Ὁ μ. Πατριάρχης Βουλγαρίας Νεόφυτος ἀνασκεύασε μὲ Ὀρθόδοξη παρρησία ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης. Αὐτὸ ἀποτελεῖ μία λαμπρὴ σελίδα στὴν ἱστορία τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.
Ὅσο κι ἂν ἀπαξιώθηκε ἡ στάση αὐτὴ τοῦ μ. Πατριάρχη Βουλγαρίας Νεοφύτου, στὴ συνείδησή μας θὰ εἶναι ὁ Πατριάρχης ἐκεῖνος ποὺ μαζὶ μὲ τὸν Πατριάρχη Γεωργίας, ἀντέταξε λόγον Ὀρθοδοξίας γιὰ ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦσαν ἐκκλησιολογικὲς στρεβλώσεις.
Ἡ ἀπαξιωτικὴ ἀναφορά, ὅτι δῆθεν ἦταν ὑποκινούμενος ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ρωσίας, ἦταν ἀναληθέστατη. Ἀποτελοῦσε μία θλιβερὴ καὶ ἀπαξιωτικὴ “διαπίστωση”. Οἱ ἀπαξιωτικοὶ χαρακτηρισμοὶ καταδείκνυαν καὶ τὴν ἔλλειψη θεολογικῶν ἐπιχειρημάτων.
Χωρὶς κανένα θεολογικὸ ἐπιχείρημα ἀπαξιώθηκε ὁ μ. Πατριάρχης Βουλγαρίας. Ἡ ἀνακοίνωση τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας ἐπὶ Πατριαρχείας τοῦ μ. Νεοφύτου, θὰ παραμείνει στὴν Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας. Τουναντίον οἱ ἕωλοι ἀπαξιωτικοὶ χαρακτηρισμοί, θὰ εἶναι μία μελανὴ σελίδα στὴν Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ ἀνακοίνωση τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας, ἐπὶ Πατριαρχείας τοῦ μ. Νεοφύτου, ἡ ὁποία ἀναρτήθηκε στὴν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας www.bg-patriarshia.bg, ἡμερομηνίας 29 Νοεμβρίου 2016, ἀναφέρετο στὸ κείμενο τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης μὲ τίτλο, “Ἡ σχέση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μὲ τὸν ὑπόλοιπο χριστιανικὸ κόσμο”.
Καὶ μόνη ἡ κριτικὴ ἀναφορὰ στὶς λεγόμενες “ἐκκλησιολογικὲς προϋποθέσεις” τῆς “Δήλωσης τοῦ Τορόντο”, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν στὴ συντριπτική τους πλειοψηφία ἐκκλησιολογικὲς στρεβλώσεις ἀρκεῖ.
Στὴν ἐν λόγῳ ἀνακοίνωση τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας, τονιζόταν, ὅτι «Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ὁποῖος εἶναι “ἡ Ὁδὸς καὶ ἡ Ἀλήθεια καὶ ἡ Ζωή”», ἀναφορὰ ἡ ὁποία μᾶς θύμισε τὴν παρήγορο ὁμολογία στὴν ἐπιστολὴ τοῦ Ὁσίου Παϊσίου πρὸς τὸν μ. Γέροντα Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, γιὰ δημοσίευση στὸν Ὀρθόδοξο Τύπο, ἀναφορικὰ μὲ τὶς οἰκουμενιστικὲς καὶ “φιλενωτικὲς” ἐνέργειες τοῦ τότε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, ὁ ὁποῖος τόνιζε ὅτι «Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ Αὐτὸς τὴν κυβερνάει».
Στὴν ἐν λόγῳ ἀνακοίνωση τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας, γινόταν ἀναφορὰ καὶ στὴν παρουσία τῶν ἑτεροδόξων “παρατηρητῶν” στὴ Σύνοδο, μὲ τὴν ὀρθόδοξη σαφήνεια ὡς ἑξῆς: “…ἑτεροδόξων θρησκευτικῶν ὁμάδων (Ρωμαιοκαθολική, Ἀγγλικανικὴ κλπ)”.
Καὶ μόνο τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ μ. Πατριάρχης Νεόφυτος, ἀποκάλεσε μὲ Ὀρθόδοξη ἀκρίβεια τὶς αἱρετικὲς κοινότητες ὡς ἑτερόδοξες “θρησκευτικὲς ὁμάδες”, γίνεται ἐπακριβῶς ἀντιληπτό, ποιὸς πραγματικὰ φρονεῖ καὶ ὁμολογεῖ ὅτι ἡ Μία Ἁγία Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ ἐπισήμανση τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας ὅτι, “δὲν ὑπάρχουν ἄλλες ἐκκλησίες” ἀρκεῖ γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴν ἀκρίβεια.
Σὲ αὐτὴ τὴν ἀνακοίνωση ἐπὶ Πατριαρχείας Νεοφύτου, δὲν ἀφήνεται καμιὰ θεολογικὴ ἀσάφεια. Τουναντίον ὅσοι ἐπέλεξαν νὰ στηρίξουν αὐτὰ ποὺ δὲν ἔπρεπε νὰ στηρίξουν καὶ οἱ ὁποῖοι ἀντὶ θεολογικῶν ἐπιχειρημάτων ἐπέλεξαν τοὺς ἀπαξιωτικοὺς καὶ ὑβριστικοὺς χαρακτηρισμούς.
Δὲν ἄφησε κανένα θέμα ἀναπάντητο τὸ Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας ἐπὶ Πατριαρχείας Νεοφύτου. Ὑπῆρξε ἀναφορὰ καὶ γιὰ τὴν “Θεωρία τῶν Κλάδων”. Ἀναφέρθηκε καὶ στὴ λεγόμενη “βαπτισματικὴ θεολογία”. Ἀναφέρθηκε καὶ στὴν λεγόμενη “ἰσότητα τῶν δογμάτων”.
Ἡ ἀκρίβεια τοῦ ἐπιθετικοῦ προσδιορισμοῦ “θρησκευτικὲς ὁμάδες”, κατεδείκνυε τὶς ἐκκλησιολογικὲς ἐκτροπές. Αὐτὸ ποὺ ἐπισημαίνετο πρὶν τὴν ἀνακοίνωση αὐτὴ στὴν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας, ὅτι «ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν ὑπάρχουν ἄλλες ἐκκλησίες, ἀλλὰ μόνο αἱρέσεις καὶ σχίσματα, καὶ τὸ νὰ ὀνομάζονται “ἐκκλησίες” εἶναι θεολογικό, δογματικὸ καὶ κανονικὸ λάθος», βρῆκε τὴν Ὀρθόδοξη ἐκφραστικὴ συνέχειά του στὴν ἐν λόγῳ ἀνακοίνωση τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας.
Στὴν ἀνακοίνωση γινόταν ἀναφορὰ στὴ λεγόμενη “θεωρία τῶν κλάδων” καὶ στὰ συναφῆ οἰκουμενιστικὰ ἀτοπήματα ὡς ἑξῆς: «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν μπορεῖ νὰ δεχθεῖ τὶς διαφορετικὲς ἔννοιες καὶ δόγματα στὰ ὁποῖα οἱ ἑτερόδοξοι ἔχουν δικαιολογήσει αὐτὴν τὴν ἑνότητα, ὅπως εἶναι οἱ θεωρίες γιὰ τὴν ὕπαρξη μίας φαινομενικῆς “ἑνότητας” ὅλων τῶν χριστιανικῶν δογμάτων, ὅπως οἱ διδασκαλίες γιὰ τὴν “ἀόρατη ἐκκλησία”, τὴ “θεωρία τῶν κλάδων”, τὴ “βαπτισματικὴ θεολογία” ἢ τὴν “ἰσότητα τῶν δογμάτων”».
Ἐνοχλοῦνται καὶ θὰ ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὴ στάση τοῦ μ. Πατριάρχη Νεοφύτου, στὸ θέμα τοῦ λεγόμενου Π.Σ.Ε. Ὡς γνωστὸ τὸ Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας ἔχει ἀποχωρήσει ἀπὸ αὐτὸ τὸ συγκρητιστικὸ συνονθύλευμα. Ποθοῦν διακαῶς τὴν ἀλλαγὴ στάσης τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας.
Ἀνάλογη ἦταν καὶ ἡ ἐπισήμανση κατὰ τὴν 21 Ἀπριλίου 2016 τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας, ἡ ὁποία προηγήθηκε τῆς ἀνακοίνωσης αὐτῆς, στὴν ὁποία σημειώνοντο τὰ ἑξῆς : «Δόξα τῷ Θεῷ γιὰ τὸ ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας ἐξῆλθε ἀπὸ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν, γιὰ τὸ ὁποῖο ἐξέφρασε τὴν ἀποδοκιμασία της γιὰ τὴ λειτουργία του, γιὰ τὸν λόγο ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι μέλος μίας ὀργάνωσης, στὴν ὁποία θὰ θεωρεῖται “ὡς μία ἐκ τῶν πολλῶν ἢ ὡς κλάδος τῆς Μίας Ἐκκλησίας, ποὺ ψάχνει καὶ ἀγωνίζεται γιὰ τὴν πραγμάτωσή της στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν”».
Ὁμίλησαν μὲ θρασύτητα ὅσοι ἀπαξίωσαν τὸν Πατριάρχη Βουλγαρίας καὶ γενικότερα τὸ Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας, ἀποδίδοντας δῆθεν ἐθνοφυλετισμὸ στὰ θεολογικὰ ἐπιχειρήματα ποὺ ἀντιτάχθηκαν, γιὰ ὅσα ὡς μὴ ὄφειλαν παρεισέφρησαν σὲ ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης.
Στὴ συνείδησή μας ὁ μ. Πατριάρχης Νεόφυτος, θὰ εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος, μαζὶ μὲ τὸν Πατριάρχη Γεωργίας, ἀντέταξε λόγον Ὀρθοδοξίας γιὰ ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦσαν ἐκκλησιολογικὲς στρεβλώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου