«Ποιὰ εἶναι τὰ κριτήρια τοῦ θεολογεῖν; Τὰ ἐπιστημονικὰ-ἀκαδημαϊκὰ κριτήρια εἶναι κτιστά. Γι’ αὐτό, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἀσφαλέστατο κριτήριο τῆς ἀκτίστου ἁγιότητας, ἡ μόνη διασφάλιση γιὰ ἀπλανῆ ὀρθόδοξη, ἐπιστημονικὴ θεολογία μπορεῖ νὰ ἀναζητηθεῖ, καὶ ἀπὸ τοὺς στερουμένους τὴν ἁγιότητα ἐπιστήμονες θεολόγους, στὸ ταπεινὸ φρόνημα, ποὺ ἐνέχει καὶ ἐκφράζει ἡ διαχρονικῶς ἐφαρμοζομένη ἐκκλησιαστικὴ μέθοδος, ἡ ὁποία σημαίνεται στὴ γνωστὴ ἁγιοπατερικὴ διατύπωση: “ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσι”.
Αὐτό, ἄλλωστε, τὸ ταπεινὸ φρόνημα, τὸ ὁποῖο διασφάλιζε καὶ τὴν ἁγιότητά τους, εἶχαν ὅλοι οἱ θεοφόροι Πατέρες, ποὺ συμμετεῖχαν στὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους, οἱ ὁποῖες ὁριοθέτησαν ἀπλανῶς τὴν ἐκκλησιαστικὴ θεολογία.
Ὁ θεολογικὸς στοχασμός, στὸν ὁποῖο ἀρέσκονται νὰ ἀναφέρονται οἱ “μετὰ-πατερικοὶ” θεολόγοι καὶ ἡ συνεπαγόμενη θεολογικὴ πιθανολογία, δὲν προσιδιάζουν στὴν Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστικὴ θεολογία, ἀλλὰ στὴν ἑτερόδοξη καὶ αἱρετική, ἡ ὁποία, ὅπως εὔστοχα χαρακτηρίστηκε ἀπὸ τοὺς θεοφόρους Πατέρες, εἶναι “τεχνολογία” μᾶλλον παρὰ θεολογία.
Εἶναι ἀξιοσημείωτη στὴν προκειμένη περίπτωση καὶ ἡ καίρια παρατήρηση τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Σιναΐτη (τῆς Κλίμακος), ὅτι “ὁ Θεὸν μὴ γνούς, (ἐννοεῖται ἐμπειρικῶς καὶ βιωματικῶς), στοχαστικῶς ἀποφαίνεται”». Συμφωνοῦμε καὶ εὐχαριστοῦμε τὸν κ. Καθηγητή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου