Η ζωή είναι δώρο. Και μας δωρίζεται για να χαρίζεται. Όταν έστω και λίγο αφήνουμε τον μαρασμό της απουσίας, για την αυτοδιάθεση της παρουσίας. Η ζωή είναι δώρο δυνατότητας. Και μας δωρίζεται για να χαρίζεται άδολα. Όταν έστω και λίγο αφήνουμε τον εγκλεισμό της φιλαυτίας, καθώς υποψιαζόμαστε την αυτοπροσφορά της φιλαδελφίας.
Τέτοιας απεραντοσύνης κόσμημα το πρόσφατο βιβλίο του θεολόγου Θεόδωρου Κουτσιώρα "ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ" (Κεντρική διάθεση email: th.mail88@gmail.com). Κυματίζει σα δώρο αγνότητας στις εσχατιές κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, ακόμη και της πιο κακοπαθημένης. Μες την απαλότητα της επιμελημένης γραφίδας του, μες τη γενναιότητα της έμπονης στοργής του. Ευχαριστίες πολλές στον συγγραφέα για τη σπανιότητα του δώρου του. Εγχείρημα ζωής, ζωής περίσσιας...
Ε. Βάσσος
Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο,... αλλά ο τίτλος του με προβληματίζει... Δηλαδή, όλη η θεολογική ερμηνεία θα στηρίζεται μονάχα στα πατερικα κείμενα; ...Ολα τα υπόλοιπα επίπεδα γνώσης μένουν απ' έξω;... φιλοσοφία, ψυχολογία, κοινωνιολογία, φιλολογία και κυριως η ιστορικοκριτικη μέθοδος; Λίγο, μονοδιάστατο το βλέπω...🤔✍️📖
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά κάνει και στηρίζεται στα πατερικά κείμενα!!!
ΔιαγραφήΔεν μας ενδιαφέρει καθόλου πώς το βλέπεις εσύ, Επαμεινώνδα Μανδηλά.
Εντάξει;
Φυσικά και στηριζόμαστε στην πατερική ερμηνεία, αλλά δεν περιοριζομαστε μονάχα σ' αυτήν... Μία σοβαρή θεολογική προσέγγιση είναι πολυεπίπεδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα πάθεις τίποτα αν στηριχθείς μόνο στην πατερική ερμηνεία.
ΔιαγραφήΑντίθετα θα γλυτώσεις απο πολλές παρανοήσεις της, αν το κάνεις.