Ο Ιώβ και τα δώρα του Θεού

π. Δημήτριος Μπόκος

Στη δραματική ιστορία του Ιώβ (Ιώβ 1:1-22) αξίζει να προσέξουμε ιδιαίτερα τη νηφάλια τοποθέτησή του ενώ δοκιμάζεται σκληρά, τη στιγμή δηλαδή που έχει χάσει την αμύθητη περιουσία του, τα δέκα παιδιά του, αλλά και την πολύτιμη υγεία του. Η στάση του αποτελεί μοναδικό διαχρονικό παράδειγμα, ικανό να εμπνέει και τον άνθρωπο της μετά Χριστόν εποχής. Ο Ιώβ γνωρίζει καλά τους όρους μιας ισορροπημένης σχέσης μεταξύ ανθρώπου και Θεού και διαζωγραφεί τις άριστες πνευματικές αρχές που πρέπει να τη διέπουν.

Τα λόγια του, όταν πληροφορήθηκε τις μεγάλες του συμφορές, είναι χαρακτηριστικά: «Ο Κύριος τα έδωσε, ο Κύριος τα αφαίρεσε. Όπως φάνηκε καλό στον Κύριο, έτσι και έγινε. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου στους αιώνες».

Νεομάρτυρες: Αγωνιστές για την πίστη του Χριστού και για την Ελευθερία του Γένους

Του Κωνσταντῖνου Χολέβα – Πολιτικού Επιστήμονος

(Περίληψη Ὁμιλίας στήν Ἡμερίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, Νάουσα 30. 4.2022)

Στήν πα­ροῦ­σα ἀ­να­κοί­νω­ση θά προ­σπα­θή­σω νά ἀ­παν­τή­σω στό ἐ­ρώ­τη­μα ἄν οἱ Νε­ο­μάρ­τυ­ρες ἐ­πί Τουρ­κο­κρα­τί­ας εἶ­ναι μό­νον ἀ­γω­νι­στές τῆς Πί­στε­ως ἤ ταυ­το­χρό­νως εἶ­ναι καί ἀ­γω­νι­στές ὑ­πέρ τῆς Ἐ­λευ­θε­ρί­ας τοῦ Γέ­νους. Βε­βαί­ως ὡς Ἅ­γιοι τι­μῶν­ται πρώ­τι­στα γιά τήν ἐμ­μο­νή τήν Πί­στη τοῦ Χρι­στοῦ καί δι­ό­τι δέν ἐ­ξώ­μο­σαν, δέν ἐ­ξισ­λα­μί­σθη­καν. Πι­στεύ­ω, ὅ­μως, ὅ­τι ὑ­πῆρ­ξε ση­μαν­τι­κή καί ποι­κι­λό­τρο­πη ἡ προ­σφο­ρά τους στήν Πα­τρί­δα καί στήν ἀν­τί­στα­ση τῶν Ἑλ­λή­νων καί γε­νι­κό­τε­ρα τῶν Ὀρ­θο­δό­ξων ἐ­ναν­τί­ον τῶν Ὀ­θω­μα­νῶν κα­τα­κτη­τῶν.

Οι Πόντιοι Υψηλάντες

Οι Πόντιοι Υψηλάντες

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η 19η Μαϊου, με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων το 1994, ορίστηκε ως «Ημέρα μνήμης για την Γενοκτονία των Ελλήνων στον Μικρασιατικό Πόντο». Οι Πόντιοι, όπως όλοι οι Μικρασιάτες Έλληνες, συμβάλλουμε στη διατήρηση της ταυτότητάς μας και, με βάση την Παράδοσή μας, συμμετέχουμε στην πρόοδο της Πατρίδας μας.

Ένα από τα πολλά παραδείγματα οικογενειών Ποντίων που συνέβαλαν στην διατήρηση της ιδιοπροσωπίας μας και στην ελευθερία της Ελλάδος είναι των Υψηλαντών. Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Τραπεζούντος και μετά Αθηνών Χρύσανθος ο Φιλιππίδης στην Ιστορία που έγραψε περί της Εκκλησίας της Τραπεζούντος περιγράφει το πώς οι Υψηλάντες γλύτωσαν από τη σφαγή των Οθωμανών.

Ο νόμος του Θεού κατά τον 118ο ψαλμό

Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Παπαγιάννης (†)

Ας προσέξουμε μερικές πλευρές τού νόμου του Θεού κατά τον 118ο ψαλμό.

α’. Ο νόμος του Θεού είναι αιώνιος. «Εις τον αιώνα ο λόγος σου διαμένει εν τω ουρανώ· εις γενεάν και γενεάν η αλήθειά σου», λέει ο ποιητής (στίχ. 89-90). Το βεβαιώνει και ο Κύριος: «Ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσιν» (Ματθ. κδ’ 35). «Αμήν λέγω υμίν, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν ή μία κεραία ου μη παρέλθη από του νόμου, έως αν πάντα γένηται» (Ματθ. ε’ 17). Ο λόγος του Θεού είναι αιώνιος και αμετάκλητος. Όπως ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός είναι «χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ. ιγ’ 8), έτσι και ο νόμος του μένει αναλλοίωτος και έχει πάντοτε ισχύν και επικαιρότητα. Μια απόδειξις της διαρκούς επικαιρότητός του είναι το ότι η αγία Γραφή, το βιβλίο που περιέχει τον νόμο του Θεού, είναι το πρώτο σε κυκλοφορία παγκοσμίως. Κανένα ανθρώπινο βιβλίο δεν έχει το κύρος και την αξία που έχει το βιβλίο του θείου νόμου.

Ποτέ δεν τονίζουμε σε κάποιον την αδυναμία του († Αρχ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης, Προηγούμενος Ι. M. Σίμωνος Πέτρας)

Κανόνας ὀρθῆς καὶ ἐποικοδομητικῆς συμπεριφορᾶς

Κύριε Ἐλέησον …

Σὲ στέλνει ὁ Γέροντάς σου σὲ κάποιους ἐπισκέπτες καὶ σοῦ ξεφεύγει μία κουβέντα. Ἀργότερα σοῦ λέγει ἕνας ἀδελφός σου:

-«Πῶς σοῦ ξέφυγε αὐτὴ ἡ κουβέντα; Ἀλλὰ τέτοιος εἶσαι πάντα».

Καλύτερα νὰ φᾶς τὴν γλώσσα σου, παρὰ νὰ τοῦ μιλήσεις ἔτσι.

Οὐδέποτε προσβάλλομε ἢ λυποῦμε ἄνθρωπο, οὐδέποτε τὸν κάνομε νὰ νοιώση στερημένος, ἐλαττωμένος, νὰ νοιώση κατωτερότητα, διότι τοῦ σκοτώνομε τὴν ψυχή.

Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος θὰ τραυματισθῆ καὶ δὲν θὰ μπορῆ νὰ ἐπιτύχῃ στὴν ζωή του.

Ἀναθέτεις σὲ κάποιον νὰ ψάλῃ καὶ ἐκεῖνος κάνει λάθος τὸν ἦχο καὶ τότε τοῦ λές: «Πάλι πῆρες στραβὰ τὸ τροπάριο».

Άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος εκ Μετσόβου

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

     Η ηπειρωτική γη, όπως και ολόκληρη η Ελλάδα και η Βαλκανική, ανάδειξε πολλούς Νεομάρτυρες στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας. Στις τραχιές και απομονωμένες ηπειρώτικες περιοχές οι Ορθόδοξοι Έλληνες καλλιέργησαν και κράτησαν το θησαυρό της αληθινής μας πίστεως στο Χριστό και έδωσαν την μαρτυρία τους, όταν χρειάστηκε, μη λογαριάζοντας το κόστος της ομολογίας τους, το οποίο συχνά άγγιζε και αυτή τη ζωή τους. Ένας από τους καλλίνικους ηπειρώτες Νεομάρτυρες υπήρξε και ο άγιος Νεομάρτυς Νικόλαος εκ Μετσόβου, ένας ηρωικός και γενναίος αθλητής του Χριστού.

      Γεννήθηκε στο Μέτσοβο στις αρχές του 17^ου αιώνα. Το επώνυμό του ήταν Μπασδάνης. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς άνθρωποι, οι οποίοι του ενέπνευσαν από παιδί την πίστη  στο Χριστό και την Ορθοδοξία. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε μέσα σε απερίγραπτη φτώχεια και ταλαιπωρίες. Όταν μεγάλωσε, πήρε την ευχή των γονέων του και κατέβηκε στα Τρίκαλα, για να αναζητήσει καλλίτερες συνθήκες ζωής.

Η Σερβία δίνει γη – υδωρ – όνομα και διασπορά στα Σκόπια για να αμφισβητήσει το Φανάρι

ΜΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΡΩΣΟ-ΣΕΡΒΙΚΟΥ ΑΞΟΝΑ

Στην πλήρη επιβεβαίωση του δημοσιεύματος του orthodoxia.info που αποκάλυψε το πραγματικό της σχέδιο πίσω από τις δήθεν προσπάθειες επίλυσης του εκκλησιαστικού ζητήματος των Σκοπίων, προχώρησε σήμερα η σερβική Εκκλησία που λίγες μόλις ημέρες μετά την κίνηση «ματ» του Οικουμενικού Πατριάρχη αναγκάστηκε να ανοίξει τα χαρτιά της και να αποκαλύψει στον ορθοδοξο κόσμο και ιδιαίτερα στην ελληνόφωνη ορθοδοξία τις αληθινές προθέσεις της.

Βαθαίνει το ρήγμα Αθήνας-Μόσχας – Άγιον Όρος: Τώρα Εκκλησιαστικό «Σχίσμα» και απελάσεις Ρώσων μοναχών

Μετά το διπλωματικό ρήγμα στις σχέσεις Αθήνας-Μόσχας, τώρα φαίνεται ότι επέρχεται και Εκκλησιαστικό «Σχίσμα». Σύμφωνα με εκκλησιαστικούς κύκλους αναμένονται μαζικές απελάσεις των Ρώσων -και άλλων «φιλορώσων»- μοναχών από το Άγιον Όρος

Βαθαίνει το ρήγμα ανάμεσα σε Ελλάδα και Ρωσία, με αφορμή το Ουκρανικό. Μετά το διπλωματικό «σχίσμα», τώρα αναμένεται και εκκλησιαστικό, με την ελληνική κυβέρνηση να φέρεται σύμφωνη με την «πρόταση» του Πατριάρχη, Βαρθολομαίου, για μαζικές απελάσεις Ρώσων από το Άγιον Όρος, αλλά και «φιλορώσων» μοναχών, ανεξαρτήτως εθνικότητας.

Προετοιμασία για τα άχραντα μυστήρια. Ο τελωνισμός των ψυχών (Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)

Πῶς θὰ χρησιμοποιήσεις τὴ γνώση πού ἀπέκτησες γιὰ τὸν ἑαυτό σου;

Πρῶτα ἀπ’ ὅλα πρέπει νὰ καταδικάσεις τὸν ἑαυτό σου γιὰ ὅλα του τὰ ἐλαττώματα, δίχως προφάσεις καὶ δικαιολογίες. Στὸν ἑσπερινό, σ’ ἕναν ἀπὸ τοὺς πρώτους στίχους μετὰ τὸ «Κύριε ἐκέκραξα…», ἀναφέρεται: «Μὴ ἐκκλίνης τὴν καρδίαν μου εἰς λόγους πονηρίας, τοῦ προφασίζεσθαι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις». Αὐτὸς ὁ στίχος ὑποδεικνύει στοὺς χριστιανούς, νὰ προσεύχονται, ὥστε ὁ Θεὸς νὰ μὴν ἐπιτρέψει τὴν ἐκτροπὴ τῆς καρδιᾶς τους σὲ λόγια πονηρὰ καί, συνακόλουθα, στὴν ἐπινόηση προφάσεων γιὰ ἁμαρτίες. Μὴν περιμένεις μετάνοια ἀπὸ ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἐπινοεῖ τέτοιες προφάσεις. Καὶ ὅποιος δὲν ἔχει μετάνοια, δὲν μπορεῖ νὰ διορθωθεῖ. Τὸ βασικό, συνεπῶς, εἶναι νὰ καταδικάσεις τὸν ἑαυτό σου χωρὶς ἐπιείκεια, νὰ πεῖς μέσα σου μὲ εἰλικρίνεια: «Εἶναι πέρα γιὰ πέρα ἔνοχη».

Διαλογική (Βιο)τεχνολογία; Το πρόβλημα της (Βιο)τεχνολογίας ως οριστικής και αμετάπτωτης ουτοπίας: από τον Marx και τον Heidegger στον Bostrom, τον Stuart Russell και το σκοτεινό άστρο τής επιθυμίας

Πρωτοπρ. Νικόλαος Λουδοβίκος, Καθηγ. Δογματικής και Φιλοσοφίας στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης

Κάθε σύγχρονη συζήτηση περὶ Τεχνολογίας ἐγγράφεται ἤδη στὴν ἐπικράτεια τῆς ἰσχύος της καὶ ἀπολογεῖται ἤδη ὑπὲρ αὐτῆς· ἀφορᾶ ἡ τεχνολογία πλέον, καὶ αὐτὸ εἶναι συγκλονιστικό, εἰς τὸ ἑξῆς: στὸ ἴδιο τὸ εἶναι τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ κόσμου καὶ ὄχι ἁπλῶς σὲ ἕναν ἀκόμη, ἱστορικὰ πρόσκαιρον, τρόπο του. Καὶ τοῦτο ἐπειδή, ὅπως ἔδειξε ὁ Heidegger, δὲν θὰ καταπέσει καὶ δὲν θὰ ὑπερβαθεῖ ποτέ. Καὶ εἶναι ἀκριβῶς ἀπὸ αὐτὴ τὴ διάλεξη τοῦ Heidegger τοῦ 1955 ποὺ θὰ ξεκινήσουμε τὴ συζήτησή μας.

Κυριακή του Παραλύτου: Για την θεραπεία του Αινέα και την ανάσταση της Ταβιθά από τον απόστολο Πέτρο (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Αποστολική περικοπή: Πράξ. 9, 32-42

«Ἐγένετο δὲ Πέτρον διερχόμενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους τοὺς κατοικοῦντας Λύδδαν (: Καθώς ο Πέτρος περιόδευε σε όλα αυτά τα μέρη, κάποια μέρα κατέβηκε και στους Χριστιανούς που κατοικούσαν στην Λύδδα)» [Πράξ. 9, 32]. Σαν κάποιος στρατηγός που περιερχόταν τις τάξεις του στρατεύματος επιθεωρώντας, ποιο μέρος ήταν συγκροτημένο, ποιο ήταν σε τάξη πορείας, ποιο χρειαζόταν την παρουσία του.

Πρόσεχε ότι αυτός παντού περιτρέχει, και παντού πρώτος βρίσκεται. Όταν επρόκειτο να εκλεγεί ο απόστολος, αυτός ήταν που πρωτοστάτησε· όταν έπρεπε να μιλήσουν στους Ιουδαίους, ανάλαβε τον λόγο για να τους δείξει ότι δεν ήταν μεθυσμένοι όταν έπρεπε να θεραπεύσουν τον χωλό [Πράξ. 3, 2-8], όταν έπρεπε να μιλήσουν [Πράξ. 3, 12-26] αυτός πρωτοστατεί των άλλων· όταν έπρεπε να μιλήσουν προς τους άρχοντες [ Πράξ. 4, 8 – 20. 5,  29-32], αυτός μιλάει· όταν προς τον Ανανία [Πράξ. 5, 1-11], όταν και από την σκιά του ακόμη γινόταν θεραπείες [Πράξ. 5, 14-15:

Κυριακή του Παραλύτου (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Ευαγγέλιο: Ιωάν. ε’ 1-16) Μακάριος είναι ο άνθρωπος που υπομένει όλα τα λυπηρά αυτής της ζωής με καρτερία κι ελπίδα στο Θεό. Γι’ αυτόν η κάθε μέρα θα είναι μήνας στον ουρανό, ενώ στον άπιστο θα μοιάζει με χρόνο ολόκληρο. Γιατί ο άπιστος χαίρεται μόνο όταν δεν υποφέρει· κι όταν υποφέρει, το κάνει χωρίς υπομονή κι ελπίδα στο Θεό και δυσανασχετεί. Μακάριος είναι ο άνθρωπος που δε γογγύζει όταν υποφέρει, αλλ’ εξετάζει τις αιτίες με υπομονή κι ελπίδα στο Θεό. Πού θα βρει τις αιτίες που τον κάνουν να υποφέρει αυτός που πάσχει;

Θα τις βρει είτε μέσα του είτε στους γονείς του και στους γείτονές του. Ο βασιλιάς Δαβίδ υπόφερε για τις δικές του αμαρτίες. Ο Ροβοάμ για τις αμαρτίες τού πατέρα του, του βασιλιά Σολομώντα. Οι προφήτες υπόφεραν για τις αμαρτίες των συμπατριωτών τους.

Αν αυτός που πάσχει έψαχνε διεξοδικότερα και βαθύτερα τις αιτίες των βασάνων του, πού θα τις έβρισκε; Σίγουρα θα τις συναντούσε στην ολιγοπιστία του προς το Θεό ή σε κάποιο σκοτεινό και κακό πνεύμα, σ’ ένα μαύρο σκοτάδι χωρίς φως ή στη στοργική και θεραπευτική πρόνοια του Θεού. Εδώ θα βρει τις αιτίες που τον κάνουν να υποφέρει εκείνος που ψάχνει διεξοδικότερα και βαθύτερα. Ο Αδάμ κι η Εύα υπόφεραν από την ολιγοπιστία τους στο Θεό· ό δίκαιος Ιώβ από το σκοτεινό και κακό πνεύμα τής πονηρίας· ο τυφλός νέος άνθρωπος, που ο Χριστός άνοιξε τα μάτια του, για τη δόξα τού Θεού και για τη δική του αιώνια ανταπόδοση.Ο συνειδητός άνθρωπος είναι λογικό ν’ αναζητήσει τις αιτίες που τον βασανίζουν μέσα του, ενώ ο ανόητος κατηγορεί πάντα τους άλλους. Ο συνειδητός άνθρωπος θυμάται όλες τις αμαρτίες που έκανε από παιδί. Τις θυμάται με φόβο Θεού και περιμένει να πληρώσει γι’ αυτές.

Γιατί η Εκκλησία πρέπει να γίνεται στις μέρες μας ουρά της πολιτικής; Ποιον ή ποιους εξυπηρετεί;

Του Σωτήρη Μ. Τζούμα

Στα θρυλικά χωριά του Βάλτου των Γιαννιτσών, εκεί που Έλληνες Μακεδόνες -χάρη στον αγώνα του Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη και του μεγάλου ήρωα του Μακεδονικού Αγώνα Παύλου Μελά- έχυσαν το αίμα τους και έδωσαν την ζωή τους για την λευτεριά της Μακεδονίας από τους Βούλγαρους κομιτατζήδες, σε μια ομιλία του ο αλήστου μνήμης Μεγάλος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, είχε πει:

«...Η Μακεδονία θα σώσει την Ελλάδα, γιατί κάποια Ελλάδα αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Και η Μακεδονία είναι αυτή που κρατάει ψηλά τα λάβαρα, με τέτοιες ιστορίες, αναμνήσεις, με την ιστορική μνήμη καθάρια. Χωρίς σκοπιμότητες, χωρίς υπολογισμούς, χωρίς έξωθεν εντολές, χωρίς υπαγορεύσεις….!

Να τελειώνουμε με τον απόστολο του νεο-ολοκληρωτισμού Κύριλλο

Το εικαστικό προέρχεται από τον πίνακα του Ρώσου ζωγράφου Ilya Repin (1844-1930) «Ο Ιβάν ο Τρομέρος και ο γιος του Ιβάν» που φυλάσσεται στην Πινακοθήκη Tretyakov της Μόσχας. 

του Jean-François Colosimo από την ιστοσελίδα polymerwsvolos.org

«Όλες οι αμαρτίες θα συγχωρεθούν, εκτός από την βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος» προειδοποιεί το Ευαγγέλιο, προσθέτοντας ότι «είναι προτιμότερο να πέσεις στη θάλασσα παρά να σκανδαλίσεις έναν από τους μικρότερους αδελφούς σου». Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο βρισκόμαστε. Χωρίς άλλη καθυστέρηση, πρέπει να σταματήσει το ψεύδος με το οποίο ο Πατριάρχης της Μόσχας Κύριλλος διαστρεβλώνει τη χριστιανική πίστη ενώπιον του κόσμου. Πρέπει επιτέλους να τερματιστεί αυτή η κοροϊδία να βλέπεις τον Ρώσσο προκαθήμενο να κηρύττει τη σύγκρουση, να ευλογεί τη σταυροφορία, να αθωώνει το έγκλημα ενώ ταυτόχρονα ράβει τον υποτιθέμενο σταυρό της σωτήριας πάνω στο νεκρικό σάβανο της Ουκρανίας. Όπως επίσης πρέπει να λάβει τέλος το αίσθημα ντροπής που προξενεί στους Ορθοδόξους καθώς και η αγανάκτηση που προκαλεί στους Ρωμαιοκαθολικούς και τους Προτεστάντες. Οφείλουμε ως πιστοί να εκφράσουμε επί της γης την οργή και την αγανάκτηση των απανταχού και κάθε εποχής αγίων, οι οποίοι από τον ουρανό αναγνωρίζουν  στο πρόσωπο του παιδιού που τρέχει απελπισμένο να γλυτώσει από τις βόμβες που πέφτουν τον ίδιο τον Ιησού Χριστό που πάσχει πάνω στον Σταυρό και τον Γολγοθά.

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: Διάλογος Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν

Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Κατ' ἀρχήν πρέπει νά δηλώσω ὅτι δέν εἶμαι ἐναντίον τοῦ διαλόγου μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς καί τούς ἄλλους ἑτεροδόξους, εἶμαι ὑπέρ τοῦ διαλόγου, ὁ ὁποῖος ὅμως πρέπει νά γίνεται μέ ὁρισμένες θεολογικές καί ἐκκλησιολογικές προϋποθέσεις. Τίποτε δέν πρέπει νά γίνεται ἀπροϋπόθετα.

Συμφωνῶ ἀπόλυτα μέ τίς παρατηρήσεις τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη, ὁ ὁποῖος γιά πολλά χρόνια ἦταν ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος σέ Διαλόγους μέ τούς ἑτεροδόξους. Σέ παλαιότερο βιβλίο μου κατέγραψα τίς ἀπόψεις του γιά τόν Διάλογο μέ τούς ἑτεροδόξους, ὅπως τίς ἐξέφρασε σέ κείμενό του μέ τίτλο «Ὁ θεολόγος στήν ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας κατά τόν Οἰκουμενικό Διάλογο».

Στό κείμενό του αὐτό διακρίνονται τέσσερα σημαντικά σημεῖα. Πρῶτον, φαίνονται οἱ ἀπόψεις τοῦ π. Γεωργίου Φλωρόφσκι γιά τό θέμα αὐτό, ὁ ὁποῖος εἶχε μεγάλη πείρα μέ τούς θεολογικούς Διαλόγους. Δεύτερον, ἀναλύονται οἱ προϋποθέσεις, βάσει τῶν ὁποίων ὁ ὀρθόδοξος θεολόγος μπορεῖ νά συμμετάσχη στούς θεολογικούς Διαλόγους μέ τούς ἑτεροδόξους. Τρίτον, παρουσιάζονται τά προβλήματα πού ἀναφύονται στούς Διαλόγους σέ βάρος τῆς ὀρθοδόξου Παραδόσεως. Τέταρτον, καταγράφεται καί ἡ στρατηγική πού πρέπει νά ἐφαρμόζεται ἀπό ὀρθόδοξου πλευρᾶς κατά τήν πορεία τῶν Διαλόγων.

Στήν συνέχεια θά τονίσω μερικά σημεῖα πού θεωρῶ ὅτι εἶναι σημαντικά γιά νά κατανοήσουμε τό θέμα τοῦ διαλόγου μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς.

Έντονες αντιδράσεις από τα Σερβικά ΜΜΕ για την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου

Του Αιμίλιου Πολυγένη

Έντονη κριτική δέχεται από τα Σερβικά ΜΜΕ ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, μετά την απόφαση να δεχθεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε ευχαριστιακή κοινωνία την λεγόμενη σχισματική "Μακεδονική Εκκλησία".

"Ο Βαρθολομαίος διχάζει την Ορθοδοξία" - "Σχίσμα στην Ορθοδοξία" - "Ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα αναγνωρίσει και τους σχισματικούς του Μαυροβουνίου", είναι οι τίτλοι από μερικά πρωτοσέλιδα εφημερίδων στην Σερβία.

Σύμφωνα με τα Σερβικά ΜΜΕ η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι άδικη έναντι του κανονικού Αρχιεπισκόπου Αχρίδος κ. Ιωάννη, ο οποίος υπέφερε τόσα πολλά (μέχρι και φυλάκιση) για την ενότητα της Εκκλησίας στην περιοχή.

Η «πλουτοταπείνωσις» του αγίου Παϊσίου

Ιερομόναχος Ισαάκ

Όπως το άλας μπαίνει σε όλα τα φαγητά και τα νοστιμίζει, έτσι και στην ζωή του Γέροντα Παϊσίου, σε όλες τις εκδηλώσεις, στα λόγια, στα γραπτά, στις σχέσεις του με τους άλλους, συναντούμε την ταπεινοφροσύνη. Ενδύθηκε η ψυχή του σαν ένδυμα την ταπείνωση, την «στολή της θεότητος» (Αβ. Ισαάκ).

Τα θαύματα και οι ευεργεσίες του Θεού αντί να του φέρνουν λογισμούς υπερηφανείας, γίνονταν αφορμές ταπεινώσεως και μεγαλυτέρου αγώνος. Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα της ταπεινώσεώς του. Ταπείνωση αρχοντική, «πλουτοταπείνωσις» (Κλίμαξ Ε’, θ’).

Μια ακόμη κυβίστηση Ερντογάν

Μια ακόμη κυβίστηση Ερντογάν

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Δεν είναι μόνο οι μεταμορφώσεις του Ταγίπ Ερντογάν στο Ουκρανικό, όπου κάνει τον μεσολαβητή και περιμένει ποιος θα νικήσει για να πάει με το μέρος του... Αυτό είναι συνηθισμένο στην τουρκική διπλωματία, όπως συνηθισμένο είναι οι ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων να ανέχονται αυτή τη συμπεριφορά της Τουρκίας από την εποχή των Σουλτάνων, έως την εποχή των Κεμάλ και Ερντογάν.

Συνέβη στο τέλος του παρελθόντος Απριλίου μια εντυπωσιακή κυβίστηση, κοινώς κωλοτούμπα, του Τούρκου προέδρου στις σχέσεις του με τη Σαουδική Αραβία. Είναι γνωστό πως μετά την δολοφονία στο Προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη του Τζαμάλ Κασόγκι, Σαουδάραβα δημοσιογράφου και διαφωνούντος με το εκεί καθεστώς, στις 2 Οκτωβρίου 2018, οι σχέσεις των δύο χωρών ουσιαστικά πάγωσαν. Ο Κασόγκι μετέβη για κάποιο διάβημα στο εν λόγω Προξενείο, εν γνώσει της μνηστής του Χατίς Τσενζίγκ, και από αυτό δεν βγήκε ποτέ, ούτε το πτώμα του βρέθηκε, για να παραδοθεί στους οικείους του.

Όλα τα αγαθά τα οφείλουμε στον Κύριο, Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

Δεν είμαι τίποτε χωρίς τον Κύριο. Χωρίς Αυτόν δεν έχω ούτε μία αληθινή σκέψη, ούτε ένα καλό αίσθημα και δεν μπορώ να κάνω έργα αγαθά. Χωρίς Αυτόν δεν μπορώ να απομακρύνω από μέσα μου ούτε μία αμαρτωλή σκέψη, ούτε ένα αίσθημα εμπάθειας: κακίας, φθόνου, πορνείας, εγωισμού κλπ. Ο Κύριος είναι Αυτός που συμπληρώνει κάθε τι καλό το οποίο σκέπτομαι, αισθάνομαι και κάνω.

Ω, πόσο απεριόριστα ευρεία είναι η χάρις του Κυρίου που ενεργεί μέσα μου! Ο Κύριος είναι το παν για μένα. Όλα τα αγαθά τα οφείλω σε Αυτόν. Δική μου είναι μόνο η αμαρτωλότητα, δικές μου είναι μόνο οι ασθένειες και οι αδυναμίες.

Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος, οι Ισαπόστολοι & Φωτιστές των Σλάβων

Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος ήταν αδέλφια, μοναχοί, με μεγάλη ιεραποστολική δράση. Σε αυτούς αποδίδεται ο εκχριστιανισμός των Σλάβων και η απόδοση γραφής στη σλαβική γλώσσα. Στις αρχές του 9ου αιώνα, οι αδελφοί Κωνσταντίνος (μοναστικό όνομα Κύριλλος) και Μεθόδιος, δύο από τα επτά συνολικά παιδιά μιας γνωστής οικογένειας της πόλης της Θεσσαλονίκης, με έντονη θρησκευτικότητα. Στη βιογραφία του ο Άγιος Κύριλλος ισχυρίζεται ότι με τον αδελφό του κατάγονται από "βασιλικό γένος". Εκείνη την εποχή ο πατέρας τους ήταν υπεύθυνος για τα θέματα στρατιωτικής διοίκησης της αυτοκρατορίας. Τα δύο αδέλφια μιλούσαν την ελληνική, ενώ είχαν σπουδάσει, ιδιαίτερα ο Κύριλλος, τη σλαβική , την εβραϊκή, τη συριακή και την αραβική γλώσσα, Η γνώση αυτών των γλωσσών τους διευκόλυνε στη μετέπειτα διακονία τους.[1]

Ο Μεθόδιος, του οποίου το κοσμικό όνομα ήταν Μιχαήλ, γεννήθηκε το 815. Ήταν άνθρωπος της πράξης και είχε ξεκινήσει καριέρα στον πολιτικό στίβο. Διορίστηκε διοικητής της Θεσσαλίας, ενώ αργότερα έγινε μοναχός σε ένα μοναστήρι στον Όλυμπο.