Λυπάμαι γιατί χέρι – χέρι με τις «δυνάμεις της αγοράς», οι οποίες πλέον επιβάλλουν τις διάφορες πολιτικές, μετατρέπετε την ΠΑΙΔΕΙΑ σε αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών …
Λυπάμαι, που επανέρχονται, κατά τα φαινόμενα οι δέσμες υπό άλλη μορφή και η βαθμοθηρία …
Λυπάμαι που μου στερείτε το δικαίωμα να αποκτήσω εφόδια να μπορώ να αντιστέκομαι στην κατηφόρα, τη σαπίλα, την κατάθλιψη, τη μαυρίλα …, να βρω ένα χέρι να πιαστώ, να πιαστώ να κρατηθώ … τώρα που τα έχω τόση ανάγκη …
Λυπάμαι για όλα αυτά που γίνονται για μένα χωρίς εμένα …
Λυπάμαι για τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα …
Λυπάμαι γιατί κατάντησα γρανάζι της μηχανής και ανταλλακτικό, ως άριστο υλικό, στη δούλεψη - καλύτερα υποδούλωση - του συστήματος …
Λυπάμαι για εκείνους που δεν σήκωσαν το ανάστημά τους, λέγοντας κάθε φορά: δεν βαριέσαι …
Λυπάμαι για όλους εκείνους τους ανεύθυνους - υπεύθυνους που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, χωρίς να παίρνουν χαμπάρι, ποιο είναι το διακύβευμα …
Σσσ … Σιγά … η Πατρίδα κοιμάται!
(Ένα κείμενο προβληματισμού από τον Γιάννη, μαθητή Γ΄ Λυκείου στα Γιάννενα, με πολλούς αποδέκτες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου