ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ
Εύγε στους δημιουργούς, εύγε και στο κοινό που ψήφισε ένα μελωδικό παραδοσιακό τραγούδι! Η Αστερομάτα με τραγουδίστρια την Κλαυδία θα μάς εκπροσωπήσει στον διαγωνισμό τραγουδιού της EUROVISION τον Μάιο στην Ελβετία.
Οι δημιουργοί και η τραγουδίστρια πήγαν αντίθετα προς το ρεύμα και δεν διάλεξαν ένα τραγούδι με αγγλικό στίχο και με μουσική δήθεν «εμπορική» και πανομοιότυπη με άλλα τραγούδια που διαγωνίζονται στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό. Αντί να επιδείξουν μιμητισμό προτίμησαν να σεβασθούν την ελληνική παράδοση και να διαφημίσουν ότι αυτός ο λαός έχει τις δικές του μουσικές ρίζες που αντλούν από το μακρινό παρελθόν. Το τραγούδι είναι πράγματι σύγχρονο, διότι ανταποκρίνεται στο επίκαιρο αίτημα για αναστροφή της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποίησης και για προβολή της πολιτιστικής ταυτότητας κάθε λαού.
Τα λόγια αναφέρονται στον πόνο της προσφυγιάς και στον ξεριζωμό από την πατρίδα. Δεν κάνουν κάποια συγκεκριμένη ιστορική αναφορά και ο καθένας μπορεί να σκεφθεί διάφορα ιστορικά γεγονότα. Το θετικό είναι ότι το ελληνικό τραγούδι δεν ακολουθεί την τάση ορισμένων τραγουδιών που ακούσαμε τα τελευταία χρόνια στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό και τα οποία προπαγάνδιζαν υπέρ της woke κουλτούρας και άλλων … νεωτερισμών.
Χαίρομαι που το ελληνικό κοινό υπερψήφισε ένα παραδοσιακό τραγούδι. Υπάρχουν ακόμη ευαισθησίες, διατηρείται η αγάπη στις ρίζες μας. Το μήνυμα του κοινού απευθύνεται προς διάφορες κατευθύνσεις. Θέλουμε να διαφυλάξουμε την ταυτότητά μας και την ιστορική μνήμη μας.
Κάποιοι ενοχλήθηκαν. Η γείτων Τουρκία ανακάλυψε Ποντιακό δάκτυλο πίσω από τους στίχους χωρίς να υπάρχει κάποια σαφής αναφορά. Προφανώς η τουρκική ηγεσία όλων των κομμάτων και όλων των αποχρώσεων αισθάνεται ότι απειλείται από την ιστορική αλήθεια. Αναζητούν συγκεκριμένες ιστορικές αναφορές πίσω από το τραγούδι και απειλούν ότι θα διαμαρτυρηθούν στα αρμόδια όργανα για δήθεν πολιτικό μήνυμα στον στίχο. Θυμίζω ότι το 1976 αρνήθηκαν να μεταδώσουν το τραγούδι της Μαρίζας Κωχ «Παναγιά μου, Παναγιά μου» από τον διαγωνισμό της EUROVISION, διότι το θεώρησαν ως μήνυμα κατά της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Την ώρα του τραγουδιού στους δέκτες των Τούρκων έπεσε μαύρο!
Ασχέτως των στίχων είναι προφανές ότι η ενοχή των Τούρκων δεν τους αφήνει να δουν το παρελθόν με καθαρή ματιά. Όταν κάποια νεώτερη γενιά αποφασίσει να ζητήσει συγγνώμην από τους Έλληνες, τους Αρμενίους, τους Ασσυρίους κ.ά. για όσα συνέβησαν από το 1914 μέχρι το 1923, τότε το όφελος θα είναι διπλό. Εσωτερικά, διότι θα απελευθερωθούν από το βάρος των εγκλημάτων των Οθωμανών, των Νεοτούρκων και των Κεμαλικών. Εξωτερικά, διότι θα αποδείξουν ότι τότε πράγματι θα είναι έτοιμοι για τη βελτίωση των σχέσεών τους με τους άλλους λαούς.
Η σημερινή Γερμανία έχει αναγνωρίσει με κάθε τρόπο τα εγκλήματα του Ναζιστικού καθεστώτος και τα θυμίζει στις νεώτερες γενιές ώστε να μην επαναληφθούν. Γι΄ αυτό κατέστη δυνατή η συγγραφή κοινού βιβλίου Ιστορίας από ομάδα Γάλλων και Γερμανών ιστορικών. Αντιθέτως η Τουρκία επί 100 και περισσότερα χρόνια αρνείται πεισματικά να δει την αλήθεια κατάματα. Οφείλουμε ως Έλληνες να διδάξουμε σωστά την Ιστορία στα παιδιά μας και να επιδιώξουμε τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης!
Καλή επιτυχία στην Αστερομάτα!
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 8.2.2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου