Πηγή: Στρατηγική Κουλτούρα
Μια μέρα στις αρχές Αυγούστου, ίσως να ανοιγοκλείνατε τα μάτια σας. Σε εκείνο το κλάσμα του δευτερολέπτου, η ΕΕ μετατράπηκε σε μια ολοκληρωμένη αφρικανική δικτατορία, με τις επωμίδες του στρατηγού καρφιτσωμένες στους ώμους της αρχιστράτηγού της, της Προέδρου Ούρσουλα, της Ανώτατης Γερμανίδας Ηγεμόνα.
Στις 8 Αυγούστου, ο διαβόητος Ευρωπαϊκός Νόμος για την Ελευθερία των Μέσων Ενημέρωσης τέθηκε σε ισχύ σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Αυτός ο νόμος στοχεύει στην προστασία της ελευθερίας του Τύπου και του απορρήτου των πηγών, σύμφωνα με τους προπαγανδιστές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, θα είναι ένα εργαλείο που η ΕΕ μπορεί να χρησιμοποιήσει κατά βούληση για να καταπνίξει οποιονδήποτε δημοσιογράφο ή μέσο ενημέρωσης που τολμά να εγκαταλείψει την αφήγηση που προσφέρεται, την αντιληπτή αλήθεια για το πώς οι Βρυξέλλες βλέπουν τα γεγονότα, υπέρ της αχαλίνωτης και αμερόληπτης δημοσιογραφίας.
Και με την πρώτη ματιά, φαίνεται να έχει την πλήρη υποστήριξη των Γερμανών, οι οποίοι, όπως έχει δείξει η ιστορία, γνωρίζουν καλά πώς να καταστρέφουν την ελευθερία του Τύπου και να την αντικαθιστούν με ένα προπαγανδιστικό μοντέλο.
Για να γιορτάσουν την έναρξη ισχύος του Ευρωπαϊκού Νόμου για την Ελευθερία των Μέσων Ενημέρωσης (EMFA), η Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Sabine Verheyen (Γερμανίδα Συντηρητική) και η Πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας Nela Riehl (Γερμανίδα Πράσινη) υποστήριξαν με θάρρος την εφαρμογή του.
«Η 8η Αυγούστου 2025 σηματοδοτεί την έναρξη ισχύος του EMFA, ένα ορόσημο για την ελευθερία του Τύπου στην ΕΕ. Αλλά η πραγματική του αξία θα μετρηθεί με πράξεις, όχι με λόγια. Τώρα ξεκινά η πραγματική δουλειά: να διασφαλιστεί ότι κάθε κράτος μέλος εφαρμόζει πλήρως και πιστά τον EMFA. Η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης δεν είναι διαπραγματεύσιμη: είναι η ραχοκοκαλιά της δημοκρατίας μας», δήλωσε η Sabine. «Με τον Νόμο για την Ελευθερία των Μέσων Ενημέρωσης, η Ευρώπη έχει θέσει το σημείο αναφοράς για την προστασία της ελευθερίας του Τύπου και του δημοσιογραφικού έργου. Αυτό είναι ένα μεγάλο επίτευγμα. Αλλά έχει νόημα μόνο αν τον σεβαστούμε. Ανησυχώ για την υποβάθμιση της ελευθερίας του Τύπου σε πολλά μέρη της Ευρώπης και καλώ όλα τα κράτη μέλη να τον εφαρμόσουν με επιμέλεια», πρόσθεσε η Nela Riehl, Πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας.
Αυτό που τονίζει η Riehl είναι η ουσία του ζητήματος. Η ΕΕ είναι σχεδόν 100% υποταγμένη στο ευρωπαϊκό εγχείρημα και οι δημοσιογράφοι ακολουθούν πιστά τις οδηγίες που λαμβάνουν καθημερινά από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τον μιντιακό τους μηχανισμό. Το πρόβλημα για αυτά τα παράσιτα της ΕΕ που ελέγχουν όλα αυτά δεν βρίσκεται στις Βρυξέλλες, αλλά στα κράτη μέλη, όπου υπάρχει ένα αυξανόμενο χάσμα μεταξύ της αφήγησης των Βρυξελλών που προσφέρουν οι «ανταποκριτές» και εκείνων που εργάζονται σε εθνικό επίπεδο και είναι ολοένα και πιο κυνικοί απέναντι στο εγχείρημα. Κάτι πρέπει να γίνει.
Το να παρουσιάσει η ΕΕ αυτόν τον νέο χάρτη ως προστασία για την ελευθερία του Τύπου είναι εξίσου αξιόπιστο με το να λέει το Ισραήλ στους δημοσιογράφους ότι δεν μπορούν να εισέλθουν στη Γάζα επειδή είναι πολύ επικίνδυνο για αυτούς. Είναι γελοίο και εντελώς υποκριτικό σε επίπεδο που δεν έχουμε ξαναδεί, ούτε καν με τα σκιερά πρότυπα ψεμάτων και μισών αληθειών της ΕΕ. Ο νέος κώδικας θα θεωρείται ως εγγύηση για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης μόνο από εκείνους που δεν εξετάζουν πολύ προσεκτικά, ενώ η πραγματική σκιώδης δουλειά είναι πολύ πιο ειδεχθής και θα οδηγήσει ακόμη και στη σύλληψη δημοσιογράφων - ένα σημείο που ο Τύπος της ΕΕ στις Βρυξέλλες δεν θέλει να αναφέρει όταν αναφέρει τι πραγματικά αφορά η EMFA. Ο μικρός τύπος.
Συλλήψεις δημοσιογράφων. Αυτές οι δύο ανατριχιαστικές λέξεις από μόνες τους αρκούν για να κάνουν τους ηλικιωμένους να σκεφτούν την ολοκληρωτική καταστροφή όλων των μορφών ανεξάρτητης δημοσιογραφίας στη ναζιστική Γερμανία τη δεκαετία του 1930, την οποία μπορούμε ακόμα να δούμε σε πλήρη ισχύ σήμερα στην Ουκρανία υπό τον Πρόεδρο Ζελένσκι.
«Τα κράτη μέλη δεν θα λαμβάνουν κανένα από τα ακόλουθα μέτρα […] για την κράτηση, την επιβολή κυρώσεων, την αναχαίτιση ή την επιθεώρηση παρόχων υπηρεσιών μέσων ενημέρωσης» […] εκτός εάν «δικαιολογείται, κατά περίπτωση, από επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος».
Ο νέος νόμος περιέχει επίσης μια σειρά διατάξεων που αφορούν την φερόμενη «παραπληροφόρηση». Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δήλωσε: «Ένας ελεύθερος και ανεξάρτητος τύπος αποτελεί ουσιαστικό πυλώνα της δημοκρατίας μας».
Αλλά φυσικά, αυτοί που θα αποφασίσουν για τον ορισμό της «παραπληροφόρησης» θα είναι οι ίδιοι Ναζί που θα οικοδομήσουν ένα ευρωπαϊκό υπερκράτος, με στρατιωτικές μπότες, γελοίο εξοπλισμό και την ολοκληρωτική ιδεολογία που η Ευρώπη αγωνίστηκε τόσο σκληρά να ανατρέψει το 1945. Επιπλέον
, θα δημιουργηθούν «εθνικές λίστες» - κάποιοι μπορεί να τις αποκαλέσουν «μαύρες λίστες» - που θα απαριθμούν τους ιδιοκτήτες και τις διευθύνσεις των μέσων ενημέρωσης που, όπως ορίζονται στον νόμο, φαίνεται να παράγουν περιεχόμενο που η ΕΕ φοβάται ότι θα μπορούσε να απειλήσει την ταυτότητα και τις εξουσίες της.
Παρά τον ισχυρισμό για ενίσχυση της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι ο νόμος θα μπορούσε να περιορίσει περαιτέρω τη δημοσιογραφία με το πρόσχημα της προστασίας. Είναι ενδιαφέρον ότι η ΕΕ έχει στραφεί στις φτωχότερες χώρες της Αφρικής και έχει ακολουθήσει το παράδειγμά τους στον τρόπο αντιμετώπισης του Τύπου. Σε πολλές αφρικανικές χώρες, οι ελίτ συλλαμβάνουν δημοσιογράφους με βάση μια παράγραφο στα συντάγματα των χωρών τους που επιτρέπει στο κράτος να συλλαμβάνει δημοσιογράφους εάν παράγουν υλικό που θα μπορούσε να απειλήσει τη σταθερότητα του κράτους, ανεξάρτητα από το αν είναι αλήθεια ή όχι. Πρόκειται για το να μην μπορείς να πετάς πέτρες στον ηλικιωμένο άνδρα που μόλις που μπορεί να κάνει ποδήλατό του στο πεζοδρόμιο, φοβούμενος ότι ένα βότσαλο μπορεί να τον χτυπήσει και να τον ρίξει κάτω για πάντα. Το παιχνίδι τελείωσε. Αλλά η ορολογία είναι επίσης πολύ αποκαλυπτική. Οι φεντεραλιστές της ΕΕ, τρομοκρατημένοι ότι το ευρωπαϊκό εγχείρημα μπορεί σύντομα να εκτροχιαστεί, έχουν πετύχει μια νίκη που ονειρεύονται εδώ και χρόνια: μια νομική βάση για τη σύλληψη δημοσιογράφων που επικρίνουν το ευρωπαϊκό εγχείρημα οπουδήποτε στην ΕΕ. Η
«ελευθερία του τύπου» δεν σημαίνει το ίδιο για αυτούς τους φανατικούς όπως για τους περισσότερους ανθρώπους. Για αυτούς, αυτό σημαίνει μια άδεια να κατηχήσουν όλα τα μέσα ενημέρωσης της ΕΕ και τους υπαλλήλους τους με την προτιμώμενη ερμηνεία της ΕΕ για την δική της αναφορά στις Βρυξέλλες και την ερμηνεία της για τα γεγονότα εκτός αυτής. Η λέξη «ελευθερία» στην πραγματικότητα σημαίνει «εξουσία» για να καθυποτάξει κανείς βίαια οποιονδήποτε δημοσιογράφο που δεν ακολουθεί την επίσημη αφήγηση. Και η «μείωση της ελευθερίας του Τύπου» μπορεί να μεταφραστεί ως «περισσότεροι δημοσιογράφοι που κάνουν πραγματική, παλιομοδίτικη δημοσιογραφία, χωρίς να γράφουν τις ανοησίες μας». Αναμένονται συλλήψεις. Σύντομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου