Αποεθνικοποίηση και μεταποδόσφαιρο

Με αφορμή το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Ρωσία…

του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου 

Το πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο μάλλον δεν θα μείνει στην ιστορία ως ένα από τα πιο θεαματικά ποδοσφαιρικά γεγονότα. Άχρωμο, άοσμο και ελαφρύ ποδοσφαιρικά ήταν, παρά την προσπάθεια των διαφημιστών να τονιστούν τα πλάνα των καλλίγραμμων γυναικών, η πληθωρική πρόεδρος της Κροατίας και ο Μακρόν, και το γεγονός των απρόβλεπτων αποτελεσμάτων.

Δύο σημεία θα άξιζαν παραπάνω σκέψη: Η διαφαινόμενη «αποεθνικοποίηση» των περισσότερων εθνικών ομάδων και η χρήση της τεχνολογίας ως βοήθεια στις αμφισβητούμενες φάσεις.

Ι.Μητρόπολη Πειραιώς: «Υπάρχει συσχέτιση αρχαιοελληνικής θρησκείας και αρχαιοελληνικού πολιτισμού;»

Η Μητρόπολη Πειραιώς με αφορμή την ετήσια συνάντηση δωδεκαθεϊστών στην Πιερία, αναφέρεται στη σχέση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και της θρησκείας.

Το ανακοινωθέν που εκδόθηκε αναφέρει:

Έχει την παραμικρή σχέση η αρχαιοελληνική φιλοσοφική και επιστημονική σκέψη με την επίσης αρχαιοελληνική πολυποίκιλη θρησκευτική παράδοση; Ασφαλώς όχι! Δεν το λέμε εμείς αλλά η ίδια η ιστορία, όπως θα δούμε, εν συντομία, στη συνέχεια της ανακοίνωσής μας. Μόνο που δεν συμμερίζονται τα διδάγματα της ιστορίας και την κοινή λογική, κάποιοι σύγχρονοι «σούπερ-έλληνες», οι οποίοι, προσβλέποντες στην «σωτηρία», η οποία, κατ’ αυτούς, θα έλθει από την αρχαία Ελλάδα, την αποθεώνουν. Πιστεύουν πως η λύτρωση της Ελλάδος και η αναγέννησή της «περνά» μέσα από την επιστροφή στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και γενικά την αρχαιοελληνική παράδοση. Μόνο που ως «αρχαιοελληνικό πολιτισμό» θεωρούν συλλήβδην άκριτα ολόκληρη την αρχαιοελληνική παράδοση, μαζί με όλα τα πολλά θετικά και τα αρνητικά της στοιχεία!

Το μεγαλείο και οι ευθύνες της χριστιανικής ζωής

Το μεγαλείο και οι ευθύνες της χριστιανικής ζωής († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

Σὲ μία ἀπὸ τὶς ἐπιστολὲς του (2 Κορ. 12.9) ὁ Ἀπ. Παῦλος μᾶς λέει ὅτι ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ τελειώνεται καὶ ἀποκαλύπτεται στὴν ἀσθένεια. Πάντοτε νομίζουμε ὅτι τὰ λόγια αὐτὰ ἀφοροῦν τὸν καθένα μας ὡς ἄτομο, τὸ κάθε πρόσωπο στὸ ὁποῖο ἀποκαλύπτεται ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ παρὰ τὸ εὔθραυστο, παρὰ τὴν ἁμαρτία διότι ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι ὑπάρχουν στιγμὲς κατὰ τὶς ὁποῖες ὁ λόγος μας εἶναι λόγος ἀληθινὸς καὶ οἱ ἐνέργειές μας ἔργα τῆς ἀλήθειας, ὅτι λέμε καὶ κάνουμε πράγματα πολὺ ἀνώτερα ἀπ’ αὐτὸ ποὺ εἴμαστε καὶ ἀπ’ αὐτὸ τὸ ὁποῖο εἴμαστε ἄξιοι νὰ διακηρύξουμε. Κατὰ περίεργο ὅμως τρόπο αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ ὁλόκληρη τὴν Ἐκκλησία: μὲ τρόπο παράδοξο ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα σῶμα ἀνθρώπων ἄρρωστο καὶ ὅμως ἱκανὸ νὰ γιατρέψει.

Για το ότι πρέπει να μεμφόμαστε τον εαυτό μας (Αββάς Δωρόθεος)

Για το ότι πρέπει να μεμφόμαστε τον εαυτό μας (Αββάς Δωρόθεος)

Ζ΄ Διδασκαλία

Ἄς ἐρευνήσουμε, ἀδελφοί μου, νά βροῦμε ποιός εἶναι ὁ λόγος πού μερικές φορές ἀκούει κανείς ἕνα προσβλητικό λόγο καί τόν ξεπερνάει χωρίς νά ταραχθεῖ, σάν νά μήν ἄκουσε σχεδόν τίποτα, ἐνῶ ἄλλοτε μέ τόν ἴδιο λόγο, ἀμέσως ταράζεται. Ποιά εἶναι ἡ αἰτία μιᾶς τέτοιας διαφορᾶς; Ἐγώ βλέπω ὅτι ἔχει μέν πολλές αἰτίες, μιά ὅμως εἶναι ἡ μητέρα, θά λέγαμε, πού γεννάει ὅλες τίς ἄλλες. Καί ἐξηγῶ πῶς ἀκριβῶς. Πρῶτα – πρῶτα συμβαίνει πολλές φορές νά προσεύχεται κανείς λέγοντας τήν εὐχή ἤ νά κάνει νοερή πνευματική μελέτη καί βρίσκεται, θά λέγαμε, σέ εἰρηνική ψυχική κατάσταση καί σηκώνει τόν ἀδελφό καί ξεπερνάει τά λόγια του χωρίς ταραχή. Ἄλλοτε δέ συμβαίνει νά ἔχει κανείς συναισθηματική προσκόλληση σέ κάποιον ἄλλο καί γι᾿ αὐτό σηκώνει ὅλες τίς δυσκολίες πού τοῦ προξενεῖ χωρίς νά θλίβεται.

Σιατίστης Παύλος: ''Υπάρχουν επιτέλους όρια''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου | Romfea.gr

Ἐδῶ καί καιρό κάνω ὑπομονή παρόλο πού νιώθω πικρία καί θλίψη. Ἐδῶ καί καιρό προσπαθῶ νά μήν γράψω αὐτό τό κείμενο.

Ὅμως ὅλα ἔχουν τά ὅρια τους καί ἐκεῖνοι πού ξαφνικά ἀνακάλυψαν ὅτι πίσω ἀπό τίς διαμαρτυρίες καί τά συλλαλητήρια γιά τήν Μακεδονία κρύβονται οἱ Ρῶσσοι, οἱ ὁποῖοι χρηματοδότησαν ἀκόμη καί Μητροπολῖτες γιά νά ὑποκινήσουν συλλαλητήρια ξεπέρασαν κάθε ὅριο. Βέβαια ὁ Μητροπολίτης καί ὁ Δήμαρχος τῆς Ἀλεξανδρούπολης ἔδωσαν τήν πρώτη ξεκάθαρη ἀπάντηση.

Να σκεφτόμαστε την ώρα του θανάτου (Άγιος Λουκάς Κριμαίας)

Να σκεφτόμαστε την ώρα του θανάτου (Άγιος Λουκάς Κριμαίας)

Πριν γίνει ο προφήτης Δαβίδ βασιλιάς του Ισραήλ υπηρετούσε τον βασιλιά Σαούλ. Ο Σαούλ, επειδή γνώριζε ότι ο Δαβίδ θα πάρει τον θρόνο, τον καταδίωκε, προσπαθώντας να τον θανατώσει. Μια φορά όταν η ζωή του κινδύνευε, ο προφήτης Δαβίδ είπε σ’ αυτούς που ήταν τότε μαζί του: «Ένα βήμα με χωρίζει από τον θάνατο» (Α’ Βασ. 20:3).

Θυμήθηκα τώρα αυτά τα λόγια γιατί πριν μία εβδομάδα έπρεπε να τα πω και εγώ. Ένα μόνο βήμα με χώριζε από τον θάνατο. Για ένα διάστημα ήμουν σχεδόν πεθαμένος, σχεδόν καθόλου δεν είχα σφυγμό και η καρδιά μου παρά λίγο να σταματήσει να χτυπά. Αλλά ο Κύριος με σπλαχνίστηκε. Και τώρα ακόμα είμαι αδύναμος και μόνο καθισμένος μπορώ να μιλάω με σας.

Όταν δεν θα είμαι πια εδώ: Περί της καύσεως των νεκρών (Michel-Marie Zanotti-Sorkine)

Όταν δεν θα είμαι πια εδώ: Περί της καύσεως των νεκρών (Michel-Marie Zanotti-Sorkine)

Όσο για την ταφή μου, αν ακουστούν φωνές, κυρίως της πεθεράς μου και των αγαπητών κουνιάδων μου, που θα προτείνουν καύση, σε παρακαλώ να τις ξαποστείλεις… για καύση. Ποτέ δε θα ξεχάσω εκείνη τη γυναίκα που συνόδευσα στο κρεματόριο του Περ Λασαίζ για να αποτεφρωθεί ο εικοσιεξάχρονος γιος της. Την ώρα που η σορός αναλωνόταν από τις φλόγες, εκείνη, στο σαλόνι όπου φρόνιμα περιμέναμε να μας επιστραφεί η στάχτη του, πολλές φορές χτύπησε βίαια το κεφάλι στον τοίχο φωνάζοντας και κλαίγοντας: «Το παιδί μου τώρα καίγεται!». Αυτή η σκηνή μαρτυρεί το ανεπαρκές αυτής της λύσης. Ασφαλώς, αν ήμαστε στην Ινδία, όπου η σορός φθάνει κοντά στο Γάγγη, φερόμενη από τους οικείους σε ένα φορείο από μπαμπού και στις καρδιές επικρατεί η βεβαιότητα ότι διά της πυρακτωμένης οδού απελευθερώνεται η ψυχή, εκεί σώζεται η ανθρωπιά και η πίστη, αλλά η βιομηχανική φωτιά, το μίξερ που κονιορτοποιεί το σκελετό, το μηδέν που κρύβεται κάποτε -για να μην πω συχνά- πίσω από αυτή την αποδόμηση του σώματος, προσφέρει στην όψη του θανάτου ένα ύφος απελπιστικό.

Για το φόβο της μελλούσης κολάσεως και ότι πρέπει εκείνος που θέλει να σωθεί ποτέ να μην αμελεί τη σωτηρία του (Αββάς Δωρόθεος)

Για το φόβο της μελλούσης κολάσεως και ότι πρέπει εκείνος που θέλει να σωθεί ποτέ να μην αμελεί τη σωτηρία του (Αββάς Δωρόθεος)

ΙΒ΄ Διδασκαλία

Ὅταν ἤμουν ἄρρωστος μέ πόνους στά πόδια μου, μερικοί ἀδελφοί, πού ἦρθαν νά μέ ἐπισκεφθοῦν μέ ρωτοῦσαν νά τούς πῶ τήν αἰτία, τῆς ἀρρώστιας, θέλοντας νά πετύχουν δυό πράγματα. Ἀπό τή μιά, νά μέ παρηγορήσουν καί νά μέ κάνουν νά ξεχάσω λίγο τόν πόνο μου καί ἀπό τήν ἄλλη, νά μοῦ δώσουν ἀφορμή νά τούς πῶ κάτι ὠφέλιμο. Ἀλλά ἐπειδή δέν μ᾿ ἄφηνε τότε ὁ πόνος νά σᾶς πῶ ἐκεῖνο πού ἤθελα, καλό εἶναι νά ἀκούσετε τώρα μερικά πράγματα πάνω σ᾿ αὐτό. Γιατί εἶναι εὐχάριστο νά διηγεῖται κανείς τή θλίψη, ὅταν αὐτή ἔχει πιά ξεπεραστεῖ. Καί στή θάλασσα, ὅταν ξεσηκώνεται φουρτούνα, πάντοτε στενοχωροῦνται ὅλοι οἱ ταξιδιῶτες. Μετά ὅμως, ἀφοῦ καταλαγιάσει ἡ θάλασσα, χαίρονται καί εὐχαριστοῦνται νά διηγοῦνται μεταξύ τους τά γεγονότα. Εἶναι ὠφέλιμο, ἀδελφοί μου, ὅπως πάντα σᾶς λέω, καθετί νά τό ἀναφέρουμε στό Θεό καί νά λέμε ὅτι τίποτα δέν γίνεται χωρίς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά, ἔστω καί ἄν ἀκόμα ὑπάρχει κάποια ἐξωτερική αἰτία, νά λέμε: «Γνώριζε ὁ Θεός ὅτι ἔτσι εἶναι καλό καί συμφέρον καί ἔτσι ἔκανε».

Ξεπουλάνε Β. Ήπειρο, 12 μίλια, ΑΟΖ, Τσάμηδες με την Αλβανία

Γράφει ο Γιώργος Παπαδόπουλος-Τετράδης.

Αναδημοσίευση από το liberal.gr

Με τις ελληνορωσικές σχέσεις να μπαίνουν σε περίοδο ψύχρανσης και με τις ΗΠΑ και τη Γερμανία να έχουν συμφέροντα στα Βαλκάνια που είναι σε σύγκρουση με τα ελληνικά (Τουρκία, Σκόπια, Αλβανία) η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται και είναι κοντά σε συμφωνία με τα Τίρανα, με τέτοιο τόπο που φαίνεται να παραχωρεί μεγάλα κυριαρχικά και εθνικά συμφέροντα σε τρία μείζονα θέματα.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν διαψευστεί, η κυβέρνηση- δηλαδή ο υπουργός κ Κοτζιάς- δείχνουν εξαιρετικά υποχωρητικοί στο θέμα της ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου, στο θέμα της αποζημίωσης των Τσάμηδων της Ηπείρου και στο θέμα της ΑΟΖ και της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.

Ὁ Ὅσιος Παΐσιος γιὰ τὴν χήρα ποὺ φιλοξένησε τὸν Προφήτη Ἠλία

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Πάθη καὶ Ἀρετὲς», Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Ε΄,

ἔκδοσις Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης

Εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ εἶναι καθῆκον μας νὰ κάνουμε τὸ καλό, γιατί ὁ Θεὸς εἶναι ὅλος ἀγάπη. Εἶδες ἡ χήρα πού φιλοξένησε τὸν προφήτη Ἠλία; Εἰδωλολάτρης ἦταν, ἀλλὰ τί ἀγάπη εἶχε μέσα της! Ὅταν ὁ Προφήτης πῆγε καὶ τῆς ζήτησε ψωμί, τοῦ εἶπε: «Ἔχουμε λίγο λάδι καὶ ἀλεύρι· αὐτὸ θὰ φάω μὲ τὰ παιδιά μου καὶ μετὰ θὰ πεθάνουμε». Δὲν τοῦ εἶπε: «Δὲν ἔχουμε νὰ σοῦ δώσουμε». Καὶ ὅταν ὁ Προφήτης, γιὰ νὰ δοκιμάσει τὴν προαίρεσή της, τῆς εἶπε νὰ φτιάξη ψωμὶ πρῶτα γιὰ ἐκεῖνον καὶ μετὰ γιὰ τὰ παιδιά της, ἡ καημένη ἀμέσως τοῦ ἒφτιαξε.

Ἂν δὲν εἶχε μέσα της ἀγάπη, θὰ ἔβαζε λογισμούς. «Δὲν φτάνει ποὺ τοῦ λέω ὅτι ἔχουμε λίγο, θὰ ἔλεγε, ζητάει νὰ φτιάξω πρῶτα γιὰ ἐκεῖνον!».

Φάνηκε ἡ προαίρεσή της, γιὰ νὰ ἔχουμε ἐμεῖς παραδείγματα. Ἀλλὰ ἐμεῖς διαβάζουμε ... Ἁγία Γραφή, διαβάζουμε τόσα καὶ τόσα, καὶ τί κάνουμε;

Φώτης Κόντογλου - Ὁ Πύρινος Ἅγιος. Ἠλίας ὁ Θεσβίτης

Φώτης Κόντογλου - Ὁ Πύρινος Ἅγιος. Ἠλίας ὁ Θεσβίτης

(ἀπὸ τὸ Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996)

Προχθὲς τὴν Παρασκευὴ ἤτανε ἡ μνήμη τοῦ προφήτη Ἠλία. Αὐτὸς ὁ ἅγιος ξεχωρίζει ἀνάμεσα στοὺς ἄλλους, καὶ μὲ ὅλο ποὺ ἤτανε ἄνθρωπος, φαίνεται σὰν κάποιο ὑπερφυσικὸ καὶ μυστηριῶδες πλάσμα, ποὺ ἔρχεται καὶ ξανάρχεται στὸν κόσμο. Οἱ Ἰουδαῖοι περιμένανε νὰ ξανἄρθει στὸν κόσμο, γιὰ τοῦτο θαρρούσανε πὼς ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἤτανε ὁ Ἠλίας. Καὶ τότε ποὺ ρώτησε ὁ Χριστὸς τοὺς μαθητὲς τοῦ «Ποιός, λένε, πὼς εἶμαι, οἱ ἄνθρωποι;», τοῦ ἀπαντήσανε πὼς λέγανε πὼς ἤτανε ὁ Ἠλίας ἢ κάποιος ἄλλος ἀπὸ τοὺς προφῆτες. Ὁ προφήτης Μαλαχίας, ποὺ ἔζησε πολὺ ὑστερώτερα ἀπὸ τὸν Ἠλία, λέγει: «Τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ. Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστελῶ ὑμῖν Ἠλίαν τὸν Θεσβίτην, πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ», καὶ πολλοὶ τὸ ἐξηγήσανε πὼς ὁ Ἠλίας θἄρθη πάλι στὸν κόσμο πρὶν ἀπὸ τὴ Δευτέρα Παρουσία καὶ θὰ μαρτυρήσει. Σὲ ὅλα μοιάζει μ᾿ αὐτὸν ὁ Πρόδρομος, γι᾿ αὐτὸ οἱ ἀπόστολοι κ᾿ οἱ ἄλλοι Ἑβραῖοι ὑποπτευόντανε μήπως ἤτανε ὁ Ἠλίας ξαναγεννημένος.

Η τραγωδία στην Κύπρο το 1974 δεν έγινε μάθημα, όπως έδειξε η συμφωνία για το όνομα των Σκοπίων

Ο «ΑΤΤΙΛΑΣ» ΚΑΙ Η ΝΕΑ «ΠΛΗΓΗ» ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΟΣ

Η τραγωδία στην Κύπρο το 1974 δεν έγινε μάθημα, όπως έδειξε η συμφωνία για το όνομα των Σκοπίων

Από τον Δημήτρη Γαρούφα*

Στις 20/7/2018 συμπληρώνονται 44 χρόνια από την ημέρα που τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Κύπρο, καταλαμβάνοντας μικρή έκταση στην αρχή αλλά πολύ μεγαλύτερη τον Αύγουστο του 1974, με τον «Ατίλλα 2», την οποία κατέχουν ακόμα.

Πριν από χρόνια άρχισαν να δημοσιοποιούνται στοιχεία από αρχεία αλλά και απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες του τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χ. Κίσινγκερ, από όπου, με διασταύρωση στοιχείων και σε συνδυασμό με γεγονότα αλλά και μαρτυρίες άλλων πρωταγωνιστών των γεγονότων, εικάζεται ότι μάλλον ήταν γνώστης σχεδίου που πρόβλεπε πραξικόπημα ανατροπής του Μακαρίου από τον «αόρατο» δικτάτορα της Ελλάδας Δ. Ιωαννίδη -τον οποίο κάποιοι (ποιοι άραγε;) είχαν διαβεβαιώσει ότι θα πετύχαινε έτσι ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα-, στη συνέχεια εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, κατάληψη από αυτούς της βόρειας Κύπρου και διχοτόμηση του νησιού, ενώ για να μην πληγωθεί το φιλότιμο των Ελλήνων θα επακολουθούσε αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα ως αντίδοτο για να απαλυνθούν τα αισθήματα ταπείνωσης των Ελλήνων.

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ (ΕΗΜ): «εἶτα οἱ Σκοῦποι, κοινῶς Σκόπια, Πόλις μεγάλη και εύρύχωρος, κατὰ τὸ Σύνορον της Μακεδονίας, […] ἀπέχει 80 μίλια της Σόφιας πρὸς Δυσμάς».

Σε μια χρονική περίοδο του συλλογικού μας βίου, κατά την οποία τα σχόλια για την υπογραφή της «Συμφωνίας των Πρεσπών» και την αναγνώριση του ονόματος της «Βόρειας Μακεδονίας» για το όμορο κράτος των Σκοπίων φαίνεται να βρίσκονται σε αντίθεση με την εκπεφρασμένη βούληση του ελληνικού λαού, η Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών διατυπώνει την έντονη ανησυχία της για τα δρώμενα.

Επειδή τόσο ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται στο δημόσιο πεδίο το πρόβλημα της ονοματοδοσίας των Σκοπίων, όσο και η λύση που επιλέχθηκε και συνεπικουρείται από πολιτευόμενους, «αναλυτές» και δημοσιογράφους δημιουργεί, τουλάχιστον, αμηχανία, θεωρούμε χρέος μας να αναδείξουμε ορισμένα τεκμήρια, τα οποία, ίσως, συμβάλλουν στη νηφάλια προσέγγιση ενός μείζονος για την σύγχρονη Ιστορία μας ζητήματος. Ενός ζητήματος το οποίο, ενώ δημιουργήθηκε τεχνητά για προφανείς ιδεολογικούς, γεωπολιτικούς και στρατηγικούς σκοπούς, έχει και θα έχει πολυεπίπεδες επιπτώσεις για τον Ελληνισμό και ιδιαίτερα για τον Ελληνισμό της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θράκης.

Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΙΛΙΝΤΕΝ ΚΑΙ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η εξέγερση του Ίλιντεν εισέβαλε ξαφνικά στο λεξιλόγιό μας λόγω των διαβουλεύσεων με τα Σκόπια. Καλόν είναι να θυμηθούμε τι ακριβώς έγινε και τι δεν έγινε στις 20 Ιουλίου 1903. Τα γεγονότα αυτά επηρεάζουν και σήμερα τις σχέσεις μας με τους γειτονικούς Βαλκανικούς λαούς και θεωρούνται ως το προοίμιο για την κατασκευή τεχνητού « Μακεδονικού έθνους».

Τι εννοούμε ως εξέγερση του Ίλιντεν; Στις 20 Ιουλίου 1903, ενώ η Μακεδονία βρισκόταν υπό οθωμανικό τουρκικό ζυγό, η Βουλγαρική εθνικιστική οργάνωση ΒΜΡΟ (στα ελληνικά ΕΜΕΟ= Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση) και η Βουλγαρική Σχισματική εκκλησιαστική Εξαρχία υποκίνησαν μία ένοπλη εξέγερση Χριστιανικών πληθυσμών. Το φανερό σύνθημα ήταν «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες», αλλά το υποκρυπτόμενο αίτημα ήταν «Η Μακεδονία στους Βουλγάρους». Οι Κομιταζήδες, δηλαδή ένοπλες ομάδες της ΒΜΡΟ, έσπασαν τηλεγραφικούς στύλους, ξήλωσαν σιδηροδρομικές γραμμές και επιτέθηκαν στη τουρκική φρουρά του Κρουσόβου. Για λίγες ημέρες η κωμόπολη του Κρουσόβου, με πληθυσμό τότε 10.000 Ελλήνων Βλαχοφώνων και 400 Βουλγάρων, διοικήθηκε από μία αυτοσχέδια κυβέρνηση. Οι Τούρκοι στρατιώτες, τακτικοί και άτακτοι, επέβαλαν σκληρά αντίποινα σε τρεις ελληνοβλαχικές κωμοπόλεις, Το Κρούσοβο, την Κλεισούρα και το Νυμφαίο, τις οποίες έκαψαν.

Τάδε λέγει Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης προς τον εκπεσόντα και εμπερίστατο Λαό μας

Τάδε λέγει Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης

προς τον εκπεσόντα και εμπερίστατο Λαό μας

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ, ιατρός

Στο νησάκι της λίμνης των Ιωαννίνων είναι χτισμένο ένα ιστορικό μοναστήρι, γνωστό με το όνομα Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου των Φιλανθρωπηνών. Το μοναστήρι αυτό ιδρύθηκε από την Πολίτικη οικογένεια των Φιλανθρωπηνών, η οποία κατέφυγε στα Γιάννενα στα 1204, ύστερα από την ολοσχερή καταστροφή και λεηλασία της Πόλης από τα τότε συμμαχικά στρατεύματα της Δύσης, τους λεγόμενους σταυροφόρους.  

Στον εξωνάρθηκα του κεντρικού ναού αυτής της μονής, διακρίνονται ιστορούμενοι (ζωγραφισμένοι σε τοίχο εσωτερικό) επτά φιλόσοφοι της Ελληνικής Αρχαιότητας. Ο Πλάτων, ο Απολλώνιος ο Τυανεύς, ο Σόλων, ο Πλούταρχος, ο Θουκυδίδης, ο Αριστοτέλης και ο Χείλων ο Λακεδαιμόνιος.(1)

Όταν η πολιτική εξουσία εργαλειοποιεί την Εκκλησία

Όταν η πολιτική εξουσία εργαλειοποιεί την Εκκλησία 

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου 

Τις τελευταίες ημέρες είμαστε μάρτυρες μιας έντασης στην γεωπολιτική διαμάχη περί την Βαλκανική και την Ουκρανία μεταξύ Ρωσίας και της, υπό τις ΗΠΑ, Δύσης. Στη διαμάχη αυτή επιχειρείται και εν πολλοίς επιτυγχάνεται η εκ μέρους της πολιτικής εξουσίας εργαλειοποίηση επί μέρους Ορθοδόξων Εκκλησιών. Απόρροια της είναι η χειραγώγηση τους σε πολιτικές σκοπιμότητες. 

Πιο συγκεκριμένα η Σκοπιανή πολιτική ηγεσία έχει εργαλειοποιήσει τη σχισματική ηγεσία της εκεί Ορθόδοξης Εκκλησίας και η αντίστοιχη ηγεσία της Ουκρανίας την ηγεσία των Ορθοδόξων σχισματικών της χώρας και των Ουνιτών, που εξυπηρετούν τη γεωπολιτική του Βατικανού. Ανάλογη εργαλειοποίηση παρατηρείται στην κυβέρνηση της Βουλγαρίας στο Πατριαρχείο της Σόφιας. Εξάλλου το Πατριαρχείο της Μόσχας εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πολιτικής της ρωσικής κυβέρνησης και το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης τα αντίστοιχα της Δύσης.... 

Σαράντος Καργάκος, Ένας λαός που αρνείται τον εαυτό του. Οι Σκοπιανοί μας νίκησαν γιατί τους περισσότερους υποστηρικτές τους βρήκαν στην Ελλάδα

Ένας λαός που αρνείται τον εαυτό του

Οι Σκοπιανοί μας νίκησαν γιατί τους περισσότερους υποστηρικτές τους βρήκαν στην Ελλάδα

Από τον Σαράντο Ι. Καργάκο, Ιστορικό -συγγραφέα

Πρό καιροῦ ἐπισκέφθηκε τά Σκόπια καί ὁ ἐπανεκλεγείς πρόεδρος τῆς Οὑγγαρίας καί συνετάχθη, ὅπως καί πλεῖστοι ἄλλοι ἀρχηγοί κρατῶν, μέ τίς ἀπόψεις τῶν Σκοπιανῶν. Ἀπορῶ καί ρωτῶ, ὑπέρ τῆς Ἑλλάδος δέν ἔχει ταχθεῖ κανείς; Ἀπό τό 1912-13 ἡ ἱστορική Μακεδονία σέ ἔκταση χώρου περί τό 70% εἶναι ἀναπόστατο τμῆμα τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους. Ὅλες οἱ ἀρχαῖες ἱστορικές μαρτυρίες καί οἱ νεώτερες ἀρχαιολογικές ἔρευνες δείχνουν ὅτι οἱ Μακεδόνες ἦσαν ἀείποτε τμῆμα τοῦ ἑλληνικοῦ κόσμου. Αὐτά δέν μετρᾶνε στίς ἐκτιμήσεις τῶν τωρινῶν πολιτικῶν; Ὁ πρωθυπουργός μας κάποτε εἶχε πεῖ ὅτι ἡ ἀρχαιολογία εἶναι τό βαρύ πυροβολικό μας. Γιατί αὐτό τό πυροβολικό ἔχει σιγήσει; Γιατί δέν λαλοῦν οἱ ἀρχαιολόγοι μας καί οἱ ἐπίσημοι ἱστορικοί μας; Μήπως οἱ δύο ἀρχαῖες πρωτεύουσες τῆς Μακεδονίας καθώς καί τά λοιπά κέντρα τῶν Μακεδόνων δέν βρίσκονται ἐπί ἑλληνικοῦ ἐδάφους; Καί μέ τό ἔδαφος αὐτό δέν σχετίζονται οἱ σημαντικώτερες σελίδες τῆς μακεδονικῆς ἱστορίας;

Για την κατάκριση (Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι)

Για την κατάκριση (Γέροντας Ευστράτιος Γκολοβάνσκι)

Ποτέ μην ακούσεις και ποτέ μη σεβαστείς εκείνον που κατακρίνει τον πλησίον. «Πάψε, αδερφέ!», να του πεις. «Εγώ καθημερινά κάνω μεγαλύτερα σφάλματα. Πώς μπορώ, λοιπόν, να κατακρίνω τον άλλον;». Έτσι, με το ίδιο φάρμακο, και τον εαυτό σου θα προστατεύσεις και τον πλησίον σου θα θεραπεύσεις.

Γιατί κατακρίνουμε τόσο εύκολα τον πλησίον;

Επειδή δεν γνωρίζουμε καλά τον εαυτό μας. Όποιος αποκτάει πλήρη αυτογνωσία, ποτέ δεν κοιτάζει τα παραπτώματα του αδερφού του.

Πώς μπορούμε ν’ απαλλαγούμε από την κακή συνήθεια της κατακρίσεως του πλησίον;

Γλωσσάρι ΟΑΣΕ: Οι λέξεις κατοχή, εισβολή και πρόσφυγας είναι προσβλητικές!

ΚΥΠΡΟΣ: «Γλωσσάρι» για να χαλιναγωγεί τους δημοσιογράφους

Αποφάσισαν ότι λέξεις όπως κατοχή, εισβολή και πρόσφυγας είναι προσβλητικές

Του Αλέκου Μιχαηλίδη

Αν και το Κυπριακό παραμένει βαλτωμένο στις τουρκικές προεδρικές εκλογές και στις παραβιάσεις στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας, εντούτοις οι προσπάθειες για «αναθεώρηση» της ιστορίας προς όφελος της κατοχικής Τουρκίας συνεχίζονται.

Σε άλλα επίπεδα πια, παρουσιάστηκε την Τρίτη, 10 Ιουλίου, στη νεκρή ζώνη της Λευκωσίας, ανάμεσα σε ελεύθερες περιοχές και κατεχόμενα, το «Γλωσσάριο για τη δημοσιογραφία στην Κύπρο». Παρουσιαστής και ιθύνων νους ήταν ο Χαρλέμ Ντεζίρ, Εκπρόσωπος του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) για την Ελευθερία των Μέσων.

Η ΠΕΘ ζητάει την εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας

Αθήνα, 6 Ιουλίου 2018

Αριθμ. Πρωτ. 76

Προς: Αξιότιμον κ. Κωνσταντίνον Γαβρόγλου, Υπουργό Παιδείας

Υπουργείο Παιδείας Έρευνας & Θρησκευμάτων

Ανδρέα Παπανδρέου 37

Τ.Κ. 151 80 – Μαρούσι Αθήνα

ΚΟΙΝ.: 1. Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος

             2. Γενική Δ/νση Πρωτ/θμιας & Δευτ/θμιας Εκπ/σης

Αξιότιμε κ. Υπουργέ

                Λαμβάνουμε την τιμή να σας αναφέρουμε τα κάτωθι, με την παράκληση όπως προβείτε στις κατά νόμο ενέργειες, προκειμένου οι υπηρεσίες σας να συμμορφωθούν προς τα τελεσιδίκως και αμετακλήτως δικαστικώς κριθέντα.

Ως γνωρίζετε με τις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας 660/2018 και 926/2018 κρίθηκε ότι οι αποφάσεις του Υπουργείου σας, που εισήγαγαν ως μάθημα Θρησκευτικών ύλη πολυθρησκευτική και όχι ορθόδοξη της Ανατολικής του Χριστού Εκκλησίας (άρθρ. 3 του Συντάγματος), παραβιάζουν το Σύνταγμα για τρεις λόγους: