Η αγία υποκρισία. (Γέροντος Παϊσίου)

– Γέροντα, πόσοι είναι οι αναχωρητές στο Άγιον Όρος; ;

– Δεν ξέρω· λένε ότι είναι επτά. Εδώ και μερικά χρόνια είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς τόπο ήσυχο, για να ασκητέψει. Γι’ αυτό μερικοί Πατέρες, όταν υπήρχαν ακόμη ιδιόρρυθμα μοναστήρια στο Άγιον Όρος, έβρισκαν άλλον τρόπο να ζήσουν την άσκηση. Π.χ. έλεγαν: «δεν με αναπαύει εδώ, θα πάω σε κανένα ιδιόρρυθμο να δουλέψω, για να μαζέψω χρήματα», και οι άλλοι το πίστευαν. Πήγαιναν σε ιδιόρρυθμο, δούλευαν εκεί τρείς-τέσσερις μήνες και ύστερα ζητούσαν μεγάλη αύξηση. Επειδή δεν τους την έδιναν, έλεγαν: «Δεν με συμφέρει· θα φύγω». Έπαιρναν λίγο παξιμάδι και πήγαιναν, κρύβονταν σε καμμιά σπηλιά και ασκήτευαν. Οι άλλοι είχαν την εντύπωση ότι πήγαν και δουλεύουν αλλού. Και αν ρωτούσαν στο μοναστήρι: «τί γίνεται, πέρασε εκείνος ο Πατέρας;», έλεγαν: «Ναι, πέρασε, αλλά τί ιδιότροπος που ήταν! Ήθελε να μαζέψει από ’δω χρήματα. Ζητούσε αύξηση. Καλόγερος, και να ζητάει αύξηση! Τί καλόγερος είναι αυτός;». Όποτε, ωφελείτο ο αναχωρητής και από την άσκηση που έκανε και από τις κατηγορίες των άλλων, ωφελείτο και από τους κλέφτες. Γιατί μάθαιναν οι κλέφτες ότι ο τάδε έχει χρήματα και πήγαιναν στην σπηλιά, τον ταλαιπωρούσαν, αλλά τελικά δεν έβρισκαν τίποτε.

– Γέροντα, πώς μπορώ να μιμηθώ την αρετή μιας αδελφής, όταν κρύβεται;

Ο ΚΑΤΕΥΝΑΣΜΟΣ ΑΠΕΤΥΧΕ, Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΕΤΑΙ

Φωτογραφία: ΑPImages

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα κατέρρευσε παταγωδώς η λογική του κατευνασμού, την οποία συνιστούν ορισμένοι να τηρήσουμε απέναντι στην Τουρκία. Το ελικόπτερο του Πρωθυπουργού παρενοχλήθηκε από τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη, η κυβέρνηση αλλά και η αντιπολίτευση στην Άγκυρα καταγράφουν συνεχώς διεκδικήσεις επί δεκάδων ελληνικών νησιών, η Τουρκία επισήμως διαμηνύει στην Ευρ. Ένωση ότι τα Ίμια είναι τουρκικό έδαφος. Ενώ συνεχίζεται η κράτηση των δύο στρατιωτικών μας, χωρίς να έχει ανακοινωθεί η κατηγορία εναντίον τους και η ημέρα της δίκης.

Είναι καιρός να σταματήσουμε να πιστεύουμε στη δυνατότητα κατευνασμού του τουρκικού επεκτατισμού. Δοκιμάσθηκε αρχικά η βελτίωση των σχέσεων μέσω της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Αποτέλεσμα: Η αποθράσυνση των γειτόνων. Στη συνέχεια δοκιμάσθηκε η αλλοίωση της Ιστορίας και των σχολικών βιβλίων στο όνομα μιας νεφελώδους «ελληνοτουρκικής φιλίας». Αποτέλεσμα: Η Τουρκία αποθρασύνθηκε περισσότερο. Έγινε η πρόσκληση του Ερντογάν στην Αθήνα από την παρούσα κυβέρνηση τον Δεκέμβριο του 2017 χωρίς καμία σοβαρή προετοιμασία. Αποτέλεσμα: Ο Τούρκος Πρόεδρος άρχισε να θέτει ακόμη περισσότερα ζητήματα.

Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος

Το όνομά του, από τα πλέον λαοφιλή στον ελληνικό πληθυσμό, από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς Αγίους σε όλον το χριστιανικό –και όχι μόνο– κόσμο.

Στην ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, συνολικά πενήντα έξι μορφές με το όνομα Γεώργιος κοσμούν το εορτολόγιό της, με γνωστότερο όλων τον Γεώργιο το Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρο.

Γόνος πλούσιας και αριστοκρατικής οικογένειας από την Καππαδοκία της Μ. Ασίας, ήταν αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού.

Η δράση, το μαρτύριο και η κοίμησή του τοποθετούνται τον 3ο αιώνα και στις αρχές του 4ου αιώνα, επί αυτοκρατορίας Διοκλητιανού.

Η μνήμη του τιμάται δύο φορές το χρόνο: στις 23 Απριλίου ο δια αποκεφαλισμού θάνατός του ή για τις Εκκλησίες που πηγαίνουν σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, εάν η ημέρα συμπέσει πριν την Ανάσταση, μετατίθεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου και στις 3 Νοεμβρίου η ανακομιδή των λειψάνων του.

Ο Άγιος Γεώργιος ως τροπαιοφόρος (στρατιωτικός) Άγιος και ελευθερωτής συγκεντρώνει πολλές διηγήσεις για τα κατορθώματά του, με σημαντικότερο όλων την εξόντωση του δράκου και τη σωτηρία της βασιλοπούλας.

Και σήμερα αναμένεται ΧΑΜΟΣ στον Αη Γιώργη τον Κουδουνά, από «τούρκους»…(video)

(Επανάληψη: πρώτη δημοσίευση 23 Απριλίου 2014) 

Την αγάπη και την ελπίδα τους για «κάτι καλύτερο» θα αναζητήσουν και σήμερα με μαζική παρουσία κατά χιλιάδες στην Πρίγκηπο, στον Αη Γιώργη τον Κουδουνά. Νιώθουν την ανάγκη να εκφράσουν τη θρησκευτικότητά τους με τρόπους που δεν παραπέμπουν σε καμία περίπτωση στο Ισλάμ. Μνήμες αιώνων καταχωρημένες στο DNA τους, έρχονται στο φως. Και όλοι υπομονετικά στην ουρά για πολλές ώρες, θα περιμένουν να προσκυνήσουν τον Άγιο τους…

Η Πίστη μας, η Ορθοδοξία, μπορεί να βάλλεται στην Ελλάδα, από αστείους τύπους και με πολλούς τρόπους για να ξεριζωθεί, αλλά αλλού, κάτι συμβαίνει και συμβαίνει με ανεξήγητα γρήγορους ρυθμούς… enthusiast

Δείτε ένα χαρακτηριστικό ΒΙΝΤΕΟ, για να μάθετε γιατί ονομάστηκε ο Αη Γιώργης, κουδουνάς

Υπερηφάνεια. Η ρίζα τού κακού. Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.

«Ο υπερήφανος είναι χωρισμένος από τον Θεό, γιατί η υπερηφάνεια είναι κακός αγωγός, μονωτικό, που δεν αφήνει την Χάρη τού Θεού να περάσει, και μάς απομονώνει από τον Θεό».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Υπερηφάνεια, το Γενικό Επιτελείο τών παθών

– Γέροντα, έχω ζήλεια, μνησικακία, κατακρίνω, θυμώνω...

– Η ζήλεια, η κατάκριση, ο θυμός, η μνησικακία κ.λπ., όλα από την υπερηφάνεια ξεκινούν. Η υπερηφάνεια είναι το Γενικό Επιτελείο όλων τών παθών. Αν λοιπόν χτυπήσης την υπερηφάνεια, χτυπάς όλα τα πάθη και έρχεται μέσα σου η ταπείνωση και η αγάπη. Γι αυτό, νομίζω, αρκετό είναι να ασχοληθής ή μάλλον να ανοίξης μέτωπο μάχης με την υπερηφάνεια· να στρέψης όλα τα πυρά προς το κάστρο τής υπερηφανείας, το οποίο μάς χωρίζει από τον Θεό. Βλέπεις, όταν ο εχθρός πολεμάη ένα κράτος, τις περισσότερες δυνάμεις θα τις στείλη να χτυπήσουν την πρωτεύουσα. Μία βόμβα αν ρίξη στην πρωτεύουσα και την καταστρέψη, πάει μετά, κατέστρεψε όλο το κράτος.

– Γέροντα, με ποιόν συγγενεύει ο υπερήφανος;

Ὁ γραφειοκράτης καὶ ὁ μεγαλομάρτυς

Βαρνάβας Λαμπρόπουλος (Ἀρχιμανδρίτης)

Στό ἔργο τοῦ Τολστόι «Ὁ θάνατος τοῦ Ἰβάν Ἰλίτς», ὁ πρωταγωνιστής εἶναι ἕνας μεσήλικος, ἐγωκεντρικός καί ἀλαζόνας γραφειοκράτης, ὁ ὁποῖος προσβάλλεται ἀπό θανητοφόρο ἀσθένεια. Καθώς πλησιάζει ὁ θάνατος, ὁ Ἰβάν Ἰλίτς συνειδητοποιεῖ, πώς σέ ὅλη του τήν ζωή προσπαθοῦσε νά προστατευθῆ ἀπό τήν ἰδέα τοῦ θανάτου, μέ «ἀσπίδα» τήν προσκόλλησή του στό χρῆμα, στήν ἐμφάνιση καί στήν δόξα.

Τότε κάνει μιά ἐντυπωσιακή συνομιλία μέ τόν βαθύτερο ἑαυτό του καί, ΣΑΝ ΝΑ ΞΥΠΝΑΕΙ, συνειδητοποιεῖ ὅτι «πεθαίνει τόσο ἄσχημα, ἐπειδή ἔζησε τόσο ἄσχημα!» Ὁλόκληρη ἡ ζωή του ἦταν λάθος. Προφυλάσσοντας τόν ἑαυτό του ἀπό τόν θάνατο, τελικά τόν προφύλαξε ... κι ἀπ’ τήν ζωή! Συγκρίνει τήν ζωή του μέ κάτι, πού εἶχε νιώσει πολλές φορές σέ τραῖνο, ὅπου νόμιζε ὅτι προχωροῦσε πρός τά ἐμπρός, ἐνῶ στήν πραγματικότητα κυλοῦσε πρός τά πίσω!...

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ; "Δεν πρόκειται να νικήσει ούτε ό πιο πολιτισμένος ούτε ό πιο πολυάριθμος ούτε πιο εξοπλισμένος." ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ στο μελλοντικό πόλεμο;

Δεν πρόκειται να νικήσει ούτε o πιο πολιτισμένος ούτε ο πιο πολυάριθμος ούτε πιο εξοπλισμένος. Αν κάτι είναι σαφές, στρατηγέ, από την πολεμική εμπειρία του κόσμου, είναι αυτό. Και αυτό δεν είναι σαφές μόνον από τούς Βιβλικούς πολέμους, αλλά και από τούς σύγχρονους πολέμους. Στην πραγματικότητα δεν υφίσταται διαφορά ανάμεσα στούς Βιβλικούς και «μη βιβλικούς» πολέμους. Όλοι οι πόλεμοι από την αρχή έως το τέλος της ιστορίας είναι Βιβλικοί δηλαδή τελούν πράγματι υπό τον ζώντα, το δρώντα και παντοδύναμο έλεγχο εκείνου τού Τρίτου, Αοράτου Κριτού. Και όλοι τους προέρχονται είτε από την αμαρτία τών δύο αντιμαχόμενων πλευρών ή της μιας από αυτές, και σ’ όλους αυτούς ισχύει ή Βιβλική αιτιότητα κι όλοι ολοκληρώνονται έτσι όπως αποφασίζει ή αιώνια και αλάνθαστη Δικαιοσύνη. Ή παλαιά Ινδία ήταν πιο πολιτισμένη από τις ορδές τού Άκμπάρ κι όμως υπέκυψε.

Η Άλωση του 1204 και οι συνέπειες της (Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών)

Αναφερόμενος στη Δ’ Σταυροφορία ο Η. Gregoire μιλεί για «αίσχος της Δύσεως», ο Colin Morris παρατηρεί ότι «the Latin capture of Constantinople was a disaster for Christendom», ο δε St. Ranciman, στο κλασικό έργο του για τις Σταυροφορίες, δεν διστάζει να γράψει, ότι «δεν υπήρξε ποτέ μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας από τη Δ’ Σταυροφορία». Είναι γεγονός ότι η συμπεριφορά των σταυροφόρων μετά την άλωση της Πόλης (13.4.1204) τεκμηριώνει αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Οι Φράγκοι «χριστιανοί» διέπραξαν ακατονόμαστες πράξεις αγριότητας και θηριωδίας. Φόνευαν αδιάκριτα γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Λεηλάτησαν και διήρπασαν τον πλούτο της «βασίλισσας των πόλεων του κόσμου». Στη διανομή των λαφύρων μετέσχε, κατά τη συμφωνία, και ο Πάπας Ιννοκέντιος ο Γ’ (1198-1216). Το χειρότερο:

Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό τῶν Ἀσωμάτων - Ἁγίου Γεωργίου (Ροτόντα) [Δευτέρα, 23 Ἀπριλίου 2018]

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Μὲ μεγάλη τιμὴ σᾶς προσκαλοῦμε στὴ Θεία Λειτουργία ποὺ θὰ τελεσθεῖ στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῶν Ἀσωμάτων - Ἁγίου Γεωργίου (Ροτόντα), τὴν παλαιὰ Μητρόπολη τῆς Θεσσαλονίκης, τὸν πρῶτο χριστιανικὸ αὐτοκρατορικὸ Ναὸ μετὰ τὸ τέλος τῶν διωγμῶν.

Ἃς βρεθοῦμε γιὰ λίγο μέσα στὸ μεγαλοπρεπὲς οἰκοδόμημα, μὲ τὸν θαυμάσιο χριστιανικὸ διάκοσμο, ὅπως τὰ ψηφιδωτά τῆς ζώνης τῶν μαρτύρων, ποὺ προβάλλουν μπροστά μας, μέσα σὲ μιὰ ὑπερκόσμια λιτανεία.

Ἐλᾶτε νὰ ζήσουμε μέσα στὸν ὑπέροχο αὐτὸν Ναὸ τὴ δόξα τοῦ Βυζαντίου, τὴν ἱστορία καὶ τὰ θαύματα τῆς Θεσσαλονίκης. 

Δευτέρα, 23 Ἀπριλίου 2018

Ἡ παρουσία μας στίς Ἱερές Ἀκολουθίες συμβάλλει καί διακηρύσσει τήν Ἱερότητα τοῦ Πρωτοχριστιανικοῦ, Αὐτοκρατορικοῦ, Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῆς Θεσσαλονίκης

Μέ τιμή

Ὁ Τομέας Ἐπιστημόνων

Μεγάλου Βασιλείου

ΛΟΓΟΣ Ι΄, Αγίου Μαξίμου του Γραικού

ΛΟΓΟΣ Ι΄
Προς όσους ζούν αδιόρθωτοι
μέσα στην αμαρτία, αλλά εκτελούν καθημερινώς
τους κανόνες και τις προσευχές που έχουν καθιερωθεί από
τους αγίους Πατέρες ελπίζοντας με αυτόν τον τρόπο να σωθούν.

Οι άγιοι και όσιοι Πατέρες καθιέρωσαν πολλές και διάφορες προσ­ευχές, αλλά όλες έχουν το ίδιο περιεχόμενο και τον ίδιο σκοπό. Δι’ αυτών εξομολογούμαστε στον Κύριο των πάντων τις αμαρτίες μας και παρακαλούμε με τις προσευχές να φύγουμε από τις αμαρτίες μας, να ενισχυθούμε για το μέλλον με τον φόβο του Κυρίου και να ζούμε θεάρεστα ενώπιόν Του, σύμφωνα με τις άγιες εντολές Του. Αυτοί που έφθασαν την τελειότητα και ήλθαν σε ηλικία Χριστού [1], όπως λέγει ο Απόστολος, «και ουκ έστι κτίσις αφανής ενώπιον αυτού, πάντα δε γυμνά και τετραχηλισμένα τοις οφθαλμοίς αυτού, προς ον ημίν ο λόγος» [2], παρακαλούν να έχουν την δύναμη και την φώτιση του θείου νού.

Mακάριοι άνθρωποι - φ. κόντογλου

Θα σας πάγω σήμερα σε κάποια μέρη ξεχασμένα, κοντά σ’ ένα βουνό γίγαντα, λεγόμενο Τσιμποράθο. Άλλη φορά ζούσανε σ’ αυτόν τον τόπο κάτι ανθρώποι απλοί κι αγαθόκαρδοι, πλην σήμερα έχουνε ξεκληριστεί από τους άσπρους που περάσανε στην Αμερική από την Ευρώπη· γι’ αυτό φαντάζουμαι πως οι λιγοστοί που βαστάνε ακόμα απ’ αυτουνούς τους φουκαράδες, στη φαντασία τους ο διάβολος θε να ’ναι άσπρος κι όχι μαύρος σαν τον δικό μας.

  Από τόσες που πατήσανε στον καινούργιο κόσμο οι άσπροι, όλες οι δυστυχίες πέσανε στην κεφαλή τους. Προ χρόνια, βρισκόντανε ακόμα κάτι σπίτια χτισμένα με ξεροτρόχαλο και σκεπασμένα με χορτάρια. Κοντά στο Σούπα φαίνουνται τα χαλάσματα από μια μεγάλη πολιτεία, χτισμένη στην πλαγιά ενούς βράχου, και μέσα στην πέτρα έχουνε σκάψει κάτι γαλαρίες. Σώζουνται ακόμα και κάτι τοίχοι σα να ’ναι από κάστρο. Στα μνημούρια μέσα βρίσκουνται κομμάτια από ρούχα μπαμπακερά, κανάτια, αραποσίτι, μπιζέλια, φύλλα των δέντρων, κοντάρια, κούκλες χωματένιες κι άλλες από μπαμπάκι, βραχιόλια, κάτι δαχτυλήθρες από μάλαμα που τις βάζανε στ’ αυτιά και στο στόμα των πεθαμένων.

ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΕΤΑΙ

ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΕΤΑΙ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το 2005 συνειδητοποιήσαμε γιά πρώτη φορά πώς στήν ακαδημία θεολογικών σπουδών Βόλου κάτι δέν πήγαινε καλά. Αρχίσαμε τίς παρεμβάσεις, δημιουργήσαμε αμέσως πολεμική ατμόσφαιρα, συγκρουσθήκαμε άμεσα πρόσωπο μέ πρόσωπο μέ όλους τούς πρωτεργάτες τού οικουμενισμού : τον επίσκοπο Δημητριάδος, τόν Καλαϊτζίδη, τόν Γιαγκάζογλου, τόν π.Ν.Λουδοβίκο, τόν Αγουρίδη, τόν Βασιλειάδη καί άλλους. Τήν επόμενη χρονιά αποφασίσαμε νά φανερώσουμε αυτά πού συνέβαιναν στήν ακαδημία τού Βόλου. Σήμερα τά γνωρίζουν πλέον όλοι. Ο Σταύρος Νικολαΐδης κατέγραψε ένα χρονικό τών παρεμβάσεών μας στήν Ακαδημία εναντίον τού οικουμενισμού ο οποίος είχε ήδη φανερωθεί μέ κυρίαρχο θράσος.
(Σημείωση ιστολογίου: ακολουθεί στη συνέχεια όλο το κείμενο) Περιεχόμενα: 1. Εισαγωγή, Η πρόσκληση του Οικουμενικού Πατριάρχου 2. Νεώτερα από το Δυτικό Μέτωπο, Το κείμενο της αμοιβαίας αναγνώρισης του βαπτίσματος 3. Η παραβολή του Πρεσβυτέρου 4. Χριστός και Μωάμεθ, Επανευαγγελισμός της Οικουμένης 5. Bishopoque 6. Ρώσικη θεολογία, Κάλλιστος Γουέαρ, Νικολάϊ Αφανάσιεφ 7. Μπάρτ, Φλωρόφσκι, Μπουλγκάκωφ, Το Πρόσωπο του Ενός 8. Ο “δικός” μας διαθρησκειακός “διάλογος”, Επιστολή γέροντος Παϊσίου 9. Περί διαχειριστών της τιμής και της πίστεώς μας, Ο “Πρώτος” παίρνει τον Λόγο 10. Ραβέννα - Ιστορικός συμβιβασμός 11. Από το “Ημερολόγιο” του Αλεξάνδρου Σμέμαν 12. Τί χάσαμε και τί πρέπει να βάλουμε στη θέση του 13. Περί του Αββά Παμβώ 14. Κατά Γιανναρά 15. Κατά Ράμφου 16. Κατά Ζηζιούλα 17. Μηδένα προ του τέλους μακάριζε 18. Αποχαιρετισμός στα όπλα, Επίλογος – Περί Προσώπου Γης 19. Ομοιότης και διαφορά των φιλοσοφικών συστημάτων Γιανναρά και Ράμφου 20. Μετά τη Ραβέννα

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός: Η εθνική μας άμυνα εις την «Νέαν Εποχήν»

Η εθνική μας άμυνα εις την «Νέαν Εποχήν»

Γράφει ο π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός

Στην μακρά ιστορική μας πορεία η άμυνα υπέρ Πατρίδος νοείται ως υπέρτατο καθήκον και θυσία για το Έθνος, για την υπεράσπιση της τιμής, της ανεξαρτησίας και της ιστορικής συνέχειάς του. Νοεί­ται παράλληλα ως εθνική αυτοπροστασία, με την διαφύλαξη των συνόρων της Πατρίδας υπό την διπλή έννοιά τους, την γεωγραφική και την συνειδησιακή-καρδιακή. Αυτό σημαίνει διάσωση των ορίων της εθνικής μας ύπαρξης και συνάμα δυνατότητα συνέχειας της ταυτότητάς μας με όλα τα συστατικά της, χωρίς τα οποία ούτε η διάσωση των γεωγραφικών μας συνόρων είναι δυνατή.

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης γιὰ τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὸ Βάπτισμα τῶν ἑτεροδόξων

Τέσσερα ἐκπληκτικὰ περιστατικὰ ποὺ δείχνουν τὴν ξεκάθαρη θέση τοῦ Ἁγίου ἀπένταντι στοὺς ετερόδοξους

1. «Ὅταν ἔμεινε γιὰ διανυκτέρευση στὸ Μοναστήρι ἕνας παπικός, ὁ Γέροντας τοῦ φέρθηκε μὲ ἀγάπη. Ὁ ἐπισκέπτης ἦταν καλοπροαίρετος καὶ εἶχε πολλὲς ἀπορίες. Ὁ Γέροντας τοῦ ἐξηγοῦσε μὲ καλωσύνη καὶ πραότητα. Τότε τὸ Μοναστήρι δὲν εἶχε τὴν μεγάλη τράπεζα ποῦ ἔχει τώρα, καὶ ἔτρωγαν ὅλοι μαζὶ (μοναχοί, κληρικοί, λαϊκοὶ) σὲ μιὰ μικρὴ τράπεζα (τραπεζαρία) στὸ ἰσόγειο, δίπλα στὴ βρύση. Εἶχαν προπορευθῆ ὅλοι οἱ ἄλλοι. Κάθησαν στὴν τράπεζα καὶ περίμεναν τὸν Γέροντα. Ὅταν μπῆκε ὁ Γέροντας μέσα, ὅλοι σηκώθηκαν ἀπὸ σεβασμὸ ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ γίνη ἡ συνηθισμένη προσευχὴ τῆς τραπέζης. Ὁ Γέροντας κάθησε, εἶπε καὶ στοὺς ἄλλους νὰ καθήσουν, ἔκανε τὸ σταυρό του καὶ ἄρχισε νὰ τρώη. Ὁ παπικὸς ἦταν πιστός. Παίρνει τὸ λόγο καὶ λέει στὸ Γέροντα: ”Γέροντα, δὲν θὰ κάνωμε προσευχή;”. Καὶ ὁ Γέροντας ἤρεμά του ἁπαντά: ”Καλύτερα νὰ κάνωμε σιωπή”. Καὶ συνέχισε τὸ φαγητό του. Ἂς κατανοήσουν τὸ πνεῦμα τοῦ ἁγίου Γέροντος ὅσοι ἐπιμένουν στὶς συμπροσευχὲς μὲ ἑτεροδόξους».

π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος : Ὁ μέγας οἰκουμενιστής Οἰκουμενικός Πατριάρχης κυρός Ἀθηναγόρας

Ἐν Πειραιεῖ 19-4-2018  

Ο ΜΕΓΑΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΥΡΟΣ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ

    Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος                          

Αὐτές τίς ἡμέρες, 19 καί 20 Ἀπριλίου 2018, διεξάγεται στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. διεθνές οἰκουμενιστικό συνέδριο μέ θέμα : «Ἀθηναγόρας καί Οἰκουμένη : 70 Χρόνια ἀπό τήν ἐκλογή τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα στόν Οἰκουμενικό Θρόνο καί ἀπό τήν ἴδρυση τοῦ Π.Σ.Ε.»[1]. Σ’ αὐτό συμμετέχουν γνωστοί βετεράνοι καί νέοι οἰκουμενιστές κληρικοί καί λαϊκοί, ὅπως ὁ Σεβ. Μητρ. Ἀμορίου κ. Νικηφόρος, ὁ π. Γεώργιος Τσέτσης, ὁ Ἀριστείδης Πανώτης, ὁ Σεβ. Μητρ. Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος, ὁ κ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, ὁ Σεβ. Μητρ. Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, ὁ κ. Γρηγόριος Λαρεντζάκης, ὁ κ. Γεώργιος Λαιμόπουλος, ὁ Σεβ. Μητρ. Νέας Κρήνης καί Καλαμαριᾶς κ. Ἰουστῖνος, ἡ κ. Βασιλική Σταθοκώστα, ὁ κ. Στυλιανός Τσομπανίδης, ὁ κ. Διονύσιος Βαλαής, ὁ κ. Κωνσταντίνος Χρήστου, ὁ Σεβ. Μητρ. Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας, ὁ κ. Γεώργιος-Σπυρίδων Μάμαλος, ὁ κ. Βασίλειος Κουκουσᾶς καί ὁ κ. Παῦλος Σεραφείμ.

Ἐπειδή θεωροῦμε ὅτι στό ἀνωτέρω οἰκουμενιστικό συνέδριο θά κυριαρχήσει ἡ παραπληροφόρηση, ἡ στρέβλωση τῆς ἀληθείας, ἡ ἀπήχηση διαχριστιανικῶν οἰκουμενιστικῶν θέσεων, σά νά ἔχει λησμονηθεῖ καί ἀπαληφθεί ἡ πραγματική ἱστορία, σά νά ἔχει γίνει ἱστορική κάθαρση καί γενοκτονία τῆς μνήμης, μέ ἀποτέλεσμα νά δίδεται μιά μεροληπτική εἰκόνα τῶν πραγμάτων καί τῶν γεγονότων περί κυροῦ Ἀθηναγόρα, γιά τόν λόγο αὐτόν προβαίνουμε στήν ἐπανέκδοση καί ἐπαναδημοσίευση παλαιοτέρου κειμένου μας μέ ὁμώνυμο τίτλο, μέ μοναδικό σκοπό τήν φανέρωση καί ἀποκάλυψη τῆς πλήρους ἀληθείας.

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της Δ.Ι.Σ. για το μήνα Απρίλιο (19/4/2018).

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της Δ.Ι.Σ. για το μήνα Απρίλιο (19/4/2018).

Συνήλθε από την Τρίτη 17 έως και σήμερα Πέμπτη, 19 Απριλίου, η Διαρκής Ιερά Συνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος της 161ης Συνοδικής Περιόδου, για τον μήνα Απρίλιο, υπό την προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος δεσμεύεται και εμμένει στην απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος της 27ης Ιουνίου 2017 περί της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών, κατά την οποία, όπως ανακοινώθηκε και διά του σχετικού Δελτίου Τύπου: «Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας, αφού ενημερώθηκε περί των αποτελεσμάτων του διαλόγου μεταξύ της Τριμελούς εξ Αρχιερέων Επιτροπής και της Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας, αποφάσισε την συνέχιση του διαλόγου υπό της ιδίας Επιτροπής διά την παρακολούθηση του υλικού των νέων βιβλίων πριν αυτά τυπωθούν» και αποφάσισε να πραγματοποιηθεί συνάντηση της Τριμελούς εξ Αρχιερέων Επιτροπής με τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Κωνσταντίνο Γαβρόγλου.

Τo μάθημα των Θρησκευτικών και η Εκκλησία

Τo μάθημα των Θρησκευτικών και η Εκκλησία

Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Μετά την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ για το μάθημα των Θρησκευτικών, γίνεται πάλι συζήτηση, η οποία βέβαια δεν είχε κλείσει από πλευράς Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και από πλευράς πολλών θεολόγων, που διδάσκουν το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία. Το θέμα αυτό είναι πολύπλευρο. Στην παρούσα φάση τρία σημεία είναι ενδιαφέροντα.

Το πρώτο σημείο, ότι, όπως έχω τονίσει επανειλημμένως, υπάρχουν δυο προγράμματα διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών.

Το πρώτο, το λεγόμενο Αναλυτικό Πρόγραμμα, ίσχυε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2016 και στηριζόταν στην αναλυτική μέθοδο από πλευράς μεθοδολογικής, ιστορικής και γνωσιολογικής. Το πρόγραμμα αυτό δεν ήταν κατηχητικό και ομολογιακό, όπως δυστυχώς λεγόταν, αλλά γνωσιολογικό, πολιτιστικό και θρησκειολογικό. Το δεύτερο πρόγραμμα ισχύει από τον Σεπτέμβριο του 2016 και μετά, ονομάζεται Πρόγραμμα Σπουδών και στην πραγματικότητα καταργεί την αναλυτική μέθοδο, εισάγει την θεματική και κάνει το μάθημα περισσότερο πολυθρησκειακό και συγκρητιστικό.

Ενημέρωση από το Υπουργείο Παιδείας για τη συνάντηση με εκπροσώπους της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

Συνάντηση Γαβρόγλου με εκπροσώπους της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

Κατόπιν αιτήματος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ.Κ.Γαβρόγλου δέχθηκε σήμερα, 18/4/2017, Επιτροπή εξ Αρχιερέων αποτελούμενη από τον Μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ.κ.Εφραίμ και τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ.κ.Χρυσόστομο.

Η Επιτροπή εξ Αρχιερέων παρέδωσε στον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων επιστολές της Ιεράς Συνόδου για θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου.

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Δύο γεγονότα των τελευταίων ημερών φέρνουν στο προσκήνιο τη διαχρονική επικαιρότητα της Ελληνορθόδοξης Παιδείας. Το πρώτο γεγονός είναι η απόφαση 660/2018 του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία χαρακτηρίζεται ως αντίθετο προς το Σύνταγμα και προς τις Διεθνείς Συμβάσεις για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα το περιεχόμενο του Νέου Προγράμματος Σπουδών για τα Θρησκευτικά. Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας μας κρίνει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να καλλιεργεί τη θρησκευτική συνείδηση των Ελληνοπαίδων με βάση τη διδασκαλία και την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Υπογραμμίζει ότι μπορεί να γίνεται μία πολύ σύντομη αναφορά και σε άλλα θρησκεύματα, αλλά σε ξεχωριστά κεφάλαια και όχι με τη λογική του «θρησκευτικού γραμματισμού» που προκαλεί σύγχυση στα παιδιά.

Ενδιαφέρουσα ομολογιακή πατερική γραμμή του Γέροντος Παϊσίου

Ενδιαφέρουσα ομολογιακή πατερική γραμμή του Γέροντος Παϊσίου

***

Εν Αγίω Όρει τη 23η Ιανουαρίου 1969 Σεβαστέ πάτερ Χαράλαμπε.

Επειδή βλέπω τον μεγάλον σάλον που γίνεται εις την Εκκλησίαν μας, εξ αιτίας των διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων και των επαφών του Πατριάρχου μετά του Πάπα, επόνεσα και εγώ σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω και ένα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός μονα­χός), δια να χρησιμοποιηθή και αυτό, έστω και για μια βελονιά, δια το πολυκομματιασμένο φόρεμα της Μητέ­ρας μας. Πιστεύω ότι θα κάμετε αγάπην και θα το χρησι­μοποιήσετε δια μέσου του θρησκευτικού σας φύλλου. Σας ευχαριστώ.