Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Σίγασε η ανδαλουσιανή κιθάρα του Paco de Lucia

Δ.Πορφύρης/Π.Σταφυλά, Βρυξέλλες για το pentapostagma.gr
Ο παγκοσμίου βεληνεκούς καλλιτέχνης/κιθαρίστας  Paco de Lucía Francisco Sánchez Gómez – πραγματικό του όνομα-γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου το 1947 στο Algeciras ( Cádix )  και πέθανε την  Τρίτη 25 Φεβρουαρίου , ενώ έπαιζε με τα παιδιά του σε μια παραλία του Κανκούν στο Μεξικό , όπου είχε μια εξοχική κατοικία . Αισθάνθηκε αδιαθεσία και κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο, η τσιγγάνικη καρδιά του , χωρίς να ειναι ο ίδιος τσιγγάνος, τον εγκατέλειψε  στο δρόμο.

Βίντεο από εκτέλεση του Paco de Lucia:

Βίντεο από το θρυλικό ντουέτο με τον Al di Meola:


Γεννημένος βιρτουόζος που ήξερε να αναμείξει το φλαμένκο με την τζαζ χωρίς στρέβλωση και να αντλεί την έμπνευσή του από διάφορους μουσικούς ορίζοντες συμπεριλαμαβανομένης της κλασικής μουσικής, έζησε στην Πάλμα , αλλά περιπλανήθηκε από το Τολέδο  μέχρι και την Κούβα.
Προέρχεται από μια  φτωχή οικογένεια της Νότιας Ανδαλουσίας . Έμαθε κιθάρα από τον πατέρα του και τα αδέλφια του , οι οποίοι έπαιζαν για τους πλούσιους σε διάφορες γιορτές , πολλές φορές περιμένοντας όλη τη νύχτα μέχρι να πάρουν εντολή να ανέβουν στη σκηνή.
 Θεωρείται ο μόνος κιθαρίστας φλαμένκο  που διεύρυνε την εμπειρία του , την επιτυχία του , το κοινό του , χωρίς να χάσει κάτι από την αυθεντικότητα  της ψυχής του .
Ο Paco de Lucía ήταν σαν το κρασί Sanlúcar  που ανέδυε την μυρωδιά του Γουαδαλκιβίρ . Εκλάμβανε και εκτελούσε τον κάθε ρυθμό με την ίδια αίσθηση της αέρινης ,περαστικής αφής, σαν το κύμα .
Παρότι δεν είναι καθόλου εύκολο να  παίζεις σαν βιρτουόζος του φλαμένκο,  ο Paco de Lucia κατάφερνε κάτι ακόμα πιο δύσκολο: μετέτρεπε το υστερικό πάθος της μουσικής του φλαμένκο σε μια γλυκειά βία.
Η Jazz μπορεί να είχε τυποποιήσει την εμφάνισή του -πάντα εμφανιζόταν με μαύρο παντελόνι και λευκό πουκάμισο-αλλά όχι την μουσική του.
Η συναρπαστική τεχνική του τον έκανε να ενσωματωθεί στο θρυλικό τρίο από ακουστικές κιθάρες με τους τον John McLaughlin και Al Di Meola. Συναντήθηκε, επίσης, με τους Larry Coryell, Egberto Gismonti και Carlos Santana. Αρχικά η άνεσή του στον αυτοσχεδιασμό  επεσκίαζε την τέχνη του. Στη συνέχεια όμως, άφηνε πάντα την καρδιά του να μιλήσει, όπως γίνεται μεταξύ φίλων στο Κάντιθ σε μια νύχτα φλαμένκο. Ο Paco de Lucía είχε επίσης ταυτισθεί καλλιτεχικά με την τραγουδίστρια Camarón de la Isla, που γεννήθηκε στην επαρχία του Κάντιθ και  που συναντήθηκαν στη Μαδρίτη το 1968, όταν ο Paco έπαιζε στο “Torres Bermejas Tablao”.
 Οι σημαίες της γενέτειράς του, Algeciras, ήταν μεσίστιες σήμερα το πρωί, και ο δήμαρχος  κήρυξε τριήμερο πένθος.
“Η εξαφάνιση του βιρτουόζου κιθαρίστα είναι “μια ανεπανόρθωτη απώλεια για τον κόσμο του πολιτισμού, για την Ανδαλουσία,” ανακοίνωσε ο δήμαρχος της πόλης, Jose Ignacio Landaluce.
«Ο θάνατος του Paco de Lucia μετατρέπει την ιδιοφυία σε μύθο.Η παρακαταθήκη του θα παραμείνει αιώνια, καθώς και η τρυφερότητα που πάντα επεδείκνυε για τη γη του . Αν και μας άφησε,η μουσική του,οι απίστευτες ερμηνείες του ο χαρακτήρας του θα είναι πάντα ανάμεσά μας”, πρόσθεσε ο δήμαρχος, ενω η πόλη ετοιμάζεται να χαιρετίσει για ύστατη φορά τον μεγάλο καλιτέχνη της.
Παρά τη διεθνή επιτυχία του με ένα εκσυγχονισμένο φλαμένγκο που άγγιζε ακόμα και τους μη μεσογειακούς θερμόαιμους λαούς και που ήταν αγαπητός και στη νέα γενιά, ο Paco de Lucia παρέμεινε ένας πολύ διακριτικός και μετριοπαθής άνθρωος που δεν τυφλώθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας και που μέχρι το τέλος καλλιέργησε την εικόνα ενός πραγματικά ταπεινού καλλιτέχνη. 

πηγές: Figaro/Le Monde/Le Point

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου