Η γλώσσα πάλι στόχος επίθεσης
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Η ελληνική μας γλώσσα γίνεται πάλι στόχος επίθεσης. Ήδη έχει αρχίσει να αποτελεί σημείο προβληματισμού των υπευθύνων για τον Εθνικό Διάλογο και για την Παιδεία η κατάργηση της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας από το πρωτότυπο στο Γυμνάσιο! Υπέρ της κατάργησης τάχθηκαν και 56 πανεπιστημιακοί δάσκαλοι...
Είναι η δεύτερη φορά που βάλλονται τα αρχαία ελληνικά ως «άχρηστα». Το 1984 ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τώρα η απομίμησή της, το κυβερνητικό συνονθύλευμα ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ο Έλληνας σκεπτόμενος πολίτης διερωτάται προς τι αυτό το μίσος κατά της ελληνικής γλώσσας. Καθηγητής εκτιμά ότι είναι ο ιδεολογικός φανατισμός και η αλαζονεία των ανθρώπων της πολιτικής εξουσίας, σε συνδυασμό με την ημιμάθεια τους.
Οι εμμονές των κυβερνώντων στην ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης τους οδηγούν στο να επιδιώκουν να αποδομηθεί, για να ατονήσει και να σβήσει κάθε τι που αφορά στην Εθνική μας Παράδοση. Στο πλαίσιο αυτό αναθεωρούν την Ιστορία, εκδιώκουν την Εκκλησία από τη δημόσια παρουσία της, περιγελούν την παραδοσιακή ηθική, παραβιάζουν βασικές αρχές της φύσης και ακρωτηριάζουν τη γλώσσα. Ως προς την ημιμάθεια στη γλώσσα, αυτά που κάνουν θυμίζουν αείμνηστο πολιτικό αρχηγό που υποστήριξε την κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων, γιατί ο ίδιος «δεν μπόρεσε ποτέ να τους μάθει...».
Η ελληνική μας γλώσσα γίνεται πάλι στόχος επίθεσης. Ήδη έχει αρχίσει να αποτελεί σημείο προβληματισμού των υπευθύνων για τον Εθνικό Διάλογο και για την Παιδεία η κατάργηση της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας από το πρωτότυπο στο Γυμνάσιο! Υπέρ της κατάργησης τάχθηκαν και 56 πανεπιστημιακοί δάσκαλοι...
Είναι η δεύτερη φορά που βάλλονται τα αρχαία ελληνικά ως «άχρηστα». Το 1984 ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τώρα η απομίμησή της, το κυβερνητικό συνονθύλευμα ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ο Έλληνας σκεπτόμενος πολίτης διερωτάται προς τι αυτό το μίσος κατά της ελληνικής γλώσσας. Καθηγητής εκτιμά ότι είναι ο ιδεολογικός φανατισμός και η αλαζονεία των ανθρώπων της πολιτικής εξουσίας, σε συνδυασμό με την ημιμάθεια τους.
Οι εμμονές των κυβερνώντων στην ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης τους οδηγούν στο να επιδιώκουν να αποδομηθεί, για να ατονήσει και να σβήσει κάθε τι που αφορά στην Εθνική μας Παράδοση. Στο πλαίσιο αυτό αναθεωρούν την Ιστορία, εκδιώκουν την Εκκλησία από τη δημόσια παρουσία της, περιγελούν την παραδοσιακή ηθική, παραβιάζουν βασικές αρχές της φύσης και ακρωτηριάζουν τη γλώσσα. Ως προς την ημιμάθεια στη γλώσσα, αυτά που κάνουν θυμίζουν αείμνηστο πολιτικό αρχηγό που υποστήριξε την κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων, γιατί ο ίδιος «δεν μπόρεσε ποτέ να τους μάθει...».
Για την επιχειρούμενη νέα κακοποίηση της γλώσσας ο τομέας Κλασσικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών αντέδρασε, εκδίδοντας ανακοίνωση. Σ’ αυτήν εκφράζεται η έκπληξή του, γιατί οι 56 πανεπιστημιακοί «στη συντριπτική πλειονότητα τους δεν έχουν σχέση με την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Φιλολογία, ή με την αρχαιογνωσία εν γένει...». Επισημαίνεται επίσης ότι ζητούμενο για τη σωστή εκμάθηση της Νέας Ελληνικής πρέπει να είναι «η κατανόηση των πλευρών της που άπτονται της ιστορικής της διαχρονίας, πράγμα που επιτυγχάνεται μόνο με τη στέρεα γνώση των προγενεστέρων μορφών της ομιλούμενης σήμερα γλώσσας». Τονίζεται ακόμη ότι θα ήταν θλιβερό η Ελλάδα να καταργούσε τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών, όταν παρατηρείται έξαρση στην κίνηση επαναφοράς ή συνέχισης της διδασκαλίας τους στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση σημαντικών κρατών της ΕΕ....
Στην ανακοίνωση τέλος υπογραμμίζεται ότι η ελληνική γλώσσα δεν είναι «νεκρή», αφού οι Νεοέλληνες έχουν ως μητρική τους γλώσσα τη σύγχρονη μορφή ελληνικής, που είναι η συνέχεια της αρχαίας και της μεσαιωνικής, υπάρχουν δε ιδιώματα της ελληνικής γλώσσας, όπως τα τσακώνικα, στα οποία γίνεται ακόμη και σήμερα χρήση λέξεων και φράσεων της αρχαίας ελληνικής. Το κείμενο θέσεων του Τομέα Κλασσικής Φιλολογίας του ΕΚΠΑ υποστηρίζουν με δήλωσή τους και καθηγητές του Τομέα της Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας του ιδίου Πανεπιστημίου. Όπως τονίζουν η σχέση με την γλωσσική και λογοτεχνική μας κληρονομιά στο πρωτότυπο σε όλη την υποχρεωτική εκπαίδευση δεν μπορεί να περιορίζεται στα εκατό ή διακόσια χρόνια από τα τρεις χιλιάδες χρόνια ελληνικού γραπτού πολιτισμού.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου