 |
| Το μαρτύριο του Αγίου Νικολάου του εκ Μετσόβου (17.5.1617) |
Το 2021 συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση. Το Έθνος οφείλει να τιμήσει τους γνωστούς και αγνώστους ήρωες που αγωνίσθηκαν «για του Χριστού την Πίστη την Αγία και την Πατρίδος την Ελευθερία», όπως έγραψε ο Σαμιώτης ποιητής Κλεάνθης. Είναι ευκαιρία να θυμηθούμε τις δυνάμεις που κράτησαν υψηλό το φρόνημα των προγόνων μας επί 400 ή και 500 χρόνια σκληρής δουλείας.
Δυστυχώς αρχίζουν και πάλι να εμφανίζονται οι ανιστόρητες προπαγάνδες περί …ειρηνικής συνύπαρξης Ελλήνων και Τούρκων. Ορισμένοι θεωρητικοί της ανύπαρκτης συνύπαρξης ενδιαφέρονται να διαδραματίσουν ρόλο στις εκδηλώσεις του 2021. Γι’ αυτό είναι χρήσιμο να επαναφέρουμε στη μνήμη μας τις ιστορικές πηγές. Ιστορία δεν είναι το τί φαντάζεται σήμερα ο Α’ ή ο Β’ διανοούμενος, αλλά το τί καταγράφουν τα έγγραφα της εποχής.
Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, η οποία εδρεύει στη Θεσσαλονικη και εορτάζει φέτος τα 80 χρόνια από τη ίδρυσή της, μετέφρασε και εξέδωσε τις αποφάσεις των Τούρκων ιεροδικαστών (καδήδων) της Βέροιας της περιόδου 1600-1700. Χαρακτηριστική είναι η απόφαση της 30ής Απριλίου 1600, με την οποία καλείται να γίνει μουσουλμάνα η νεαρή Χριστιανή που ονομαζόταν Γραμματική, αν θέλει να μεγαλώσει εκείνη το παιδί της Μελέτιο.
Η δραματική ιστορία που ανατρέπει κάθε ιδεολόγημα περί «ειρηνικής συνύπαρξης» εχει ως εξής: Η Γραμματική ήταν παντρεμένη με Χριστιανό και απέκτησε δύο παιδιά. Μία ημέρα ένας Τούρκος αξιωματούχος που την είχε ερωτευθεί έστειλε δύο φονιάδες και σκότωσαν τον σύζυγο και τα δύο παιδιά της. Ο αγάς την απήγαγε, την βίασε και έτσι γεννήθηκε ένα αγόρι. Η θαρραλέα γυναίκα το ονόμασε Μελέτιο και επέμενε να το ανατρέφει Χριστιανικά. Η ανύπαρκτη ανεκτικότητα της δήθεν πολυπολιτισμικής Οθωμανικής κοινωνίας φαίνεται από την τύφλωση του καδή. Αδιαφορεί για τους τρεις φόνους και τον βιασμό. Αθωώνει τον Μοσουλμάνο αξιωματούχο και καταδικάζει σε εξισλαμισμό τη Χριστιανή γυναίκα!
Τι άλλη χρείαν έχομεν μαρτύρων; Πολυάριθμες τέτοιες ανατριχιαστικές αποφάσεις υπάρχουν στα αρχεία των ιεροδικείων της Τουρκοκρατίας. Άλλωστε δεν πρέπει να λησμονούμε και το νέφος Νεομαρτύρων, ανδρών και γυναικών, κληρικών και λαϊκών, που βασανίσθηκαν και θανατώθηκαν απλώς και μόνον γιατί ομολόγησαν τη Χριστιανική πίστη τους ενώπιον των τουρκικών αρχών. Όσοι μιλούν για «ειρηνική συνύπαρξη Τούρκων κατακτητών και υποδούλων Ελλήνων» ας διαβάσουν το Νέον Μαρτυρολόγιον του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου.
Είμαστε λαός ειρηνικός και επιθυμούμε σήμερα την αρμονική συνύπαρξη και την καλή γειτονία με τους λαούς της περιοχής μας και της Υφηλίου ολόκληρης. Αλλά η καλή γειτονία δεν οικοδομείται επάνω στα ψεύδη.
Ας μην λησμονούμε ότι η Ελευθερία είναι βγαλμένη από τα ιερά κόκκαλα των Ελλήνων και ας μην επιτρέψουμε άλλες ιστορικές διαστρεβλώσεις.
Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 10.11.2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου