Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ Ο Γ. ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ Ο Γ. ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων

Η χρονιά που πέρασε έδωσε αφορμή για πολλές συζητήσεις περί των Νέων Προγραμμάτων Σπουδών για το Μάθημα των Θρησκευτικών. Το κυριώτερο γεγονός ήταν η έκδοση δύο αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις οποίες τα πολυθρησκεικά Θρησκευτικά κρίνονται ως αντισυνταγματικά. Για τυπικούς λόγους αναμένουμε και μία ακόμη απόφαση του Ανωτάτου Ακυρωτικού Διαστηρίου, το οποίο εκλήθη να κρίνει και την Υπουργική Απόφαση του Υπουργού Κ. Γαβρόγλου. Θυμίζω ότι οι δύο προαναφερθείσες αποφάσεις του ΣτΕ αφορούν στην Υπουργική Απόφαση του Ν. Φίλη, η οποία πάντως καθόριζε ύλη κατά 95% ίδια με αυτή που διδάσκεται σήμερα.

Πέραν των νομικών και δικαστικών ερμηνειών έχουμε και άλλες απορρίψεις του Νέου Προγράμματος Σπουδών. Αναφέρω κατωτέρω τις επιλογές του Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου και του πρώην Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γεωργίου Μπαμπινιώτη. Πρόκειται για επιλογές που στηρίζουν το Ορθόδοξο περιεχόμενο των Θρησκευτικών και απορρίπτουν αμέσως ή εμμέσως τον συγκεχυμένο πολυθρησκειακό χαρακτήρα του Νέου Προγράμματος.

Η Κύπρος παραδοσιακά ακολουθούσε επί  δεκαετίες την Ελλάδα ως προς το μάθημα των Θρησκευτικών. Τώρα, όμως, μετά την εισαγωγή των πολυθρησκειακού μαθήματος (δεν είναι καν θρησκειολογικό, όπως τονίζουν οι δικαστές του ΣτΕ), οι αρμόδιοι της Κύπρου αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν τα ελλαδικά δεδομένα. Εκκλησία, Υπουργείο Παιδείας και Παγκύπριος Ένωσις Ελλήνων Θεολόγων συμφώνησαν να διδάσκουν τα βιβλία που εδιδάσκοντο στην Ελλάδα από το 2006 μέχρι και το 2016. Παράλληλα η ύλη συμπληρώνεται με  βιβλία, τα οποία συνέγραψαν έμπειροι  Κύπριοι Θεολόγοι. Η Κύπρος εμμένει στον Ορθόδοξο χαρακτήρα των Θρησκευτικών και αποφεύγει τα πειράματα του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής της Ελλάδος, τα οποία ήδη έχουν προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση και σοβαρές αντιδράσεις στον χώρο των εκπαιδευτικών.

Φυσικά δίδονται στους Ελληνοκύπριους μαθητές επαρκείς γνώσεις περί των άλλων θρησκειών και δογμάτων, αλλά στην κατάλληλη ηλικία και σε ξεχωριστά κεφάλαια. Είναι προφανές ότι το μεγάλο μειονέκτημα των εκσυγχρονισμένων Θρησκευτικών στην Ελλάδα είναι η σύγχυση ταυτότητος που προκαλείται στους μαθητές και στις μαθήτριες από την ανάμιξη στοιχείων για διάφορα  θρησκεύματα μέσα στο ίδιο κεφάλαιο σε συνδυασμό και με την προβληματική και ελλειπτική παρουσίαση των διδαγμάτων και των παραδόσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Από την πλευρά του ο κορυφαίος γλωσσολόγος και παιδαγωγός Γεώργιος Μπαμπινιώτης επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία την άποψή του υπέρ των Ορθοδόξων Θρησκευτικών και την αντίθεσή του στα νεωτεριστικά πειράματα. Συγκεκριμένα μιλώντας στο περιοδικό CRASH, τεύχος Δεκεμβρίου 2018, ο σπουδαίος αυτός δάσκαλος δηλώνει μεταξύ άλλων:

Ερώτηση: Η Εκκλησία συχνά - πυκνά διαμαρτύρεται για την προσπάθεια που κάνει του Υπουργείο Παιδείας να μετατρέψει τη διδασκαλία των Θρησκευτικών σε συγκριτική θεολογία. Ποια νομίζετε ότι είναι η πρέπουσα διδασκαλία των Θρησκευτικών ώστε ο ελληνισμός να διατηρήσει την ορθόδοξη πίστη του;

Απάντηση Γ. Μπαμπινιώτη: «Έχω μιλήσει επανειλημμένως γι’ αυτό το θέμα. Απαραίτητο και ενδιφέρον ακόμη και για τα ίδια τα παιδιά δεν είναι να μάθουν τι διδάσκουν τα διάφορα (φιλοσοφικά συνήθως) θρησκευτικά δόγματα, που είναι και πολλά και με πολύ δύσκολες αφηρημένες έννοιες. Σκοπός του μαθήμτος των Θρησκευτικών στην Εκπαίδευση είναι να μάθουν τι πρεσβεύει η επίσημη θρησκεία της πατρίδας τους, εν προκειμένω τί διδάσκει η Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία μέσα από την Καινή Διθήκη και την ορθόδοξη παράδοση των κολοσσών της σκέψεως που είναι οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, ιδίως οι Τρεις Ιεράρχες. Τι διδάσκει ο Βουδδισμός, ο Ισλαμισμός, ο Ινδουισμός, ο Κομφουκιανισμός, ο Ταϊσμός, ο Σαμανισμός, κ.ά.- πέραν μιας γενικής βραχείας πληροφόρησης για τις κυριότερες από αυτές- δεν ενδιαφέρει τον Χριστιανό Έλληνα Ορθόδοξο μαθητή. Τα Θρησκευτικά - αναπόφευκτα και ορθώς- είναι μάθημα θρησκευτικής κατήχησης, διδάσκει δηλαδή στους μαθητές τα κύρια σημεία της χριστιανικής πίστης, δεν είναι μάθημα Θρησκειολογίας, που διδασκεται περιορισμένα ακόμη και στις Θεολογικές Σχολές.

Κάτι ακόμη: Η ορθόδοξη χριστιανική πίστη και η Ορθόδοξη Εκκλησία γενικότερα έχουν μακρά ιστορική παράδοση και σύνδεση με τον Ελληνισμό (Τρεις Ιεράρχες, Βυζάντιο, Νεοελληνικός Διαφωτισμός, Επανάσταση του 1821, Αντίσταση). Δεν είναι για τους Έλληνες απλά ένα θρησκευτικό δόγμα ανάμεσα σε άλλα, όπως συμβαίνει ιστορικά με κάποιες άλλες χώρες».

Επίκαιρη και λίαν ενδιαφέρουσα είναι  η άποψη του κ. Γ. Μπαμπινιώτη για το μάθημα της Ιστορίας, το οποίο αποτελεί σύνηθες πεδίο «προοδευτικών»  πειραματισμών. Τονίζει σχετικά:

«Πρόκειται για ένα εξίσου σοβαρό θέμα. Το τί, πόσο και πώς διδάσκεις στους μαθητές την ιστορία τους συνδέεται καθοριστικά με τους συντάκτες των βιβλίων Ιστορίας που διδάσκονται στην Εκπάιδευση. Το μάθημα της Ιστορίας, όπως και της Γλώσσας και της Γεωγραφίας, ανήκουν στα λεγόμενα «εθνικά μαθήματα», έχουν αξιακό φρονηματιστικό χαρακτήρα και δεν επιτρέπουν ιδεοληψίες και ιδεολογήματα. Το να διδάξεις και νεότερες περιόδους της ιστορίας και νεότερα ιστορικά γεγονότα είναι χρήσιμο, αν μπορείς να εξσφαλίσεις την ιστορική αλήθεια, την αντικειμενικότητα και τον εθνικό φρονηματισμό.- κι όχι για να το δεις σαν ευκαιρία να περάσεις την όποια ιδεολογία σου και τις προσωπικές απόψεις σου για το ιστορικό φαινόμενο».

Οι Έλληνες της Κύπρου και ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης μάς υποδεικνύουν να τηρούμε την Ελληνορθόδοξη παράδοση χωρίς να αποκοπτόμαστε από τη σύγχρονη  πραγματικότητα. Εύχομαι κατά το 2019 οι αρμόδιοι να επιδείξουν σεβασμό στην εθνική μας ταυτότητα.

Κ.Χ. ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ 9.1.2019