Δέν πρέπει νά καλλιεργούμε στην καρδιά μας κακία ή μίσος ενάντια στον πλησίον πού είναι κακόβουλος. Μάλλον θά πρέπει νά αγωνιστούμε νά τόν αγαπήσουμε καί νά είμαστε όσο τό δυνατό περισσότερο καλοί, ακολουθώντας τή διδασκαλία του Κυρίου μας Ίησού Χρίστου: «αγαπάτε τους έχθρούς υμών, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς» (Ματθ. ε’ 44).
Αν κάποιος σέ προσβάλει μέ οποιοδήποτε τρόπο θά πρέπει όχι μόνο νά μήν τόν εκδικηθείς, αλλά αντίθετα νά τόν συγχωρήσεις μέ όλη τήν ψυχή σου, ακόμα κι άν επιμένει σ’ αυτό, συμμορφούμενος στό λόγο του Θεού: «Έάν μή άφήτε τοις άνθρώποις τά παραπτώματα αυτών, ουδέ ό πατήρ υμών αφήσει τά παραπτώματα υμών» (Ματθ.-στ’ 15)· καί πάλι: «προσεύχεσθε υπέρ τών έπηρεαζόντων υμάς καί διωκόντων υμάς» (Ματθ. ε ‘ 44).
Έτσι, άν αγωνιστούμε όσο εξαρτάται άπό τίς δυνάμεις μας νά εκπληρώσουμε αυτή τήν εντολή, μπορούμε νά ελπίζουμε ότι τό θείο φως θά λάμψει στίς ψυχές μας καί θά ανοίξει σέ μας ό δρόμος γιά τήν άνω Ιερουσαλήμ.
ΜΗ ΚΡΙΝΕΙΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ
Δέν πρέπει νά κρίνουμε κανένα, ακόμα καί άν μέ τά ίδια μας τά μάτια είδαμε κάποιον νά άμαρτάνει ή νά παραβαίνει τίς εντολές του Θεού. Ό λόγος του Θεού λέει: «Μή κρίνετε ίνα μή κριθήτε» (Ματθ. ζ ‘ 1), καί πάλι: «Σύ τίς ει ό κρίνων άλλότριον οίκέτην; τω ίδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει- οταθήσεται δέ- δυνατός γάρ έστιν ό Θεός στήσαι αυτόν» (Ρωμ. ιδ’ 4).
Δέ γνωρίζουμε γιά πόσο καιρό θά μπορέσουμε νά παραμείνουμε στην αρετή, όπως λέει ό προφήτης, πού απόκτησε τή γνώση αυτή μέ εμπειρία: «Εγώ δέ είπα έν τη ευθηνία μου- ού μή σαλευθώ εις τόν αιώνα, άπέστρεψας δέ τό πρόσωπον σου καί έγενήθην τεταραγμένος»(Ψαλμός κθ’ 7,8),θά είναι πολύ ωφέλιμο νά έχουμε πάντα κατά νοϋ τά λόγια του Αποστόλου: «Ό δοκών έστάναι βλεπέτω μή πέση» (Α’ Κορινθ. ι’12).
από το βιβλίο: “Φιλικαλία των Ρώσων νηπτικών”- Διδαχές Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ, εκδόσεις Πέτρου Μπότση, Αθήνα 1983
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου