–Γέροντα, μπορεῖτε νὰ μᾶς ψάλετε τὸ Μεγαλυνάριο ποῦ εἴχατε γράψει γιὰ τὴν Παναγία;
–Ἔλα νὰ τὸ ψάλουμε μαζί. «Εὖρες πολλὴν Χάριν παρὰ Θεοῦ, Μῆτερ τοῦ Δεσπότου, Μεγαλόχαρη, ἀληθῶς, Κεχαριτωμένη, ὡς Γαβριὴλ ἐβόα, Βασίλισσα Ἀγγέλων, φρούρει τοὺς δούλους σου».
Νὰ σοὺ πῶ τώρα καὶ ἕνα δογματικό: Ἡ Παναγία ἦταν Κόρη καὶ Μητέρα, Δούλη καὶ Βασίλισσα, Βασίλισσα ὅλου του κόσμου. Χωράει στὸν νοῦ τοῦ ἀνθρώπου αὐτό; Καὶ ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου εἶναι κάτι τὸ ὑπερφυσικό, ἔξω της λογικῆς.
Εὔχομαι ἡ Παναγία νὰ σοὺ δώση τὴν χαρὰ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ καὶ ὁ Ἄγγελος νὰ σὲ εὐλογήση, γιὰ νὰ ἔχης πνευματικὴ πρόοδο. Ἀμήν.
–Γέροντα, ἕνα τροπάριο λέει: «Χαῖρε ἥ της Εὕας χαρά• ἡ γὰρ ἐκείνης λύπη διὰ τοῦ τόκου σου πέπαυται, Ἁγνὴ»
–Ὅ,τι καλὸ κι ἂν βρῆ ὁ ἄνθρωπος νὰ πῆ γιὰ τὴν Παναγία, δὲν θὰ μπορέση νὰ ἐκφράση τὸ μεγαλεῖο Της. Ἡ Παναγία μὲ τὴν ὑπακοὴ Τῆς ἄνοιξε πάλι γιὰ μᾶς τὸν Παράδεισο, πού τὸν εἶχε….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου