Ίσως όλα τα παραπάνω θα ακούγονται σήμερα υπερβολές και κυήματα φαντασίας νοσηρού ή εμπαθούς νου, έλα μου όμως που είναι η δυσειδής πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα όμως της οποίας δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε άνευ ελαφρυντικών τους πρωταγωνιστές, διότι και σε ένα βαθμό δεν γνώριζαν την αλήθεια και σε άλλον έτσι τα είχαν διδαχθεί. Η ευθύνη τους αρχίζει από τη στιγμή που το φως προβάλλει και συ το αρνείσαι και μένεις στο σκοτάδι της πλάνης. Για όλα τα παραπάνω υπάρχουν ιστορικά ντοκουμέντα όπου καταγράφονται τα πάντα και αποδεικνύεται η νοσηρότητα της εποχής εκείνης μέσα από την οπτική συγχρόνων της και όχι μεταγενέστερων, πράγμα με ιδιάζουσα σημασία.
Σε βιβλίο που διαβάσαμε πρόσφατα[1] παρουσιάζεται μέσα από την αλληλογραφία Τρεμπέλα και Ρωμανίδη η θεολογική σύγκρουσή τους που είναι χαρακτηριστική για τα θεολογικά πράγματα και γράμματα του παρελθόντος αιώνος. Στο βιβλίο του μακαριστού παπα Γιώργη του Μεταλληνού “ο προφήτης της Ρωμιοσύνης προσωπογραφούμενος μέσα από άγνωστα ή λίγο γνωστά κείμενα” (εκδ. Αρμός 2021) έχουμε αλιεύσει αποκαλυπτικούς ιστορικοθεολογικούς μαργαρίτες από επιστολές του π. Ιωάννου. Από αυτό θα ακολουθήσουν και οι διαφωτιστικές παραπομπές που, για μια ακόμη φορά, δικαιώνουν όσους θεωρούν επικίνδυνες και ένοχες τις παρεκκλησιαστικές οργανώσεις κατά την πρόσφατη νεοελληνική εκκλησιαστική ιστορία. Έχουμε ξαναγράψει για την αντίθεση του οσίου Πορφυρίου απέναντι στον ευσεβισμό και την υπόγεια στήριξη που παρείχε στον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ Τίκα τον οποίο προσπαθούσαν οι χριστιανοί των Οργανώσεων να εκθρονίσουν και να επαναφέρουν “ζωικό”, όπως είχαν πετύχει με τον προκάτοχό του κυρό Ιερώνυμο Κοτσώνη – το όνομά του θα το συναντήσουμε αμέσως παρακάτω μέσα από τα λεγόμενα Ρωμανίδη (μη σας ξενίσει η ορθογραφία του – εξηγείται λόγω της αγγλικής γλώσσας την οποία είχε μητρική).
“… Ώστε εκλόνησε τους περισσοτέρους καθηγητάς, οίτινες προς στιγμήν ενόμιζον ότι ο Τρεμπέλας είναι ο Ορθόδοξος και εγώ ο αιρετικός. Πάντως ο Καρμίρης και ο Μπόνης δεν συνεκινήθησαν σε τοιούτον βαθμόν, ώστε να χάσουν πάσαν επαφήν με την πραγματικότητα και συμμάζευσαν τους άλλους” (σελ. 104-105). Αλλού γίνεται πιο αποκαλυπτικός: “Ευρέθη ότι ο Τρεμπέλας εξέκλινε της πατερικής θεολογίας. Μη πήτε την λέξιν αιρετικός, αλλά μόνον ότι κατά τον Καρμίρην κλίνει προς την αίρεσιν… Φοβούμαι ότι ο Αρχιεπίσκοπος πέρνει το μέρος του Τρεμπέλα τυφλώς, χωρίς να γνωρίζη τα καθέκαστα… Έχει πολλή εμπιστωσύνη στον Τρεμπέλα και μακάρι να είχε τοιαύτην εμπιστωσύνην στους Πατέρας της Εκκλησίας” (σελ. 110-111). Πόση δύναμη άραγε είχαν οι Χριστιανικές Οργανώσεις την εποχή εκείνη…
Προβαίνει επίσης εμφατικά στη διάκριση του ορθόδοξου - πατερικού και του προτεσταντικού – οργανωσιακού πνεύματος: “Υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι παπάδες εδώ με ειλικρίνειαν και λαχτάρα να μάθουν την Ορθοδοξίαν των Πατέρων και να την εφαρμόσουν. Καταλαβαίνουν ότι έχουμε ξεφύγει, αλλά δεν γνωρίζουν ακριβώς από τι. Δι’ αυτό πολλά εξαρτώνται από τον νέον Αρχιεπίσκοπον. Εάν έχωμεν κανένα Κοτσώνη, θα σβύση μία ώρα ενωρίτερα η Ορθοδοξία, διότι θα γίνωμεν σαν τους Ουνίτας, τους έχοντας Ορθόδοξον λειτουργικήν παράδοσιν, αλλά αναγνωρίζοντας τον πάπαν. Έτσι έχομεν γίνει και ημείς. Αντί όμως να αναγνωρίζομεν τον πάπα, έχομεν γίνει η ουνία των προτεσταντών, δηλαδή προτεστάνται έχοντες την λειτουργικήν παράδοσιν των Ορθοδόξων” (σελ. 118). Πόσο γάντι ταιριάζει αυτό με τις διαπιστώσεις του Γιανναρά για τις Οργανώσεις αυτές…
Η ιεραποστολική δράση σε βάρος του ησυχαστικού πνεύματος. Και πάλι ο λόγος του πατρός κοφτερός: “Προσεπάθησε να αρχίση ένα μοναστηράκι εδώ, αλλά η κεφαλή τον ημπόδισαν. Θέλουν δράσι. Υποστηρίζουν τους ζωικούς, αλλά όχι τους πραγματικούς καλογήρους. Ο Θεός όμως είναι πιο δυνατός από όλους και οι νερόβραστοι θα πέσουν. Βλέπετε έχομεν παιδιά ηρωικά που θα ακολουθήσουν τον δρόμον της Ορθοδόξου παραδόσεως και δεν θα δελεασθούν από τους αιρετικούς και τα γλυκανάλατά τους συστήματα… Λέγεται ότι (η Βασίλισσα των Ελλήνων) συνιστά εις τους εδώ προύχοντας τον Κοτσώνη ως Αρχιεπίσκοπον. Ο Θεός να μας ελεήση. Επίσης ψιθυρίζεται ότι θα έλθη ο Τρεμπέλας να διδάξη στην Θεολογικήν Σχολήν. Ο Θεός να μας λυπηθή. Τόσο αμαρτωλοί είμεθα που πρέπει να έχωμεν αιρετικούς να μας ποιμαίνουν;” (σελ. 129).
“Τώρα πολλοί, και μάλιστα πολλοί μεταξύ της νεολαίας, θέλουν μοναστήρι τύπου Αγίου Όρους και όχι δράσεως, πράγματα ζωικού πνεύματος. Δόξα τω Θεώ, η νεολαία εδώ ίσως έχει πολύ ξεφύγει, αλλά της αρέσουν τα ανδροηρωικά των ασκητών και θεωρούν την συναισθηματικήν ευσέβειαν τύπου Ζωής ως κάτι το γυναικείο και θηλυπρεπές” (σελ. 146).
Θα μου πείτε. Και γιατί όχι οι οργανωσιακοί και ναι στα ησυχαστήρια και στον μοναχισμό; Θα απαντήσω μέσα από την επικαιρότητα. Πόσοι ελκύονται στην Ορθοδοξία μέσα από τους καλόγηρους αγίους (βλ. τον όσιο Παΐσιο που μέχρι και στην τηλεόραση καθηλώνει) και πόσοι έμειναν μέσα στις παρεκκλησιαστικές σέκτες; Η συζήτηση αυτή όμως είναι μεγάλη και δεν χωράει στο μικρό αυτό άρθρο…
Κ. Νούσης
Λάρισα, 15/3/2025
Αλήθειες καίριες, ζωντανές. Πάντοτε επίκαιρες. Διότι το πνεύμα και το γράμμα των προτεσταντικών "οργανώσεων" με ορθόδοξο μανδύα καιροφυλακτεί. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη πνεύματα σαν το συντάκτη του κειμένου να συμπλεύσουμε μαζί του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραγικό και το νέο ιλαροτραγικό αρθράκι του θαυμαστή του Χρ. Γιανναρά, Κ. Νούση του γνωστού για τις αξιοθρήνητες απόψεις του κατά των Ορθόδοξων Οργανώσεων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ π. Γεώργιος Μεταλληνός δεν ήταν εχθρός των Ορθόδοξων Οργανώσεων!
Αλλά και ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης εκφράστηκε εγκωμιαστικά για τον Παναγιώτη Τρεμπέλα!
Στην ουσία παρά τις όποιες διαφωνίες και παρεξηγήσεις οι π. Ιωάννης Ρωμανίδης, ο π. Γεώργιος Μεταλληνός και οι Ορθόδοξες Οργανώσεις είναι μαζί , εναντίον του αιρετικού νεονικολαϊτισμού του αντιπατερικού !
Ορθοδοξόσχημες είναι οι σέκτες των αιρετικών νεονικολαΐτών!
Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΙ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ και ΚΟΝΙΤΣΗΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΪΤΙΚΕΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://agonasax.blogspot.com/2024/08/blog-post_49.html
Μην ξεχνάμε ότι την αντιοργανωσιακή πολεμική του Χρ. Γιανναρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά είναι Χρ. Γιανναράς αυθεντία;
Καθόλου. Θα το αποδείξει μια ματιά στην "Κριτική εις το βιβλίον του Χρήστου Γιανναρά «Ενάντια στη θρησκεία»"
από τον Πρεσβύτερο Σταύρο Τρικαλιώτη, εφημέριο Ι. Ν. Αγ. Παρασκευής Αττικής
https://paterikos.blogspot.com/2020/05/blog-post.html
Οι Ορθόδοξος Χριστιανικές Οργανώσεις ήταν εκκλησιαστικές και πολεμούσαν και τον προτεσταντισμό. Αυτή είναι οι αλήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτεσταντισμούς να ψάξουν να βρουν στους αντιοργανωσιακούς οικουμενιστές, γιανναριστές και άλλους που έχουν κόμπλεξ απέναντι στις Ορθόδοξες Οργανώσεις...
Οι σύγχρονοι άγιοι, ακριβώς επειδή ήταν Ορθόδοξοι σε όλα τους, είχαν θετική άποψη για τις Ορθόδοξες Χριστιανικές Οργανώσεις, επειδή ήταν Ορθόδοξες και αντιμάχονταν τους προτεσταντισμούς και τους νικολαϊτισμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Άγιος Παΐσιος για τον Χρήστο Γιανναρά – Νεονικολαΐτικες δοξασίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://paterikos.blogspot.com/2024/08/blog-post_31.html
Για ολοκληρωμένη ματιά και όχι μονομερή αντιοργανωσιακή κακή ματιά, για τον Παναγιώτη Τρεμπέλα μπορεί να διαβάσει κανείς το βιβλίο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΕΜΠΕΛΑΣ Ο ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.
Εκδόσεις: ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ “Ο ΣΩΤΗΡ”
Οι Ορθόδοξες Χριστιανικές Οργανώσεις είναι εκκλησιαστικές και δεν έχουν σχέση με σέχτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιπλέον λάθος και τραβηγμένα είναι αντιοργανωσιακά συμπεράσματα και σχόλια του παρόντος ιλαροτραγικού αρθρίδιου. Τί να πρωτοπιάσει κανείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια παράδειγμα το κομμάτι : “Υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι παπάδες εδώ με ειλικρίνειαν και λαχτάρα να μάθουν την Ορθοδοξίαν των Πατέρων και να την εφαρμόσουν. Καταλαβαίνουν ότι έχουμε ξεφύγει, αλλά δεν γνωρίζουν ακριβώς από τι. Δι’ αυτό πολλά εξαρτώνται από τον νέον Αρχιεπίσκοπον. Εάν έχωμεν κανένα Κοτσώνη, θα σβύση μία ώρα ενωρίτερα η Ορθοδοξία, διότι θα γίνωμεν σαν τους Ουνίτας, τους έχοντας Ορθόδοξον λειτουργικήν παράδοσιν, αλλά αναγνωρίζοντας τον πάπαν. Έτσι έχομεν γίνει και ημείς. Αντί όμως να αναγνωρίζομεν τον πάπα, έχομεν γίνει η ουνία των προτεσταντών, δηλαδή προτεστάνται έχοντες την λειτουργικήν παράδοσιν των Ορθοδόξων” (σελ. 118), αναφέρεται στον π. Ιερώνυμο Κοτσώνη, όχι γενικά σ΄ όλες τις Αδελφότητες.
Ενώ ο αρθρογράφος κάνει λόγο για ΔΗΘΕΝ "διάκριση ορθόδοξου-πατερικού και του προτεσταντικού – οργανωσιακού πνεύματος". Δικά του συμπεράσματα έωλα και τραγικά!!!
Όσο και να χτυπιέται κανείς, οι Ορθόδοξες Αδελφότητες είναι Ορθόδοξες!
Αιρετικός και αντιεκκλησιαστικός είναι ο νεονικολαϊτισμός και η περιφρόνηση των Ιερών Κανόνων όπως είδαμε σε άρθρο του π. Σταύρου Τρικαλιώτη!!
Αν έκανε κάποιο λάθος ο μεγάλος Ορθόδοξος καθηγητής Πανεπιστημίου Παναγιώτης Τρεμπέλας απέναντι στον π. Ιωάννη Ρωμανίδη, αυτό δεν χαρακτηρίζει ούτε τον ίδιο τον Τρεμπέλα αφού στα τέλη της ζωής του συμφιλιώθηκε, αλλά πολύ περισσότερο δεν χαρακτηρίζει όλους τους αφιερωμένους στην Αδελφότητα Θεολόγων "Ο Σωτήρ" και στις Ορθόδοξες Χριστιανικές Αδελφότητες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάταιη λοιπόν η προσπάθεια να πιαστούν από κάποια λάθη του Τρεμπέλα, οι ενάντιοι των Ορθόδοξων Χριστιανικών Αδελφοτήτων. Μάταιη και άστοχη!
Η αλήθεια είναι ότι οι Σύγχρονοι Γέροντες ήταν Καταπέλτες κατά του νεονικολαϊτισμού, και στήριξαν μεγάλα στελέχη των Ορθόδοξων Χριστιανικών Οργανώσεων, ενώ άλλα στελέχη τους τα εγκωμίαζαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρθρο αξίζει στ΄ αλήθεια για τον κάδο απορριμάτων, με όλο το συμπάθιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης, ούτε ο π. Γεώργιος Μεταλληνός είχαν μένος για τις Ορθόδοξες Ιεραποστολικές Αδελφότητες. Ούτε τις ονόμασαν ποτέ ορθοδοξόσχημες.
Δεν μπορεί να παίρνει κανείς μερικές φρασούλες που είπε/έγραψε ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης για κάποια Ορθόδοξη Αδελφότητα ή για κάποιο μέλος Αδελφότητας και να προσπαθεί να το γενικεύσει σε όλους και μάλιστα ανεξάρτητα χρόνου!
Η Εκκλησίας μας δεν βλάπτεται από τις Ορθόδοξες (και όχι προτεσταντικές) Αδελφότητες, αλλά από την βαβυλώνια αιχμαλωσία του δυσείδους νεονικολαϊτισμού και της περιφρόνησης των Ιερών Κανόνων στο όνομα του ευσεβιστικού νεονικολαϊτισμού.
Αυτή είναι η δυσείδης πραγματικότητα! Η εξάπλωση του δυσσεβούς νεονικολαϊτισμού με όλα τα δυσσεβή παρεπόμενα του!
Να ευχηθώ καλά ξυπνητούρια στον αρθρογράφο που μόλις τώρα διάβασε το βιβλίο, αλλά εμείς δεν θα πάρουμε από τους απορριπτέους χαρακτηρισμούς του για τις ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ Ιεραποστολικές Αδελφότητες!