Του Γιώργου Ν.
Παπαθανασόπουλου
Στο χωριό που
πήγα ευλαβής γέροντας ιερέας, ετών 85,
μου είπε με συγκίνηση ότι τα περασμένα
Χριστούγεννα ήταν τα καλύτερα της μακράς
εκκλησιαστικής του ζωής, και πως τα
ένιωσε περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Τον κάλεσαν και πήγε σε ένα ορεινό
οικισμό ποιμένων για τη Θεία Λειτουργία.
Τόσο αναγάλλιασε η ψυχή του που, χωρίς
να του το ζητήσουν, ξαναπήγε στα Φώτα.
Οι βοσκοί ούτε που θυμόνταν πόσα χρόνια
είχαν να λειτουργηθούν Χριστούγεννα,
γι' αυτό και τα παράτησαν όλα και πήγαν
οικογενειακώς στην Εκκλησία, αφήνοντας
τα πρόβατα και τα γίδια τους στις στάνες.
Ήταν ένα γραφικό όσο και συγκινητικό
θέαμα πριν από το χάραμα και με παγωνιά
να μαζεύονται οι τσοπάνηδες στο μικρό
και φτωχικό ξωκλήσι. Θύμιζε το προσκύνημα
των βοσκών της Βηθλεέμ στον νεογέννητο
Χριστό. Οι περισσότεροι κοινώνησαν,
πιάνοντας με τα ροζιασμένα αλλά καθαρά
χέρια τους το ιερό μαντήλι και παίρνοντας
το Σώμα και το Αίμα του Χριστού με δάκρυα
στα μάτια. Άνθρωποι φτωχοί, ταπεινοί,
αλλά αγνοί, έντιμοι, δουλευταράδες. Ζουν
μια πολύ δύσκολη ζωή, αλλά βιώνουν τον
καθαρό αέρα. Αυτή είναι η μία Ελλάδα, η
σωστή, αλλά καταφρονεμένη και αγνοημένη.
Την ίδια ημέρα
που μου τα είπε αυτά ο γέροντας λευίτης
διάβαζα σε καθημερινή εφημερίδα για τα
σκάνδαλα με τις τοκογλυφίες, και τη
σύλληψη πάνω από πενήντα
ατόμων, για τη
σύλληψη για παθητική δωροδοκία εφοριακού,
για άλλη σύλληψη ομάδας που προωθούσε
ηλεκτρονικά την παιδική πορνογραφία,
για τα φαινόμενα παρακμής και σήψης
στον πολιτικό κόσμο, για την ανακοίνωση
εκατοντάδων ονομάτων επιχειρηματιών
που χρωστάνε στο κράτος, για τις καταθέσεις
χιλιάδων πλουσίων Ελλήνων στην Ελβετία
και σε άλλες χώρες, για καταγγελίες ότι
μεταξύ των καταθετών στην Ελβετία
συγκαταλέγονται και πολιτικοί, κάτι
που δεν ερευνήθηκε σε βάθος, έως σήμερα.
Έντονη είναι επίσης η φήμη ότι μεταξύ
των ισχυρών πολιτικών ή οικονομικών
παραγόντων της χώρας υπάρχουν ορισμένοι
που έχουν εξαρτήσεις από πάθη, ή από
ισχυρούς εσωτερικούς ή εξωτερικούς
οικονομικούς, ιδεολογικούς και πολιτικούς
παράγοντες. Αυτή είναι η άλλη Ελλάδα, η
επώνυμη, που βρίσκεται συνέχεια στην
επικαιρότητα, αλλά της θολωμένης, από
διάφορους παράγοντες, σκέψης.
Επί τέλους!
Θέλουμε να ζήσουμε σε καθαρό αέρα, έστω
και παγωμένο! Δεν χρειάζεται να πάρουμε
τα βουνά για να τον βρούμε. Ο καθένας
μας ας κάνει τον αγώνα του να ξεφύγει
από τον βόθρο που μας έχουν βάλει να
ζούμε και να αναπνεύσει τον καθαρό αέρα
της εντιμότητας, της αλληλεγγύης και
του πατριωτισμού. Μόνο αν ξεφύγει από
τη βρομιά θα μπορέσει να καταλάβει τη
διαφορά. Βέβαια η έξοδος θέλει προσοχή,
γιατί άλλοι επιτήδειοι καραδοκούν να
αντικαταστήσουν αυτούς που τελειώνουν.
Τώρα είναι η ευκαιρία να υπάρξει κάθαρση
παντού και να μην ξαναγυρίσουμε στην
ολιγαρχία των ανικάνων!.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου