. Τὸν εἴδαμε σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς φάσεις τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς του. Γι’ αὐτὸ καὶ τὶς ἀποτυπώνουμε στὶς ἱερές του εἰκόνες. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 4.55pt 0cm 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">Φυσικὰ καὶ μποροῦμε νὰ εἰκονίζουμε τὴν Παναγία καὶ τοὺς ἁγίους. <o:p></o:p></span></span></p><p class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 4.55pt 6pt 0cm; text-align: justify; text-indent: 1cm;"><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">Ἔχουμε λοιπὸν κάθε δικαίωμα νὰ εἰκονίζουμε τὸν Κύριο, ποὺ ὄντας Θεός, ἀόρατος καὶ ἀπερίγραπτος, ἔγινε</span></span><span class="MsoHyperlink"><b><i><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;"> </span></i></b></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;">καὶ ἄνθρωπος ὁρατός. <i>«Ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ»</i> </span></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;">(Ἰω. </span></span><span class="MsoHyperlink"><b><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;">1,</span></b></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif;"> 14).</span></span><span class="MsoHyperlink"><span style="font-family: Ubuntu, sans-serif; font-size: 13pt; line-height: 19.933334px;"><o:p></o:p></span></span></p><p align="right" class="MsoNormal" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 16.866667px; margin: 0cm 32.9pt 6pt 0cm; text-align: right;"><span class="MsoHyperlink"><b><i><span style="font-family: "Segoe UI", sans-serif; letter-spacing: 1.2pt;">Καλὴ εὐλογημένη ἑβδομάδα! Καλὴ Σαρακοστή! <u style="color: #c00000;"><o:p></o:p></u></span></i></b></span></p><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-18411296295272983352024-03-22T18:30:00.003+02:002024-03-22T18:30:00.140+02:00Οι απαιτήσεις της woke κουλτούρας, Μανώλης Κοττάκης<div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white; caret-color: rgb(116, 116, 116); font-family: arial; font-weight: 600;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm3VB-T23Q3GE1MRq-II5UB_5hAeQIX3aVDfDajuAh_0mVwfh_SM-h3AASIgqqiGJ04waIVNszu8DEXRMff21DBaLvBWeHK7AlRhQUu4HDVpyJqBouU0Ska0PJbocDc9rz7Oce_crZoalij19nCTyFWbHXt5gWqp0NGRnSRTAQLAnvkOVRZd5ovO8tuXc/s1280/maxresdefault.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjm3VB-T23Q3GE1MRq-II5UB_5hAeQIX3aVDfDajuAh_0mVwfh_SM-h3AASIgqqiGJ04waIVNszu8DEXRMff21DBaLvBWeHK7AlRhQUu4HDVpyJqBouU0Ska0PJbocDc9rz7Oce_crZoalij19nCTyFWbHXt5gWqp0NGRnSRTAQLAnvkOVRZd5ovO8tuXc/s320/maxresdefault.jpg" width="320" /></a></div>Από την ώρα που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετατρέπει τον ιδιωτικό του βίο σε μέρος της δημόσιας σφαίρας, θα γίνεται κατά καιρούς στόχος κριτικής, δίκαιης και άδικης. Κριτικής, πάντως.</span></div><div><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Είναι πραγματικά <strong style="box-sizing: border-box;">κωμικό</strong> αυτό που συμβαίνει. Οι εκπρόσωποι της <strong style="box-sizing: border-box;">woke κουλτούρας</strong>επικαλούνται διαρκώς την <strong style="box-sizing: border-box;">έννοια της ελευθερίας</strong> για να δικαιολογήσουν την προώθηση της ατζέντα τους. Ακόμη κι αν η χρήση αυτής της ελευθερίας έχει αποτέλεσμα <strong style="box-sizing: border-box;">να «<em style="box-sizing: border-box;">αλλοιώνονται</em>» εθνικά ή θρησκευτικά σύμβολα</strong>, τα οποία έχουν αντανάκλαση στις ζωές των ανθρώπων. Οταν όμως η κουλτούρα την οποία προωθούν οι ίδιοι άνθρωποι γίνεται στόχος επικρίσεων, τότε αυτομάτως αλλάζει η έννοια της ελευθερίας. Περιστέλλεται. <strong style="box-sizing: border-box;">Διαμορφώνεται στα μέτρα τους. <span></span></strong></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η ελευθερία <strong style="box-sizing: border-box;">γίνεται λάστιχο</strong> και η έννοια που της δίνεται είναι η συρρίκνωση των δικαιωμάτων των τρίτων να εκφράζουν άποψη διαφορετική από την κυρίαρχη. Ελευθερία, με βάση αυτή την αντίληψη, είναι να αναπαράγεις την κυρίαρχη κουλτούρα και μόνον. Καθετί άλλο θεωρείται αντιδραστικό, ομοφοβικό, ακραίο και δεν πρέπει απλώς να καταδικάζεται, δεν πρέπει απλώς να απομονώνεται κοινωνικά, <strong style="box-sizing: border-box;">πρέπει να εξαφανίζεται κιόλας</strong>. Να διαγράφεται. Να λογοκρίνεται. Να σφραγίζονται τα χείλη και τα πληκτρολόγια αυτού που το υποστηρίζει και το διακινεί.</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Σας έχω <strong style="box-sizing: border-box;">δύο παραδείγματα</strong>, ένα γνωστό και ένα άγνωστο:</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Το γνωστό αφορά την <strong style="box-sizing: border-box;">ελευθερία πολιτών που μετείχαν στις αποκριάτικες εκδηλώσεις</strong>, στις οποίες κυριαρχεί το χιούμορ, να σατιρίσουν -ακόμη και με ακραίο τρόπο- τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Στέφανο Κασσελάκη. Σηκώθηκε «σκόνη». Πρώτα στη Θεσπρωτία, όπου ανάγκασαν τους ανθρώπους να ζητούν ταπεινά συγγνώμη μπροστά στην κάμερα για τα χωρατά τους και έπειτα στη Σπάρτη. Θεωρήθηκαν από την κυρίαρχη κουλτούρα <strong style="box-sizing: border-box;">ομοφοβικά</strong> τα γυναικεία ρούχα και τα γυναικεία εσώρουχα που ενδύονταν επίδοξοι σωσίες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια γιορτή που μία φορά τον χρόνο είναι συνηθισμένη γενικώς αυτή η <strong style="box-sizing: border-box;">αριστοφανική αλλαγή ρόλων</strong> μεταξύ γυναικών και ανδρών. <strong style="box-sizing: border-box;">Κηρύχθηκε παγκόσμιος πόλεμος!</strong> Πρωινή ζώνη ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού μετέδιδε και κατήγγειλε ξανά και ξανά, προς παραδειγματισμό των υπόλοιπων Ελλήνων, το ατόπημα των δύστυχων κατοίκων της ακριτικής Θεσπρωτίας στην αρχή και έπειτα της Σπάρτης, που <strong style="box-sizing: border-box;">τόλμησαν να φορέσουν τις… Απόκριες φούστα στον πρόεδρο</strong> του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο σε απολογία από εισαγγελέα για παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου δεν κλήθηκαν.</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Την ίδια ώρα στις αποκριάτικες εκδηλώσεις των Πατρών γινόταν <strong style="box-sizing: border-box;">στόχος ανηλεούς κριτικής ο υπουργός Υγείας</strong> Αδωνις Γεωργιάδης αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός για τις υποκλοπές. Οπως πέρυσι είχε γίνει θέμα η Εύα Καϊλή. <strong style="box-sizing: border-box;">Κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε</strong>ποτέ γι’ αυτά. Κανείς δεν μίλησε για σεξισμό ή πολιτικοποίηση. Το χιούμορ και η σάτιρα, ακόμη και με τραγούδια που βρίθουν από βωμολοχίες, <strong style="box-sizing: border-box;">ανήκουν στην αποκριάτικη παράδοσή μας</strong>. Οχι όμως στην παράδοση της woke κουλτούρας, που έντρομη εξέλαβε την ελευθερία στη σάτιρα ως επικίνδυνη στοχοποίηση. Φυσικά και δεν ήταν.</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Στο ίδιο θέμα: Ολοι αυτοί που <strong style="box-sizing: border-box;">διαμαρτυρήθηκαν για το φραστικό λιντσάρισμα</strong> δύο trans στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης (αποκρύπτοντας, βεβαίως, ότι οι 15 από τους 21 δράστες ήταν μετανάστες αλλοδαποί, Αλβανοί και Γεωργιανοί, τους οποίους η woke κουλτούρα προστατεύει – τι αμηχανία!) <strong style="box-sizing: border-box;">παραμένουν σιωπηρoί εδώ και δεκαετίες</strong> -δεν θίγονται οι δημοκρατικές τους ευαισθησίες-, όταν ο όχλος καθυβρίζει μέσα στα γήπεδα τις μητέρες και τις γυναίκες των διαιτητών.</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Στο ίδιο θέμα: Παρατηρώ εσχάτως ότι… άνοιξε η όρεξη ορισμένων και θέλουν να μεταφέρουν στην Ελλάδα τα <strong style="box-sizing: border-box;">αμερικανικά πρότυπα</strong>. Ξέρετε, αυτά που καταργούν τη διδασκαλία του Ομήρου και άλλων αρχαίων Ελλήνων, με την κατηγορία του σεξισμού! Ητοι, άρχισε δειλά δειλά συζήτηση με βάση δημοσιεύματα για το ποιες <strong style="box-sizing: border-box;">σκηνές από ποιες ελληνικές ταινίες</strong> του παρελθόντος θεωρούνται ρατσιστικές, ομοφοβικές και θα πρεπε να λογοκριθούν στο όνομα της ελευθερίας, βεβαίως, και της πολιτικής ορθότητας! Σκηνές από το μέλλον <strong style="box-sizing: border-box;">είναι αυτά τα… αθώα δημοσιεύματα</strong>.</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Στο ίδιο θέμα: Πρόεδρος κοινοβουλευτικού κόμματος χαρακτήρισε <strong style="box-sizing: border-box;">ερίτιμο</strong> (δηλαδή σεβαστό) τον σύζυγο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρόσφατα μέσα στο Κοινοβούλιο και ο προεδρεύων <strong style="box-sizing: border-box;">απαίτησε να διαγραφεί από τα πρακτικά η φράση του αυτή</strong>! Τη θεώρησε… ρατσιστική και υβριστική!</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Στο ίδιο θέμα: Διάσημος διασκεδαστής απείλησε τον εργοδότη καναλάρχη του (!) ότι θα καταγγείλει δημοσίως το κανάλι ως ομοφοβικό, αν δεν ανακαλέσει στην τάξη παρουσιαστή άλλης εκπομπής, <strong style="box-sizing: border-box;">τα σχόλια του οποίου για τους ΛΟΑΤΚΙ δεν του άρεσαν</strong>!</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Είμαι βέβαιος πως θα συμφωνείτε ότι <strong style="box-sizing: border-box;">δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά</strong>. Και ότι, στο όνομα της ελευθερίας, δεν πρέπει να εγκαθιδρυθεί μια δικτατορία περιορισμού των απόψεων.</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Ερχομαι τώρα στο άγνωστο γεγονός που θέλω να θέσω υπόψη σας, το οποίο είναι απολύτως συναφές με τα προηγούμενα: Ο συνάδελφος Νίκος Καραμπάσης, επαγγελματίας για 30 ολόκληρα χρόνια, έκανε μία ανάρτηση στο facebook πριν από λίγο καιρό με την οποία <strong style="box-sizing: border-box;">επέκρινε δριμύτατα τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης</strong> Στέφανο Κασσελάκη γιατί επιχειρεί να καταστήσει δημόσιο πρότυπο τον ιδιωτικό του βίο.</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Γνωρίζω τον Νίκο πάρα πολλά χρόνια. <strong style="box-sizing: border-box;">Είναι πατριώτης και αιχμηρός</strong>. Ορισμένες διατυπώσεις του στο επίμαχο σχόλιο που τέθηκε υπόψη μου ίσως να μην τις χρησιμοποιούσα στο λεξιλόγιό μου, γιατί η πραγματικότητα «φωνάζει» τόσο πολύ, που καμιά φορά δεν χρειάζονται ούτε οι χαρακτηρισμοί ούτε τα κοσμητικά επίθετα – γενικώς, τίποτα απ’ όλα αυτά. Αρκεί η περιγραφή της. Ολα όσα διάβασα, όμως, ότι έγραψε μέσα σε έναν προσωπικό ιδιωτικό λογαριασμό, και όχι από επίσημο έντυπο, ραδιόφωνο site ή οτιδήποτε άλλο στο οποίο τυχόν εργάζεται, ανήκουν σε αυτό που ονομάζουμε «στενό πυρήνα» της ελευθερίας έκφρασης του πολίτη. Προσοχή, όχι του δημοσιογράφου, γιατί με την ανάρτησή του δεν ασκούσε το δημοσιογραφικό επάγγελμα, <strong style="box-sizing: border-box;">αλλά του πολίτη που μετέχει δραστήρια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης</strong>. Ο Νίκος Καραμπάσης όμως στοχοποιήθηκε από συνάδελφο που δεν γνωρίζω (αλλά με αξιόλογο βιογραφικό) ως δημοσιογράφος. Η ανάρτησή του θεωρήθηκε <strong style="box-sizing: border-box;">ομοφοβική</strong> και τώρα καλείται από το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, <strong style="box-sizing: border-box;">έπειτα από προσφυγή εναντίον του</strong>, να δώσει εξηγήσεις, με την απειλή της επιβολής της πειθαρχικής ποινής να επικρέμεται επί της κεφαλής του.</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Δεν θα γράψω πολλά. Προσωπικά, ο ίδιος δεν πιστεύω ότι μπορούν οι άλλοι να μας λένε τι είμαστε. Αν ακολουθούσα αυτή τη λογική, θα είχα προσφύγει στα αρμόδια όργανα της ένωσής μας <strong style="box-sizing: border-box;">κάθε φορά που κάποιος συνάδελφος κάνει κάποιον χαρακτηρισμό εναντίον της εφημερίδας μας</strong>.</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Θέλω όμως να επισημάνω με σεβασμό στους αγαπητούς συναδέλφους που μετέχουν στη σύνθεση του Πειθαρχικού Συμβουλίου μας ότι <strong style="box-sizing: border-box;">χρειάζεται προσοχή</strong>: Να μην αρχίσουμε να αναζητούμε χίμαιρες. Να μη δημιουργήσουμε προηγούμενο.</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προφανώς, <strong style="box-sizing: border-box;">πρέπει να αξιολογείται ως δημόσιο πρόσωπο</strong>. Από την ώρα όμως που μετατρέπει τον ιδιωτικό του βίο σε μέρος της δημόσιας σφαίρας, πρέπει να ζήσει με την ιδέα ότι, ως φορέας εξουσίας, θα γίνεται κατά καιρούς στόχος κριτικής, δίκαιης και άδικης. Κριτικής, πάντως. Το να έχεις διαφορετική άποψη για τον σεξουαλικό προσανατολισμό κάποιου <strong style="box-sizing: border-box;">δεν σημαίνει ότι τον φοβάσαι</strong>. Οτι είσαι φοβικός. Σημαίνει ότι έχεις διαφορετική άποψη. Και αυτή η άποψη πρέπει να προστατεύεται. <strong style="box-sizing: border-box;">Οχι να περιστέλλεται</strong>. Είμαστε ελεύθεροι να βάφουμε τη σημαία ροζ , να τοποθετούμε μια γυμνή τόπλες στον σταυρό του Κυρίου, αλλά οι άλλοι δεν είναι ελεύθεροι να επικρίνουν αυτούς που χρησιμοποιούν τη σεξουαλική τους ταυτότητα ως στοιχείο του βιογραφικού τους. Για να εμφανιστούν ως νέα πρότυπα. Δεν είναι στοιχείο του βιογραφικού. <strong style="box-sizing: border-box;">Για κανέναν δεν είναι στοιχείο του βιογραφικού αυτή η ταυτότητα, στρέιτ ή μη.</strong></span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Για να μιλήσω και με όρους του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: <em style="box-sizing: border-box;">«Ο τύπος είναι το μαντρόσκυλο της Δημοκρατίας»</em>. Και δεν λέγεται Φάρλι.</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Καταλήγω: <strong style="box-sizing: border-box;">Αυτά τα κρίσιμα θέματα επιλύονται ειρηνικά</strong>, με διαβούλευση και αυτορρύθμιση μεταξύ μας, όχι με αχρείαστες έριδες. Πότε σε αυτά τα επίπεδα δεν βρίσκει κανείς δικαίωση με τον δεκασμό του άλλου. <strong style="box-sizing: border-box;">Δικαίωση μπορείς να βρεις μόνο με μία οδό: την οδό της πειθούς</strong>. Παίρνει λίγο περισσότερο χρόνο, αλλά αξίζει τον κόπο!</span></p><p style="box-sizing: border-box; line-height: 1.6 !important; margin: 20px auto; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><a href="https://www.newsbreak.gr/apopseis/575994/oi-apaitiseis-tis-woke-koyltoyras/"><span style="font-family: arial;">https://www.newsbreak.gr/apopseis/575994/oi-apaitiseis-tis-woke-koyltoyras/</span></a></p></div>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-34544923869296338472024-03-22T18:00:00.001+02:002024-03-22T18:00:00.140+02:00Επιστήμη και Ηθική σε αναφορά με την Τεχνητή Νοημοσύνη<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-family: arial;"></span></strong></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><strong><span style="font-family: arial;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSBz9ixGhQtV7vK5DPp-rARQFsEfcYTA8icubZ7eCgu8F1OhR02leGmkH0BWlv-AyqMeaz7CuMb8TJzxPA-CYBSxUBcQxEpNBrOelLqXFE3PMYsdQpqWj3BZ-xurR6D5FPZaqUbs8RgDN2yZl9GTAWDo9dECqQKhDQZJTe73UDoAS1oxoLHiXrd4ZXFBs/s959/960x0-1.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="496" data-original-width="959" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSBz9ixGhQtV7vK5DPp-rARQFsEfcYTA8icubZ7eCgu8F1OhR02leGmkH0BWlv-AyqMeaz7CuMb8TJzxPA-CYBSxUBcQxEpNBrOelLqXFE3PMYsdQpqWj3BZ-xurR6D5FPZaqUbs8RgDN2yZl9GTAWDo9dECqQKhDQZJTe73UDoAS1oxoLHiXrd4ZXFBs/s320/960x0-1.jpeg" width="320" /></a></span></strong></div><p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-family: arial;"><span itemprop="name" style="text-align: start;">Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος</span></span></strong></p><strong><span style="font-family: arial;">Ο τίτλος του θέματος που μου δόθηκε να αναπτύξω στην παρούσα σημαντική εκδήλωση «Επιστήμη και Βιοηθική σε αναφορά με την Τεχνητή Νοημοσύνη» επισημαίνει δύο μεγέθη που φαίνονται ότι διαφέρουν μεταξύ τους, αλλά, όμως, πρέπει να συνυπάρξουν. Θα κάνω μια σύντομη αναφορά στο θέμα αυτό που έχει επίκαιρες επισημάνσεις στην εποχή μας, με τα μεγάλα επιστημονικά επιτεύγματα της ψηφιακής τεχνολογίας και της «Τεχνητής Νοημοσύνης».</span></strong><p></p><p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-family: arial;">1. Η ορολογία</span></strong></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Κατ’ αρχήν πρέπει να δώσω μερικά στοιχεία για την ορολογία επιστήμη και ηθική, κατά τον λόγο του Αντισθένη «αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις».<span></span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Η λέξη επιστήμη προέρχεται από το «επίστασθαί τι καλώς, έχειν ακριβή γνώσιν» ενός ή πολλών πραγμάτων (Liddel-Scott) και επιστήμων είναι αυτός που έχει γνώση ενός ή πολλών πραγμάτων.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Η λέξη ηθική προέρχεται από το έθος και το ήθος, που δηλώνει «το σύστημα κανόνων συμπεριφοράς μιάς κοινωνίας» και κατά την φιλοσοφία είναι ο κλάδος εκείνος που πραγματεύεται ζητήματα σχετικά με την διάκριση του αγαθού και του κακού» (Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικόν).</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Από τους ορισμούς αυτούς φαίνεται ότι η επιστήμη ασχολείται με την γνώση των όντων, διερευνά τα όντα και τα μυστήρια του σύμπαντος, και η ηθική, που είναι μια ανθρωπιστική επιστήμη, καθορίζει τον τρόπο της χρησιμοποιήσεως των επιστημονικών ανακαλύψεων που θα συντελέση στην ωφέλεια των ανθρώπων και της κοινωνίας, και όχι σε βάρος τους, κατά το ρητό «ωφελέειν μάλλον ή βλάπτειν».</span></p><p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-family: arial;">2. Η διαχρονική ιστορία της επιστήμης και της ηθικής</span></strong></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Από την αρχαιότητα ο άνθρωπος αναζητούσε να βρη απαντήσεις για τα όντα και το ανώτατο Ον. Έβλεπε τον κόσμο και όλα τα όντα, αντιμετώπιζε τα λεγόμενα κοσμολογικά ερωτήματα, τι είναι κόσμος, ποια είναι η δομή του, πως δημιουργήθηκε. Στην συνέχεια ο άνθρωπος αναγόταν στα οντολογικά ερωτήματα, ποιο είναι αυτό το ανώτατο Ον που δημιούργησε τα όντα. Και κατόπιν προχωρούσε στο ανθρωπολογικό ερώτημα ποια είναι η σχέση μεταξύ του Όντος, των όντων και του ανθρώπου.</span></p><p><span style="font-family: arial;"><img alt="" class="alignnone wp-image-394665 size-full" height="496" sizes="(max-width: 959px) 100vw, 959px" src="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2024/03/960x0-1.jpeg" srcset="https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2024/03/960x0-1.jpeg 959w, https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2024/03/960x0-1-450x233.jpeg 450w, https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2024/03/960x0-1-768x397.jpeg 768w" style="border: 0px; height: auto; max-width: 100%;" width="959" /></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Είναι ευνόητον ότι μέσα στην προοπτική αυτήν ήταν ενωμένα η φιλοσοφία, η επιστήμη και η ηθική. Αυτό το βλέπουμε έντονα στην προσωκρατική φιλοσοφία, την μεταφυσική φιλοσοφία, την στωική φιλοσοφία, τον νεοπλατωνισμό και σε άλλα φιλοσοφικά ρεύματα, το καθένα ανάλογα με τις θεωρίες των αρχηγών του.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Θα παρακάμψω τις διάφορες άλλες φιλοσοφικές θεωρίες για την επιστήμη και την ηθική και θα περιορισθώ στον Αριστοτέλη.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Ο Αριστοτέλης έγραψε ένα σύγγραμμα που τιτλοφορείται «τα φυσικά», στο οποίο αναλύει τα περί αισθήσεως και αισθητών, περί μνήμης και αναμνήσεως, περί ζωής και θανάτου. Επίσης, έγραψε και ένα άλλο σύγραμμα που ονόμασε ως «πρώτη φιλοσοφία», το οποίο αργότερα ονομάσθηκε «μεταφυσικά», διότι δημοσιεύθηκε μετά από τα «φυσικά», από τον Ανδρόνικο τον Ρόδιο τον 1ο αιώνα π.Χ.,. Πρόκειται για το έργο που ασχολείται με το ανώτατο Ον, από το οποίο προέρχονται τα όντα, δηλαδή με το πρώτο κινούν ακίνητον. Επίσης, μεταξύ των άλλων έργων του έγραψε τα Ηθικά Νικομάχεια, Ηθικά Μεγάλα, Ηθικά Ευδήμεια, περί Αρετών και κακιών. Η ηθική συνδέεται με την φυσική, αφού όλα μέσα στην φύση εξυπηρετούν έναν σκοπό και φθάνουν στο δικό τους αγαθό.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Έτσι, κατά τον μεγάλο Σταγειρίτη φιλόσοφο, τον Αριστοτέλη, η πρώτη φιλοσοφία-μεταφυσική, συνδέεται με τα φυσικά και την ηθική. Μάλιστα δε, κατά τον Αριστοτέλη η επιστημονική γνώση είναι η γνώση των αιτίων που είναι κατ’ ανάγκην αληθινή, είναι η αποδεκτή, συλλογική γνώση και έχει οντολογικό περιεχόμενο.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Οι Πατέρες του 4ου αιώνος, όπως ο Μέγας Βασίλειος, ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, έκαναν μια πνευματική επανάσταση στην εποχή τους. Επειδή μελέτησαν την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και είδαν την ενότητα μεταξύ φιλοσοφίας, επιστήμης και ηθικής, έκαναν μια διάσπαση στην ενότητα αυτή μεταξύ των τριών αυτών, ήτοι φιλοσοφίας, επιστήμης, ηθικής. Διαχώρισαν την θεολογία από την φιλοσοφία και την φιλοσοφία από την επιστήμη. Είπαν ότι η θεολογία είναι η αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο, η φιλοσοφία συνδέεται με τον στοχασμό και την φαντασία και η επιστήμη με την έρευνα του περιβάλλοντος.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Έτσι, καθιέρωσαν την διπλή μεθοδολογία γνώσης, ότι δηλαδή με την λογική και την διερεύνηση του κόσμου που μας περιβάλλει μελετούμε τα όντα και αναπτύσσεται η επιστήμη, αλλά με τον νού (νοερά ενέργεια) αναζητούμε τον Θεό. Έπειτα, η ηθική δεν είναι μια εξωτερική αντιμετώπιση των πραγμάτων, μια διάκριση μεταξύ καλού και κακού, αλλά είναι η ασκητική, ως μέθοδος γνώσεως του Θεού, ως μέθεξη της καθαρτικής, φωτιστικής και θεοποιού ενεργείας του Θεού, και μέσα από αυτήν την προοπτική αντιμετωπίζεται το περιβάλλον στο οποίο ζη ο άνθρωπος.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Με τον τρόπο αυτόν δεν έφθασαν σε σύγκρουση μεταξύ επιστήμης και θεολογίας.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Αυτό έχει μεγάλη σημασία διότι, δυστυχώς, στον δυτικό Μεσαίωνα, με την σχολαστική θεολογία, ταύτιζαν την φιλοσοφία, την θεολογία και την ηθική. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα όλος ο κόσμος είναι αντίγραφο των ιδεών του Θεού, κατά δε τον Αριστοτέλη υπάρχει ο ποιητικός νούς και ο παθητικός νούς. Έτσι, εξαρτώνται απόλυτα τα όντα με το Ον, το οποίο Ον, δεν μπορεί να αποδειχθή ότι υπάρχει με το πείραμα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Αυτό έχει ως συνέπεια ότι όταν ανακαλύφθησαν οι επιστήμες με την παρατήρηση και το πείραμα κατά τον Διαφωτισμό-νεωτερικότητα, και διαπίστωσαν ότι δεν μπορεί ο κόσμος να είναι αντίγραφο του κόσμου των ιδεών, και υπάρχει μια στεθερότητα μεταξύ του κόσμου των ιδεών και των όντων, ούτε ο θεός της μεταφυσικής μπορούσε να αποδειχθή ότι υπάρχει, όχι μόνον απέρριψαν την μεταφυσική και τον θεό της, αλλά έφθασαν και σε σύγκρουση μεταξύ θεολογίας και επιστήμης.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Έτσι, η επιστήμη προχώρησε από μόνη της τον δρόμο της γνώσης των όντων και των μυστικών της κτίσης με το πείραμα, την έρευνα, την παρατήρηση. Γι’ αυτό ανακαλύπτονται νέα μυστήρια στην κτίση, από τα οποία προέρχονται τα νέα επιστημονικά δεδομένα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Το πρόβλημα, όμως παραμένει στο εξής θέμα. Αφού στην Ευρώπη με την νεωτερικότητα η επιστήμη αποδεσμεύθηκε από την μεταφυσική φιλοσοφία δεν πρέπει να παραμείνη ανεξέλεγκτη, αλλά είναι ανάγκη να συνδεθή με τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Με την προοπτική αυτήν αναπτύχθηκε η επιστήμη της Βιοηθικής.</span></p><p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-family: arial;">3. Βιοηθική και Τεχνοηθική</span></strong></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Η ανθρωπότητα πέρασε πολλές επαναστάσεις στον τρόπο της χρήσεως του κόσμου που μας περιβάλλει. Κατ’ αρχάς από την αγροτική κοινωνία πέρασε στην βιομηχανική κοινωνία, με την λεγόμενη βιομηχανική επανάσταση. Στην συνέχεια πέρασε στον αιώνα της βιοτεχνολογίας, η οποία χαρακτηρίζεται (με την Συνθήκη της Βιοποικιλότητας το 1992) ως κάθε τεχνολογική εφαρμογή που χρησιμοποιεί βιολογικά συστήματα, ζωντανούς οργανισμούς ή συστατικά τους, για να παράγη ή να τροποποιή προιόντα ή διαδικασίες για συγκεκριμένη χρήση. Και στην εποχή μας αναπτύχθηκε η ψηφιακή τεχνολογία που συνδέεται με τον «ψηφιακό μετασχηματισμό» της κοινωνίας μας και την τεχνητή νοημοσύνη.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Πρέπει να σημειωθή ότι η επανάσταση που έφερε «η μοριακή βιολογία» και «η γενετική μηχανική» δημιούργησε την ανάγκη αναπτύξεως μιάς επιστήμης που χαρακτηρίσθηκε ως «Βιοηθική», η οποία προσπάθησε να θέση μερικούς φραγμούς και μερικά όρια για να αντιμετωπισθή η έκρηξη της βιοτεχνολογίας με πιθανές ανεξέλεγκτες συνέπειες, ειδικά στα χέρια υπερφίαλων ανθρώπων.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Ο όρος Βιοηθική τέθηκε το 1971 από τον Βαν Πόττερ και η έναρξη της Βιοηθικής ως επιστήμης έγινε το 1974 στην πόλη Εσάιλομαρ των Ηνωμένων Πολιτειών όταν σε μια συνάντηση βιολόγων διαπιστώθηκε ότι με το ανασυνδυασμένο DNA και τις δυνατότητες της νέας τεχνολογίας οι επιστήμονες αποκτούσαν μια μορφή εξουσίας πάνω στην ζωή του ανθρώπου με τον χειρισμό των γονιδίων. Έτσι, αποφασίσθηκε να δημιουργηθούν Επιτροπές Βιοηθικής και δεοντολογίας «για την εξέταση βιολογικών θεμάτων με ηθικές προεκτάσεις, να σταματήσουν όλες οι έρευνες στην γενετική τεχνολογία για δύο χρόνια, για να εκτιμηθούν οι κίνδυνοι, οι συνθήκες πειραματισμού και οι επιπτώσεις» (Σταμάτης Αλαχιώτης).</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Η ανάπτυξη αυτής της Επιτροπής της Βιοηθικής είχε θετικά αποτελέσματα, ώστε οι έρευνες στο ανθρώπινο γονιδίωμα να βοηθήσουν και όχι να βλάψουν τον άνθρωπο.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Ο καθηγητής της Γενετικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών Σταμάτης Αλαχιώτης, ήδη από το έτος 2004, στο βιβλίο του «Βιοηθική, αναφορά στους γενετικούς και τεχνολογικούς νεωτερισμούς», στο τέταρτο κεφάλαιο αναπτύσσει το θέμα «η ηθική των νέων τεχνολογιών».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Στην αρχή παρατηρεί ότι «από τον κίνδυνο του πυρηνικού ολοκαυτώματος περνάμε ταχύτατα μέσα από το νέο δρόμο της Μικροηλεκτρονικής στην Τεχνητή Νοημοσύνη-Υπερνοημοσύνη, στη Νανοτεχνολογία, τη Ρομποτική και τις αφάνταστες εφαρμογές τους στη ζωή μας, στο μέλλον μας».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Στην συνέχεια θέτει δύο βασικά ερωτήματα. Το ένα: «Η Νανοτεχνολογία ως υπόσχεση και ως κίνδυνος;» Και το άλλο «η τεχνητή νοημοσύνη (υπερνοημοσύνη) θα βελτιώσει τον κόσμο μας;».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Όλα αυτά ο καθηγητής Σταμάτης Αλαχιώτης τα βλέπει μέσα από το «δίλημμα του δυισμού», «την διαλεκτική σχέση του επιστημονικού και του ηθικού», ότι όλα μπορούν να ωφελούν και όλα μπορούν να βλάπτουν από την καλή ή την κακή χρήση των πραγμάτων και της αναπτύξεως της επιστήμης.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Αποδέχεται την άποψη του Τζιν Μπέρναντ ότι «ο,τι δεν είναι επιστημονικό δεν είναι ούτε ηθικό και πως ο,τι είναι επιστημονικό δεν είναι κατ’ ανάγκη ηθικό». Και γράφει: «Η βιοηθική προσέγγιση είναι μια κοπιώδης προσπάθεια που περνά από την επιστήμη στην τεχνολογία, αξιοποιώντας και τη φιλοσοφία, τη θεολογία, τη νομική, τη πολιτική και φθάνει στα σχολεία, στο Πανεπιστήμιο και στην κοινωνία, για να επιδοκιμασθεί ή να αποδοκιμασθεί. Γι’ αυτό η ηθική της Βιολογίας ή η ηθική της Ιατρικής (της Βιοιατρικής), η ηθική της Βιοτεχνολογίας, η ηθική της τεχνολογίας γενικότερα δεν ανήκουν μόνον στους επιστήμονες και στους τεχνολόγους, ούτε μόνο στους θεολόγους, στους φιλοσόφους, στους κοινωνιολόγους, στους νομικούς ή στους πολιτικούς. Η βιοηθική είναι υπόθεση όλων και μεγαλύτερη ευθύνη εκείνων που αντιλαμβάνονται ορισμένα πράγματα, τα οποία έχουν την υποχρέωση να μεταλαμπαδέψουν στους άλλους που δεν γνωρίζουν». Επομένως, «η γνώση είναι ηθική όταν ωφελεί το σύνολο».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Όλες οι σύγχρονες ανακαλύψεις είναι ευθύνη όλων μας να συντελέσουν στην ωφέλεια των ανθρώπων και όχι στην υποδούλωσή τους σε σύγχρονες δουλείες. Ο Εριχ Φρομ έχει πη με ενάργεια: «Ο κίνδυνος στο παρελθόν ήταν μήπως οι άνθρωποι γίνουν δούλοι. Ο κίνδυνος στο μέλλον θα είναι μήπως οι άνθρωποι γίνουν ρομπότ», να χάσουν την ανθρωπότητά τους. Επαφίεται σε όλους μας να χρησιμοποιούμε τα σύγχρονα επιτεύγματα, για το καλό μας, όπως γίνεται στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς να γινόμαστε δούλοι.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Ο Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Κυριάκος Πιερρακάκης, παλαιότερα ως Υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης είχε τονίσει με ακριβολογία: «Η τεχνολογία είναι το μέσο, δεν είναι αυτοσκοπός, και ως τέτοιο χρησιμοποιείται με τον τρόπο, την έννοια και τον σκοπό που κάθε φορά εμείς ορίζουμε. Σε κάθε μορφή και λειτουργία της, η τεχνολογία διαθέτει θετικές πτυχές, που πρέπει να μπορούμε να διαχειριζόμαστε». Ο άνθρωπος πρέπει να παραμείνη άνθρωπος που θα χειρίζεται τα ρομπότ, και τα ρομπότ να παραμείνουν ρομπότ στην χρήση του ανθρώπου. Αυτό είναι το μέτρον αντιμετωπίσεως των πραγμάτων.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Επομένως, στην νέα ψηφιακή τεχνολογική επανάσταση είναι ανάγκη να αναπτυχθή μια άλλη ηθική, η λεγομένη Τεχνοηθική, η οποία να βάλη τα όρια μεταξύ της σύγχρονης επιστήμης και των ανθρωπιστικών αρχών. Πρέπει να γίνη, όπως έχει παρατηρηθή, «η εναρμόνιση της Τ Ν με καλούς στόχους και για τον ανθρωποκεντρισμό των συστημάτων», δηλαδή «ο στόχος κάθε υπολογιστικού συστήματος πρέπει να υπηρετεί τον άνθρωπο… ο,τι υπονομεύει την ανθρώπινη ζωή και ελευθερία πρέπει να καταδικάζεται και να αποτρέπεται. Είναι πολύ σημαντικό να εναρμονίσουμε την Τ Ν με την ηθική μας, με τις δικές μας αξίες και αρχές, με τους δικούς μας στόχους. Να την εκπαιδεύσουμε, δηλαδή, με ηθικές αξίες και αρχές… Η Τ Ν θα παραμείνει για πάντα ένας «έξυπνος παπαγάλος». Πρέπει να είμαστε διαρκώς σε εγρήγορση, γιατί τα δεδομένα και οι αξίες με τα οποία εκπαιδεύουμε τον παπαγάλο έχουν κρίσιμη σημασία».</span></p><p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-family: arial;">Συμπερασματική σκέψη</span></strong></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Ήδη προηγουμένως ανέφερα το πως αντιμετώπισαν τα θέματα αυτά οι Πατέρες του 4ου αιώνος μ.Χ. Αυτό δείχνει και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει και σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία τα σύγχρονα επιτεύγματα της επιστήμης της μοριακής βιολογίας, της γενετικής μηχανικής και της ψηφιακής τεχνολογίας, «Τεχνητής Νοημοσύνης».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Εξακολουθεί να κάνη την διάκριση μεταξύ των δύο μεθοδολογιών, ήτοι άλλη είναι η μέθοδος γνώσεως της φύσεως που γίνεται με την διάνοια, και άλλη είναι η μέθοδος γνώσεως του Θεού που είναι ο νούς, γι’ αυτό και δεν συγκρούονται η επιστήμη με την θεολογία.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial;">Επίσης, η Εκκλησία δεν αρνείται τα επιτεύγματα των επιστημονικών ερευνών, ούτε τα θεοποιεί, αλλά τα χρησιμοποιεί για τις ανάγκες του ανθρώπου, όπως γίνεται στην ιατρική επιστήμη. Όμως, πρέπει να τίθενται όρια και προϋποθέσεις, ώστε να ωφεληθή ο κόσμος και κάθε άνθρωπος. Αυτό θα γίνη με την σύνδεση επιστήμης και ηθικής, Βιοηθικής και Τεχνοηθικής, με βάση ειδικούς κανόνας και με την σύνδεση της θεολογίας με την ασκητική. Τότε δεν θα υπάρχει καμμιά σύγκρουση.</span></p><p style="text-align: justify;"><a href="https://www.pemptousia.gr/2024/03/epistimi-ke-ithiki-se-anafora-me-tin-techniti-noimosini/"><span style="font-family: arial;">https://www.pemptousia.gr/2024/03/epistimi-ke-ithiki-se-anafora-me-tin-techniti-noimosini/</span></a></p><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-86745984951488873772024-03-22T16:38:00.004+02:002024-03-22T16:38:21.994+02:00Οι Βλάχοι και οι διαλέξεις της κας Μαρίας Ευθυμίου…<p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: left;"><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCHhfqfi3Gxt_O9UB5HI82-Cvg6vRL8tB4Y6bkNh2K5WXB314Q5-38WeUc9cn1qUxUr3e3kTdpX0YNHseJrbrRbIHGCJJNQ9UIZSrabzUFqWMUXj-ET8BNREIBWxyIEmKxQ5T4GzgMN_JyBllLGiyABKaAoumGoEVsQQ0BttpdAohDxcZQvuWSDrL_hJQ/s700/Vlaxoi-gouriotissa.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="700" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCHhfqfi3Gxt_O9UB5HI82-Cvg6vRL8tB4Y6bkNh2K5WXB314Q5-38WeUc9cn1qUxUr3e3kTdpX0YNHseJrbrRbIHGCJJNQ9UIZSrabzUFqWMUXj-ET8BNREIBWxyIEmKxQ5T4GzgMN_JyBllLGiyABKaAoumGoEVsQQ0BttpdAohDxcZQvuWSDrL_hJQ/w399-h171/Vlaxoi-gouriotissa.jpg" width="399" /></a></b></div><b>Αντώνης Μπέζας</b><p></p><p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;"><strong style="box-sizing: border-box;"> Ο Φιλοπρόοδος Όμιλος Ηγουμενίτσας και η Εφορεία Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας διοργάνωσαν πρόσφατα, στη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας, διάλεξη της ομότιμης καθηγήτριας Ιστορίας του ΕΚΠΑ κας Μαρίας Ευθυμίου με θέμα «Κεντρικά Σημεία της Ιστορίας του Ελληνισμού». Δεν μπόρεσα να παρευρεθώ, παρακολούθησα όμως ολόκληρο το σχετικό video.</strong> Η διάλεξη, (τετράωρης διάρκειας), ήταν εξαιρετική και αντιλαμβάνομαι ότι καθήλωσε το κοινό που γέμισε ασφυκτικά τη μικρή όπως αποδείχθηκε αίθουσα πολλαπλών χρήσεων «Σωτήρης Δάκαρης». Αντίστοιχη εκδήλωση, πραγματοποιήθηκε το ίδιο χρονικό διάστημα και στην Κόνιτσα.<span></span></p><a name='more'></a><p></p><p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;">Η κα Ευθυμίου έχει μια αμεσότητα στο ύφος της και αφηγείται τα ιστορικά γεγονότα σαν να αφηγείται ένα παραμύθι σε μικρά παιδιά. Αυτός ο τρόπος της τα κάνει πιο «εύπεπτα» και ευκολονόητα ιδίως απ’ αυτούς που δεν έχουν ειδικές γνώσεις. Ταυτόχρονα, στην αφήγησή της έχει ένα προσωπικό ύφος θαυμαστής απλότητας, μέσα από το οποίο μεταξύ «αστείου και σοβαρού» καταφέρνει να περιγράφει με καυστικότητα και διδακτικότητα τα «εθνικά μας ελαττώματα» και γι’ αυτό είναι σπουδαία η διαφώτιση που κάνει.</p><p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;">Υπάρχει όμως ένα θέμα στα όσα ισχυρίζεται για τους Βλάχους… Τους χαρακτηρίζει, χωρίς να είναι, ως λαό και δηλώνει ότι από πεποίθηση δεν γράφουν τα «βλάχικα», ερχόμενη σε αντίθεση με όλους τους έγκριτους μελετητές του λεγόμενου «βλάχικου ζητήματος».</p><p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;">Η ανιστόρητη αυτή αναφορά γίνεται γιατί η κα Ευθυμίου κάνει μια γενική διάλεξη Ιστορίας στηριζόμενη στη βασική βιβλιογραφία και δεν περιγράφει με λεπτομέρεια τα γεγονότα, παρά μόνο όσα λένε οι αρχικές πηγές. Οι αρχικές πηγές της Βιέννης μιλούν όντως για Γραικούς και Βλάχους, αλλά αυτό δεν ισχύει και είναι ένα μεγάλο λάθος που το πληρώσαμε και εξακολουθούμε να το πληρώνουμε ακόμη ακριβά. Το «βλάχικο ζήτημα» είναι πιο περίπλοκο και θέλει ιδιαίτερη προσοχή γιατί δημιουργούνται συγκεχυμένες εντυπώσεις.</p><p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;">Αγνοεί ή παραλείπει την προπαγάνδα του 19ου και του 20ου αιώνα και μιλάει για τους Βλάχους αγνοώντας τις μελέτες που έγιναν την ίδια περίοδο για την καταγωγή τους. Ίσως θα πρέπει στο σημείο αυτό να μελετήσει το έργο του αείμνηστου Αχιλλέα Λαζάρου για να καταλάβει το πρόβλημα. Ή, θα πρέπει να μιλάει πιο εκτεταμένα για τους Βλάχους ή να μη μιλάει καθόλου! Αλλά το τελευταίο φαντάζομαι ότι δεν μπορεί να συμβεί αφού αναφερόμενη στους Ηπειρώτες Εθνικούς Ευεργέτες αναγκάζεται υποχρεωτικά να επανέλθει στους Βλάχους χωρίς όμως να λέει τη σωστή φράση, η οποία θα ήταν: «Ναι, από πεποίθηση δεν έγραφαν τα βλάχικα οι βλαχόφωνοι αλλά από την πεποίθηση ότι είναι ΕΛΛΗΝΕΣ. Έγραφαν ελληνικά και δεν χρειάζονταν γραπτά τα «βλάχικα», τα οποία ελεύθερα μιλούσαν και συνεχίζουν να μιλούν ενδοοικογενειακά και ενδοκοινοτικά». Αυτό έπρεπε να πει και θα αποστόμωνε τους πάντες! Άλλωστε, σε ποιους να υποβάλλουν γραπτά κείμενα στα βλάχικα; Στους Οθωμανούς ή στο Πατριαρχείο που ήταν υπεύθυνο για την επικοινωνία του Σουλτάνου με τους ορθόδοξους χριστιανούς και που όπως η ίδια ανέφερε, είχε ανέκαθεν ως μοναδική επίσημη γλώσσα τα ελληνικά;</p><p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;">Ακόμη, όταν μιλάει για τους λόγιους στη Βιέννη που επιχείρησαν να γράψουν τα «βλάχικα», θα πρέπει να αναφέρει ότι η απόπειρα αυτή έγινε με τη χρήση του ελληνικού αλφαβήτου και μόνο οι ρουμανίζοντες λόγιοι, (πράκτορες το πιθανότερο της Ρουμανίας), κατασκεύασαν το λατινο-ρουμάνικο αλφάβητο και διάφορα άλλα.</p><p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;">Με σεβασμό στο επιστημονικό της κύρος θα της ζητήσω να είναι πιο προσεκτική στις αναφορές της για τους Βλάχους, κυρίως τη σημερινή εποχή, γιατί η προσπάθεια εγγραμματισμού των «βλάχικων» με λατινικούς χαρακτήρες ξεκίνησε από το εξωτερικό και όχι από τους Βλάχους της Ελλάδας, οι οποίοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία γνωρίζουν τί ακριβώς «παίζεται» και αρνούνται να την υιοθετήσουν! Το γεγονός ότι υπάρχουν στο εσωτερικό της πατρίδας μας συνοδοιπόροι ξένων συμφερόντων, αποδεικνύει για ακόμη μια φορά αυτό που η ίδια διατυπώνει στις διαλέξεις της, ότι είμαστε δηλαδή ένας μοναδικός και χαρισματικός λαός αλλά με σοβαρά «εθνικά ελαττώματα» που μας στερούν τη θέση που μας αξίζει στο παγκόσμιο «γίγνεσθαι».</p><p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px 0px 15px; text-align: justify;">Είμαι βέβαιος ότι η δημιουργία λανθασμένων εντυπώσεων για τους βλαχόφωνους Έλληνες δεν είναι στις προθέσεις της, όμως αν δεν προσεγγίσει το ζήτημα με μεγαλύτερη επιστημονική τεκμηρίωση, θα δημιουργούνται, δυστυχώς, σκιές στη σημαντική προσπάθεια που κάνει!</p><p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px;">proinoslogos.gr</p><p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px;"><br /></p><p style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(50, 50, 50); color: #323232; font-family: "Open Sans", sans-serif; margin: 0px;"><a href="https://orthodoxostypos.gr/%ce%bf%ce%b9-%ce%b2%ce%bb%ce%ac%cf%87%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%bb%ce%ad%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af/">https://orthodoxostypos.gr</a></p><span class="”fullpost”"></span>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-9536313960107651682024-03-22T16:33:00.013+02:002024-03-22T16:41:03.855+02:00Εκδήλωση - Βιβλιοπαρουσίαση «Ορθοδοξία & Πατριωτισμός» <div class="separator"><div style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: justify;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJAC5s2ESE1Hq5TRPiHVDmo73x8CS4_EqqeqojASzo91xK8uCsB5UMFAomWZjuh7vfgeazbvY_NZK18nydmt34jZ9Ew0udHQL6PDOZvKYdvMIwMnitQqnDR2sEkC4W8Jpz2qG4MLzPqYjs3-WhdFIPvd0phhu9DdBnClsiICs-N9Jf8MNs40Sd03WbMRk/w321-h214/DSC_3627.JPG" /></div></div><div style="text-align: justify;"><b>Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης & Τυρνάβου</b> σε συνεργασία με τις <b>Εκδόσεις Έαρ </b>και τον συγγραφέα <b>Κωνσταντίνο Χολέβα</b> διοργάνωσαν εκδήλωση με αφορμή το <b>νέο βιβλίο</b> του Κωνσταντίνου Χολέβα με τίτλο <b>«Ορθοδοξία & Πατριωτισμός» </b>την Πέμπτη 21 Μαρτίου 2024 το απόγευμα στην Αίθουσα της ΓΕΧΑ Λαρίσης, Μανδηλαρά 14. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ένα πλήθος από αναγνώστες, φίλους και συνεργάτες έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σε ιδιαίτερα ζεστό κλίμα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στην εκδήλωση μίλησαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος και ο κ. Κωνσταντίνος Χολέβας, συγγραφέας - πολιτικός επιστήμονας.<span><a name='more'></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το πρόγραμμα άρχισε με χαιρετισμό από τον κ. Ιωάννη Τσολάκη εκ μέρους της ΓΕΧΑ Λάρισας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ιερείς της πόλης, ο Αντιστράτηγος Δημόκριτος Κωνσταντάκος, Διοικητής της 1ης Στρατιάς και ο Υποστράτηγος Δημήτριος Πετρούλιας, Υποδιοικητής της 1ης Στρατιάς.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στο τέλος της εκδήλωσης ο συγγραφέας υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου σε όσους από τους παρευρισκόμενους το ζήτησαν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><b>Λίγα λόγια για το βιβλίο του Κωνσταντίνου Χολέβα «Ορθοδοξία και Πατριωτισμός»: </b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα για τη σχέση Ορθοδοξίας και Πατριωτισμού με βάση τα κείμενα και τη διδασκαλία αγίων, Πατέρων και εκκλησιαστικών συγγραφέων της Ορθόδοξης Εκκλησίας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Και η απάντηση που προκύπτει είναι ότι: αποδεχόμαστε την αξία της πατρίδος και τον υγιή και αφανάτιστο πατριωτισμό αλλά απορρίπτουμε τα δυο άκρα. Από τη μια πλευρά απορρίπτουμε τον εθνοφυλετισμό, τον ρατσισμό και την εθνική αλαζονεία. Και από την άλλη πλευρά απορρίπτουμε τον άπατρι διεθνισμό, την ηττοπάθεια και τον εθνομηδενισμό.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_lF8-4ZNNXi_NmyVXZaSYbr3w_7oor92uXLrx4VIG7e0CJrTHeO8K1pr42gd4cymIXqohEKo7-FJ9XqCGHyjT01wVXYWLQ2V34f9GygnWMFtgmQUTcClx1c91asNlBnf0wWEO5KM3yhcdXO8j8glV7Iu6E2XcG5FjbREx0bvdyf6lUdHL4_Sn1VqarWU/s1600/DSC_3612.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_lF8-4ZNNXi_NmyVXZaSYbr3w_7oor92uXLrx4VIG7e0CJrTHeO8K1pr42gd4cymIXqohEKo7-FJ9XqCGHyjT01wVXYWLQ2V34f9GygnWMFtgmQUTcClx1c91asNlBnf0wWEO5KM3yhcdXO8j8glV7Iu6E2XcG5FjbREx0bvdyf6lUdHL4_Sn1VqarWU/w463-h308/DSC_3612.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJAC5s2ESE1Hq5TRPiHVDmo73x8CS4_EqqeqojASzo91xK8uCsB5UMFAomWZjuh7vfgeazbvY_NZK18nydmt34jZ9Ew0udHQL6PDOZvKYdvMIwMnitQqnDR2sEkC4W8Jpz2qG4MLzPqYjs3-WhdFIPvd0phhu9DdBnClsiICs-N9Jf8MNs40Sd03WbMRk/s1600/DSC_3627.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJAC5s2ESE1Hq5TRPiHVDmo73x8CS4_EqqeqojASzo91xK8uCsB5UMFAomWZjuh7vfgeazbvY_NZK18nydmt34jZ9Ew0udHQL6PDOZvKYdvMIwMnitQqnDR2sEkC4W8Jpz2qG4MLzPqYjs3-WhdFIPvd0phhu9DdBnClsiICs-N9Jf8MNs40Sd03WbMRk/w437-h291/DSC_3627.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNytnN5fJVMhqZhEYct06oir2193inOhYocugOdufTTW3ySQG7ys4BD0TzfKiVcCuYT6uJJ6rlnmgkqBxUHVO_RMx1At9Si0PWWcI8QBepczpFlVSrR-mi0QxuuI1yuDG8mRxFiqr7Yz1bGAz7weAgkJKiqBa1mjBvIaGMNMf_npewgiBi1mGoGb_IUpA/s1600/DSC_3633.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNytnN5fJVMhqZhEYct06oir2193inOhYocugOdufTTW3ySQG7ys4BD0TzfKiVcCuYT6uJJ6rlnmgkqBxUHVO_RMx1At9Si0PWWcI8QBepczpFlVSrR-mi0QxuuI1yuDG8mRxFiqr7Yz1bGAz7weAgkJKiqBa1mjBvIaGMNMf_npewgiBi1mGoGb_IUpA/w474-h316/DSC_3633.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcoF68r9n0I-YU1bDWLSjegL9kwVOLzA4wOdLcqV_WisXRFsGZetSlfZRMe0lfBH6NSkvghdHdb59Q5_Yu-7-jwLyP1eZXiE6hK1MlxORCJZzP_9U0q62WAfBrgLLAY313pgAAPqXVd9CtGhhF3LXE2EBuphQ7yDgMPHXvGrlBp9on9SmvCpOWzrFtD1s/s1600/DSC_3638.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcoF68r9n0I-YU1bDWLSjegL9kwVOLzA4wOdLcqV_WisXRFsGZetSlfZRMe0lfBH6NSkvghdHdb59Q5_Yu-7-jwLyP1eZXiE6hK1MlxORCJZzP_9U0q62WAfBrgLLAY313pgAAPqXVd9CtGhhF3LXE2EBuphQ7yDgMPHXvGrlBp9on9SmvCpOWzrFtD1s/w473-h315/DSC_3638.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpO36xsJMUCnTCvARIAYrtrZmOhL7-PwRuFkWD3jiznGHIVj-nUSSGFh3Cz02Xr8z5FPrBn4_jtcQfWNv-iJ4IwBTd3BUUyFP65CttTN5n6ZEEtG6-UKqy4Md7n753iBCKsCvXvtFL5fHAqVNiKP-qIXr0Bl9LqmFPgQYlTbGpT90gvGWKHopM5Yygibo/s1600/DSC_3650.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpO36xsJMUCnTCvARIAYrtrZmOhL7-PwRuFkWD3jiznGHIVj-nUSSGFh3Cz02Xr8z5FPrBn4_jtcQfWNv-iJ4IwBTd3BUUyFP65CttTN5n6ZEEtG6-UKqy4Md7n753iBCKsCvXvtFL5fHAqVNiKP-qIXr0Bl9LqmFPgQYlTbGpT90gvGWKHopM5Yygibo/w466-h310/DSC_3650.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3XJzTzktQkKpNBT5pk_zPZmia9L42YDkBvMchRi-gnA9v4MEx1y3o5PDeMkJc2PYsw2lbOW9Q6T8njR_BjwXZ6MZvVb5fsexC68Q7a8YMEE30LKvRMPi5sbgKKgLjNrHsnnZ3WpHysUuYr75-r23enjDKUyKMB1MM3y402rBWj66Q2FXoylZ5CWgJL4A/s1600/DSC_3653.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3XJzTzktQkKpNBT5pk_zPZmia9L42YDkBvMchRi-gnA9v4MEx1y3o5PDeMkJc2PYsw2lbOW9Q6T8njR_BjwXZ6MZvVb5fsexC68Q7a8YMEE30LKvRMPi5sbgKKgLjNrHsnnZ3WpHysUuYr75-r23enjDKUyKMB1MM3y402rBWj66Q2FXoylZ5CWgJL4A/w465-h309/DSC_3653.JPG" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh777-HbQ5TyQFuAAzvcDg5kgtMcYziVDkNuCTsllo-Lp3W0wTB2zymMqX7sjlTOXZ5zceIpY8sKfxU8yNSAZNX4E__ra4WrbCq0oGwnNO48JSrEg4ds2NyuKOclwlozB9LhGMEyivdP8DAXUfH7vuJXlGOCqNFXMcSAfc-aC1Pcn0IP-rFgm7fDTbHVeA/s1600/DSC_3667.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh777-HbQ5TyQFuAAzvcDg5kgtMcYziVDkNuCTsllo-Lp3W0wTB2zymMqX7sjlTOXZ5zceIpY8sKfxU8yNSAZNX4E__ra4WrbCq0oGwnNO48JSrEg4ds2NyuKOclwlozB9LhGMEyivdP8DAXUfH7vuJXlGOCqNFXMcSAfc-aC1Pcn0IP-rFgm7fDTbHVeA/w461-h307/DSC_3667.JPG" /></a></div>paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8922965455342950541.post-62340737878703544622024-03-21T19:09:00.000+02:002024-03-21T19:09:21.530+02:00Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ, «Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmCw_yYPbocAMhYhgSjwi4qMdl3WxRWw0Swm8Ug5Qw7FwgiVeH5QdJF1VtzmyQxRFbfQbSByiaIpow10AcVHQTPcTx-i2PjzSWYUXJ1wKwnbz_0g-3NM5RIYA6u_8oZFr1rJXfAosMv-Y/s320/81.jpg" width="320" /></div>
<b>«Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε»</b><br /><br />
<div style="text-align: justify;">
Ιδιαίτερη είναι η αγάπη και ξεχωριστός ο σεβασμός, με τον οποίο το σύνολο των πιστών περιβάλλει την Ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου. Αγάπη και σεβασμός που πηγάζουν και εμπνέονται από το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται η Ακολουθία, από την εκφραστικότητα και τον πλούτο των κειμένων, από το μελωδικό ένδυμα των λόγων. Αγάπη και σεβασμός που εκδηλώνονται με την ευλαβή παρουσία και ενεργό συμμετοχή στην Ακολουθία των «πιστώς προσκυνούντων και δοξαζόντων» Χριστιανών, τα απογεύματα της Παρασκευής καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Ακάθιστος ύμνος χαρακτηρίζεται ως ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας, γραμμένο πάνω στους κανόνες της ομοτονίας, ισοσυλλαβίας και μερικώς της ομοιοκαταληξίας. Η γλώσσα του ύμνου είναι σοβαρή και ρέουσα, γεμάτη από κοσμητικά επίθετα και πολλά σχήματα. Έτσι η εξωτερική του μορφή παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία και ωραιότητα, που συναγωνίζεται το βαθύ του περιεχόμενο.<br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον πλούτο του λόγου, την ύπαρξη σχημάτων, την ποιητικότητα ορισμένων στίχων και προπαντός το υψηλό περιεχόμενο του ύμνου, που εξυμνεί την ενανθρώπιση του Θεού δια της Παναγίας Θεοτόκου. Είναι αλλεπάλληλες οι εκφράσεις χαράς, αγαλλιάσεως και λυτρώσεως που δίνουν ενθουσιαστικό τόνο στον ύμνο.</div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το γεγονός δε ότι απ' όλα τα κοντάκια μόνο αυτό είναι σήμερα σε χρήση στην λατρεία της Εκκλησίας μας δείχνει την δύναμη και την εντύπωση που έκανε και εξακολουθεί να κάνει στους πιστούς.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b>Ακάθιστος Ύμνος – δομή</b></div>
<span class="fullpost"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullpost">Η Ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου αποτελείται, κατά βάση, από τον Ακάθιστο Ύμνο και τον Κανόνα του Ακάθιστου Ύμνου, πλαισιωμένα με ψαλμούς, απολυτίκια και ευχές.</span></div>
<span class="fullpost">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullpost"><br /></span></div>
<span class="fullpost">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullpost">Ακάθιστος Ύμνος επεκράτησε να ονομάζεται το Κοντάκιο, το όποιο ψάλλουμε προς τιμήν της Θεοτόκου, τμηματικά κάθε Παρασκευή στις τέσσερις πρώτες εβδομάδες της Μ. Σαρακοστής (6 οίκοι με απόδειπνο - Χαιρετισμοί), και ολόκληρο την πέμπτη εβδομάδα (24 οίκοι). Το προοίμιο του είναι το «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ», έχει αλφαβητική ακροστιχίδα (Α - Ω) και διπλό εφύμνιο (Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε και Αλληλούια).</span></div>
<span class="fullpost">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullpost"><br /></span></div>
<span class="fullpost">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullpost">«Κοντάκια» παλαιότερα λέγονταν ολόκληροι ύμνοι, ανάλογοι προς τους «Κανόνες». Η ονομασία οφείλεται μάλλον στο κοντό ξύλο επί του οποίου τύλιγαν τη μεμβράνη που περιείχε τον ύμνο.</span></div>
<span class="fullpost">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullpost"><br /></span></div>
<span class="fullpost">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullpost">Το πρώτο τροπάριο λεγόταν «προοίμιο» ή «κουκούλιο» και όσα ακολουθούσαν λέγονταν «οίκοι», ίσως διότι ολόκληρος ο ύμνος θεωρείτο ως σύνολο οικοδομημάτων αφιερωμένων στη μνήμη κάποιου αγίου.</span></div>
<span class="fullpost">
</span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullpost"><br /></span></div>
<span class="fullpost">
<b></b></span>
<div style="text-align: justify;">
<span class="fullpost"><b><b>Κοντάκιο λέγεται συνήθως σήμερα το πρώτο τροπάριο ενός τέτοιου ύμνου.</b></b></span></div>
<span class="fullpost"><b>
</b>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Ακάθιστος Ύμνος περιέχει προοίμιο και 24 «οίκους». Ως προοίμιο του Ύμνου ψάλλεται σήμερα το «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ», το οποίο όμως, καθώς φαίνεται, δεν είναι το αρχικό. Αντίθετα, ως γνήσιο προοίμιο φέρεται το, σήμερα, αυτόμελο απολυτίκιο «Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς λαβὼν ἐν γνώσει», που έχει αμεσότερη σχέση με το περιεχόμενο του Ύμνου, αναφερόμενο κι αυτό στο γεγονός του Ευαγγελισμού.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το «Τῇ ὑπερμάχῳ» συνετέθη επ’ ευκαιρία της σωτηρίας της Κωνσταντινούπολης από κάποιο κίνδυνο και συνδέθηκε μάλλον αργότερα με τον Ύμνο. Σ’ αυτό θα συνέβαλε και το γεγονός ότι ο Ύμνος ψαλλόταν συχνά στην Κωνσταντινούπολη στις ευχαριστήριες ακολουθίες προς τιμήν της Παναγίας, πολιούχου της Βασιλεύουσας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι 24 «οίκοι» σχηματίζουν αλφαβητική ακροστιχίδα και έχουν εφύμνιο οι μεν περιττοί «Χαίρε, Νύμφη, ανύμφευτε», οι δε άρτιοι «Αλληλούια». Από αυτούς οι 12 αναφέρονται στον Κύριο και τελειώνουν με το «Αλληλούια» = Αινείται το Θεό. Οι άλλοι 12 οίκοι αναφέρονται στη Θεοτόκο και τελειώνουν με το «Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε». «Εφύμνιο» λέγεται η τελευταία φράση του ύμνου που επαναλαμβάνει ο λαός.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μέσα στους 72 στίχους συναντούμε 144 χαιρετισμούς στη Θεοτόκο: «Χαίρε, της εκκλησίας ο ασάλευτος Πύργος, Χαίρε, της βασιλείας το απόρθητον τείχος, Χαίρε δι ης εγείρονται τρόπαια, Χαίρε, δι ης εχθροί καταπίπτουσι…». Από τη λέξη ΧΑΙΡΕ ονομάστηκαν και Χαιρετισμοί.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b>Περιεχόμενο του Ύμνου</b></div>
</b><div style="text-align: justify;">
Ο Ύμνος διακρίνεται σε δύο ενότητες:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Α) Α-Μ, που αποτελεί το ιστορικό τμήμα (Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, σύλληψη Χριστού από την Παναγία, επίσκεψη της Θεοτόκου στην Ελισάβετ, ανησυχία Ιωσήφ, επίσκεψη ποιμένων και μάγων στο νεογέννητο Χριστό, επιστροφή Μάγων, φυγή στην Αίγυπτο, Υπαπαντή), και</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Β) Ν-Ω, που αποτελεί το δογματικό-θεολογικό τμήμα (άσπορος σύλληψη, θεότης και ανθρωπότης του Χριστού, σωτηρία του ανθρώπινου γένους με τη θυσία του Ιησού, θέωση των ανθρώπων, θεομητορικής αξίας της Θεοτόκου κά) χωρίς όμως να λείπουν από κάθε ενότητα και στοιχεία της άλλης.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b>Πηγές του ύμνου είναι η Αγία Γραφή και οι Πατέρες της Εκκλησίας.</b></div>
</b>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b>Ονομασία του Ύμνου</b></div>
</b><div style="text-align: justify;">
Η ονομασία Ακάθιστος Ύμνος αποδόθηκε στον Ύμνο οφείλεται στο ότι «ὀρθοστάδην τότε πᾶς ὁ λαὸς κατὰ τὴν νύκτα ἐκείνην τὸν ὕμνον τῇ τοῦ Λόγου Μητρὶ ἔμελψαν καὶ ὅτι πᾶσι τοῖς ἄλλοις οἴκοις καθῆσθαι ἐξ ἔθους ἔχοντες, ἐν τοῖς παροῦσι τῆς θεομήτορος ὀρθοὶ πάντες ἀκροώμεθα». Αυτά γράφει το Συναξάριο, και εντοπίζει «την νύκτα εκείνη» το καλοκαίρι του 626.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Επίσης, από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε ο ύμνος οι πιστοί σε κάθε ευκαιρία και αφορμή, τον έψαλαν όρθιοι και απ’ την αρχή συνδέθηκε με την εορτή του Ευαγγελισμού του οποίου την ακολουθία το εκκλησίασμα παρακολουθούσε όρθιο.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b>Χρόνος και αιτία σύνθεσης</b></div>
</b><div style="text-align: justify;">
Σύμφωνα με το Συναξαριστή, ο Ύμνος δημιουργήθηκε το 626, μετά τη σωτηρία της Κωνσταντινούπολης από την πολιορκία των Αβάρων και των Περσών, οπότε και εψάλει για πρώτη φορά.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Κατά το έτος 626 η Κωνσταντινούπολη πολιορκήθηκε από τους Πέρσες και Αβάρους. Ο βασιλέας Ηράκλειος απουσίαζε στη Μικρά Ασία σε πόλεμο κατά των Περσών. Τότε ο φρούραρχος Βώνος μαζί με τον Πατριάρχη Σέργιο ανέλαβαν την υπεράσπιση της αυτοκρατορίας. Ο Πατριάρχης περιέτρεχε τη πόλη με την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας και ενεθάρρυνε τα πλήθη και τους μαχητές.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ξαφνικά έγινε φοβερός ανεμοστρόβιλος που δημιούργησε τρικυμία και κατέστρεψε τον εχθρικό στόλο και τη νύκτα της 7ης προς την 8η Αυγούστου, αναγκάσθηκαν να φύγουν άπρακτοι. Ο λαός πανηγυρίζοντας τη σωτηρία του, συγκεντρώθηκε στο Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών και όλοι όρθιοι έψαλλαν τον από τότε λεγόμενο «Ακάθιστο Ύμνο» στην Παναγία, αποδίδοντας τα «νικητήρια» και την ευγνωμοσύνη τους στην «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ».</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Για να ψαλθεί όμως τότε θα πρέπει να είχε συντεθεί νωρίτερα, καθώς δεν ήταν δυνατό να γίνει αυτό σε μια νύχτα. Κάποιοι μελετητές υποστηρίζουν ότι ο ύμνος έπρεπε να προϋπήρχε στη λειτουργική πράξη, και να ψάλθηκε τότε «ὀρθοστάδην», από μεγίστη αφοσίωση προς εγκωμιασμό της Θεοτόκου. Και προκρίθηκε αυτός ο ύμνος από κάποιον άλλον ενδεχομένως, επειδή θα ήταν κιόλας καθιερωμένος στην Αγρυπνία της 15ης Αυγούστου στη Βλαχέρνα, και επειδή το περιεχόμενό του, με χαρακτήρα διηγηματικό, δογματικό, και δοξολογικό – εγκωμιαστικό προσφερόταν για τη διάσωση και τη λύτρωση της Πόλης από τη δεινή περίσταση.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b>Η δομή, το ύφος και το περιεχόμενο του ύμνου</b> είναι μάλλον μεταρωμανικά στοιχεία, όπως κατάδειξε ο καθηγητής Νικόλαος Τωμαδάκης. Ο ύμνος αναφέρεται σε όλο το μυστήριο της ενανθρώπησης του Χριστού, στο οποίο είναι βασικός παράγοντας η Θεοτόκος. Έτσι, ο μαριολογικός και ο χριστολογικός χαρακτήρας του είναι φανερός.</div>
</b>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Συνεπώς, μπορούμε να πούμε ότι αναφέρεται σε κοινό εορτασμό του Ευαγγελισμού και των Χριστουγέννων – οι γιορτές χωρίστηκαν στα χρόνια του Ιουστινιανού (527-565) – αλλά εύκολα επίσης μπορούμε να πούμε ότι ο εγκωμιαστικός και δοξολογικός χαρακτήρας του ύμνου είναι πρόσφορος για κάθε περίσταση που η θρησκεύουσα ψυχή θέλει να αναφερθεί στο θαύμα της σωτηρίας της.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b>Σύνθεση του Ύμνου</b></div>
</b><div style="text-align: justify;">
Από τα σημαντικότερα και δυσκολότερα φιλολογικά προβλήματα είναι αυτό της σύνθεσης του Κοντακίου του Ακάθιστου Ύμνου. Συνθέτης, χρόνος και αιτία της σύνθεσης παραμένουν ακόμα ανεξακρίβωτα από τους μελετητές.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Με τη χρονολογία σύνθεσης του ύμνου συνδέεται αναπόφευκτα το όνομα του ποιητή του ύμνου, του μελωδού. Ο ύμνος φέρεται σε όλη τη χειρόγραφη παράδοση ανώνυμος, και ο Συναξαριστής που τον συνδέει με το γεγονός της διάσωσης από την πολιορκία του 626 δεν κάνει λόγο ούτε για το χρόνο της σύνθεσης ούτε για τον ποιητή του.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ήταν φυσικό, η παράδοση σιωπηρά, αλλά και πολλοί μεγάλοι μελετητές να αποδώσουν τον έξοχο αυτό ύμνο στον κατ’ εξοχήν πρίγκηπα των βυζαντινών υμνογράφων, τον Ρωμανό το μελωδό (α΄ μισό ς΄ αι.). Υπάρχει και μια μεταγενέστερη μαρτυρία, του ις΄ αι., ως σημείωση σε κώδικα του ΙΓ΄ αι. (της μονής Βλατάδων 41, φ. 193α) που αναφέρει το όνομα του Ρωμανού ως ποιητή του ύμνου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Υπάρχουν όμως και άλλες δύο περιπτώσεις για τον μελωδό του Ακάθιστου Ύμνου, με εξίσου σοβαρές ενδείξεις. Η μία είναι ότι στη λατινική μετάφραση του ύμνου, γύρω στο 800, από τον Επίσκοπο Βενετίας Χριστόφορο, αναφέρεται το όνομα του Γερμανού Α΄ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (715-730 κοιμήθηκε 740) που ήταν σύγχρονος με τα γεγονότα του 718 “Incipit Hymnus de Sancta Dei Genetrice Maria, Victoriferus atque Salutatorius, a Sancto Germano Patriarcha Constantinopolitano”.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η άλλη περίπτωση είναι, ότι σε μια παλαιά αχρονολόγητη εικόνα του Ευαγγελισμού στο παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου της ονομαστής μονής του Αγίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα, εικονίζεται κι ένας μοναχός που κρατάει ειλητάριο με γραμμένο το «Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη». Στο κεφάλι του μοναχού υπάρχει η ένδείξη «Ο ΑΓ. ΚΟΣΜΑΣ». Αυτός ο Άγιος Κοσμάς δεν είναι άλλος από τον Κοσμά το μελωδό, που κοιμήθηκε το 752/4, κι είναι κι αυτός σύγχρονος με την θαυμαστή λύτρωση της Κωνσταντινούπολης από την πολιορκία του 718.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b>Ο Κανόνας του Ακάθιστου είναι έργο των Ιωάννου Δαμασκηνού (οι ειρμοί) και Ιωσήφ Ξένου του Υμνογράφου (τα τροπάρια).</b></div>
</b>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b>Τρόπος εκτελέσεως</b></div>
</b><div style="text-align: justify;">
Ιστορικές συγκυρίες δεν επέτρεψαν να διασωθεί ως τις μέρες μας ο τρόπος μελωδικής εκτέλεσης του Ύμνου. Γι’ αυτό τον λόγο δεν ψάλλεται αλλά ραψωδείται από τους ιερείς στους ναούς, κατά την τέλεση της Ακολουθίας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<b><div style="text-align: justify;">
<b>Ακάθιστος Ύμνος με Απόδειπνο</b></div>
</b><div style="text-align: justify;">
Ψάλλεται ὁλόκληρος ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος ἐν συνδυασμῷ μετὰ τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου, ὡς ἀκολούθως: Ἀναγιγνώσκεται τὸ Μικρὸν Ἀπόδειπνον μέχρι τοῦ Ἄξιόν ἐστιν... Μετ' αὐτὸ ψάλλεται τὸ Τροπάριον Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς... δὶς ἀργῶς καὶ ἅπαξ σύντομον καὶ ἀναγιγνώσκεται ὑπὸ τοῦ (Ἀρχ.) Ἱερέως ἡ α´ Στάσις (Α-Ζ) τῶν Οἴκων (Χαιρετισμῶν) τῆς Θεοτόκου. </div>
<div style="text-align: justify;">
Ἀκολούθως ψάλλεται ἡ α´ καὶ γ´ Ὠδὴ τοῦ Κανόνος τῆς Θεοτόκου, τὸ Κοντάκιον Τῇ Ὑπερμάχῳ... ἀργῶς καὶ ἀναγιγνώσκεται ἡ β´ Στάσις (Η-Μ). </div>
<div style="text-align: justify;">
Ἐν συνεχείᾳ ψάλλονται ἡ δ´, ε´ καὶ ς´ Ὠδὴ τοῦ Κανόνος, πάλιν τὸ Κοντάκιον Τῇ Ὑπερμάχῳ... ἀργοσύντομον καὶ ἀναγιγνώσκεται ἡ γ´ Στάσις (Ν-Σ). </div>
<div style="text-align: justify;">
Τέλος ψάλλονται αἱ΄ Ὠδαὶ ζ´, η´ καὶ θ´ Ὠδῆς ὁ Ἱερεὺς θυμιὰ ὡς εἴθισται, τὸ Κοντάκιον Τῇ Ὑπερμάχῳ... σύντομον καὶ ἡ δ´ Στάσις (Τ-Ω καὶ Α). </div>
<div style="text-align: justify;">
Τρισάγιον. </div>
<div style="text-align: justify;">
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ: Τῇ Ὑπερμάχῳ... (χύμα). </div>
<div style="text-align: justify;">
Καὶ τὰ λοιπὰ τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου. (από το Μέγα Ωρολόγιον).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
«Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, </div>
<div style="text-align: justify;">
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, </div>
<div style="text-align: justify;">
ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε. </div>
<div style="text-align: justify;">
Ἀλλ' ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, </div>
<div style="text-align: justify;">
ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, </div>
<div style="text-align: justify;">
ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε»</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πηγή: <a href="http://www.xfe.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=293">Χριστιανική Φοιτητική Ένωση</a></div>
</span></div>
paterikoshttp://www.blogger.com/profile/07440884155701942783noreply@blogger.com0