Κοκταίηλ «Ἁγιασμός»

Ἐκκλησία ποὺ ἔγινε κλάμπ:

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ο αριθμός των χριστιανών μειώνεται και πολλές εκκλησίες μένουν άδειες. […] Στην Ιταλία ναοί μετατρέπονται σε γραφεία, συνεδριακά κέντρα, μουσεία ή ακόμα και κλαμπ, όπου την θέση του αγιασμού παίρνουν τα κοκτέιλ. […] στη Γερμανία έκλεισαν περίπου 500 εκκλησίες μέσα στην τελευταία 20ετία. Ένα τρίτο των κτηρίων πωλήθηκαν και οι υπόλοιπες κατεδαφίστηκαν Πηγή

Ἐντάξει, οἱ δεξιοὶ φιλελέδες καὶ οἱ ἀριστεροδεξιοὶ «ἀθεοπαγανιστές»* κάτι τέτοια τὰ κοινοποιοῦν μὲ μιὰ δόση σαρκασμοῦ. Θὰ λάβουν κι αὐτοὶ τὴν ἀνταμοιβή τους, ὅταν θὰ δημιουργήσουν τὴν Ἰσλαμικὴ Εὐρώπη ἀντὶ γιὰ τὴν (γεμάτη φῶς, ἐπιστήμη καὶ χαρά) προχριστιανική, παγανιστικὴ Εὐρώπη, τὴν ὁποία ποθοῦν καὶ γιὰ τὴν ὁποία ἀγωνίζονται τόσους αἰῶνες τώρα. Δὲν εἶναι ὅμως αὐτοὶ τὸ πρόβλημά μας.
Τὸ πρόβλημά μας εἶναι οἱ αὐτοπαρουσιαζόμενοι ὡς φιλοσοφικὰ διαλλακτικοὶ Χριστιανοί, τοῦ δόγματος τῆς ξεχειλωμένης Ἐκκλησίας, μισὸ βῆμα πρὶν (ἢ μετά) ἀπὸ τὸ «ἀφοῦ ὅλοι Χριστιανοὶ εἴμαστε», καὶ ἀφοῦ κουραστήκαμε ἀπὸ τὶς ἀπόψεις τοῦ τύπου: «πρόκειται (μόνο) γιὰ γλωσσικὲς παρεξηγήσεις καὶ (μόνο) γεωπολιτικὲς διαφορές». Μιὰ ποὺ αὐτοὶ οἱ διαλλακτικοὶ Ὀρθόδοξοι μᾶς λένε ὅτι ὁ Δυτικὸς Χριστιανισμὸς δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ νομίζουμε, ἀλλὰ ἔχει ποιότητα, ἦθος καὶ βάθος, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε, λοιπόν, μὲ ποιοὺς Χριστιανισμοὺς θὰ λογιζόμαστε ὡς «ἕνα πράμα» ἢ ἔστω μὲ ποιοὺς Χριστιανισμοὺς θὰ «συζητᾶμε» θεολογικὰ στὸν αἰώνα τὸν ἅπαντα, ἂς μετατρέψουμε κι ἐμεῖς τὶς ἐκκλησίες μας σὲ ντισκοτὲκ ἢ γκοθάδικα. Προτοῦ αὐτὲς μετατραποῦν ξανὰ σὲ τζαμιά.

* Ὅσοι ἀρχίζουν μὲ τὸ νὰ σοῦ λένε γιὰ τὰ ἐγκλήματα τοῦ Θεοδόσιου καὶ τοῦ Ἰουστινιανοῦ κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ τελειώνουν μὲ τὴν πλήρη ἀπόρριψη τῆς βιβλικῆς κοσμοαντίληψης, ἀλλὰ κρατᾶνε καὶ μιὰ πισινὴ δηλώνοντας ἄθεοι.

https://chronographiae.wordpress.com