Δευτέρα 26 Αυγούστου 2024

Συμπληρωματικά περί μεταστάσεως της Θεοτόκου – κατόπιν του ατυχούς σχολίου του αρχιμ. Θ. Μ.[1]

Ατυχές, τουλάχιστον, το θεολογικό σχόλιο του αρχιμανδρίτη σχετικά με τη μετάσταση της Θεοτόκου. 
Έτσι αναγκαστήκαμε να γράψουμε κάτι άμεσα προς αποκατάσταση της αλήθειας[2]. Με μερικά πράγματα “δεν παίζουμε”, πόσο μάλλον με την Παναγία μας. Ο ορθολογισμός εισχωρεί συνήθως αδιόρατα και επηρεάζει την πίστη μας, καθιστώντας την πιο “καθωσπρέπει” για τα δεδομένα της εποχής μας. Τι να πούμε, λοιπόν, όταν βλέπουμε έναν ορθόδοξο ιερωμένο να “αφήνει ανοιχτό” το ζήτημα της μετάστασης – ανάστασης της Θεομήτορος; Σκέπτομαι πώς θα αντιδρούσε ο άγιος Παΐσιος αν ήταν ακόμη εν ζωή, όταν διάβασα πόσο έντονα επέπληττε κάποιους για την αμφισβήτησή τους σχετικά με τη θαυματουργική μεταφορά εν νεφέλαις των αγίων Αποστόλων από τα πέρατα της γης, προκειμένου να παραστούν στην Κοίμηση της Θεοτόκου…

Ξαναδιαβάζοντας το κείμενο εκείνου βλέπουμε το εξής παράδοξο: “Για να "καταλάβουμε" την μέγιστη ταπείνωση της Μαρίας, η οποία προφανώς κατ' απαίτησή της από τον Χριστό έκρυψε το άγιο Σώμα της από τα «μάτια» μας!” Και αναρωτιόμαστε εύλογα: πού το φαντάστηκε ο ευλογημένος! Δηλαδή ο Χριστός έκρυψε το σώμα της Παναγίας κάπου (εν ουρανώ ή εν γη, πάτερ;) εξισώνοντάς την με όσες αντίστοιχες περιπτώσεις αγίων συνέβη το ίδιο, όπως με τον Μωυσή, τον Μ. Αντώνιο κ.ά.; Αυτή η υποθετική (παρ)ερμηνεία, ωστόσο, υποβιβάζει βάναυσα, αν και με μια πρώτη ανάγνωση δεν φαίνεται τούτο, και το μυστήριο της Θεοτόκου, αλλά και το ίδιο το γεγονός της Ανάστασης του Χριστού.

Το κοντάκιο της Κοίμησης αναφέρει: “Τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν”. Αν υποθέταμε πως μετέστη εκ του τάφου το σώμα της με βάση το πρώτο υποκείμενο, ωστόσο δεν μας το επιτρέπει το δεύτερο: εφόσον η νέκρωση δεν κράτησε τη Θεοτόκο, αυτό σημαίνει πως η ψυχή της επανενώθηκε με το κοιμηθέν σώμα της, διότι αυτός είναι ο ορισμός του ανθρώπινου θανάτου: χωρισμός σώματος και ψυχής. Και έπειτα, αν ο Χριστός δεν προέβαινε σε προληπτική ανάσταση της Μητέρας Του, της Μητέρας της Ζωής δηλαδή, τότε θα αρχίσαμε να ανησυχούμε δικαιολογημένα για το αν πράγματι πρόκειται να συμβεί η γενική ανάσταση των νεκρών κατά τη Δευτέρα Παρουσία…

Ακόμη λοιπόν και αν δεν υπήρχε η σχετική παράδοση περί της μεταστάσεως – αναστάσεώς της, θα έπρεπε να θεολογήσουμε εμείς σχετικά εν Πνεύματι Αγίω. Πόσο μάλλον όταν ξέρουμε για τη συνάντηση της αναστημένης Θεοτόκου με τον απόστολο Θωμά και την παράδοση σε αυτόν “χειρί”, όπως χαρακτηριστικά γράφεται στη σχετική ακολουθία, της Τιμίας Ζώνης της! Η Ορθόδοξη Εκκλησία φυσικά, προκειμένου να αποφευχθεί η Μαριολατρία – δεν το απέφυγαν οι Ρωμαιοκαθολικοί – δεν μιλάει “δυνατά” περί της αυτής αναστάσεως, ωστόσο δεν παύει η Παναγιά μας να είναι η “μετά Θεόν Θεός”. Θα ήταν, λοιπόν, ποτέ δυνατό – άπαγε της βλασφημίας – να μην ακολουθήσει τον Υιό της στην ανάσταση εκ νεκρών; Και μάλιστα, αυτό φαίνεται να συνέβη προληπτικά και με τον Ιωάννη τον Θεολόγο, τον δεύτερο “γιο” της, του οποίου τη μετάσταση εορτάζουμε τον Σεπτέμβρη.

 

 

 

Κ. Νούσης

Λάρισα, 24/8/2024 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου