Χειροτονία Διακόνου στην Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Κουραμάδων Κέρκυρας (φωτο)

Χειροτονία Διακόνου στην Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Κουραμάδων Κέρκυρας 

Γράφει ο Κώστας Ντάρας Θεολόγος 

Το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018 στην Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Κουραμάδων Κέρκυρας ετελέσθη Όρθρος και Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων νήσων κ. Νεκταρίου με τη συμμετοχή κλήρου και πλήθους λαού. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιότατος κ. Νεκτάριος ετέλεσε την εις ιεροδιάκονον χειροτονία του πατρός Προδρόμου, μοναχού της Μονής, ο οποίος στις 2 Δεκέμβρη εκάρη Μεγαλόσχημος μοναχός λαμβάνοντας το Μεγάλο και Αγγελικό Σχήμα.

Η χειροτονία του πατρός Προδρόμου αποτελεί χαρισματικό καρπό του Αγίου Πνεύματος, αφού η Χάρις του Αγίου Τριαδικού Θεού σμίλευε μέσα στην ψυχή του, από τα παιδικά χρόνια την αγάπη και την πίστη προς τον εσταυρωμένο και αναστημένο Χριστό και την Εκκλησία του. Με το πέρασμα των χρόνων, με προσευχή και ενάρετο βίο, ο διακαής του πόθος μετουσιώθηκε σε Θεία κλήση και ο Θείος έρως οδήγησαν τα βήματά του στην μοναστική ζωή, καταστάλαγμα της οποίας είναι η Μεγαλοσχημία του και η χειροτονία του σε ιεροδιάκονο. 

Όσοι γνωρίζουμε τον πατέρα Πρόδρομο ξέρουμε καλά πως στο πρόσωπό του συνοψίζονται αφενός τα χαρίσματα και τα ιδεώδη του μοναχισμού (υπακοή εγκράτεια, ακτημοσύνη), αφετέρου ο θυσιαστικός προς τον πλησίον χαρακτήρας της εκκλησίας μας. Υπό την πνευματική καθοδήγηση και αγάπη του πνευματικού του πατέρα πατρός Γαβριήλ, ηγουμένου της Μονής, κάνει καθημερινώς πράξη την προτροπή του Κυρίου «ὁ μείζων [ὑμῶν] ἔσται ὑμῶν διάκονος» (Ματθ. 23,11) και προσφέρει τον εαυτό του άοκνα και καρτερικά στην αγάπη του Χριστού και της εκκλησίας του μέσα από την πνευματική και υλική εργασία του στο μοναστήρι εδώ και δεκαοχτώ χρόνια. 

Ο πατήρ Πρόδρομος, απευθυνόμενος ενώπιον Θεού και ανθρώπων, τόνισε το φόβο και το δέος που τον καταλαμβάνει για το θαύμα που συντελείται σήμερα, αναλογιζόμενος τη χοϊκότητα και την αναξιότητα του, θαύμα κατά το οποίο η Χάρις του Θεού κάνει πραγματικότητα τον πόθο, την επιθυμία και τη κλήση των παιδικών του χρόνων καθιστώντας τον Διάκονο των μυστηρίων του Θεού, μετά από 18χρονο τραχύ αγώνα, φέρνοντάς τον ακόμη πιο κοντά στον «νυμφίο» της ψυχής του. 

Στη συνέχεια ευχαρίστησε τον Άγιο Τριαδικό Θεό, που τον αξίωσε να εισαχθεί στο «υπερώον της Πεντηκοστής», για να διακονήσει τα Άγια και Φρικτά μυστήριά του. Τον Γέροντά του, καθηγούμενο της μονής, πατέρα Γαβριήλ που τον περιέβαλε με την πατρική του αγάπη και υπομονή, αλλά και το ορθόδοξο ήθος του σμιλεύοντας την ψυχή του στον δύσκολο αγώνα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Τους κατά σάρκα γονείς του για όσα έκαναν, για να φτάσει βήμα προς βήμα στην πνευματική του ενηλικίωση και ελευθερία. Τέλος απηύθυνε ένθερμες ευχαριστίες προς τον Δεσπότη του κ. Νεκτάριο για την αληθινή αγάπη που του έδειξε από την πρώτη στιγμή της παρουσίας του στη μονή της μετανοίας του, αλλά και το υπέρτατο δώρο της ιεροσύνης, που θα λάβει από τα τίμια χέρια του. 

Ο Σεβασμιότατος στα πατρικά του λόγια εξέφρασε τη συγκίνησή του και τα συναισθήματα αγάπης που τον διακατέχουν για τον νέο Διάκονο, γνωρίζοντας καλά την ταπεινότητά του, την άοκνη δουλειά του στη μονή της μετανοίας του, την υπακοή στον γέροντά του και πάνω απ’ όλα την αγάπη του προς το Χριστό και την εκκλησία του. Του συνέστησε να συνεχίζει να υποτάσσει το «ίδιον θέλημα» στο Θείο θέλημα, ώστε η φιλανθρωπία του Θεού, να καταστήσει την αναξιότητά του ικανό να ψαύσει τα άχραντα μυστήριά Του και να τα αντιπροσφέρει στους ανθρώπους. Να γίνει διάκονος της εκκλησίας του Χριστού, η οποία όλα τα χρόνια διώκεται φανερώς, αλλά και αφανώς, αναλαμβάνοντας από τον τόπο της μετανοίας του τη διακονία των ευλαβών αδελφών και όλων όσων έρχονται στη μονή για να βρουν ανάπαυση στην ψυχή τους. Να διατηρήσει άσβεστη τη φλόγα της πίστεως που καίει στην ψυχή του για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τα βέλη του πονηρού, αλλά να έχει και τη διάκρισή να δει και τον «εκ δεξιών πειρασμό», με την πνευματική φροντίδα του γέροντος του, ώστε να μην επαναπαυτεί, αλλά να συνεχίσει να αγωνίζεται διαρκώς. 

Ο γέροντας Γαβριήλ στα ευχαριστήρια λόγια του εξέφρασε τα πατρικά του συναισθήματα για το πνευματικό του τέκνο και εξήρε το «ακατάκριτον» ήθος του και την αμόλυντο πίστη του προς το Θεό. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιότατος μητροπολίτης χειροθέτησε Αναγνώστη τον γυμνασιόπαιδα Βασίλειο Καφαράκη, γεγονός που δείχνει πως η άμπελος του Κυρίου, η Μονή της Αγίας Κυριακής, καλλιεργεί την ελπίδα και τον πόθο του αναστημένου Χριστού. Ως κορύφωση της ημέρας οι άνθρωποι που πλαισιώνουν την μονή, και τη θεωρούν ως άλλο σπίτι τους παρέθεσαν πλουσιοπάροχο γεύμα προς τιμήν του Πατρός Προδρόμου, ευλογούντος του Σεβασμιωτάτου κ. Νεκταρίου και του Καθηγουμένου της Μονής πατρός Γαβριήλ.