Οι παράγοντες που κίνησαν το επαναστατικό γεγονός του 1821. Ο Μακρυγιάννης ως μόρφωμα μιας άλλης – από την σημερινή – εποχής. Η καθεστηκυΐα ερμηνεία του. Η ερμηνευτική ανατροπή που έφερε η έκδοση του γραπτού του «Οράματα και θάματα». Η ανελέητη, επ’ αυτού, αντίδραση του επικυρίαρχου λόγου.
Το “σκάνδαλο” των μυστικών βιωμάτων εντός της καθημερινότητας. Η παράδοση ως μετάγγιση πείρας. Η διάκριση του πραγματικού από το φαντασιώδες, ως “πεμπτουσία” του ζητουμένου της. Η διάρρηξη αυτής της παράδοσης από τη «νεωτερικότητα».
Η ιδιαίτερη εμβάθυνση στο αίτημα προτεραιότητας του νοήματος (δηλαδή, της ελπίδας ότι δεν τελειώνουν όλα στο τίποτα) η οποία συνέχει τόσο την αρχαία όσο και τη χριστιανική ελληνική αναζήτηση.
Ο Μακρυγιάννης ως ενσαρκωτής της βιωματικής διαφύλαξης αυτού του νοήματος, όχι σε ιδέες αλλά σε πράξεις. Η πίστη ως εμπειρία, σε αντίστιξη με την πίστη ως ιδεολογία. Οι διαφορές της εποχής μας, εν τέλει, από εκείνη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, ως μεταθέσεις “προτεραιοτήτων”.
Ο Χρήστος Γιανναράς, φιλοξενούμενος του π. Ιγνατίου Γεωργακόπουλου, ιχνηλατεί – με αφορμή την προσωπικότητα του Μακρυγιάννη – την εκκλησιαστική βιοτή ως μια εμπειρική ψηλάφηση της ζωής, εκείνης, που επικρατεί του θανάτου. ΕΤ1, 1997.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου