Πολλαπλή κανονικότητα: στο όνομα της αγάπης για το παιδί…Του Αθανάσιου Γκότοβου

drawing of a happy gay couple and adopted child

Του Αθανάσιου Γκότοβου από την huffingtonpost.gr

Πάει καιρός τώρα που προβληματίζομαι σοβαρά αν έχει κάποιο νόημα να δημοσιοποιεί κανείς επιστημονικά επιχειρήματα γύρω από ζητήματα που απασχολούν την κοινή γνώμη, όπως π. χ. αυτό της τεκνοθεσίας από ομοφυλόφιλα (ή ομόφυλα, επί το πολιτικά ορθότερο) ζευγάρια. Για τους εξής, τουλάχιστον, λόγους:

Πρώτον, οι πλειοψηφίες στη Βουλή – αυτοί που καλούνται να υπερψηφίσουν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο – είναι σταθερά στοχοπροσηλωμένες στην υπερψήφισή του, όχι κατ’ ανάγκην επειδή όσοι τις συγκροτούν πιστεύουν στις διατάξεις του νομοσχεδίου, αλλά για μια σειρά από άλλους λόγους, πραγματιστικούς. Κανένα επιστημονικό ή άλλο επιχείρημα δεν συγκινεί ποτέ ένα στοχοπροσηλωμένο άτομο. Δεν υπάρχουν περιθώρια για αναστοχασμούς και αυτοκριτικές, παρά μόνο σε ρητορικό επίπεδο. Όταν έρθει η ώρα να στηριχθεί η κυβερνητική πρόταση, σταματούν οι αναστοχασμοί και οι δεύτερες σκέψεις. Το θέατρο δίνει τη θέση του στον πρακτικό ρεαλισμό.

Ανίκανοι και διεφθαρμένοι: Η επιστολή παραίτησης του κου Στ. Κριμιζή

Την παραίτησή του από τη θέση του προέδρου του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού υπέβαλε ο Δρ. Σταμάτης Κριμιζής, σχεδόν έναν μήνα μετά τον ορισμό του ΔΣ του Οργανισμού.

Ο κ. Κριμιζής, στην μακροσκελή επιστολή παραίτησής του, έκανε λόγο για υπουργικές αποφάσεις που «πρακτικά ακύρωσαν το λόγο ύπαρξης του ΕΛΔΟ, καθιστώντας τον μια μη αξιόπιστη γραφειοκρατική δομή που θα μπορούσε να γίνει υποχείριο οποιουδήποτε πολιτικού προϊστάμενου».

Ο πρώην πρόεδρος του ΕΛΔΟ χαρακτηρίζει τον γενικό γραμματέα Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων Βασίλη Μαγκλάρα, «Τσάρο του Διαστήματος», επισημαίνοντας ότι δεν έχει καμία γνώση και εμπειρία σε αυτόν τον τομέα.

«Πολύ σύντομα μου έγινε σαφές ότι ο κ. Γ.Γ. Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων έχει αναλάβει, υπό την ανοχή του κ. Υπουργού, το ρόλο του «Τσάρου του Διαστήματος» στην Ελλάδα, αν και δεν έχει καμία γνώση και εμπειρία σε αυτόν τον τομέα. Φαίνεται λοιπόν πως εγώ περισσεύω, εφόσον δεν δέχομαι να είμαι φερέφωνο κανενός», ανέφερε ο κ. Κριμιζής συμπληρώνοντας προς το τέλος ότι ζήτησε και πήρε τις διαβεβαιώσεις που έπρεπε από τον κ. Υπουργό, οι οποίες όμως τελικά δεν τηρήθηκαν. «Προσπάθησα να κάνω το καλύτερο δυνατόν, αξιοποιώντας τους καλύτερους. Δυστυχώς η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.

Η επιστολή παραίτησής του κου Σταμάτη Κριμιζή:

Λόγος Ε΄: Περί μετανοίας (Άγιος Μάξιμος ο Γραικός)

Δεν θα ζήσουμε, ψυχή μου, τον χρόνο της παρούσης ζωής μας μέσα στην οκνηρία, την απραγία και την ανοησία, σαν άπειρα νήπια, θεωρώντας ότι είναι αρκετή για την σωτηρία μας η παραμονή μας σε αυτόν τον τόπο, τον απρόσιτο στις γυναίκες και τους κοσμικούς ανθρώπους, γιατί έτσι θα μείνουμε στην πλάνη. Διότι και στα αρχαία χρόνια στους Ισραηλίτες, που με την βοήθεια του Υψίστου και με την καθοδήγηση του Μωυσή έφυγαν από την Αίγυπτο και τον Φαραώ, δεν ήταν αρκετό για την ευσέβειά τους το γεγονός ότι πέρασαν σαράντα χρόνια σε τόπο απρόσιτο, δηλαδή στην έρημο, επειδή ακριβώς δεν διατήρησαν την σοφή πίστη στον Θεό, που τους έσωσε από αναρίθμητες δυσκολίες.

Δεν αρκούν τα άθλια αυτά κουρέλια, ψυχή μου, για να ευχαριστήσουμε τον Κύριο των πάντων. Με ένα από αυτά, την διαμονή στην έρημο, επιτυγχάνεται η απόλυτη σιωπή και με το άλλο η απόλυτη ταπείνωση. Εάν όμως και στο πρώτο και στο δεύτερο κάποιος περιβάλλεται με δόξα και κοσμικές μέριμνες, αυτός δεν δια­φέρει σε τίποτε από τον σκύλο που επιστρέφει στα ξεράσματά του, κατά τον λόγο του μεγαλυτέρου των αποστόλων [1].

Τὸ μεγάλο γαλάζιο εἰκονοστάσι τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανοσύνης

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκὶς

Τὸ χρέος τοῦ παλληκαριοῦ εἶναι νὰ λογίζεται σφαγάδι καὶ ὄχι ψοφίμι». (Γεώργιος Καραϊσκάκης).

«Ἂν ἡ οἰκογένεια καὶ τὸ σχολεῖο πάψουν νὰ ἐμφυτεύουν στοὺς νέους τὸ θεῖο σπόρο τῆς ἁγίας πίστης μας, τότε οἱ ἐπερχόμενες γενεὲς θὰ χάσουν παντελῶς τὴν ταυτότητά τους πράγμα ποὺ σημαίνει καὶ τὸ αὐτοαφανισμό τους».

Εἶναι λόγια της Ἰωάννας Τσάτσου, ἀδελφῆς του ποιητῆ Γιώργου Σεφέρη, συζύγου τοῦ ἀείμνηστου Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Κῶν. Τσάτσου. Στὸ ἴδιο κείμενο τὸ ὁποῖο φιλοξενεῖται σὲ συλλογικὸ τόμο ποὺ ἐξέδωσε ἡ Ι.Μ. Κουτλουμουσίου τοῦ Ἁγίου Ὅρους, τὸ 2000, θὰ σημειώσει μὲ τρόπο ἀντάξιό τοῦ σπουδαίου ἀδελφοῦ της: « Ὁλόκληρη ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἕνα μεγάλο γαλάζιο εἰκονοστάσι τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανοσύνης καὶ πλανᾶται πολὺ μακράν της πραγματικότητας - τῆς ἱστορικῆς καὶ τῆς σύγχρονης - ὅποιος πιστεύει καὶ εὐμεθόδως διαδίδει ἄλλα. Ὀρθοδοξία καὶ Ἑλληνισμὸς εἶναι ΕΝΑ». Κι ὅμως «πλανεμένοι» καὶ ἐκκλησιομάχοι εἶναι τώρα καὶ ὑπουργοὶ Παιδείας τὸ μελλοντικὸ «τότε» τῆς τρανῆς Ἑλληνίδας -αἰωνία της ἡ μνήμη- Ἰωάννας Τσάτσου ἔγινε «τώρα». Τώρα, τοῦτες οἱ γενιὲς χάνουν τὴν ταυτότητά τους καὶ ὁδηγοῦνται στὸν ἀφανισμό τους.

Ἄκουγα τὶς προάλλες τὸν κ. Γαβρόγλου στὸ κανάλι τῆς Βουλῆς. Τοῦ τέθηκε ἡ ἐρώτηση γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν (ΜτΘ).

«Χαστούκι» από το ΣτΕ στην κυβέρνηση για τα Θρησκευτικά στα Λύκεια

Η Ολομέλεια έκρινε περίσσια αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου την διδασκαλία και το πρόγραμμα που προτείνει η απόφαση του τέως υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη

Ανελέητα και διαδοχικά είναι τα πλήγματα που δέχεται η κυβέρνηση στο θέμα της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία από το Συμβούλιο της Επικρατείας, καθώς σήμερα με απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, κρίθηκε περίσσια αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) η διδασκαλία των θρησκευτικών στα Λύκεια της χώρας.

Τον περασμένο μήνα η Ολομέλεια του ΣτΕ (απόφαση 660/2018) είχε κρίνει αντισυνταγματική την από 7.9.2016 απόφαση του τέως υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη με την οποία επήλθε ριζική αλλαγή στο χαρακτήρα και τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών στις τάξεις Γ΄ έως ΣΤ του Δημοτικού και του Γυμνάσιου.

Το Σκοπιανό στην Κοινωνία των Εθνών

Το Σκοπιανό στην Κοινωνία των Εθνών 

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου 

Περιδιαβάζοντας πάγκους και διαδρόμους παλαιοβιβλιοπωλείου ένα βιβλίο 110 σελίδων, με φθαρμένα εξώφυλλα, μου τράβηξε την προσοχή. Ήταν αι «Ιστορικαί και διπλωματικαί μελέται» του Περικλή Αλ. Αργυρόπουλου. Καταγόμενος από επιφανή οικογένεια Φαναριωτών διετέλεσε κατ’ επανάληψη βουλευτής και υπουργός. Στο βιβλίο του δημοσιεύονται ομιλίες του. Μεταξύ αυτών μία στην Κοινωνία των Εθνών (ΚΤΕ), στην Χάγη, τον Ιούνιο του 1928. 

Επρόκειτο περί «Παρατηρήσεων του Ελληνικού Συλλόγου της ΚΤΕ επί του υπό του Βουλγαρικού Συλλόγου υποβληθέντος υπομνήματος εις την Ένωσιν Συλλόγων της ΚΤΕ». Από τις «παρατηρήσεις» του Περικλή Αλ. Αργυρόπουλου καταδεικνύεται πρώτον ότι ουδεμία αναφορά γίνεται εκ μέρους των Βουλγάρων περί «Σλαυομακεδόνων». Ουδεμία. Το ίδιο και εκ μέρους των Σέρβων, ουδεμία αναφορά. 

Τό Πάρθιον βέλος

Τό Πάρθιον βέλος

Σαράντος Ι. Καργάκος

ΔΕΝ ΕΙΧΑ καμμία ἀμφιβολία ὅτι τό Πάρθιον βέλος κατά τῆς ἐθνικῆς μας ὑποστάσεως θά ἐξαπολυθεῖ καί πάλι ἀπό κάποια –ὄχι καί λίγα– μέλη τῆς λεγόμενης ἐπιστημονικῆς κοινότητας. Τό ἴδιο ἔγινε καί στή 10ετία τοῦ ’90. Μετά τόν πανελλήνιο ἀνά τήν ὑφήλιο ξεσηκωμό γιά τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας, ἄρχισαν σιγά-σιγά, ὅπως κάποια τρωκτικά, νά ἐμφανίζονται κάποιοι «ρεαλιστές» διανοητές, ὅπου μέ ἐπιστημονικά σκαλαθύρματα κλόνιζαν τά ἑλληνικά ἐπιχειρήματα σχετικά μέ τό Σκοπιανό καί πιθανῶς –ὄχι βέβαια μέ τό ἀζημίωτο– γίνονταν ὑποστηρικτές τῶν Σκοπιανῶν. Ὅτι τάχα ἔχουν δικαίωμα αὐτοπροσδιορισμοῦ. Εἶχε ἤδη κυκλοφορηθεῖ σέ εὐρεῖα κλίμακα τό βιβλίο μου «Ἀπό τό Μακεδονικό Ζήτημα στήν Ἐμπλοκή τῶν Σκοπίων», ὅταν δέχθηκα ἕνα καινούργιο βιβλίο μέ τιμητική ἀφιέρωση καί μέ τήν παράκληση νά τό παρουσιάσω στόν «Οἰκονομικό» ἤ στόν «Τύπο τῆς Κυριακῆς», καθότι οἱ ἀπόψεις μας συγκλίνουν ὡς πρός τή Σκοπιανή ἐμπλοκή. Τό διάβασα καί διαπίστωσα ὅτι δέν συνέκλιναν διόλου.

ΗΠΑ - Ρωσία σε «πόλεμο» και στο Άγιον Όρος

Αλλαγή στρατηγικής επιθυμεί το Φανάρι, για να ανακόψει τις θερμές σχέσεις και το... φλερτ μοναστηριών με τη Μόσχα - Τι κρύβει η επίσκεψη του Αμερικανού πρέσβη στην Αθωνική Πολιτεία

Καθόλου τυχαία δεν θεωρώ την επίσκεψη του πρέσβη των ΗΠΑ στο Αγιον Ορος. Εχει σημασία, κρύβει συμβολισμούς και ουσία. Προσωπικά, δεν θυμάμαι άλλον πρέσβη των ΗΠΑ να επισκέπτεται μονές της Αθωνικής Πολιτείας είτε επίσημα είτε ανεπίσημα.

Ο Τζέφρι Πάιατ στέλνει πολλαπλά μηνύματα με αυτή την επίσκεψη στο Περιβόλι της Παναγίας. Προς το παρόν, δεν μπορώ να ερμηνεύσω με ακρίβεια ποια είναι η στρατηγική και πώς επηρεάζεται από τις γεωπολιτικές εξελίξεις στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Βγαίνουν, πάντως, προφανή συμπεράσματα.

- Γέροντα, τι προϋποθέσεις χρειάζονται για να κατοικήση στον άνθρωπο το Άγιο πνεύμα;

- Αγωνιστικό πνεύμα, ταπείνωση, φιλότιμο, αρχοντιά, θυσία. Ο άνθρωπος είναι άχρηστος, άμα λείψη η Χάρις του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα είναι το φως, το θείο φως. Όλη η βάση εκεί είναι. Αν κανείς δεν βλέπει, μπορεί να χτυπήσει πάνω στο τζάμι, να πέση σε κανέναν γκρεμό ή σε λάκκο ή σε ακαθαρσίες, και σε βόθρο ακόμη. Δεν βλέπει που πάει, γιατί στερείται το φως. Άμα όμως βλέπη λίγο, προφυλάγεται∙ άμα βλέπη πιο πολύ, αποφεύγει όλους αυτούς τους κινδύνους και βαδίζει με ασφάλεια στον δρόμο του. Και για να ‘ρθη το Φως, πρέπει να θέλης να βγης από το σκοτάδι. Και λίγο θαμπά αν βλέπουν οι άνθρωποι, δεν θα πέφτουν, και ο Θεός δεν θα στενοχωριέται. Αν ένας πατέρας στενοχωριέται, όταν τα παιδιά του πέφτουν στις λάσπες, στα αγκάθια, στον γκρεμό, πόσο μάλλον ο Θεός!

O Σαράντος Καργάκος για τη Γενοκτονία των Αρμενίων

Η τραγική επέτειος • ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ

Από τις 24 Απριλίου 1915 εξοντώθηκαν 1.500.000 άτομα από τα 2.100.000 που ζούσαν στις τουρκοκρατούμενες επαρχίες

Από τον Σαράντο Ι. Καργάκο

Φέτος τον Απρίλιο συμπληρώθηκαν 103 χρόνια από τη Γενοκτονία των Αρμενίων, οι οποίοι, εκτός των αρχαίων εστιών τους, ήταν διασκορπισμένοι σε όλη την έκταση της αδιάλυτης έως τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και αποτελούσαν, μαζί με τους Ελληνες, την εμπορική, πνευματική και καλλιτεχνική «ελίτ» του αχανούς κράτους, που ήταν τότε σε έκταση ενδεκαπλάσιο της σημερινής Τουρκίας. Είναι περιττό να μιλήσω για την ιστορία ενός από τους αρχαιότερους λαούς της Γης, με συνεχή, πλούσια κι έντονη πολιτιστική παρουσία. Σημειώνω απλώς ότι ο βασιλιάς Τιγράνης ήταν βαθύτατα ελληνολάτρης.

Aναξιόπιστο σκιάχτρο η δικτατορία

 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

Α​​ν έχουμε ψυχραιμία και αυτοσεβασμό, αξίζει να τολμήσουμε το ερώτημα:

Tο Σύνταγμα στη χώρα μας, το «δημοκρατικό» πολίτευμα που με το Σύνταγμα θεσμοθετείται, κατοχυρώνει κυρίως ελευθερίες και δικαιώματα των πολιτών ή κυρίως την αυθαιρεσία και ασυδοσία των επαγγελματιών της εξουσίας; Eνας επαναστατικός εκσυγχρονισμός του Συντάγματος (ρεαλιστική «επανίδρυση του κράτους») θα προκαλούσε τη δυσαρέσκεια των πολιτών ή την οργισμένη και λυσσαλέα αντίδραση των κομμάτων;

Oποια απάντηση κι αν επιχειρήσει να δώσει κανείς σε αυτά τα ερωτήματα, θα είναι μάταιο να την κατοχυρώσει με επιχειρήματα. Kανένα επιχείρημα δεν μπορεί να αναιρέσει την παγιωμένη, δεκαετίες τώρα, εθελοτυφλία: Tην πραγματικότητα ή τη βλέπει κανείς ή δεν θέλει (δεν τον συμφέρει) να τη δει, οπότε κανένα επιχείρημα και καμιά λογική δεν θα αποκαταστήσουν ποτέ την όρασή του.

Κι αν αύριο το πρωί έκλεινε το Facebook; (Άθως Δημουλάς)

Γράφοντας στο Google τη λέξη «delete», η πρώτη επιλογή που προσφέρεται είναι «delete Facebook». Αυτή είναι η μόδα των ημερών. Η καμπάνια #deletefacebook αγκαλιάστηκε από μερικές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που έσβησαν το προφίλ τους, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για το σκάνδαλο της διαρροής προσωπικών δεδομένων από το Facebook στην εταιρεία Cambridge Analytica. Δεν ήταν κάτι που μας εξέπληξε, αλλά αφενός 50 εκατ. προφίλ (τόσα βρέθηκαν στα χέρια της βρετανικής εταιρείας) είναι πάρα πολλά και αφετέρου η υποψία της πολιτικής χειραγώγησης την εποχή του Ντόναλντ Τραμπ και του Brexit χτυπάει αυτόματα πολλά καμπανάκια ανησυχίας. Ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ είδε τη μετοχή της εταιρείας του να κατρακυλάει και ζήτησε συγγνώμη μέσα από μια σειρά αμήχανων συνεντεύξεων.

''Κινητά τηλέφωνα και.. Ιερό Βήμα''

Γράφει ο π. Αλύπιος στην Romfea.gr

Στην είσοδο ενός Μοναστηριού το οποίο κατεύθυνε πνευματικά ο Άγιος Παΐσιος διάβασα μία επιγραφή που έλεγε: "Ερχόμαστε στο Ναό για να επικοινωνήσουμε με τον Ύψιστο. Κάθε άλλη επικοινωνία είναι περιττή. Γι αυτό παρακαλούμε να κλείνετε τα κινητά σας".

Τι πετυχυμένη προτροπή σκέφτηκα. Όλοι καταλαβαίνουμε πόσο "βέβηλο", αντιπνευματικό και αντιαισθητικό με τον χώρο είναι κατά την ώρα της Θείας Λατρείας να κουδουνίζουν τα κινητά…

Μία ειδική και δύσκολη πτυχή θα ήθελα να υπογραμμίσω μόνο: Το πόσο παράταιρο είναι το "ψηλάφισμα" του κινητού στο Ιερό Βήμα από τους Ιερείς.

Η αγία υποκρισία. (Γέροντος Παϊσίου)

– Γέροντα, πόσοι είναι οι αναχωρητές στο Άγιον Όρος; ;

– Δεν ξέρω· λένε ότι είναι επτά. Εδώ και μερικά χρόνια είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς τόπο ήσυχο, για να ασκητέψει. Γι’ αυτό μερικοί Πατέρες, όταν υπήρχαν ακόμη ιδιόρρυθμα μοναστήρια στο Άγιον Όρος, έβρισκαν άλλον τρόπο να ζήσουν την άσκηση. Π.χ. έλεγαν: «δεν με αναπαύει εδώ, θα πάω σε κανένα ιδιόρρυθμο να δουλέψω, για να μαζέψω χρήματα», και οι άλλοι το πίστευαν. Πήγαιναν σε ιδιόρρυθμο, δούλευαν εκεί τρείς-τέσσερις μήνες και ύστερα ζητούσαν μεγάλη αύξηση. Επειδή δεν τους την έδιναν, έλεγαν: «Δεν με συμφέρει· θα φύγω». Έπαιρναν λίγο παξιμάδι και πήγαιναν, κρύβονταν σε καμμιά σπηλιά και ασκήτευαν. Οι άλλοι είχαν την εντύπωση ότι πήγαν και δουλεύουν αλλού. Και αν ρωτούσαν στο μοναστήρι: «τί γίνεται, πέρασε εκείνος ο Πατέρας;», έλεγαν: «Ναι, πέρασε, αλλά τί ιδιότροπος που ήταν! Ήθελε να μαζέψει από ’δω χρήματα. Ζητούσε αύξηση. Καλόγερος, και να ζητάει αύξηση! Τί καλόγερος είναι αυτός;». Όποτε, ωφελείτο ο αναχωρητής και από την άσκηση που έκανε και από τις κατηγορίες των άλλων, ωφελείτο και από τους κλέφτες. Γιατί μάθαιναν οι κλέφτες ότι ο τάδε έχει χρήματα και πήγαιναν στην σπηλιά, τον ταλαιπωρούσαν, αλλά τελικά δεν έβρισκαν τίποτε.

– Γέροντα, πώς μπορώ να μιμηθώ την αρετή μιας αδελφής, όταν κρύβεται;

Ο ΚΑΤΕΥΝΑΣΜΟΣ ΑΠΕΤΥΧΕ, Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΕΤΑΙ

Φωτογραφία: ΑPImages

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα κατέρρευσε παταγωδώς η λογική του κατευνασμού, την οποία συνιστούν ορισμένοι να τηρήσουμε απέναντι στην Τουρκία. Το ελικόπτερο του Πρωθυπουργού παρενοχλήθηκε από τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη, η κυβέρνηση αλλά και η αντιπολίτευση στην Άγκυρα καταγράφουν συνεχώς διεκδικήσεις επί δεκάδων ελληνικών νησιών, η Τουρκία επισήμως διαμηνύει στην Ευρ. Ένωση ότι τα Ίμια είναι τουρκικό έδαφος. Ενώ συνεχίζεται η κράτηση των δύο στρατιωτικών μας, χωρίς να έχει ανακοινωθεί η κατηγορία εναντίον τους και η ημέρα της δίκης.

Είναι καιρός να σταματήσουμε να πιστεύουμε στη δυνατότητα κατευνασμού του τουρκικού επεκτατισμού. Δοκιμάσθηκε αρχικά η βελτίωση των σχέσεων μέσω της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Αποτέλεσμα: Η αποθράσυνση των γειτόνων. Στη συνέχεια δοκιμάσθηκε η αλλοίωση της Ιστορίας και των σχολικών βιβλίων στο όνομα μιας νεφελώδους «ελληνοτουρκικής φιλίας». Αποτέλεσμα: Η Τουρκία αποθρασύνθηκε περισσότερο. Έγινε η πρόσκληση του Ερντογάν στην Αθήνα από την παρούσα κυβέρνηση τον Δεκέμβριο του 2017 χωρίς καμία σοβαρή προετοιμασία. Αποτέλεσμα: Ο Τούρκος Πρόεδρος άρχισε να θέτει ακόμη περισσότερα ζητήματα.

Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος

Το όνομά του, από τα πλέον λαοφιλή στον ελληνικό πληθυσμό, από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς Αγίους σε όλον το χριστιανικό –και όχι μόνο– κόσμο.

Στην ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, συνολικά πενήντα έξι μορφές με το όνομα Γεώργιος κοσμούν το εορτολόγιό της, με γνωστότερο όλων τον Γεώργιο το Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρο.

Γόνος πλούσιας και αριστοκρατικής οικογένειας από την Καππαδοκία της Μ. Ασίας, ήταν αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού.

Η δράση, το μαρτύριο και η κοίμησή του τοποθετούνται τον 3ο αιώνα και στις αρχές του 4ου αιώνα, επί αυτοκρατορίας Διοκλητιανού.

Η μνήμη του τιμάται δύο φορές το χρόνο: στις 23 Απριλίου ο δια αποκεφαλισμού θάνατός του ή για τις Εκκλησίες που πηγαίνουν σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, εάν η ημέρα συμπέσει πριν την Ανάσταση, μετατίθεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου και στις 3 Νοεμβρίου η ανακομιδή των λειψάνων του.

Ο Άγιος Γεώργιος ως τροπαιοφόρος (στρατιωτικός) Άγιος και ελευθερωτής συγκεντρώνει πολλές διηγήσεις για τα κατορθώματά του, με σημαντικότερο όλων την εξόντωση του δράκου και τη σωτηρία της βασιλοπούλας.

Και σήμερα αναμένεται ΧΑΜΟΣ στον Αη Γιώργη τον Κουδουνά, από «τούρκους»…(video)

(Επανάληψη: πρώτη δημοσίευση 23 Απριλίου 2014) 

Την αγάπη και την ελπίδα τους για «κάτι καλύτερο» θα αναζητήσουν και σήμερα με μαζική παρουσία κατά χιλιάδες στην Πρίγκηπο, στον Αη Γιώργη τον Κουδουνά. Νιώθουν την ανάγκη να εκφράσουν τη θρησκευτικότητά τους με τρόπους που δεν παραπέμπουν σε καμία περίπτωση στο Ισλάμ. Μνήμες αιώνων καταχωρημένες στο DNA τους, έρχονται στο φως. Και όλοι υπομονετικά στην ουρά για πολλές ώρες, θα περιμένουν να προσκυνήσουν τον Άγιο τους…

Η Πίστη μας, η Ορθοδοξία, μπορεί να βάλλεται στην Ελλάδα, από αστείους τύπους και με πολλούς τρόπους για να ξεριζωθεί, αλλά αλλού, κάτι συμβαίνει και συμβαίνει με ανεξήγητα γρήγορους ρυθμούς… enthusiast

Δείτε ένα χαρακτηριστικό ΒΙΝΤΕΟ, για να μάθετε γιατί ονομάστηκε ο Αη Γιώργης, κουδουνάς

Υπερηφάνεια. Η ρίζα τού κακού. Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.

«Ο υπερήφανος είναι χωρισμένος από τον Θεό, γιατί η υπερηφάνεια είναι κακός αγωγός, μονωτικό, που δεν αφήνει την Χάρη τού Θεού να περάσει, και μάς απομονώνει από τον Θεό».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Υπερηφάνεια, το Γενικό Επιτελείο τών παθών

– Γέροντα, έχω ζήλεια, μνησικακία, κατακρίνω, θυμώνω...

– Η ζήλεια, η κατάκριση, ο θυμός, η μνησικακία κ.λπ., όλα από την υπερηφάνεια ξεκινούν. Η υπερηφάνεια είναι το Γενικό Επιτελείο όλων τών παθών. Αν λοιπόν χτυπήσης την υπερηφάνεια, χτυπάς όλα τα πάθη και έρχεται μέσα σου η ταπείνωση και η αγάπη. Γι αυτό, νομίζω, αρκετό είναι να ασχοληθής ή μάλλον να ανοίξης μέτωπο μάχης με την υπερηφάνεια· να στρέψης όλα τα πυρά προς το κάστρο τής υπερηφανείας, το οποίο μάς χωρίζει από τον Θεό. Βλέπεις, όταν ο εχθρός πολεμάη ένα κράτος, τις περισσότερες δυνάμεις θα τις στείλη να χτυπήσουν την πρωτεύουσα. Μία βόμβα αν ρίξη στην πρωτεύουσα και την καταστρέψη, πάει μετά, κατέστρεψε όλο το κράτος.

– Γέροντα, με ποιόν συγγενεύει ο υπερήφανος;

Ὁ γραφειοκράτης καὶ ὁ μεγαλομάρτυς

Βαρνάβας Λαμπρόπουλος (Ἀρχιμανδρίτης)

Στό ἔργο τοῦ Τολστόι «Ὁ θάνατος τοῦ Ἰβάν Ἰλίτς», ὁ πρωταγωνιστής εἶναι ἕνας μεσήλικος, ἐγωκεντρικός καί ἀλαζόνας γραφειοκράτης, ὁ ὁποῖος προσβάλλεται ἀπό θανητοφόρο ἀσθένεια. Καθώς πλησιάζει ὁ θάνατος, ὁ Ἰβάν Ἰλίτς συνειδητοποιεῖ, πώς σέ ὅλη του τήν ζωή προσπαθοῦσε νά προστατευθῆ ἀπό τήν ἰδέα τοῦ θανάτου, μέ «ἀσπίδα» τήν προσκόλλησή του στό χρῆμα, στήν ἐμφάνιση καί στήν δόξα.

Τότε κάνει μιά ἐντυπωσιακή συνομιλία μέ τόν βαθύτερο ἑαυτό του καί, ΣΑΝ ΝΑ ΞΥΠΝΑΕΙ, συνειδητοποιεῖ ὅτι «πεθαίνει τόσο ἄσχημα, ἐπειδή ἔζησε τόσο ἄσχημα!» Ὁλόκληρη ἡ ζωή του ἦταν λάθος. Προφυλάσσοντας τόν ἑαυτό του ἀπό τόν θάνατο, τελικά τόν προφύλαξε ... κι ἀπ’ τήν ζωή! Συγκρίνει τήν ζωή του μέ κάτι, πού εἶχε νιώσει πολλές φορές σέ τραῖνο, ὅπου νόμιζε ὅτι προχωροῦσε πρός τά ἐμπρός, ἐνῶ στήν πραγματικότητα κυλοῦσε πρός τά πίσω!...

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ; "Δεν πρόκειται να νικήσει ούτε ό πιο πολιτισμένος ούτε ό πιο πολυάριθμος ούτε πιο εξοπλισμένος." ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ στο μελλοντικό πόλεμο;

Δεν πρόκειται να νικήσει ούτε o πιο πολιτισμένος ούτε ο πιο πολυάριθμος ούτε πιο εξοπλισμένος. Αν κάτι είναι σαφές, στρατηγέ, από την πολεμική εμπειρία του κόσμου, είναι αυτό. Και αυτό δεν είναι σαφές μόνον από τούς Βιβλικούς πολέμους, αλλά και από τούς σύγχρονους πολέμους. Στην πραγματικότητα δεν υφίσταται διαφορά ανάμεσα στούς Βιβλικούς και «μη βιβλικούς» πολέμους. Όλοι οι πόλεμοι από την αρχή έως το τέλος της ιστορίας είναι Βιβλικοί δηλαδή τελούν πράγματι υπό τον ζώντα, το δρώντα και παντοδύναμο έλεγχο εκείνου τού Τρίτου, Αοράτου Κριτού. Και όλοι τους προέρχονται είτε από την αμαρτία τών δύο αντιμαχόμενων πλευρών ή της μιας από αυτές, και σ’ όλους αυτούς ισχύει ή Βιβλική αιτιότητα κι όλοι ολοκληρώνονται έτσι όπως αποφασίζει ή αιώνια και αλάνθαστη Δικαιοσύνη. Ή παλαιά Ινδία ήταν πιο πολιτισμένη από τις ορδές τού Άκμπάρ κι όμως υπέκυψε.