Γράφει ο Κώστας Ντάρας, Θεολόγος
Μας αξίωσε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, η Παναγία μας και η Αγία Μεγαλομάρτυς Κυριακή, να παραβρεθούμε μέσα σε κλίμα βαθειάς κατάνυξης, πνευματικής χαράς και έντονης συγκίνησης στην Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Κουραμάδων Κέρκυρας, την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018. Ιερουργόντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων νήσων Κου Νεκταρίου, κατά τη Θεία Λειτουργία τελέστηκε, με ιδιαίτερη λαμπρότητα, το θαυμαστό και υπέροχο, συνάμα, μυστήριο της μεγαλοσχημίας του αγαπητού μας αδελφού, μοναχού της μονής, πατρός Προδρόμου, ο οποίος εκάρει Μεγαλόσχημος μοναχός λαμβάνοντας το Μεγάλο και Αγγελικό Σχήμα.
Και είναι μυστήριο η μοναχική κουρά, αφού κατά βάση αποτελεί επανάληψη του μυστηρίου του Βαπτίσματος. Ο μοναχός ανανεώνει τους όρκους του βαπτίσματος, αποκηρύσσει συνειδητά τα έργα του Σατανά και ανήκει απόλυτα στο Χριστό ξανακάνοντας την τριχοκουρία που έκανε και στο Βάπτισμα, ενώ ψάλλεται το «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε…». Όμως είναι και γάμος η μοναχική κουρά, αφού η ψυχή του μοναχού νυμφεύεται τον Χριστό και άγγελοι παρευρίσκονται την ώρα εκείνη και υπογράφουν το ιερό και αδιάλυτο του γάμου αυτού. Είναι ο μυστικός και άχραντος γάμος των μοναχών με το Θεό, είναι ο απόλυτος «θείος έρως», για τον οποίον μιλούν οι Άγιοι Πατέρες της εκκλησίας μας.
Εκ νεότητός του ο π. Πρόδρομος αγάπησε τον Θεό και την μοναχική ζωή και, υπό την πνευματική καθοδήγηση και αγάπη του πνευματικού του πατέρα, καθηγουμένου της μονής, πατρός Γαβριήλ, παρέδωσε τον εαυτό του στην Εκκλησία του Χριστού, για να αγωνιστεί με καρτερία και πίστη και να εργαστεί «τον καλόν αγώνα» της σωτηρίας. Όπως τόνισε ο Σεβασμιότατος στα πατρικά λόγια που απηύθυνε προς τον νεόκουρο, ο πατήρ Πρόδρομος, κατά κόσμον Προκόπιος, εστράφη προς τον μοναχισμό κατόπιν θεϊκής κλήσεως, αφού ο καρδιογνώστης Θεός προείδε τον πόθο της καρδιάς του, που δεν ήταν κανένας άλλος παρά ο Εσταυρωμένος και Αναστημένος Χριστός.
Το μυστήριο τέλεσε ο Σεβασμιότατος στον περικαλλή ναό του μοναστηριού της Αγίας Κυριακής, ενώ εκτός από τους κατά σάρκα γονείς του πατρός Προδρόμου παραβρέθηκαν πολλοί αδελφοί χριστιανοί, συμπροσευχόμενοι υπέρ ευσταθείας και προόδου του νεόκουρου. Ακολουθήθηκε η ιεροπρέπεια και το τυπικό της Ορθόδοξης εκκλησίας, αφού το μυστήριο τελέστηκε στη Θεία Λειτουργία και μετά την είσοδο του Ευαγγελίου. Ο υποψήφιος οδηγούμενος από τον ηγούμενο της μονής, πατέρα Γαβριήλ, εισήλθε από τη θύρα του ναού κάτω από τον πολυέλαιο. Αφού πραγματοποίησε μετάνοια προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, προχώρησε και επανέλαβε μετάνοιες στις εικόνες του Χριστού, της Θεοτόκου, του Προδρόμου και του αγίας Κυριακής (αγίας του ναού). Έπειτα έκανε ακόμα μια μετάνοια ενώπιον του επισκόπου και πήρε την ευχή του ηγουμένου και πνευματικού του πατέρα. Συγκινητική ήταν η στιγμή κατά την οποία, κατόπιν υποδείξεως του γέροντα Γαβριήλ, ο πατήρ Πρόδρομος πήρε την ευχή και των δύο γονέων του.
Μετά την ψαλμωδία των "διατεταγμένων απολυτίκιων", ο Σεβασμιότατος κατήχησε τον μέλλοντα μεγαλόσχημο μοναχό διαβάζοντας την ευχή «Άνοιξον τα της καρδίας σου ώτα, Αδελφέ,...». Ακολούθησαν ερωταποκρίσεις ανάμεσα στον Δεσπότη και τον υποψήφιο, αναφερόμενες στις βασικές αρετές που πρέπει να αποκτήσει ο μοναχός (αποταγή, υπομονή, υπακοή, παρθενία) και που βεβαίωσαν την εκούσια προσέλευσή του στη μοναχική πολιτεία, αποκρινόμενος: «Ναι, του Θεού συνεργούντος µοι, τίμιε Πάτερ». Ακολούθησε δεύτερη κατήχηση, όπου επεξηγήθηκε το πνεύμα του ορθοδόξου μοναχισμού: «υφηγούμαι σοι την τελειοτάτην ζωήν», τονίζοντας το «έξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενείας σου και εκ του οίκου του πατρός σου και δεύρο εις την γην, ήν αν σοι δείξω», όπου ο μοναχός μακριά από τους θορύβους του κόσμου επιδιώκει να λατρεύσει «αγγελικώς» το Θεό. Εν συνεχεία, μετά τις νέες ερωταποκρίσεις, ολοκληρώθηκε η κατήχηση με την επαναβεβαίωση από το μοναχό, ότι με τη δύναμη του Θεού και τη χάρη του Χριστού θα ζήσει τηρώντας όλες τις υποσχέσεις που έδωσε. Μετά και το πέρας αυτής της στιχομυθίας, ο Σεβασμιότατος απεύθυνε τρεις ευχές ζητώντας τη βοήθεια του Θεού για τον κειρόμενο μοναχό.
Ακολούθησε η εκφώνηση του ονόματος από τον ηγούμενο και πνευματικό πατέρα. Ο Σεβασμιότατος τότε τρεις φορές έδωσε στον κειρόμενο μοναχό το ψαλίδι της κουράς του και ο μοναχός άλλες τρεις αντίστοιχα το επέστρεψε στον Σεβασμιότατο, ο οποίος έκειρε την κόμη του γονυκλινή υποψήφιου στο όνομα της Αγίας Τριάδος, ενώ οι χοροί έψαλλαν τρεις φορές το «Κύριε Ελέησον». Στη συνέχεια, αφού ευλόγησε τα μοναχικά ενδύματα, τα παρέδωσε στον ηγούμενο, ο οποίος και έντυσε το νέο μοναχό, φορώντας του µε τη σειρά το ζωστικό, το αγγελικό σχήμα, το πολυσταύρι, τη ζώνη, το ράσο, τα υποδήματα, το καλυµµαύχι, το κουκούλι και τέλος τον μανδύα. Στη συνέχεια ψαλλοµένου του «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε..» και μετά τα αναγνώσματα, ο Σεβασμιότατος, κατά το τυπικό, έδωσε στον μοναχό Πρόδρομο σταυρό, κομποσκοίνι και λαμπάδα αναμμένη.
Μετά το πέρας της λειτουργίας ο Δεσπότης στα πατρικά του λόγια σημείωσε τη χαρά που νιώθει σήμερα η εκκλησία του Χριστού, διότι ο μοναχός Πρόδρομος μετά από 14 χρόνια δοκιμασίας και προσφοράς στη μονή, ενεδύθη το Μεγάλο και Αγγελικό Σχήμα. Τόνισε τη συμβολή των κατά σάρκα γονέων του στη διαμόρφωση του ακέραιου χαρακτήρα του, αλλά και την μεγάλη συμβολή του πνευματικού του πατέρα, γέροντος Γαβριήλ, στην αγάπη του Χριστού και της Εκκλησίας του και στην ενίσχυση του Ορθόδοξου φρονήματός του, σε μέρες όπου «η ορθοδοξία βάλλεται πανταχόθεν», όπως είπε. Απευθυνόμενος προς τον ίδιο τον μοναχό Πρόδρομο του υπενθύμισε τις φοβερές υποσχέσεις, που εκουσίως έδωσε, τονίζοντάς του, πως καλείται να τις τηρήσει και να τις εκπληρώσει. Του είπε, πως μπορεί τα ενδύματα που φόρεσε να είναι μελανά, όμως η ψυχή του είναι κάτασπρη, αφού σήμερα του συγχωρέθηκαν όλες οι αμαρτίες με το «δεύτερο βάπτισμα», που συντελέστηκε στη ζωή του. Έτσι με την πίστη του στο Χριστό, την υπακοή στο γέροντά του, τη διαρκή προσευχή και τον καθημερινό του αγώνα θα γευθεί ο ίδιος την αιώνια σωτηρία, αλλά και θα αποτελέσει πόλο σωτηρίας και για τους άλλους αδελφούς του.
Ο γέροντας Γαβριήλ, στα συγκινητικά του λόγια, ευχαρίστησε με τη σειρά του τον Σεβασμιότατο, που ιερούργησε το μυστήριο και για την αγάπη με την οποία περιβάλλει το μοναστήρι και την εκκλησία γενικότερα. Επίσης τον ευχαρίστησε, διότι αποτελεί στην Ελλαδική εκκλησία μια δυναμική ορθόδοξη φωνή, στρατευμένη στην αλήθεια του ευαγγελίου. Ευχαρίστησε επίσης τον καλλίφωνο πατέρα Νεκτάριο, που διηύθυνε τον χορό των ψαλτών και όλους τους πιστούς, που παραβρέθηκαν στο μεγάλο αυτό γεγονός. Απευθυνόμενος στον πατέρα Πρόδρομο του έδωσε πατρικές ευχές τονίζοντάς του να συνεχίσει τον «καλόν αγώνα» που ανέλαβε κι ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός θα τον αξιώσει « με το της νίκης στέφανον».
Μετά το πέρας της ακολουθίας, όλοι οι παραβρισκόμενοι ευχηθήκαμε στον πατέρα Πρόδρομο, μοιράστηκε το αντίδωρο και ο άρτος, ενώ ακολούθησε καφές και πλούσια κεράσματα, τα οποία προσέφερε η αγάπη των ανθρώπων, οι οποίοι νιώθουν το μοναστήρι της Αγίας Κυριακής σαν συνέχεια της οικογένειάς τους, υπό τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου και του Καθηγουμένου της μονής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου