Aκολουθεί η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου κατά την υποδοχή του στο Πεντοφάναρον της Κέρκυρας:
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Κερκύρας καὶ Παξῶν κύριε Νεκτάριε,
Ἱερώτατοι ἅγιοι Ἀδελφοί,
Ἐντιμότατε κύριε Δήμαρχε,
Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Σᾶς εὐχαριστοῦμεν θερμῶς διὰ τὴν ἐγκάρδιον καὶ ἐνθουσιώδη ὑποδοχήν σας καὶ τοὺς πρόφρονας λόγους σας. Σᾶς ἀνταποδίδομεν τὴν ἀγάπην καὶ τὴν τιμὴν μὲ ὅλην μας τὴν πατρικὴν καρδίαν καὶ σᾶς μεταφέρομεν τὴν εὐλογίαν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῶν πολυαρίθμων ἁγίων καὶ τῶν ἁγιασμάτων της. Σᾶς εὐχαριστοῦμεν καὶ διὰ τὴν πρόσκλησίν σας νὰ ἐπισκεφθῶμεν διὰ πρώτην φορὰν τὴν φιλόμουσον καὶ πολυθρύλητον Κέρκυραν, τὴν νῆσον τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, τὴν νῆσον τῶν εὐγενῶν καὶ φιλοξένων κατοίκων.
Ἤλθομεν ἐνταῦθα ὄχι ὅπως ἄλλοτε ὁ Ὀδυσσεύς, ξένος εἰς ξένην γῆν, διότι ἡ νῆσος σας ἂν καὶ εὑρίσκεται μακρὰν τῆς ἡμετέρας καθέδρας καὶ τῆς πόλεως τοῦ Κωνσταντίνου συνδέεται μετ᾽ αὐτῆς διὰ παλαιῶν καὶ ἀκαταλύτων δεσμῶν, δεσμῶν οἱ ὁποῖοι οὐδέποτε διεταράχθησαν κατὰ τὴν μακρὰν καὶ περιπετειώδη ἱστορικὴν διαδρομὴν τῆς Κερκύρας.
Τεκμήρια τοῦ πνευματικοῦ αὐτοῦ συνδέσμου μετὰ τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀποτελοῦν οἱ δύο ναοί, οἱ εὑρισκόμενοι εἰς τὸ περίφημον Ποντικονήσι, ὁ ναὸς τῆς Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν καὶ ὁ ναὸς τοῦ Παντοκράτορος, οἱ ὀφείλοντες τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν εἰς τὸν περίκλυτον ναὸν τοῦ αὐτοκρατορικοῦ συγκροτήματος τῶν Βλαχερνῶν καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου εἰς τὴν περίπυστον Μονὴν τοῦ Παντοκράτορος, τὴν μέχρι σήμερον σῳζομένην ἐν τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων.
Μάρτυρες τοῦ πνευματικοῦ αὐτοῦ συνδέσμου εἶναι καὶ πλεῖσται ὅσαι προσωπικότητες λογίων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν, οἱ ὁποῖοι ἀνὰ τοὺς αἰῶνας συνετήρησαν καὶ ηὔξησαν τὴν πνευματικὴν σχέσιν τῆς Κερκύρας μετὰ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐν οἷς ὁ λόγιος Μητροπολίτης Κερκύρας Νικόλαος (11ος-12ος αἰ.), ὁ πολὺς Νικηφόρος Θεοτόκης καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ἡμῶν ὁ ἀοίδιμος ἐκ τῶν προκατόχων ἡμῶν Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, ὁ θεαρέστως ποιμάνας τὴν Ἱερὰν ταύτην Μητρόπολιν καὶ νῆσον ἐπὶ ὀκταετίαν.
Πέραν δὲ τούτων καὶ πλέον τούτων ἀπόδειξιν τῆς ἑνότητος ἡμῶν ἀποτελοῦν τὰ ἱερὰ λείψανα τῶν ἁγίων, τὰ ἀποτεθησαυρισμένα εἰς τὴν νῆσον σας καὶ τὰ ἀποτελοῦντα τὸν μέγιστον καὶ ἀδαπάνητον πλοῦτον αὐτῆς: Τὸ ἱερὸν καὶ θαυματουργὸν καὶ χαριτόβρυτον λείψανον τοῦ πολιούχου τῆς Κερκύρας, τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος, ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τῆς Κύπρου, τοῦ ἡρωϊκῶς ἀγωνισαμένου ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως καὶ καταισχύναντος τὸν Ἄρειον, τὸ ὁποῖον μετεφέρθη κατὰ τὸν 7ον αἰῶνα ἐκ τῆς Κύπρου εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν διὰ νὰ διασωθῇ ἀπὸ τὰς ἐπιδρομὰς τῶν Σαρακηνῶν καὶ τὸ ὁποῖον μετὰ τὴν πτῶσιν τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων ἔφθασε, κατόπιν πολλῶν περιπετειῶν καὶ περιπλανήσεων, ἐνταῦθα διὰ νὰ παραμείνῃ ἔκτοτε προστάτης καὶ φρουρὸς καὶ πρέσβυς ἀκοίμητος εἰς τὸν θρόνον τῆς Χάριτος διὰ τὴν νῆσον ταύτην καὶ διὰ τὸν τιμῶντα καὶ περιπαθῶς ἀγαπῶντα αὐτὸν εὐσεβῆ δῆμον τῶν Κερκυραίων.
Ἡ πολύολβος ὅμως νῆσος τῶν Φαιάκων συνδέεται μὲ τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ δι᾽ ἑτέρου ἱεροῦ σκηνώματος μεταφερθέντος καὶ αὐτοῦ ἐκ τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων ὁμοῦ μετὰ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τῆς Ἁγίας Θεοδώρας τῆς Αὐγούστης, τῆς εὐσεβοῦς ὑπερμάχου τῶν ἁγίων εἰκόνων, εἰς τὴν ἀναστήλωσιν τῶν ὁποίων ἐνεργῶς συνέβαλε κατὰ τὸ ἔτος 843, καὶ ἀνταλλαξάσης ἐν συνεχείᾳ τὴν βασιλικὴν πορφύραν διὰ τοῦ ταπεινοῦ μοναχικοῦ τριβωνίου καὶ ὁσιακῶς ἐκμετρησάσης τὸ ζῆν ὡς μοναχῆς.
Ἡ φιλόξενος αὕτη πόλις σας δὲν ἤνοιξεν ὅμως μόνον τὰς ἀγκάλας της διὰ ὑποδεχθῇ μετὰ πολλῆς τιμῆς καὶ σεβασμοῦ τὰ ἱερὰ σκηνώματα τῶν δύο τούτων ἁγίων, τὰ ἐκ τῆς Κωνσταντινουπόλεως μεταφερθέντα εἰς χρόνους σκοτεινοὺς καὶ ὀδυνηροὺς διὰ τὸ εὐσεβὲς ἡμῶν Γένος. Ὁ εὐγενὴς λαός της ὑπεδέχθη μετὰ πολλῆς ἀγάπης καὶ στοργῆς πρὸ ἐνενήκοντα περίπου ἐτῶν καὶ τὸ ἐνταῦθα μετεφερθὲν ὑπὸ δυσκόλους καὶ τραγικὰς συνθήκας ποίμνιον τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τὸ βιαίως ἐκριζωθὲν ἐκ τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης, καὶ «κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων» κατὰ τὸ παράδειγμα τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου «ἔλαιον καὶ οἶνον» (Λουκ. 10.34), φιλοξενήσας αὐτὸ ἀδελφικῶς.
Χαιρόμεθα δὲ ὅλως ἰδιαιτέρως γνωρίζοντες ὅτι οἱ πολῖται τῆς νήσου ταύτης διακρίνονται καὶ σήμερον ὡς καὶ κατὰ τὸ παρελθὸν διὰ τὰ εὐγενῆ αἰσθήματά των ἔναντι τῶν ξένων καὶ τῶν πολυαρίθμων ἐπισκεπτῶν τῆς ὡραίας καὶ ἀρχοντικῆς σας νήσου, ἀκολουθοῦντες καὶ ἐν τούτῳ τὴν προτροπὴν τοῦ ἀποστόλου Παύλου «τὴν φιλοξενίαν διώκοντες» (Ρωμ. 12.14), τὴν ὁποίαν ἀσφαλῶς μετέδωκαν εἰς ὑμᾶς οἱ ἐνταῦθα κηρύξαντες τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ μαρτυρήσαντες ὑπὲρ τῆς ἀγάπης αὐτοῦ μαθηταὶ καὶ συνέκδημοι τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Παύλου, ἅγιοι ἀπόστολοι Ἰάσων καὶ Σωσίπατρος.
Τὴν θερμήν σας φιλοξενίαν ἐγεύθημεν καὶ ἡμεῖς ἀπὸ τῆς πρώτης στιγμῆς τῆς ἀφίξεώς μας εἰς τὴν νῆσον σας καὶ ἐκφράζομεν τὴν μεγάλην χαρὰν καὶ τὴν συγκίνησίν μας διότι εὑρισκόμεθα πλησίον σας προκειμένου νὰ συνεορτάσωμεν μαζί σας τὴν μνήμην τοῦ κλεινοῦ πολιούχου τῆς Κερκύρας, Ἁγίου Σπυρίδωνος Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ.
Σᾶς συγχαίρομεν δὲ διότι εἰς ἐποχὴν κατὰ τὴν ὁποίαν κυριαρχεῖ ὁ ἀπομονωτισμός καὶ ἡ ξενοφοβία, ὑμεῖς ἀναπαύετε διὰ τῆς εὐγενοῦς καὶ ἀνιδιοτελοῦς προσφορᾶς τῆς ἀγάπης καὶ τῆς φιλοξενίας σας πάντας τοὺς ἐπισκέπτας σας καὶ εὐφραίνετε τὰς καρδίας αὐτῶν, εἰς τρόπον ὥστε τὸ ὄνομα τῆς νήσου καὶ τῶν κατοίκων της νὰ εἶναι εὐφήμως γνωστὸν εἰς πᾶσαν τὴν γῆν.
Σᾶς ἀσπαζόμεθα πατρικῶς Ἐντιμότατε κύριε Δήμαρχε, ἀγαπητὰ μέλη τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου καὶ πεφιλημένοι κάτοικοι τῆς Κερκύρας καὶ ἐπιδαψιλεύομεν εἰς ὅλους σας ὁλόθυμον τὴν πατρικὴν εὐχὴν καὶ τὴν Πατριαρχικήν μας εὐλογίαν διὰ νὰ προοδεύετε πάντοτε καὶ ἐν παντί.
Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ πλούσιον Αὐτοῦ ἔλεος εἴησαν μετὰ πάντων ὑμῶν. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου