Στό βιβλίο «Ὁράματα καί θάματα» τοῦ στρατηγοῦ Μακρυγιάννη συναντᾶμε τήν πικρία σύμμεικτη μέ τήν καρτερία, τήν αἴσθηση τῆς ἀδικίας ἀπό τήν πολιτική καί πολιτειακή ἐξουσία συνδεδεμένη μέ τήν αἴσθηση τῆς προστασίας καί τῆς δικαιώσεως ἀπό τόν Θεό. Στίς σελίδες τοῦ βιβλίου ἀποκαλύπτεται ὁ φυσικός ἄνθρωπος, μέ ὅλες τίς ταλαιπωρίες τῆς θνητῆς φύσης του, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται νά ἔχη ἀνεπηρέαστη κρίση καί νά σχηματίζη ὀρθή γνώμη γιά τά γεγονότα καί γιά τά πράγματα. Γράφει:
«... καταδρομές πλῆθος μέ ἧβραν, καί ἀκόμα δέν σώνονται· δέν μπόρησε, διά τῆς δύναμής του, ὥς τήν σήμερον νά μέ ντροπιάσει κανένας· μέ ἀδίκησαν καί μ’ ἀδικοῦνε οἱ ἄνθρωποι· ὁ Θεός μ’ ἔχει παραδικιώσει. Ἄλλοι κλέβουν, προδίνουν, παίρνουν ἀπό χοντρούς μιστούς καί ἀπό ἄλλα· ὁ Θεός μὄχει ἀνοιχτό τό σπίτι μου, πλουταίνει τήν κατάστασήν μου μέ τήν εὐλογία του καί τῆς βασιλείας του».
Στό παραπάνω ἀπόσπασμα, ὅπως καί ἀπό ὅλο τό ἔργο του, «ὁ Μακρυγιάννης μᾶς θυμίζει τούς δικαίους στρατηγούς τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, πού ἦσαν στήν ὑπηρεσία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί ἀξιώνονταν ἀγγελικῶν ὀπτασιῶν καί καθοδηγήσεως στίς μάχες κατά τῶν ἀλλοτρίων»(μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης).
Ὁ Μακρυγιάννης δέν ἔχει ἁπλῶς πίστη στόν Θεό καί συνέπεια στίς ὑποχρεώσεις του ἀπέναντι στήν πατρίδα. Ἀγαπᾶ τόν Θεό καί τήν πατρίδα. Καί ἡ ἀγάπη του αὐτή δέν εἶναι τυφλή καί χωρίς προϋποθέσεις. Εἶναι πιστός, δίκαιος, ἀνιδιοτελής, ὑπάκουος στούς θεσμούς, ἀλλά ἐλεύθερος ἀπό ἐξαρτήσεις πού δουλώνουν τό φρόνημα. Καί ὡς ἐλεύθερος σέ μεγάλο βαθμό ἀπό ὅλα τά «ἀνθρώπινα» μποροῦσε νά ἀγαπᾶ ἀνιδιοτελῶς τούς ἀνθρώπους, νά ἀγαπᾶ τήν πατρίδα καί τόν Θεό.
Ὁ Μακρυγιάννης εἶχε ὅλες τίς προϋποθέσεις τοῦ πραγματικοῦ ἡγέτη (φυσικές καί ἐπίκτητες), ὅπως δείχνουν τά γραπτά του. Τοῦ ἡγέτη πού μπορεῖ νά βοηθᾶ τόν λαό νά βρῆ τόν φυσικό του δρόμο, νά ζῆ μέ ὁμόνοια καί δικαιοσύνη καί νά προσανατολίζεται ἀπό τήν παροῦσα, πιθανῶς ταραγμένη καί ἀδημονοῦσα, στήν «μέλλουσα πόλη» τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ.
Τί θά ἔλεγε καί τί θά ἔκανε ἆραγε ὁ Μακρυγιάννης, ἄν ζοῦσε στίς μέρες μας;
π.Θ.Α.Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου