Του Σωτήρη Τζούμα
• Δεν μαθαίνουμε τίποτα στην Ελλάδα από το Φανάρι…Δεν αντιγράψαμε ποτέ τα σωστά που εφαρμόζει, αιώνες τώρα! Όλα τα στραβά και τα ανάποδα αντιγράφουμε και αναπαράγουμε ..
Κάθε ταξίδι μας στο Φανάρι, στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, για οποιαδήποτε λόγο, έχει να μας προσφέρει πολλά και ενδιαφέροντα διδάγματα και να μας βάλει σε σκέψεις, ώστε να προβαίνουμε στη συνέχεια σε αναπόφευκτες συγκρίσεις με την Εκκλησία της Ελλάδος.
Το τελευταίο ταξίδι μας εκεί, εξ αφορμής των εργασιών της Συνόδου και των εκλογών των δύο νέων φερέλπιδων Αρχιεπισκόπων Αμερικής και Αυστραλίας, μας έκανε σοφότερους και μας έδωσε να καταλάβουμε ότι αυτό που κρατά το Πατριαρχείο μας αλώβητο και αναλλοίωτο από τη φθορά του χρόνου είναι η τάξη, η πιστή εφαρμογή των κανόνων που διέπουν αιώνες τώρα τη λειτουργία του και η εμμονή του στην παράδοση και στον τύπο. Έστω και αν διαβλέπει κανείς ότι επικρατεί ένα είδος «τυπολαγνείας», θα μπορούσαμε να πούμε ότι σ´αυτή την τυπολαγνεία κρύβεται το μυστικό της επιτυχίας του και της διατήρησης του status που διαθέτει πανορθοδόξως, αυτή η «μικρή αλλά πολύτιμη ζύμη»,μέσα στην καρδιά της Πόλης των ονείρων μας.
Και το συμπέρασμα από τις διαπιστώσεις αυτές είναι διατυπωμένο ευθαρσώς στην προμετωπίδα του κειμένου μας: Ναί, δεν μαθαίνουμε τίποτα από τα σωστά που γίνονται στο Φανάρι.Όλα τα στραβά αντιγράφουμε.
Ασφαλώς και το σύστημα διοίκησης που έχουν οι δύο Εκκλησίες δεν είναι το ίδιο.
Το σύστημα με το οποίο διοικείται το Οικουμενικό Πατριαρχείο ,είναι καθαρά Πατριαρχικό.
Ένα είδος αισυμνητείας, εκκλησιαστικής απολυταρχίας, δικτατορίας δηλαδή, στην οποία επικρατεί η ενός ανδρός αρχή.
Ο Πατριάρχης αποφασίζει και η Σύνοδος συναποφασίζει και εκτελεί.Έτσι λειτουργούν, άλλωστε, όλα τα Πατριαρχεία. Έτσι είναι δομημένη η διοίκησή τους.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος,
ακολουθεί πιστά την παράδοση αυτή και δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης του κυριαρχικού ρόλου του .
Στα 28 χρόνια, άλλωστε, που κρατά στα χέρια του το πηδάλιο της Πρωτόθρονης Εκκλησίας μας το έδειξε αυτό- έστω και αν σε κάποια σημεία υπερέβη εαυτόν και ενήργησε παρορμητικά ( δεν θέλουμε να θυμίσουμε όλα αυτά που έγιναν
με τον Χριστόδουλο και πώς του φέρθηκε τότε το Φανάρι ) ενώ σε κάποια άλλα θέματα δείχνει ασυνήθιστη ανοχή( όπως για παράδειγμα στην «πόρτα» που εισέπραξε από τον Ιερώνυμο,κατά το
τελευταίο ταξίδι του στην Αθήνα τον περασμένο Οκτώβριο- Αν το έκανε αυτό ο Χριστόδουλος προς τον Πατριάρχη, η αντίδραση του Φαναρίου θα ήταν διαφορετική).
Όμως, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος σε αντίθεση με τους προκατόχους του, δεν έμεινε σε αυτά που βρήκε.
Έχει κάνει και πολλές καινοτομίες,απ´ τις οποίες, αν μη τι άλλο, προκύπτει ότι σέβεται και προωθεί τον θεσμό της Συνοδικότητας!
Άνοιξε κατ´αρχάς, τη Σύνοδο και από μία «κλειστή κάστα» που ήταν κατά το παρελθόν, στην οποία συμμετείχαν μόνον οι εν Κωνσταντινουπόλει Ιεράρχες, τώρα πλέον συμμετέχουν Συνοδικά όλοι οι Ιεράρχες του Θρόνου, εκ περιτροπής.
Το τόλμησε αυτό και κατάφερε να επιβάλλει μία νέα δυναμική στο Φανάρι.
Μπορεί να παραχώρησε μέρος της απολυταρχικής εξουσίας του.
Αλλά το έκανε για το καλό του Θεσμού. Για να του δώσει δύναμη και ζωντάνια. Και το έκανε άφοβα και ακομπλεξάριστα.
Και το Πατριαρχείο σήμερα και μαζί όλοι οι Ιεράρχες,ζούν μοναδικές στιγμές.
Δεν συμμετέχουν στη Σύνοδο για να επιβεβαιώνουν απλά και μόνο την απολυταρχία του Πατριάρχη ή για
να προσδίδουν μανδύα Συνοδικότητας στις αποφάσεις του.
Άλλωστε δεν το χρειάζεται αυτό. Πατριάρχης είναι ο,τι θέλει κάνει.
Συμμετέχουν ενεργά και έχουν άποψη και μερικές φορές ανατρέπουν την πορεία των πραγμάτων.
• Γνώμες διαπρεπών Ιεραρχών
——————/////———————-
—Ο Σεβ. Τορόντο Σωτήριος, είναι ένας εκ των σημαντικότερων Ιεραρχών του Θρόνου και πνευματικό ανάστημα του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιακώβου. Αυτή την περίοδο είναι Συνοδικός. Άγει το 83ον έτος της ηλικιας του, αλλά έχει παρουσία και εμφάνιση που παραπέμπει σε νεώτερη ηλικία. Ευθυτενής και ολιγόλογος πάντα, με χιούμορ και παιδεία ζηλευτή. Σίγουρος για το έργο που θα αφήσει πίσω του και για την υγιή, από κάθε άποψη, Μητρόπολη Τορόντο που ίσως θα έπρεπε να αναβαθμιστεί σε Αρχιεπισκοπή. Κοτζάμ Καναδάς είναι αυτός.
Ο Σεβ. Σωτήριος( με τον οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, συνδέομαι μαζί του από τα φοιτητικά μου έτη στις ΗΠΑ) σε μία συνομιλία που είχαμε μας είπε ότι κάποια στιγμή δοκιμάσθηκε για το αν θα πρέπει να λάβει μέρος στη Σύνοδο, ή αν θα ζητούσε από τον Πατριάρχη να τον εξαιρέσει. Οι αποστάσεις μεγάλες για να είναι συνεπής κάθε μήνα και τα χρόνια πολλά, μας είπε με εξομολογητική διάθεση.
Τώρα, όμως, που συμμετέχει πλέον στις εργασίες ανελλειπώς, παρά το εξοντωτικό πρόγραμμα που είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί, θεωρεί ότι έστω και εις αυτή την ηλικία αξιώθηκε να περάσει από αυτό το σπουδαίο «σχολείο» ,όπως το χαρακτήρισε και γιαυτό ευγνωμονεί τον Πατριάρχη για την ευκαιρία που του έδωσε. Και άλλα πολλά μας είπε που δεν είναι της παρούσης να παρουσιαστούν.
Και ο Σεβ. Τορόντο δεν είναι ο μόνος Ιεράρχης που έχει αυτές τις απόψεις.
—Ο Σεβ. Λαοδικείας Θεοδώρητος, ο οποίος υπήρξε καθηγητής στο Κολλέγιο Αθηνών και του δόθηκε η ευκαιρία να διδάξει όλη σχεδόν την πολιτική ηγεσία της χώρας μας, μετά την δεκαετή και πλέον προσφορά του στην Αρχιεπισκοπή Θυατείρων όπου οι πάντες τον γνωρίζουν και τον λατρεύουν, αποσύρθηκε στην Ελλάδα. Δεν είναι εύκολο να συνυπάρξει κανείς με εγωιστές made in Cyprus και με την έλλειψη στοιχειωδών κανόνων ευγενείας.Πόσο μάλλον ο Σεβ. Θεοδώρητος που εκπέμπει αρχοντιά και ευγένεια.
Μετά την ανύψωσή του σε εν ενεργεία Μητροπολίτη, δεν άργησε να έλθει και η συμμετοχή του στη Σύνοδο. Όπως μας είπε θεωρεί ότι ο Πατριάρχης με τον τρόπο αυτό τιμά όλους τους Ιεράρχες, αφού τους δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσουν τον ρόλο του Συνοδικού μέλους και να γίνουν συνοδοιπόροι- συμμαχητές του στον τιτάνιο αγώνα που καταβάλει για τη διατήρηση του θεσμού στα υψηλά επίπεδα που ευρίσκεται.
Ο Σεβ. Λαοδικείας Θεοδώρητος θα μπορούσε να είναι ένας σημαντικός επόμενος Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων, λόγω της εμπειρίας που διαθέτει και των γνωριμιών που έχει στο εφοπλιστικό λόμπι της Αγγλίας το οποίο χρειάζεται ενεργοποίηση, ή να εξελιχθεί σε ποιμενάρχη μιας άλλης επαρχίας του Θρόνου. .
—Το αυτό αποκομίσαμε και από τον Σεβ. Ανέων Μακάριο. Μετά από τόσα χρόνια υπηρεσίας και προσφοράς του στο Διορθόδοξο κέντρο του Σαμπεζύ , όπου έδωσε τα νειάτα του και τη ζωή του ολόκληρη, μαζί με όλους τους πρωτοπόρους της προσπάθειας για να γίνει το κέντρο αυτό που έγινε και να διατηρήσει την αίγλη που έχει σήμερα, όταν έπρεπε να αλλάξει σελίδα στην διαδρομή του, ο Πατριάρχης μας τον προήγαγε και τον κατέστησε Συνοδικό μέλος. Αν και κατά την γνώμη μας, οι Ιεράρχες που δίνουν τη ζωή τους για ένα θεσμό όπως το Διορθοδοξο Κέντρο του Σαμπεζύ, ακόμη και αν ανανεώνει το δυναμικό του με νέα αξιόλογα στελέχη, να αφήνει στα παλαιά και πολύτιμα την διακριτική ευχέρεια της οικειοθελούς αποχώρησης και να μην τα απομακρύνει αναγκαστικά. Θεωρώ ότι ο νέος Ελβετίας Μάξιμος, παρά τα πολλά έτη που υπηρετεί στο Κέντρο και την εμπειρία που διαθέτει , σίγουρα θα χρειαζόταν τις σοφές συμβουλές και την εμπειρία που απεκόμισε ο Σεβ. Ανέων μετά από τόσα χρόνια που αφιέρωσε από τη ζωή του στον θεσμό.
—Τελευταίο αλλά όχι και έσχατο παράδειγμα η συμμετοχή του Σεβ. Σιγκαπούρης Κωνσταντίνου στη Σύνοδο. Ο Σεβ. Κωνσταντίνος εκ της συμμετοχής του στην Σύνοδο είναι υποχρεωμένος να έρχεται κάθε μήνα στο Φανάρι. Μόνο για τα εισιτήρια θέλει ολόκληρο προϋπολογισμό και ο ίδιος δεν διαθέτει ούτε τα στοιχειώδη για να στηρίξει την προσπάθειά του στην μακρινή έπαλξη που τον έταξε το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο. Θα μπορούσε να το αποφύγει δηλώνοντας οικονομική αδυναμία για να καλύπτει τόσο υψηλά κόστη εισιτηρίων. Αλλά το κάνει με χαρά και σεβασμό προς τον Πατριάρχη μας, έχοντας πλήρη επίγνωση του έργου που επιτελεί συμμετέχοντας σε κάτι σημαντικό όπως είναι η Σύνοδος.
Η Ελληνική κυβέρνηση αντί να διαθέτει κάποια χρήματα γιαυτές τις ορθόδοξες φωνές και παρουσίες στον κόσμο για να μπορούν να επιβιώνουν αξιοπρεπώς και να παράγουν ιεραποστολικό έργο , προτιμά να διαθέτει τεράστια ποσά από τα μυστικά κονδύλια προς τους …Σκοπιανούς δημοσιογράφους για να γράφουν υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών. Ο Σεβ. Σιγκαπούρης δίνει μαρτυρία πίστεως στην μακρινή ήπειρο όπου ζεί και μεταλαμπαδεύει το μήνυμα του Ευαγγελίου και ως Συνοδικός τώρα συνεπικουρεί με τα άλλα μέλη της Συνόδου το έργο του Πατριάρχη μας και θεωρεί όπως μας είπε ότι συμμετέχει ενεργά στην χάραξη της στρατηγικής του Πατριαρχείου μας για όλο τον Ορθόδοξο κόσμο.
Με αυτά τα παραδείγματα προσπάθησα να σας παρουσιάσω την πληρότητα και την ικανοποίηση με την οποία αντιμετωπίζουν οι Συνοδικοί Ιεράρχες του Θρόνου, τα καθήκοντά τους και την ιερή αποστολή τους εντός της Συνόδου.
Και να πούμε μιάν ακόμη αλήθεια η οποία εκφράζει απόλυτα τα όσα συμβαίνουν στη Σύνοδο στο Φανάρι.
Αν οι απόψεις που εκφράζουν εν Συνόδω οι Συνοδικοί Ιεράρχες βασίζονται σε σωστά επιχειρήματα, τότε μπορεί να αλλάξει γνώμη ακόμη και ο Πατριάρχης.
•Παρ´ολίγον και εκλογή Θυατείρων;
—————-////——————————-
Για να το καταλάβουμε αυτό επαρκώς, σας ενημερώνουμε ότι κατά την τελευταία Σύνοδο ενώ ήταν έτοιμος ο Πατριάρχης μετά τις εκλογές των νέων Αρχιεπισκόπων Αμερικής και Αυστραλίας να προχωρήσει και σε εκλογή Αρχιεπισκόπου Θυατείρων – είχε μάλιστα προτείνει στη Σύνοδο και το τριπρόσωπο- υπήρξαν Ιεράρχες που διαφώνησαν και του είπαν να μην προχωρήσουν για λόγους που θα αναλυθούν σε άλλη ανάρτηση.
Και ο Πατριάρχης το δέχθηκε και άφησε την εκλογή αυτή για την επόμενη Σύνοδο του Ιουνίου.
Διεμήνυσε μάλιστα στον Σεβ. Θυατείρων γέροντα Γρηγόριο-ο οποίος είχε πεί ότι θα παραιτηθεί λόγω γήρατος αλλά απομένει να το πράξει και γραπτώς- ότι στην Σύνοδο του Ιουνίου η Σύνοδος θα προχωρήσει στην εκλογή του νέου Θυατείρων.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι όταν υπάρχει αγαστή συνεργασία μεταξύ του Πατριάρχη και της Συνόδου – που είναι δύο διαφορετικά Σώματα- τότε το αποτέλεσμα για κάθε θέμα είναι ικανοποιητικό για όλους.
• Ο Πατριάρχης δεν ψηφίζει..
—————-//////———————-
Αυτό που αξίζει να επισημάνουμε εδώ είναι ακριβώς αυτό που δεν είναι ευρύτερα γνωστό: ο Πατριάρχης κατά την εκλογή ενός νέου Ιεράρχη δεν ψηφίζει.
Κατά την ώρα της Συνοδικής διαβούλευσης εισηγείται το πρόσωπο που θεωρεί ότι πρέπει να καταλάβει την προς πλήρωση Επαρχία του Θρόνου και ( δηλαδή παρουσιάζει τεκμηριωμένη εισήγηση) και περιμένει να ακούσει τις αντιδράσεις από τα μέλη της Συνόδου.
Όπως πληροφορηθήκαμε κατά τις δύο τελευταίες εκλογές Αρχιεπισκόπων Αμερικής και Αυστραλίας, ο Πατριάρχης εντυπωσίασε τους Συνοδικούς Ιεράρχες με τον τρόπο που εισηγήθηκε τους δύο βασικούς υποψηφίους . Τόσο για την εκλογή Αυστραλίας, ο τρόπος που εισηγήθηκε τον Επίσκοπο Χριστουπόλεως Μακάριο και την κατάτμηση που θα ακολουθήσει, τέμνοντας την Αρχιεπισκοπή σε Επαρχίες με κέντρο το Σίδνεϊ, όπου και η έδρα του Αρχιεπισκόπου.
Το αυτό έπραξε και για την πλήρωση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Ο τρόπος που εισηγήθηκε τον εκλεγέντα Ελπιδοφόρο οι Συνοδικοί Ιεράρχες μας είπαν ότι ήταν εντυπωσιακός . Τεκμηριωμένη εισήγηση για κάθε πτυχή. Δεν άφησε τίποτα αναπάντητο.
Και μάλιστα τα είχε γραπτώς και τα διάβαζε, γεγονός που σημαίνει ότι εργάσθηκε επ´ αυτού, αφιέρωσε χρόνο για να τα γράψει και να τα παρουσιάσει με τον αριστοτεχνικό τρόπο που συνήθως παρουσιάζει κάθε θέμα με το οποίο καταπιάνεται.
•Το …Συνοδικό- Αρχιεπισκοπικοκεντρικό(!) σύστημα της Εκκλησίας της Ελλάδος
—————/////——————-
Το σύστημα διοίκησης στην Εκκλησία της Ελλάδος είναι Συνοδικό, που σημαίνει ότι εδώ επικρατεί η γνώμη των πλειόνων, θεωρητικά τουλάχιστον.
Πλην, όμως, ενώ το σύστημα διοίκησης θεωρείται Συνοδικό, έχει εξελιχθεί σε Αρχιεπισκοπικοκεντρικό.
Με αποτέλεσμα τα πράγματα να εξελίσσονται πανομοιότυπα όπως στο Πατριαρχικό αφου και εδώ αποφασίζει ο ένας για όλους. Αλλά το κάνει με Συνοδική επικάλυψη.
Μόνο όταν υπάρχουν κόντρες εντός της Ιεραρχίας ή όταν κάνει κάτι ο Αρχιεπίσκοπος αυθαίρετα και ερήμην της Ιεραρχίας ή όταν έχουμε εκλογές και δεν τραβά μία υποψηφιότητα που έχει προτείνει ο Αρχιεπίσκοπος, τότε οι Αρχιερείς μας θυμούνται τον θεσμό της Συνοδικότητας και αντιτάσσονται στην γραμμή του. Και στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να αλλάξει το αποτέλεσμα.
Το είδαμε αυτό το έργο με την περίφημη συμφωνία Τσίπρα- Αρχιεπισκόπου.
Η Ιεραρχία μετά απ´αυτή την εξέλιξη για την οποία δεν ήταν ενήμερη, έδειξε τα δόντια της. Και αυτό συνέβη για δύο λόγους: γιατί η πλειοψηφία της Ιεραρχίας θεώρησε ασύμφορη έως απαράδεκτη για την Εκκλησία τη συμφωνία αυτή. Αλλά και γιατί δεν ήθελε να δώσει στον Αρχιεπίσκοπο την εντύπωση ότι μπορεί να κάνει ο,τι θέλει ερήμην της επειδή αυτό επιβάλλουν οι φιλοδοξίες του κατά τα άλλα ατάλαντου λαϊκού συνεργάτη του κ. Δήμτσα.
Επίσης οι τελευταίες εκλογές Μητροπολιτών και τα όσα συνέβησαν κατά την εκλογή του νέου Μητροπολίτη Γλυφάδας, απέδειξαν ότι εμείς εδώ έχουμε χάσει την ιεροπρέπεια και την σοβαρότητα με την οποία πρέπει να αντιμετωπίζονται τόσο σοβαρά θέματα! Έχουμε ευτελίσει την διαδικασία που θα έπρεπε να εκπέμπει ιερότητα και φόβο Θεού.
Στο Φανάρι αντιθέτως όλα είναι αλλιώς. Κατ´αρχάς οι συνεδριάσεις της Συνόδου αποτελούν από μόνες τους ένα διαρκές μάθημα διδασκαλίας για τον τρόπο που αντιμετωπίζει το Σώμα τα θέματα και τον τρόπο με τον οποίο καταλήγει σε αποφάσεις.
Εδώ γίνεται συστηματική δουλειά σε σχέση με τα όσα διαδραματίζονται στην Εκκλησία της Ελλάδος, στην οποία επ´εσχάτων το προγραμματισμένο τριήμερο εργασιών της Συνόδου,καταλήγει να είναι μίαμιση ή το πολύ δύο συνεδριάσεις. Η λεγόμενη Διαρκής Ιερά Σύνοδος θα πρέπει επειγόντως να μετονομαστεί σε Διήμερη Ιερά Σύνοδο.
•Το Πατριαρχείο μας διδάσκει τάξη και μεθοδικότητα
———————-/-/////————
Στο Πατριαρχείο, αντιθέτως, εξαντλούν την ημερήσια διάταξη και παρά τον πατριαρχικό χαρακτήρα που διέπει τις αποφάσεις, εντούτοις ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δίνει την ευκαιρία σε όλα τα Συνοδικά μέλη να εκφράσουν τις απόψεις τους και να επιχειρηματολογήσουν.
-Θέλω να ακούω τη γνώμη σας, τις ιδέες σας, ακόμη και τις αντιρρήσεις σας, εάν έχετε. Πολλές φορές μου εισηγείστε θέματα που εγώ μπορεί να μην έχω σκεφτεί, τους λέγει συχνά, οικοδομώντας με τον τρόπο αυτό την εμπιστοσύνη τους.
Και ο Πατριάρχης έρχεται προετοιμασμένος για κάθε θέμα.
Δεν επαναπαύεται στην απολυταρχική κυριαρχία του, προκειμένου να επιβάλλει την άποψή του και να τελειώσει εκεί ένα θέμα.
Αντιθέτως πριν ζητήσει από τη Σύνοδο να ψηφίσει ή να αποφασίσει για ένα θέμα, εκδαπανάται σε λεπτομερή ανάλυση του εξεταζομένου θέματος για να παρουσιάσει στη συνέχεια όλες τις πτυχές του.
Δεν διστάζει μάλιστα να καταθέσει τα υπέρ και τα κατά ενός θέματος που προτείνει ο ίδιος και να ζητήσει από τους Συνοδικούς την γνώμη τους και μετά να φηφίσουν.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι πολλές φορές η εισήγηση του Πατριάρχη για ένα θέμα μπορεί να κρατήσει και πάνω από μισή ώρα. Όταν πρόκειται μάλιστα για εκλογή Ιεραρχών και μάλιστα όταν η Σύνοδος μέλλει να ασχοληθεί με την πλήρωση σημαντικών Επαρχιών του Θρόνου- όπως ακριβώς συνέβη στην τελευταία συνεδρίαση της Συνόδου-τότε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος σε αντίθεση με τους προκατόχους του που έλεγαν απλά ότι θέλω να εκλέξετε αυτόν σήμερα, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος εξαντλεί όλα τα δεδομένα και τεκμηριώνει πλήρως τις
επιλογές του σε πρόσωπα,ώστε ο υπ´αυτού προτεινόμενος να εκλεγεί παμψηφεί από τη Σύνοδο.Λειτουργεί και πράττει όπως ακριβώς ο Μακαριστός Χριστόδουλος που ακόμη έχουν να λένε οι Ιεράρχες που συνεργάστηκαν μαζί του σε όλες τις Συνοδικές περιόδους . Άλλη στόφα Ιεραρχών! Άλλα επίπεδα!
Μοναδική παραφωνία που σημειώθηκε πρόσφατα ήταν κατά την εκλογή του Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως Αμφιλοχίου, κατά την οποία ο τότε Συνοδικός Μητροπολίτης Κυδωνιών Αθηναγόρας μειοψήφησε δυσαρεστώντας τον Πατριάρχη διότι ειδικά σε αυτή την εκλογή ήθελε την συμπαράσταση όλης της Συνόδου( είχε προηγηθεί το φιάσκο με την εκλογή Ιωαννίνων στην Ελλάδα).
Από τη στιγμή πάντως που γίνει η διαβούλευση και καταλήξουν Πατριάρχης και Συνοδικοί σε ένα πρόσωπο, μετά η εκλογή, προχωρά ωσάν να τελείται ιερό Μυστήριο, το οποίο συντελείται μάλιστα εντός του Πατριαρχικού ναού και μάλιστα ανοικτών των θυρών, για να μπορούν να το παρακολουθήσουν όλοι!
Και μόνον η εικόνα των Συνοδικών Ιεραρχών που εισέρχονται κατά τα πρεσβεία τους στο Ναό με επανωκαλύμαυχο( άνευ εγκολπίου) προκειμένου να καταλάβουν τις θέσεις των,δίνει μία ιερότητα στη στιγμή από την οποία περιμένουν όλοι όσοι την παρακολουθούν ότι κάτι σημαντικό διαδραματίζεται στο οποίο είναι παρόντες.
Μπορούν μάλιστα να παρίστανται και κληρικοί και λαϊκοί, για να παρακολουθήσουν εκ
του σύνεγγυς την όλη διαδικασία.
Καθ´ην ώραν δε, γράφουν επί λευκού χάρτου, οι Συνοδικοί Ιεράρχες το όνομα στο οποίο έχουν καταλήξει εκ του Τριπροσώπου, ψάλλονται συγκεκριμένοι ύμνοι της Εκκλησίας μας και ο Νυμφαγωγός Αρχιερεύς φέρει Ωμόφορο και Πετραχήλι και χοροστατεί της ιερής Ακολουθίας. Ο δε υπογραμματέας αναγιγνώσκει το πρακτικό της εκλογής και όταν ο υποψήφιος συγκεντρώσει 7 ψήφους τότε αναφωνεί το όνομά του ως νέου Ιεράρχη της προς πλήρωση θέσης.
Στην Ελλάδα η διαδικασία των εκλογών «μπάζει»
———————////—————————
Στα καθ´ημάς η διαδικασία των εκλογών, δυστυχώς,μπάζει.
Τελευταίο κρούσμα η εκλογή Γλυφάδας.
Στις εκλογές Ιεραρχών στην Εκκλησία της Ελλάδος,έχουμε πολλά ευτράπελα : κολλούν τα ψηφοδέλτια ( είναι βλέπετε και πολλά και δικαιολογείται αυτό), οι Αρχιερείς κυκλοφορούν εντός της αιθούσης από έδρανο σε έδρανο, επηρεάζουν αναποφάσιστους Ιεράρχες υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου και σπάνια φορούν επανωκαλύμαυχο.
Μόνον ο Αρχιεπίσκοπος το φορά για να ξεχωρίζει.
Γενικά τα πράγματα είναι χαλαρά!
Και το σκηνικό αυτό κάθε άλλο παρά δίνει την σοβαρότητα που θα έπρεπε να έχει η Σύνοδος. Ακόμη και στη Σύνοδο της Κρήτης ακολουθούν τη γραμμή του Φαναρίου.
Το ερώτημα είναι γιατί στην Ελλάδα παρατηρείται αυτή η ξεχαρβαλωμένη εικόνα;
Ποιούς εξυπηρετεί;
Γιατί οι Αρχιερείς μας δεν έχουν αναπτύξει όσο θα έπρεπε την Συνοδικότητα, το ομαδικό πνεύμα;
Μπορεί και εδώ να κυριαρχεί η αντίληψη ότι τελικά κάνει ο,τι θέλει ο Αρχιεπίσκοπος και οι Ιεράρχες συμμετέχουν στην διαδικασία γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
Αλλά γιατί να επικρατεί η γνώμη αυτή; Γιατί δεν εφαρμόζεται το τυπικό και η τάξη που επικρατεί στο Φανάρι.
Στην Ελλάδα είμαστε χύμα στο κύμα.
Στο Φανάρι όμως, ακόμη και στον τρόπο που αναγιγνώσκεται το αποτέλεσμα της προδιαγεγραμμένης ψηφοφορίας υπάρχει μυστήριο.
Ενώ οι Ιεράρχες εισέρχονται να ψηφίσουν συγκεκριμένο πρόσωπο και το αποτέλεσμα που εξάγεται είναι παμψηφεί όση ώρα γίνεται καταμέτρηση των ψήφων οι παριστάμενοι την ακούν με αγωνία, λες και περιμένουν να ακούσουν να επιβεβαιώνεται το όνομα για το οποίο είχαν ακούσει. Αν αυτό δεν είναι ιερότητα της διαδικασίας, τότε τί είναι;
Το αρνητικό σημείο που διαγνώσαμε δια γυμνού οφθαλμού στην διαδικασία που ακολουθεί το Φανάρι και δημιουργεί μία ανακολουθία που δεν τεριάζει στο θεσμό είναι η υπερβολική μυστικοπάθεια που επικρατεί.
Ως την τελευταία στιγμή δεν γνωρίζει κανείς τί ακριβώς πρόκειται να συμβεί πλην των Συνοδικών οι οποίοι έχουν εντολές να μην μιλήσουν για τα όσα πρόκειται να συμβούν.
Σε μία εποχή που όλα αλλάζουν και ο κόσμος μεταβάλλεται ραγδαία θα πρέπει το Φανάρι να αλλάξει την τακτική αυτή. Διατηρώντας τις βασικές γραμμές επί των οποίων στηρίζεται το οικοδόμημα αιώνες τώρα, θα πρέπει να εκσυγχρονίσει λίγο τις διαδικασίες ώστε να μπορούμε να καταλαβαίνουμε αυτά που γίνονται και να μάθουμε να σεβόμαστε διπλά ώστε να μην προβαίνουμε σε αυθαίρετες δημοσιεύσεις και ανακριβείς αναρτήσεις.
Το κυνήγι των ονομάτων
σε σοβαρές εκλογές όπως αυτές που έγιναν για Αμερική και Αυστραλία πρέπει να αποφεύγεται. Γιατί ενώ δίνει χαρά σε αυτούς που εκλέγονται, δίνει και φρούδες ελπίδες και κάνει δυστυχείς όσους περιμένουν την προαγωγή τους μάταια.
Αυτή σε γενικές γραμμές είναι η εικόνα που επικρατεί στις δύο Εκκλησίες- στη Μητέρα Εκκλησία και στην Ελλάδα- με τις οποίες έχουμε άμεση σχέση.
Καταγράψαμε με μία πρώτη ματιά αυτά που εντοπίσαμε ως στοιχεία υπεροχής του Φαναρίου αλλά και τα στοιχεία εκείνα που πάσχουν. Δεν είναι τα μόνα. Είναι τα πιο βασικά.
Ας καθρεφτίσουν σε αυτά οι αρμόδιοι τις ευθύνες των και ας κάνουν τις διορθωτικές κινήσεις που πρέπει για να αλλάξουν σελίδα. Τα χρόνια περνούν. Και μαζί τους θα πρέπει να διορθώνουμε τα κακώς κείμενα που ενοχλούν και μειώνουν το κύρος των πράξεών μας. Συνήθως τα μικρά σκοτώνουν τα μεγάλα και μεγαλεπήβολα σχέδια. Και αυτό γίνονταν πάντα. Ας μην το αφήσουμε μα συνεχίζεται. Εις ουδέν οφελεί….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου