Διαβάζοντας πρόσφατα ἕνα ἐνδιαφέρον ἄρθρο τοῦ Πάνου Μητρονίκα μέ τίτλο «Πολυπολιτισμικότητα, Ἰσλαμισμός καί ἡ ἀνόητη στάση τῆς Δύσης» (Παρακαταθήκη, ἀρ. 104, σελ. 10-15), βρῆκα πολύ ἐνδιαφέροντα σημεῖα, γιά νά κατανοηθῆ καλύτερα ἀπό τούς Χριστιανούς τό Ἰσλάμ.
Τό πρῶτο σημεῖο εἶναι ὅτι γιά νά ἑρμηνεύση κανείς τό Ἰσλάμ, δέν πρέπει νά ἔχη ὑπ’ ὄψη του μόνο τό Κοράνιο πού ἔγραψε ὁ Μωάμεθ, ἀλλά καί δύο ἄλλα κείμενά του, πού εἶναι ἡ Σίρα, δηλαδή ἡ βιογραφία τοῦ Μωάμεθ, καί τά Χαντίθ, πού εἶναι μιά σειρά ἀπό ἱστορίες, γράμματα, μύθους καί ἄλλα ἔγγραφα γύρω ἀπό τήν ζωή τοῦ Μωάμεθ. Ὅλα αὐτά συνθέτουν τόν Ἰσλαμισμό.
Τό δεύτερο σημεῖο εἶναι ὅτι τό Ἰσλάμ, βάσει ὅλων αὐτῶν τῶν κειμένων, ἔχει διάφορα ποσοστά μεταξύ Ἀλλάχ καί Μωάμεθ, ἀλλά καί θρησκείας καί πολιτικοῦ συστήματος. Περίπου τό 14% ἀναφέρεται στόν Ἀλλάχ καί τό 86% στόν Μωάμεθ, ὅπως καί τό 14% ἀναφέρεται στήν θρησκεία καί τό 86% στό πολιτικό σύστημα καί τόν τρόπο τῆς ζωῆς.
Τό τρίτο σημεῖο εἶναι ὅτι τό Ἰσλάμ γεννήθηκε στήν Ἀραβική Χερσόνησο καί ὄχι σέ κάποιο ἄλλο μέρος, δηλαδή τήν Αἴγυπτο, τήν Παλαιστίνη καί τήν Συρία, ὅπου ἐπικρατοῦσε ἡ ἑλληνική παράδοση. Στήν Ἀραβική Χερσόνησο κυριαρχοῦσαν οἱ φυλές καί οἱ φατρίες καί «στίς ὁποῖες ἡ μόνη πίστη κάποιου ἦταν πρός τήν ὁμάδα στήν ὁποία ἀνήκει». Ἔτσι, σέ αὐτήν τήν κοινωνία τό Ἰσλάμ τοῦ Μωάμεθ προσέφερε μιά ταυτότητα στούς Ἄραβες, «καταργοῦσε τήν ὑπάρχουσα κοινωνική διάρθρωση καί στήν ὁποία ὅλοι εἶναι ἴσοι ἀνεξαρτήτως προέλευσης καί τάξης. Ὑποσχέθηκε τήν ἕνωσή τους πάνω ἀπό φυλές, κάστες καί φατρίες, μιά ἕνωση πραγματικῶν πιστῶν σέ μιά μονάδα (τήν «Οὔμα») μέσῳ τῆς ὑποταγῆς στόν Ἀλλάχ καί τήν εὐλαβική προσήλωση στούς κανόνες καί τούς τρόπους ἑνός καί μοναδικοῦ προφήτη, τοῦ Μωάμεθ».
Τό τέταρτο σημεῖο εἶναι ὅτι τό Κοράνιο «ἀποτελεῖται ἀπό δύο διαφορετικά τμήματα, τό Ἀρχικό τῆς Μέκκας, ὅπου ὁ Μωάμεθ ἦταν ἀκόμα στήν ἀρχή τῆς διδασκαλίας του, ἀδύναμος, πολύ διαλλακτικός μέ τούς γύρω του, καί τό μετέπειτα τῆς Μεδίνας, ὅπου ὁ Μωάμεθ μεταμορφώθηκε σέ πολέμαρχο, ἀπέκτησε δύναμη καί ἐπέβαλε τήν πίστη μέ τό σπαθί». Ἔτσι, στό Κοράνιο ὑπάρχει «ἐγγενής δυαδικότητα καί ἀντίφαση» πού «δίνει χῶρο σέ ὅρους, ὅπως "ἀκραῖο" καί "μετριοπαθές" Ἰσλάμ».
Αὐτά τά στοιχεῖα πρέπει νά ληφθοῦν σοβαρῶς ὑπ’ ὄψη, προκειμένου νά κρίνη καί νά ἑρμηνεύση κανείς τήν διείσδυση τοῦ Ἰσλάμ στήν Δύση, ἡ ὁποία ἀπό ὅ,τι φαίνεται, γίνεται μέ μεθοδικότητα, ἀναλογικά καί μέ τήν ἀφέλεια τῶν Εὐρωπαίων Χριστιανῶν. Ἄλλωστε, ἡ ἱστορία ἔχει δείξει ὅτι οἱ ὁμαδικές μεταναστεύσεις λαῶν γίνονται σέ βάρος τῶν γηγεγῶν λαῶν. Ἔτσι ἔγινε στήν Μικρά Ἀσία ἀπό τούς Ὀθωμανούς, ἔτσι ἔγινε καί στήν Εὐρώπη ἀπό τούς βόρειους βαρβαρικούς λαούς, τά Γερμανικά φύλα.
Ν.Ι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου