ΤΟΥ ΠΡΩΤ/ΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΡΝΕΛΛΟΥ, ΔΡΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ, τ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ και τ. ΑΝΑΠΛ. ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΗΣ Π.Α.Ε.Α.Η.Κ
ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΗΣ Α.Ε.Σ. ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Τον Ιούνιο του 1989, ο Σύλλογος των καθηγητών της ιστορικής Ιερατικής Σχολής Κρήτης οργάνωσε μια επίσημη εκδήλωση, η οποία συγκέντρωσε άνω των πεντακοσίων προσώπων στον Άγιο Ματθαίο Χανίων. Ο συντάκτης του παρόντος άρθρου ήταν ο κύριος ομιλητής με θέμα: «Το παρόν και το μέλλον της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης στην Κρήτη». Στο κείμενο αυτό που δημοσιεύτηκε με ευλογία του μακαριστού λογίου Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κυρού Θεοδώρου, στην «ΝΕΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΡΗΤΗ» (τ.5-6, Ρέθυμνον 1991), α) περιγράφεται το κοινωνικό και πνευματικό κλίμα, τα καθοριστικά σημεία των καιρών, εκφράζονται προβληματισμοί για τις επιπτώσεις που θα έχει η ευρωπαϊκή πολιτική και οικονομική συνένωση στη ζωή του τόπου μας, στο παρόν και το μέλλον της ενορίας της υπαίθρου και της αστικής κοινωνίας β) διαπιστώνονται οι ελλείψεις που υπάρχουν στις Εκκλ/κές Σχολές και προτείνονται μέτρα για την αναβάθμισή τους, ώστε αυτές να εκπαιδεύσουν στελέχη ικανά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά το παρόν και το μέλλον της Ε.Ε. στην Κρήτη, διατυπώνονται συγκεκριμένες τεκμηριωμένες προτάσεις για την αναβάθμιση, την αποδοτικότητα και βιωσιμότητα της ΙΕΡΑΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (Ι.Σ.Κ.).
Από το βήμα της Ι.Σ. Χανίων, διατυπώθηκε η πρόταση για ίδρυση στην Κρήτη Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής. Στο άκουσμα της πρότασης , ο αύλιος χώρος του Αγίου Ματθαίου σείσθηκε από τα χειροκροτήματα όλων των παρισταμένων, συμπεριλαμβανομένων των πέντε Αρχιερέων, Κρήτης Τιμοθέου, Κισάμου Ειρηναίου, Κυδωνίας Ειρηναίου, Ρεθύμνης Θεοδώρου, Λάμπης Ειρηναίου, των Βουλευτών του Ν. Χανίων και των Τοπικών Αρχών.
Είχαν γίνει και κατά το παρελθόν (ήδη από το 1985) διαπιστώσεις ότι η Εκκλησιαστική Εκπαίδευση (Ε.Ε.) τα τελευταία χρόνια έχει εγκαταλειφθεί σε ανησυχητικό βαθμό και από την Εκκλησία και από την Πολιτεία και ότι είναι απόλυτη ανάγκη οι αρμόδιοι φορείς να ασχοληθούν σοβαρά, υπεύθυνα και χωρίς αναβολή με το πρόβλημα της Ε.Ε. και να προβούν σε νομοθετικές και άλλες ρυθμίσεις, που θα την κάμουν να αντέξει στις προκλήσεις των καιρών.
Το Νοέμβριο του 1995, πρώτη η ιστορική ΑΝΩΤΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΘΕΣ/ΚΗΣ (Α.Ε.Σ.Θ.), με διευθυντή τον μακαριστό και δραστήριο Πρωτοπρεσβύτερο Δημήτριο Βακάρο, έστειλε υπόμνημα προς την Ηγεσία του ΥΠ.Ε.Π.Θ.. Το ίδιο έπραξε στη συνέχεια και η ΑΝΩΤΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ (Α.Ε.Σ.Η.Κ.) στις αρχές του Ιανουαρίου 1996, με το οποίο ζητούσαμε νομοθετική ρύθμιση του μισθολογίου των μόνιμων Καθηγητών και την επίσπευση του νόμου για τις Α.Ε.Σ., προκειμένου να αντιμετωπισθούν προβλήματα που απασχολούσαν επί δεκαετίες τις Σχολές αυτές: Οι Α.Ε.Σ. ήταν αδιαβάθμητες και με Βασιλικό Διάταγμα (Β.Δ.) ρυθμιζόταν, με «απαρχαιωμένο» τρόπο, θέματα διοίκησης των Σχολών, όπως π.χ. το άρθρο ότι «ο Διευθυντής οικεί και ενδιαιτάται εν τη Σχολή», και απαντήσεις του ΥΠ.ΠΑΙ.Θ., ότι δεν προβλέπεται, για τον εργαζόμενο σε 24η βάση, Διευθυντή, διευθυντικό επίδομα και αποζημίωση και ότι οι μισθοί των Καθηγητών με βαθμίδες Ανώτερων Παιδαγωγικών Σχολών, είναι κατώτεροι, του ποσού που λαμβάνουν οι Καθηγητές της Δ.Ε., φανερώνουν την έλλειψη σύγχρονης εκπαιδευτικής νομοθεσίας για τις Σχολές αυτές.
Τον Οκτώβριο του 1998, ως Διευθυντής της Α.Ε.Σ.Κ., στην Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης, καταθέσαμε εκ μέρους του Συλλόγου των Καθηγητών και της σεπτής Σχολικής Εφορείας, με την ευλογία του Σεβασμ. Αρχιεπισκόπου Κρήτης Τιμοθέου, μετά του οποίου υπήρξε πάντοτε, στενή και αγαστή συνεργασία προς όφελος της Σχολής, το κείμενο της πρότασης νόμου, για την Ε.Ε. To σχέδιο νόμου για την αναβάθμιση των Α.Ε. Σχολών-μετεξέλιξη τους σε Ανώτατες Εκκλ/κές Ακαδημίες (Α.Ε.Α.), το οποίο συντάχθηκε το 1998, από την «άτυπη Επιτροπή», που συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία και υπό την φωτισμένη προεδρία του λογιωτάτου και πολυταλαντούχου μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου. Κατά τους πρώτους μήνες του 2002, το σχέδιο νόμου του 1998, είχε κατατεθεί στο ΥΠΕΠΘ (Υπουργός κ. Πέτρος Ευθυμίου).
Με την ανάληψη του Υπουργείου Παιδείας από την κυρία Μαριέττα Γιαννάκου, επανήλθε και πάλι στην επικαιρότητα το θέμα της αναβάθμισης των Α.Ε.Σ., οι οποίες επί πολλά χρόνια, δυστυχώς, λειτουργούσαν με το νόμο 1025/1977 και ας σημειωθεί και με Β.Δ., το οποίο με αυστηρότητα και χωρίς φιλάνθρωπη πειθαρχία αντιμετωπίζει με ενιαίο τρόπο τις παρεκτροπές των μαθητών και φοιτητών, αδιακρίτως, από το Γυμνάσιο μέχρι και τις Α.Ε.Σ. Δηλαδή, απλά, δεν υπήρχε άλλο πειθαρχικό πλαίσιο το οποίο να αντιμετωπίζει με παιδαγωγικό και δημοκρατικό τρόπο, με σεβασμό στην προσωπικότητα του ενήλικα φοιτητή, τις παραβιάσεις του κανονισμού σπουδών και της οικοτροφειακής ζωής των παρεκτρεπόμενων φοιτητών ενός Ιδρύματος Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης!
Είναι ευχάριστο το γεγονός ότι στις συνεδριάσεις της Διαρκούς Επιτροπής (Νοέμβριος 2005) με αντικείμενο την επεξεργασία και εξέταση του παραπάνω σχεδίου νόμου, ναι μεν, δεν προσκλήθηκαν και κακώς, κατά τη γνώμη μας, οι καθ΄ ύλην αρμόδιοι και έμπειροι στα θέματα Ε.Ε. Διευθυντές των τεσσάρων Α.Ε.Σ., προσήλθαν όμως, χωρίς να σημαίνει ότι τούτο είναι αντιδεοντολογικό, οι Κοσμήτορες των δυο Θεολογικών μας Σχολών και εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Εκκλησίας της Κρήτης.
Για να φτάσομε στη σύνταξη και ψήφιση του νομοσχεδίου το οποίο διέπει από το 2006 την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση (Νόμος υπ΄αριθ. 3432 Φ.Ε.Κ. τ. Α΄, αριθ. φ. 14/3 Φεβρ.2006) και ειδικότερα στην ίδρυση των Α.Ε. Ακαδημιών-με χορήγηση πτυχίου ισότιμου των Πανεπιστημίων- και το οποίο ενσωματώνει τα πορίσματα και τις αγωνίες τριών επί μέρους Επιτροπών, κυριολεκτικά ματώσαμε, ταλαιπωρηθήκαμε, αγωνιστήκαμε, πονέσαμε και, σε μεγάλο βαθμό, καταπονηθήκαμε.
Υπηρετώντας στην Α.Ε.Σ. Ηρακλείου: 1. Ως «διδάσκαλος της Θεολογίας» με βαθμίδα Καθηγητή Ανωτέρων Παιδαγωγικών Σχολών από το πρώτο έτος λειτουργίας της (Νοέμβριος 1992)
2. Ως Διευθυντής της Σχολής και του Κρατικού Οικοτροφείου (2 Σεπτεμβρίου 1994 έως τα τέλη Αυγούστου του 2007) και από τις αρχές Φεβρουαρίου ως Πανεπιστημιακός Καθηγητής (με βαθμίδα Αναπληρωτή Καθηγητή και με γνωστικό αντικείμενο την Εκκλ/κή Ιστορία). 3. Ως υπεύθυνος (διευθυντής) του Προγράμματος Εκκλησιαστικής Μουσικής και Ψαλτικής της εν λόγω Ακαδημίας.
4. Ως τακτικό μέλος της Προσωρινής Επταμελούς Διοικούσας Επιτροπής από τον Ιούνιο του 2006 έως 8 Ιανουαρίου 2021), με επίσημο διορισμό από το Υπουργείο Παιδείας, υπό την φωτισμένη προεδρία του δραστήριου Σεβασμ. Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου, κ. ΑΝΔΡΕΑ, Καθηγητή του Α.Π.Θ. Ας σημειωθεί ότι πραγματοποιήθηκαν συνολικά (335) συνεδριάσεις και αντίστοιχες μετακινήσεις, για να θέσομε σε εύρυθμη λειτουργία την Ακαδημία, να συντονίσομε τις μακρές και επίπονες διαδικασίες για την προκήρυξη θέσεων διδακτικού Προσωπικού και να φτάσομε σταδιακά, επί τέλους στις 8 Ιανουαρίου 2021, να παραδίδομε ως πενταμελής Δ.Ε. τις αρμοδιότητές μας στο επταμελές μόνιμο διδακτικό Προσωπικό υπό την προεδρία του πρώτου τη τάξει, Καθηγητή κ. Απόστολου Μπουρνέλη και με την πληροφορία ότι:
1. Υπηρετήσαμε συνολικά είκοσι έξι (26) έτη, σε διευθυντικές θέσεις (με καθήκοντα Λυκειάρχη και Γυμνασιάρχη) Δημοσίων Σχολών Δευτεροβάθμιας (Δ.Ε.) και στη συνέχεια Διευθυντής Σχολών Τριτοβάθμιας Εκπαιδεύσεως και παράλληλα με τα διευθυντικά μας καθήκοντα προσφέραμε, ανιδιοτελώς, με λόγους και συντονισμένες συλλογικές ενέργειές μας, όλα αυτά τα χρόνια, τις υπηρεσίες μας και ως μέλος του Υπηρεσιακού Συμβουλίου Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης του ΥΠ.Ε.Π.Θ. και της νομοτεχνικής Επιτροπής σύνταξης του νομοσχεδίου για την Ε.Ε.
2. Είμαι συντάκτης και εκδότης πολλών άρθρων και βιβλίων με θέμα την οργάνωση, τη σκοποθεσία και την «ταυτότητα» των Σχολών Ε.Ε. και την αναβάθμισή της με κέντρο αναφοράς τη λειτουργική, πνευματική ζωή και πρακτική εξάσκηση των σπουδαστών, εντός και εκτός του χώρου της Σχολής και έχω στο αρχείο μου εκατοντάδες συγχαρητήρια γράμματα για τις απόψεις και τις προτάσεις μου, τα περισσότερα των οποίων προέρχονται από Σεβασμ. Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Εκκλησίας της Κρήτης.
«ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΕΝ ΑΙΘΡΙΑ» Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ Α.Ε.Α. ΘΕΣ/ΚΗΣ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Μολαταύτα, προσωπικά, αλλά και οι συνάδελφοί μου στις Α.Ε.Α., μείναμε έκπληκτοι, πληροφορούμενοι από το διαδίκτυο, ειδικότερα από δημοσιεύσεις διακεκριμένων επιστημόνων- συναδέλφων Καθηγητών, για την ύπαρξη νέου σχέδιου νόμου για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση-Δ.Ε. και Ανώτατη Εκκλ/κή Εκπαίδευση. Πριν, καν ερωτηθούν τα θεσμοθετημένα Ακαδημαϊκά Συμβούλια και η Εκκλησία, το εν λόγω νομοσχέδιο προωθείται, ήδη, σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 15 Ιουλίου! Η είδηση αυτή, με όλο το σεβασμό στο πρόσωπο της Εξοχ. κυρίας Νίκης Κεραμέως, Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία επιτελεί από τη θέση της σπουδαίο και εξαιρετικά δύσκολο έργο, αγωνιζόμενη για την αναμόρφωση της Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και για την επίλυση χρονιζόντων εκπαιδευτικών προβλημάτων, έπεσε σε όλους τους διδάσκοντες και διδασκόμενους ως «κεραυνός εν αιθρία»!
ΕΚΠΛΗΤΤΟΜΕΘΑ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΔΙΕΡΩΤΩΜΕΘΑ ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΟΣΗ ΣΠΟΥΔΗ…. Πριν, καλά-καλά, αναλάβουν την διοίκηση των Ακαδημιών οι μόνιμοι Καθηγητές τους, δηλαδή τα οριζόμενα από τον ισχύοντα νόμο Ακαδημαϊκά Συμβούλια!…. Πότε και ποιοί αξιολόγησαν το έργο των τεσσάρων (4) Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών, που λειτούργησαν από το 2006 και εξής, χωρίς το αναγκαίο διδακτικό και διοικητικό προσωπικό και όχι μόνο, ώστε, στη συνέχεια, ερήμην των Ακαδημαϊκών Συμβουλίων, της Δ.Ι.Σ., της Ιεραρχίας της Ελλάδος, της Εκκλησίας Κρήτης, να προβαίνουν στην κατάργηση των δυο εξαυτών, των Α.Ε.Σ. Θεσ/κης και Βελλάς; Αντί επίσημων ευχαριστηρίων προς τα Μέλη των Δ.Ε. των τεσσάρων (4) Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών που με την εθελοντική τους προσφορά και με πολλούς κόπους και θυσίες, συνεχείς μετακινήσεις και χωρίς καμμιά απολύτως αποζημίωση, έθεσαν σε εύρυθμη λειτουργία τις Σχολές, κράτησαν ανοικτές τις πύλες των νέων αυτών Ιδρυμάτων, έκριναν, αξιολόγησαν, τι ακριβώς; Μήπως το έργο των προσωρινών Δ. Επιτροπών; Το γεγονός ότι χρόνιζαν οι διαδικασίες προκήρυξης θέσεων, εκλογής, διορισμού των Καθηγητών δεν το έλαβαν υπόψη τους;
-Ως Καθηγητής της Π.Α.Ε.Α.Κ., με την ιδιότητα του Μέλους των εκλεκτορικών σωμάτων, είχα την ευκαιρία να επισκέπτομαι την Α.Ε.Α.Θ., να γνωρίσω από κοντά, τα πρόσωπα των συναδέλφων Καθηγητών. Στο σύνολό τους , είναι όλοι τους καταξιωμένοι επιστήμονες, με περγαμηνές και πλούσιο επιστημονικό, διδακτικό και συγγραφικό έργο. Επίσης, ευτύχησα να γνωρίσω τους φοιτητές και το περιβάλλον της Ακαδημίας. Να καμαρώσω για τις σύγχρονες και άνετες σχολικές κτηριακές τους εγκαταστάσεις, τις οποίες θα ζήλευαν και σύγχρονα Κρατικά Πανεπιστήμια των Χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Τις ίδιες εντυπώσεις έχω αποκομίσει και κατά τις δύο μου επισκέψεις στην Α.Ε.Α. Βελλάς Ιωαννίνων, τόσο από την συναναστροφή μου με τους Καθηγητές και το Διοικητικό Προσωπικό, όσο και από το ήθος των φοιτητών, από το όμορφο και μοναδικό μοναστηριακό βυζαντινό, «αγιοπνευματικό», «φιλοκαλικό» και φυσικό περιβάλλον (Ιστορική Ιερά Μονή Βελλάς) και την πλούσια βιβλιοθήκη του Ιεροδιδασκαλείου-Εκκλησιαστικής-Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Μια Ακαδημία, την οποία ευκλέϊσαν σπουδαίοι Σχολάρχες, Μητροπολίτες, Ακαδημαϊκοί Καθηγητές και τα τελευταία χρόνια ο νυν Σεβασμ. Μητροπολίτης Κεφαλληνίας, κ. Δημήτριος Αργυρός, Καθηγητής και Πρόεδρος της, ο λόγιος και δραστήριος Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος, του οποίου το ενδιαφέρον και η αγάπη του προς την Ακαδημία Βελλάς, είναι γνωστά σε όλους. Τα τελευταία χρόνια, ηγείται της εν λόγω Α.Ε.Α. Ιωαννίνων η σημερινή δραστήρια Πρόεδρος του Ακαδημαϊκού Συμβουλίου, κυρία Μαρία Ράπτη, Καθηγήτρια Παιδαγωγικής, η οποία διαθέτει σπάνια τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, ορθόδοξο χριστιανικό ήθος, φιλοκαλική διάθεση, αλλά και μακρά παιδαγωγική και διοικητική εμπειρία.
Το εξαιρετικό άρθρο του αγαπητού και διακεκριμένου επιστήμονα π. Νικολάου Λουδοβίκου, Καθηγητή της Α.Ε.Α.Θ., αλλά και Πανεπιστημίων -Ινστιτούτων του Εξωτερικού, που δημοσιεύτηκε στις 05-05-21, στο διαδίκτυο, με τίτλο «Μαρτύριο και θάνατος των Α.Ε.Α….» και η επιστολή της κυρίας Μαρίας Ράπτη με τίτλο: «Δυσοίωνη εξέλιξη το κλείσιμο της Α.Ε.Α. Βελλάς», με την οποία εκπέμπουν κραυγή αγωνίας για την τύχη των ιστορικών αυτών Ανώτατων Ακαδημιών, έπεσε στην κεφαλή μας «ως κεραυνός εν αιθρία». Στενοχωρηθήκαμε και προβληματιστήκαμε πάρα πολύ για αυτή την εξέλιξη και ιστάμεθα αλληλέγγυοι στους Μακεδόνες και Ηπειρώτες για τον δίκαιο αγώνα με σκοπό την διατήρηση και περαιτέρω ανάπτυξη και εξέλιξη των Ανώτατων αυτών Ιδρυμάτων, τα οποία, εκτός των άλλων ακαδημαϊκών στόχων, ορθώνουν τείχη «ανοσίας» και θωρακίζουν τα ελληνικά μας σύνορα, την Ελληνική Γλώσσα, την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, την Ελληνική Ιστορία και τον Πολιτισμό μας, έναντι εκείνων που τα επιβουλεύονται. Δεν επαρκεί ο φιλόξενος χώρος της καθημερινής εφημερίδας του Ν. Λασιθίου «ΑΝΑΤΟΛΗ» ούτε και υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος, για να εκθέσομε εδώ αναλυτικά και τεκμηριωμένα τις απόψεις και τα επιχειρήματα μας, γιατί δεν πρέπει να κλείσουν οι συγκεκριμένες Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, οι οποίες ως «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ» και όχι «ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ» δεν είναι εκ της φύσεως, της ονομασίας τους, της «ταυτότητας» και της αποστολής τους, διόλου ανταγωνιστικές των Θεολογικών Σχολών και των λοιπών Πανεπιστημίων της Ημεδαπής.
Με βάση την εμπειρία μας, ως απόφοιτος Εξατάξιας Εκκλησιαστικής Σχολής (6 έτη σπουδών του παλαιού Εξαταξίου Γυμνασίου και δυο επί πλέον ιερατικής-ποιμαντικής μορφώσεως, σύνολο οχτώ (8) έτη) και ως Καθηγητής και Διευθυντής του τριτάξιου Εκκλησιαστικού Γυμνασίου και του Τετρατάξιου Εκκλησιαστικού Λυκείου Τήνου και στη συνέχεια της γεραράς Π.Ι.Σ. Χανίων (λειτουργούσαν εύρυθμα και υποδειγματικά και σε όμορφο και κατάλληλο πνευματικό και φιλοκαλικό περιβάλλον, με σύνολο σπουδών επτά έτη σπουδών), δεν θα μπω καθόλου σε διάλογο, ως προς την καινοφανή χρήση και δημιουργία ενός «αδιαβάθμητου διετούς μεταλυκειακού εκπαιδευτικού σχήματος» για την εκπαίδευση «μορφωμένων υποτίθεται κληρικών! νέου τύπου Σχολών κατάρτισης, αδιακρίτως, αποφοίτων Γενικών, Τεχνικών και Επαγγελματικών Λυκείων, με την ονομασία «Σχολές μαθητείας Υποψηφίων Κληρικών (ΣΜΥΚ) », αποφεύγοντας να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Εάν ένα τέτοιο σχήμα -ΣΜΥΚ, ήθελε, ιδρυθεί στο ιστορικό και σεβάσμιο μοναστήρι της Βελλάς Ιωαννίνων, πλησίον των αλβανικών συνόρων (μωαμεθανική χώρα), αντίθετα, δηλαδή, με τις προτάσεις της Ακαδημίας, την επιθυμία και τις προτάσεις της Οικείας Ιεράς Μητροπόλεως, του Περιφερειάρχη Ηπείρου, των Δημάρχων Ιωαννίνων και Πωγωνίου, αυτό θα είναι, συγχωρέσετε με, «άστοχη επένδυση» για το Γένος και την Ορθόδοξη μαρτυρική Εκκλησία. «Πρόκληση» στα πατριωτικά και ορθόδοξα νάματα της πίστεως μας προς τον υπερήφανο Ηπειρωτικό λαό, οι οποίοι φυλάνε «Θερμοπύλες» στην πύλη αυτή.
Χωρίς να εισέλθομε στην «μακρόχρονη στρατηγική» που ακολουθήθηκε σκόπιμα, τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον ως προς το πρόγραμμα Εκκλησιαστικής Μουσικής και Ψαλτικής με τον περιορισμό του αριθμού των εισαγόμενων από 50 και 60 σε δέκα (10), θέλω να διευκρινίσω, κάτι σημαντικό. Επιτυχία μιας «Εκκλησιαστικής» Σχολής, που καταρτίζει στελέχη της Εκκλησίας, δηλαδή, ιερείς και ποιμένες και όχι Καθηγητές που θα διδάξουν τα λεγόμενα «Θρησκευτικά» στα Δημόσια Σχολεία, δεν σημαίνει, ειδικότερα για την εκπαίδευση αξίων κληρικών, ποσοτικά αποτελέσματα, αύξηση αριθμού των αποφοίτων, αλλά ποιοτικά-καρπούς του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή ιερείς-δασκάλους και ιεραποστόλους. Επίσης, στόχος των Α.Ε.Α. δεν είναι απλώς να καταρτίσουν τους νέους ιερείς μας στην ποιμαντική θεολογία, στη λειτουργική, την τελετουργική, στο τυπικό και στο ψάλλειν… Δεν είναι μόνο η άσκηση των εφημεριακών καθηκόντων με τις γνωστές λειτουργικές υποχρεώσεις των εφημερίων (θείες λειτουργίες, τέλεση μυστηρίων, μνημόσυνων), αλλά και η εξωτερική ιεραποστολή, κυρίως η εσωτερική ιεραποστολή, ο πειστικός ποιμαντικός διάλογος, ο σεβασμό στην επιστήμη και στην πατερική θεολογία, και η κοινωνική-αγαθοεργής δράση μέσα στην κοινωνία, η συστηματική κατήχηση, το ζωντανό κήρυγμα, η αντιμετώπιση του κύματος της αθεϊας, των ποικιλώνυμων αιρέσεων, των προβλημάτων των ποικιλοτρόπως πασχόντων στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα και στα Θεραπευτήρια, τα οποία περιθάλπουν άτομα με αναπηρία. Αλήθεια, υπάρχουν προγράμματα ανώτατων σπουδών για την εξειδίκευση των ιερέων που υπηρετούν σε τουριστικές περιοχές και στους χώρους των Ιδρυμάτων Υγείας; Έχομε, όλοι εμείς, μηδέ του εαυτού μου εξαιρουμένου, οι οποίοι υπηρετούμε σήμερα, κοντά στον πόνο των ασθενών, τις ειδικές γνώσεις και τη γλωσσομάθεια που απαιτούνται, για την ποιμαντική των ασθενών, των γερόντων, των ατόμων με αναπηρία και την ποιμαντική των ορθόδοξων, ετερόδοξων και ετερόθρησκων ή άθεων τουριστών, που επισκέπτονται τον τόπο μας; Δεν αποτελεί, λοιπόν, η ίδρυση ενός «Δ.Ε.Ι.Ε.Κ.» αναβάθμιση για το χώρο της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης και δεν μπορεί να υποκαταστήσει, σε καμιά περίπτωση, την Α.Ε.Α. ΒΕΛΛΑΣ και το ιστορικό «Ιεροδιδασκαλείο» της, για να γίνει «εφαλτήριο για την ανάδειξη της Βελλάς» σε ένα μοναδικό στο είδος του, Πανεπιστήμιο-θα πρόσθετα: Εκκλησιαστικό και Παιδαγωγικό, με παράλληλα προγράμματα διδασκαλίας, καλλιέργειας της Ελληνικής Γλώσσας και συστηματικής διάδοσής της στο Εξωτερικό.
Αλήθεια, έχει διερωτηθεί κανείς, ποιος σχολικός φορέας, ποιο Πανεπιστήμιο θα δώσει και πάλι στις ακριτικές περιοχές της πατρίδας μας και ιδιαίτερα στις Επαρχίες του Θρόνου, πχ. στις παροικίες της Ομογένειας στις Ευρωπαϊκές χώρες, στην Αμερική, στην Αυστραλία, γιατί όχι και στην Αφρική, τον «παπά-δάσκαλο», ώστε να συνδέσει τα παιδιά με την μητέρα πατρίδα αλλά και ευκολότερα οι Μητροπόλεις του Εξωτερικού να βρίσκουν την, για να προσλαμβάνουν και να διορίζουν ιερείς σε όλες τις Ελληνικές Παροικίες, οι οποίοι να ασκούν ταυτόχρονα και το έργο του διδασκάλου στα Ελληνικά Σχολεία, ένα έργο, τοιαύτης ορθόδοξης, εθνικής και ιεραποστολικής σημασίας….
Η πρόταση αυτή, δεν είναι δική μας. Ανήκει στον σοφό Ιεράρχη της Εκκλησίας Κρήτης, Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίον (1992), την οποία και υιοθέτησε ομόφωνα το Πανελλήνιο Συνέδριο, που με την ευκαιρία του εορτασμού της Εκατοντατετηρίδας της Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης, οργανώθηκε από την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης από 29 Νοεμβρίου μέχρι 2 Δεκεμβρίου 1992 στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης με θέμα «ΟΙΚΟΝΟΜΟΙ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ», Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (Εκκλησιαστικές και Θεολογικές Σχολές), Εμπειρίες και προοπτικές.
Στα πορίσματα και τις προτάσεις του Συνεδρίου προς το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, παρ. 10, προτείνει «την εξέταση της δυνατότητας να επανέλθει ο θεσμός των Ιεροδιδασκαλείων, προσαρμοσμένος στα σύγχρονα δεδομένα, για την κάλυψη ειδικών αναγκών και την αποτελεσματικότερη ορθόδοξη χριστιανική αγωγή των παιδιών» ( Πρωτ/ρου Γεωργίου Εμμ. Μαρνέλλου, ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΠΤΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ, Εκδ. Κ.Μ.Ο.Π., Άγιος Νικόλαος Κρήτης, 2004, σ. 45-48).
Και αποτίοντας φόρο τιμής προς τον Άγιο Νεκτάριον, Μητροπολίτη Πενταπόλεως, Σχολάρχη της Ριζαρείου Σχολής και «Προστάτη των Εκκλησιαστικών Σχολών» (με βάση Π.Δ.), προτείνω με σεβασμό και παρακλητικό τρόπο, προς την Ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, να μην προχωρήσει στην κατάργηση των παραπάνω Α.Ε.Α. Θεσ/κης και Βελλάς, ειδικότερα δε «να αποδώσει τιμή και τα ευχαριστήρια στον Άγιο των Ελληνικών Γραμμάτων και της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης» μέσα στο έτος 2021, ο οποίος, όπως αναφέρει ο μακαριστός Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Σωφρόνιος Σταμούλης (1875-1960) σε ιδιόχειρο σημείωμα του της 2/15 Δεκεμβρίου 1938, «ο Άγιος Νεκτάριος καταγόταν από την Ήπειρο, ένας μάλιστα πρόγονός του «εντός κόφας ήχθη εις Σηλυβρίαν» (Σοφ. Δημητρακόπουλος, Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ, Ιστορική βιογραφία, Αθήνα 1998, σ.19). Η ευλογία για το ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ, ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ «ΕΠΕΚΕΙΝΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ» ΣΤΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΧΡΟΝΑ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ (1920-2020) ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΑΚΟΣΑΧΡΟΝΑ ….ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΗΣ!
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, 04 ΙΟΥΛΙΟΥ, 2021
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΝΕΛΛΟΣ, Δρ Θεολογίας, Διπλωμ. του Ανωτάτου Παδαγωγικού Ινστιτούτου του I.C. των Παρισίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου