 |
| Στην ελληνική, τουρκική και αγγλική κυκλοφόρησε το γλωσσάρι του ΟΑΣΕ. Φωτογραφία philenews |
Το «γλωσσάρι» δεν είναι αθώο παιδικό παιγνιδάκι
Του Χρήστου Μαυρή*
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, όπως Ανθρωπολόγους, Γλωσσολόγους κ.ά., αν από το λεξιλόγιο κάποιου ατόμου αφαιρέσεις μία συγκεκριμένη λέξη με ουσία, στα μετέπειτα χρόνια της ζωης-του είναι επόμενο να χάσει απο το μυαλο-του και την έννοια αυτης της λέξης. Για παράδειγμα, αν απαγορεύσεις σε κάποιο άτομο να λέει και να χρησιμοποιεί τη λέξη «ελευθερία», το αργότερο σε 30 χρόνια θα αρχίσει να ξεχνάει και την έννοια της λέξης «ελευθερία», ως ιδέα και πράξη, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
Τα γράφω αυτα για ν’ αποδείξω πως το λεγόμενο «γλωσσάρι» που μας ετοίμασαν, με τέχνη και σπουδή, οι «φίλοι»-μας, δεν ήταν ένα αθώο παιδικό παιγνιδάκι. Αντιθέτως, ήταν μία καλοστημένη παγίδα, που προέκυψε ασφαλως απο τις ύπουλες προθέσεις και το σαθρό μυαλό εκείνων που το ετοίμασαν. Εννοώ τον ΟΑΣΕ με τους εδώ συνεργάτες-του, τους οποίους σε τελικη ανάλυση χρησιμοποίησε σαν τα εξιλαστήρια θύματα της υποχθόνιας ενέργειάς-του.
Με δύο λόγια, το λεγόμενο «γλωσσάρι» είχε σαν απώτερο στόχο την αλλοίωση του φρονήματος των Ελληνοκυπρίων, που παραμένει αταλάντευτο εδω και 44 χρόνια, εμμένοντας σε απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφων-μας και επιστροφη στις πατρογονικές εστίες-μας. Και όταν είδαν, λοιπον, αυτοι οι «φίλοι»-μας πως δεν κάμπτεται με απειλες, εκβιασμους ή με την πρόστυχη διπλωματία-τους αυτο φρόνημά-μας, στάφηκαν προς άλλες επαίσχυντες μεθοδεύσεις. Η περίπτωσή-τους, για την ακρίβεια, θυμίζει ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις. Δηλαδή, όταν οι Αμερικάνοι είδαν και αποείδαν πως ο οικονομικός ιμπεριαλισμος αποτύγχανε σταδιακά στην εφαρμογή-του, αποφάσισαν να προωθήσουν τον πολιτιστικο ιμπεριαλισμο ανάμεσα σε διάφορους ανίσχυρους λαους, που αποδέχθηκε τελικά πιο ύπουλος αλλα και πιο δραστικός.
Θα παραθέσω στη συνέχεια τρία αποσπάσματα από βιβλία τριών σημαντικών γυναικών συγγραφέων, μέσα απο τα οποία αποδεικνύεται η μεγάλη ζημια που μπορει να επιφέρει ο κακος χειρισμος των λέξεων, απο κάποιους επιτήδειους, πάνω στη σκέψη και τη συνείδηση των ανθρώπων.
Γράφει η Ελένη Ηλιοπούλου-Ζαχαροπούλου στο βιβλίο-της «Μελετήματα-Στοχασμοι πάνω σε κείμενα», (Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2009):
«Οι λέξεις έχουν το δικο-τους νοηματικό βάρος. Εικονογραφουν την πραγματικότητα. Είναι σχέση, είναι ο άνθρωπος. Το ψεύτισμα της λέξης, η απογύμνωση του λόγου από τη λογική, είναι νόθευση του εαυτού-μας και του άλλου, κοινωνική διάσπαση και φθορά. Ο λόγος πρέπει να είναι τίμιος, γιατι αλλιως αρρωσταίνει τη σκέψη».
Η Τζίνα Πολίτη, στο βιβλίο-της «Κριτικά σημειώματα» (Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, Αθήνα 1979), ανάμεσα σε άλλα γράφει:
«Οι άνθρωποι αντι ν’ αναφέρονται στα κίνητρα, στις επιθυμίες και στις πράξεις-τους με ουδέτερες λέξεις, που δεν έχουν φορτιστει, μασκαρεύουν τις λέξεις και τις χωρίζουν σε καλες ή κακες ανάλογα με το συμφέρον-τους. Έτσι π.χ τη σεξουαλική ορμή τη λεν «αγάπη» όταν θέλουν να επαινέσουν και «ασέλγεια» όταν θέλουν να κατακρίνουν».
Και η αξέχαστη Κατερίνα Γώγου, σ’ ένα υπέροχο ποίημά-της που υπάρχει στη συλλογή «Τρία κλικ αριστερά», θα κραυγάσει με όλη τη δύναμη της ψυχής-της:
«Ξέρω πως λένε
ψέματα οι εφημερίδες, γιατι γράψανε πως
σου ρίξανε στα πόδια.
Ξέρω πως ποτέ δεν σημαδεύουν στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου-σου ε;»
ΥΓ. 1. Διερωτώμαι γιατι στοχοποιήθηκε η Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου εφόσον επαγγελματικά στο σωματείο αυτο δεν έχει καμία σχέση με τη δημοσιογραφία;
ΥΓ. 2. Διερωτώμαι γιατι η Ένωση Συντακτών Κύπρου παρουσιάζεται αλώβητη από αυτή τη μακάβρια φάρσα που μας ετοίμασαν, εφόσον ανάμεσα στους συντάκτες του λεγόμενου «γλωσσαρίου», όπως πληροφορούμαι, ήταν και μέλος του Διοικητικου Συμβουλίου της Ένωσης Ελληνοκυπρίων δημοσιογράφων;
Του Χρήστου Μαυρή*
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, όπως Ανθρωπολόγους, Γλωσσολόγους κ.ά., αν από το λεξιλόγιο κάποιου ατόμου αφαιρέσεις μία συγκεκριμένη λέξη με ουσία, στα μετέπειτα χρόνια της ζωης-του είναι επόμενο να χάσει απο το μυαλο-του και την έννοια αυτης της λέξης. Για παράδειγμα, αν απαγορεύσεις σε κάποιο άτομο να λέει και να χρησιμοποιεί τη λέξη «ελευθερία», το αργότερο σε 30 χρόνια θα αρχίσει να ξεχνάει και την έννοια της λέξης «ελευθερία», ως ιδέα και πράξη, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
Τα γράφω αυτα για ν’ αποδείξω πως το λεγόμενο «γλωσσάρι» που μας ετοίμασαν, με τέχνη και σπουδή, οι «φίλοι»-μας, δεν ήταν ένα αθώο παιδικό παιγνιδάκι. Αντιθέτως, ήταν μία καλοστημένη παγίδα, που προέκυψε ασφαλως απο τις ύπουλες προθέσεις και το σαθρό μυαλό εκείνων που το ετοίμασαν. Εννοώ τον ΟΑΣΕ με τους εδώ συνεργάτες-του, τους οποίους σε τελικη ανάλυση χρησιμοποίησε σαν τα εξιλαστήρια θύματα της υποχθόνιας ενέργειάς-του.
Με δύο λόγια, το λεγόμενο «γλωσσάρι» είχε σαν απώτερο στόχο την αλλοίωση του φρονήματος των Ελληνοκυπρίων, που παραμένει αταλάντευτο εδω και 44 χρόνια, εμμένοντας σε απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφων-μας και επιστροφη στις πατρογονικές εστίες-μας. Και όταν είδαν, λοιπον, αυτοι οι «φίλοι»-μας πως δεν κάμπτεται με απειλες, εκβιασμους ή με την πρόστυχη διπλωματία-τους αυτο φρόνημά-μας, στάφηκαν προς άλλες επαίσχυντες μεθοδεύσεις. Η περίπτωσή-τους, για την ακρίβεια, θυμίζει ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις. Δηλαδή, όταν οι Αμερικάνοι είδαν και αποείδαν πως ο οικονομικός ιμπεριαλισμος αποτύγχανε σταδιακά στην εφαρμογή-του, αποφάσισαν να προωθήσουν τον πολιτιστικο ιμπεριαλισμο ανάμεσα σε διάφορους ανίσχυρους λαους, που αποδέχθηκε τελικά πιο ύπουλος αλλα και πιο δραστικός.
Θα παραθέσω στη συνέχεια τρία αποσπάσματα από βιβλία τριών σημαντικών γυναικών συγγραφέων, μέσα απο τα οποία αποδεικνύεται η μεγάλη ζημια που μπορει να επιφέρει ο κακος χειρισμος των λέξεων, απο κάποιους επιτήδειους, πάνω στη σκέψη και τη συνείδηση των ανθρώπων.
Γράφει η Ελένη Ηλιοπούλου-Ζαχαροπούλου στο βιβλίο-της «Μελετήματα-Στοχασμοι πάνω σε κείμενα», (Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2009):
«Οι λέξεις έχουν το δικο-τους νοηματικό βάρος. Εικονογραφουν την πραγματικότητα. Είναι σχέση, είναι ο άνθρωπος. Το ψεύτισμα της λέξης, η απογύμνωση του λόγου από τη λογική, είναι νόθευση του εαυτού-μας και του άλλου, κοινωνική διάσπαση και φθορά. Ο λόγος πρέπει να είναι τίμιος, γιατι αλλιως αρρωσταίνει τη σκέψη».
Η Τζίνα Πολίτη, στο βιβλίο-της «Κριτικά σημειώματα» (Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, Αθήνα 1979), ανάμεσα σε άλλα γράφει:
«Οι άνθρωποι αντι ν’ αναφέρονται στα κίνητρα, στις επιθυμίες και στις πράξεις-τους με ουδέτερες λέξεις, που δεν έχουν φορτιστει, μασκαρεύουν τις λέξεις και τις χωρίζουν σε καλες ή κακες ανάλογα με το συμφέρον-τους. Έτσι π.χ τη σεξουαλική ορμή τη λεν «αγάπη» όταν θέλουν να επαινέσουν και «ασέλγεια» όταν θέλουν να κατακρίνουν».
Και η αξέχαστη Κατερίνα Γώγου, σ’ ένα υπέροχο ποίημά-της που υπάρχει στη συλλογή «Τρία κλικ αριστερά», θα κραυγάσει με όλη τη δύναμη της ψυχής-της:
«Ξέρω πως λένε
ψέματα οι εφημερίδες, γιατι γράψανε πως
σου ρίξανε στα πόδια.
Ξέρω πως ποτέ δεν σημαδεύουν στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου-σου ε;»
ΥΓ. 1. Διερωτώμαι γιατι στοχοποιήθηκε η Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου εφόσον επαγγελματικά στο σωματείο αυτο δεν έχει καμία σχέση με τη δημοσιογραφία;
ΥΓ. 2. Διερωτώμαι γιατι η Ένωση Συντακτών Κύπρου παρουσιάζεται αλώβητη από αυτή τη μακάβρια φάρσα που μας ετοίμασαν, εφόσον ανάμεσα στους συντάκτες του λεγόμενου «γλωσσαρίου», όπως πληροφορούμαι, ήταν και μέλος του Διοικητικου Συμβουλίου της Ένωσης Ελληνοκυπρίων δημοσιογράφων;
*Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου