π. Δημήτριος Μπόκος
Ο Ιώβ ήταν άνθρωπος άμεμπτος απέναντι στον Θεό και στους ανθρώπους. Ο ίδιος ο Θεός αποφάνθηκε ότι δεν υπήρχε πάνω στη γη πιο ενάρετος και θεοσεβής άνθρωπος από αυτόν. Ο Σατανάς όμως αντέταξε ότι η αρετή του Ιώβ δεν είναι γνήσια. Κατά τη γνώμη του, ο Ιώβ σεβόταν τον Θεό, επειδή έλαβε από αυτόν πολλά αγαθά. Ο Ιώβ είχε επτά χιλιάδες πρόβατα, τρεις χιλιάδες καμήλες, χίλια βόδια και πεντακόσια γαϊδούρια. Για τη φύλαξή τους είχε τεράστιο αριθμό υπηρετών. Είχε επίσης αποκτήσει και δέκα παιδιά, επτά γιους και τρεις θυγατέρες.
Για να φανεί ότι η αρετή του Ιώβ είναι αληθινή και δεν εξαρτάται από τα αγαθά του, ο Θεός έδωσε την άδεια στον Σατανά να τον δοκιμάσει. Έτσι λοιπόν σε μία και μόνο μέρα ο δίκαιος Ιώβ έλαβε απανωτά, τη μία πάνω στην άλλη, τις χειρότερες ειδήσεις. Οι ληστές άρπαξαν τα βόδια και τα γαϊδούρια του, σκοτώνοντας τους υπηρέτες. Φωτιά που έπεσε από τον ουρανό κατέκαψε τα πρόβατα, τις καμήλες και τους βοσκούς. Σφοδρός άνεμος από την έρημο γκρέμισε το σπίτι του μεγάλου του γιου. Όλα τα παιδιά του Ιώβ, που έτρωγαν και έπιναν μέσα, σκοτώθηκαν.
Όταν ο Ιώβ άκουσε και το τελευταίο νέο, σηκώθηκε, έσχισε τα ρούχα του και έκοψε τα μαλλιά του, για να δείξει, κατά το έθιμο της εποχής, το μεγάλο του πένθος. Στη συνέχεια όμως έπεσε στο έδαφος, προσκύνησε τον Κύριο και είπε: «Εγώ γυμνός βγήκα από την κοιλιά της μητέρας μου, γυμνός και θα απέλθω από τον κόσμο αυτόν στον τάφο. Ο Κύριος έδωκε τα δώρα του, ο Κύριος τα αφαίρεσε. Όπως φάνηκε αρεστό στον Κύριο, έτσι και έγινε. Ας είναι δοξασμένο το όνομα του Κυρίου στους αιώνες». Έτσι σε όλες αυτές τις συμφορές που τον βρήκαν, ο Ιώβ δεν αμάρτησε καθόλου ενώπιον του Κυρίου. Δεν έκαμε καμιά ανόητη ενέργεια απέναντί του. «Ουκ έδωκεν αφροσύνην τω Θεώ».
Στη συνέχεια της δοκιμασίας του φάνηκε ακόμα καθαρότερα η γνησιότητα της ευσέβειάς του. Διότι ο διάβολος ζήτησε την άδεια να του αφαιρέσει και την υγεία του και, αφού ο Θεός το επέτρεψε, χτύπησε τον Ιώβ με το χειρότερο έλκος, πιθανόν με λέπρα. Αποτέλεσμα: Ο Ιώβ εξορίσθηκε και από την ανθρώπινη κοινωνία. Έμεινε μόνος και έρημος να ξύνει τις πληγές του με ένα όστρακο πάνω σε ένα σωρό κοπριάς. Η δοκιμασία του μάλιστα εντάθηκε από την ίδια τη γυναίκα του, που αντί να τον στηρίζει ψυχολογικά, τον παρότρυνε να βλασφημήσει τον Θεό και ας πέθαινε κατόπιν.
Τότε ο Ιώβ διόρθωσε τον λανθασμένο της λογισμό με τα θαυμάσια λόγια του: «Γιατί μίλησες σαν μια απ’ τις ανόητες γυναίκες; Αν δεχθήκαμε ευχαρίστως τα καλά από τον Κύριο, δεν θα υπομείνουμε και τα κακά;» Και έτσι, παρά τις τόσες συμφορές που του συνέβησαν, κανένα παράπονο δεν βγήκε από τα χείλη του Ιώβ εναντίον του Θεού. Δεν αμάρτησε καθόλου απέναντί Του.
Τελικά ο Θεός τον αποκατέστησε πλήρως, χαρίζοντάς του την υγεία και διπλάσια αγαθά από ό,τι είχε πρώτα. «Ο Κύριος ευλόγησε τα έσχατα Ιώβ ή τα έμπροσθεν». Μετά τη δοκιμασία του τον ευλόγησε περισσότερο. Τα κοπάδια του πλήθυναν. Είχε τώρα δεκατέσσερες χιλιάδες πρόβατα, έξι χιλιάδες καμήλες, δυο χιλιάδες βόδια και χίλια γαϊδούρια. Και το σπουδαιότερο, απέκτησε επτά νέους γιους και τρεις θυγατέρες. Και δεν βρέθηκαν στη γη, κάτω απ’ τον ουρανό, ωραιότερες γυναίκες από τις θυγατέρες του Ιώβ. Μα ο Θεός του έδωσε και χρόνια ζωής, για να χαρεί τα καλά όλα που του χάρισε. «Έζησε δε Ιώβ μετά την πληγήν έτη εκατόν εβδομήκοντα, τα δε πάντα έτη έζησε διακόσια τεσσαράκοντα· και είδεν Ιώβ τους υιούς αυτού και τους υιούς των υιών αυτού, τετάρτην γενεάν» (Ιώβ, κεφ. 1, 2 και 42).
Όμως εμείς; Πώς αντιδρούμε, όταν οι δοκιμασίες μάς επισκέπτονται; Δοξάζουμε τότε τον Θεό, ή αμέσως στρεφόμαστε εναντίον του με «δικαιολογημένη» αγανάκτηση; Εγείρουμε το τόσο «δίκαιο» κατά τη γνώμη μας «γιατί», ή τον ευχαριστούμε «εν παντί» (Α’ Θεσ. 5:18), σε κάθε περίσταση, είτε ευχάριστη είτε δυσάρεστη; Παραδίδουμε με απόλυτη εμπιστοσύνη τον εαυτό μας στα χέρια του; Για να μας καθοδηγεί Εκείνος προς το αληθινό μας συμφέρον με τη βαθειά του σοφία και την απέραντη αγάπη του για μας;
Καιρός να ενστερνιστούμε την κρυστάλλινη σκέψη του Ιώβ, που αν και έζησε στην πολύ μακρινή «προ της χάριτος» εποχή, διέβλεπε το θέλημα του Κυρίου πολύ πιο φωτεινά από εμάς.
Από το περιοδικό ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, αρ. φ. 382, Μάιος 2015 (επαυξημένο)
https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/i-alithini-efsevia-tou-iov/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου