Λόγοι Ἁγίου Παϊσίου γιὰ τὴν ἐγκράτεια τῶν ἐγγάμων
Διά τὸ θέμα τῶν συζυγικῶν σχέσεων τῶν ἐγγάμων ἱερέων, ἀλλὰ καὶ τῶν λαϊκῶν, πού μου ἀναφέρεις, ἀφοῦ δὲν καθορίζουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τὸ πὼς ἀκριβῶς, σημαίνει ὅτι εἶναι κάτι ποὺ δὲν καθορίζεται, γιατί δὲν μποροῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νὰ μποῦν σὲ ἕνα καλούπι.
Οἱ Πατέρες τὸ ἀφήνουν στὴ διάκριση, τὸ φιλότιμο, τὴν πνευματικὴ εὐαισθησία καὶ τὴ δύναμη τοῦ καθενός. Δία νὰ γίνω πιὸ ἀντιληπτός, γράφω περιπτώσεις ἀγωνιστῶν ἐγγάμων ἱερέων καὶ λαϊκῶν ποὺ ζοῦν καὶ γνωρίζω.
Ἐξ αὐτῶν ὑπάρχουν ἐκεῖνοι ποὺ ἦρθαν σὲ ἐπαφὴ μετὰ τὸν γάμο καὶ ἀποκτήσανε ἕνα, δύο, τρία παιδιὰ καὶ μετὰ ζοῦν ἐν παρθενία.
Ἄλλοι ἔρχονται μία φορὰ τὸν χρόνο γιὰ τεκνογονία καὶ μετὰ ζοῦν σὰν ἀδέλφια πάλι.΄Ἄλλοι ἀπέχουν τὶς περιόδους τῶν νηστειῶν καὶ μετὰ ἔρχονται σὲ ἐπαφή.΄Ἄλλοι δὲν μποροῦν νὰ τὸ πετύχουν οὔτε αὐτό.΄Ἄλλοι μία φορὰ στὸ ἐνδιάμεσό της ἑβδομάδος, γιὰ νὰ εἶναι τρεῖς ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὴν θεία Κοινωνία καὶ τρεῖς μετὰ τὴν θεία Κοινωνία.΄Ἄλλοι σκοντάφτουν καὶ αὐτοῦ…
Ὁ σκοπὸς εἶναι νὰ ἀγωνισθῆ κανεὶς μὲ διάκριση καὶ φιλότιμο, ἀνάλογα μὲ τὶς πνευματικές του δυνάμεις. Στὴν ἀρχὴ φυσικὰ δὲν βοηθάει ἡ ἡλικία, ἀλλὰ ὅσο περνᾶνε τὰ χρόνια καὶ ἐξασθενεῖ ἡ σάρκα, μπορεῖ νὰ ἐπιβληθῆ τὸ πνεῦμα καὶ παράλληλα ἀρχίζουν νὰ γεύονται καὶ οἱ ἔγγαμοι λίγες ἀπὸ τὶς θεῖες ἡδονές. Ἀποσύρονται φυσιολογικὰ ἀπὸ τὶς σαρκικὲς ἡδονὲς τὶς ὁποῖες τότε τὶς βλέπουν πολὺ τιποτένιες. Ἔτσι ἐξαγνίζονται κατὰ κάποιο τρόπο καὶ οἱ ἔγγαμοι καὶ φθάνουν στὸν Παράδεισο ἀπὸ τὸ ξεκούραστο μονοπάτι μὲ τὶς στροφές. Ἐνῶ οἱ μοναχοὶ χτυπᾶνε κατακόρυφα, σκαρφαλώντας στὰ βράχια,καὶ ἀνεβαίνουν στὸν Παράδεισο. Πρέπει νὰ ἔχεις ὓπ΄ὄψη σου ὅτι τὸ θέμα τῶν σχέσεων δὲν εἶναι μόνο θέμα δικό σου, οὔτε ἔχεις δικαίωμα νὰ τὸ ρυθμίσεις μόνος σου, ἀλλὰ “ἐκ συμφώνου” κατὰ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο.΄Ὅταν γίνεται καὶ αὐτὸ τὸ “ἐκ συμφώνου”, πάλι χρειάζεται προσοχή.
Ὁ δυνατὸς θὰ πρέπει νὰ παίρνει τὴν θέση τοῦ ἀδυνάτου. Πολλὲς φορές, γιὰ νὰ μὴ λυπήση τὸ ἕνα μέρος τὸ ἄλλο, λέγει ὅτι συμφωνεῖ, ἀλλὰ ἐσωτερικὰ ταλαιπωρεῖται. Αὐτὸ συμβαίνει ἰδίως στὶς γυναῖκες ποὺ ἔχουν λίγο φόβο Θεοῦ καὶ ἔχουν ζωηρὴ σάρκα. Πολλὲς φορὲς ἀπὸ ἀδιακρισία μερικοὶ εὐλαβεῖς ἄνδρες, ἐπειδὴ ἀκοῦνε ἀπὸ τὶς γυναῖκες τους ὅτι συμφωνοῦν, προχωροῦν ἀδιάκριτα σὲ μεγάλο διάστημα ἐγκράτειας καὶ τότε οἱ γυναῖκες ταλαιπωροῦνται καὶ ξεσπᾶνε σὲ νευρικότητες κ.λ.π. Οἱ ἄνδρες νομίζουν ὅτι οἱ γυναῖκες τοὺς ἔχουν προχωρήσει στὴν ἀρετὴ καὶ θέλουν νὰ ζοῦν πιὸ ἁγνὰ σὲ μεγαλύτερα διαστήματα καὶ μπαίνει μετὰ ὁ πειρασμὸς στὶς γυναῖκες καὶ θέλουν νὰ γνωρίσουν φίλους. Καὶ ὅταν γίνει αὐτό, τὶς πιάνει ἡ τύψη τῆς συνειδήσεως γιὰ τὴν πτώση καὶ οἱ ἄνδρες προσπαθοῦν νὰ ζήσουν πιὸ ἁγνά, βλέποντας τὶς γυναῖκες νὰ μὴν ἔχουν διάθεση. Νομίζουν ἔτσι ὅτι ἔχουν προχωρήσει πιὸ πνευματικὰ καὶ δὲν ἐπιθυμοῦν σαρκικὰ πράγματα. Αἰτία φυσικὰ εἶναι καὶ ὁ δικαιολογημένος γυναικεῖος ἐγωϊσμὸς καὶ ἡ ζήλεια, ποὺ νιώθουν μειονεκτικές. Ἡ γυναίκα, ὅταν ἰδεῖ τὸν ἄνδρα νὰ θέλει νὰ ζήσει πνευματικὴ ζωή, ζορίζει τὸν ἑαυτό της, γιὰ νὰ τὸν ξεπεράσει. Ἔχει μεγάλη σημασία ἂν εἶναι καὶ οἱ δύο οἱ σύζυγοι ὅμοιοι στὴν κράση.΄Ὅταν τύχει ὁ ἕνας νὰ ἔχει ἤπια καὶ ὁ ἄλλος ζωηρή, θὰ πρέπει νὰ γίνεται μία θυσία ἀπὸ τὸν δυνατότερο πρὸς τὸν φιλάσθενο καὶ σιγὰ – σιγὰ νὰ βοηθηθεῖ νὰ λάβει τὴν ὑγεία ὁ φιλάσθενος, καὶ μὲ ὑγεία καὶ οἱ δύο τότε νὰ προχωρήσουν.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ΄, 63-65
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου