Μακρυγιάννης: Μην αφήσετε, Άγιοί μου...

Στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης

"Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες.".

 

Tότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και περισσότερο πονώντας δια τις μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».

Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω: «Αδελφοί, με αδικείτε. Ελλάδα δεν πουλάω, νοικοκυραίγοι μου. Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να τό 'χα, δεν τό 'δινα κανενός. Κι’ αν πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο».

Έφυγαν αυτοί. Κι’ έκατσα σε μίαν πέτραν μόνος και έκλαιγα. Μισός άνθρωπος καταστάθηκα από το ντουφέκι του Τούρκου, τσακίστηκα εις τις περιστάσεις του αγώνα και κυνηγιέμαι και σήμερον. Κυνηγιώνται και άλλοι αγωνιστές πολύ καλύτεροί μου, διότι εγώ είμαι ο τελευταίος και ο χειρότερος. Και οι πιο καλύτεροι όλων αφανίστηκαν.

Αυτοί που θυσίασαν αρετή και πατριωτισμόν, για να ειπωθεί ελεύτερη η Ελλάδα κι’ εχάθηκαν φαμελιές ολωσδιόλου, είπαν να ζητήσουν ένα αποδειχτικόν που να λέγει ότι έτρεξαν κι’ αυτοί εις την υπηρεσίαν της Πατρίδος και Τούρκο δεν άφηκαν αντουφέκιγο.

«Επιστολή του Ιωάννου Μακρυγιάννη προς τους Νέους» «… Η Επανάσταση δεν έγινε μονάχα το ’21…»

«Επιστολή του Ιωάννου Μακρυγιάννη προς τους Νέους»
«… Η Επανάσταση δεν έγινε μονάχα το ’21…»
Αγαπητά μου Παιδιά,
Μαζί με πολλούς άλλους άξιους και γενναίγους Έλληνες πολεμήσαμε και λευτερώσαμε τούτο τον τόπο που πατάτε εσείς, και να στοχάζεστε πως τον λευτερώσαμε για σας που γεννηθήκατε σε πατρίδα ελεύθερη, γιατί εμείς λίγο την απολάψαμε, ότι, μόλις εδιώξαμε τους Τούρκους, αρχίσαμε να τρώμε ο ένας τον άλλον κι έτσι μας βρήκαν διαιρεμένους οι Μπαυαροί και μας τζαλαπάτησαν.
Μα ο Θεός, το έλεός του μεγάλο, δεν συνερίστη τα κρίματά μας και στέριωσε το έθνος, όπου καταφανίστηκε τόσους χρόνους στη σκλαβιά και ήρθε ο καιρός πάλι να δικαιωθεί. Ότι το δίκιο μας μάς το ‘δινε ο Θεός και το χαλούσαμε εμείς. Κι απ’ το λίγο που δεν προκάναμε να χαλάσουμε εστερεώθη το έθνος αυτό, που εγέννησε κι εσάς.

Εσείς τώρα μάθατε και γράμματα, ότι σκολάσατε από τις αγγαρείες και τους κιντύνους και κατατρεγμούς οπού ‘χαμεν εμείς – εγώ εμεγάλωσα αγράμματος, με άσπρα τα μαλλιά, όψιμος έπιασα κοντύλι στο χέρι μου. Και τα γράμματα που μάθατε σας δίδαξαν πως είστε Έλληνες και Χριστιανοί της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας. Αν ήθελ’ εμείς, για να γλυτώσουμε από την τυραγνία και τα βάσανα, να γίνουμε Τούρκοι, όπως έγιναν καμπόσοι τότε, θα σας είχαν γεννημένους χανούμισσες κι όχι Ρωμαίϊσσες Χριστιανές και με τούτο θα ήστενε κι εσείς Τούρκοι. Και θα παίρνατε πάνω σας και τα κρίματα του μολεμένου αυτού Έθνους, που εσώριασε τόσα αδικοχαμένων και ατιμασμένων κουφάρια απάνω στη γη.

Πώς φεύγει η ανασφάλεια, η απελπισία, η κατάθλιψη.

Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη

Όλα τα κακά αισθήματα, η ανασφάλεια, η απελπισία, η απογοήτευση, που πάνε να κυριεύσουν την ψυχή, φεύγουν με...
την ταπείνωση.

Αυτός που δεν έχει ταπείνωση, ο εγωιστής, δεν θέλει να του κόψεις το θέλημα, να τον θίξεις, να του κάνεις υποδείξεις. Στενοχωρείται, νευριάζει, επαναστατεί, αντιδρά, τον κυριεύει η κατάθλιψη...

Η κατάσταση αυτή θεραπεύεται με τη χάρη. Πρέπει η ψυχή να στραφεί στην αγάπη του Θεού. Η θεραπεία θα γίνει με το ν’ αγαπήσει τον Θεό με λαχτάρα.
Πολλοί άγιοί μας μετέτρεψαν την κατάθλιψη σε χαρά με την αγάπη προς τον Χριστό. Παίρνανε δηλαδή την ψυχική δύναμη, που ήθελε να τη συντρίψει ο διάβολος, και τη δίνανε στον Θεό και τη μεταβάλλανε σε χαρά και αγαλλίαση.

Η προσευχή, η λατρεία του Θεού μεταβάλλει σιγά σιγά την κατάθλιψη και τη γυρίζει σε χαρά, διότι επιδρά η χάρις του Θεού. Εδώ χρειάζεται να έχεις τη δύναμη, ώστε ν’ αποσπάσεις τη χάρη του Θεού, που θα σε βοηθάει να ενωθείς μαζί του. Χρειάζεται τέχνη.

Πώς ανασταίνεται μια πεθαμένη κοινωνία

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

Με ποιο κριτήριο θα διακρίνουμε το «καινούργιο» στην πολιτική, αν τυχόν και οψέποτε εμφανιστεί; Πώς θα ξεχωρίσουμε τη διαφορετική οπτική, τον προγραμματικό ρεαλισμό, τον αυθεντικό ηγέτη;

Κριτήριο στέρεο και δοκιμασμένο είναι η αλλαγή «γηπέδου», αλλαγή των όρων του «παιχνιδιού» – η συνεπής άρνηση του καινούργιου να παίξει στο «γήπεδο» του παλιού και με τους όρους του παλιού. Λίγο πιο συγκεκριμένα, αλλά πάντοτε ενδεικτικά: Το κριτήριο είναι ότι το καινούργιο αρνείται να συμβιβαστεί με «βελτιώσεις» του παλιού, με την επιδιόρθωση της καταστροφής και της παρακμής, με το να κουράρει το από γεννησιμιού του διεστραμμένο.

Οταν ρεκλαμάρουμε σαν «καινούργιο» στην πολιτική την επαναδιαπραγμάτευση των «Μνημονίων» και του χρέους, είναι περισσότερο από φανερό ότι απλώς «διαχειριζόμαστε» τη συντελεσμένη καταστροφή, μένουμε παγιδευμένοι στη διαχειριστική εκδοχή της πολιτικής που χρόνια τώρα επιτείνει μοιραία την παρακμιακή μας διάλυση και την παραλυτική ανημπόρια. Το καινούργιο θα είναι, τόσο ως επαγγελία όσο και ως ρεαλιστικός προγραμματισμός, να ξαναπιστέψει ο Ελληνας ότι κάπου μπορεί να τα καταφέρει. Οτι η ζωή δεν τελειώνει στην οικονομική συμφορά, δεν θα αφήσει να του κλέψουν τη ζωή του υποχρεώνοντάς τον να την ταυτίζει με το εισόδημα.

Ψηφιακός Παπαδιαμάντης για όλους. Το σύνολο του έργου του Σκιαθίτη είναι προσβάσιμο στον ιστότοπο της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών

«Σεβαστέ μοι πάτερ, την παρελθούσαν Πέμπτην έγραψα υμίν διά του ταχυδρομείου ότι έλαβον την από του 2 του παρόντος μηνός επιστολήν σας. Εξέφραζον δε συνάμα προς υμάς την επιθυμίαν μου του να μείνω εν Αθήναις κατά το θέρος. Επειδή όμως δεν εύρον κανένα πόρον ίνα διατηρηθώ, και επειδή νομίζω ότι και σεις δεν εγκρίνετε το να μείνω ενταύθα, μετέγνων και θέλω να έλθω εις Σκίαθον. Ήθελον μάλιστα έλθει διά του μεθαυριανού ατμοπλοίου, αν είχον χρήματα, τοσούτω μάλλον καθόσον και η υγίειά μου δεν είναι ακμαία. Προ ενός μηνός, από της 10 Απριλίου, πάσχω εκ του λαιμού, το δε προχθές Σάββατον, οκτώ Μαΐου, προσεβλήθην υπό πυρετού. Δεν είναι όμως τίποτε, και μη ανησυχήσητε. Άμα φθάσω εις την πατρίδα, θέλω αναλάβει, θεία χάριτι,

Χρήματα μοι χρειάζονται τουλάχιστον τεσσαράκοντα δραχμαί.

Σας ασπάζομαι την δεξιάν και την της μητρός μου

Ο υιός σας

Αλέξ. Παπαδαμαντίου».

Αυτά γράφει ο 25χρονος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911) από την Αθήνα στον πατέρα του στη Σκιάθο στις 10 Μαΐου του 1876. Σύντομα όμως φαίνεται πως αλλάζει γνώμη και αποφασίζει να περάσει το καλοκαίρι του στην πρωτεύουσα, να βρει κάποια δουλειά «να οικονομηθεί», ιδιαίτερα μαθήματα, «προγυμνάσεις», και να προετοιμαστεί για τις εξετάσεις του για το δίπλωμα του ελληνοδιδασκάλου. Ακολούθησαν αρκετά χρόνια οικονομικής στενότητας και απογοητεύσεων, ενώ παράλληλα μάθαινε αγγλικά και γαλλικά, ώσπου προσλήφθηκε ως μεταφραστής το 1882 στην Εφημερίδα του Δημητρίου Κορομηλά και αργότερα, το 1899 στην εφημερίδα Το Άστυ του Δημητρίου Κακλαμάνου και από το 1892 στην Ακρόπολιν του Βλάση Γαβριηλίδη.

«Ο Ανταρτόπαπας»

Ιωάννης Κ. Τσέγκος, Ο Ανταρτόπαπας-Διηγήματα, Οι Εκδόσεις των Φίλων

Του Σπύρου Κουτρούλη από τη Ρήξη φ. 106

 Τα διηγήματα του Γ. Τσέγκου, που τα περισσότερα έχουν δημοσιευθεί στο εκλεκτό περιοδικό «Νέα Ευθύνη», γραμμένα σε πρώτο πρόσωπο, έχουν έναν έντονο αυτοβιογραφικό χαρακτήρα αλλά και την ικανότητα να μας κάνουν οικείες τις καταστάσεις και τα γεγονότα που ο ίδιος έζησε. Η μέθεξη, συνεπώς, και όχι η απλή εξοικείωση με γεγονότα που έχουν συμβεί σε άλλο πρόσωπο και σε άλλο χρόνο είναι ένα μεγάλο προσόν που διαθέτει ο λόγος του συγγραφέα.
Άλλο στοιχείο που χαρακτηρίζει τον αξιακό κώδικα που απηχούν τα διηγήματα είναι η συγκατάβαση, η επιείκεια, η αγάπη προς τους συγκεκριμένους ανθρώπους που ζουν μέσα σε καταστάσεις τις οποίες σε πολλές περιπτώσεις είναι αδύνατο να ελέγξουν ή να αντιμετωπίσουν. Φυσικά, αν δεν υπήρχε μια πολύ καλή δραστική γραφή αλλά και η άρτια γνώση της γλώσσας μας τίποτε από αυτά δεν θα μπορούσε να συμβεί. Οι άνθρωποι μπορεί να κινούνται από κάποιες ιδεολογίες ή αξίες, να έρχονται σε σύγκρουση ή να συμφιλιώνονται, αλλά δεν παύουν να έχουν κάποια κοινά στοιχεία που προκαλούν το ενδιαφέρον και την συμπάθεια μας. Μέσα σε μια τέτοια οπτική είναι εντελώς ξένη κάθε μανιχαϊστική λογική, που χωρίζει τους ανθρώπους με αυστηρό και κάθετο τρόπο ανάμεσα σε αυτούς που ανήκουν στο απόλυτο κακό και στους άλλους που ανήκουν στο απόλυτο καλό, δηλαδή ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι.
Το ομώνυμο διήγημα «ο Ανταρτόπαπας», που χαρίζει και τον τίτλο στο βιβλίο, αναφέρεται σε μια θρυλική μορφή της Εθνικής Αντίστασης, τον παπά του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, Δημήτριο Χολέβα. Στην συζήτηση που σκηνοθετείται μαζί του,

Γέροντα, άνθρωποι που αρχίζουν να έχουν την καλή ανησυχία, τι βιβλία να διαβάσουν για να βοηθηθούν;

-Να διαβάσουν πρώτα το Ευαγγέλιο, για να μάθουν τι θα πη ο Χριστός. Να συγκλονισθούν λίγο, και ύστερα να διαβάσουν την Παλαιά Διαθήκη. Ξέρεις τι κόπος είναι, όταν δεν έχουν διαβάσει τίποτε και σου ζητούν βοήθεια; Σαν να πηγαίνει ένα παιδί του Δημοτικού Σχολείου σε καθηγητή Πανεπιστημίου και να του λέει: «Βοήθησέ με». Τι να του πη ο καθηγητής; «Ένα κι ένα ίσον δύο»; Άλλοι πάλι δεν έχουν την καλή ανησυχία. Έρχονται και λένε: «Δεν έχω κανένα πρόβλημα, μια χαρά είμαι, πάτερ, απλώς πέρασα να σε δω». Ποτέ ο άνθρωπος δεν μπορεί να πη ότι δεν έχει τίποτε. Κάτι θα έχει. Ο αγώνας για πνευματική ζωή δεν τελειώνει ποτέ. Ή μερικοί μου λένε: «Να μας πεις πνευματικά». Σαν να πάνε στον μπακάλη και του λένε: «Δώσε μας ψώνια». Τα χάνει και ο μπακάλης. Δεν έχουν κάτι το συγκεκριμένο να ζητήσουν και να πουν «μου χρειάζεται τόση ζάχαρη, τόσο ρύζι κ.λπ.», αλλά λένε «δώσε μας ψώνια». Ή σαν να πάνε στον φαρμακοποιό και του λένε «δώσε μας φάρμακα!», χωρίς να του πούνε προηγουμένως από τι πάσχουν ή αν πήγαν στον γιατρό και τι τους είπε ο γιατρός. Άντε τώρα να βρεις άκρη! Βλέπεις, εκείνος που έχει πνευματική ανησυχία, βρίσκει τι του λείπει, το ζητάει και ωφελείται.

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου

Η Ελλάς, το Ισλάμ και η διεθνής αναταραχή

Κωνσταντίνος Χολέβας

-Πολιτικός Επιστήμων

Η ευρύτερη γειτονιά μας βρίσκεται σε γενικευμένη αναταραχή και το φανατικό Ισλάμ εμφανίζεται απειλητικό. Στην Τουρκία και στην Αίγυπτο Ισλαμιστές καταστρέφουν ναούς διαφόρων Χριστιανικών κοινοτήτων. Στη Συρία οι Ισλαμιστές με υποκίνηση από την Τουρκία κι άλλες χώρες φονεύουν Ελληνορθοδόξους (Ρουμ Ορτοντόξ) , ενώ αγνοείται επί ενάμισυ χρόνο η τύχη των δύο απαχθέντων Επισκόπων. Στο Ιράκ οι Ισλαμιστές διαφορετικών τάσεων αλληλοσπαράσσονται με τελικό θύμα τους εναπομείναντες Χριστιανούς. Η Τουρκία επανειλημμένως και επισήμως αυτοχαρακτηρίζεται προστάτης όλων των Μουσουλμάνων της Βαλκανικής. Και ο νεοεμφανισθείς Ισλαμικός Στρατός του Ιράκ και του Λεβάντε (Μέσης Ανατολής) δημοσιεύει χάρτες του υπό ίδρυσιν Χαλιφάτου, στο οποίο περιλαμβάνεται και ... η Ελλάς.

Ως Χριστιανός Ορθόδοξος και ως πολίτης της δημοκρατικής Ελλάδος σέβομαι κάθε άνθρωπο ασχέτως φυλής, θρησκείας ή καταγωγής.. Δέχομαι επίσης ότι δεν είναι φανατικοί Ισλαμιστές όλοι οι Μουσουλμάνοι και ότι η μειονότητα στη Θράκη δικαιούται να απολαμβάνει τη θρησκευτική της ελευθερία. Όμως τα θέματα εθνικής ασφαλείας και δημοσίας τάξεως δεν πρέπει να υποβαθμίζονται ή να αγνοούνται στο όνομα της αποτυχημένης πολυπολιτισμικότητας. Η Ελλάς έχει δικαίωμα να αναθεωρήσει ορισμένες πτυχές των σχέσεών της με το Ισλάμ. Συγκεκριμένα προτείνω:

Παπικό φιάσκο στο Παλαιστινιακό

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ο Ιησουίτης Πάπας Φραγκίσκος αξιοποίησε την πρόταση του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου να συναντηθούν στα Ιεροσόλυμα, με την ευκαιρία των πενήντα ετών από τη συνάντηση των προκατόχων τους Παύλου Στ΄ και Αθηναγόρα Α΄, και επιχείρησε να επεκτείνει τις προπαγανδιστικές πρωτοβουλίες του στο Παλαιστινιακό. Με επίκουρο τον Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο συναντήθηκε με τους πολιτικούς ηγέτες της Παλαιστινιακής Αρχής και του Ισραήλ, με τους χριστιανούς, μουσουλμάνους και εβραίους θρησκευτικούς ηγέτες, με Εβραίους θύματα του Ολοκαυτώματος και με παλαιστίνιους θύματα της ισραηλινής βίας. Μεθόδευσε επίσης λίγες ημέρες μετά την επίσκεψή του στην Παλαιστίνη να συναντηθούν μαζί του στο Βατικανό ο Πρόεδρος του Ισραήλ και ο ομόλογός του της Παλαιστινιακής Αρχής, με τον κ. Βαρθολομαίο παρόντα, σε τυπικό – δευτερεύοντα ρόλο. Οι ηγέτες του Ισραήλ και της Παλαιστίνης μπρος και μαζί με τον Πάπα δώσανε τα χέρια, φωτογραφήθηκαν στα διεθνή πρακτορεία, αντάλλαξαν ασπασμούς και υποσχέσεις για ειρήνη και μετά, μετά επέστρεψαν στις έδρες τους για να…. συνεχίσουν τον πόλεμο, που προκαλεί εκατόμβες αθώων θυμάτων!...

Αυτή τη φορά η προπαγανδιστική εκστρατεία και η προσπάθεια του Πάπα Φραγκίσκου να προβάλει «το νέο πρόσωπο» της παποσύνης, κατέληξε σε φιάσκο και πνίγηκαν στο αίμα των αθώων θυμάτων της Γάζας. Δυστυχώς στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου, που συμμετέσχε στην παπική φιέστα, θίγεται και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

ΕΙΡΗΝΗ ΗΜΙΝ... ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙ. Ιστορική από κάθε άποψη η ενθρόνιση του νέου μητροπολίτη Ιωαννίνων

Κείμενο Λουδάρος Ανδρέας Φωτογραφίες ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΙΝΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΔΗΣ

Υπακοή «στήν Σεπτή ἱεραρχία τῆς Ἁγιωτάτης Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος» και «πνευματική ὑπακοή καί ἀπαρασάλευτη ἐν Χριστῷ Ἀγάπη» προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο υποσχέθηκε ο νέος μητροπολίτης Ιωαννίνων κ. Μάξιμος που τονισε πως αυτό που επιθυμεί να είναι στη νέα του διακονία, είναι «νά εἶμαι ὁ πρώτος ἐργάτης καί διάκονος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰωαννίνων».

Την ίδια στιγμή τόσο ο Αρχιεπίσκοπος όσο και ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού πατριάρχη, μητροπολίτης Προύσης κ. Ελπιδοφόρος, έδιωξαν με τον πλέον σαφή τρόπο τα όποια σύνεφα στις σχέσεις των δυο Εκκλησιών.

ΥΨΗΛΗ Η ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ

Αδελφό εκλεκτό και ηγαπημένο, χαρακτήρισε τον νέο μητροπολίτη Ιωαννίνων ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου. Η επιλογή του προσώπου του ηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης, μητροπολίτη Προύσης κ. Ελπιδοφόρου, ως εκπροσώπου του Οικουμενικού Πατριάρχη, είχε ιδιαίτερη σημασία.

Επιβατήριος λόγος νέου μητροπολίτη Ιωαννίνων κ. Μάξιμου

Θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που υπάρχουν στα αγοθοεργά καταστήματα,προς το συμφέρον του λαού


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Με αισθήματα χαράς υποδέχθηκε το απόγευμα της Κυριακής η πρωτεύουσα της Ηπείρου, τον νέο Μητροπολίτη Ιωαννίνων κ.Μάξιμο Ο νέος Μητροπολίτης έφτασε στα Γιάννενα, συνοδευόμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, και πλειάδα Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος.Από τον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αθανασίου, όπου πραγματοποιήθηκε η τελετή ενθρόνισης, ο νέος μητροπολίτης στον επιβατήριο λόγο του,ανέφερε πως θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που υπάρχουν στα αγοθοεργά καταστήματα,προς το συμφέρον του λαού.Αναλυτικά,ο επιβατήριος λόγος του Μητροπολίτη έχει ως εξής:

Πέντε χιλιάδες Γιαννιώτες υποδέχτηκαν τον νέο Μητροπολίτη

Μία γεμάτη πλατεία με πάνω από πέντε χιλιάδες Γιαννιώτες, μικρούς και μεγάλους υποδέχτηκε σήμερα, στις 7 το απόγευμα τον νέο Μητροπολίτη Ιωαννίνων Μάξιμο Παπαγιάννη.

Η τελετή ενθρόνισης ξεκίνησε με ομιλία του Δημάρχου Φίλιππα Φίλιου, ακολούθησε ομιλία του μητροπολίτη κ.Μάξιμου ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος παρέδωσε στο νέο μητροπολίτη εγκόλπιο με τον δικέφαλο αετό που παραδοσιακά φέρει ο Μητροπολίτης των Ιωαννίνων.
Ο Δήμαρχος χάρισε εκ μέρους της πόλης στον κ. Μάξιμο έναν σταυρό, μοναδικό έργο τέχνης της γιαννιώτικης αργυροχρυσοχοΐας.
Παρέστησαν ο Υπουργός Πολιτισμού Κ. Τασούλας, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου Αλ. Καχριμάνης, οι βουλευτές Α. Ασημακαπούλου, Μ. Κασσής, δήμαρχοι από όλη την Ήπειρο κ.α.

Με την ολοκλήρωση των ομιλιών εκατοντάδες πολίτες φώναξαν "άξιος" για τον νέο μητροπολίτη.
Στη συνέχεια, σχηματίσθηκε πομπή που κατευθύνθηκε προς την Μητρόπολη Ιωαννίνων όπου και ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα της τελετής ενθρόνισης.


Ο Φ. Φίλιος

Παραθέτουμε σημεία της ομιλίας του Δημάρχου Φ. Φίλιου

Ποτε θα κανει ξαστερια σε Κυπριακη εκδοχη

Απο την εκπομπη..Η ωρα της αληθειας...με τον Φρεντυ Γερμανο και την Μιρκα Παπακωνσταντινου...με καλεσμενο τον Γιωργο Νταλαρα...Οπως εξηγει ο Φρεντυ Γερμανος...τα κοριτσια τραγουδησαν οταν τελειωσε η εκπομπη, η οποια γυριστηκε το 1976...δυο χρονια μετα την Τουρκικη εισβολη....

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΚΥΠΡΟ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΚΥΠΡΟ

(ΑΚΟΥΑΡΕΛΕΣ  -  Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ)

ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ – ΣΥΓΚΡΑΣΗ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ

Η σκληρότητα του προφήτη Ηλία & η τιμωρία του

Απόσπασμα μιας βαρυσήμαντης ομιλίας για τον προφήτη Ηλία, του μητροπολίτη Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως π. Ιερεμία Φούντα, καθηγητή πανεπιστημίου, ενός από τους σημαντικότερους μελετητές της Παλ. Διαθήκης στη σημερινή Ελλάδα.

Αξίζει να τη διαβάσετε ολόκληρη (περιέχει όλη την ιστορία του προφ. Ηλία, με πολλά στοιχεία άγνωστα στους πολλούς) εδώ, απ' όπου και το παρακάτω απόσπασμα. Οι καφέ αγκύλες είναι δικές μας.

Υπάρχει μία σπουδαία όσο και τολμηρή ομιλία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου περί του προφήτου Ηλία (MPG 56,583-586 [MPG = Migne, Patrologia Greaca, κλασική έκδοση πατερικών έργων, που θα βρείτε στις μεγάλες ενημερωμένες βιβλιοθήκες, πανεπιστημιακές, δημόσιες κ.λ.π.]). Την παραθέτω συντόμως. Κατά την ομιλία αυτή, ο Θεός προσπάθησε πολύ να κάνει τον ζηλωτή προφήτη του επιεική και φιλάνθρωπο, χωρίς όμως... να το πετύχει. Η ομιλία παρουσιάζει τον Ηλία να απορεί για την αγάπη και την φιλανθρωπία του Θεού στους αποστάτες Ισραηλίτες, γιατί έβλεπε ότι με αυτήν δεν επέρχεται η διόρθωσή τους.

Πίστευε δε ότι η διόρθωση αυτή του λαού θα έλθει με μία τιμωρία, αυστηρή τιμωρία εναντίον του. Γι᾽ αυτό – όπως το παρουσιάζει η ομιλία του ιερού Πατρός – τόλμησε να παρουσιαστεί στον Θεό και να τον «δέσει» με όρκο να δώσει τιμωρία στους Ισραηλίτες, όπως την σκεπτόταν αυτός, και να μη λύσει την τιμωρία αυτή, αν δεν το πει ο ίδιος!... «Ει μη διά στόματός μου», είπε! Ο προφήτης Ηλίας ζήτησε από τον Θεό να δώσει ανομβρία στην γη για τρία έτη και έξι μήνες. Η ομιλία παρουσιάζει τον Θεό να «συνέχεται», να συμπιέζεται· από την μια μεριά ήθελε να ακούσει τον ζηλωτή του προφήτη Ηλία, αλλά και από την άλλη μεριά ευσπλαγχνιζόταν τον λαό για το κακό της ανομβρίας και της πείνας, που θα του συνέβαινε. Γι᾽ αυτό και κάνει μεν το θέλημα του Ηλία, αλλά και τον βοηθεί να γίνει φιλάνθρωπος, ώστε σύντομα αυτός να τον παρακαλέσει για την λύση της τιμωρίας. Πρώτα-πρώτα ο Θεός «συγκολάζει τω λαώ τον προφήτην» [=τιμωρεί και τον προφήτη μαζί με το λαό]!

Αφού ο Ηλίας ζήτησε ανομβρία για τον λαό, θα υπαχθεί και ο ίδιος στην τιμωρία αυτή!... Φροντίζει όμως ιδιαίτερα ο Θεός για τον προφήτη του, γι᾽ αυτό και τον τρέφει μυστικά και θαυμαστά. Και λέγομε «θαυμαστά», γιατί τον τρέφει με έναν κόρακα, που του πήγαινε κρέας.