Μετά τα όσα απαράδεκτα γράφουν, μιλάνε και πράττουνε οι υποστηρικτές του Νομοσχεδίου περί του «γάμου» των ομοφυλόφιλων έφτασαν στην κατάντια, χωρίς ντροπή, να διαπράξουν τυμβωρυχία στη μνήμη του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Στην εισηγητική έκθεση του Νομοσχεδίου υποστηρίζεται ότι η φράση «ανήκομεν εις την Δύσιν» του αείμνηστου ιδρυτού και ηγέτη της Νέας Δημοκρατίας και διατελέσαντος επί σειρά ετών Πρωθυπουργού και Προέδρου της Δημοκρατίας εξέφραζε την αντίληψή τους, ότι πρέπει να ακολουθούμε τους δήθεν προοδευτικούς κύκλους της γηραιάς ηπείρου μας στις συνήθειες τους.
Η ύβρις κατά του Κων. Καραμανλή εγράφη με την βεβαιότητα ότι ο ίδιος είναι αδύνατο να απαντήσει και να βάλει στη θέση τους τα πράγματα και τους διαδόχους του. Όμως υπάρχουν οι λόγοι του, που αποτελούν σκαμπίλι ηχηρό σε όλους όσοι τους καπηλεύονται. Στην ομιλία του στο Άαχεν, όταν, στις 4 Μαΐου 1978, του απονεμήθηκε η ανώτατη διάκριση του βραβείου του Καρλομάγνου παρουσία πολλών Ευρωπαίων αξιωματούχων, αφού παρατήρησε ότι η Ελλάδα ούτε είναι δορυφόρος της ΕΣΣΔ, ούτε θα μπορούσε να ανήκει στις τότε ονομαζόμενες αδέσμευτες χώρες είπε τα εξής σε όσους φοβόντουσταν ότι οι λαοί της Ενωμένης Ευρώπης θα χάσουν την ταυτότητά τους:
«Άλλοι υποστηρίζουν ότι τα έθνη που θα συμπήξουν την Κοινότητα θα χάσουν την προσωπικότητά τους, ότι όλοι εμείς οι Ευρωπαίοι θα χάσουμε τον εθνικό μας πολιτισμό και θα γίνουμε μια μάζα χωρίς φυσιογνωμία και χαρακτήρα.
Είναι θλιβερό φαινόμενο να βλέπουμε ανθρώπους που να μην έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και στη ράτσα τους. Κανένας λαός με ιστορική συνείδηση, φορέας ενός πολύχρονου πολιτισμού, δεν απορροφάται από άλλους, όσο πολυπληθέστεροι και πλουσιότεροι και αν είναι…
Λησμονούν (Σημ. γρ. οι σκεπτικιστές) τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, που είναι σύνθεσις του ελληνικού, του ρωμαϊκού και του χριστιανικού πνεύματος. Μία σύνθεσις, στην οποία το ελληνικό πνεύμα εισέφερε την ιδέα της ελευθερίας, της αλήθειας και της ομορφιάς. Το ρωμαϊκό πνεύμα την ιδέα του Κράτους και του δικαίου και ο Χριστιανισμός την Πίστη και την Αγάπη. Επάνω σε αυτόν τον κοινό πολιτισμό θα οικοδομήσουμε την ευρωπαϊκή Συμπολιτεία».
Τί σχέση μπορεί να έχουν αυτοί οι βαρυσήμαντοι λόγοι του Κων. Καραμανλή με τα όσα σκέπτονται και πράττουν οι διάδοχοί του; Τί σχέση έχουν οι αρχές της Ν.Δ. και του Κων. Καραμανλή με τη σημερινή Νέα Δημοκρατία;
Όπως σωστά γράφει ο Mathieu Bock-Cote στον “Figaro” (4/2/2024, σελ. 21) οι σημερινοί «προοδευτικοί» κύκλοι δεν ανήκουν στην Ευρώπη, ούτε στον πολιτισμό της, αυτόν που οραματίστηκαν οι Κων. Καραμανλής, Αντενάουερ, Σουμάν, ανήκουν στην ιδεολογία που ονομάζεται «ευρωπαϊσμός» και που είναι ένα παρακλάδι της παγκοσμιοποίησης. Είναι ένα είδος νεοσοσιαλισμού, που λειτουργεί με τον πολλαπλασιασμό συχνά δυσνόητων αρχών και κανόνων, που τις περισσότερες φορές προέρχονται από τεχνοκρατικούς κύκλους και είναι παράλογοι. Με αυτό τον τρόπο αντικαθιστούν δημοκρατικές και εθνικές εξουσίες, που οι ίδιοι τις κρίνουν «ξεπερασμένες» από την ιστορία… Το θέμα πλέον είναι αν οι ευρωπαϊκοί λαοί – φυσικά και οι Έλληνες – θα αντιδράσουμε και πόσο σε αυτή την παρακμιακή κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου