Εγκώμια - Ν.Καρατζή

Εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής, από τη Νεκταρία Καραντζή. 

Επιμέλεια ισοκρατήματος: πατήρ Νικόδημος Καβαρνός.
Good Friday Lamentations, by Nektaria Karantzi

ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ - Νεκταρία Καραντζή

"Σήμερον Κρεμάται επί ξύλου" από τη Νεκταρία Καραντζή.
Δίσκος: "Επικράνθη", εκδ. Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (2006)

Ο Θεάνθρωπος Ιησούς, νικητής του θανάτου

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Για μιαν ακόμη χρονιά βιώνουμε το Μυστήριο της απέραντης αγάπης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού προς τον άνθρωπο. Για τη σωτηρία του πλάσματός Του ο «αχώρητος παντί εχωρήθη εν γαστρί» και στη συνέχεια εδέχθη τον φθόνο, την απιστία, τη συκοφαντία, τα ραπίσματα, τους κολαφισμούς, τις ειρωνίες, την άδικη καταδίκη και τον σταυρικό θάνατο. Οι εχθροί του πίστεψαν πως με την ταφόπλακα τέλειωσαν με τον ενοχλητικό. Όμως ο Χριστός, Υιός και Λόγος του Θεού, που τόσο ταπεινώθηκε για τη σωτηρία μας, νίκησε τον θάνατο, τον κατήργησε και βασιλεύει στις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Οι γραμματείς, οι φαρισαίοι, ο όχλος και οι Πιλάτοι δεν έπαυσαν ποτέ να υπάρχουν. Είναι όσοι ζουν μέσα στον εγωκεντρισμό τους, όσοι είναι αιχμάλωτοι της ηδονής και όσοι είναι εγκλωβισμένοι στη θνησιμαία λογική τους και δεν αφήνουν στον εαυτό τους χρόνο να βιώσει το μήνυμα του Χριστού. Όλοι αυτοί είτε είναι απέναντι στον Θεάνθρωπο και δεν πιστεύουν στη θεότητά του, είτε είναι αγνωστικιστές και «νίπτουν τας χείρας των» ενώπιον του υπαρξιακού προβλήματος.

Κάνει εντύπωση ότι τα τελευταία χρόνια συστηματικά τη Μεγάλη Εβδομάδα παρουσιάζονται διάφορα θέματα, υβριστικά και συκοφαντικά για τον Θεάνθρωπο Ιησού. Όλα επιδιώκουν να τον παρουσιάσουν ως ένα κοινό άνθρωπο. Να θυμηθούμε τις μυθιστορίες του Νταν Μπράουν, τα παραμύθια περί της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, τα απόκρυφα ευαγγέλια του Θωμά και άλλων αποστόλων, τις πλάκες που βρίσκονται εδώ κι εκεί. Και η φετινή χρονιά δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Βρέθηκε λέει χειρόγραφο του 6^ου αιώνα, που παρουσιάζει τον Θεάνθρωπο με γυναίκα και παιδιά...Όλα αυτά δεν είναι

Η Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή της Μέκκας

ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ

Η ειρηνική αλλά και εριστική συνύπαρξη απαιτούν αμοιβαιότητα. Ετσι, εάν το Σεβαστόν Υπουργείον της μη Εθνικής μας Παιδείας (έκοψαν το «Εθνικής» και το Σύνταγμα, που το προβλέπει), αν ιδρύσει τμήμα Μουσουλμανικής Θεολογίας στη Θεολογική Θεσσαλονίκης, έτσι κι η Σαουδική Αραβία: το ίδιο στη Μέκκα. Ή, έστω, στη Μεδίνα. Κι όχι στην Πόλη, λόγω Χάλκης, όπως βλακωδώς μας λέει το Σεβαστόν μας τής Μη παιδείας, διότι, λέει, μας εκβιάζουν οι Τουρκαλάδες! (Η έκφρασή μου αυτή είναι πολιτικώς μη ορθή, αλλά Ορθία).

Η Χάλκη είναι εσωτερικό τουρκοτουρκικό αγκάθι για τους Νεο-Οθωμανούς, και απλώς αναδεικνύει το κτηνώδες της κεμαλικής αρβύλας. Η Ψωροκώσταινα δεν έχει καμμία δουλειά ν' ανακατευθεί, εκεί. Αρα; Αρα, η αμοιβαιότης μόνον μεταξύ Θεσσαλονίκης, που διαθέτει το παγκόσμιο κύρος για την Ορθόδοξη θεολογία της, και της Μέκκας, που διαθέτει την ιερή Πέτρα και τα πετροδολλάριά της. Τόσο ηρέμως ήμερα, ακόμη και για τον ενεστώτα γραμματέα του Υπουργείου μας της Μη Εθνικής Παιδείας. Αμοιβαιότης Μέκκας-Θεσσαλονίκης.

Ιωαννίνων Θεόκλητος: Ο τελευταίος των μεγάλων!

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ

Ο θάνατος του πολιού Ιεράρχη των Ιωαννίνων Θεόκλητου Σεττάκη, ανήμερα των Βαίων, ήταν ένα αναμενόμενο εδώ και πολύ καιρό γεγονός και ίσως γιαυτό δεν ακούσθηκε ως κεραυνός εν αιθρία. Η κοίμησή του, ανήμερα των Βαίων και ακριβώς την ώρα που οι καμπάνες ηχούσαν πένθιμα καλώντας τους πιστούς στην Ακολουθία του Νυμφίου, συγκίνησε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο και ιδιαιτέρως τον λαό των Ιωαννίνων τον οποίο υπηρετεί από το 1968.
Ο Γέρων Ιεράρχης της Ηπείρου ήταν ασθενής εδώ και πολύ καιρό.
Η τελευταία εισαγωγή του στο νοσοκομείο, πριν μία εβδομάδα, σε κωματώδη κατάσταση, υπήρξε ο προάγγελος του σημερινού δυσάρεστου συμβάντος, που είναι οι τίτλοι τέλους μίας ισχυρής προσωπικότητας που σημάδεψε με το πέρασμά της την Εκκλησία! Ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος είναι ο τελευταίος μίας γεννιάς μεγάλων Μητροπολιτών.

Το Τροπάριο της Κασσιανής - Μετάφραση Φώτη Κόντογλου

Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,

την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,

οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.

Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας,

ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας.

Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων,

ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ,

κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας,

ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.

Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας,

αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις,

ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν ηχηθείσα,

τω φόβω εκρύβη.

Αμαρτιών μου τα πλήθη

και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει,

ψυχοσώστα Σωτήρ μου;

Μη με την σήν δούλην παρίδης,

Ο αμέτρητον έχων το έλεος.

Μετάφραση

Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες,

σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα και σε άλειψε με μυρουδικά

πριν από τον ενταφιασμό σου κι έλεγε οδυρόμενη:

Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη και δίχως φεγγάρι,

η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.

Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος

Βαρύ πένθος στα Ιωάννινα από το άκουσμα της θλιβερής είδησης. Ο μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος, έχασε τη μάχη με το θάνατο, νοσηλευόμενος στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου Ιωαννίνων.

Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Ἰωαννίνων, ὑπέρτιμος καί ἔξαρχος πάσης Ἠπείρου, Θεόκλητος (Σετάκης) ἐγεννήθη τό ἔτος 1930 εἰς Θεσσαλονίκην. Τάς γυμνασιακάς σπουδάς του ἐπεράτωσεν ἐν Κρήτῃ. Ἐσπούδασε Θεολογίαν εἰς το Πανεπιστήμιον Ἀθηνῶν. Διάκονος ἐχειροτονήθη τό 1958 καί Πρεσβύτερος τό 1960.

Ἀπό τοῦ ἔτους 1961 μέχρι τό 1968 ὑπηρέτησεν ὡς Στρατιωτικός Ἱερεύς, ἀπό δέ τοῦ 1968 ἕως τῆς ἐκλογῆς του ὡς Πρωτοσυγκέλλου της Ἱ. Μητροπόλεως Ἰωαννίνων. Μητροπολίτης Ἰωαννίνων ἐξελέγη τό 1975. Εκοιμήθη Κυριακή των Βαϊων, 13 Απριλίου 2014

Ἠσχολήθη μέ τήν συγγραφήν βιβλίων καί δοκιμίων εἰς περιοδικά καί ἐφημερίδας.

 Εκκλησία της Ελλάδος

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΟΛΗ ΘΕΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΗΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ (Οδηγίες με παράδειγμα θεμάτων)

Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.)
στο πλαίσιο της Πράξης
‘ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΗΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ - ΕΠΑΛ)’
προσκαλεί
την εκπαιδευτική κοινότητα να υποβάλλει προς κρίση, με στόχο να ενταχθούν στην Τράπεζα Θεμάτων Διαβαθμισμένης Δυσκολίας για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, θέματα για τα εξεταζόμενα μαθήματα της Α’ Τάξης των Ημερήσιων Γενικών Λυκείων, της Α’ και Β’ Τάξης των Εσπερινών Γενικών Λυκείων και της Α’ Τάξης Ημερήσιων και των Εσπερινών ΕΠΑΛ.

Δείτε την Πρόσκληση: [ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ]

Δείτε τις Οδηγίες και τις Προδιαγραφές για την Εκπόνηση Θεμάτων:

1. [ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ] 

2. [ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ] 

3. [ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ]
4. [ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ]
5. [ΦΥΣΙΚΗ]
6. [ΧΗΜΕΙΑ]
7. [ΒΙΟΛΟΓΙΑ]
8. [ΙΣΤΟΡΙΑ]
9. [ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ]
10. [ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ]
11. [ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ]

Νέο Ωρολόγιο Πρόγραμμα των μαθημάτων της Α΄ τάξης του Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου (δεν διδάσκονται Θρησκευτικά)

Nέο ωρολόγιο πρόγραμμα στη Α΄τάξη των Εσπερινών ΕΠΑΛ που έχει εφαρμγή από το σχολικό έτος 2013-2014, προβλέπει απόφαση την οποία υπέγραψε ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος.
Σύμφωνα με την απόφαση στην Α΄ Τάξη Εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου διδάσκονται μαθήματα συνολικής διάρκειας είκοσι πέντε (25) ωρών εβδομαδιαίας διδασκαλίας. 

Οι μαθητές παρακολουθούν πέντε (05) μαθήματα Γενικής Παιδείας, που είναι κοινά για όλους τους μαθητές, διάρκειας δώδεκα (12) ωρών και τέσσερα (04) έως και έξι (06) μαθήματα ειδικοτήτων ανά Ομάδα Προσανατολισμού, διάρκειας δεκατριών (13) ωρών.

Για να ανοίξετε το ΦΕΚ με την υπουργική απόφαση πατήστε εδώ

Πρεσβ. Γεώργιος Κουγιουμτζόγλου, Μεγάλη Εβδομάδα

Μεγάλη Εβδομάδα

του π. Γεωργίου Κουγιουμτζόγλου
από το βιβλίο του «Λατρευτικό Εγχειρίδιο»

Ονομάζεται Μεγάλη, όχι διότι έχει περισσότερες ήμερες ή ώρες, αλλά διότι μεγάλα είναι τα γεγονότα πού εορτάζουμε και διότι απερίγραπτες υπήρξαν οι ωφέλειες τις οποίες λάβαμε αυτή την εβδομάδα: σταμάτησε ο πόλεμος του ανθρώπου προς τον Θεό, καταργήθηκε ο θάνατος και η εξουσία του Διαβόλου, εξαφανίστηκε η κατάρα και έγινε η συμφιλίωση του Θεού με τους ανθρώπους. Οι ακολουθίες της Μεγ. Εβδομάδας είναι πρωινές, δηλ. είναι ο Όρθρος κάθε ημέρας.

Για να μπορεί όμως ο λαός να τις παρακολουθήσει, «κατ' οικονομίαν» ψάλλονται το απόγευμα της προηγουμένης. Δηλ. το απόγευμα της Κυριακής των Βαΐων ψάλλεται ο Όρθρος της Μ. Δευτέρας, το απόγευμα της Μ. Δευτέρας, ψάλλεται ο Όρθρος της Μ. Τρίτης κ.ο.κ. (το πρωί ψάλλονται οι Ώρες και ο Εσπερινός της επομένης).

Κυριακή των Βαΐων

Μετά την ανάσταση του Λαζάρου, ο Χριστός απομακρύνθηκε πάλι στον Ιορδάνη ποταμό, για να μην τον συλλάβουν οι Αρχιερείς πού σχεδίαζαν το θάνατο του.

Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται, Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀνδρέα Θεοδώρου ”Πρός τό ἑκούσιον Πάθος’'

 

Τό Τροπάριον

«Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός καί μακάριος ὁ δοῦλος, ὅν εὑρήσει γρηγοροῦντα·ἀνάξιος δέ πάλιν, ὅν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μή τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μή τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καί τῆς Βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλά ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶ ὁ Θεός ἡμῶν, προστασίαις τῶν ἀσωμάτων, σῶσον ἡμᾶς.»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Νά, ὁ Νυμφίος ἔρχεται στό μέσο τῆς νύχτας, κι εὐτυχισμένος θά εἶναι ὁ δοῦλος πού θά τόν βρεῖ (ὁ Νυμφίος) ξάγρυπνο νά τόν περιμένει· ἀνάξιος ὅμως πάλι θά εἶναι ἐκεῖνος, πού θά τόν βρεῖ ράθυμο καί ἀπροετοίμαστο. Βλέπε, λοιπόν, ψυχή μου νά μή βυθιστεῖς στόν πνευματικό ὕπνο, γιά νά μήν παραδοθεῖς στό θάνατο (τῆς ἁμαρτίας) καί νά μείνεις ἔξω τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά ἀνάνηψε κράζοντας· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶσαι ἐσύ ὁ Θεός· σῶσε μας διά τῆς προστασίας τῶν ἐπουρανίων Ἀσωμάτων Δυνάμεων (τῶν Ἀγγέλων).

Μετά τήν ψαλμωδία τοῦ Ἀλληλουϊαρίου, στό ὁποῖο ἀπευθύνεται αἶνος πρός τό Θεό, ἀφοῦ προηγηθεῖ ἡ αἴτηση τιμωρίας τῶν ἐχθρῶν Του (τοῦ ἀπαίδευτου λαοῦ καί τῶν ἐνδόξων τῆς γῆς), τό τροπάριο εἰσέρχεται στήν καθαρή ὑπόθεση τῶν πιστῶν Χριστιανῶν.

Ἡ σχέση τους μέ τό Χριστό παρομοιάζεται μέ γάμο, γεγονός εὐφρόσυνο καί φαιδρό. Ἡ ὥρα ὅμως τῶν γάμων εἶναι ἄγνωστη. Οἱ πιστοί πρέπει ξάγρυπνοι νά περιμένουν τήν ἔλευση τοῦ Νυμφίου. Καί νά, ξαφνικά, στό μέσο τῆς νύχτας, σέ χρόνο δηλαδή ἀπρόσμενο, ἀκούγεται ἡ ἰαχή: Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται! Τότε

ΤΟΝ ΝΥΜΦΩΝΑ ΣΟΥ ΒΛΕΠΩ, Αθανάσιος Καραμάνης

Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗΣ, ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΨΑΛΛΕΙ ΤΟ:

Ἐξαποστειλάριον Αὐτόμελον (Ἦχος γ')

Τὸν νυμφῶνά σου βλέπω, Σωτήρ μου κεκοσμημένον,
καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ,
λάμπρυνόν μου τὴν στολὴν τῆς ψυχῆς,
Φωτοδότα, καὶ σῶσόν με.

Προ εξ ημερών του Πάσχα, Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος

Δοξαστικό των Αίνων της Κυριακής των Βαΐων

Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ Πάσχα, ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες αὐτῷ· Κύριε, ποῦ θέλεις, ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ Πάσχα; ὁ δὲ ἀπέστειλεν αὐτούς· Ἀπέλθετε εἰς τὴν ἀπέναντι κώμην, καὶ εὑρήσετε ἄνθρωπον, κεράμιον ὕδατος βαστάζοντα, ἀκολουθήσατε αὐτῷ, καὶ τῷ οἰκοδεσπότῃ εἴπατε· ὁ Διδάσκαλος λέγει· Πρὸς σὲ ποιῶ τὸ Πάσχα, μετὰ τῶν Μαθητῶν μου.

Ανάσταση του Λαζάρου

16ος αι. Ι.Ναός Ευαγγελισμού, Βερατίου Αλβανίας

Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ.ι΄, 38-40, Ιωαν.ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες πρό του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.

Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: Λάζαρε, βγές έξω. Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του. (Ιωαν. ια΄,44)

Η αρχαία παράδοση λέγει ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε το επίγειο βίο του στην Κύπρο το έτος 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».

Το έτος 890μ.Χ. μετακομίσθηκε το ιερό λείψανό του στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέοντα το σοφό, ο οποίος συνέθεσε τα ιδιόμελα στον εσπερινό του Λαζάρου: Κύριε, Λαζάρου θέλων τάφον ιδείν, κλπ

Χαρακτηριστικό της μετέπειτας ζωής του Λαζάρου λέγει η παράδοση, ήταν ότι δεν γέλασε ποτέ παρά μια φορά μόνο όταν είδε κάποιο να κλέβει μια γλάστρα και είπε την εξής φράση: Το ένα χώμα κλέβει το άλλο.

Η Ανάσταση του Λαζάρου επέτεινε το μίσος των Εβραίων που μόλις την έμαθαν ζήτησαν να σκοτώσουν τον Λάζαρο και το Χριστό.

Αυτή τη μέρα δεν γίνονται μνημόσυνα με κόλλυβα, σε ανάγκη μόνο απλό Τρισάγιο.

http://www.saint.gr/269/saint.aspx

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Τα κάλαντα του Λαζάρου που θυμάμαι από παιδί ....

Σήμερα είναι Έγερσις, σήμερα του Λαζάρου,

Για σηκωθείτε χριστιανοί, για σηκωθείτε αδέρφια,

Στην Εκκλησιά να τρέξουμε, να δούμε μέγα θαύμα,

Πως ο Θεός ανάστησε τον φίλο του Χριστού μας,

Τρεις μέρες έχει ο Λάζαρος και τρεις βαριά κοιμάται, 

Για ξύπνα ξύπνα Λάζαρε και μη βαριά κοιμάσαι,

ξύπνα να δεις τα αδέρφια σου, τον φίλο της καρδιάς σου.